Czy niedosłyszący chłopak to dla Was osoba drugiej kategorii? - Netkobiety.pl

SmutnyPuchaczu88, uprzedzam, że jeśli Twoim głównym motywem zarejestrowania się na kobiecym forum było znalezienie miejsca do wylewania własnych frustracji i obrażania nas, to zmuszone będziemy Cię pożegnać. Jeśli jednak zdecydujesz się zmienić ton i dyskutować w sposób, który nie budzi zastrzeżeń, to oczywiście będziesz mile widzianym gościem. Wybór należy do Ciebie. W tym miejscu proszę o uważne zapoznanie się z obowiązującymi na Netkobietach zasadami i stosowanie się do ich zapisów.
Z pozdrowieniami, Olinka

Halo... Haloooo... Haloo

Tutaj autor tego tematu
Wypraszam sobie wszystkie wiadomości mówiące o tym, że temat jest umarły - taki nie jest! tylko był w stanie snu zimowego i teraz się obudził.

Przy tworzeniu tego tematu założyłem sobie, że będę pisał o swoich postępach zrealizowanych jak i tych niezrealizowanych. Jest to dla mnie jako pewnego rodzaju długoterminowy pamiętnik, do którego będę wracał i sprawdzał jak szły mi te sprawy w określonym wieku mojego żywota
Może kogoś z wcześniej wypowiadających się będzie to trochę interesowało albo... po prostu ktoś wpadnie na ten temat przy porannej kawie nie mając nic lepszego do roboty

Tak więc dzisiaj mając 25 lat

Mijają (prawie) 4 lata od momentu założenia tego tematu...

Założenie było takie, że miałem tutaj pisać raz na pół roku a widzę, że swój ostatni wpis miał miejsce ponad 2 lata temu tak więc lekki fail.
Po prostu kompletnie nic się nie działo na tyle ciekawego abym mógł napisać, raczej codzienność, życie zwykłego szarego człowieka ale powróciłem, przeczytałem posty od nowa by zrobić porównanie itp.
Tak czytam ten temat, jego tytuł - pytanie było do kobiet czy mogłyby się związać z osobą taką jak ja czyli niedosłyszącą, jąkającą się itp. aby wiedzieć czy mam szansę u płci przeciwnej.
Wiadomo odpowiedzi bywały, że tak nie ma problemu super wszystko gra, trawa rośnie, słońce świeci nic tylko z uśmiechem przejść przez życie. Przykłady, które były tu podawane (np. związki osób niepełnosprawnych z pełnosprawnymi) dały mi do myślenia, że w sumie każdy może mieć związek.

W tym roku będę kończył 26 lat i w sumie nigdy nie byłem w normalnym związku.
Pamiętam, że jak byłem w I czy II kl. szkoły średniej to już wtedy wiedziałem, że nigdy w tym związku nie będę - ale nie dlatego, że sobie tak postanowiłem. Nie dlatego, że tak sobie wmówiłem - ja to po prostu czułem, tak jak można wyczuć to czy będzie padał deszcz czy też nie. Po prostu już wtedy czułem, że nigdy nie będę mieć dziewczyny itp.
Co prawda miałem tam jakąś koleżankę, z którą się tam spotykałem... No ale to nie był normalny związek, raczej zwykłe widywanie się przez 2 miesiące itp. tak więc nie zaliczam tego ew. można to podciągnąć pod koleżeństwo tak więc już jest sukces, którego przez wiele lat nie było!

W sumie nie dziwię się, że nie mam dziewczyny. Tak sobie myślałem o tym ostatnio.
Za mądry nie jestem, za inteligentny też nie, bogaty nie jestem, przystojny zbytnio także nie, jestem nudny jak flaki z olejem, nie daję w ogóle emocji do tego jeszcze ta niepełnosprawność drugiego stopnia... dobra może przestanę już wyliczać (wystarczy) - tak więc nie mam kompletnie nic do zaoferowania takiej dziewczynie. Nie mam co się dziwić.
Nawet jakbym jakimś cudem miał tę dziewczynę to... co miałbym z nią robić? jestem tak pasywny i bierny, że jakby dama nie wykazywała inicjatywy to ten związek by umarł w ciągu 10 minut nie mam kompletnie pomysłu na spędzanie czasu z dziewczynami, co kino obiad? co dalej? całymi miesiącami spacery albo wspólne filmy? nie wiem

Niepełnosprawny a sytuacja na rynku pracy.
Trzeba być niepełnosprawnym aby to zrozumieć. To jak człowiek niepełnosprawny jest traktowany w tym kraju to tylko sobie strzelić w łeb i dobranoc.
Patrzyłem ostatnio na swoje CV - co pół roku (średnio) zmieniam pracę tak więc tylko sobie wyobrazcie jak to wygląda.
Od wielu ludzi słyszałem: ,,łeee ty masz to orzeczenie o niepełnosprawności to masz super, pracodawcy będą się o ciebie zabijali bo chcą zatrudniać tylko tych z orzeczeniem"
- Zgodzę się jeżeli mówimy tutaj o pracy typu kopanie rowów albo budka z kebabem, to tak orzeczenie stawia Cie na pierwszym miejscu.
Jeżeli zaś ubiegasz się do pracy w międzynarodowej firmie z oddziałami w każdym kraju i miliardowymi obrotami to jako pracownik niepełnosprawny jesteś zwykłym śmieciem.
A to dlatego, że takie wielkie przedsiębiorstwa stawiają nacisk tylko na statystyki i efektywność. Pracodawca z obrotem w miliardach € rocznie ma gdzieś dofinansowanie od państwa na niepełnosprawnych pracowników. Oni nie potrzebują tych orzeczeń a mało tego - niepełnosprawni mają dodatkowe przywileje w miejscach pracy i wtedy bardzo często słyszy się ,,panu podziękujemy" albo ,,może pan tu pracować ale na najsłabszym stanowisku" i jest super....

Hobby
Ostatnio sobie uświadomiłem, że nie mam ani jednego hobby
A podobno posiadanie zainteresowań ułatwia znalezienie kobiety.
Nie wiem dlaczego ale nic mnie kompletnie nie interesuje, nic a nic, nie mam zainteresowań - nie wiem dlaczego tak jest?
Ostatnio szukałem czegoś czym bym się zajął. Myślałem o Tenisie - odbijanie piłki przez godzinę, monotonne i nudne, co ludzie w tym widzą?
Albo pływanie! - no ale... pływanie w kółko po basenie, przecież to jest nudne po 10 minutach...
To może chodzenie po górach? no ile można, dwa trzy szczyty i już starczy mi, nie chcę więcej.
Zastanawiam się jakie mógłbym mieć hobby, naprawdę ale nic nie mogę znalezć bo wszystko mi się wydaje takie... proste... zwykłe... nudne...

Znajomi
Dobra dosyć tego narzekania, teraz czas napisać coś pozytywnego
Wcześniej przez wiele lat nie miałem w ogóle znajomych, w ostatnim czasie znalazłem grupkę kilku osób, z którymi normalnie się widujemy razem. Co prawda takie spotkania organizujemy raz (maks 2) w miesiącu ale mi to w zupełności wystarcza

Cały ten temat...
Czytałem te posty wszystkie i widzę co się zmieniło, przez te prawie 4 lata zupełnie mi się zmieniła psychika
Jąkanie - kiedyś non-stop, dzisiaj w ogóle się nie jąkam, nic zero potrafię mówić płynnie i z dykcją, cudownie.
Kobiety - wcześniej nie potrafiłem z nimi rozmawiać. Teraz nie mam żadnego problemu np. jak jestem w pracy gdzieś tam wchodzę do kuchni to jestem w stanie normalnie porozmawiać ze współpracowniczką, powygłupiać się, pośmiać razem, pożartować - żaden problem, kiedyś nie do przeskoczenia heh.
Swój postęp w kontaktach międzyludzkich zawdzięczam dzięki pracy. Po prostu pracowanie wśród ludzi i codzienna komunikacja z nimi sprawiła, że przestałem się jąkać/zacinać a zacząłem normalnie rozmawiać.
Tak sobie wspominam czasy studiów (jak zakładałem ten temat) normalnie... koszmar... Nie potrafiłem mówić... jedno zdanie na 5 słów sprawiało mi tortury, 20x się zacinałem i 5x jąkałem by wypowiedzieć jedno zdanie... szkoda bo przez to mam słabe wspomnienia ze studiów, niby najlepszego okresu w życiu heh.

Tak patrzę na ten temat, jakie kiedyś miałem problemy, dzisiaj już rozwiązane.

Za to dzisiaj mam inne problemy, nowe, większe, w większej ilości, z którymi sam muszę sobie radzić...

Jak mówisz, że nie witasz się z dziewczynami, bo boisz się, że będziesz musiał z nimi rozmawiać to nie dziw się, że Cię dziwnie odbierają Nie jest tak trochę że się za bardzo spinasz i stresujesz, fajnie by było z nimi trochę pogadać normalnie jak ze znajomymi, nie myśleć o tym, że to ojeju inna płeć
A ludzie, którzy wiedzą o tym niedosłuchu też źle reagują?

znam to, nawet schorzenie szczególne niewiele zmienia (a w teorii powinno bo korzyści dla pracodawców są bardzo wysokie), działania jakie podejmuję to np. kontrowersyjna publicystyka która czasem przyciąga uwagę pracodawców, ale rzadko wiąże się to z konstruktywnymi rezultatami.

pomysłów jest dużo:) chociażby obserwatorium albo lot balonem (dzięki użytkownikom piszącym w moim temacie randkowym):)

W przypadku przedsiębiorstw zatrudniających powyżej 25 pracowników jest takie pojęcie, jak obowiązkowe wpłaty na PFRON, wysokość tej wpłaty zależy m.in. od stanu zatrudnienia, szczegóły można znaleźć na stronie internetowej instytucji, nie mam w tej kwestii specjalistycznej wiedzy zatem nie chciałbym zamieścić błędnej wypowiedzi. Przykłady zetknięcia się z taką sytuacją - mam orzeczenie z symbolem 12C którym posługuję się podczas rekrutacji, uczestniczę też w bieżących dyskusjach związanych z tym tematem z udziałem innych osób niepełnosprawnych.

Wysokość wpłat na PFRON oblicza się w oparciu o wzory dostępne na stronie internetowej funduszu, wysłałem Ci email przez forum, tylko nie odpowiadaj proszę bo zapomniałem hasła, możesz tutaj jeśli chciałbyś o coś zapytać. Symbol 12C w tym przypadku chodzi o spektrum autyzmu. Trudności i szczególne sytuacje - podczas pracy mogą to być np. rzeczy związane z relacjami międzyludzkimi, aczkolwiek stanowiska na których pracowałem nie wymagały zbyt dużych umiejętności w tym zakresie. Informacje na temat orzeczenia uwzględniam od razu na etapie wysyłania cv lub listu motywacyjnego, czytałem że w niektórych sytuacjach zatajanie tego faktu może być uznane za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych (artykuł odnosił się do skrajnych przypadków), również z punktu widzenia pracodawcy lepiej aby przysługujące dofinansowania mogły zostać przyznane.

W tej sprawie nie wypowiadam się ponieważ artykuł który czytałem odnosił się do przypadków skrajnych, tak jak pisałem powyżej: "czytałem że w niektórych sytuacjach zatajanie tego faktu może być uznane za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych (artykuł odnosił się do skrajnych przypadków), również z punktu widzenia pracodawcy lepiej aby przysługujące dofinansowania mogły zostać przyznane"
czyli stąd nie wynika informacja, że takie dane trzeba podawać każdorazowo już na początku. Wątpliwości mogłyby zostać rozwiązane np. na forum prawniczym lub poprzez usługę porady prawnej. Życzę powodzenia.

Ze względu na nieregulaminowy link to nie jestem w stanie sprawdzić tego co wysłałeś ew. mógłbyś przekopiować to co tam było napisane i wkleić tutaj ale jednocześnie samemu trochę przerobić by nie było plagiatu łamiącego regulaminu
Wiesz... To, że wzbudzam pozytywne emocje u kobiety przez 5-10 minut rozmowy w pracowniczej kuchni to nie oznacza, że w związku miałaby ze mną tak cały czas.

Niestety nie mogę się z Tobą do końca zgodzić.
Jakiś czas temu na internecie pisałem z jedną kobietą, bardzo mi się spodobała i chciałem się z nią spotkać na żywo.
Spytałem się jej kiedy by jej pasowało by się spotkać a ona mi odpisała wprost, że ,,jutro" i czekała aż coś zaproponuję bo naprawdę była gotowa na spotkanie.
Ale... Ja kompletnie nie miałem pomysłu co by z nią zrobić, no co przejść się po parku? iść na kawę? nie miałem kompletnie żadnej inicjatywy, byłem bierny bo nie wiedziałem co robić.
Tak więc nic jej nie odpisałem i ta cała konwersacja po prostu umarła przez mój brak reakcji i koniec.
Nawet jakbym w tej chwili był w związku i dziewczyna by mi napisała ,,robimy coś dzisiaj?" to kompletnie nie wiedziałbym w jaki sposób spędzać z nią wolny czas.

Szczerze mówiąc mam wrażenie, że ta wypowiedz miała bardziej na celu aby mi pocisnąć niż faktycznie coś konstruktywnego doradzić.
Czy umiem się podetrzeć? tak, umiem. Fajna dyskusja, dziękuję bardzo.

Rozmowa wychodzi spontanicznie i jest to gadanie zazwyczaj o wszystkim i o niczym z jakimś tam humorem i ,,jajem".
Co do spędzania czasu wolnego to jest już inna sprawa bo tutaj trzeba zaplanować co chce się robić z daną osobą.
Jakby mi jakaś dziewczyna napisała teraz SMS: ,,hej, co dzisiaj robimy?" - To nie wiedziałbym co jej odpisać bo tutaj nic mi kompletnie nie przychodzi do głowy.

Planowanie czasu dnia bądz organizowanie czasu wolnego wygląda troszeczkę inaczej niż zwykła konwersacja.

- Hej, co dzisiaj robimy?
A: Idziemy na kawę?
B: Idziemy na piwo?
C: Idziemy do zoo?
D: Byłaś już w muzeum xyz?
E: Widziałaś w kinie ten nowy film?
F: Może spacer w parku?
G: Dawno nie byłem w parku trampolin, co Ty na to?
H: Może pojedziemy na wycieczkę rowerową?
I: Może zrobimy piknik w parku?
J: Pójdziemy razem pobiegać?
K: Może potańczyć?
L: Może wpadniesz do mnie i oglądniemy razem jakiś film?
M: Idziemy razem na obiad?
N: A może na lody?
O: Widziałem, że w centrum otworzyli nową wystawę, co Ty na to?
P: Pospacerujemy nad rzeką?

To są warianty, które wymyśliłam tak w 5min max jasne, trzeba dostosować do stopnia zażyłości i możliwości terenowych, ale na początkowym etapie spotykania się żadna dziewczyna nie będzie oczekiwała od Ciebie nic poza spacerem, kawą, ewentualnie jakąś pizzą czy innym foodtruckiem.

Specjalnie nie wspomniałam
w sumie jako abstynentka to nawet o piwie bym nie wspomniała, gdybyś o tym wcześniej nie napisał.

Dla mnie rzeka i park to dwie różne rzeczy nad rzeką się karmi kaczki, a w parku siedzi na ławce.
Co do wystawy w centrum to bardziej chodziło mi o jakieś obrazy albo coś w tym stylu
I jasne, że niektóre rzeczy są jednorazowe, ale jak masz problem z inicjatywą, to popatrz, że tych jednorazowych miejsc już trochę masz.
Chociaż prawda jest taka, że takie dziwne rzeczy jak zoo/kino/teatr/trampoliny to robisz tak z 1-2x na miesiąc. Pozostałe randki to właśnie w większości spacery, rozmowa, przebywanie ze sobą, ugotowanie sobie obiadu itd.

Ja nie jestem imprezowa i nie piję alkoholu. Takie kobiety też istnieją Po 1.5 roku związku po raz pierwszy z moim partnerem zatańczyłam (bo on nie lubi - ja akurat lubię). A biegać zaczęliśmy razem i razem za każdym razem po tym biegu umieramy, więc jak trafisz na niebiegającą to to też fajny sposób na wzajemną mobilizację.

Witaj ponownie Rumunski_Zolnierz:)

Jeśli umiesz prowadzić rozmowę, to już jest sukces:) dostałeś trochę pomysłów, a na bazie takich inspiracji można sobie skojarzyć z innymi rzeczami, i np. piknik w parku -> piknik w górach lub na plaży (i macie cały dzień dla siebie, podróżujecie samochodem albo pociągiem, jecie coś fajnego). Oprócz tego dziewczyna również może wymyślać takie rzeczy, jeśli Ty np. nie masz jeszcze doświadczenia w związkach które byłoby pomocne, np. mi dziewczyna podała pomysł wyjazdu do parku narodowego, a w tego typu miejscach jest dużo ciekawych rzeczy do obserwowania. Nie chodzi oczywiście o to żeby doprowadzić do sytuacji takiej jak tu https://www.netkobiety.pl/t116802.html ale myślę że z biegiem czasu będzie lepiej. Nie martw się tym że wyjdziesz na nudnego, pomysłów można mieć kilka na raz, jeśli mimo Twoich dobrych chęci dziewczynie nie spodoba się, to może oznaczać np. że nie pasowaliście do siebie, ale masz za to szansę na znajomość z kimś bardziej wyrozumiałym.

No ja to rozumiem, bardzo fajne propozycje wypisałaś, które mogą się przydać, dzięki.
Wiem, że kobiety abstynentki nie-imprezowiczki również istnieją ale ja chyba nigdy nie spotkałem kobiety, która w ogóle nie piłaby alkoholu tak samo jak ja.
Praktycznie każda, może z 90% lasek lubi sobie od czasu do czasu wypić lampkę wina albo pójść gdzieś na piwo czy zakrapianą imprezę. Szukanie kobiety abstynentki jest jak szukanie igły w stogu siana - chyba nigdy takiej nie spotkałem

Zdaję sobie sprawę, że są niepijące kobiety, które unikają alkoholowych imprez ale naprawdę znalezienie takiej to jest po prostu jakiś kosmos.
Jak w pracy powiedziałem, że w ogóle nie piję alkoholu to chyba każda dziewczyna po kolei była zdziwiona tym faktem, że jak to jest możliwe by w ogóle nie pić %
Z obserwacji otoczenia stwierdzam, że może 1/200 kobiet to abstynentka, chociaż sam nigdy takiej na oczy nie widziałem, zawsze było jakieś winko albo piwo.
Bardzo ciekawy przykład z tymi rozpadającymi się związkami ze względu na podejście do takich tematów jak imprezy/alkohol. Ja osobiście nie mógłbym być z kobietą, która lubuje się w alkoholu a zwłaszcza w papierosach. Dla mnie jak dziewczyna pali to nawet nie myślę o jakimkolwiek związku, zapach kobiecych perfum wymieszany z zapachem dworcowego peta jest najgorszym koszmarem jaki może być i nie wyobrażam sobie by nawet taką kobietę przytulić bądz (co gorsza) pocałować. To tak samo jak zmieszamy zapach intensywnego potu z dezodorantem, wyjdzie jeden wielki kosmos tak samo kobiece perfumy i dym tytoniowy a zwłaszcza np. w upalne dni jak świeci słońce, jest gorąco i od dziewczyny czuć taki zapach śmierdzącego papierosa o jeny po prostu koszmar.
Zdaję sobie sprawę, że ja i ta dziewczyna to ,,główna atrakcja wieczoru" a wszystko inne to tylko dodatek ale niestety jak to się mówi smak ryby zależy głównie od dobrze dobranej przyprawy
Bo jak będziemy ciekawi sami siebie to super lecz jak będziemy tylko stali w jednym miejscu na dworze i nic nie robili to na dłuższą metę trochę słaby temat. Dlatego jak miałem okazję zaprosić dziewczynę gdzieś to nie miałem pojęcia zupełnie gdzie i zrezygnowałem z rozwijającej się znajomości ale z tego co wiem to ona piła alkohol i paliła papierosy tak więc może dobrze, że nic więcej się z tego nie rozwinęło.

Hej, również witam ponownie. Przeczytałem ten link do tematu, który tutaj wkleiłeś bardzo ciekawy, myślę, że właśnie w taki sposób wyglądałby związek ze mną
Prowadzenie rozmowy to jest tylko część sukcesu, trzeba też wiedzieć co robić podczas takiej rozmowy, jak już pisałem samo rozmawianie jedynie stojąc w jednym punkcie całkowitego sukcesu nam nie przyniesie. Rozmowa musi być dobrze dobrana z formą spędzanego czasu aby to wszystko miało jakieś ręce i nogi.
To fakt dostałem trochę pomysłów i na pewno będę (jeżeli w ogóle nadarzy się taka okazja) z nich jakoś korzystał.

Tak w ogóle to chciałbym być w związku ,,na weekendy" - czyli taki związek gdzie od poniedziałku do piątku każdy jest zajęty swoimi sprawami (praca, hobby, sprzątanie itp.) a spotkania są tylko i wyłącznie w sobotę i niedzielę (ew. jakieś wspólne urlopy wypadowe za miasto) - takie coś by mi najbardziej odpowiadało bo wtedy byłaby mniejsza szansa na brak pomysłów co do wspólnego spędzania czasu ale jak badam otoczenie to mało która kobieta zgodziłaby się na coś takiego, zawsze jak wychodzę z takim pomysłem związku na weekendy to z automatu jestem równany do pionu
W ogóle to jakbym miał teraz kobietę to chciałbym gdzieś z nią razem pojechać np. w góry by sobie chodzić po tych wszystkich szlakach, taka ładna pogoda zaczyna się robić na pewno byłoby to fajne przeżycie.

Nic nie szkodzi, że nie przeczytałaś całego wątku - samemu by mi się nie chciało
Ten Twój przykład o tej parze znajomych gdzie on jest niepełnosprawny bardzo dobry, kolejny raz pokazuje, że tacy ludzie mają szanse na pewne sprawy jak osoby bez niepełnosprawności.
W tym temacie było jeszcze wielu przykładów, gdzie niepełnosprawny chłopak wiązał się z drugą osobą i zakładał rodzinę itp. tak więc ukazało mi to, że faktycznie są jakieś szanse.
Czasami mam wrażenie, że aparat słuchowy jest idealnym straszakiem na kobiety, czasami jak dziewczyna widzi coś takiego u faceta to z góry jest koniec tematu
Racją jest także to, że po tych latach moje kontakty międzyludzkie uległy polepszeniu czyli tak naprawdę doprowadziłem do poziomu zwykłej normalności, w której to ludzie najzwyczajniej w świecie rozmawiają ze sobą, zobaczymy co będzie dalej.

Niepijaca kobieta to skarb... albo taka, co pije tylko w domu . Ale też nie znam. Autor otrzymał kompleksowe porady jak rzadko kiedy. Teraz do dzieła.

Wszystko jest dla ludzi. Nie trzeba być typem imprezowiczki, żeby lubić napić się wina albo piwa. Jeśli jednak interesują Cię wyłącznie 100% abstynentki, to istotnie możesz mieć problem. 

Ale po co to rozkładasz na czynniki pierwsze? Rozmawiać można dokładnie o wszystkim i nie musi mieć to nic wspólnego z miejscem, w którym właśnie się znajdujecie, nie musicie też robić nic nadzwyczajnego, pomimo że oczywiście ciekawe miejsce samo podsuwa tematów do konwersacji.
Nie wiem, może ja nie potrafię tego zrozumieć, bo nigdy nie mam problemów z poprowadzeniem rozmowy nawet z zupełnie obcą mi osobą. Dla mnie od dawien dawna nie istnieje też coś takiego jak tzw. kłopotliwa cisza, bo zwyczajnie nie czuję skrępowania sytuacją, kiedy przebywam z drugim człowiekiem i przez chwilę milczymy. Na randce można zresztą milczeć i na siebie patrzeć z zaciekawieniem, co może być bardzo przyjemne, a nawet stanowić element flirtu.

A czy potrafisz w jakiejś neutralnej sytuacji tak po prostu się do kogoś odezwać, uśmiechnąć, zapytać o coś, co Cię właśnie zaciekawiło? Jeśli nie, to możesz potraktować to jak zadanie i lekcję, bo nawet jeśli palniesz jakąś gafę, to masz ogromne prawdopodobieństwo, że więcej tej osoby nie spotkasz.

Ja tylko na jedną rzecz zwrócę uwagę. Nie wnikam, jakie są Twoje przekonania, ale picie alkoholu w umiarkowanych ilościach jest czynnością neutralną. Normalnego człowieka ani ziębi ani grzeje.
I ja absolutnie rozumiem przekonania, bo sama też nie piję ze względów światopoglądowych, ale nigdy nie narzucałam mojego światopoglądu drugiej osobie. Wymagam w związku, żeby druga osoba zaakceptowała to, że nie piję, nie częstuję i nie kupuję alkoholu, więc po piwo mnie nie wyśle ani za wspólną kasę wina na jakąś imprezę nie kupimy. Natomiast ja też nie wtrącam się w światopogląd mojego partnera i jeżeli on chce sobie ze znajomymi iść na piwo to niech idzie. Dopóki nie wraca regularnie do domu pod wpływem, dla mnie jest ok. I wszyscy moi znajomi to absolutnie szanują. Nie mam problemów w pracy, nie miałam problemów na studiach, w domu ani w żadnym związku. Chodziłam ze znajomymi na imprezy, nikt mi wódki do coli nie dolewał może mam szczęście, że trafiałam na fajnych ludzi, ale ja też potrafię jasno powiedzieć, że nie piję. I potrafię to światopoglądowo uzasadnić.

Jeżeli chcesz poznać więcej ludzi, którzy nie piją, to polecam Ci zaangażować się w jakiś wolontariat pomagający przy grupach wsparcia AA.

W sumie macie rację z tym piciem alkoholu takie rygorystyczne narzucane ramy nie są dobre i skrajność w obie strony również nie powinna występować.
,,I potrafię to światopoglądowo uzasadnić." - Ciekawe jakie są to światopoglądowe sprawy na niepicie alkoholu?
Jakby dziewczyna sobie tam coś piła ale z kulturą i normalnie to nie miałbym z tym problemu aczkolwiek w moim domu na pewno nie byłoby żadnych walających się butelek czy coś takiego bo bez przesady. Gdyby chciała sobie pójść z koleżankami na butelkę wina to może sobie iść ale żeby nie wracała jakaś pijana czy coś oraz by nie popijała w mieszkaniu bo to już wystaje poza ,,normę" - tak mi się wydaję.
Jeżeli chodzi np. o papierosy to temat nie do przeskoczenia, jak dziewczyna pali fajki to z automatu koniec tematu i nie jest to jakieś narzucanie swojego zdania po prostu nie toleruje smrodu i zapachów podobnych do szaletu na dworcu PKP (czyli dym tytoniowy)
Jakby dziewczyna tam sobie coś piła od czasu do czasu to nawet spoko ale szlugi to już kaplica, nie wyobrażam sobie całowania z kobietą, która pali albo by ją przytulić czy coś jeszcze, ubrania przesiąknięte smrodem, z ust daje czadu pet, no nie po prostu nie
I racja nie ma co się spinać przy rozmowach trzeba być naturalnym, zresztą to nie chodzi o to żebym tylko ja organizował jakieś rozrywki i fajnie rozmawiał, kobieta też to powinna dawać od siebie, powinno to być jakoś rozłożone 50/50 a nie, że tylko jedna osoba ciągle mówi, kokietuje, organizuje i rozmawia

Swojego czasu jeździłam jako wolontariusz na różnego rodzaju wyjazdy i spotkania AA. Bardzo dużo z tymi ludźmi rozmawiałam, chociaż akurat w większości przypadków spotykałam takich, którzy byli już od lat trzeźwi. Uczestniczyłam też w bardzo dużej ilości spotkań dla abstynentów, wykładach na temat tego, jak pomagać alkoholikom i jak walczyć z kulturą picia, która jest w Polsce.
Uważam, że nie da się pomagać alkoholikom samemu pijąc alkohol, nawet w małych ilościach. Uważam, że bardzo dużo ludzi pije i jeżeli na spotkaniu/imprezie jest ktoś, kto nie pije, to często pomaga to tym, którzy pić nie chcą, ale robią to idąc za tłumem (osobiście spotkałam takich ludzi). Uważam, że abstynencja jest ogromną siłą, bo bardzo ciężko jest pokazać tym, którzy pić nie mogą, że można nie pić, kiedy samemu pije się alkohol choćby w niewielkich ilościach. Taki człowiek nie jest autentyczny.
Poczytaj sobie o Krucjacie Wyzwolenia Człowieka

PS. O ile to nie będzie związek na odległość, to moim zdaniem żadna dziewczyna nie zaakceptuje spotykania się tylko w weekendy. Po pierwsze, to jest uciążliwe, po drugie, warto spotykać się częściej, zwłaszcza jak już faktycznie zaczynacie ze sobą być, a nie tylko badacie grunt na spacerach.

nie wiem czy dobrze rozumiem że byłby to Twój pierwszy związek (mam wątpliwości ze względu na tryb przypuszczający) ale pomijając, na ten temat są różne opinie, niektórzy sądzą że lepiej nie przyznawać się do tego że jest się niedoświadczonym, ja wolę mówić zgodnie z prawdą i jeśli komuś odpowiada to super, a jeśli nie to też dobrze, wokół jest mnóstwo innych mężczyzn i dana dziewczyna na pewno ma szansę poznać kogoś bardziej odpowiedniego dla niej. W ten sposób możemy ograniczyć się pod względem liczby możliwości, ale za to potencjalnie zyskujemy pod względem samopoczucia jeśli już zwiążemy się z kimś, bo nie musimy udawać kogoś kim nie jesteśmy.

to zabawne (w pozytywny sposób) bo nie wiem czy czytałeś mój temat, ale też wolę gdy dziewczyna jest z dalekiego miasta, i uzasadnienie u mnie jest podobne - wtedy rzadkie spotkania są wymuszone przez sytuację i nie trzeba tłumaczyć:D aczkolwiek u mnie wynika to z innych przyczyn niż te które opisałeś, chodzi o relacje rodzinne, utrzymywanie dodatkowego mieszkania przy mojej ilości podróży i obowiązków byłoby bardzo nieekonomicznym rozwiązaniem. Tylko że u mnie to jest sytuacja zewnętrzna, natomiast u Ciebie z tego co widzę wynika to chyba z obaw że np. nie będziesz w stanie organizować czasu dla dziewczyny. Tutaj od razu mógłbym odpowiedzieć, że w dobrym związku moim zdaniem nie ma takich wymagań, obie osoby mogą coś inicjować żeby dobrze się bawić. Oprócz tego wtedy duża część czasu jest zajęta przez codzienne obowiązki, obie osoby mieszkające razem mają np. pracę, naukę, czynności związane z prowadzeniem domu, muszą też spać, więc ten czas wypełnia się samoistnie i to nie jest tak że musisz być cały czas aktywny. To tylko takie rozwinięcie pobocznego wątku, bo do Ciebie należy wybór jak będziesz żyć, zwłaszcza jeśli obecne miejsce stałego zamieszkania odpowiada Ci, słowo niedojrzałość które cytowałeś jest jak dla mnie mało odpowiednie. Może być tak że nie będzie to odpowiadało zbyt wielu dziewczynom i może to utrudnić poznanie kogoś, aczkolwiek znam dziewczyny mające podobne podejście do związku na odległość, ten wątek w wolnym czasie rozwinąłbym w moim temacie bo tu nie pasuje, ale piszę o tym żebyś widział że to nie jest coś nierealnego.

Szukanie związku na odległość to pchanie kobiety w ramiona innego.

Poczytaj tematy o przechodzonych związkach. Tam, gdzie ludzie po prostu się spotykają przez 10lat i związek się nie rozwija, tam szybko następuje jego rozkład. Związek musi się rozwijać.

zatem super;)

to też może być czasami prawda:) aczkolwiek w udanym związku zainteresowanie sobą może być nieustanne, niezależnie czy zamieszkanie jest wspólne czy osobne, poza tym całego czasu i tak nie spędza się razem - każdy ma własną pracę, rozrywki, zainteresowania, więc nieraz tego czasu jest nawet za mało bo np. zostają tylko wieczory i weekendy.

W sumie to zauważyłem, że cokolwiek bym nie napisał to praktycznie każdy tutaj równa mnie do parteru.
Nie ważne co wymyślę, napiszę to już masa argumentów, że bawię się w jakieś dziecinady a nie dorosłe rzeczy.
Ew. użytkownik nudny.trudny w miarę po połowie się jakoś zgadza z tym co piszę a reszta od razu stawia moje wypowiedzi do pionu

Może faktycznie wymyślam jakieś głupoty nie mające związku z codziennym funkcjonowaniem ludzi.
Gadam o jakichś związkach na weekendy gdzie to normalnie tak nie wygląda, może bardziej by mi pasował jakiś układ aniżeli normalna relacja? Bo tak daję jakieś pomysły a koniec końców się okazuje, że jednak wypisuje jakieś wymyślane głupoty.

Zresztą jak idę sobie po parku albo po mieście, zwłaszcza teraz jak się robi ciepło i ludzie wychodzą na ulice to jak sobie popatrzę na te pary a potem spojrzę na siebie to normalnie... jakaś przepaść jest, zupełnie dwa różne światy jakbym zupełnie do tego nie pasował no i jeszcze ta niepełnosprawność.

Siedziałem na tych tinder i innych rzeczach dwa lata ani razu nie udało mi się skleić jakiejś normalnej rozmowy a potem znajomy mi powiedział, że co miesiąc sobie tam znajduje inną dziewczynę normalnie byłem w szoku, że mu tak gładko idzie a ja po 2 latach z wynikiem 0, może faktycznie ten cały temat jest bez sensu tylko zawracam ludziom dupę bo jak na to wszystko patrzę z dystansu to faktycznie powinienem iść gdzieś w jakieś książki, sklejanie statków z drewna a nie tam się pchać w dziewczyny, czy jakieś związki śluby itp.

W punkt! Jak się Rumunski_Zolnierz zakocha, to i myślenie mu się zupełnie przestawi .

Za dużo myślę i to jest prawdziwy problem, wszystko rozkładam na czynniki pierwsze i kombinuje, nie raz jak mam jakieś rozkminy to się budzę o 4 rano i myślę o danej rzeczy zamiast po prostu wrzucić na luz i na spokojnie jakoś się zabrać do tematu.

Najpierw to bym musiał się w ogóle zakochać, a tak najpierw najpierw to musiałbym pewnie kogokolwiek do tego znalezć - i tu Was mam, haha
Właśnie zauważyłem, że nie mam żadnego statku z drewna do sklejania to wpadłem na pomysł, że może znowu zainstalowałbym jakiegoś Tinder czy coś w tym stylu i zabrał się do tego jakoś na poważnie z Waszymi radami, mam nadzieję, że to będzie ok.

Wrócę jeszcze do tego posta, a w zasadzie jego fragmentu:

Moim zdaniem masz prawo do własnych oczekiwań, nawet jeśli dla większości z nas mogą być one niezrozumiałe czy nawet dziwne, ale jesteśmy różni, a to jest Twoje życie i wyłącznie Twoja decyzja co z nim zrobisz i jakie poniesiesz ewentualne konsekwencje. Jeśli czujesz, że czegoś nie chcesz, bo Cię to unieszczęśliwi, to się w to nie pchaj, ale też powinieneś być szczery w stosunku do drugiej osoby, bo to też nie może z kolei odbywać się kosztem jej szczęścia. 

Podstawowy problem jest jednak taki, że w ten sposób ogromnie zawężasz sobie grono osób, które potencjalnie mogłyby Cię zainteresować i z którymi mógłbyś stworzyć związek. To dlatego albo musisz znaleźć kogoś z podobnym do Twojego spojrzeniem na jego (związku) model, albo iść na kompromisy, albo zostać samemu. Co prawda realizując opcję numer jeden masz szansę 'dostać' dokładnie to, czego potrzebujesz, przynajmniej na dzień dzisiejszy, ale może być ona bardzo, bardzo trudna do spełnienia, a nie wiem czy w ogóle możliwa, jednak to dwójka wydaje się najbardziej sensowna. Poza tym nie jest powiedziane, że jak już trochę bardziej zejdziesz na ziemię, to w końcu nie stwierdzisz, że to czego od związku oczekuje większość z nas ma jednak sens.
Dlaczego tak uważam? Bo znam takie osoby, które twierdziły, że na związek nie mają czasu, że będzie je ograniczał, odbierał swobodę w dysponowaniu dniem (bo przecież praca, hobby, znajomi...), że coś tam jeszcze, że dobrze jakby ktoś był, ale nie było go za dużo. Jednak tylko do czasu, bo kiedy w końcu poznały tę właściwą osobę, to samo życie ten pogląd zweryfikowało i ciągle im było/jest mało .

No widzisz, nick powinien być bardziej typu Rumunski_Dezerter albo partyzant czy coś w tym stylu ale nie chce już mi się pisać o zmianę nazwy
Nie grałem w ASG ale fajnie to wygląda, podobno jest to strasznie wyczerpujące ale również daje mnóstwo frajdy.
Dokładnie tak jak mówisz, trzeba robić wszystko po kolei, akurat mam znajomych, z którymi tam się widuję raz/dwa w miesiącu i jakoś tam sobie organizujemy czas tak więc jest naprawdę duży skok w tym temacie ponieważ wcześniej było kompletne 0, widzę zmiany z roku na rok i pomalutku zaczyna wszystko iść w dobrym kierunku z czego się bardzo cieszę ale jeszcze sporo jest do przerobienia.

Bardzo ciekawe rzeczy piszesz, zawsze mam tak, że jak czytam Twoje posty to mam wrażenie, że nagle wszystko się robi jakieś takie proste i bardzo logiczne, jakby problemu w ogóle nie było.
Tak jakby żołnierz był na polu walki, wszędzie granaty czołgi i nagle zjawia się taki człowiek, który spokojnie z uśmiechem powie, że tam jest schron i można się uchronić przed bombą a tam jest apteczka w razie czego itp.
No dokładnie jest tak jak piszesz ja tutaj już więcej nic nie skleję w Twojej wypowiedzi.
Każdy ma prawo do własnych ,,dziwactw" ale im więcej ich jest tym możliwości się zamykają, najlepiej być w sumie takim uniwersalnym bo im więcej rygorów i nakazów tym mniejsze prawdopodobieństwo sukcesu w temacie. W sumie racja, że ,,dwójka" jest najbardziej normalną opcją, trzeba w życiu iść na jakieś kompromisy, inaczej zostaje się starym zatwardziałym kawalerem, który nie ustąpi w zdaniu nawet na krok
Dziewczyna może tam sobie od czasu do czasu coś golnąć, nawet możemy się widywać częściej niż weekendy ale... papierosów i tak nie zaakceptuję, koniec kropka
Ja od dzisiaj zabrałem się za ,,szukanie" zobaczymy co z tego wyjdzie.

W sumie to nigdy nie kleiłem statków z drewna, tylko tak podałem jako przykład nowego zainteresowania podczas nadmiernego singielstwa
Kiedyś kleiłem modele ale nie były z drewna tylko jakieś inne bzdurki i było to bardzo dawno temu, również polecam bo jest to super forma na spędzanie wolnego czasu.
Zaczynam szukać na jakichś portalach właśnie tylko, że tym razem zabieram się za to zupełnie inaczej, mam zupełnie inną taktykę, zobaczymy co z tego wyjdzie

JA mam "przerobić listę emocji"? Dobre, dobre :D
Link nie mógl być lepiej opisany. Po wpisaniu w wyszukiwarkę "lista emocji" na pewno byś miał duży wybór. Traktuję to zatem jako unik z Twojej strony, żeby nie zgłębiać tego tematu.
Nie lepiej powiedzieć wprost, że nie chce Ci się czytać jakichś bzdetów (z Wikipedii btw)?

Niewątpliwy osobisty sukces z pozbyciem się jąkania i nieśmiałości względem kobiet również osiągnąłeś dzięki takiemu pomniejszania/negowania swoich zalet i mniejszych, pośrednich sukcesików?

Ok, przyjmuję do wiadomości.

p.s. Ale popracuj jednak nad kondycją, jak chcesz robić "coś" z dziewczyną, to naprawdę się przyda;)

No dokładnie kiedyś się sklejało takie różne plastikowe zabawki, dużo frajdy przy tym było bo człowiek nie miał zdolności manualnych i połowa modelu była upaćkana klejem
Widziałem właśnie, że coś tam wspomniałeś w swoim temacie o tym randkowaniu.
W sumie napisałem tam już o swoich sukces...ywnych porażkach
No ale to dopiero 2gi czy tam 3ci dzień to też nie ma co oczekiwać jakichś kokosów, zresztą nie od razu Rzym zbudowano i takie tam.
Dopiero po wakacjach może coś więcej na ten temat napiszę ale na razie jakoś zbytnio temat nie rokuje, zobaczymy.

Skoro wpisany link został usunięty z powodu łamania regulaminu to tylko zasugerowałem, że wkleisz tę listę tutaj na forum skoro znalazłeś taką super stronę wartą uwagi i byłem przekonany, że być może to zrobisz ale do tego jednak nie doszło i przez to teraz piszesz, że ja robię jakieś uniki
Myślałem, że masz jakąś naprawdę dobrą stronę z tymi emocjami i tu nie chodziło o to żebym wpisał coś w google i wszedł na pierwszą lepszą stronę aby odbębnić temat no ale ok.

No ja rozumiem ale u mnie kondycyjnie raczej nie jest zle, jestem wysoki i szczupły, trochę sportu też tam zażywam więc jakimś trupem pod względem wydajności nazwać mnie nie można
Zresztą na razie jestem na innym etapie niż robienie ,,coś" z dziewczyną tak więc z tym to może pózniej.

Ja się z tym zgadzam, że trzeba doceniać to co już tam gdzieś się osiągnęło to fakt ale po prostu tu nie chodzi o to, że ja niby jestem jakiś maczo i to umniejszam.
Zauważam, że inni faceci mają znacznie więcej do zaoferowania niż ja, bo co z tego, że coś tam fajnie porozmawiam jak poza tym nie będzie jakichś fajerwerków?
Okej coś tam się udało, nie jąkam się już i mogę normalnie porozmawiać, no super okej z tym się zgadzam ale do upieczenia tego chleba jeszcze dużo brakuje, lata mijają, potrzeby jakie były takie są i tak to się kręci.
Gdzieś czytałem, że najgorzej jest do 30 r.ż. bo wtedy człowiek biologicznie z roku na rok ma ciśnienie wewnętrzne na znalezienie drugiej połówki, podobno w wieku 30 lat jest już kulminacja i wtedy najbardziej w człowieku odzywają się te wszystkie braki spowodowane wiecznym singielstwem ale po tym okresie ponoć z roku na rok już to wszystko zaczyna puszczać i już człowiek nie ma takiego parcia na związki jak wcześniej, zobaczymy czy to prawda

Post z serii ,,podrywamy"

Tak nawiązując do moich ,,podrywów":

Czasami sprzedaje pewnie rzeczy na internecie
W ogłoszeniach mam, że istnieje możliwość odbioru osobistego.
Siedzę sobie fajnie, dzwoni telefon, w głosie słyszę, że jakaś młoda kobieta pyta się czy produkt jeszcze jest aktualny bo jak tak to chciałaby podjechać i kupić
No to ja mówię, że jasne można podjechać itp.
Pomyślałem sobie, że z głosu fajna to może jakby wizualnie też wpadłaby mi w oko to już zacznę coś kręcić, no bo numer mam, ona mój też no to tylko trzeba znalezc jakiś pretekst no ale dobra nie ma co się napalać bo nawet na oczy ją nie widziałem.
Minęło kilka godzin, przyjechała po odbiór osobisty, poszedłem do niej, widzę, że fajna babka to pomyślałem sobie: ,,skoro jest okazja, to trzeba chociaż spróbować"
No ale wiadomo nie będę mówił wprost żeby się umówić czy coś tylko tak dyskretnie chciałem zrobić coś w stylu: ,,niech mi pani jeszcze wyśle SMS czy na pewno wszystko działa" no i potem krok po kroczku wiadomo byłem już gotowy.
No i tak sobie rozmawiamy a ona nagle mówi, że... kupuje ten przedmiot dla swojego chłopaka...
Koniec historii jak zwykle zajęta.
Pozdrawiam, miłego wieczoru.