Chłodne rozstania-podejście drugie, jak obudzić w sobie siłę. - Netkobiety.pl

Little.owl dziękuję. Wy też wszyscy jesteście wspaniali. To mi się tu właśnie podoba, że każdy się otwiera na tyle ile chce i nie ma jakiegoś oszukiwania tylko każdy pisze co siedzi mu w głowie, bądź na serduchu forumowe maleństwo brzmi śmiesznie bardziej forumowa owieczka (przez moje zafiksowanie owcami i moimi kręconych włosami, które zapewne odziedziczy )

Zgadzam się że wszystkim co napisałaś "otwarcie oczu szerzej" jest to zdecydowanie glebę zadanie tego forum ewentualnie ściągnięcie klapek z oczu

Nawet sie nie zorientowalem ze to juz wieczor Ja chwilowo odpoczywam ale zaraz rusze na rower albo pobiegac. A jak u Was moje mile panie? Mam nadzieje, ze samopoczucie na plus. Autre powiem Ci szczerze, ze pierwszy raz w zyciu ciesze sie ze idzie jesien. Sam sie sobie dziwie bo z natury kocham lato.  Pytalas ile mamy lat... ja 34. Jak to sie ma do reszty? Ps. Witam Zakochana w nutach.

Ja pojeździłam ale nie był to do końca dobry pomysł bo wróciły wspomnienia wspólnych wypadów..trzymam się innych tras żeby przypadkowo się nie spotkać.
Ja już relikt 40 chociaż podobno wyglądam dużo młodziej jednak nie mnie to oceniać
Trochę już w życiu przeżyłam ale ciągle mam wiarę,że wszystko przede mną.
Ten zbiór "złotych myśli" to świetny pomysł bo "nasz temat" jak widać jest wiecznie żywy..
O 18 na plaży już pizga? To jak te zakochańce siedzą przy zachodzie słońca

To ja tez sie przyłączę i przywitam chociaz czytam was wszystkich juz od dluzszego czasu.

Melpomena - 35 lat. Singielka od miesiąca ☺

Melpomena witaj! Super,że jesteś!
Powiększa się nasze stadko

Bo zasady są po to, żeby je łamać :-D
A poważnie, wiem. Ale to mógłby być też kodeks złotych myśli w przypadku złamania się dla każdego z nas :-) Nikt nie obiecywał,że będzie łatwo, ale na pewno będzie warto - że tak zalecę banałem.
Hej Melpomeno :-) Jak się Ciebie zdrabnia? I jak się trzymasz?

Mel całe życie się człowiek uczy
Napisałaś w innym temacie,że Twój ex od poczatku twierdził,że wasz związek jest skazany na porażkę,to smutne.

U mnie było inaczej przez pierwsze miesiące żyliśmy we własnym świecie oderwani od rzeczywistości,mimo że mam już trochę za sobą czegoś takiego nie przeżyłam z nikim. Planowaliśmy wspólne życie,mieliśmy wiele planów z których część zrealizowaliśmy,niestety po jakimś czasie zaczęły docierać do mnie pewne rzeczy,które wcześniej odrzucałam. Wiele razy były trudne rozmowy ale ciągle oboje chcieliśmy znaleźć i wypracować "zloty środek " niestety on miał w zwyczaju dużo mowić mało robić ja mam odwrotnie wiec sie wkurzyłam i sie kłóciliśmy. Udało nam się sporo wypracować ale niestety w pewnym momencie poczułam,że nie chce przez kolejne lata tak żyć,bo nie chce go zmieniać. Dlatego odeszłam,wcześniej też próbowałam ale zawsze mnie potrafił " urobić " tym razem jednak wszystko było inaczej i on nie podjął próby "reanimacji trupa"
To tak z grubsza co było u mnie.

Cos sie dzieje z postami, obcina je

Little
On twierdził że nic do mnie nie poczuł przez te lata mimo że tworzyliśmy normalny stabilny związek. Tyle tylko że nigdy nie dał mi odczuć że coś nie gra.
Myślę że to jego nowa miłość pomieszala mu w głowie do tego stopnia ze pogubił się co do nas.

Dzięki Little
Tyle się napocilam i przypadło....
Będzie więc na szybko -
Witaj Autre, witaj Camaro.

Trzymam się chyba już coraz lepiej choć najgorzej mam rano. Wszystko wraca, w głowie mętlik... no i weekendy też do niczego. Zawsze był on, wypełniał cały mój wolny czas a teraz nie umiem sobie tego jakoś ogarnąć samej.
Uczę się życia od nowa zupełnie.

Zakochana witaj.
Co do ciebie to czuję że on za jakis czas wróci. Nie przekreslaj go za szybko

Mel, ale coś czuje, że nasi faceci to mają coś takiego wspólnego... Bo mi z kolei powiedział, że od dłuższego czasu już wiedział, że nam nie wyjdzie. Potem jak pytałam o konkrety to stwierdził, że wiedział wtedy jak zanim cokolwiek powiedział to już był pewien, że ja go skrytykuje. No i właściwie źle go traktowałam... I to wszystko mowa o czasie, w którym jestem w ciąży... Nie wiem czy wróci, lecą dni, a on pewnie się już odkochał... Czas spojrzeć prawdzie w oczy, a nie siedzieć i się łudzić, bo może mu się odwidzi... Warto się tak męczyć? I też uważam, że poranki są najgorsze, bo musisz sobie radzić z całą sytuacją na nowo. Ja tak miałam, że wstawałam rano i zdawałam sobie sprawe, że nie jesteśmy razem. I codziennie to samo.
A u Twojego... Coś mu sie wypaliło, znalazł koleżanke do której poczuł coś więcej, więc stwierdził, że do Ciebie to właściwie nic nie czuł... Perfidny dupek... Jestem tylko ciekawa czy to jego nowe uczucie to takie prawdziwe czy raczej forma zauroczenia. Jak zauroczenie to jego "otrząśnięcie" z niego może być ciekawe..

Też tak myślę właśne, ale już nie chciałam pisać, że wróci "z podkulonym ogonem", bo po co o tym myśleć ;p

A tu taki krótki wierszyk, który mnie urzekł jak go ostatnio poznałam

Można? Można!

Tak to jest. My się zakochujemy, a okazuje się, że nasza "druga połówka" to zwykły dupek... Współczuję Ci, bo aż takich słów nie słyszałam od niego. Mogłabym opowiadać co tam się u mnie działo, ale zrobiłam to już na swoim wątku.  Czy on dojrzeje? Nie wiem. Myślę, że trochę go zamęczyłam wiecie? Jestem, byłam tym typem, który nie miał życia poza facetem. Poswiecalam mu się w całości, bo myślałam, że tak jest najlepiej. Chciałam żeby w trakcie ciąży spędzał ze mną każda chwilę, angażowal się... A on tego po prostu nie czuł, chciał jeszcze wyjść na piwo... A ja chciałam abyśmy oboje nie pili, bo przecież "oboje jesteśmy w ciąży". Może to ja przegięłam? Nawet nie wiedziałam jak mam walczyć, zawsze ja walczyłam. Tylko on mi obiecał, że mnie nie zostawi, cały czas mówił, że mnie kocha, jak bardzo... Nic nie wskazywało na to, że jest, aż tak źle... Ze on chce odejść. Wystarczyła jedna kłótnia i wszystko się skończyło. Nie chce się obarczać już winą. Chciałabym sobie uświadomić, że nikt nie jest idealny i każdy popełnia błędy, ale gdy nie ma rozmowy to za cholere nie da się ich naprawić, albo zapobiec... Ech...

Będę wrzucać tu co jakiś czas takie mądrości będzie można się do nich odnieść, a wiersz idealnie odwzorowuje mój stan

Dobrej nocy wszystkim również życzę udanej i spokojnej. Bo jutro jest nowy dzień i nie można o tym zapominać ;*

Co jeden to lepszy....
Zakochana uwielbiam Pawlikowską..

Słowiki są dziś nieswoje.
Bzy są jak chmury krzyżyków.
Chcesz zabić serce moje?
Przecież się nie zabija słowików?

To ode mnie tzn od Pawlikowskiej

Oj, jak pieknie to ujelas! Ludzie, ktorzy szukaja stalych relacji znajduja ludzi, ktorzy sie wycofuja, gdy dla tamtych juz jest za pozno... bo sie zakochali, zaangazowali. Przykre... chodz dzis wiem, ze ja tez madra nie bylam. On jest duzo mlodszy ode mnie, ale przeciez wiek nie powinien swiadczyc o niczym, dopoki ktos sie zachowuje odpowiedzialnie i powaznie. A on mnie tak zamroczyl tymi swoimi gadkami filozoficznymi, tym ze odstawal od swojej grupy rowiesniczej.

Witajcie kochani,Ehh te ranki...
Autre u mnie było odwrotnie tzn on twierdził,że jestem silna i niezależna i nie pozwalam się sobą opiekować. Tylko,że to widział on w gruncie rzeczy potrzebowałam kogoś dla kogo bede mogła być "mała dziewczynka" ale często to ja musiałam podejmować decyzje bo on miewał z tym problem. Czasem miałam wrażenie,że byłam facetem w tym związku

Autre uwielbiam Cie! Lepiej bym tego nie ujela
Jesli chodzi o mnie, ja juz jestem na etapie bycia silna i niezalezna. Zyje dla siebie i siebie doceniam. Ale zajelo mi to troche czasu... on tego nie widzi, dziela nas tysiace kilometrow. Jedynie poprzez facebooka moze cos podpatrzec, a ja sie nie chwale wszysktim, co robie, wiec hm...
W pewnym momencie zapomnialam o sobie, to prawda ale wiecie co, on wszystko dla mnie robil. Opiekowal sie mna gdy bylam chora, robil sniadania do lozka, chodzil na zakupy. Byl troskliwy i dobry. No i gdzie tu sens? Uspil moja czujnosc, sprawil, ze go szczerze pokochalam, bo byl taki kochany i czuly?
Jedno wiem na pewno, w zyciu nie pozwolilabym mu do siebie wrocic!
A tak w ogole snil mi sie dzis rano, az sie obudzilam z wrazenia. Wlasnie, ze chce do mnie wrocic. Dobre zarty

Little, wiem jak to boli. Jedyne co moge powiedziec, co mowili mi wszyscy, gdy bylam w takim stanie jak Ty teraz, ze to minie. Wiem, ze to nie wierzysz, ale musisz pozwolic sobie na ta zalobe po nim, nie tlumic tego. Ale pamietaj, musisz pozniej wstac i isc dalej!!!

Witajcie

Autre,  jesteś bardzo mądra kobieta wiesz?  Dobrze się czyta to co piszesz bo jest w tym wiele racji.
Kiedy poznałam mojego ex byłam bardzo pewna siebie, radosna i to go przyciagnelo.  Połączył nas intelekt i to było głównym spoiwem. Z czasem czułam że on mnie tłamsi,  straciłam gdzieś ta radość życia i pokazałam że zaczęłam się uzalezniac od jego humorow i samopoczucia. To to denerwowalo i zaczęło się oddalanie ode mnie. Straciłam siebie w tym związku. To był błąd.

Girl_full_of_dreams.,
jak długo byliscie razem i dlaczego on rozstał się ze swoją ex zanim cię poznał?
Wyczytałam w twoich postach ze mieszkasz w UK. Ja też   mieszkam na południu a ty?

Wiecie ja już nie chciałabym żebyśmy się zeszli kiedykolwiek. Po tym jak mnie potraktował czulabym  ze straciłam całkiem godność i szacunek do siebie pozwalając na powrót.
Tak jak pisze Autre trzeba pozwolić sobie odżałować to co było, zadbać o siebie i pokochać się a potem zgodnie z prawem przyciągania przywołać tego jedynego

Autre Ty moja pocieszycielko
Trafiłaś w sedno! Nie zadał sobie wielkiego trudu żeby mnie poznać,jednak najważniejsze co napisałaś to to co on mi dawał czego nie mogę dać sobie sama? NIC.
Nawet nie wiesz jak tymi słowami trafiłaś do mnie! Przypominaj w chwilach mojego zwątpienia
Dziewczyny i Camaro wybaczcie,że tak marudzę ale jest mi lepiej jak to z siebie wyrzucam.

Little, marudź ile chcesz, w grupie razniej się narzeka niż samemu
My wszyscy na tym samym wózku jedziemy także nie ma problemu

Girl,
szkoda że nie mieszkasz bliżej, byłaby szansa na jakąś kawę może
Widzisz może lepiej że poszedł do ex. Facet który nie wie czego chce i za plecami kręci i mataczy nie jest wart nawet wspomnień.
Tylko szkoda że zdążył rozkochac i oswoić a potem rzucił

No tak . My to wiemy, oni niekoniecznie.
Myślę że mój ex też nie kochał ani mnie ani nie pokocha tamtej. Nie dał sobie czasu na poznanie czego i kogo tak naprawdę chce. Nie da się budować normalnego związku wskakujac z jednego łóżka w drugie bez zastanowienia i czasu dla siebie.
Trochę mi szkoda tej dziewczyny, jest dużo młodsza od niego i nie chciałabym żeby ja skrzywdził. Bo niestety po tym co pokazał sobą przy rozstaniu nie sądzę że potrafi uszczęśliwić nową kobietę

W Anglii mija mi 9 rok więc już weteranem jestem.

Co za gnoje... wspolczuje wam, fajne z was kobiety, a tak potraktowane...
Moj ex nie chcial byc sam do tego stopnia, ze wykorzystal mnie jak scierke, coz to za perfidny egoizm... tak sie nie traktuje ludzi. Zwlaszcza, ze wiedzial, ze jestem osoba emocjonalna, z dobrym sercem.
Kiedys powiedzial mi, jak juz cos zaczelo mi smierdziec, bo spytalam wprost, czy mam szanse z nia w razie czego, ze nie, nie mam zadnych szans z jego ex. Juz wtedy powinnam dac mu w pysk i wywalic go za drzwi. A on wtedy powiedzial, ze nie zrywa ze mna, ze chce ze mna byc. Ojej, taki kochaaaany, ze tego nie zrobil, bo czekal do ostatniej chwili jak tchorz, zeby wyjechac z powrotem do Polski i nigdy nie wrocic a zanim sie zawinal, to jeszcze sie pozaspokajac w kazdym tego slowa znaczeniu.

Ulala, 9 lat to duzo. U mnie minelo tylko i az 3

Girl
to ja tego wogole nie rozumiem...skoro zerwał z nią dla ciebie a jednocześnie uważał że nie masz z nią szans to po jaki diabeł właściwie ją zostawił? Czemu się rozstali??  Chciał sobie poprobowac czegoś nowego najwidoczniej.
Kolejny raz facet okazuje się niedojrzalym emocjonalnie dupkiem

I właśnie nie wiem co jest z nami wszystkimi, fajnymi mądrymi kobietami ze dostajemy tak po tylkach.  Jak to jest ze dobry facet trafia na małpę a dobra kobieta na dupka?

Dlaczego takie dzieje? Myślę, że dojrzewamy jako ludzie i jest to nam potrzebne. Gdzieś w wątku mignelo mi dobre porównanie. Jeśli włączasz odtwarzacz mp3 i połowa piosenek jest fajnych, połowa nie, to co zrobisz? Wybierzesz tryb losowy czy najpierw złe, potem dobre lub na odwrót? Tak samo w życiu. Musi być coś złego, żeby mogło nadejść coś dobrego :-) No i popatrzcie, naprawdę chcialybyscie mieć takich desperatów za partnerów? Powiem na swoim przykładzie, żeby nikogo nie urazić. Takich, którzy proszą o kontakt, sami go inicjują, choć to druga strona obiecała, ale zapomniała, którzy dają ile mogą i są slodcy nawet gdy nie macie humoru? Bo ja samej siebie mam dość, gdy to wspominam a co dopiero kogoś.

A teraz już połowa dnia za nami, to będzie ćwiczenie. Do końca dnia macie czas,ok? I pisać na forum odpowiedzi, chyba że wolicie wie nie uzewnetrzniać, ale jeśli  tak, to przynajmniej szczerze napiszcie czy zrobiliście. Ja was nie sprawdzę, ale to dla was. Pomyśl za co jesteś sobie dziś wdzięczna. Ambitnie, więc niech to będą trzy rzeczy. Trzy zdarzenia. Żeby nie było,że się wylamuje, to zaczynam.
Jestem wdzięczna sobie za to, że nie karmię się nienawiścią do mojej partnerki. Za to, że chciało mi się posłać łóżko, bo teraz wygodnie mi się na nim leży. I za umiejętność empatii, bo bardzo mi pomaga w zrozumieniu ludzkich historii.

Little.owl, ok,masz jak w banku. A gdy mnie dopadaja czarne myśli, to przemawiam do siebie czy naprawdę chcę być w związku z kimś, kto przez rok mnie nie docenił, kto jest na innym poziomie niż ja (nie mówię, że gorszym) - gdy ja jestem nastawiona na dialog, partnerstwo jak w małżeństwie a ktoś - o, spieprzyło się, to ja muszę pomyśleć czy Cię jeszcze chcę. (Gdyby moje poczucie wartości jakoś tam nie stało, teraz plakalabym w poduszkę) Więc wtedy mi o tym przypomnij ;-)

Jak się dziś trzymacie?

Autre! Uwielbiam Cie czytac, pisz wiecej!
Pisanie tu o mojej historii i moim ex juz mnie nie rusza. Zero emocji. Chlodne spojrzenie. Wreszcie umiem podejsc do tego z dystansem.

Mi dzien mija naprawde spoko. Dzis wolne, sprzatam, robie zakupy, potem nalesniki bede smazyc. Zaraz pojde na dlugi spacer z psem, poopalam sie. Enjoy the little things

W odpowiedzi na twoje pytanie odnosnie trzech rzeczy, za ktore jestem sobie wdzieczna- za to, ze mialam w sobie sile i odcielam sie od mojego ex po zerwaniu, on sie do mnie dobijal, niewiadomo po co, pisal, a ja go olewalam, bylam konsekwentna. Wyszlo mi to na dobre. Za to, ze w koncu potrafie cieszyc sie kazdym dniem i przestalam ciagle narzekac i widziec wszystko w ciemnych barwach. I za to, ze za chwile zrobie gore nalesnikow z syropem klonowym i je pochlone i to bedzie takie pyszne

Camaro, świetnie się trzymasz, ale widzę, że też walczysz z iluzją. Widzisz kobietę, która nie wróci. Taką, którą sobie wyobrażasz, ale która już taka nie jest. Powiem Ci coś, byłam z moją pierwszą kobietą niemal 7 lat. Skończyło się na zdradzie emocjonalnej, nie z mojej strony. Jak się dowiedziałam co wyprawiala po rozstaniu, naprawdę wolałam nie myśleć co się działo, gdy rano wychodzilam do pracy i wieczorem wracałam. Skończyło się na przemocy psychicznej, zerowym poczuciu własnej wartości i spadku wiary w ludzi (jeśli chodzi o temat zdrady, do dziś jestem mega ostrożna, jeśli mam zaufać). I mówię Ci o tym nie dlatego, żebyś mnie podziwiać, że jakoś stanelam na nogi, by wejść w kolejny związek, ale po to, żebyś, brutalnie powiem, odpuścił sobie tę k..., bo to już nie jest kobieta, która nie może być wierna jednemu mężczyźnie, który o nią dba. Rozumiem Twoją wściekłość. Niestety, będzie bolało, ale wiesz jaki jest tego plus? W każdą znajomość będziesz wchodził bardziej świadomy tego, czego oczekujesz i będziesz wiedział na ile kobiecie pozwolisz. I a propos zdrady,będziesz miał system wczesnego ostrzegania, który działa bez zarzutu :-) Tak więc spokojnie, wyzyj się, uszy do góry i do przodu. Jesteś mega odważnym i dzielnym mężczyzną, mało takich :-)

Ale mi slodzicie aż miło :-D Żebyście jeszcze orientację zmieniły, to może byśmy się na randkę umowily a tak... :-P Nie zbrzydli wam Ci faceci? ;-)

Piszę ile mogę, net w telefonie w hotelu, czasem jak na plaży zlapię, to wiecie jak jest :-) 
Dobrze, że jesteście :-)

Dzieki Autre. U mnie glownym powodem, ktory powoduje ta iluzje jest fakt, ze nie zlapalem jej za reke a ona do konca sie nie przyznala. Mimo ze bylo mase sygnalow ostrzegawczych. Niestety te wczesne zbagatelizowalem. Masz racje, ze teraz moj system wczesnego ostrzegania bedzie dzialal jak szwajcarski zegarek. Mimo wszystko wolalbym wiedziec, zlapac na goracym uczynku, albo uslyszec to od niej w twarz. Tu bylo jednak zupelnie inaczej. Mimo wszystko wiem... wszystko co mowisz hest prawda. Jej juz nie ma i naszego zwiazku tez nie ma. Mimo wszystko nie potrafie do konca odrzucic tych mysli - mimo ze bardzo chce.

Moja droga Autre, odpowiedz moze byc tylko jedna. Wlasnie moim najwiekszym problemem w tej chwili jest spadek samooceny i brak milosci  , czy bardziej akceptacji samego siebie. Ale mam tego swiadomosc i to wlasnie glowna rzecz, ktora chche odzyskac. Tak jak mowisz, gdy wroce na wlasciwa sciezke, wtedy pojawi sie ta wlasciwa Tylko czasem chcialoby sie miec wszystko tu i teraz, niestety ten mechanizm nie dziala tak latwo i szybko. Czytalem dzisiaj fajne wytlumaczenie cierpienia i tego jak wplywa na nasze zycie. Autor porownal je do powstania perły. Poczytajcie w jaki sposob powstaja perly milego dnia

Witaj camaro81 rowiesniku
Rozumiem jak się czujesz. Boisz się samotności, myślisz że nie znajdziesz drugiej takiej, idealizujesz byłą bo pamiętasz teraz większość dobrych chwil zamiast złych.
Powiem Ci zrób tak: weź kartkę i zapisz ją z jednej strony zaletami a na drugiej wymien wady ktore poznales u niej. Przeczytaj kilka razy i pomysl czy chciałbyś aby ta osoba ponownie weszła w twoje życie?  Czy wybaczylbys to co zrobiła? Czy spojrzalbys w oczy rodzinie i przyjaciołom którzy pomagają ci teraz wiedząc przez co przychodzisz?
Mnie to bardzo pomogło. Otrzymałam jasny przekaz ze ten mężczyzna już nie ma prawa odebrać mi własnej godności i szacunku do samej siebie. Koniec i kropka.
Też się boję samotności jak cholera, stara jestem a większość fajnych mezczyzn w moim wieku już zajęta ale staram sie myslec optymistycznie i naprawdę nie zamykac sie na ludzi.

Boże, daj mi siłę abym pogodził się z tym czego zmienić nie mogę.
Odwagę abym mógł zmienić to co zmienić mogę.
I mądrość abym umiał odróżnić jedno od drugiego.

Ale ja lubie Was czytac! kazdy z nas ma cos fajnego do powiedzenia. I powiem wam, ze  to jest nasza wartosc, nasza sila. Tego sie trzymajmy
Wniosek, do jakiego ostatnio doszlam- to musialo sie stac, zebym wlasnie stala sie lepsza wersja siebie, co wycierpialam, to moje ale nigdy w zyciu nie czulam sie lepiej niz teraz. Taki paradoks. Tylko czy to tlumaczy mojego ex? Wymazuje jego winy? Mimo wszystko nie, prawda?