Chłodne rozstania-podejście drugie, jak obudzić w sobie siłę. - Netkobiety.pl

Hej sówko!     super, że u Ciebie się układa, ciekawe jak reszta ekipy; Autre, colorful girl czy agnieszka.

U mnie jest już dobrze, przede wszystkim wróciłem na siłownię i czuje się ze sobą o wiele lepiej, wracam na studia w październiku. Z życia sercowego jestem pomiędzy dwoma kobietami, a między nimi 10 lat różnicy i stoję przed wyborem lol. Jest ciekawie, tyle powiem haha. Chociaż jak kiedyś pisałem, mam te studia  w Chinach w planie i pewnie za kilka lat hajtnę się z jakąś Azjatką. Tym razem bez borderline     pozdrawiam.

Btw little, zapodaj np na maila konto na insta

Witaj toKaja, przeczytałam dziś Twoje posty - dziewczyno wiej daleko od tego psychopaty, dawałaś mnóstwo szans ten facet tak jak napisałaś mieszanka wybuchowa : narcystyczna+toksyczna+borderline+mitoman, (chyba gorzej nie mogłaś trafić).

' Boże jak ja  czytam co teraz piszę to wierzyć się nie chce...Dzięki Ci Panie Boże żem otrzeźwiała...'

Gdzieś zapodziałaś przez chwilę zdrowy rozsądek - na szczęście w porę go odzyskałaś i zakończyłaś tą chorą relację,

Myśłę że on tak szybko nie odpuści i jest to faktycznie 'cisza przed burzą'.

Ty nie możesz pokazać, że się go boisz, że można Cię zastraszyć - bo to będzie jego broń,
wzywaj policję za każdym razem kiedy się do Ciebie zbliży, Teufel ma rację - zamieszkaj na jakiś czas z kimś do kogo masz zaufanie
i będziesz się bezpiecznie z tą osobą czuła - dopóki to wszystko się nie zakończy.

A jeśli chodzi o policjantów trafisz w końcu na normalnych, którzy nie dadzą się zmanipulować psycholowi.

Trzymaj się mocno i pisz jeśli tego potrzebujesz,

Pozdrawiam ciepło,

AJ7,
Ale jestem z Ciebie dumna mlodszy bracie  
Piekna dziewczyna , zycze Wam samych dobroci
Sowko,  fajnie ze wam sie z "mezem" tak dobrze uklada. Trzymam kciuki za przyszlosc
Pozdrawiam starych kolegow z ekipy, Meza, jot,  Kamila, no i nasze dziewczyny rowniez, ktore poznikaly gdzies po katach. Mam nadzieje, ze w waszych zyciach dzieje sie teraz tak duzo ze nie ma miejsca juz na smutki i melancholie.  Mysle, ze wszyscy jestesmy juz "wyleczeni" i dobrze widziec, ze czas i tym razem nie zawiodl w swej roli lekarza i terapeuty
Moja zimowa znajomosc rozkwitla juz pelnia barw. Moge powiedziec po tych kilku miesiacach ze jestem bardzo szczesliwa i spelniona. A takze spokojna. Mam zwiazek i partnera jakiego zawsze pragnelam miec. I niech to trwa juz na zawsze
Wszystkich bedacych dopiero na poczatku drogi pozdrawiam i zapewniam,  ze wam tez sie uda i wyjdziecie kiedys z tego tunelu.  Za jakis czas, za niedlugo. Ale na pewno

Dzięki dziewczyny, wogóle dziękuje wam wszystkim, to co te forum i ten temat zrobiło dla mnie to jest nie do opisania, już to robiłem ale znów chce wam wszystkim podziękować.

Byle do przodu panie i panowie, tyle "ekip" już było w tym temacie i każda się pomalutku wyleczyła z tego dramatu, teraz czas na was, troche czasu minie, ale to wy przywitacie następnych jako Ci "uzdrowieni" gwarantuje wam to

Nie wiem na ile jeszcze temat aktualny i kto go odwiedza ale coś napiszę bo już ciężko wytrzymać.

Jest po rozstaniu jakieś 2 tygodnie.
Nie był to prosty związek każde z nas po przejściach ona z dzieckiem i ja też, dodatkowo dochodzi jeszcze odległość dosyć duża bo około 120 km, widywaliśmy się w każdy weekend.
Z rożnymi potknięciami byliśmy ponad 4 lata ale teraz już chyba koniec na zawsze, oficjalny jej powód zakończenia związku to moja niechęć do przeprowadzki, tłumaczyłem żeby dała mi czas bo nie takie proste mam zobowiązania. Nie mogłem od tak porzucić pracy nie mając nie nowego.
Przez ponad 4 lata jej to nie przeszkadzało nie naciskała a tu raptem w pare tygodniu wszystko się zmienia.

I stało się po kolejnej rozmowie musiałem zabrać pozostawione w trakcie tych 4 lat u niej rzeczy.
Jakoś sobie to tłumaczyłem że może tak będzie lepiej, że może ma racje,a tu się dowiaduje że na następny dzień w jej życiu pojawia się"przyjaciel" który towarzyszy jej 11 lat, kiedyś byli parą. Zawsze tylko słyszałem że to nic takiego, że nic do niego nie czuje.Wiedziałem zę piszę do niej, deklaruje miłość itd. Prosiłem żeby zerwała kontakt ale cały czas słyszałem to samo.Nawet teraz twierdzi że po prostu jest neguje że coś między nimi jest, może to osłoda na rozstanie. Ale mam ochotę pojechać i go... Wyrzucam sobie że jak byliśmy razem to z nim nie porozmawiałem i może nie wpie....
Nie wiem już może sie nakręcam i zwalam winę na niego ale pewnie gdyby go nie było to byłoby o co walczyć z jej strony a tak jest prostsze rozwiązanie.

Teraz zostałem sam w miejscowości gdzie nie mam żadnych przyjaciół jest tu ze mną tylko syn który mieszka z mamą(kiedyś przeprowadziłem się dla niej z rodzinnej miejscowości i jej cała rodzina) która sprawia że czuje się obserwowany.

Staram się myśleć jesteś facetem, masz być twardy. Ale myśli o zakończeniu tego wszystkiego towarzyszą mi cały czas, gdyby nie mój syn to nie wiem jakby to wyglądało. Nie mam się do kogo odezwać dlatego też piszę tutaj. Nie wiem czy coś to pomoże ale liczę że tak.
Pozdrawiam was.

Niestety nie ma nikogo w okolicy. Nawet rodzina kilkaset km ode mnie.

Najgorsze jest to że dalej mi gdzieś zależy nie potrafię wyłączyć emocji z tym związanych.

Napisałem do niej ostatnio trochę mnie poniosło, ale dalej jakiś kontakt mamy.
Z jednej strony chciałbym zerwać kontakt bo może już nie warto próbować dalej a z drugiej nie chce dopuścić do myśli że to już koniec.

A najlepsze jest to że zarezerwowaliśmy wspólne wakacje i teraz ja jadę ze swoim synem a ona zostaje. Jak podróż poślubna po weselu z którego nic nie wyszło.

Mam ale czasem sie zastanawiam czy lepiej czy gorzej jeśli ten kontakt jest

Jesli tak jest, to na prawde się ciesz, że nie masz tego kontaktu. Moja ex też zaraz po rozstaniu była z kimś innym i szczerze mówiąc każdy kontakt z nią mnie rozsypywał. Nie umiałem zrozumieć jak kobieta może pytać mnie o nasze wspólne plany związane z założeniem rodziny i zwracac sie do mnie pieszczotliwie, po czym zerwać dwa dni pozniej, przyznajac iz myslala o tym od jakiegoś czasu, po czym tydzien pozniej byc z kims innym i nadal do mnie pisac co kilka dni tylko po to, by zamienic dwa zdania i sie pozegnac( i tak minimum raz-dwa razy w tygodniu). I kazdy taki kontakt uruchamial na nowo myslenie, analizowanie i po kazdej rozmowie nie potrafiłem przez kilka dni opanować natłoku myśli, a gdy już je uspokajałem znów pisała, a wszystko zaczynało się od nowa. Wytrwałem tak ponad miesiąc i w końcu zerwałem kontakt. Przez pierwsze tygodnie miałem strasznie dużo emocji i ciąglą chęc go odnowienia ale po tych kilku tygodniach zaczalem juz rozsadniej myslec, emocje opadły. Jasne dalej coś do niej czuje jeszcze w głębi ale mimo tych uczuć rozumiem zdecydownie duzo wiecej niz przedtem. Nawet cieszę się z tego iż związek się zakończył, z tego, że stało się to, akurat teraz. Bardziej rozumiem też ją, a przy tym jestem w 100% pewien, że mój przyszły związek będzie o wiele bardziej satysfakcjonujący bo, jeśli w tym związku nie czuła ona tego wszystkiego tak mocno jak ja, a mimo to, byłem na prawdę szczęsliwy to, jak bardzo szczęśliwy będę w związku z taką osobą, która będzie angażowała się w relacje podobnie mocno jak ja ? W dodatku sam związek i rozstanie potrafi na prawdę dużo nauczyć, nie tylko o relacjach, związkach ale i o samym sobie i własnych emocjach. U mnie po tych 2 miesiącach od rozstania mimo iż wiem, że nadal coś tam jeszcze się we mnie tli to, jednak widzę iż z kazdym dniem co raz mniej i mniej. Tak na prawdę została mi już tylko jedna nić do przecięcia, która powoduje jeszcze powroty do myślenia o niej ale nie chciałbym pisać zbyt dużo szczegółów w poscie więc gdyby był ktoś skory doradzic mi w tej sprawie na priv byłbym na prawdę wdzięczny.

Wiesz co ja to pisałem pare tygodni temu I moge odpowiedzieć że jednak dobrze że nie mam z nią kontaktu i nawet nie chce po tym co sie dowiedziałem co ona wyprawia Minął już prawie miesiąc i sie już uspokoiłem a najważniejsze nie chce jej powrotu