Czy powinienem odpuścić sobię szukania dziewczyny? - Netkobiety.pl

Nie ma sensu. Nie ma na tym świecie ludzi co nie lubią podróżować xd
Znowu smedolenie. Przecież ludzie wpisują sobie w profile “lubię podróżować” głównie chyba z braku czegokolwiek innego co mogliby wpisać. Przeciez 90% z nich za te wielkie podróże uważa pojechanie 2x do roku do jakiegoś 3 gwiazdkowego hotelu w Turcji czy innej Tunezji na tydzień i połażenie dookoła kurortu. Ew wyjazd na dwie objazdowe wycieczki xd takie to ich podróże. I nie ma w tym nic złego oczywiście ale serio ludzie to wykorzystują do podrasowania swoich profili ale nie nazwałabym tego jakąś wielką pasją, ot coś co można sobie wpisać i człowiek wydaje się bardziej obyty i atrakcyjny.
Sa ludzie tacy jak ty, którzy wolą siedzieć w domu i np wydają hajs na landscaping, fajne meble i tworzą sobie oazę domową. Sa entuzjastki ogrodnictwa a to trzeba doglądać. Ew ludzie którzy mają zobowiązania na miejscu i nie mają opcji częstych wyjazdów. Może w takich celuj. Ja tam bym sobie wpisała w profil, że nie lubie dalekich podróży, bo mnie to męczy. Po co się za każdym razem rozczarowywać jak można z góry odsiać część kandydatek które wiadomo, że się nie nadają. Może się znajdzie jakaś domatorka.

A może warto by nie iść ,,na wojnę" z podróżowaniem?

Ja byłem ostatnio w Hiszpanii i powiem Ci, że naprawdę rozumiem dlaczego tak wiele ludzi lubi podróżować, bo jest to po prostu super.

Również lubię podróże ale bez przesady, nie mam tak, że co roku muszę gdzieś jechać zagranicę, wystarczą mi zwykłe weekendowe wypady w Polskę.

Jeżeli nie lubisz jeździć samochodem, to nie ma problemu, bo tak naprawdę możesz używać pociągów i autobusów.

Musisz zrozumieć jedną rzecz, kobiety są istotami stadnymi, czyli mają koleżanki, a koleżaneczki wstawiają fajne zdjęcia z podróży na insta.
No i laski chcą tak samo, rozumiesz?

Młode Polki są największymi konformistkami na świecie, zobacz chociażby po tatuażach, większość młodych sobie robi.

No jestem introwertykiem i domatorem, ale to nie znaczy że tylko przesiaduję w domu i nie rozmawiam z nikim i nie korzystam z żadnych "atrakcji" w okolicy. Idąc na tenisa, nie mam problemu pogadać z np. panem co zarządza miejscem w czasie kiedy czekam na kolegę i coś więcej niż "dzień dobry" i "do widzenia". Robiąc niektóre aktywności to jakiś kontakt z ludźmi się ma, ale i tak prawie sama płeć męska. Inne rzeczy mogę robić sam. A domatorem też dlatego, że po prostu wszystko kręci się wokól miejsca zamieszkania, a bywa tak że jakiegoś dnia w ogóle nie wychodzę (np. dziś, w ogóle nie chce mi się nigdzie ruszyć i spędzam czas w domu pomimo bardzo ładnej pogody i sporej imprezy miejskiej w miasteczku niedaleko).

Tak poza aplikacjami poznanie kogoś i do tego singla to już graniczy z cudem. Szukałem w tamtym roku, oraz w jeszcze poprzednim na spotted kogoś do pogrania w tenisa, nawet osobę która nigdy rakiety w ręce nie trzymała, nauczyłbym i miałbym z kim pograć (dla mnie to dobry trening fizyczny, dobra zabawa i nie mam presji na wynik, dobrą grę itp.). Nikt się nie zgłaszał. Na ściance wspinaczkowej kobiet mało, często z chłopakiem. Do jazdy na rowerze w moim stylu to nawet nie szukam, bo nie znajdę. A motocyklistki, pomimo że bardzo fajnie byłoby dzielić tę pasję, to chyba w moim odczuciu najtrudniejsza grupa. Znaleźć singielkę motocyklistkę, która się spodoba (i z wzajemnością) to jak wygrać 6 w lotto. Często same zaczęły z pasją przez chłopaka/męża więc nie są same. Jeśli są same, to mają tłumy adoratorów innych motocyklistów, wystarczy że zjadą na stację benzynową i często słyszałem jak ktoś zagadywał w momencie jak sam tankowałem. Parę razy ćwiczyłem sobie na takim pustym dużym parkingu i często przyjeżdżają tam motocykliści popatrzeć, pogadać, czy tez poćwiczyć. Zdażyło się że jakieś 4 razy jak sam ćwiczyłem to przyjechała ćwiczyć jakaś dziewczyna, tak blisko mnie cwiczyły, widziałem że idzie im troszkę gorzej z niektórymi rzeczami i zaproponowałem pomoc. Jedna powiedziała prosto że mąż stoi tam dalej i daje jej porady (faktycznie stał i obserwował), druga powiedziała że nie dzięki i nie ma ochoty, trzecia że ma chłopaka i zaraz przyjedzie, a czwarta że nie dzięki i za jakieś 10min pojechała. Także już nawet nie pytam. Może jakbym miał w zainteresowaniach podróże i podróżował to byłoby łatwiej, natomiast z niżowymi zainteresowaniami to ciężej

Szybko się poddajesz, w podróży jest porównywalne poznanie kogoś, więc one też by nie rozwiązały Twojego problemu.

Widzę, że nie masz też kumpli, bo z nimi spędzając czas miałbyś większe szanse.
Dzisiaj, piękna pogoda, zamiast siedzieć w domu mógłbyś być nad jeziorem czy na
basenie.

Chlop mowi, ze nie lubi podróżowac to część ludzi i tak się będzie produkować, ze powinien polubić… czy to jest jakiś obowiązek w dzisiejszych czasach, że każdy ma to lubić? Bo tak to tutaj wygląda.

Trochę dramatyzujesz autorze, są ludzie, co urlop spędzają robiąc remonty, bo lubią jak ich dom i obejście pięknie wygląda i nikomu nic do tego czy ktoś lubi jeździć za granicę czy woli urlop spędzać na działce.
Jak problemem jest to, że trafiasz na laski które frustrują się tym, ze koleżanki wstawiają zdjęcia z urlopu na insta, to szukaj takich co nie żyją internetem. Sa wbrew pozorom jeszcze tacy ludzie na tym świecie.

Powiem Ci, że w sumie jesteś dobrym kandydatem na męża, tylko musisz trafić na taką, która to doceni, może celuj w kobiety w Twoim wieku lub trochę starsze od siebie, przeważnie wiedzą, co jest ważne w życiu.

Zgadzam się. Osoba pisze, że jej pasją są podróże. Po czy okazuje się , ze jest to wyjazd w wakacje na hotelu na Rodos, albo do Jastrzębiej Góry, czy Zakopanego i chodzenie po Krupówkach. Ewentualnie wciągu roku jakiś wyjazd na weekend 200km od domu.

nie rozumiem problemu, kazdy mowi, ze jego zainteresowaniami sa podroze, a co najmniej polowa z nich tak naprawde nigdzie nie byla. mam wrazenie, ze jak ktos nie ma hobby to mowi wlasnie, ze podroze.

a tak poza tym nawet gdybys trafil na kogos kto lubi wyjezdzac?? przeciez to nie jest jakis wielki problem, ktorego sie nie da przeskoczyc, ze np ty chcesz dzieci, ona nie. podroze to taka duperela, nawet nie wyobrazam sobie, ze mialabym z tylko  tegpo powodu zakonczyc zwiazek.
ja lubie podroze i poznawac nowe miejsca, ale nie zawsze wyjezdzam, bo wole np odlozyc hajs na cos wazniejszego.

Nie wiem czy to kwestia wieku, to chyba bardziej kwestia czasów w jakich żyjemy. Celowałem w różny wiek, max 33 lata.

Trochę tak jest, w promieniu 60km o miastach, które są tutaj mówi się miasta emerytów, bo młodzi ludzie wyjeżdząją albo za pracą, albo na studia, ewentualnie bo tak chcą. Najbliższe większe miasto jest jakieś 80km ode mnie.

tak, oczywiście że sa tacy ludzie. Sam brałem parę dni urlopu kiedyś żeby remont pokoju dokończyć. Już nawet nie mówię o rodzicach jak te prawie 20 lat temu sami brali urlopy na remonty nowo kupionego domu. No ale kiedy nie ma remontów, a urlop bierze się dla czystego wypoczynku, to ludzie raczej chcą gdzies jechać.

Duża część tych opisów jest potwierdzona zdjęciami z jakichś miejsc zagranicznych. A później ewentualnie w rozmowie wychodzi żę jednak trochę miejsc odwiedziły.

No jak widać jest to duży problem i jest to podstawa do zakończenia związku, bo oczekuje się wtedy że będzie można doświadczyć z partnerem tego nowego miejsca tej przygody i jak to będzie fajnie. No a dziewczyna sama nie pojedzie, bo to nie to samo, bo widzi jak inne osoby są ze swoimi partnerami, a ona sama jest. No i w ten sposób nawet jeśli przez cały rok jest dobrze, jakoś z dnia na dzien normalnie się żyje, czasem kino, restauracja, netflix z pizza, przejażdżka nad jezioro itp. to jak tylko przyjdzie lato i sezon wakacyjny, to wszystko to potrafi się popsuć przez ten czas

Nie rozumiem tego, na tinderze można mieć wybranych 5 hobby i ja musze tam się mocno zastanowić co wybrać, bo wszystkich nie zmieszczę. No i ktoś nie ma co wstawić to daje podróże akurat? Opis to już inna kwestia, tam można co się chce napisać i wymienić nawet wszystkie zainteresowania, ale sporo osób go nie ma, albo jest szczątkowy

Raz, że jak widać nie za bardzo ci zależy, a gdy nie ma zaangażowania, to nic z tego nie będzie.
Dwa, nie wzbudzasz emocji, aury czegoś ponad przeciętność.
Tak jak pisano powyżej, dochodzi problem ucieczki kobiet do dużych miast.
I jest jak jest.

To pocieszyłaś
Musi trafić swój na swego, nie można mierzyć swoją miarą, znajdzie się taka, której będzie odpowiadał.

Introwertycy z takich aktywności czerpią energię. Nie wypalają się na tym. I tu autora w 100% rozumiem, bo mam tak samo. Doświadczenia jakie mi daje żeglowanie, zwłaszcza w trudnych warunkach, czy ekstremalnie dalekie wypady trekkingowe napędzają mnie. Im bliżej mojej fizycznej granicy - tym lepiej. Przekraczanie jej - nirvana

Jedyne co, to te swoje motorowe wypady i aktywne życie powinien nauczyć się odpowiednio sprzedać. Ale na bezrybiu i rak ryba. Przywoływałem tu kiedyś wielokrotnie materiały demograficzne z jakiejś rządowej stronki i faktycznie są takie rejony w Polsce, gdzie wolnych kobiet w zasadzie brak, bo wyemigrowały. Albo lokalnie  - do innych, większych miast, albo poza PL. To powszechne zjawisko i od wielu lat omawiany problem demograficzny, ale też gospodarczy.

Taki art sprzed kilku lat, gdzie za jeden z głównych problemów jest wskazywana depopulacja.

https://www.prawo.pl/samorzad/male-i-is … 96534.html

https://dspace.uni.lodz.pl/bitstream/ha … izacja.pdf

https://www.salon24.pl/newsroom/1375020 … -emigranci

A jednocześnie zamiast podnosić jakość życia w PL i skupić się na rzeczywistych problemach, jak np feminizacja systemu edukacji, to wciąż promuje się takie rzeczy:

https://fulbright.edu.pl/raport-femigracja/

Bo nie lubi dalekich podróży i tyle, znam takich naprawdę sporo co albo ekstremalnie, albo działeczka i grillek. Takie tradycyjne dla nas "albo grubo albo wcale". Dla większości facetów to nie problem, bo faceci potrzebują takich aktywności dla równowagi psychicznej. Już nawet mniej istotne czy to introwertyk czy nie. Faceci potrzebują wyzwań. Lubimy się sprawdzać. I tyle. Pisanie zdrowemu facetowi, żeby zrezygnował ze swojej pasji, żeby mógł się zmusić do czegoś, czego szczerze nie cierpi w imię tego, żeby zaspokoić chcice jakiegoś laski poznanej przez neta to jest czyste pantoflarstwo, na którym tak czy siak nie da się zbudować niczego stabilnego, ani zaspakajającego potrzeby.

Autor jest jaki jest. Obiektywnie - nie jest z nim źle. Ani z jego pasjami i z tym, że nie lubi dalekich podróży. Po prostu powinien nauczyć się lepiej sprzedawać swoje pasje. Wszak nie jest to filatelistyka. Pobryluje chwile w socialach z ciekawymi fotkami/nagraniami i chętna znajdzie się szybko. O ile mieszka w takim miejscu, że singielki się jeszcze zdarzają.

I znowu mam dyskutować z twoimi urojeniami? Gdzie ja napisałam, żeby autor 'rezygnował ze swojej pasji, żeby mógł się zmusić do czegoś, czego szczerze nie cierpi w imię tego, żeby zaspokoić chcice jakiegoś laski poznanej przez neta'? Pisałam, że MOIM ZDANIEM marnuje energię na sporty ekstremalne i potem nie ma sił na podejmowanie jakichkolwiek aktywności, które generują u niego stres, bo swój 'limit stresu' zużywa na te sporty. Teraz nie może udźwignąć stresu związanego z aktywnością 'jechać na wycieczkę', a potem w związku nie będzie w stanie udźwignąć stresu związanego z pójściem z dzieckiem do lekarza. Powtarzam MOIM ZDANIEM. EOT z mojej strony.

Wcale nie chciałam go pocieszać tylko wskazać mu gdzie jest prawdziwa przyczyna jego wycofania. Bo ludzie czasem jakby nie dostrzegali z czym  mają prawdziwy problem i chcą leczyć skutki a nie przyczynę.
Można szukać takiej samej dziewczyny, która będzie obawiać się życia i razem z nim będzie siedzieć w domu oglądając Netflixa, albo tylko usiądzie na siodełku z tyłu i pozwoli się wieźć na jakiś zlot. Tylko kto w tym związku będzie chciał się mierzyć z codziennością? Taka dziewczyna najczęściej staje się bluszczem, bo każda decyzja powoduje u niej stres. Najlepiej aby cały czas ktoś z nią był i decydował gdzie jechać, co robić, jakie danie zamówić w restauracji, nawet jaki film oglądać, bo jeszcze jemu by się nie spodobał jej wybór i już strach przed porażką, bo nie będzie mu się podobać.

Nie nauczysz się życia siedząc na kanapie odgrodzony od trudności, problemów i wyzwań. Takie umiejętności można opanować jedynie w praktyce, mierząc się z tym co przynosi los. Raz wyjdzie gorzej i trzeba to przełknąć, raz człowiek jest szczęśliwy bo wyszło doskonale, ale zawsze jakoś jest i od tego nikt nie umiera. Porażki więcej nas uczą niż powodzenia. To trudności z jakimi musimy się mierzyć wyrabiają w człowieku operatywność, zdolność do przystosowania się aby żyć w każdych warunkach, to pokonywanie trudności dają nam wiarę w swoje umiejętności i siły.

Dzisiejsza mała zaradność młodych to pokłosie wychowywania przez nadopiekuńcze mamusie, które załatwiały problemy za swoje dzieci, a one miałysię tylko uczyć żeby zostać dyrektorem. W pracy potrafią odnosić sukcesy a w codziennym życiu nie potrafią się odnaleźć.

Chińczycy mają doskonałe przysłowie - nie usuwaj kamieni spod nóg swojego dziecka bo jak dorośnie potknie się na ziarenku piasku.

Nasz bohater też jest w stanie opanować codzienność, tylko musi wyjść poza swoją strefę komfortu i improwizować, ucząc się jak pokonywać swoją niepewności, i jak wytrwać "na kolanach" gdy noga się poślizgnie i jakiś czas trzeba przetrwać w tym co jest.
Tego nie nauczy się z książek, tego szybciej nauczy się przy dziewczynie, która wyciągnie go na drugi koniec   świata i razem z nim będzie pokonywać trudności. Trzeba po prostu schować dumę do kieszeni i przyjąć postawę życiowego ucznia. A z tym ludzie, zwłaszcza panowie mają wielki problem. Dlatego w takich momentach dobrze przyjąć zasadę - jak się nie będę uczył teraz to nigdy nie będę umiał. Nawet jeśli z daną dziewczyną mu nie wyjdzie, to nauka jaką zdobył zaprocentuje w przyszłości. Zawsze  jest ten pierwszy raz.

I to ja mam urojenia?

LOL. Od okazjonalnego i hobbystycznego uprawiania sportu do braku energii, żeby pójść z nieistniejącym dzieckiem do lekarza. Złoto.

To nie jest takie proste, bo są jakieś deficyty psychiczne, które powodują objawy somatyczne i to jest blokada nie do przeskoczenia. Stres nieadekwatny do sytuacji.
Niektórzy tak mają przy silnym stresie, a dla autora, jest on obecny w sytuacjach, w których może być lekki lub nieobecny.

Nie zadziałaja tu podróże, żeby się uodpornić na ten silny stres. Nie zgadzam się też z tym, że autor traci energię na sport i potem mu jej brakuje, raczej odwrotnie.

urzekła mnie twoja histeria.

Jebie mnie to. Większość osób tutaj to i tak jednostki z silną deprechą i myślami samobójczymi jak Karma, z mentalnością ofiary i tak głębokim strachem przed facetami jak salomonka, co nawet nie jest w stanie zamieszkać ze swoim narzeczonym, Noble po leczeniu psychiatrycznym na oddziale zamkniętym z próbami samobójczymi na koncie, wieloletnie i samotne singielki jak rossanka i tak wymieniać można jeszcze długo włączając to osoby będące stale pod opieką psychiatryczną ze względu na choroby i zaburzenia, jakie mają.

Takie osoby wyznaczają tu "standardy".

To chyba Priscilla pisała jakiś czas temu - to forum w niczym nie przypomina tego sprzed lat i ja też to widzę. Dyskusje nawet jak były żywiołowe i nawet jak powiały się skrajne odmienne opinie na burzliwe tematy, to nikt się nie obrażał i nie kończyło się wyzwiskami. I nie było tematów tabu. A teraz? Forum jest zdominowane przez półmózgów z niezaleczonymi traumami, epizodami depresyjnymi itd.

Trzeba brać poprawkę na to, że piszą tu osoby z problemami i naprawdę nie trzeba reagować  na każdy post, policzyć do 10-ciu, jak trzeba i odpuścić.
Nie ma co wdawać się w pyskówki, wycieczki osobiste, lepiej ignorować, jak widzi się takie czy inne zaczepki/prowokacje pozbawione sensu.
Tak, że Jack, bierz na wstrzymanie

A kiedyś to była moderacja, przesadna jak widziałam, choć ja się na nią nie załapałam, więc nie porównuj.

Jacusiu, znowu się wpierdzielasz między wódkę i zakąskę? Oświadczam ci, że jak będę miała ochotę to z narzeczonym zamieszkam, bo nic nam na przeszkodzie nie stoi póki co. O ile wiem też, nie ma obowiązku zamieszkania z narzeczonym przed ślubem i twojego blogosławieństwa nie potrzebuję.

Ty z tym swoim wybujałym ego, które mocno już przeroslo nawet twoje przyrodzenie którym się tak wszędzie chwalisz, chcesz ludziom którzy cię o to nie proszą, ustawiać życie? Nie bądź śmieszny.
Sam jesteś pólmózgiem, zaburzonym do granic, który powinien się leczyć w zakładzie zamkniętym i to dzięki tobie włąsnie to forum wygląda jak wygląda. Już ci pisalam, że jesteś obrzydliwym zboczeńcem który wpił się w ten portal i nie możesz przeżyć, że nie możesz tutaj mieszać jak ci się spodoba, bo zawsze ktoś stanie ci okoniem.

Tak to jest Jacusiu, życie to nie zabawa dziecięca w piaskownicy i wariata łatwo rozpoznać.

Znowu nie wziąłeś tabletek biedaku i znów cię wali.

Czy przesadna? Stronnicza na pewno. To zawsze było kółko wzajemnej adoracji (jak każde forum czy grupa na fb). Ale jak widać bana nie dostałem  

Problem w tym, że wszyscy odpuszczają i widać do czego to doprowadziło. Rad udzielają ludzie, którzy sami mają masę nierozwiązanych problemów i swoje odchyły i pojebania próbują wciskać innym jako normalność i jedyny prawidłowy system wartościowania cech, zdolności i ludzi co do zasady. Vide Noble, która postrzega "faceta z jajami" co to kłóci się z innymi koniobijcami na Bracia Samcy, gdzie motywem przewodnim jest PUA, pille i podobne zjebanie. Idealnie zobrazowanie "normalności" spod palców babki po psychiatryku. Albo Johny co wszędzie widzi narcyzów uzależnionych od masturbacji i porno, bo sam się z tym uzależnieniem zmagał.

W tym momencie jestem tu dlatego, że po poradę często przychodzą faceci i nie wiedząc z kim mają do czynienia to was słuchają. A co może wyjść dobrego ze słuchania osoby w silnej depresji ze stanami lękowymi, która rozmyśla nad samobójstwem jak Karma? Co ma wyjść dobrego z porad salomonki, która czuje taki strach przed facetami, że nawet z własnym narzeczonym nie mieszka pod jednym dachem? Owszem - czasem trafią. Ale to jak z zepsutym zegarem, który 2 razy na dobę i tak pokazuje dobrą godzinę. A reszta? No reszta to złote rady w stylu porzuć aktualne hobby, które uprawiasz od czasu do czasu, bo nie będziesz miał siły pójść do lekarza z dzieckiem pisane do kolesia, który >> proszę o werble << nie ma dzieci.

Ha ha dokladnie on tutaj sam duzo rad udziela przeciez

Wiesz jaki ty masz problem Jack? Ty nie możesz znieść, że cię ktoś ignoruje na forum, nie chce z tobą "dyskutować" i przerzucać się inwektywami. Jak skapujesz się, że nikogo twoje wpisy nie interesują, to zaczynasz personalne wycieczki, aby tylko zrobić "gównoburzę" i zostać zauważonym, choć na moment zaistnieć. Ty musisz mieć czlowieku straszne smutne i żałosne życie, jesteś gnojony albo w pracy albo w domu albo tu i tam i taka potrzeba atencji z ciebie wyłazi, że aż przykro się robi jak żebrzesz o odrobinę zainteresowania sobą.

Jeśli o mnie chodzi i mój strach przed facetami, to mnie tylko rozśmieszasz, bo co jak co, ale facetów to ja się akurat wcale nie boję, wprost przeciwnie To faceci się mnie boją, choćby z racji zawodu jaki wykonuję, ale to nie temat na forum

Nigdy nigdzie nie napisałam, że czuję jakikolwiek strach przed facetami, wymyśliłeś to i manipulujesz tym jak zwykle zresztą gdy  ci brakuje argumentów. Kłamiesz kolego jak najęty, zawsze gdy ci to wygodne i dlatego cię nikt nie szanuje i ludzie tobą gardzą.

Co do tego, że robisz z siebie męczennika aby uratować forum przez kobietami takimi jak ja, to mnie naprawdę rozwaliłeś Każdy kto ma choć dwie kompatybilne komórki w mózgu potrafi sam ocenić, czy mu czyjeś rady pasują czy nie.

Tak więc Jacusiu dalej zabiegaj o względy innych, bo ja cię olewam i jeszcze raz powtórzę. Facet, jesteś chory i się lecz. Choć niektórych twoich zaburzeń na pewno lekami się nie wyleczy.

To,ze jestes najstarszy z udzielajacych sie to akurat nie ma znaczenia,bo nie liczy sie wiek tylko madrosc zyciowa

Acha.

Nie no jasne. To jest BRAK strachu przed facetami:

Definicja odwagi w postaci braku zaufania i wspólnego zamieszkania z własnym narzeczonym. Odwaga w chuj. Godna orderu. Uśmiechu.

Ty się nie boisz. Ty jesteś przerażona.

Którzy? Ci co cie gwałcili? Ci przed którymi uciekłaś emigrując? Czy ci co schodzą ci z drogi, bo nie specjalnie chcą mieć do czynienia z tak przestraszoną i niepewną osobą jak ty, która musi się posiłkować wywoływaniem strachu w innych ludziach, aby poczuć się ważną? To, że ktoś ci schodzi z drogi nie znaczy, że się ciebie boi. Znaczy to tyle, że nie chce mieć z tobą nic do czynienia.

Ale właśnie takie coś z ciebie wychodzi w większości postów: ofiara, która musi poczuć jakąś formę wyższości. Nie ważne czy to będzie jakaś prawda moralna, zasady etyki, zarobki i ekonomiczny status czy....wzbudzanie strachu. Jakby to był powód do jakiejkolwiek dumy. Dumnym można być z respektu i szacunku - szczególnie zawodowego. Nie ze strachu. To już jest toksyczna patologia.

Jesteś tak słabą osobą, że nie potrafisz nawet zaufać własnemu narzeczonemu w takim stopniu, żeby z nim zamieszkać.

I tyle jest z tej twojej siły w praktyce.

TennesseeWhiskey30, nie lubisz być organizatorem? Załatwiać rzeczy od strony organizacyjnej i logistycznej, czy boisz się po prostu, że coś gdzieś nie pyknie i nie będziesz umiał tego naprawić?

Robisz tutaj tylko syf
wypierdalaj złamasie kutasie

Tak, bana nie dostałeś, bo napisałeś 60 postów i zniknąłeś do czasu, gdy po moderacji zostało wspomnienie starych uzytkowników.
O panie, zapomniałam, że nie wolno tak zwracać się do starszyzny rodu. O znawco i mentorze, niegodnam ran twoich całować.
Jesteś chamem i prostakiem, dziwię się Twojej żonie, że z tobą jest, ale pewnie w domu jesteś grzeczny i potulny, bo tu, jak sam napisałeś, odreagowujesz stres raka w rodzinie.

I tak, czasem podczytuję Braci Samców, przynajmniej nie są tak brzydko wuglarni jak ty. Kozak w necie, sam dopowiedz sobie resztę kubusiu wróbelku .

To, że podczytuję, nie znaczy, ze się zgadzam z preznetowanymi tam poglądami.
Ale sprawia,, że tym bardziej doceniam mojego mężczyznę, bo widzę porównanie w myśleniu o szeroko rozumianym życiu.
Ja też nie twierdzę, że nigdy nie zgadzam się z twierdzeniami kubusia, tylko przekaz, jego forma mi nie odpowiada.
Nie dodaje mu to męskości, ani nie sprawia, że wypowiedź staje się mądrzejsza. Wręcz przemawiają kompleksy i brak argumentów. Tak ja to widzę.
A to że ma nick od 2010?
Ja mialam stare poprzedni nicki, ale z różnych powodów założyłam nowe konto, bo poprzednie jest rownie stare.
Jeszcze pamietam, jak późniejsza moderatorka CYngli występowała pod nickiem CYnicznaHipo.
Ale nie będę się licytowała na "wiek", bo ktoś uzna, że moje wypowiedzi sprzed 15 lat i mój ówczesny stan psychiczny są nadal aktualne.
Z kubusia wychodzi też brak tolerancji - chce leczyć, shiniego chociażby, a śmieje się z osób leczących się z różnych powodów psychiatrycznie. Nieładnie,  nieładnie i wbrew trendom na ogólnie rozumiane dbanie o zdrowie psychiczne.