dlaczego zdradzani sa glupi... - Netkobiety.pl

Chce dodac jeszcze jedna wade do listy moich wad umieszczonych wczesniej.

Usprawiedliwienie: Mam odziedziczone po dalekich przodkach rolnikach (niestety tak dalekich, ze ani cierpliwosci do przyrody, ani hektarow, ani rodziny na wsi, do ktorej moglabym sie zwalic na tanie wakacje nie odziedziczylam) ..chlopskie myslenie.
Wada: odruchowo i z zyczliwosci podpowiadam domowemu "majsterkowiczowi" proste rozwiazanie zaczynajac moja wypowiedz od "czy nie latwiej by ci bylo...." albo "po co sie tak meczysz, przeciez prosciej jest...."
Fatalnie jesli pojawi sie wada sprzezona z powyzsza wada: mialam racje.
Reakcja partnera: wypowiedzi w formie syczacej: "robie tak bo lubie jak jest trudniej" "nie wtracaj mi sie do mojej roboty"(co uwazam za najbardziej uczciwe) albo "bo jestem jelop i wzielas sobie jelopa za meza"
Moja reakcja: w pozycji skulonej wycofywujac sie przy scianie unikam dalszych komentarzy

Moj drugi partner mowi zwyczajnie "ale Ty jestes madrutka"... no i ja sie czuje jak miss inteligencji a on nie odkreca srubokretem albo lyzeczka do kawy karnisza od sciany, bo go poprosilam o zawieszenie firanek.... i jak  ja dostaje taka rade"na chlopski rozum" to jestem wdzieczna... bo chyba mam dystans do siebie i radzenia mi  nie oceniam jako wytykania moich brakow w logicznym mysleniu.
Kazdy ma braki w logicznym mysleniu.

a ja mam potrzebe by partner panowal nade mna... tak w 50%
niczego nie zalatwialam poprzez radzenie. To naprawde czysta chec pomocy.
i sama przyjmuje takie rady normalnie. Czasem smieje sie z siebie bo tak cos glupio chcialam zrobic.. Uwielbiam sie smiac. Sama sobie dostarczam powodow.
Nie lubie jak zwykla porade ktos traktuje jak walke plci czy konkurs inteligencji. Mam bardzo duzy dystans do siebie. Nie musze byc "gora" (zwlaszcza w lozku )
Bo przeciez porada to nic innego jak wymiana swoich mysli na temat....

Wiesz Zuczku, facet odchodzi a Ty rozpatrujesz Wasz zwiazek wciaz pod katem myslenia o tym  NIM.. a dlaczego, za co, a  jaki byl, na co zasluzyl
marnotrawisz czas na ocenianie go i myslenie o nim a przeciez to jest czas wykradziony sobie samej.
To Zuczku jest Twoj czas...dla Ciebie. To o sobie powinnas myslec.... i piescic sie mysla kazdego dnia. Nie potrafisz moze tego, ale warto sie nauczyc.
Nie mysl juz o nim.. w kategoriach winy, zaslugiwania... no po prostu w zadnych kategoriach.
Nie ma go....
Pstryk...
i jestes tylko Ty.
Mnie tam wcale on nie interesuje i zlamanego zdania bym mu nie napisala... a do Ciebie pisze.
Jestes dla mnie wazna choc Cie nie znam.
Badz wazna dla siebie.

nigdy nie mów nigdy...

Gagula,też kiedyś byłam tego zdania,ale kiedy doświadczysz tego na własnej skórze..nie życzę ci tego,nikomu nie życze.Zima ma całkowitą racje"nigdy nie mów nigdy"

DZIEWCZYNE BARDZO WAM DZIĘKUJE ZA CIEPŁE SŁOWA,z wami lepiej niż po wizycie u psychologa..
Zmykam,bo jutro wczesna pobudka i ciężki dzień na mnie czeka.
Jeszcze raz wam dziękuje.

Wiecie co babeczki - z tymi facetami to jest chyba tak - czym większy nieudacznik tym bardziej unosi się honorem - i nie rozumie naszej czystej chęci pomocy, podyktowanej uczuciami. Bo z tego co czytam co wy piszecie, jestem co do joty bardzo podobna. I już się zastanawiałam czy wy nie jesteście zodiakalnymi lwami jak ja. Niestety moją wadą jest to że lubię mieć wszystko pod kontrolą - tak tylko dla spokoju bez zagłębiania się (czasem) w szczegóły.Co oczywiście jego bardzo denerwowało. Zresztą przez te drobne kontrole (i intuicyjne pytania) odkryłam grę prowadzoną przez "ukochaną" osobę. A dziś ten "żuczek" unosi się gdy chcę poznać prawdę i tylko prawdę - jak ja śmie wnikać w to co on robił i robi - on ma prawo robić co chce - i tak to prawo stało się zdradą. A MY zakochane, kochające do granic wytrzymałości - z czasem zakładamy klapki. Różowe klapki miłości przez które nie dostrzegamy realiów jakie nam serwują Ci mężczyźni. Oni zaczynają uciekać przed naszymi uczuciami, zaborczością - a my ich gonimy, bo coraz bardziej jest ich nam brak. Dalej nosimy klapeczki miłośći - no bo przecież On mnie dziś przytulił, wycedził przez zęby "Kochanie" i był w łóżku - to znaczy że ON coś do mnie czuje - pewnie kocha. I tak sobie same robimy krzywdę. Bo my chcemy i potrzebujemy być kochane - i każdy mały gest z jego strony w naszym sercu rośnie na miarę nie wiadomo jakiego dzieła. Z czasem dochodzi przyzwyczajenie, i wtedy to widzimy już tylko tak - że to musi tak być. Ja Go kocham to się poświęcę, pójdę na kompromis ( tak by tylko było mu dobrze). Skaczemy jak nad kruchym jajkiem - a na koniec ON i tak pokazuję - sorry jestem zimny i twardy jak głaz - i nie potrzebnie tyle robiłaś - ja tego nie potrzebowałem - sama chciałaś itd. Więc nasze wady czy zalety mają się nijak do związku jeśli trafimy na chama i egoistę. A nasze łzy , cierpienie, lament podbudowuje tylko jego EGO.

taaa... jak ktos mysli, ze to kompromis to..... no szkoda gadac...
nasze problemy dziewczyny zaczynaja sie nie wtedy gdy on odejdzie tylko wtedy gdy przyjmujemy taka definicje kompromisu...
wiem bo sama tak kiedys myslalam.
Przejdz Anja na moja strone rzeki, please

Zgadzam się w 100% z powyższym.

Szczypto_Cukru - jaki piękny nick ....... osłodziłaś mi moje myślenie samą obecnością na tym forum .....

Nie wiem, w jaki sposób wyrazić moją wdzięczność za otrzymywane od Zazdrosci słowa wsparcia, za Jej obecność na tym forum, za Jej połajanki, za Jej wskazówki drogi do samodzielnego egzystowania i myślenia. Mimo mojego wieku, chyba nikt dotychczas nie pokazywał mi tak szerokiej, świetlanej i pełnej zrozumienia dla SIEBIE SAMEJ drogi, jak Ona ....

dokładnie.masz racje:) tak własnie jest. kiedyś tam w przyszłości ich sumienie które spało przez młodość wreszcie sie budzi i jest tak jak jest,próboja wszystko naprawiac,lecz zazwyczaj jest za późno na przeprosiny,a czasu nie cofną(chodż moze niektorzy faktycznie by bardzo chcieli)

wiem ze ciezko sie pogodzic gdy wlasnie nas zdeptano, nasza wiare w ludzi, w milosc, wiernosc i jakiekolwiek wartosci... a tu sie trafi taka jak ja i dokopie jeszcze, mowiac ze jestesmy glupie...
bo jestesmy glupie, ale tez i bardzo dobre dla innych, uczuciowe, wrazliwe... takie kochane istotki... no to dlaczego do diabla sie nie kochamy.
Kocham Was tu wszystkich, szczerze ... i mowie Wam to bo boje sie ze sobie tego nie powiecie...
Dajecie mi sily do zycia bo wrazliwosci jest w Was wiecej niz w kimkolwiek innym.

uzalanie sie nad soba to tkwienie nadal w zamknietym kregu swoich problemow, udawanie, ze jesesmy silne, piekne i niezalezne to udawanie przed soba.
Mysle, ze trzeba zdroworozsadkowo przyznac sie sobie samemu do zaburzen samooceny i "kochania za bardzo" i przyjac to jako fundament naszej pracy nad soba.
Prawie w kazdej wypowiedzi na tym forum widze problem "kochania za bardzo".... widze bo juz nie jestem slepa.... czasem chce otworzyc oczy komus. Reakcje sa rozne od calkowitego wypierania po zrozumienie. Ciezko sie samoleczyc. Nie zalezy to od inteligencji a raczej otwartosci.
Nikt nam nie odbierze poczucia wlasnej warosci (po za rodzicami w dziecinstwie) Jesli ktos takie poczucie ma nikt mu tego nie odbierze. Bo jak? Pierwsze klamstwo... i koniec... jak ktos z poczuciem wlasnej wartosci bedzie tkwil w toksycznym zwiazku latami lub mesiacami.
Mysle, ze zagladaja tu rozne osobowosci. Wszystkie jestesmy piekne, pelne marzen, inteligentne... czasem jednak brak poczucia wlasnej wartosci nie pozwala korzystac z pelni zycia.
Moze trzeba tak ciach ciach i wywalic karty na stol przed samym soba apotem isc do psychologa albo poszukac na internecie co to jest ta psychiczna  dolegliwosc "kochac za bardo"
Wtedy do tej inteligencji, urody i marzen dodamy pelnie zycia.

Jeżeli kiedykolwiek któraś z nas dała się "opętać"męzczyźnie, to źródłem wszystkiego nie jest miłość tylko strach, strach przed samotnością, strach przed byciem niekochaną, strach przed byciem niedocenianą, strach przed zlekceważeniem i wreszcie strach przed opuszczeniem. Kochamy w nadziei że męzczyzna uśmierzy nasze lęki. Te lęki a wraz z nimi obsesje pogłębiają się aż w końcu darzenie miłością po to aby ją otrzymać staje się siłą napedową naszego zycia. A skoro strategia nie przynosi efektów, próbujemy jeszcze raz, jeszcze mocniej i zaczynamy kochać za bardzo. Pozwoliłam sobie powołując się na ksiązkę - Kobiety które kochają za bardzo - przybliżyć poruszony przez Zazdrość problem. Ja jako pierwsza napiszę tu że jestem właśnie taką kobietą i się do tego przyznaję, wiem też ze moje związki rozpadały się własnie przez kochanie za bardzo, przez pomaganie za bardzo czasem wbrew niemu, przez rozgrzeszanie exów ze złych humorów, znieczulicy, wybuchów złosci starajac sie być ich terapeutką, przez mówienie wszystkim przyjaciołom, rodzinie o jego problemach, jego myslach, jego uczuciach - on,on,on, przez to ze myslałam że zmienię jego charakter, zachowanie, postawy gdy bedę miła, czuła, atrakcyjna,dobra, ze może za mało jestem dobra, że za mało się staram bo moze trzeba wiecej. Taką kobietą byłam i nadal jestem ale już bez faceta, wiem doskonale że muszę zmienić siebie aby mieć "normalny"następny związek, poniewaz do tej pory bedąc taką kobetą dawałam ciche przyzwolenie na brak szacunku, oszukiwanie, wykorzystywanie psychiczne i finansowe, ranienie,cierpienie - zamierzam iść na terapię aby pomóc sobie

Sorki słodka jestem druga:-)

Kochamy za bardzo.Zapominamy o sobie.Jeśli my nie będziemy siebie szanować, to nie tylko nasz facet ale cały świat też nie będzie.itd.,itd.:) Ale co z tego, skoro często właśnie wdeptujemy w takie toksyczne związki i dopiero po dobrej nauczce opamiętujemy się i zaczynamy myśleć rozsądnie o sobie. Zajrzyjcie na http://www.byłeżony.pl/ .Jedyna pociecha, że nie tylko my tak działamy Inne kobiety też tak samo brną w takie związki.:)

Co a propos, na marginesie, bo mi się skojarzyło z tym wątkiem.
Wątek jest the best, choć tematyka pozornie smutna ;P

Ponieważ w tych wszystkich pytaniach i próbach odpowiedzi, z konsekwencją godną lepszej sprawy, my, kobiety, gubimy siebie. Ważne staje się nie to, co ja, ale to co myślą inni, czują, odrzucają, szanują. Ze strachu, roztrzepania czy wręcz niefrasobliwej bezmyślności przeoczyłyśmy tak brzemienny w skutki fakt, iż naszym najbardziej bezwzględnym i podstępnym wrogiem w życiu jest nie kto inny, tylko my same. Dzieje się tak prawie w każdych okolicznościach - niezależnie od tego, czy jesteśmy bierne i zakompleksione, czy wzbudzamy powszechny podziw, czy boimy się, że na wszystko już jest za późno i przegrałyśmy życie, czy też cieszymy się, że ciągle niesie ono nas wznoszącą się falą. A przecież gdzieś tam w głębi serca pragniemy odnieść życiowy sukces. Intuicyjnie czujemy, że nie jest nim ani torebka od Gucciego, ani wakacje na Dominikanie, o których przeczytałyśmy w kolorowej gazecie, ani nawet nie mąż na "złotym łańcuchu". Nie święty spokój, nie dach nad głową i pewność lichej emerytury. Sukces, na którym naprawdę powinno nam zależeć, to odnalezienie samej siebie. Pogodzenie się z samą sobą i traktowanie siebie, a nie innych, jako punkt odniesienia do tego, co w życiu najistotniejsze. W naszym życiu.

To czego nie zrobię dla siebie sama, tego nie zrobi za mnie i dla mnie nikt inny. Nawet jeśli jestem przekonana, że już wiem, o co mi w życiu chodzi, że wszelkie z tym związane rozterki i perturbacje mam za sobą, nadal muszę być czujna. To dopiero początek.

Z jednym "ale" - ciągle jeszcze nie nauczyłyśmy się, że nie warto i nie należy, dla naszego wspólnego dobra, traktować mężczyzny jako punktu odniesienia, tego, co dla nas, kobiet, jest i powinno być najważniejsze. Dom, rodzina, zawód, przyjaźń, plany na życie. Najpierw moje, a dopiero potem jego i moje, czyli nasze wspólne plany. To zdrowa dla nas i uczciwa wobec niego kolejność.

Niestety, prawie nikt nas wcześniej nie ostrzegł, że bycie za wszelką cenę "miłą dziewczynką", a potem "szlachetną panią" to najlepsza droga do osobowościowego zatracenia. Odtąd już zawsze będziesz dla innych, nie dla siebie.

(Małgorzata Domagalik - Siostrzane uczucia)

Dzieki maxi, ale niestety mieszkam na wsi  za Lowiczem, tutaj terapia nie wchodzi w gre, praca nie pozwala mi na wyjazdy zbyt czeste nie dam rady pogodzic pracy i wyjazdow np. do Lodzi, kiedys mieszkalam w warszawie zanim pan dupek nr jeden nie zabral mi nadzieji na zycie, moze nie powinnam sie wtedy wyprowadzac, ale tak sie stalo. Tak czy inaczej musze sobie radzic. dzieki za propozycje.

Jak dasz rade to bardzo prosze. Ja bardzo lubie wies, szczegolnie letni swit, czasem to czwarta czy piata rano, wychodze na balkon z kaw i mysle. A kiedy wracam z pracy , przychodzi wieczor to tez balkon a wokol cisza i rechot zab. Lubie swoj swiat.

a ja bylam "odzyta" i piekna w ocenie znajomych w trakcie toksycznego zwiazku

hmmm... myslalam o tym
ale tak na logike czy ktos kto jest zdrowy i ma niezachwiane poczucie wartosci bedzie szukal po zwolnieniu z pracy, winy w sobie? Watpie?
a socjopaci.... czyz nie wybieraja sobie specjalnej ofiary?

Ja stalam sie czujna na moje zachowania.... boje sie powiedziec ze jestem juz inna (diabel nie spi) Stalam sie uwaznym obserwatorem samej siebie.

Oh, Yeah!

Poczułam się jak zdrożony żołnierz na poniewierce .... Ale dla dzieci zrobiłabym bardzo wiele (ale nie wszystko). Dobrze, że nie muszę.

Oj, poczytałam i otworzyłam oczy ze zdumienia. Myślałam, że tylko ja trafiam na toksycznych facetów. A tu proszę, masę kobiet ma takie same problemy. Też ze wszystkich sił sie starałam zadowolić mojego pana, kochałam, wspierałam, byłam na każde zawołanie. I nagle się okazało, że On jednak nie chce się wiazać na stałe, że chce spotykac sie też z innymi kobietami. Zreszta robil to cały czas. Świat runął. Nic mnie nie cieszy, nie umiem nawet udac przed nastoletnim synem, że wszystko jest okey siły by sie pozbierać.

Zobaczysz że dasz radę, takie są początki że cierpimy, rozpaczamy, przezywamy po 100 razy każde swoje słowo, co zrobiłysmy źle co nie tak że odszedł, a to nie my zawiniłysmy trafiając na nieuczciwego, kłamliwego dupka, zawiniłysmy tylko tym że za bardzo kochałyśmy, za bardzo pomagałyśmy, starając się być na każdy ich gwizdek, wniosek jest prosty: musimy zmienić swoje myslenie i skierować je na JA JESTEM NAJWAŻNIEJSZA. Jeżeli chodzi o mnie to pierwsze kroki juz poczyniłam, wczoraj kupiłam sobie całą masę ciuchów, eh czuję się znacznie lepiej choć portfel ledwo dyszy, dziś idę na długi spacer z psem, potem odwiedzę koleżankę i takie drobne przyjemności zacznij sobie Monia sprawiać, uwierz mi poczujesz się lepiej, a analizy dlaczego odszedł? zostaw, bo facetów nigdy nie zrozumiesz, trzymaj się kochana.

Oj słodka ja jestem na takim samym etapie jak Ty...zaczęłam już normalnie funkcjonować,gdy znów pojawił się on...napisał,że jest mu zle...i czy może pogadać,bo nie ma z nim...więc zaraz zadzwoniłam:(nie wiem,ąle nie potrafie przejść obojetnie,gdy on ma doła,pomimo,że on tak bardzo ranił ja nie potrafie być obojętna wobec jego uczuć...nie chce żeby był smutny itp...:(ale z drugiej strony jest już 2 miesiące po rozstaniu i czuje się lepiej,nie myśle już cały czas,nie rozpamiętuje.Zaczęłam wychodzić z domku,robić coś dla siebie,ale niestety dla niego sentyment nadal czuje i nie chce żeby cierpiał...na początku robiłam jak kuba bogu,tak bóg kubie...na złość jemu,a teraz gdy emocje opadły smutno mi,gdy jemu jest zle i mięknie mi serducho:(

Z drugiej strony mówię sobie - po co mam płakać za kimś kto ma mnie w d...ie, oczywiscie zdarza mi sie płakać, tęsknić to jest silniejsze ode mnie, ale myslę że brakuje mi teraz kogoś z kim mogłabym iść na spacer, do kina, na pizzę, czy nawet do łózka, tak jak chodziłam z nim, brakuje mi naszych długich rozmów - tego najbardziej, dlatego jestem na forum, bo nie mam z kim o tym pogadać, o swoich rozterkach, zalu, smutku, skrzywdzeniu, tak masz racje anonimowość pomaga
Ilonta - wydaje mi sie że źle robisz, też tak miałam, myslę ze z jego strony jest to szantaz emocjonalny-chce mieć Cie w zapasie, na wypadek jak mu nie wyjdzie z kimś innym, a dlaczego masz byc jego terapeutką? kimś po kogo siegnie na półkę jak mu się nudzi? tylko zero kontaktu pozwala zapomnieć o kimś kto nas skrzywdził, i nie oszukujmy się że jest nam smutno i chcemy go pocieszyć, robimy to bo chcemy mieć nadal kontakt, bo się nadal łudzimy, tylko po co?

Słodka a może poprostu powinnaś się do niego odezwać i zapytać konkretnie co się stało?!
Maxi...masz racje...widocznie bardziej kocham jego,niż siebie...i to jest złe:(

Od ostatniego kontaktu niecały tydzień, pokłócilismy sie bardzo, pralismy brudy, na koniec stwierdził że moja osobistą porazką jest to ze wybrał inną a ja mu na to ze jest załosnym dupkiem, zerwałam z nim w lutym ale na skutek jego smsów i telefonów i przyjazdów do mnie ciagneło sie to do lipca tak jak dawniej a więc były spacery, pizza, kino,sex, obiadki itp potem w lipcu miał jechać ze mną na urlop a pojechał do niej, jeszcze po jego urlopie kontakt mielismy bo nadal się łudziłam że coś zmienię ale stał się zupełnie innym człowiekiem, obcym, chłodnym, teraz wiem że stwierdził ze sex z tamta tez jest dobry, więc zerwał ze mną wszelkie kontakty nawet przyjacielskie czy kolezenskie, w czasie kiedy przyjeżdzał do mnie i chodzilismy do łózka, chodził tez  z tamtą, na moje pytanie dlaczego tak robił z dwiema, wkurzył się ze mam inna mentalność i inaczej postrzegam rzeczywistość, smieszne? moralność jest jedna, może dla facetów inna niz dla kobiet? nie wiem, wiem tylko jedno że mnie tak zdrada nie boli jak jego kłamstwa i wykorzystywanie mnie dla swojej wygody, aby jemu było dobrze, czuję sie oszukana i wykorzystana.

Dzięki Maxi i słodka za słowa otuchy. Wiesz, że mnie też najbardziej boli, że bylam okłamywana. Nie mieliśmy slubu, więc nie musiał nic ukrywać. Mógł odejśc w każdej chwili. Ale widocznie niektórzy faceci już tacy są. Muszą mieć naraz więcej niż jedną kobietę. Tylko po co? Jest mi cholernie cięzko, bo było cudownie i nic tego nie zapowiadało. A teraz czuje sie jak cholerna idiotka. Oszukana i ponizona.

Załuję tylko, że nie zapisałam numeru do tej drugiej kobiety. Zadzwoniłabym i uprzedziła, co z Niego za dupek. Pewnie tez mysli, że jest tą jedyną, tą na zawsze. Wiem, że takich facetów nalezy unikać. Ale jak? Skąd wiadomo, że ten akurat facet będzie zdradzał? Byliśmy wolni, On z dorosłymi dziećmi, ja z  nastolatkiem. Dwa mieszkania w dwóch miastach. Weekendy raz u mnie, raz u Niego. Wieczorami i nocami skype. To On planował wspólną przyszłośc, On zasypywał mnie smsami, wyjeżdzając ode mnie dzwonił po 3 minutach, że juz tęskni. Czułam się jakbym wygrała los na loterii, że w końcu i do mnie uśmiechnęło się szczęscie. I co? Teraz jestem na samym dnie rozpaczy. Tym bardziej, że od razu Mu powiedziałam, że jesteśmy wolni, więc nie będziemy sie oszukiwać, że kiedys przez to przeszłam i nie chcę trafić znowu w takie piekło. I dokładnie zrobił odwrotnie niż prosiłam.

Dobrze, ze ten numer Ci przpadl,Monia139, powiem wiecej, bardzo dobrze, bo ja to zrobilam,rozmawia z nia , widzialysmy sie, ale to nic nie dalol, osobiste wycieczki tu nie po moga, tylko sie ponizylam , bo pognalam za facetem 300km i co , zostal z nia miesiac, a pozniej go wywalila, wrocil, tylko po co. Minelo piec miesiecy a on znowu poszedl sobie bez slowa , a zostawil upokorzenia i bol, takie zycie. Odzsedl bez slowa, zostawil mi dlugi i unika odpowiedzialnosci,. Ja nikomu nie bede doradzac co ma zrobic, bo twoja potrzeba bycia znim, moze byc wieksza niz wszystko, a kiedy sie odezwie, to przyjmiesz go z otwartymi ramionami , bo go kochasz. JA tez tak zrobilam dwa razy, na szczescie nie bede juz musiala sie zastanawiac nad trzecim , bo odszedl bez slowa czyli ostatecznie. Mimo bolu nie wiem co by bylo,bo to zwykly oszust i naciagacz, ale jest w sercu.takze MONIA pomysl otym spokojnie, choc wiem, ze sie nie da, wiec krzycz, placz, spal jego rzeczy, tylko nie zalamuj sie.

Słodka, czytałam Twoją historię. Powiem Ci, i sorki za taką szczerość, że ten facet który tak z Toba pogrywał nie był godny tych szans, które Mu dawałas. A już facet, który zostawia kobiecie z dzieckim długi w bankach, to nic nie warty egoista. Tacy bazują i zyją na koszt kobiet, które bardzo chcą być kochane. Mam nadzieje, że kopniesz go w zadek jak jeszcze raz zapuka do Twoich drzwi.

Słodka, może mamy inne charaktery? Jeju, tyle przeszłaś z tym facetem. Nie miesci mi sie w głowie, że faceci moga być aż tak podli. Tydzień temu, dokładnie w niedzielę po rozmowie, kiedy było jasne, że czeka mnie rozstanie pierwszy raz w życiu urżnęłam się w samotności. Potem jednak przyjechały do mnie moje przyjaciółki i urżnęły sie ze mną. Chciały jechac do Jego miejsowości i porysowac Mu Jego piekny, wypucowany samochód. Dobrze, że byłysmy zbyt nawalone by wprowadzic te słowa w czyn. Samotnośc boli, ale mnie bardziej bolało, gdy zastanawiałam sie, dlaczego dzwoni tylko pare razy dziennie, a nie kilkadziesiat. Bolało, gdy nie mógł przyjechać, bo nie wiedziałam czy faktycznie  pracuje, czy naprawdę spedza czas ze swoimi dorosłymi dziecmi, czy to zwykłe kłamstwo.  Myslę, że teraz będę smutna, zapłakana, bardzo nieszczęsliwa ale nie będę sie zadręczała wpatrując się w milczący telefon.

Też byłam głupia bo jeździłam co drugi dzień do jego pracy z wałówkami - a to leczo a to spagetti, szok!!!najpierw pół dnia pichciłam, potem godzinę jazdy autobusem, 10min spotkania bo ma duzo pracy i znowu godzina jazdy srodkami lokomocji, jak sobie o tym pomyslę, to zbiera mi się na wymioty, chyba tylko kobieta moze być tak głupia i tak się poswięcać dla faceta, bo o przypadku odwrotnym nie słyszałam, masakra!!!!

maxi ..moze ten sam facet, moj robil to samo, kiedy przyjezdzal do mnie  mial wylaczony albo wlaczony w zamknietym aucie, akiedy jechal do siebie to na weekendy wylaczal go albo znowu auto i wylaczony, ale my jestesmy pogiete.  JESTEM W TOTALNYM SZOKU.bo moj syn wszedl na generacje gg na jego strone, nie chcial mi powiedziec o co chodzi az wkoncu mi pokazal wpisy i cala reszte, wykasowalam numer eks ze znajomych mego dziecka on jest nienormalny.
Monia , widac,ze oni postepuja identycznie wszyscy, klamia i tak dalej . Beda to robic , ja po przejrzeniu kilku wpisow na blogu oniemialam, to nie mnie jest potrzebna terapia a jemu. a niektore byly w czasie jego pobytu w moim domu. zabic go to malo. Ciesze sie z jednego zaczyna miec problemu w lozku , rozmawialismy o jego problemach, jego stres zabija.. bo ile kobiet mozna zaspokoic i sie nie pomulic w chwili uniesienia. Jedza jestem , ale juz mi sie smiac chce z tego wszystkiego.