dlaczego zdradzani sa glupi... - Netkobiety.pl

Ja to wszystko wiem, że on nie był dla mnie. Ciężko mi, bo ja też się przyczyniłam do rozstania, ale to on w tym wszystkim zawinił. Wiem, że zależy, to ode mnie żebym w końcu przestała, tylko to jest czasem silniejsze. Potrafie się uśmiechać, cieszyć tym co mam, ale są takie dni, gdzie samotność i inne problemy powodują, że nie daje rady...Przerasta mnie wszystko. Mam dość przeżywania wszystkiego sama, czuje że życie u mnie stoi w miejscu. Pracuje nad sobą, nad byciem asertywną, nad poczuciem własnej wartości,  próbuje pokochać siebie, nad tym, że więcej nikt mna tak nie będzie manipulował jak robił to on i moja była przyjaciółka, ale tak strasznie mnie to już zmęczyło...za dużo we mnie żalu i złości, że oni układają sobie życie. A ja?  ta, która zawsze była na każde zawołanie jak jej było źle, jak mu się odwidziało do mnie od czasu do czasu, a teraz zostałam całkiem sama, bo w końcu sie sprzeciwiłam i zaczęłam mieć swoje zdanie. W głębi serca cieszę sie, że z nią już się nie przyjaźnie, bo była dla mnie toksyczna...Wiem, że moge być z kimś szczęśliwa, czuje to, ale jeszcze widocznie nie spotkałam tego jedynego...może faktycznie mi on nie jest pisany

Takaja - jak będziesz na przyszłość chciała do niego wysłać smsa to szybciutko pisz na forum a my już damy Ci w dupalkę kopniaczka abyś tak nie robiła:-)

Słodziutka buziaczki, fajnie że wreszcie coś napisałaś i extra że masz adoratora, jak czytałaś moje posty to sama widzisz że za mną tylko ciągną "cmentarne hieny":-( buuuuuuuuu

to wtedy  przytul  malutką  takajkę  która jest w tobie  i cie potrzebuje czasami  w te inne dni .

Empatyk dziękuje Ci za te słowa. Pojawia się uśmiech na mojej twarzy

Witamy darkchocolate, zagość się u nas, zawsze wspomożemy i przytulimy wirtualnie, musisz odzyskać siebie, napełnić siebie wiarą że jesteś wspaniałą, mądrą, piekną kobietą, napełnić swoje wnetrze większą pewnoscią siebie, nadzieją że Ty i córeczka dacie radę same bez wampira emocjonalnego wysysającego z Was soki, uwierz mi najgorszy jest ten pierwszy krok uswiadomienie sobie że to toksyczny, niszczący Ciebie związek, jeśli odejdziesz będziesz sie czuła jak po odstawieniu narkotyku, bo trucizna jaką Ci sączył była dla Ciebie pokarmem i wymaga hospitalizacji krótszej lub dłuzszej ale dasz radę, ponizał Cię i upokarzał i najwyższy czas powiedzieć DOŚĆ.

Dlaczego walczymy? bo jesteśmy słabe, naiwne, bo nasze szczęście opieramy na tym właśnie panie dupku, bo chocby był i najgorszy to chcemy aby był bo moze inny bedzie jeszcze gorszy, bo boimy się samotności, bo mamy niskie poczucie własnej wartości, bo nie kochamy i nie szanujemy siebie.

To staraszne i wstyd się przyznać ale to prawda niestety !!!

Dziś mam w głowie dwa słowa " śmierć frajerom " !  - sory za tak brutalne okreslenie ale to dotyczy mojego m.
Co za typ , coraz bardziej go nienawidzę !!
Wyprowadził się dwa dni temu a pisze do mnie czy mała jest zdrowa , bo taka pogoda hu..owa ,
czy grzeczna i że musimy odłozyć swoje sparwy na bok ???
Co dopiero wyszedł i widział ,że jest zdrowa więc po co takie głupie pytanie , jak mieszkał to się nie martwił czy coś jej potrzeba !!! Tatuś wielki !!
O jaki sprawy mu chodzi ?? rozwód ?? nic nie odłożę !!
Codziennie mam większego nerwa w sobie na niego !!!

Empatyk - raczej potrzeba bycia kochaną ale zgadzam się i na potrzebę bycia potrzebną.

Cześć dziewczyny, naczytałam się o snach Median i dziś miałam niepokojący sen - Otóż byłam na jakiejś dyskotece, wziełam torebkę ze sobą którą zostawiłam w jakimś miejscu i poszłam się bawić chyba z exiem ale nie pamietam kto to był, po 2 godz zajrzałam do torby i była całkowicie pusta, zniknął mój dowód tozsamości, wszystkie dokumenty, pieniądze i karty kredytowe, usiadłam i płakałam a potem zaczełam szukać, poszłam do banku aby zastrzec konto i powiedziano mi że na koncie nie mam juz żadnych pieniedzy a jedynie ogromny debet, zaczęłam krzyczeć kto mógł mi to zrobić przecież nie znał moich pinów, dali mi jakies srodki uspakajające i ktoś zaczął się głosno smiać, obudziłam się przerazona, oczywiście poleciałam zlustrować torbę a tam wsio było:-) Zastanawiam się co ten sen oznacza, bo był bardzo realny, w sumie tak moze być.

wiecie co dziewczyny a ja dzisiaj tylko marzę o tym aby się przytulić, tak po prostu się wtulić w czyjeś ramiona

Bez serca fajnego masz kuzyna. To mi się podoba, że nie owija w bawełne, tylko jako facet wie najlepiej na co ich stać. Jasno przekazuje Ci jaki dupek był z Twojego faceta. Nie daje Ci złudnych nadziei, że może facet się opamięta. Na pewno jest to terapia szokowa, ale dzięki temu szybciej zapomnisz o tym półfacecie. Ja jak czytam, to co Twój kuzyn mówi, to przestaje idealizować mojego byłego. Prawda jest taka, że mnie nie kocha i tyle. Dzisiaj mam lepszy dzień i stwierdzam, że mnóstwo czasu marnuje i energii na niego...Chyba dochodzę do wniosku, że najwyższa pora to skończyć. Ponad półtora roku użalania się i rozpaczania za nim hm...nie zasługuje on na darzenie go takim uczuciem.  Ciekawe na jak długo będę mieć takie myślenie wrrrr

Takie_życie chyba każda tak ma jak jest już dłuższy czas sama. Niech mnie ktoś przytuli.....

Coś na poprawe humorku kobitki:D

http://www.youtube.com/watch?v=hCUgkUUufBo

hej, dziewczyny czytam teraz ksiązkę polecaną przez Joma44 (ciekawe co z nią się dzieje?) "Toksyczne namiętności" Susan Forward, Craig Buck i musicie koniecznie ją przeczytać!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Jest rewelacyjna

Cytat z niej (mówiłam kiedyś o tym)
"Patrzenie na kochanka przez rózowe okulary jest naturalnym rezultatem namietności i podniecenia nowym romansem. Robimy wszystko by widzieć tylko to, co chcemy widzieć, filtrując nasze postrzeganie przez romantyczne oczekiwania i marzenia. Takie optymistyczne filtrowanie rzeczywistości nazywa się idealizacją. Takie zachowanie odsłania pewne strony naszej osobowości, w zadnym jednak wypadku nie ujawnia wszystkiego. Wszyscy mamy złe dni, małe zazdrości, stałe odruchy, jakieś utrwalone poglady i niatrakcyjne przyzwyczajenia. I z pewnością nie zamierzamy ich ujawnić wobec partnera. W miarę jak rozwija się nasz nowy zwiazek, staramy sie pomniejszać wlasne ułomności i nie myslimy o tym, ze nasz wybranek robi to samo. Wierzymy że tylko "ta jedyna cudowna osoba" może uczynic nas szczęsliwymi, spełnionymi, rozwiazać wszystkie nasze problemy,dać upragnioną namietność i sprawić ze poczujemy się bardziej chciani i kochani niż kiedykolwiek. Mając tak olbrzymią moc "ta jedyna cudowna osoba" staje się nie tylko partnerem ale i koniecznością życiową a druga strona ma głeboko zakorzenioną potrzebę bycia potrzebną i bycia kochaną".

do mamaNIKI:

Dziękuję! Dodałaś mi energii na wieczór!

mama.Niki witaj wsród nas. Życzę abyś takie poglądy miała już zawsze. I proszę dziel się z nami tą siłą, która jest w Tobie.

Hej moje kochane kobietki

Tak się rozchorowałam, że ledwo żyje a jutro do pracy Tak mi znowu smutno dzisiaj jakoś, brakuje mi go znowu, nie mam sił już do siebie. Takie_życie ja już pokochałam siebie,tak mi sie wydaje przynajmniej, mam czasem właśnie takie chore napady tęsknoty za nim. Wtedy idealizuje go jak się da, tłumacze każde jego złe zachowanie, że to przeze mnie. Byłam dzisiaj u siostry i tak z nia rozmawiałam o nim. Mówi, że ona pamięta go tego innego, że tak się zmienił przez te duże miasto, ja dokładałam zachowaniem dyktowanym przez moja była przyjaciółkę i się posypało. Brakuje mi kontaktu z nim Eh...dajcie mi siły, bo ja jej już nie mam.

Tak wracając do tej mojej koleżanki, to ten facet już przeszedł wszystko swoim zachowaniem. Głupia ona jest, że brnie w to, a potem będzie płakać. On powiedział jej, że kłócił się ze swoją byłą i uderzył ją. Beznadziejny typek. Moja koleżanka zamiast go pogonić, to się z nim spotyka. Powiedziałam jej, żeby się nie zdziwiła jak będą ze sobą dłużej, to i jej się w końcu oberwie. Ale to jak do ściany za bardzo zapatrzona w niego ;/ Tak myślę, że my kobiety same sobie gotujemy taki los, bo przeciez skoro widzimy, że facet jest taki, to te uczucie ma, aż tak wielką władze na nami ?? cholera jasna no ;/ Moja koleżanka jest głupia i naiwna, a mi szkoda tej jego byłej...

Przeczytałam dzisiaj zdanie które zapadło mi w pamięć: "(...)zaakceptować własną samotność, bo jeżeli będę przed nią uciekać, już nigdy nie znajdę partnera, a jeżeli ją zaakceptuję to może coś się zmieni(...) głowa do góry dziewczyny, buziak

Chyba problem w tym, ze zle myslimy bo przeciez jak ktos ma poczucie wlasnej wartosci to mu nikt tego nie odbierze. Jest to niemozliwe i juz.
My mamy zanizone poczucie wlasnej wartosci, dlatego wiklamy sie w zwiazki ktore nas ponizaja.

Dziewczyny, pilnuje sie na kazdym kroku, zeby nie zrobic ponownie jakiejs glupoty. Analizuje nawet tak glupie szczegoly jak np. czy jak komus zaproponuje podwozke samochodem do domu to znaczy ze juz sie podkladam i wysylam sygnaly ze dobry material ze mnie na ofiare... czy to zwykla zyczliwosc....

no i bach... bylam z kolega po pracy na kawie pogadac. Fajnie sie rozmawialo i choc jestem skryta i dzierze tajemniczo swoj los dla siebie... to tu sie wygadalam i na zakoczenie podsumowalam swoj byt jako pomyke natury bom glupia i naiwna nieprzecietnie.

Kumpel przytulil mnie serdecznie, pocalowal w czolo.... no i nie puszczal przez dluzsza chwile.... i w tej to wlasnie chwili uswiadomilam sobie pewne rzeczy.
Bylo mi dobrze, bezpiecznie i cieplo. Dawno tak sie nie czulam. Jestem teraz dzielan samotna matka, rozwijam swoje zainteresowania, ucze sie, dostaje podwyzki i awanse, kupilam meble i je sobie skrecilam sama, smieje sie.... no wiecie odzylam po toksycznym zwiazku.

i teraz w tych objeciach kumpla zrobilo mi sie smutno. Poczulam sie samotna
Bardzo bolesnie samotna.
... i juz nie chodzi mi o bratnie dusze, wspolne plany, malzenstwo etc... ja bym chciala zeby mnie ktos przytulil raz na jakis czas

dzien dobry
umylam samochod...jestem hmm... flakiem. W cieplej kurtce, okutana mylam, szorowalam wrecz i sie zmeczylam. Pozytywnie. A musialam, bo samochod usyfiony, a na myjnie nie pojade, bo rdzewieje i moglabym z myjni bez jakis elementow wyjechac.. a poza tym musiaalm sie zmeczyc, bo łoś J. sie dzis odezwal. Oczywiscie po tym, jak go poprosilam w poniedzialek o zalatwienie przelewu nie odezwal sie, wiec wczoraj zadzwonilam do firmy i okazalo sie, ze moja umowa zaginela. W koncu sie odnalazla i bede miec pod koniec misiaca przelew. Oczywscie zlosliwie wyslalam mu maila wczoraj, ze bardzo mu dziekuje za "pomoc" i ze sama sobie poradzilam. No i dzis dostalam zwrotke z pretensja, ze nie dalam mu szansy tego zalatwic, a tak w ogole to mu wtedy prąd wysiadl i jesli mu nie wierze to trudno. Wiec odpisalam, ze mial 4 dni! na zalatwienie sprawy i zeby sie juz nie pogrążał bo zaczynam miec znowu odruchy wymiotne. I ze "temat oraz znajomosc uwazam za definitywnie zakonczone". Yeaaaah Co za tupet! Pretensje, za to, ze mam czelnosc zwrocic mu uwage za to, ze sie opierdzielal przez 4 dni, a przeciez wystarczyl tylko jeden telefon, wrrrr.... tak sie moje drogie kobiety zalatwia cos dla kogos WAZNEGO I BLISKIEGO... grrrrrrr..... drań i to bez honoru!!!! Tak, czasem jak mi sie zbierze na wspomnienie tych durnych tekstow, ktorymi mnie karmil to naprawde mam mdlosci.

Czuje sie lepiej. Owszem, samotnie sie czuje, podobnie jak Wy weekend spedze ogladajac jakies filmy w samotnosci, ale naprawde jest mi lżej. Nie placze, bardzo rzadko juz o nim mysle. Wyksztalcilam w sobie taki odruch obronny, ktory powoduje, ze jak zaczynam o nim myslec, to blyskawicznie koncentruje sie na czyms innym, nawet jesli to ma byc kawalek patyka lezacego na ziemi. Cokolwiek, aby tylko nie myslec i to o dziwo dziala Czasem jak nie zadziala to przypominam sobie jego ostatnie slowa o tym, jaka to jestem wazna i bliska i dostaje takiego wku**, ze zaklne na glos i zlosc przechodzi po paru minutach, koncentruje sie wtedy na sprawach biezących.

Takaja juz sie nie odezwe po pierwsze dlatego, ze nie mam juz powodu, a po drugie nie mam na to po prostu ochoty

Terapia na forum mi pomogla - dzis znajomy mnie zapytal czy gdyby ktos mnie poprosil to zmienilabym cos dla niego w sobie. Wiec fuknelam z cala stanowczoscia, ze nie ma mowy - jesli ktos mnie nie akceptuje to droga wolna. Jesli juz cos zmienie w sobie to tylko dla siebie, a nie dla kogos! i zeby mi juz wiecej takich bzdurnych pytan nie zadawal:)

Takaja to nie slonce, po prostu jestem zawieszona, ale nie spadam w dol. To jeszcze nie ten czas, kiedy slonce wychodzi, jeszcze za wczesnie...Pisalam juz, ze kupa we mnie agresji aktualnie Ale przyjdzie czas, ze sie uspokoje. Dlatego tez mniej sie udzielam na forum - nie chcialabym w tej swojej agresji kogos niepotrzebnie urazic. Jestem zeźlona na wszystko i na wszystkich, przede wszystkim na siebie, ale na otoczeniu tez sie odbija.

Jesli chodzi o slowo kocham to tez juz wspominalam - nikomu nigdy tego nie powiedzialam, to jest takie slowo, ktore nigdy nie moglo mi przejsc przez gardlo. i nie wyobrazam sobie, zeby komus je powtarzac codziennie, zeby w ogole komus je powiedziec. Ono jest takie jakies...zeszmacone. Swoje uczucia wole okazywac w inny sposob.
Czy Ty go rzeczywiscie kochasz? Czy swoje wyobraznie o nim? A moze mylisz milosc z tesknota??? Absolutnie to nie jest zarzut lecz pytanie - jak mozna kochac kogos, kto juz tyle czasu nie istnieje?

jesli sie kogoś kocha  to po co o tym mówić ,przecierz mówi całe ciało ,postawa,twarz,dotyk , gest na cóż jeszce słowa?

A jakie to wieksze nieszczęście cie spotkac może jak go nie bedzie przy tobie ?
               to co piszesz to typowe wspóuzależnienie 
co do samotności  troche lektury
;;??Czy możliwe jest przeżycie życia, w którym byłoby się tak całkowicie samotnym, że nie zależałoby się już od nikogo. Wszyscy w jakimś stopniu wzajemnie od siebie zależymy. Zależymy od rzeźnika, piekarza, producenta świec. Jest to zależność wzajemna. To dobrze! W ten sposób tworzymy społeczeństwo. Powierzamy pewne funkcje różnym ludziom dla dobra nas wszystkich - tak, byśmy funkcjonowali lepiej i żyli efektywniej. Taką przynajmniej mamy nadzieję. Być od kogoś zależnym psychicznie, być od kogoś zależnym emocjonalnie - co to ze sobą niesie? Oznacza to, że moje szczęście zależne jest od innej istoty ludzkiej.
Pomyślcie o tym. Jeśli tak jest, to następnie, bez względu na to czy sobie uświadamiacie to, czy nie, żądacie od innych, by jakoś przyczynili się do waszego szczęścia. A wówczas pojawia się następny krok: strach. Strach przed utratą, strach przed alienacją, strach przed odrzuceniem i wzajemna kontrola. Miłość doskonała wyklucza lęk. Tam, gdzie jest miłość, nie ma miejsca na żądania, na oczekiwania, nie ma zależności. Nie żądam, abyś uczynił mnie szczęśliwym; moje szczęście nie jest zależne od ciebie. Jeśli mnie opuścisz, nie będę rozczulał się nad sobą, twoje towarzystwo sprawia mi wielką radość, ale nie mogę zatrzymywać cię kurczowo dla siebie. Cieszę się bez potrzeby zawłaszczania tego, co sprawia mi radość. To, co naprawdę mnie cieszy, to nie ty; to coś większego niż ty i ja. To coś - jak odkryłem - jest podobne do symfonii, jest osobliwym rodzajem orkiestry grającej jakąś melodię w twojej obecności, ale kiedy odejdziesz, orkiestra grać nie przestanie. Gdy spotkam kogoś innego, gra ona inną melodię, równie zachwycającą. A kiedy jestem sam, orkiestra gra nadal. Jej repertuar jest olbrzymi, nigdy grać nie przestaje.
To straszne pytanie, ale czy możesz twierdzić, że mnie kochasz, jeśli jesteś do mnie przyklejony i nie pozwalasz mi odejść? Jeśli nie pozwalasz mi być sobą? Czy możesz twierdzić, że mnie kochasz, jeśli to ty potrzebujesz mnie psychicznie i emocjonalnie, by być szczęśliwym?
Musisz porzucić wszystko. Nie idzie tu o wyrzeczenie fizyczne, to byłoby za proste. Kiedy wyrzekniesz się swoich iluzji, wejdziesz w końcu w kontakt z rzeczywistością, i uwierz mi, już nigdy nie będziesz samotny, już nigdy samotności nie będziesz leczył towarzystwem. Samotność leczy się kontaktem z rzeczywistością. Mam tak wiele do powiedzenia na ten temat. O porzucaniu iluzji, o nawiązywaniu kontaktu z rzeczywistością i o samym kontakcie z nią. Czymkolwiek ona jest, nie można jej nazwać. Możemy ją tylko poznać; po odrzuceniu tego, co nierealne. Czym jest brak samotności, możesz dowiedzieć się jedynie wtedy, gdy przestaniesz kurczowo trzymać się innych, kiedy odrzucisz swą zależność. Pierwszym krokiem będzie spostrzeżenie tego stanu rzeczy jako czegoś pożądanego. Jeśli zaś będzie to dla ciebie czymś pożądanym, jak możesz się do tego zbliżyć?
Pomyśl o samotności, która jest twoim udziałem. Czy jakiekolwiek towarzystwo uwolni cię od niej? Tylko na chwilę cię od niej oderwie. A wewnątrz jest pustka, czyż nie tak? Kiedy ta pustka wypływa na powierzchnię, co wówczas robisz? Uciekasz, włączasz telewizor, radio, czytasz książkę, szukasz towarzystwa, rozrywki, oderwania. Wszyscy to robią. W tym zakresie kwitnie za naszych dni wspaniały interes, cały zorganizowany przemysł odrywania nas od pustki, dostarczania rozrywki.?

to forum poniekąd też uwalnia nas

Pomyśl o samotności, która jest twoim udziałem. Czy jakiekolwiek towarzystwo uwolni cię od niej? Tylko na chwilę cię od niej oderwie. A wewnątrz jest pustka, czyż nie tak? Kiedy ta pustka wypływa na powierzchnię, co wówczas robisz? Uciekasz, włączasz telewizor, radio, czytasz książkę, szukasz towarzystwa, rozrywki, oderwania. Wszyscy to robią. W tym zakresie kwitnie za naszych dni wspaniały interes, cały zorganizowany przemysł odrywania nas od pustki, dostarczania rozrywki.?

Empatyk tego mi było trzeba. Czuje, że jestem właśnie w takim stadium mojej samotności. Nie mam znajomych, z którymi mogłabym się na co dzień spotykać. Moje fajne koleżanki mieszkają dużo dalej ode mnie i nie mamy możliwości spotykania się częściej, ale zawsze w miesiącu staramy się chociaż dwa weekendy spędzić razem i to jest tak naprawde wszystko. Jestem zmęczona ludźmi, których znam w moim mieście. Wszystkie te moje niby przyjaciółki okazały się fałszywe i jestem tu sama. Po zakańczałam te znajomości, bo po co mi takie, gdzie tylko ciesza się, że mi się nie układa w życiu. Nie przeszkadza mi to już tak, ja się przyzwyczaiłam do samotności, pogodziłam się z tym, ale nie ukrywam jest mi czasem strasznie ciężko, bo już mam dość tych samych dni, praca, pusty dom, szkoła i tyle. A mam dopiero 25 lat, czuje ze stoje w miejscu. Spotykam znajomych jeszcze z liceum, wszyscy pozakładali rodziny, a ja? Mi sie to nie należy czy co? ;/ Może faktycznie, to ze mną jest coś nie tak?

Takaja, aż musiałam się upewnić, ile wiosenek liczysz Kobieto, całe życie jeszcze przed Tobą. Pomyśl, że w dużo gorszej sytuacji są kobiety dużo, dużo starsze, które zostają nagle same. W ich przypadku dołącza się jeszcze swego rodzaju "wykluczenie" (to dużo starsze pokolenie jest dużo, dużo mniej tolerancyjne dla takich fanaberii).
Dobrze zrobiłaś, że odpuściłaś sobie fałszywe przyjaciółki - chrzanić je!
Bądź silna. Zobacz, ile nas jest.

oj Mała !!!!! ehh no niestety jesteśmy słabe. może było ci to potrzebne bo niestety teraz otworzyłaś oczy....... dobrze się stało, trudno było i poszło nie zmienisz tego. z drugiej strony patrząc to chociaż sobie ulżyłaś wszystko ma zawsze dwie strony więc zobacz te sytuacje z tej drugiej opcji

i nie becz już wszystko będzie dobrze. nie daj się znów tylko i powiedz mu next time taki tekst "jestem zbyt piękna i zbyt młoda aby w nieskończoność dawać ci się tam wykorzystywać chcesz pobzy ..... idź do burdelu bo ja już nie chcę robić za Twoją własność. pal wrotki"

Masz rację , jestem słaba i to starsznie !! Czuję się naprawdę podle . On sie czuje panem sytuacji , ale tak jak piszesz nie dam sie drugim razem i tego jestem pewna na 100% . 
Jestem wykończona już , schudłam strasznie (ale to jeden pozytyw tej całej sytuacji ) , spodnie mi z tyłka lecą , oczy mi się zapadły od płaczu .

Teraz zapakuj to uczucie do odpowiedniej szufladki i zamknij.
Może się przyda, bo my jakoś mamy tendencję do zapominania i wybaczania.

On ma zaraz przyjść do malej , chce z nią posiedzieć u mnie bo niby spi w pracy . Napisał ,że chce pogadać i boję się znów usłyszę o rozwodzie i się rozkleje przy nim    . Teraz odwrócił sytuację tak żebym czuła ,że to ja coś tracę cos co nigdy nie wróci .

Macie rację wszystkie , nie mogę więcej okazać słabości . Idę się pomalować żeby nie widział że plakalam

Dzięki dziewczyny , podbudowałyście mnie trochę , troszkę lepiej się czuję ale pewnie nie na długo. Pan dupek zaraz przyjdzie , moze Maxi masz rację , zostawię go z mała i wyjdę sobie na siłownię . Boję się ,ze wieczorem znów wypłaczę się Wam na forum .

Jezeli chodzi o sam fakt ulzenia sobie i wyładowania emocji to zazdroszczę he he:-) ja uskuteczniam najgorsze zajecie jakie dla mnie jest PRASOWANIE ale muzę mam na maxa he he

Niedługo pójdę z kumpelą na piwko a póki co już 2godz prasuję, uzbierało sie tego dziadostwa!

Niekochana, mimo mojego PODESZLEGO ;P wieku nigdy nie odczulam, ze jestem wykluczona z czegokolwiek a wrecz zakomunikowano mi, ze daje nadzieje kobietom, ze moze sie udac, mimo wieku, mimo dzieci, mimo braku inwestowania w siebie przez lata.... kiedy zaczyna sie od zera.

Chodze "dumnie" bom dumna z siebie, wiec moze nikomu nie przyszloby do glowy oskarzyc mnie o fanaberie.
co do przyjaciolek Takaja...
One maja takie rozwiazania
1. Zrozumiec Twoja sytuacje, i wspierac Cie psychicznie, fizycznie, finansowo, bo sa dojrzale i wiedza, ze wszystko co sie w Twoim zyciu dzieje wyjdzie Ci na dobre... a one jako przyjaciolki pragna Twojego dobra
2. Oczerniac Cie, wysmiewac, pogardzac bo same nie maja lekko w swoich zwiazkach i dotego maja problemy emocjonalne ze soba (np cierpia na kochanie za bardzo) i Twojego losu uzywaja jako przyklad dla siebie i dla swoich partnerow jako dowod jakie to one sa wspaniale i jak sie poswiecaja bo INNE (np, takie jak TY..O!) to nie sa zdolne do takich poswiecen
3. Oczerniac Cie, wysmiewac, pogardzac bo dla nich szczytem osiagniec kobiety i jej podstawowa wartoscia jest utrzymanie samca przy sobie na wszelkie mozliwe sposoby.
4. Patrzec na Ciebie z zazdroscia ( nie ze mna ) i podziwiac za sile jaka masz w sobie

Jest jeszcze taka ewentualnosc, ze Ty nieslusznie widzisz ich pogarde i falsz, bo czujesz sie przegrana i pokonana i nie masz odwagi chodzic z podniesiona glowa.

Przemysl to. Bo tak naprawde to Ty nie masz sie czego wstydzic ani byc na nie zla. z ktorej strony by na nie nie spojrzec mozna im tylko wspolczuc.
Nie poddawaj sie biernie ich ocenie i nie ulegaj nastrojowi w jaki Cie wpedzaja.
GLOWA DO GORY! Badz z siebie dumna.

Zazdrość, Ty już też nie przesadzaj  z tym PODESZŁYM wiekiem. Ja miałam na myśli kobiety 70+.
Odnośnie "przyjaciółek": kiedy widzimy kobietę, która zmieniła swoje życie przeważnie mamy refleksję na ten temat. I tu czasami przychodzi zaskoczenie: przecież mój związek nie jest wcale lepszy, a nic z tym nie robię. I można pójść w dwie strony: potraktować ja jak dobry przykład i zawalczyć o zmiany w swoim związku lub stwierdzić, że to "fanaberia" i odsunąć się od tej osoby.

Ja jestem bardzo ciekawa, jak zareagują nasi (moi i M) znajomi na tą sytuację (na razie nikt z naszych "wspólnych" nic nie wie).  Nastąpi weryfikacja znajomych? Albo może się miło rozczaruję?
Zazdrość, a jak zareagowały Twoje koleżanki? Bały się, że będziesz jako wolna do wzięcia starała się ukraść ich "wspaniałych" mężów, partnerów? Czy raczej wspierały?