dlaczego zdradzani sa glupi... - Netkobiety.pl

Ech, ja już na pewno naiwna nie będę.
Choć muszę przyznać, że i tak się trzymałam...
Z jednej strony wspólne "gospodarstwo domowe" - bo wierzyłam, że choć nie formalnie, to jednak tworzymy już namiastkę rodziny. I po prostu powoli budujemy swoje życie, szczęście. Eeeeech...
Ale z drugiej strony Jaśnie Pan chciał, żebym go zameldowała - powiedziałam, że dopiero jak będzie moim mężem. Chciał potem pieniądze pożyczać na kupno mieszkania, które docelowo mieliśmy wynajmować - też powiedziałam, że absolutnie nie. Chyba jakiaś namiastka rozsądku we mnie została Dzięki temu rozstanie było dość bezbolesne pod względem materialnym. Brak wspólnego majątku na szczęście

Dawno się tak nie uśmiałam, Takaja extra jesteś, tak stracił na sexie bo po wulkanie sexu wybrał sobie biedaczysko dziewicę orleańską, tak się u mnie zmęczył ha ha ha a potem przyjeżdżał i się biedniatko skarżył bo nie wiedział ze to dziewica była, swietne, na walentynki obraził się na mnie po kłótni i wyłączył telefon, zażądałam zwrotu swoich rzeczy i powiedziałam pa pa ale niestety konsekwentna nie byłam bo jak przyjeżdżał do mnie to się znowu z nim przeprosiłam, potem się długo zastanawiał którą wybrać bo tamta mu jakoś na początku nie pasowała, a tu obiadki miał i sex masaże z olejkiem eukaliptosowym przy nostalgicznej muzyczce ze zmieniającą kolory swieczką ha ha jak sobie o tym pomyslę to smiechu mam co niemiara, extra dziewczyny jesteście, naprawdę super.

Ale i tak Pollyanna ma u mnie numer 1 w dogadzaniu, fiu fiu szkoda że nie jestem facetem

To i ja poproszę!
Zostaniesz naszą nadworną masażystką...?

Maxi, obronimy Cię!!!

Dziewczyny uważajcie na maxi Same pomyślcie ha ha  Facet uciekł nie dał rady Kobieto co Ty musisz umieć wyprawiać Ja tez chcem Mnie wybierz mnie !!! Rzecz jasna nie zapominajmy jeszcze o tych romantycznie zmieniających kolory światełkach, są niezbędne haha

Maxi, albo  zapach olejku był nie taki jak On lubił:) Zawsze mogłas sie bardziej postarać.

No właśnie kurde przedobrzyłam jak nic i uciekł do dziewicy, tokaja sama widzisz jaki ze mnie wulkan sexu!!lawa się za bardzo wylała ha ha

median za słabo się starałaś i masz czego chciałaś ha ha

No fakt, tego mi też brakuje, ale jemu chyba ze mną nie!!!ale tak na poważnie to fakt brakuje jakiegos ciepła, czułości, przytulenia, to chyba każdej z nas brakuje niestety

Ha Median brawo brawo w końcu postęp Taa taa juz my tu wiemy, te olejki Cie tak rozkręciły i ta nostalgiczna muzyka w tle i te światełka, haleczka czerwona z falbankami Noo bomba Nie martw sie Median znajdzie sie inny okaz i duuuużo lepszy do igraszek, który równie dobrze Cie rozgrzeje jak i były Baaa co ja pisze nawet lepiej! Gwarantuje Ci to

Dziewica orleańska ha ha ojj popłacze sie ze śmiechu

Median był mistrzem...Pojawi sie nowy mistrz, musisz w to wierzyć ! Póki co perspektywa całkiem całkiem, zwłaszcza ten redtube.com ha ha

Takaja paaadlam

maxi no daj spokoj, przeciez to nie Twoja wina.. Mnie to dopadlo w robocie hłe hłe

nie ma, same baby Stalam sobie na fajku na przerwie, patrzylam na chodnik i tak mnie jakos przycisnelo....i nie odpuszcza. Za duzo milych wspomnien z tych uniesien Nie kumam jak mogl z tego zrezygnowac...

I BARDZO IM TAK DOBRZE!!!!!!!!! ktos inny skorzysta (kiedys, jak sie przez pajeczyne przebije..przepraszam, musialam )

Hej dziewczyny cieszę się że się w miarę trzymacie, ja na razie zjeżdżam po równi pochyłej w życiu syf, w pracy syf, nic tylko siedzieć i ryczeć mi się chce, i żeby ktoś przytulił i powiedział że będzie dobrze.
Jeśli mówicie o seksie to by się przydał na rozładowanie trochę, przynajmniej na chwilę ciśnienie by zeszło ehhhhh

Dziękuję Ci maxi, staram się wierzyć w twoje słowa ale jakoś mi ciężko, najgorsze jest to że myślałam że już będzie dobrze, a tu mnie nagle wszystko dopadło i to zwielokrotnione, próbuję sobie wmówić że inni maja większe problemy i żyją, a ja się głupia użalam nad sobą.

Jak ja się cieszę ,że jest że trafiłam na ten portal Mam dziś doła a tu można wylać wszystkie żale . Powiedzcie mi jak mogłam żyć tyle lat z takim dłupkiem ? Mieszkamy dalej , o rozwód bedę dopiero składać . Chodzi o to ,ze on wogóle nie mysli o dziecku . Chodzi sobie do fryzjera , na solarium a dziecku nawet bułki nie kupi . Ściska mnie w środku jak widze jak on sie dobrze bawi i pomysle ,że jest z inną . Z drugiej strony powtarzam sobie ,że to skończony drań i niech inna się z nim meczy, ta która leci na żonatego , potem to ją będzie zdradzał . Mimo wszytko strasznie boli , dziś mnie naszedł pierwszy kryzys !!!!
Jak mam nie myślec ?????????

Dziękuje Ci za te słowa , ale chyba juz nigdy nie uwierze w siebie ! Wyć mi sie chce ale nie mogę sie rozpłakac bo mała nie śpi .
Gdybym mogła mu wystawić walizki za drzwi to było by super ale on się nie da wyrzucić . Będe miała jeszcze gorsze pieklo z nim i jego rodzicami . Nie moge na niego patrzeć . Sam sobie wychodzi a mnie zmusza do odbierania dziecka ze szkoły żebym czasem nigdzie nie poszła a on żeby mógł latać . Ale zawsze ma wytłumaczenie ,że pracuje .. no tak , taksówkarz wolny zawód . On tak wogóle dziś powiedziła ,że 100zł mi starczy alimentow !! Porażka jakas , że jak mieszkamy razem to pewnie sąd da mi z 300zl alimentów .Juz nie wiem co robić

Ja parcuję , mam stałą parcę , cieszę się ,że ją mam bo wogóle bym nie miała nic . Ja go nie proszę o nic > jak powiedział ,że jakieś grosze mi dołoży to powiedziałam żeby sobie wzioł te pieniądze i sobie wsadził ......

Hej Mała poczytałam twój wątek i cholera jak ja ci współczuję że trafiłaś na takiego męża, niestety ja Ci nie pomogę ale na pewno są miejsca gdzie możesz się  zgłosić po pomoc w takiej sprawie jak z tego wybrnąć najlepiej, trzymam za Ciebie mocno kciuki, i życzę duuużo siły i pewności siebie

Maxi , alimenty wiem ,że nie są duże , sądy na to tak patrzą , ale ten palant pracuje na dwa etaty . Ma stałą pracę i dorabia na taksówce wiec myslę ,że sąd na to spojrzy inaczej

http://prawnikow.pl/forum/thread/89577, … wodzie.htm

To fakt, palant jest jeżeli tak mówi o własnym dziecku, cóż musisz walczyć o alimenty i o spokój dla dziecka i siebie, co do mieszkania to masz rację, sprawa jest trudna, może ktoś w Twojej rodzinie Ci pomoże, nie znam Twojej sytuacji i cięzko mi coś poradzić w tej kwestii, ale rzeczywiście Twój mąż okazał sie strasznym chamem.

Maxi ,ręce mi się zalamały jesli chodzi o mieszkanie . Rodzina moze mogłaby mi pomóc ale taką kasę jaką miałabym dać mu za to mieszkanie to straszne .. Szkoda ,że on nie wie o tym forum . Może jak by zobaczył opinie osób " obcych " nam to by może choc troche do niego dotarło ,że jest głupim fr......em . On nie ma od kogo czerapać dobrych wzorców .Mamusia go niby o cos poprosiła i nie moze odbrac córki. Mamusia ważniejsza jak zwykle ,no chyba ,że to nie mamusia .....

Takaja , po jakim czasie doszłas do wniosku ,ze czas na zmiany ??Zastanawiam sie jak długo mi to może zając

Hej dziewczyny

Mała75 nie pozwól na to, aby on zabral Ci mieszkanie. Tak naprawde, to Ty wychowujesz dziecko sama, bo on ma gdzieś wasze poczucie bezpieczeństwa. Jeszcze nie oderwał sie od cyca mamusi, wstyd...Faceci są beznadziejni...Bardzo możliwe też, że pod przykrywką mamusi czai sie jakaś dziunia, która tak zakręcila mu w głowie, że facet sie pogubil kto dla niego powinien byc najważniejszy w życiu. Wierzę pomimo wszystko w sprawiedliwość na tym świecie i kiedyś on za to zapłaci jak juz Ty ulożysz sobie życie z kimś innym i będziesz w pełni szczęśliwa.

Maxi może Twoje mysli są spowodowane tym, że już go nie ma. Ponoć jest tak, że jak ktos sie śni, że ginie czy umiera to będzie długo zyć. Za dużo może Twoja głowa jest przepelniona myslami o nim, kojarzy Ci sie z cierpieniem i tym jak Cie skrzywdzil. Staraj sie myslec pozytywnie, ale o swoim życiu, go powoli malymi kroczkami wyrzucaj ze swojego życia, ze swoich myśli. Zaowocuje to na pewno

Jak ja sobie poradziłam z rozstaniem? Hm...czytałam mnóstwo książek, żeby zrozumiec dlaczego tak sie stało. Takze polecam Wam, to bardzo pomaga. Byłam na skraju wyczerpania psychicznego, te stany byly juz wręcz niedowytrzymania. Wypisywalam sobie milion razy za i przeciw. Tłukłam do głowy, ze to on nie dla mnie. Zostałam praktycznie sama, moja "przyjaciółka" miala mnie gdzieś przez dłuzszy czas. Zero znajomych, nikogo. Tylko praca, (w której potrafilam przy klientach sie rozplakać, zamykac w toaleciena godzine, to wszystko chore było), kot i ja w tym swoim zamkniętym świecie, z którego nie mogłam sie wybić za żadne skarby, dusilam sie. Miałam chore myślenie, że zaden facet nie istnieje tylko on. Nie umialam sobie poradzic z tym, to mnie najbardziej męczyło. Chore wyobrażenie o nim... Teraz minęło juz półtora roku od rozstania i widze różnice. Już sa dni kiedy usmiecham sie, wiem że moge sie zakochac w kims innym, że jednak inni faceci istnieją oprócz niego. To byla moja wewnętrzna walka ze sama soba. Sa dni nadal, że za nim strasznie tęsknie, brakuje mi go, placze, ale juz nie ma tak chorobliwej obsesji jaka kiedys była. Teraz wiem, że mogę wejść w szczęśliwy związek z kimś innym, bo zaczynam rozumieć, że go juz nie ma, że nas nie ma. Dlatego postanowiłam zmienic siebie, zapomniec o dawnej mnie, która nie byla tak naprawde soba. Teraz zastanawiam się czy ta tęsknota wywołana za nim, nie jest tylko tęsknota za tym, że jestem zwyczajnie sama i potrzebuje bliskiej osoby?! Ehhh trudne to wszystko, mi to zajęlo póki co 1.5 roku i czuje, że zdrowieje nie wiem kiedy to sie skończy. Od jego zdrady mija dzis 3 lata i tak naprawde od tego momentu moje życie nie jest taki jak zawsze marzyłam, żeby było

Takaja , wiesz ja też strasznie liczę na to ,że kiedyś on poczuje ten ból co ja czuje teraz . Ja też wierzę w sprawiedliwość , jak ja to mówię kij ma dwa końce !! 1, 5 roku  ? to troche to potrwało ale z tego co piszesz to już czujesz się silniejsza ! Wydaje mi się ,że to życie jak piszesz nigdy nie jest takie jak byśmy marzyły !

Maxi , dziś dosłownie koleżanka mi opowiadała własnie sen o swoim chłopaku do go samochód zabija !

Ja miałam dziś fatalny dzień , od rana awantura z mężem , wróciłam z pracy i znów awantura ! ale ten dzień wreszcie sie konczy ! Miłego , jutrzejszego dnia Wam życzę , w koncu piątek !!!!

cześć, myslałam że wszystkie gdzieś wywiało, fajka masz rację trzeba to w sobie przepracować aby nie robić podobnych błędów w przyszłości, moim błędem było ze byłam za dobra, za pomocna, miał wszystko to co chciał jak na złotej tacy, za bardzo go wyręczałam, za bardzo wspierałam we wszystkim, za bardzo się narzucałam, za bardzo się starałam, za bardzo martwiłam o jego zdrowie, ubranie itp taka mamuśka, a Wy jakie robiłyście błędy?

Cześć żyjecie???? Medianka i Moni gdzie Was posiało????A słodka gdzie sie skryła? Odezwijcie się bo czekamy na Was!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=sn1ys6ZKEAI polecam, motywuje do działania, jak żaden inny film - mówisz życiu TAK, nie szukając wiecznych wymówek:D

hehe, mnie też motywuje
samo motto znalazłam właśnie tu, w którymś z wątków, na netkobietach: )

żadne tam "carpe diem" i "dzień bez uśmiechu jest dniem straconym", nie, nie..
po prostu..."miej wyj... a będzie Ci dane"

Hej dziewczynki zrobiłam sobie mały eksperyment
Założyłam konto na sympatii, dodałam zdjęcie normalne w golfie i kurtce dżinsowej moim zdaniem ładne w prawie tydzień wejść chyba z 14, następnie zmieniłam zdjęcie na takie znad jeziorka w bluzeczce na naramkach  i dekolcikiem i hehe wejść w godzinę ponad trzy razy więcej niż przez cały tydzień

Witajcie dziewczyny, witaj Maxi bo to Ty zainspirowałaś mnie aby zalogować się na tym forum.Przeczytałam Twoją wypowiedź na wątku o toksycznej miłości i była ona odzwierciedlaniem mojej sytuacji.Tak myślę.Dwa słowa o sobie-jestem kobietą dojrzałą ,kawał zycia poza mną i dwa nieudane związki.Z pierwszego 16 letni syn i niesmak po tym jak panienka sprzątająca mi mieszkanie wysprzątała je razem z mężem.Musiało to jednak dla niego być "to" bo są razem do dzisiaj. A ja niestety szukając czułosci,troski i uczucia wchodzę niestety w toksyczne relacje.Naczytałam się sporo więc już wiem,że jestem nałogowcem kochania,że kocham za bardzo i wypełniam moimi kolejnymi partnerami swoje dziury emocjonalne.Ale strasznie trudno jest mi walczyć z uzależnieniem od mężczyzny z którym jestem teraz.Wszystko przebiega modelowo.Najpierw euforia, pół roku sielanki a potem coraz większy chłód i obojętność.Zaczął z dnia na dzień odsuwać się ode mnie.Ale mimo,że nie chce się nawet ze mną kochać,że jest nielojany( złapałam go na flirtowaniu na Sympatii) nie chce się ode mnie wyprowadzic.Jest oschły, niemiły i obojętny.Karze mnie za wszystko milczeniem.Czuję się więźniem we własnym domu ale nie umiem z nim zerwać bo (truizm) kocham go.Przez 3 lata naszego związku zrobiłam dla niego bardzo dużo.Przyszedł do mnie z jedna walizką-teraz musiałby zamawiać wóz meblowy.Ubrałam go, kupiłam samochód(używany),laptopa, urządziłam pokój dla niego,odchudziłam-zawlokłam na operację bo już ledwo się ruszał(160 kg- teraz 100) i miał zaburzenia krążenia obwodowego. Gdy zaczął pić( stracił pracę) i okazało się,że jest alkoholikiem (przez 2,5 roku się maskował).- zaszyłam go.Zmotywowałam, posłałam na kursy itd.Mogłabym tak wiele wymieniać ale to nie o to chodzi-jak wiecie.Nie dostałam nic w zamian.Nawet dobrego słowa.Myślicie sobie ,cholerna idiotka.Pewnie tak ale były też piękne chwile i tych mi żal.W oparciu o nie kręciłam film,myślałam,że mnie kocha,świetnie potrafi mną manipulować.Znika na kilka dni(niby jedzie do dzieci) a ja mięknę i jak wraca jestem skłonna do zgody.Nigdy mnie nie przeprasza, zawsze mówi ,że to moja wina.Ja przez 1,5 roku go utrzymuję a on nie czuje się w obowiązku iść do pracy. Nie planuje ze mną przyszłości ,kiedyś po pijanemu powiedział mi,że mnie nie kocha iże nigdy ze mną nie będzie.Ale ja tłumaczyłam sobie,że to było po pijaku,że nie chciał tego powiedziec.Potem na trzeźwo-zaprzeczył.Wiem jak to wszystko brzmi.Ale jestem bezradna.On jest moim nałogiem i nie umiem się od niego uwolnić.Modlę się aby sam odszedł.Wiem,że będzie mi bardzo ciężko ale  już go nie zatrzymam.Kiedyś zawsze to robiłam i dlatego on jest mnie pewien.Cierpię straszliwie, ból to jest nie do opisania.Ja tylko chciałam żeby mnie kochał.Wierzyłam,że to ten, bo świetnie nam się ze sobą rozmawiało i mieliśmy takie same poglądy ale on zawsze trzymał mnie na dystans i nie dawał mi tego czego oczekuje kobieta od ukochanego mężczyzny.Dlaczego skoro mnie nie kocha tkwi przy mnie i mnie rani.Dlaczego daje mi nadzieję? Wciąż się łudzę,że on się zmieni ale jest coraz gorzej.Mówi,że się przy mnie dusi,że ciągle od niego coś chcę,że się czepiam(o pracę i oto,że nic nie robi tylko całymi dniami i nocami siedzi przed laptopem.),że wymuszam na nim wyznania.Kłócimy się prawie codziennie.Wypisałam sobie już dawno za i przeciw temu związkowi-za było 5 a przeciw 69.Paranoja. Jakie to straszne,że człowiek pozwala się tak niszczyć i jest taki bezwolny.Jak znaleźć w sobie siłę aby odejść?Pomóżcie, bo czasami nie chce mi się żyć