dlaczego zdradzani sa glupi... - Netkobiety.pl

Mała75, tak jak bywaja toksyczni faceci, bywaja także toksyczni rodzice. A zwłaszcza matki. Za wszelką cenę będą bronić swoich synusiów i do głowy Im nie przyjdzie, że synalek jest winny. Niestety to też jest walka z wiatrakami.

Tak Median boli, ale na własne moje życzenie. Idiotka ze mnie i tyle.
Jeden cytat:

?Jeszcze o tym nie wiesz, ale życie nie musi być takie ciężkie, może lubimy ból.
Może tak po prostu jesteśmy ukształtowani.
Ponieważ bez tego może nie czulibyśmy naprawdę, że żyjemy.
Jak to szło...?
Po co walę się młotkiem w głowę?
Bo to takie cudowne uczucie, kiedy przestaję.?

Median, nie zabolało mnie to, wiedziałam że cos kręci, chciałam tylko zbadać sytuację, bo zawsze mówił ze zostaniemy przyjaciółmi do grobowej deski, bo tylko ze mną tak mu sie wspaniale rozmawia i tylko ja jego rozumiem i takie ble ble, teraz wiem że nie był ze mną szczery i mówił co chciałam usłyszeć, poza tym w pewnym czasie nie miał nikogo kto go wysłucha, pomoże, zrozumie bo mieszka z matką z którą się nie zgadza, byłam przez te 5lat jego powiernicą i terapeutką, mówił mi wszystko co go bolało, radził się, zawsze mógł na mnie liczyć i zawsze zadzwonic lub przyjechać i tak robił.

Lekka pomyłka Monia odczytałam jako maxi, bywa:-) idę tez obiad robic

Tak, oni badają sytuację i sprawdzają na ile mają nad nami przewagę a my się na to nabieramy i odpisujemy, mysląc że o nas myslą, tesknią itp a tu chodzi o cos zupełnie innego.

Napisał teraz smsa że dopiero teraz odczytał mój sms (napisałam go w czwartek) i ze jest w każdej chwili do mojej dyspozycji, bardzo mnie to rozśmieszyło, jak widzicie sciemy facetów nie mają granic.

Własnie, ja tez tego nie wiem, jak mozna smsa z czwartku odczytać w niedzielę i wsadzać sciemy ze dopiero teraz odczytał, kupy sie to nie trzyma:-)

Nawet dobrze kłamać nie potrafią !

Maxi, he, he. Święte słowa.

Maxi, a tak naprawdę i szczerze, to masz ochotę z Nim porozmawiac? Jakby chciał sie z Tobą spotkac? Miałabyś dośc siły by odmówić?

Takaja - nic złego nie zrobiłaś, każda z nas może popełnić taki błąd w chwili słabości a Twój sms fajny był, pisałaś z imprezy ze się fajnie bawisz, nie prosiłaś go o nic, nie ponizyłaś się, jest ok
Monia - chciałabym z nim porozmawiać ale nie zrobię tego bo i co to mi da? nic, oprócz w dalszej przyszłości cierpienia i smutku, po co mi ktoś kto mnie nie kocha a dzwoni i opowiada mi o tamtej uważając mnie nadal za swoją przyjaciólkę jak to mialo juz miejsce, nie jestem już jego powiernicą ani terapeutką, przekreslił nas, wybrał inną i sprawa zamknieta. Owszem brakuje mi go bardzo bo przez długi czas było nam dobrze ze sobą ale cóż muszę zapomnieć krok po kroku. To mnie jeszcze boli ale musze dać radę, po prostu muszę.

Czesc , zycie jest do d... . Co kolwiek napiszemy i tak bedzie zle..

Nie wiem czy jestem silna, parę razy przez te 5lat się z nim rozstawałam i tak mnie mamił czułymi słówkami i uporczywie przyjeżdżał że zawsze wracałam, teraz podjęłam ostateczną decyzję, wiem że dla niego byłoby wygodnie mieć nas dwie, jedną blisko na codzień drugą daleko od święta, ale ja tak nie chcę, wierz mi że czasem walczę sama ze sobą aby się nie odezwać, nie zadzwonić i tak jak takaja czasem ulegam słabościom, to jest ludzkie bo kochałysmy tych drani i nadal coś do nich czujemy, mamy uczucia, emocje są w nas i tak jak nie można się zakochać na życzenie tak i proces odkochania jest bardzo trudny i musi duzo czasu upłynąc bo kochałysmy prawdziwie, zostałysmy bardzo zranione, poczułysmy złość, wsciekłość, nienawiść, ale mamy też piekne wspomnienia które niestety najbardziej nam tkwią w głowie, boje się zwłaszcza świąt i sylwestra, to bedzie dla nas naprawdę trudny i cięzki okres.

To bądź silna i się nie odzywaj, nie rozmawiaj na skypie i nie odbieraj telefonu, jeżeli parę razy nie odbierzesz albo wyłączysz jak zadzwoni to mu przejdzie, po co Ci to? chcesz aby Cię nadal ranił? chcesz z nim być?odpowiedz sobie na pytanie : jakie masz z tego dla siebie korzyści? co Ci to daje?

Miałam tak samo od lutego do lipca, tez ulegałam ale w końcu powiedziałam sobie dość; Monia trzymam Cię za słowo, tylko nie oszukuj!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=40eOys_x198

Film - "Kobiety pragną bardziej".
Polecam, uświadamia : )

Takaja, ja też uważam, że sms urodzinowy zupełnie spoko, nie masz się czym przejmować, napisałaś na luzie i dobrze
Widzę, że korci niektóre z Was do odzywania się do eksiów. Mnie (póki co?) nie korci, mam odruch wymiotny na myśl, że miałabym z nim prowadzić wymianę zdań. Moim problemem za to jest myślenie o onym... myślę, i myślę, i myślę. Co przestaję choć na trochę to zaczynam od nowa.  Za cokolwiek się nie biorę. Przy nauce, przy pracy, na piwie, na spacerze, na imprezie, u lekarza, przy jedzeniu, jak popylam po sklepach, w wannie, w kolejce do dziekanatu, w kinie, wrrrrr.  Ja nie chcę tak Jakby nie istniały ciekawsze wątki do przemyślenia w moim zyciu niż ten <piiiiiiip piiiiiiiiiiiiip>. Uwłaczające. Wykończy mnie to. Naprawdę
Jak zdrówko  chorujących ?

o niiiiim   nie chcę go widzieć ani słyszeć, bo jestem wściekła, ale myślę w kółko ...chyba dlatego, że trudno mi przejść do porządku dziennego nad tym, że człowiek, w którego wyjątkowo wierzyłam okazał się być skrajnym burakiem. Eh, to bidulka jesteś z tym leżeniem, ale dobrze, że idzie ku lepszemu

Hej netkobiety kochane,

Maxi kuruj się, trochę lenistwa nikomu jeszcze  nie zaszkodziło. Ja jutro  juz idę do pracy i dobrze, bo od czwartku snuje się po chacie i juz pomału brakuje mi pomyslów co ze sobą robić. Tylko, że do tego wczesnego wstawania juz nigdy w życiu sie nie przyzwyczaję.

Fajka nie korciło mnie wcześniej i nie szukałam kontaktu z R. , ale wspólny wyjazd firmowy zburzył mój cały spokój ducha i moją silną wolę. Teraz też nie dzwonię i nie piszę, On to robi a ja nie mam siły aby to przerwać.
A to, że  myslisz o swoim eks to normalne. Wspomnień nie można ot tak sobie wymazac z pamieci. Na szczęście z czasem myśli się coraz mniej i mniej.

Median kochana,  no kurde nie wiem co mam napisać, aby poprawic Twoje samopoczucie. Wszystko wydaje mi sie takie banalne.
Może tylko to, że trzymam kciuki za Ciebie, niech ten dół szybko przeminie. Jestem z Tobą myslami.

Fajka, super te twoje posty
Moja rada - przetrzyj buraka na wiórki. W swojej głowie. A co ci ma wszystko brudzić na buraczany kolor? Zresztą pamiętaj, że kolor buraczany z czasem blednie i robi się z niego słodki i absolutnie nieszkodliwy różowy

Hej moje kochane,

Musze się pochwalić Zdałam!!! Hurrrrra To dzięki Wam i temu, że myślałam o tym co Fajka napisała. Jestem superbabeczka i nie zniszcze swoich marzeń przez jakiegoś dupkowatego półfaceta. Dziękuje, że jesteście bez Was nie byłabym tak silna

Macie racje z tym smsem, czym ja się przejmuje. Przynajmniej wiem już, że nie jest wart nawet pamiętania o jego urodzinach. Może sie zdenerwował, że mu napisałam, że się dobrze bawie. Mam to gdzieś już co on sobie o mnie pomyśli. Dzisiaj zdałam sobie sprawę, że w końcu mogę zacząć zyć tak dla siebie, nie mieć nadziei, że może jeszcze wróci, że będziemy razem. Ten sms załatwił wszystko. Po co mi taki półfacet, z którym szczęśliwego życia nie będę miała. Stać mnie na kogoś o wiele lepszego i wartego mnie. Teraz zostawiam wszystko jak jest, nie chce żadnego związku. Ten właściwy sam się znajdzie, a ja zajme się w końcu sobą. Czeka mnie pisanie pracy, więc bede miała co robić po pracy.

Fajka, to jest normalne, że będziesz tak myśleć i myśleć i myśleć o nim...Od tego to aż głowa może rozboleć. Musisz sobie maksymalnie czas zapełnić, wtedy nie będziesz miała czasu na myślenie o nim. Ja kiedyś tak samo miałam. Teraz juz jest o wiele lepiej, są dni kiedy łapie sie na tym, że wcale o nim nie myśle. Będzie dobrze musi być

Monia przez ten wyjazd zakłóciłaś cały swój wewnętrzny spokój, przywrócisz go tylko właśnie brakiem kontaktu. Bo inaczej się wykończysz, pogubisz na nowo, cofniesz sie przez to w tył. A po co? Jego odzywanie sie coś by dało? Tylko, to że czujesz sie tak jak teraz, jesteś rozbita i pewnie analizujesz wszystko na nowo, co by było gdyby...Jesteś silna i wierzę, że to zakończysz.

Gdzie jest Median, ciekawe jak tam w pracy sie ma.

Takaja,

brawo!!!!! Gratulacje i owacje:) Naprawdę Jestes Superbabeczka.
I dziekuję za Twoje słowa.

Postaram sie... wazne, ze ten egzam zdalas

Gratulacje Takaja!
Wznoszę za ciebie wirtualny toast, sokiem jabłkowo-miętowym. Hehe, chciałoby się napisać: sokiem z buraków
No właśnie, każdy dzień to krok do przodu, który oddala nas od toksycznej przeszłości. Bo nawet jeśli nie umiemy od niej całkowicie uciec, to wtedy wyjściem jest zostawić ją tam, gdzie jest, i stawiać kroki do przodu. Może trochę wolniej, ale wtedy też od niej uciekniemy.
Więc do przodu, moje drogie. Każdego dnia dzielnie do przodu!
Ha, i wiecie co? Czasami pada pytanie "jak długo trwa zapominanie" albo "rozpoczęcie nowego życia".
Gdzieś wyczytałam, że 1/10 związku. Mi wypadło na 2. połowę września. I zgadza się co do joty!
Żyję już sobie po swojemu, bez uzależnienia, a co najważniejsze - bez żalu nad sobą. Sama wciąż, ale szczęśliwa. Ciekawe, czy którejś jeszcze ta artymetyka się sprawdzi?

zawsze idziemy do przodu kosztem przeszłości. Za wszystko co osiągniemy, płacimy tym, z czego musimy zrezygnować. Rezygnacja nigdy nie jest łatwa i często budzi w nas niepokój, aby dalej się rozwijać i być w tym miejscu w którym teraz jesteśmy musiałyśmy zrezygnować z tego co nas odciągało i powodowało nasz zastój i cofanie się a to byli właśnie nasi dupkowie, teraz jeszcze czasem czujemy wszystkie słabość i cofamy się bo myslimy o nich to nas uwstecznia, ponieważ ani to przyjemne dla nas ani korzystne.

Przeczytalam ostatnio ważną rzecz - Nikt nigdy nie okrada Cię z twojego szczęścia, twojej radości. Sama siebie okradasz, uzalezniając swą radość  od innych. Nic nie uczyni Cię szczęsliwą bez twojej zgody, nic nie uczyni cię nieszczęsliwą bez twojej zgody. masz władzę decydowania o charakterze własnych odczuć. W ten sposób w każdej chwili tworzysz własny raj lub własne piekło, własne zadowolenie lub własne cierpienie.

Ja też szukam tak jak Wy wyjścia z tej matni nie myslenia o nim, nie analizowania, aby nie tęsknić już, nie odczuwać zalu i smutku ale może tak stało się dla naszego dobra, abysmy zrozumiały ze z nimi szczęścia nie bedzie, przecież każda z nas i ja tez, miałysmy rózne sygnały na ich kłamstwa i fałsz, ale nie przyjmowałysmy tego do siebie, nic z tym nie robiłysmy wierząc naiwnie ze bedzie lepiej, trwalysmy w tym łudząc się i licząc na cud, cudu nie było i nie będzie i musimy zdać sobie sprawę że tak jest dla nas lepiej abysmy sie same rozwijały w pozytywnym kierunku, tak myslę

I bierzmy przykład z radosnej fajki która cieszy się każdą chwilą:-)I z pollyanny która po wyjeździe czuje sie jak nowo odrodzona, ja nie zamierzam płakać po dupku 2,5 roku jakby wynikało to z arytmetyki:-)

He he, moja metamorfoza nie wyszła bo moja fryzjerka sie nie zgodziła, kiedyś namówiła mnie na czarny a potem zrobiłam jej dziką awanturę i ona to pamieta, potem przepraszałam i sliwki w czekoladzie jej kupowałam, w sumie chodzę do niej z 5lat, jak ze 2 razy poszłam gdzie indziej wyglądalam fatalnie, kwestia przyzwyczajenia mnie gubi.

Z jasnego blondu mam ciemny blond:-(

Monia oglądaj ogladaj, ja byłam zszokowana, czytam bardzo duzo książek psychologicznych, zawsze mnie to bardzo interesowało i stad czerpie inspiracje do postów, poza tym chcę Wam i sobie choc troszeczkę pomóc, bo wiem ze musimy zmienić nasze myslenie aby w przyszłości było już dobrze i normalnie.

Prostym przykładem na nasze obecne rozterki jest to że np jak idziemy do lekarza który po badaniu stwierdza że trzeba wykonać zabieg, który bedzie bolesny ale korzystny dla naszego zdrowia, to zdrowy rozsądek podpowiada nam ze trzeba się temu poddać, w zyciu po bolesnym rozstaniu, kiedy ktoś nam mówi tak jak w którymś z postów "Zazdrości" ze to co nam sie przydarzyło jest najlepsze dla nas, nie wierzymy w to, no bo jak mamy wierzyć przecież rozstanie z panem dupkiem uwazamy za rzecz najgorszą na swiecie, bo cierpimy, bo czujemy strach przed samotnością, niepokój, niepewność. Nie możemy teraz sobie wyobrazić ze to może byc teraz korzystne, kiedy czujemy się tak strasznie. Z czasem zrozumiemy to wszystkie, niektóre jak fajka i pollyanna już zrozumiały i tego chcę się od nich nauczyć, tej radości życia która już jest w nich, one czerpią ją ze swojego wnetrza, nie z otoczenia od innych i tego im w pozytywnym tego słowa znaczeniu zazdroszczę.

Phi, jeśli o mnie chodzi, to możesz na mnie polegać - narzekać mogę bez końca
Ale prawdę mówiąc nie widzę już w tym sensu - po prostu ZROZUMIAŁAM jakim był idiotą i już tego nie muszę wysławiać. To chyba tak jest, że mówiąc (albo pisząc) próbujemy przekonywać samego siebie. Ja już się przekonałam na 100% - eeee, na 10000000% - że to był skrajny idota, narcyz i zadufany w sobie dupek. Egoizm rozwinięty w stopniu doskonałym. Przecież on najlepszy, najmądrzejszy, najpiękniejszy i w ogóle naj... był. Hehe, żeby on wiedział, jaki w tym egoiźmie i egocentryźmie żałosny był. Jest. Będzie. Ale niech sobie będzie - to już nie moja bajka. Ja teraz piszę swoją. Kiedyś weszłam do jego bajki, chociaż nie zdając sobie z tego sprawy, i musiałam się podporządkować jego regułom. Głupim, irracjonalnym regułom. A teraz piszę swoją opowieść. Ze mną w roli głownej (do tej pory on był scenarzystą, reżyserem i główny bohaterem). I według mojej fabuły. I wiecie co? Wierzę, że to wesoła bajka będzie, i z happy endem. Bo nie ma siły - zakończenie musi być szczęśliwe. Bez względu na to, jak będzie wyglądać. Bo jeśli będzie w zgodzie ze mną samą, to musi być szczęśliwe!

Nooo... to ja też wtrącę swoje 5 groszy.
Ale z góry zaznaczam - nie wstydzę się tego, co napiszę, nie obwiniam, tylko śmieję. Bo z czego mam się obwiniać? Że sobie na mnie nie zasłużył?
No więc - kupiłam dom, który jemu się podobał (ja absolutnie nie chciałam domu, tylko mieszkanie, ale dałam się przekabacić). Ja spłacałam hipotekę. Ja płaciłam wszystkie opłaty. A rzecz jasna od początku mieszkaliśmy w nim razem.
Ja miałam samochód. On nim jeździł. Ja płaciłam ubezpieczenia. Ja płaciłam przeglądy. Nooo, za benzynę się składaliśmy... Wow
Ja gotowałam. Ja zmywałam. Ja sprzątałam. Kupiłam odkurzacz. On miał odkurzać. Kiedy próbowałam go do tego zaganiać, słyszałam: "oj nie truj, to twój odkurzacz, to sama odkurzaj".
Masaże, hm... Słyszałam "pomasuj mi plecki". No to masowałam. Prosiłam: "a teraz ty mi". Odpowiedź: "Ja nie lubię masować".

Mam kontunuować?

Kurde, ale dlaczego my te wszystkie wady dostrzegamy dopiero jak związek się rozpadnie. Czy wczesniej tego nie widzimy, zaslepione miłością, czy tak naprawdę to staramy się nie zauważac. Bo przeciez Oni sa tacy od samego początku, albo i nie, ale i tak wystarczająco dlugo. A może mamy nadzieję, ża nasza miłośc jest tak wielka, że starczy za nas oboje. Może jakby się mniej starać, mniej dogadzać, mniej schlebiać, mniej dbać od Ich ego, to wtedy role się odwrócą. A mieć w d..., że Misio ma zły nastrój, że w pracy nie bardzo, że główka boli i tysiące innych powodów, dla których rzucałyśmy wszystko i broniłysmy Misia przed złym światem. Teraz nie mają nas i jakoś świetnie sobie radzą. Co, zmnienili się czy mają juz następne super bohaterki?

Pollyanna, to w nastepnym związku po prostu musisz odwrócić role. Przecież są faceci, którzy mają samochody, spłacają kartoteki, robią fantastyczny masaż, ba nawet odkurzają.

Ha ha, kartoteki jeszcze mamy czyste, jak na razie