dlaczego zdradzani sa glupi... - Netkobiety.pl

Hej dziewczyny jestem załamana, to juz przegięcie Los ze mnie drwi okrutnie Słuchałam sobie przed wyjazdem do rodziców piosenki Zbigniewa Preisnera - Miłość od pierwszego wejrzenia. Posłuchajcie słowa są fajne. Dałam sobie opis: każdy przecież początek to tylko ciąg dalszy...patrze na opis mojego byłego i co? jest taki sam Dał taki sam w tym czasie co ja, czyli też słuchał w tym samym momencie co ja tej piosenki. Mam dość, a tak już moje samopoczucie było dużo lepsze. Wyżyłam sie na polu, pomagałam tacie, cała zmokłam musiałam wyrzucić z siebie te emocje. nie radzę już sobie...
Macie rację, może faktycznie tak nie jest, że życie to jeszcze zweryfikuje, piszę to z kilku przypadków, że facet zdradził, zostawił dla innej był szczęśliwy, a potem zapłacił za to, tym samym co zrobił swojej dziewczynie. Wynika, to może też z tego, że tak kocham i wiem, że on mnie też tak kochał...Nie wiem już ciężko mi jest skupić myśli na czym kolwiek To wszystko jest takie niesprawiedliwe...

Median dobrze, że wybrałaś sie na ten spacer, pomimo że miejsca przypominały Ci J.

Jak Wam wieczór sie zaczyna w ta ponura pogode?

Maxi pomimo tego wszystkiego co się wydarzyło, to nie chce wierzyć, że było inaczej. Ja to wiem, że on mnie kochał, udowadniał mi to tyle razy, walczył o mnie jak mieliśmy trudne chwile. Przeszłam z nim bardzo dużo i jeśli wtedy kłamał i mnie oszukiwał, to nie wiem już czym jest dla mnie prawdziwa miłość... Wyobrażeniem, że może coś takiego jak miłość wogóle istnieje....

nie rozpisze sie bo mam awarie sieci i pisze z telefonu a ciut nie wygodnie. Ale sie pytam - gdzie jest Monia??? Monia, wracaj bo czekanie na opowiesc na temat wyjazdu mnie wykancza

maxi mi sie dzis J. snil...ze sie do niego odezwalam a on kazal mi spadac buuu Ta tesknota za nim mnie zzera od srodka. Jest jak pasozyt, na ktory nie dzialaja zadne leki. Zywi sie mna. A wiesz czemu to wszystko? Bo tez nigdy z nikim nie mialam takiego porozumienia i dlatego to tak cholernie boli. Nie byl mi obojetny, bylo mi z nim tak, jak byc powinno, nawet jesli nawijal mi makaron na uszy, a ja mialam klapki na oczach. I trudno, bylo minelo. Mam nadzieje, ze jednak spotkam kogos takiego jeszcze raz i mam nadzieje, ze Ty rowniez, ze wszystkie dziewczyny spotkaja tych, z ktorymi poczuja sie tak, jak byc powinno. Jesli chodzi o porownywanie nowych do eks - to nieuniknione. Faceci tez porownuja. Problem tylko w tym, ze trzeba zdac sobie sprawe z tego, ze drugiego takiego samego czlowieka nie ma. Sa pewne cechy, ktore moga sie powtarzac, ale bledem jest negowanie nowych ludzi, ktorych spotykamy, a ktorzy nie sa naszym eks. Trzeba z nich wyciagnac to, co najlepsze, a nie "to samo", jesli wiesz, co mam na mysli. Bo tak naprawde same zamykamy sie w tym momencie na szanse i to sobie robimy na zlosc. A przeciez mamy byc dobre dla siebie prawda?

agapy jesli mysl o tym, ze on bedzie cierpiec katusze moze Ci pomoc to mysl w ten sposob. Tylko,zeby to Cie w koncu nie rozsadzilo I sugeruje zmienic terapeute...

Takaja przylaczam sie do pytania Zazdrosci, chociaz swoje zadam inaczej - czemu masz go w ogole w kontaktach? Zrozum - to juz bylo i nie wroci. Nie moze wrocic. Moze Cie kochal, a moze tylko klamal - tego sie nie dowiesz, ZA TO SAMA SIEBIE ZAMORDUJESZ PYTANIAMI, ktore pozostana bez odpowiedzi. Maxi z reszta napisala pod Twoim postem to samo - my tego nie wiemy i sie nie dowiemy i nasze domysly nas predzej czy pozniej wykoncza, jesli nie zatrzymamy tego. To jest tylko nasza wyobraznia i umiejetnosc wmawiania sobie rzeczy, ktore niekoniecznie mialy miec miejsce. Moze i o Ciebie walczyl, ale nie wiesz do konca z jakiego powodu. Faceci potrafia walczyc niekoniecznie z powodu milosci, a my glupie sobie wmawiamy, ze to milosc. TO MY TO SOBIE WMAWIAMY bo jestesmy bardziej skomplikowane. Mozg faceta ma konstrukcje cepa. Facetowi ma byc wygodnie, a aby to osiagnac znajdzie sobie 100.000 klamstw i wymowek, w ktore my naiwne uwierzymy.

I po raz kolejny pytam - gdzie jest Monia?!
Slodka tez sie zapodziala...

No nieee.. Monia, tak Cie prosilam
Ale zapadly jakies decyzje? Jak to teraz wyglada?

Szkoda że nie byłaś silna i stanowcza, należała mu się nauczka, ale jeszcze za słaba jesteś na jakieś gierki i dlatego nawaliłaś, eh

Hej dziewczyny to już odpowiadam na te pytanie. Czuje się tak jak Median napisała o swoim byłym. To właśnie z nim było mi najlepiej, to przy nim czułam sie swobodnie, mielismy  niekończaca się liste tematów, żeśmy rozumieli sie bez słów...Tęsknota za nim, brak jego powoduje, że nie moge go usunąc całkowicie, tli sie we mnie jeszcze nadzieja, że wrócimy do siebie, to chore wiem. W sumie po co mielibysmy do siebie wrócić? On sie nie zmienił, a ja cofnełabym sie do tyłu krok z tym co wycierpiałam przez niego. Bylo mi z nim po prostu tak, jak byc powinno, nawet jesli nawijal mi makaron na uszy, a ja mialam klapki na oczach. Też staram sie traktować to na zasadzie było mineło i wtedy żyje mi sie dużo lepiej, ale dzieje się tak jak go wogóle nie widze, a że przez te ostatnie dni, stało sie tak, że na złośc pracuje koło mnie, to rana na nowo jest rozdrapywana. Stąd moje nieodrobione zadanie o kochających za bardzo i sprawdzanie jego opisów...:( Pozytyw z tego jedynie taki, że nie sprawdzam już nagminnie co robi na necie jak kiedys. Jak nie mam z nim kontaktu, nie widze go, to czuje sie całkiem inaczej uśmiecham sie, nie płacze. Przez te ostatnie dni rozbił mnie psychicznie, tym że koło mnie pracuje i ja go widzę Tak myśle też czasem, czy to nie jest wywołane moja samotnością, bo jak spotykalam sie jakiś czas z kims innym, próbowałam sie przełamać, to nawet troche mi sie udalo i nie czułam juz takiego braku mojego byłego. Może też w tym tkwi problem...bo do czego najlepiej wracać, do tego przy kim czułyśmy sie dobrze. Dzisiaj na szczęście moje samopoczucie jest już dużo lepsze i obiecałam sobie, że nie będę interesowac sie już nim. Poki co mi sie udaje, na ile nie wiem ;/ Tak myśląc bez żadnych emocji, to w sumie jestem sobie sama winna, złego samopoczucia, bo nakręcam sie na niego, a to zwyklyy dupek przeciez jest. Eh....ratujcie mnie dziewczyny, bo ja mam mętlik już w głowie. Jeszcze zapomniałam dodać odzywa sie do mnie cały czas ten chłopak co właśnie sie z nim spotykałam, ale odmawiam spotkania, bo sie boje. Chyba juz coś ze mna nie tak
Myśle, że każda z nas tak jak Monia by uległa, inaczej jest mówić, a inaczej jak się widzi ta osobe. Uczucia biora góre niestety wiem sama po sobie, dośc, że to do niczego nie prowadzi, a później cierpi sie jeszcze bardziej. Ja przez rok dawałam sie tak traktować. Ostatnie dwa razy jak juz miałam dośc takiego traktowania i gierek, to go goniłam i tyle było po nim. Faceci są straszni...

Jak u Was dzien leci w ta ponura pogode?

Takaja normalnie jakbym czytała o samej sobie!!! Mój D odszedł ode mnie nie z powodu zdrady, ale odszedł (choć w sumie to ja go wyrzuciłam) i teraz dopiero zachowuje się jak przykładowy pies urwany z łańcucha, a do mnie to wszystko dociera od "przyjaciół". Też go często widuję, mamy dziecko, więc już do końca będzie się gdzieś tam przewijał w moim życiu i to mnie przygnębia strasznie...i ta nadzieja o której piszesz wciąż we mnie jest, choć to zwykły dupek jest!!!!

Dziewczyny no i pięknie tylko mi pogratulować głupoty ;/ Nie zdałam tej poprawki egzaminu. Miałam juz 3 podejścia, ostateczna jest teraz w sobote Jaka ja głupia jestem, teraz jest moja ostatnia szansa ratowania swoich marzeń, bo po tej szkole mam szanse robić, to co od dziecka lubie i da mi to kiedyś może przepustke do spełnienia się, a tu tak zawalam wszystko na własne życzenie ;/ Zamiast wziąć sie do roboty, to ja płacze za kimś, kto nie jest tego wart, za kimś kto ma mnie już zapewne dawno w poważaniu. Tylko ja tu sie użalam nad soba. Ojj głupia ja głupia...Zła jestem na siebie. Gdybym można było zamknąć uczucia na jakiś czas. Dzisiaj go nie widziałam, bo deszcz padał, więc nie robili nic, ale mi jest o wiele lżej na sercu...

Podziwiam Cie Median, że zdobyłaś się na usunięcie, żeby nie korciło. Ja nie jestem na tyle silna, chociaż i tak zrobiłam postęp, że nie jest to tak nagminne jak kiedyś. Jak to musimy walczyć z tym uczuciem, emocjami. Im tak wszystko łatwo przechodzi, a my biedne sie męczymy. Czemu to faceci nie sa tak pokręceni, nie analizują, nie przeżywaja jak my? Mam dzisiaj mieszanke wybuchową uczuć, tęsknota pomieszana ze wściekłościa. Nie wiedzie mi sie w szkole przez niego, bo skupiam sie przez ostatnie dni tylko na nim, chciałabym żeby mnie przytulił, on mi dodawał zawsze tyle energii Zwariuje...

Agapy on poczuł teraz wolność, a za jakis czas wróci do Ciebie z podkulonym ogonem i będzie błagać o przebaczenie. Tacy sa własnie faceci. Wykorzystaj ten czas dla siebie i dziecka, wiem że to trudne, ale podchodź do niego z dystansem. Wyrzuciłaś go miałaś ku temu powód, a mu jak będzie naprawdę zależeć na rodzinie bedzie wiedział co ma robic byle nie było juz za późno.

Tak wracając do tego nowego chłopaka, to spotykaliśmy sie niecały miesiąc, ale to za szybko się wszystko działo dla nas. On dopiero co rozstał sie z dziewczyną, ja tylko ciągle gadałam o moim byłym, czułam że nie jestem jeszcze gotowa na cos nowego. Zreszta nie chciałam wchodzić w coś, gdzie czułabym sie jako pocieszycielka. W końcu wyszło tak, że on doszedł do wniosku, że potrzebuje czasu, bo tęskni za była, czuje pustke itd. mi gadał raz, że sie zakochał we mnie, potem że nie wie czy coś czuje i ja ratując siebie też dałam sobie spokój. Minał od tego juz miesiąc a on odzywa sie do mnie praktycznie codziennie, a od paru dni nalega na spotkanie. Po co mam sie z nim spotkać? Nie wiem co on teraz ode mnie oczekuje, może była nie chce wrócić już do niego, to chce ze mną znowu spróbować. Nie chce tak, dlatego boje się, że bede cierpieć jeszcze przez niego, to unikam spotkań. Wolałabym kumplować sie z nim, ale czy z jego strony tak by było, to bardzo wątpliwe. Jak zwykle nigdy nic nie może być proste....:)

Takaja bardzo mądra z Ciebie dziewczyna mimo, że tęsknię to wiem też, że nie zasługuje na jakiekolwiek szanse. Po co mam się pakować w to samo bagno??

Masz jeszcze kilka dni do nauki będę trzymać kciuki za poprawkę i wierzę, że zdasz faktycznie porzuć myśli o byłym na te klika dni i poświęć się nauce.

No kochane moje, ja się wpakowałam na własne życzenie w to samo bagno, wykazałam wiele dobrych emocji z mojej strony i na razie jest OK. Jak długo starczy mi cierpliwości Matki Teresy z Kalkuty albo wielkiego miłosierdzia JP 2, który wybaczył swojemu oprawcy - nie wiem ..... ale czuję się świetnie, widzę aureolę nad moim czołem i czerpię z tego ogromną przyjemność. Ale w tył łba wali mnie nieufność i pamięć o zdradzie ..... czy to się nie powtórzy ? Myślę, więc jestem. Słucham Kabaretu Starszych Panów i stamtąd też czerpię wielką przyjemność pięknego słowa i wielkiej mądrości życiowej.  Buziaki wielkie.

hej Takaja! Glowa do gory. Wygrywasz. Wreszcie wygrywasz.

Hej dziewczyny,

nie było mnie trochę, bo nie mogłam się pozbierać. Znowu. Teraz zaczynam od zera, wszystko przez ten jeden wyjazd. Zachowanie Jego po powrocie wróciło do punktu wyjścia. Wczoraj przez całe, popołudnie i wieczór wydzwaniałam do Niego. Tak, przyznaję się do tego. Oczywiście nie odbierał telefonu, a ponieważ miał dyżur, więc musiał sprawdzać kto dzwoni. W końcu około pierwszej w nocy wysłałam smsa, że jest pieprzonym egoistą za to co zrobił, i że mam nadzieję, że ktoś kiedyś też się tak zabawi Jego kosztem. Teraz czuję się taka głupia, poniżona i bezwartościowa.

Median, bo rozum mi kompletnie odjęło. Poza tym wczoraj do 15 godziny sam wydzwaniał i mówił mi wszystko to co chciałam usłyszeć. Zwykła manipulacja, teraz to pomału do mnie dociera. Oj stara jestem i głupia, że znowu dałam się nabrać na Jego gierki.

Median, wiem a Ty proszę wybacz:) Nie mam nic na swoje usprawiedliwienie. Biorę się w garść i idę naprzód, nie oglądam się za siebie.

Median, obiecuję, że ostatni raz Cię zawiodłam.
A co u Ciebie? Jak zdrówko? Wyszłaś już z domu do ludzi? Jak nastrój?

Oj Maxi dzięki Ci za dobre słowo kochana kobieto.

Monia, ja jeszcze jestem na zwolnieniu. Poszlam dzis do pracy, posiedzialam 10 minut, dostalam ataku kaszlu i wrocilam do domu, jutro ide do lekarza. I wiesz co? W normalnym trybie zostalabym w robicie, chociaz cienko sie czuje, ale obawiam sie, ze moj stan psychiczny nie jest na tyle dobry, aby wychodzic do ludzi, do pracy, ktorej z calego serca nienawidze. Wcale sie z reszta nie zdziwie, jesli po powrocie dostane wypowiedzenie. Nie mam po prostu sily wziac sie w garsc, czuje w sobie pustke. Nigdy sie tak nie czulam i nie wiem jak sobie z tym poradzic. Czuje sie ze soba zle, brakuje mi pieniedzy, chce zmienic prace, ale nikt nie chce mnie zatrudnic, nie moge zapomniec o draniu. Wszystko sie posypalo

Chcialabym, ale aktualnie nawet na piwo mnie nie stac Tez mam kredyty, w zasadzie cala moja pensja idzie na splaty rat i rachunkow. Utrata pracy w takim momencie jest wizja dosc nieznosna... I to prawda - jak sie sypie to po calosci wrrrr.....

Jest jeszcze jedna rzecz, ktora mnie niepokoi - mam zazwyczaj nieregularny okres, ale teraz spoznia sie juz 2 tyg. Byc moze jest to kwestia przeziebienia, antybiotyku, a przede wszystkim stresu... jesli nie to...to chyba sznurek

Median kochana dobrze, że masz teraz te dni wolne tak naprawde. W takich chwilach praca, to katorga uśmiechać się wśród ludzi, udawać, że wszystko jest w porządku jak w sercu smutek i ból. Zdrowiej, ciepła herbatka rozgrzewająca na pewno pomoże Wypłacz się, pisz jak Ci źle, wyrzuć z siebie te złe emocje. Zobaczysz, że i dla Ciebie słoneczko zaświeci, mimo że mamy teraz ponurą jesień To tak zawsze jest, że jak jedno sie sypie, to jak łańcuszek ciągnie się wszystko co złe po kolei. Mnie jak mój zostawił pierwszym razem, to dość ze ledwo to przeżyłam, to zaraz po tym straciłam jeszcze prace, a rachunki trzeba było płacić, zostałam praktycznie z niczym. I właśnie, to mnie zmotywowało do działania.  Zaczęłam szukać intensywnie pracy, wierzyłam, że zła passa długo trwac przecież nie może, bo czym sobie na to zasłużyłam? Było bardzo cięzko, ale chyba wiara w siebie mi wtedy pozwoliła przetrwać ten ciężki okres. W końcu udało sie znaleźć prace, poznałam nowych ludzi, powoli odbijałam sie od dna, zaczęłam coraz częściej sie uśmiechać i tak jakos sie zaczeło. Wtedy wielmożny hrabia sobie o mnie przypomniał i się znowu zaczęło...Pozwól sobie teraz na wyrzucenie tego smutku z siebie. Wrócisz do pracy, to szukaj w miedzy czasie nowej. Może jakieś dodatkowe zajęcie na zdobycie pieniędzy? a tym samym zapełnisz sobie czas maksymalnie i w końcu złapiesz sie na tym, że jesteś tak zajęta, że wogóle o nim nie myślisz. Wierzę, że Ci sie uda, bo jesteś silna kobitka

Może spóźnia Ci się przez stres, emocje jakie ostatnio przeżywasz. Organizm jest wrażliwy na to, dlatego spóźnia Ci sie okres. Ja też tak miałam, że okres potrafił mi sie spóźniać i do miesiąca czasu, a to było wszystko spowodowane stresem i nerwami jakie miałam przez tego dupka. Pogoda też wpływa na okres, w dodatku jesteś jeszcze chora, więc organizm jest osłabiony, także spokojnie bez żadnych sznurków mi tutaj

Moje wszystkie kochane dzielne i chcące być dzielnymi dziewczynki!
Stęskniłam się za wami, ale nie będę kłamać - tylko troszeczkę Bo wakacje były tak cudowne, że nie miałam czasu myśleć o niczym, co tu zostawiłam.
Ach, odżyłam! W końcu! Precz wszystkie doły, przemyślenia, zastanawiania się "a co gdyby?", "dlaczego ja...?" "dlaczego on...?" i inne głupoty.
Wróciła Nowa Pollyanna. Pewniejsza siebie, wierząca ZNÓW w swoją dobrą gwiazdę i w to, że cały los w jej - i tylko jej - rękach.
Więc witam się z wami wszystkimi od nowa. Pozwólcie, że się przedstawię. To ja, szczęśliwa i świadoma swojej wartości Pollyanna. Z wielkiej litery!

No dobra, nie piszę tego, żeby się chwalić Jedynie po to, żeby dać wam nadzieję, że będzie lepiej. Nie "tak samo dobrze, jak kiedyś" albo "tylko trochę gorzej niż kiedyś". Lepiej!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ale podsumowanie.... ale fakt, bida z nedza

a ja wstaję rano i mówię sobie DZISIAJ JEST PIERWSZY DZIEŃ MOJEGO LEPSZEGO ŻYCIA.........................

Takaja a jak Ty sie czujesz co?

i tak, ja tez sie obsmarkalam po przeczytaniu posta maxi

Fajnie ze jesteście dziewczyny, na pewno kiedyś będzie lepiej, chciałabym aby nasi exiowie do nas nie mailowali:-( nie przemieniali sie w robotników na budowie:-), nie telefonowali, nie objawiali się nam w żadnej postaci nawet jako senna mara:-), nie wychodzili jako ten jedyny we wrózbach:-( i zeby zapadli się pod ziemię, wtedy i nam bedzie łatwiej iść do przodu. Amen

Dzisiaj czuje się już dużo lepiej. Od rana tłukłam sobie do mojego głupiego łba po raz enty czemu ten dupek na mnie nie zasługuje i troche dotarło proste, bo jestem za fajna dla tego dupkowatego półfaceta

Maxi błagam nie rozśmieszaj mnie!!!  Teraz mam świetne samopoczucie dzięki Wam kobitki moje Jutro wracam do pracy jak spotkam przed nią tego robotnika na budowie, uśmiech na twarzy będzie wiadomo z jakiego powodu

Od dzisiaj przejmuje również motto Pollyanny: szkoda takiej fajnej mnie dla jednego faceta zwłaszcza takiego jak był mój były.

A u Was jak samopoczucie? Median jak zdrówko?

maxi... predzej szambiary juz widze oczyma wyobrazni jak mu rura zasysa

takaja bardzo dobre podejscie, tak trzymaj A zdrowie bez zmian, jutro znowu wycieczka do lekarza

Dzień dobry kochane net kobietki. Ale sie naśmiałam czytając Wasze wczorajsze posty. Median natchnęła mnie pewnym pomysłem. Otóż zadzwoniłam do pracy i powiedziałam, że jestem chora. Teraz muszę tylko naściemniać lekarza bo jestem zdrowa jak ryba. A może dostanę zwolnienie na moje złamane serce?
Motto Pollyanny wbijam od rana do głowy.

Ha, mam wirusowe zapalenie gardła i chore zatoki. Chyba za bardzo naściemniałam. Najważniejsze, że jest zwolnionko. Jak tam dzisiaj samopoczucie? Trochę lepsze?  Ciekawe dlaczego Słodka tak zamilkła, mam nadzieję, że wszystko u Niej okey.

Hej, a ja po tym jego wtorkowym mailu jestem rozbita, a tak już było ze mną dobrze bo po mojej kłótni miesiąc temu i  pożegnalnym epiteciku "żałosny dupek", myslałam że już się nigdy nie odezwie a jednak się myliłam, nie analizuję dlaczego się odezwał ale zaczynam od początku walkę ze sobą, uff a tak chciałam spokoju.

Czyli pomału, pomału wychodzimy na prostą. Takaja, gratuluję postawy i pełnego godności marszu przed robotnikami budowlanymi:)
Median, a może własnie pierwszym krokiem do wyleczenia sie z miłości, jest  uzmysłowienie sobie, że juz nie ma "nas" i nie będzie. A juz sama nie wiem. A odbiegając od tematu jakiego masz pieska?

Kochane moje,
dziś dostałam obuchem w łeb.
Otóż uświadomiłam sobie, że przez ponad pół roku użalałam się nad sobą, bo:
1) mam 30 (i to już niedługo...) lat i zostałam bez faceta - ach, jakże okropnie to brzmi w naszym pro-rodzinnym świecie...
2) facet mnie paskudnie zdradzał
3) skończył się mój jakże wspaniały (tfu! teraz już tak nie myślę!) związek.
A tymczasem poszłam z wizytą do sąsiadki.
Nadmienię, iż mieszkam na typowej ulicy w dzielnicy willowej, a więc mam sąsiadów dookoła. I oto, co do mnie dotarło:
- sąsiadka z tyłu - na oko 45 lat, samotna, pozostawiona przez męża z 2 dorosłych dzieci, ale jakoś już się do tego przyzwyczaiła, z tym, że w ogóle nie wierzy w lepsze jutro
- sąsiadka z prawej - przed miesiącem umarł jej mąż, zapił się na śmierć
- sąsiadka z lewej - to u niej dziś byłam, do tej pory myślałam, że są wzorową rodziną, tyle że mąż dużo pracuje (typowa wielopokoleniowa rodzina - na parterze mieszkają dziadkowie, na piętrze ona + mąż, na 2. piętrze dwójka dorastających dzieci). A tymczasem, siedząc sobie przy niezobowiązującej kawie, nagle się rozpłakała, bo mąż (małżeństwo od 32 lat!) od ponad 2 lat mieszka u kochanki (wcale nie młodszej i ładniejszej..) i wciąż nie może się zdecydować, czego właściwie chce, ona od 2 lat na proszkach uspokajających, stara się go wykreślić, ale on non-stop wraca i mówi, że z kochanką nie jest mu lepiej, i że lada chwila wróci, na co zmienia zdanie i stwierdza, że się znów wyprowadza... i tak od 2 lat, ona bez przerwy wystaje w oknie i nie umie go wykreślić z życia. 2 lata!!! Ja tak miałam 1,5 miesiąca i myślałam, że to szczyt gehenny!

Kobitki kochane... Nie dajcie się, proszę!
Ja sobie dziś uświadomiłam, że jestem jedyną SZCZĘŚLIWĄ kobietą wśród moich sąsiadek. Mimo że nie tak wyobrażałam sobie swoje życie po 30-tce, to jednak nie mam powodów (już!) do ryczenia, tabletek uspakajających i spędzania czasu na wyczekiwaniu...
Plis... nie stańcie się żadną z moich sąsiadek...

P.S. Naprzeciwko mieszka rodzina cygańskich cyrkowców, na oko 30-osobowa... I wygląda na to, że są przykładem, jak rodzina ma wyglądać