On chce się rozstać - Netkobiety.pl

Stabilność finansowa a emocjonalna to różne rzeczy, chociaż jak napisala wyżej Smutna ma jakieś przełożenie,  nie przeczę.
Niestety nie przenosi się we wszystkim bo są narzędzia które można wyrobić tylko wchodząc  w relacje i doświadczając czegoś.
Co nie znaczy, że doradzam w tym momencie rzucenie się jej na 1 z brzegu faceta
Dla mnie to byłby kosmos po roku od pierwszych jaskółek rozpadu związku.
Ale nie powinna się zamykać, z mężczyznami warto rozmawiać,  poznawać,  mieć kontakt, jako wolna kobieta dajesz sobie więcej czasu i pozwolenia na przyglądanie się osobnikom:)
Poznasz różne męskie charaktery i się w jechać przejrzysz, jaką jesteś kobietą,  czego chcesz, jakiego chcesz związku.
Mi się to wszystko mocno skorygowało i nie z takim mężczyzną zagrało jakiego bym obstawiała rok po rozstaniu.
Mężczyźni są wspaniali gdy jest się z nimi w atmosferze zaufania: potrafią być i racjonalni i opiekuńczy,  uważni i czuli w relacjach.
Do niektórych po prostu nie pasujesz i z czasem nauczysz się pewne rzeczy rozpoznawać.
Ilość dzieci, które nie są przyspawane do człowieka i wyfruwają z gniazda, to i tak drugorzędna sprawa.
Ważniejsze jest dopasowanie.
Ale samo się to nie stanie.
Jeśli się pewnych rzeczy nie przerobi, trafisz na mężczyznę podobnego do exa, będąc taką samą kobietą. I skończy się to podobnie.
Bo nawet nie o to chodzi że ex był czy jest zła osobą, tylko wy mieliście fatalne konfigurację, która wzmacniała wasze niefajne cechy,  tak uważam.
Tak często bywa.

Nie wiem jak Cię przekonać że masz dużo czasu
Między 30 a 40 tak naprawdę kobiety są dość rozchwiane.
Wg mnie to nie jest najlepszy wiek w życiu kobiety, dla mnie nie był.
Wydaje mi się,  że możesz spokojnie pracować nad swoim charakterem i dbać o siebie i swoje przyjemności, a partnera na życie znaleźć jako 40 latka.
Media trochę wykrzywiają rzeczywistość.
Wiele 40, 50 latek wygląda dużo lepiej niż celebrytki i naturalnie.
Więc nie stoisz na progu starości .
Chyba ze sama w to uwierzysz.
Masz do czynienia z Peselami ludzi to wiesz ze to indywidualna sprawa.

.

Ależ działa
Tylko Ty się boisz dojrzałości, a to jest najdłuższy czas życia człowieka i ma szansę hyc najlepszym
Od 40 do 70 około.
Więc 30 lat, dłużej niż młodość, dłużej niz starość.

zmarszczki? robią się od słońca. Zobacz czy 50 letnie Koreanki mają zmarszczki
ja po 50 nie mam
ale masz rację, media tak to przedstawiają, że artykuły o ludziach po 50 a na zdjęciach para pogarbionych siwowłosych staruszków jako ilustracja.
ale Ty przecież nie pracujesz zdalnie, tylko wsród realnych ludzi, wiec nie popadaj w paranoję.
media wykrzywiają Minnie, z tego żyją.

Myślę że to bardzo dobra rada dla stabilnej babki. Ja niestety, to nie jest żaden przytyk do Minnie, odnosze wrażenie że ona jest trochę boy crazy.

Wydaje mi się że to kwestia genów. Może jakiś azjata w 20 pokoleniu
Kremy z filtrem nie rozwiązują prolemu w 100%, bo bardzo mocne filtry chemiczne mocno wysuszają skórę. Co też powoduje jej wiotczenie.
Myślę że jesteś tu wyjątkiem i większość kobiet po 50 raczej będzie miała zmarszczki.
Można być kobietą zadbaną i elegancką w każdym wieku, tu nie przeczę, ale jednak nie ma też się co oszukiwać, bo geny są różne i jednak dać sobie prawo do tego że się starzejemy i zmieniamy.

Przede wszystkim mają inną opiekę medyczną i nie muszą czekać na wymiane stawu biodrowego 4 lata więc sobie te maratony moga biegać.

Zresztą po co ty masz o sibie dbać i wyglądać dobrze, skoro ostatecznie i tak nie oczekujesz że facet będzie o ciebie zabiegał, zapraszał, podwoził itp itd? Mi by się dla takiego ozięblaka nie chiało. Ty natomiast już planujesz przyszłość koreanki, ale żeby na pewno nie mieć żadnej radości ze związku. Podziwiam takie ambitne kobiety. zakonserwować się do 60 dla zimnego nudziarza

nie musi mieć zimnego nudziarza skąd ten pomysł?
raczej ma większą szansę na ten moment trafić na kogoś podobnego do exa, ale on chyba nie był nudziarzem, chociaż zimny na pewno był dla niej.
zgodzę się , że powinna wymagać od męzczyzny, Oni to w sumie lubią.nie warto ustawiać się na marginesie w związku
moze jest boy crazy, ale jak się zamknie w kobiecym gronie, to będzie jeszcze gorzej.

no to widzisz że to głupie i nie chodzi o odbicie w przeciwną stronę, czyli facet pod pantoflem

Rozmawiacie o Koreankach. Podobnie jest z Japonkami. Ich porcelanowa cera jest bardzo modna i cały czas robi furorę. Nadal zachwyca i nie potrzebuje żadnej reklamy. Sekretem ich urody jest prosta pielęgnacja, a nie drogie, z najwyższej półki kosmetyki. To także kwestia diety. Oczywiście sam temat jest jak rzeka.
Zatem minnie blisko Tobie do Japonek, więc masz powód do dumy. Tylko brakuje Ci skośnych oczu, ale myślę, że jak zrobisz odpowiednią minę to będzie ok.

100% racji to nie jest kwestia cen, a specyficznego sposobu życia, ogólnie one też są zasadniczo dość drobne.

Niestety jest osobą która zawsze potrzebuje przykładu, zobaczyć, że coś jest możliwe. W moim otoczeniu nie ma bezdzietnych par, nie ma też par patchworkowych nie ma też par których związek powstał jako dojrzałych ludzi, zatem mam nudnych znajomych, bo wszyscy powtarzają jeden schemat, czyli 2+1, 2+2 lub 2+3.

W ocenie nawet mojej terapeutki biorąc pod uwagę, że mieszkam w dużym mieście znajomych mam z dużych różnych miast, bo trudno określić, że Trójmiasto, Warszawa, Kraków czy Katowice to małe miasta, a jednak mimo wszystko wszyscy mają ten sam schemat. Nie wiem czy przyciąganie, czy jeszcze nie ten etap życia. Biorąc pod uwagę, że mamy milion rodzin patchworkowych to dość dziwne, że ja nie mam żadnej w swoim otoczeniu.

To jest ten problem, że ja mam wzorce ciepłych dobrych poprawnych relacji ale nie w takich modelach, stad trudno mi uwierzyć że to jest możliwe a co jeszcze gorsze że to ma sens.

Ela, nie życzę nikomu źle, i bardzo się cieszę, że wokół mnie są szczęśliwe rodziny. Tak, będę musiała radzić sobie bez tego wzorca, że tak można

W ocenie mojej psycholog dużą blokadą jest właśnie to, że ja oczekuję przykładu, że musi być mainstream nie może być inaczej. Każde zboczenie z tej ścieżki nie traktuję, jako coś nie do przejścia nie widzę w tym szansy, tylko że jakim sposobem to nie idzie wg zaprojektowanego schematu.

W moim systemie świat skupia się wokół dzieci ich problemów a kiedy nie ma WSPÓLNYCH nie ma tego co wiąże, bo co innego mogłoby wiązać

W ocenie mojej terapeutki ja też błędnie wbiłam sobie do łba, że z kimś 40+ to będę tylko siedzieć przed TV podczas gdy nie ma większej równicy pomiędzy 39 a 42.

Pewnie tak, może za jakiś czas spojrzę na to inaczej, że to co się stało de facto dało mi szansę.

Tak, to jest plus, że chociaż ona ma szansę na normalny związek, bez konkurencji, bez olimpiady, kto jest lepszy, kto potrafi lepiej ciągły wyścig to jednak bardzo bardzo męczy.

Dziś wiem, jak wyścig w związku jest dużym obciążeniem. Zupełnie niepotrzebnym.

oczywiście, że gdybym miała wtedy taką wiedzę na temat związków jak mam dziś, to w ten związek bym nie weszła.

Gdybym miała taką wiedzę jak mam dziś, to 20 letniej sobie bym powiedziała, że żadnych dzieci przed 30, korzystaj z życia, baw się, poznawaj, doświadczaj co jest dla Ciebie ważne, nie rezygnuj z siebie, ze swoich potrzeb, marzeń, pragnień.

Dopiero z tą wiedzą wchodź w jakikolwiek związek wcześniej o tym nie myśl.

Dziękuję

Ja mam w sobie ogromne poczucie wstydu że nie dałam rady, że moje dziecko nie ma pełnej rodziny, że nie umiałam jej tego zapewnić.

też miałam. ale oddaj byłemu jego słuszną część.

Owszem, minnie ma sporo do przepracowania. Zaś moją wypowiedzią nie zdeprecjonowałem Jej winy. Stwierdziłem jedynie, że druga strona także ponosi odpowiedzialność za to co się wydarzyło. Czasu nie cofniemy. Zresztą Ona ma poczucie winy i nigdy nie kryła się z tym. Ale to nie znaczy, że ma biczować się codziennie, psychicznie i mentalnie. Ważne, aby zrozumiała i uwierzyła, że dzięki terapii i własnej ciężkiej pracy nad sobą może wyjść na prostą.

Nikt tu nie jest wróżką. Co najwyżej to Gosiawie może postawić tarota w tej intencji.

Nie jest ofiarą, to nie jest tak, że ja jestem święta a on zły, nie tak nie jest.
To był mój wybór, zarówno jego siedzenia, jak i bycia w związku z nim, wiec nie można mówić że ja jestem ofiara, bo nią nie jestem. Poniosłam porażkę tak, ale czasem są dni w których nie myślę o tym jak o porażce, bo z drugiej strony, mimo tego wszystkiego mam w miarę duże dziecko, od piątku będziemy "trenować" dojeżdżanie autobusem, bo dotychczas była dowożona do szkoły.
Mam jakiś zawód, mam jakieś kompetencje, pracę, staram się rozwijać też w tej sferze, oczywiści nie jestem już poniżej 30 więc wszelkie kropo odpadają.

Mam dach nad głową, trochę świata zwiedziłam, więc no nie jest to aż taka sromotna porażka, jedyną porażką to fakt, że nie znałam bliskości emocjonalnej i ciepła z mężczyzną, może tak miało być. Nie każdemu jest to dane, ale mimo wszystko nie uważam się za ofiarę. Po prostu dokonałam złego wyboru, a za błędy się płaci i tyle.

Natomiast absolutnie nie uważam się za ofiarę Mam jakieś doświadczenie, trochę pobawiłam się w dom w rodzinę, teraz będą inne doświadczenia, mam nadzieję, że będzie więcej tych zawodowych Absolutnie nie robię tego dla pieniędzy tylko dla satysfakcji czy radosności, bo na tym etapie myślę, że to będzie najlepsze

minnie.89 czytałaś może taką książkę  "Chcę być kochana tak jak chcę"?

Zawsze mogłam dać więcej wybaczyłam zdradę wybaczyłam jak we mnie rzucił różnymi przedmiotami jak wyzywał od najgorszych. Zawsze to była moja wina bo go zdenerwowałam

Nie chce nawet myślami do tego wracać
Wyciągnąłem z tego bardzo ważną lekcję wiem że nigdy nie zaufam na tyle żeby z kimś być.

Bert a wiesz jak to boli kiedy słyszysz Ty dziwko pierdolona, ty kurwo jebana. Bardzo boli, zawsze była moja wina, że obiad zły, że ktoś do mnie zdzwonił jak śmiał kiedy ja po pracy mam się zajmować tylko dzieckiem i nie mogę z nikim rozmawiać przez telefon. Jak śmiałam zostać w pracy kilka minut dłużej, co ja sobie wyobrażam.

To jednak było moi wyborem, to ja to wybierałam, nikt mnie nie przywiązał.

Wybierałam, to bo chciałam PEŁNEJ nie ciepłej, dobre ale PEŁNEJ rodziny.

Nie mam żalu do mężczyzn, że są źle to ja źle wybrałam, to ja w tym tkwiłam. Tak zapłacę wysoką cenę, ale wiem, że nikt mnie już nie zwyzywa, że nie będę więcej płakać.

To ciesz się że nie jesteś z nim już.
Bo wyjątkowy ch..to był.

O masakra. Faktycznie jest za czym tęsknić. Facet gnój, córka wychowywana w toksycznej atmosferze, z wyzwiskami w tle, ale dla ludzkich oczu szczęśliwa, pełna rodzina. Porażką to było to, że w tym tkwiłaś tyle czasu i pozwalałaś sobą pomiatać, a nie to, że facet odszedł. Ale najważniejszego co ludzie powiedzą. Zajmij się swoją terapią.

Na szczęście już z nim nie jesteś. Nie każdy mężczyzna taki jest. Ty potrzebujesz teraz czasu, by na nowo siebie zbudować, zmienić swoje myślenie i postrzeganie rzeczywistości, bo teraz to jest jakaś masakra.
Tak, jesteś matką i możesz iść na siłownię i pobiegać. Możesz iść do fryzjera. Ja jestem matką i do fryzjera idę za tydzień. Jakby ktoś mi zrobił o to aferę, to już by mnie nie zobaczył. Dałaś sobie wszystkim wejść na głowę.
A o związkach na razie nie myśl. Ciągle piszesz, że już tego nie chcesz, a w każdym poście wspominasz o związku. Ja już Ci pisałam, że na chwilę obecną to do związku i tak się nie nadajesz, bo jest duża szansa, że będziesz powielać stare błędy. Teraz zajmij się sobą, bądź dla siebie dobra.

Najważniejsze, że na nowo budujesz swoje życie. Życie bez wyzwisk, bez przemocy, bez znęcania się fizycznego i psychicznego.
Powoli realizujesz wyznaczone przez siebie cele. Powoli otwierasz się znów na świat. Sama zresztą widzisz zachodzące w Tobie zmiany na lepsze.
Głowa do góry i do przodu.

Tylko chłop mógł coś tak głupiego napisać. Musisz mieć faceta, dla narodu, dla rodziny, dla córki!!!
Sorry, ale nastolatka dowie się więcej o chłopakach jak jej mama kupi kolonie w wakacje i przypilnuje żeby nie spotykała się z jakimś brudasem w dredach. Dla nastolatki 40 letni obcy facet w domu,  to śmierdzący, brzydki, spocony typek, co udaje ojca, z którym będzie miała wieczne spiny. Bo on zacznie ją ustawiać że nie zmyła po obiedzie i trzaska głośno drzwiami, a mama nic jej na to nie mówiła wcześniej.
Jak minnie ma ciśnienei to niech się bawi, ale udawanie że to jest jakiś element wychowawczy albo wzorzec dla córki to jest top level chłopskiego rozumu. Przecież Minnie może trafić jeszcze na 4 nieciakwych kolesi i zanim trafi jakiegoś super hiper wzorzec dla dziecka jaj córka może dawno być dorosła. Nie. Za wychowanie dziecka i wzorzec odpowiada opiekun tu i teraz i przez całe życie, a nie jakiś obcy facet, który nawet jeszcze nie istenieje i go M. nie spotkała

Smutna, wiesz, może autorka faktycznie zawsze marzyła o dziecku, rodzinie itp. Tego nie wiem. Ale z resztą się zgadzam. To wszystko brzmi aż dziwnie nieprawdopodobnie, a najbardziej zadziwiają mnie poglądy Minnie, przypominające bardziej poglądy starej, kościołowej babki z jakiejś wiochy zabitej dechami, jak to kobieta musi mieć chłopa, nieważne jaki by był,  dziecko musi mieć ojca, bo samotne macierzystwo to najgorszy wstyd. Straszne.

YOU GO GIRL!