Nie chce pracować w banku :( - Netkobiety.pl

Ja nie pracuję w banku, ale znam uczucie wypalenia. Ważne jest abyś podjęła decyzję nie pod wpływem emocji i zmęczenia, ale na podstawie racjonalnych argumentów. Ważne również jest to czy wiesz dokładnie co chcesz dalej robić? i jaki masz na to pomysł? jeśli będziesz miała określony cel i pomysł na swoją dalsza karierę to na pewno odniesiesz sukces. To bardzo ważne, ponieważ jeśli teraz wyjdziesz z założenia, że wszystko byle nie bank, to jest ryzyko, iż znajdziesz się w matni i za chwilę znowu będziesz zmęczona i niezadowolona z pracy jaką wykonujesz.
Jeżeli chciałabyś konsultacji dotyczącego cv lub rozmowy kwalifikacyjnej to możesz liczyć na moją pomoc.

Zawsze marzylam o kosmetyce, wizażu i szczerze niejednokrotnie myslalam o tym zeby w weekendy zaczac szkolenia, kursy to mogłby byc moj cel. To moj kryzys chyba 2 taki w mojej karierze, nie sztuka jest sie zwolnic, ale brnac do przodu... zazdroszczę osobom ktore pracuja w swoim ukochanym zawodzie, spelniają sie i sprawia im to radość. Myslisz ze mogłabym cos wcisnąc do swojego cv? Wiem jedno sprzedazowo jestem dobra, rzetelna nie umiem wciskac czego popadnie ale musze miec wyjasnione wszystko czarno na białym... Grunt to przebrnac przez to dno w ktorym sie znajduje, tylko ile to potrwa

Jeżeli masz taką możliwość to zachęcam cię do tego abyś takie kursy zaczęła!!! skoro to jest coś co chcesz robić a jeszcze jeśli masz do tego spryt to jak najbardziej! takie kursy poza wiedzą, która będzie ci przydatna, trochę cię zmotywują i pozwolą przetrwać okres czasu w którym szukasz nowej pracy. Jednak to bardzo ważne, abyś dobrze przemyślała co chcesz robić. Dla przykładu: jeśli chcesz być kosmetyczką, wizażystką to idź na te kursy, spokojnie rozglądaj się za możliwością pracy lub pomyśl o własnym biznesie, ale w tym przypadku nie rezygnuj z pracy i nie łap czegoś innego dorywczo, bo w nowej pracy możesz nie mieć czasu na kursy. Dlatego bardzo ważne jest aby dobrze wszystko zaplanować.
Jeżeli chodzi o to czy możesz coś wcisnąć do cv to nie wiem tego, ponieważ go nie widziałam. Jeśli chcesz to prześlij do mnie coś podpowiem, a jeśli po prostu chcesz o coś tylko "dopytać" to pytaj śmiało, na pewno ja i forumowiczki coś zasugerujemy.

A ile to potrwa? pewne rzeczy nie są zależne od ciebie to jasne, ale masz wpływ na to aby coś zrobić. Możesz realizować siebie. Tak jak wspomniałam wyżej: dookreślenie celu i cała naprzód!!! Jeśli będziesz potrzebować wsparcia, wskazówek to tutaj na pewno je znajdziesz.

Doświadczenia w bankowości nie mam, ale bankowcem była moja bratowa. Przez 10 lat wypruwała sobie żyły,  właśnie na realizację planów, wciskanie produktów i udawaniu, że bank jest spełnieniem marzeń każdego, kto skończył studia o profilu ekonomicznym. W pracy od świtu do zmierzchu, dzieci nie bardzo wiedziały jak mama wygląda, małżeństwo posypało się juz po trzecim roku trwania...

Zwykli bankowcy - kasjer dysponent i obsługa klienta (nie prezesura na wysokich stołkach) nie mają życia poza bankiem, nie było mowy, aby z bratową pogadać o czymś innym niż bank, bo nie miała czasu na nic innego. Super dostała 2 tys premii. Szkoda tylko, że w przeliczeniu na godziny spędzone w banku wychodziło jej czasem 5.5 zł za godzinę przy maksymalnej odpowiedzialności za gotówkę - nie za 6 tysięcy utargu ale za 600 tysięcy.

Została zwolniona po 10 latach ciągłej pracy, z racji redukcji etatu. Zmiana polityki personalnej banku, przewidywała zwiększenie zatrudnienia na śmieciówki, zmniejszenia na normalne umowy.

Obecnie pracuje fizycznie właśnie w zwykłym sklepie spożywczym, bardzo sobie to chwali. Nikt jej nie każe wciskać klientowi starej szynki tylko dlatego,. że to przyniesie korzyść sklepowi. Mimo stresów (każda praca ma swoje dobre i złe strony) jest dużo bardziej zadowolona z obecnej pracy. I dzieci zaczęły widzieć mamę częściej niż raz w tygodniu

Odchodząc z ostatniego banku jeszcze myślałam, aby  przejść do kolejnego, nie dlatego, że chciałam, ale dlatego, że z moim dużym doświadczeniem w bankowości miałam spore szanse (tzn. myślałam naiwnie, że mam...) ale po pół roku bezskutecznych poszukiwań (ponad 70wysłanych CV !), postanowiłam wziąć życie w swoje ręce, przestać czekać na telefon, który nie wiadomo kiedy zadzwoni i zajęłam się tworzeniem własnego biznesu.
I obym nigdy już nie musiała "robić" w żadnym banku...

Kobietki dziekuje za wsparcie, w koncu mnie ktos rozumie. Ciezko wytlumaczyc to komus kto nie mial do czynienia z ta branża. Wlasnie mnie wykancza i mam serdecznie dość. wlasnie sztuczne robienie planow, gorzej z kredytami bo teraz malo kogo na nie stać. Co chwile dostaje odmowy, wysluchujac przy tym "pipipipipi" od klientow. Czas zakasać rekawy i działac!

Kaja74, wlasnie ile podejmowalas decyzje w jakiej branzy jest Twoja dzialalnosc? Moze szukasz pracownika

Witam, właśnie się zarejestrowałam i czytam różne wątki. Ten jest mi najbliższy bo właśnie chcą mnie zwolnić z pracy dyscyplinarnie za coś czego nie zrobiłam.... przez cały tydzień chodziłam jak struta, na szczęście znalazłam super kolegę - prawnika, który postara mi się pomóc. Poza tym kilka osób podsunęło mi dobre pomysły jak to obrócić przeciw pracodawcy.
Poza tym bardzo mnie zabolało, że koleżanki które ze mną na co dzień się śmiały i rozmawiały, przesądziły już że jestem winna i nie rozmawiają ze mną. A ja naprawdę nic nie zrobiłam co byłoby niezgodne z interesem Klienta.

Inną sprawą jest że moje życie przekręci się o 380 stopni. Mam kredyty więc szybko muszę coś znaleźć, o podobnej kasie. Też myślałam o dział.gosp. ale jest ciężko, poza tym nie mam kapitału i zbytnio pomysłu. Wiem jedno bank będzie ostatecznością !!! Nienawidzę już tej pracy, choć Klientów miałam niezłych.

Niestety praca w korporacjach takich jak banki tak wygląda. Jak bardzo Cię to męczy - kończ z tym ! W końcu z życia należy się cieszyć, a zobaczysz że z takim doświadczeniem znajdziesz coś innego

Mam podobny problem, z bankowością byłam za pan brat od liceum...i pracowałam w różnych bankach przez ponad 8 lat.Najpierw doradca , później kierownik, na koniec dyrektor oddziału. I może niektórym doradcom wydaje się że na stołku dyrektora to już można pracować, muszę powiedzieć że ja się potwornie męczyłam. Byłam lubianym dyrektorem, a tacy nie mają prawa bytu w tej branży.
Tu trzeba jeździć po pracownikach i ciągle wymagać więcej i więcej i motywować TYM ŻE ZA MIESIĄC MOGĄ JUŻ TU NIE PRACOWAĆ. Porażka!Poświęciłam pracę dla rodziny, dla dzieci , bo nie mogłam znieść myśli, że gdy wracam do domu moje dziecko idzie spać.Teraz od 2 lat jestem bez pracy, nie szukałam jej , bo mogłam sobie pozwolić na to żeby pobyć z dziećmi i mogłam to zrobić dzięki temu że przez te 8 lat prawie nocowałam w banku . A teraz muszę rozglądać się za pracą i mówię, że nigdy bank, ale po takiej przerwie niestety w banku też mogą mnie nie chcieć. Ale w takim razie co robić dalej?Załamuję się nad tym, bo czas niestety nie działa na moja korzyść

Pod koniec mojej "kariery" w bankach miałam tak serdecznie dosyć, że szłam na zwolnienie....jak mają Cię zwolnić, to i tak Cię zwolnią..

Mercedesko, coś wynika z czegoś. Nie masz wyników bo jesteś zdemotywowana? czy jesteś zdemotywowana bo nie masz wyników? wiem, że nasuwa się odpowiedź że "to i to" , ale które bardziej?
Co jeszcze ciebie demotywuje? czy to pierwszy czy kolejny kwartał bez wyników? od jak dawna ta praca przestaje przynosić ci satysfakcję? czy odczuwasz mobbing ze strony przełożonych? 
jak wygląda u ciebie kwestia planowania? zarządzania sobą w czasie?  - to akurat może mieć bardzo duże znaczenie, ponieważ jeśli chcesz zmienić pracę należy to dobrze zaplanować. Jeśli czujesz, że planowanie jest twoją słabszą stroną warto nad tym popracować, żeby wybór kolejnej pracy był bardziej trafny.

Wiem co czujesz, co prawda nie pracowałam w banku ale pracowałam w jednej z największych korporacji przemysłu farmaceutycznego i doświadczyłam wielu trudności. Pojawiły się wrzody żołądka, anemia. Nie było warto. Miałam podobny dylemat czy iść na L4 czy czekać co się stanie. Ja postanowiłam, że moją karierą kieruje tylko i wyłącznie JA wzięłam sprawy w swoje ręce, pracowałam dla korpo ale jednocześnie aktywnie szukałam kontaktów, które mogłby mi posłużyć do znalezienia nowej pracy. Wiedziałam już czego chcę, jak chcę i zgodnie z wyznaczonym celem stawiałam kolejne kroki. Wiesz okazało się , że jak podeszłam z większym dystansem to i wyniki znacznie wzrosły, ale jednocześnie pojawiły się propozycje dzięki którym mogłam realizować nowo postawione cele więc poszłam dalej

Pamiętaj, że zwolnienie lekarskie jest rozwiązaniem tymaczasowym ale być może kilka dni, tydzień, dwa pozwolą ci zregenerować siły żeby szukać nowej pracy.

Chyba każda z nas w pewnym momencie "korporacyjnej kariery" przez to przechodzi. Dobrze to rozumiem. Ale od jakiegoś czasu uczęszczam na spotkania SPS. Poznałam tam masę kobiet z podobnymi problemami. I naładowały mnie tak pozytywną energią, że wszystkim polecam. Jeszcze nie odważyłam się zwolnić i założyć swojej działalności, ale już jestem co raz bliżej... Generalnie portal Sukcesu Pisanego Szminką to skarbnica wiedzy wszelkiej, a dziś pojawił się kolejny inspirujący artykuł właśnie o rezygnacji z korporacji na rzecz spełnienia marzeń - może i którejś z Was pomoże :-)
Pozdrawiam
Ania

Witam Doskonale rozumiem osoby które mają dość pracy w banku, bo również mam jej dość. Czuję się wypalona a jak pomyślę że miałabym to robić do emerytury do niedobrze mi się robi. Znalazłam się w nim właściwie przypadkowo i tak siedzę w tej branży już 9 lat, od ponad roku przeszłam do innego działu nie związanego już z obsługą klienta bo czułam że ludzie coraz bardziej mnie drażnią i irytują więc cierpliwości też mniej. Pracodawca był ze mnie ogólnie zadowolony i zaproponował inne stanowisko (niby awans), myślałam że jak zejdę z obsługi będzie lepiej ale jest jeszcze gorzej bo teraz moja praca sprowadza się do 8mio godzinnego gapienia się w monitor i wstukiwania liczb. Oczywiście wiąże się to z dużo większa odpowiedzialnością co za tym idzie psychicznym obciążeniem i myślenie o pracy w domu. Wracając z pracy czuję się zdołowana, zestresowana, w mężu nie mam za dużo oparcia -zrozumienia. Moje dziecko jest jeszcze na tyle małe że potrzebuje dużo uwagi i cierpliwości a ja po ciężkim dniu wolałabym położyć się spać i zapomnieć. Są dni lepsze i gorsze, w tych gorszych czuję że zaczynam coraz bardziej sobie tą pracę obrzydzać. Atmosfera wśród pracowników jest ok, co prawda zarobki nie za specjalne ale stabilizacja finansowa jest. Jestem osobą raczej energiczną i widziałabym się w pracy gdzie coś się dzieje i nie jest tak monotonnie. Jak na razie nie mam na tyle odwagi żeby się zwolnić a przede wszystkim nie mam doświadczenie w niczym innym niż bankowość a wiem że w tej branży nie chciałabym już pracować, już wolałabym fizyczną byle mieć spokojną głowę. Mam nadzieję że jakoś się ułoży bo i tak w tym momencie jestem w takiej sytuacji że nie mogę się zwolnić i przez około 2 lata muszę jeszcze w tym trwać. Wiem że nadejdzie w końcu taki dzień że walnę tym wszystkim, wezmę sprawę w swoje ręce i przekwalifikuje się. Jak to mówią... byle do przodu...nigdy nie jest tak źle żeby nie mogło być lepiej Pozdrawiam

Praca w instytucjach finansowych jest mega stresująca i nie da się tego ominąć. Niektórzy są odporni i nie zabierają pracy do domu, nie myślą o niej itp. Ale nam- kobietom ciężko się tak odciąć.
Nie poddawaj się, szukaj intensywnie, wierze, że uda Ci się coś znaleźć, co sprawi, że będzie z radością pracować

Tak jak bym czytałą swoją historię.

też nienawidzę tej pracy po 20 latach służby ,czuję się nic nie warta bo nie potrafię wciskać produktów , osiem godzin nie wystarcza na normalną pracę . stres , poniżanie , zastraszanie . Myślę nad tym co kiedyś usłyszałam : umiej się pogodzić z tym co nie można zmienić i miej odwagę aby zmienić to co możęsz zmienić

Jakbyś nie potrafiła, to by Cię w krótkim czasie zwolnili z pracy...

nie widze wyjscia jak sie zwolnic...

Mam ten sam problem. Kilkanaście lat pracy, kilka banków i już nie mam siły. Wysyłam CV do różnych firm jednak cisza. Płaczę w każdy weekend, ale na razie myślę, że szkoda się zabić przez pracę. Może ma ktoś jakiś pomysł co można ze sobą zrobić żeby zacząć w końcu żyć.
Proszę choć o kilka wskazówek-jednak nie związanych z bankiem.
Pozdr.

dziewczyny, czy sytuacja u Was sie zmienila? Czy nadszedl czas na zmiany? Ja sie nie odwazylam jeszcze..

A moze tak spróbujcie pokombinować nad własnym biznesem? Pasje tylko to ułatwią, albo zawsze mozna rzucic korporację i popróbowac gdzieś indziej ..

Im dłużej tkwi się w takim marazmie, tym potem trudniej z niego wyjść.
Znacie powiedzenie- do odważnych świat należy ?? No więc zacząć działać, dać się ponieść marzeniom i zastanowić się nad tym jaka praca byłaby dla was satysfakcjonująca. Może jakieś ukryte zdolności, talenty ?
Za Chiny ludowe nie chciałabym wrócić do banku i mogę za was tylko trzymać kciuki żebyście odważyły się walczyć o swoje.

Drogie kobietki:)
Sama związana byłam z branżą finansową,jakoś tak wyszło mimo innych upodobań.Ostatnia moja praca to była w banku,jako kasjer/doradca.Ta praca nie ma nic wspólnego z prestiżem,jest się zwykłym sprzedawca ,wyrobnikiem,który nie liczy się w szeregu...
Po roku czasu zwolniłam się,tak,ponieważ przez rok czasu stałam się wrakiem psychicznym i fizycznym.Najgorsze jest to,że praca ta pozbawiła mnie jakiejkolwiek energii do życia,wyssała ze mnie dosłownie wszystko.Jak się tak zastanawiałam co się ze mną stało,doszłam do wniosku,że ten codzienny stres,obrzydzenie spowodowały we mnie zmiany,których do dzisiaj nie jestem w stanie zlikwidować.
Jeśli zależy Wam na swoim zdrowiu,życiu to dajcie sobie spokój z ta pracą.Wiem,łatwo się powie,ale ja obecnie jestem na etapie zakładania firmy,to ja będę decydować o sobie a nie ktoś będzie sterował moim życiem.

Pozdrawiam Was i życzę owocnych decyzji

Ciężka ta praca w tym Banku.
Plany i jeszcze raz plany, bo plan jest jeden, utopić jak najwięcej ludzi aby mieli długi.
Współczuje wam dziewczyny.
Opiszczcie trochę więcej na ten temat, chętnie poczytam a może się z którąś skontaktuje.

W banku gorzej jak na produkcji.

Tak jak przewidywalam, w styczniu otrzymalam plan naprawczy. Nadal pracuję. Niedzielne nocki byly straszne jesli sie obudzilam o 4 to juz nie spalam do rana... Generalnie czuwałam... Rotacja pracownikow i pozostalych pionków ogromna... Tak, jestesmy tylko pionkami.

życzę Ci powodzenia naprawdę szczerze.

...... i stało się. Zostałam zwolniona z pracy. Z jednej strony ulga z drugiej ścisk i brak pomysłu na siebie.

plany realizowałam

Dziękuję Mahika74 za słowa otuchy. Myślę ............. ale mam nadzieję, że w końcu coś wymyślę. Na pewno wiem, że to nie będzie już bank.