Czy są kobiety które chcą starych prawiczków ? - Netkobiety.pl

Prawiczki nie mają umiejętności socjalnych, bo by nie byli prawiczkami.

Nie pójdą na siłownię, bo się wstydzą i dlaetgo są prawiczkami.
nie mówiąc o zmianie stylu i wyglądu.
Nie przełamują trudności.

Jak tkoś jest prawiczkiem, to dlatego że on taki jest i nic nie chce (!) z tym zrobić.

Raka... Raka jest roszczeniową męczybułą, z którym nie da się porozmawiać, bo nic do niego nie dociera,  zero jakiegoś poczucia sprawczości, nie jest w złej sytuacji, a zachowuje się, jakby był najbardziej pokrzywdzony przez los; słabeusz, którego mniemanie o sobie zupełnie nie przystaje do tego, co on sobą reprezentuje, bo buduje je na tym, co mu się wydaje, co sobie wyobraża na swój temat, nie patrząc na rzeczywistość.

Ma problem i klepie w kółko to samo od 4 lat, nie podejmując żadnych działań.

On, oczywiście, jest przekonany, że wszystko byłoby super, ale wyobraź sobie, jak wyglądałyby rozmowy czy rozwiązywanie jakiegoś problemu z kimś takim. A poza tym jest zwyczajnie nudny. Co tu podziwiać, po co chcieć go gdzieś blisko?

Nie zrozumiałeś mnie. Pisząc o "mocno dojrzałych" panach, miałam na myśli wiek. Chodziło mi o to, że prawictwo, samo w sobie, nie jest czymś, co by mnie odpychało, ale trzeba wziąć pod uwagę, że ono zazwyczaj wiąże się z innymi cechami/problemami, które tego stanu były przyczyną. Rzadziej się trafi zupełnie "normalny" facet, który po prostu nie uprawiał seksu. Częściej to będzie ktoś, z kim jest coś nie tak, i to to "coś nie tak" będzie problemem, a nie brak doświadczenia.
Raka... Raka jest roszczeniową męczybułą, z którym nie da się porozmawiać, bo nic do niego nie dociera,  zero jakiegoś poczucia sprawczości, nie jest w złej sytuacji, a zachowuje się, jakby był najbardziej pokrzywdzony przez los; słabeusz, którego mniemanie o sobie zupełnie nie przystaje do tego, co on sobą reprezentuje, bo buduje je na tym, co mu się wydaje, co sobie wyobraża na swój temat, nie patrząc na rzeczywistość. Ma problem i klepie w kółko to samo od 4 lat, nie podejmując żadnych działań. Wyobrażasz sobie jakąkolwiek relację z kimś takim? On, oczywiście, jest przekonany, że wszystko byłoby super, ale wyobraź sobie, jak wyglądałyby rozmowy czy rozwiązywanie jakiegoś problemu z kimś takim. A poza tym jest zwyczajnie nudny. Co tu podziwiać, po co chcieć go gdzieś blisko?
A Miklosza mnie nie denerwuje, no, może czasem, ale z tego powodu mi raczej głupio, bo on, moim zdaniem, zasługuje na współczucie, a nie na irytację, bo tu zapewne w grę wchodzą jakieś deficyty intelektualne. Ale współczucie nie zmieni tego, że materiałem na partnera to on nie będzie.
Więc jeśli założyć, że to oni są typowymi prawiczkami, to nie ma co się dziwić, że może nie będą niżej od tych alkoholików czy przemocowców, ale tak samo jak oni dostaną etykietę "nigdy do związku". A że ci drudzy jednak w związki wchodzą i uprawiają seks? Bo przemoc, alkoholizm itd. łatwiej ukryć albo wmówić naiwnej babce, że to przeszłość, że już będzie inaczej. A prawiczek może ukryć brak seksu, ale nie ukryje całego siebie.

Dawno temu znałem taką dziewczynę, lat 25. Większość życia nastoletniego spędziła w szpitalach i placówkach rehabilitacyjnych. Jak miała 10 lat to uczestniczyła w koszmarnym wypadku samochodowym. Połamany kręgosłup i tak dalej. Ale poskładali ją super i odzyskała pełną sprawność. Jej rodzice sporo zainwestowali w chirurgię kosmetyczną i praktycznie nie ma żadnych blizn. No ale konsekwencją było to, że przegapiła okres młodzieńczych, miłosnych uniesień. Jak już rozpoczęła współżycie to......cóż.....powiedzmy, że bardzo starała się nadrobić stracony czas. Pamiętam, że zbliżając się do 30stki to strasznie płakała, że nie może sobie nikogo na stałe znaleźć. Ale też trudno się dziwić, bo wierność nie była jej mocną stroną, co było zwyczajnie konsekwencją psychiczną jej wypadku i straconego czasu.

Samo dziewictwo/prawictwo to właśnie nie znaczy nic. Ale pytanie dlaczego tak jest? I co będzie dalej - czy taki ktoś tak o, zwyczajnie przejdzie nad tym do normalności po jego utracie? A może załączy się chora zazdrość lub nadmierna rozwiązłość? To jest spore ryzyko. A tak się przecież zdarza.

Ale poza tym spoko, gdybym mieszkała bliżej, mogłabym Cię zaadoptować, wyciągnąć na domówkę czy jakieś inne grupowe spotkanie, żebyś w końcu musiał zacząć działać, żyć IRL, a nie tylko myśleć o działaniu.

Ale w jakim sensie "co z Tobą"? Pytasz, czy uważam Cię za incela? Czy - czy się nadajesz do związku? Czy jeszcze o coś innego?
A zresztą pierwsze i tak nie ma znaczenia, a drugie - nie jestem ekspertem. Mogę napisać tylko, jak Cię odbieram. Nie denerwujesz mnie. XD Czasem, mam wrażenie, za bardzo wszystko bierzesz dosłownie. Już nie pamiętam, więc czy to Ty podejrzewałeś u siebie ZA? No a poza tym bardzo dużo analizujesz, przez co wydajesz się trochę bierny - jakbyś szykował plan, którego nigdy nie wprowadzisz w życie, bo zawsze będzie coś do udoskonalenia. Ale poza tym spoko, gdybym mieszkała bliżej, mogłabym Cię zaadoptować, wyciągnąć na domówkę czy jakieś inne grupowe spotkanie, żebyś w końcu musiał zacząć działać, żyć IRL, a nie tylko myśleć o działaniu.

Trafiłaś, pytałem właśnie o to co napisałaś. Masz racje, często biorę wszystko zbyt dosłownie i za bardzo coś analizuje. Jest dokładnie tak jak piszesz, mam wiele planów, których nie mogę wprowadzić w życie bo wciąż mam nadzieję na ich udoskonalenie i cały czas je analizuje od nowa próbując znaleźć jeszcze lepsze rozwiązanie. Ciągle mimo prób nie mogę się pozbyć tego destrukcyjnego sposobu myślenia, że wszystko albo nic, że muszę być idealny albo chociaż bardzo dobry by był sens w ogóle próbować. Dzięki, gdyby tylko więcej ludzi było takich jak ty i gdybym miał kogoś takiego wśród znajomych to wiele rzeczy pewnie wyglądałoby zupełnie inaczej. A przypomnij gdzie mieszkasz oczywiście jeśli nie masz nic przeciwko?

Lady Loka napisał/a:

Różnica jest taka, że ludzie po prostu to robią, a nie mówią sobie, że sobie nie poradzą, bo do tej pory ubrania same im wchodziły do szafy. Będziesz miał pralkę, przeczytasz instrukcję i się nauczysz. Gotowanie podobnie. Szukasz prostych przepisów i robisz. Raz nie wyjdzie, drugi raz nie wyjdzie, a kolejny wyjdzie.
Naprawdę każdy człowiek przechodzi przez to samo, tylko nie dorzuca do tego analizy.

Życie składa się z tego, że mamy nowe rzeczy, którym musimy stawić czoło. Czy to opłacenie sobie samemu rachunków czy zabranie dziecka na pierwsze szczepienie. Trzeba się skupić i to zrobić.

Akurat tu nie ze wszystkim mogę się zgodzić. Owszem jest tak jak piszesz, że prawie wszystkiego można się nauczyć czy to obsługi pralki czy nawet gotowania. Ale nie każdy przechodzi przez to samo, z tym absolutnie nie mogę się zgodzić. Jeden musi wynajmować i pracować na 2 etaty by związać koniec z końcem, a drugi dostał luksusowy apartament od rodziców i o pracę nie musi się martwić bo przejmie rodzinny biznes.

Ostatnia linijka twojego posta brzmi tak jakby każdy mógł to zrobić gdyby tylko chciał. Rozumiem co masz na myśli i zgadzam się z tym, że człowiek może się dostosować do prawie każdych warunków ale i tak mam pytanie. Chcesz powiedzieć, że nawet jeśli teraz coś wydaje się dla mnie nieosiągalne to gdybym znalazł się w sytuacji, której jedynymi wyborami byłoby stoczyć się lub umrzeć albo "się skupić i zrobić to", dostosowałbym się do tej sytuacji i dałbym radę? Instynkt by mi podpowiedział co zrobić mimo iż teraz nie mam pojęcia?

A ty dalej drepczesz w miejscu. DOKŁADNIE TO SAMO JEST CI TŁUMACZONE ODKĄD JESTEŚ NA TYM FORUM. Przez WSZYSTKICH po kolei.Więc nie pitol, ze 'gdyby tylko więcej takich ludzi by było'. Są. I tak samo jak powtarzasz się jak zdarta płyta tutaj, tak jestem w 100% pewien, że tacy ludzie byli na około ciebie. Tyle, że się poddali, bo ile można stać w miejscu?

Jack Sparrow napisał/a:

A ty dalej drepczesz w miejscu. DOKŁADNIE TO SAMO JEST CI TŁUMACZONE ODKĄD JESTEŚ NA TYM FORUM. Przez WSZYSTKICH po kolei.Więc nie pitol, ze 'gdyby tylko więcej takich ludzi by było'. Są. I tak samo jak powtarzasz się jak zdarta płyta tutaj, tak jestem w 100% pewien, że tacy ludzie byli na około ciebie. Tyle, że się poddali, bo ile można stać w miejscu?

A ty dalej nie czytasz dokładnie postów, a jeśli czytasz to nawet nie próbujesz ich zrozumieć. Pisząc "gdyby tylko więcej ludzi było takich jak ty" miałem na myśli w realu, a nie na forum. Tutaj jest więcej takich ludzi i ja to wiem ale w moim otoczeniu nie ma nikogo takiego. Odkąd skończyłem licem nikt nigdy mnie nie zaprosił na domówkę czy jakieś inne grupowe spotkanie, nie licząc najbliższej rodziny i dwóch kolegów, z którymi widuję się co kilka miesięcy. Mi wytykasz, że od jakiegoś czasu się nie zmieniłem, a sam też cały czas robisz dokładnie to samo. Nie znasz mnie osobiście i nie wiesz jak wygląda moje otocznie, a i tak jesteś na 100% pewny, że byli tacy ludzie wokół mnie.

Każdy wyładowuje się w inny sposób. Moim sposobem jest nikomu nieszkodzące przesiadywanie na netkobietach

SaraS napisał/a:

Raka napisał/a:

Jeszcze raz. Moje wypowiedzi tutaj nie mają żadnego przełożenia na real, poza tym są skutkiem, a nie przyczyną moich niepowodzeń. Przypominam, że z wami na początku pisałem całkowicie normalnie i wy też miałyście o mnie dobre zdanie, dopóki nie okazało się, że wasze rady w żaden sposób nie pomogły mi rozwiązać mojego problemu i zaczęliście się czepiać, że dalej piszę to samo. Nie pisałbym tego samego, gdyby coś się zmieniło, ale jak kobiety nie chciały ze mną rozmawiać, tak nadal nie chcą.

Jasne. Gdyby to był wyłącznie skutek niepowodzeń, coś totalnie oderwanego od Ciebie i Twojego charakteru, to wszyscy w podobnej sytuacji pisaliby w ten sposób. A jednak nie piszą. Hm, hm, co to może oznaczać?

Każdy wyładowuje się w inny sposób. Moim sposobem jest nikomu nieszkodzące przesiadywanie na netkobietach