Czego pragną kobiety? - Netkobiety.pl

SaraS napisał/a:

Nie, to było praktycznie zerowe doświadczenie, jeśli chodzi o związki, na moment, w którym w ten związek weszłam. Różnica jest tylko taka, że ja miałam okazję, ale z niej nie korzystałam.

Hah, zależy od punktu widzenia. Dla Ciebie to "prawie zerowe", a dla mnie to coś, o czym na ja nawet marzyć nie mogę.

SaraS napisał/a:

Poza tym to w zasadzie nie ma nic do rzeczy. Chodziło o to, że ludzie z o wiele większymi problemami (i przecież nie miałam tu na myśli siebie, żeby wskazywać moje niesamowite doświadczenie w związkach ) nie odstawiają takich cyrków, radzą sobie dużo lepiej, mają związki, rodziny itd., więc tym bardziej przeciętny wygląd nie jest czymś, co automatycznie z tych związków wyklucza. To raczej kwestia charakteru i sposobu bycia, a jeśli mowa o problematycznych kwestiach - determinacji, żeby rozwiązać/obejść problem albo choćby zrobić tyle, ile się da, mimo tego problemu. Oczywiście, Raka tego nie przyjmie. A na nieszczęście dla niego każdy zna chyba kogoś z problemem poważniejszym niż przeciętny wygląd i jednocześnie radzącego sobie lepiej, więc nikt się nie będzie nad nim litował i dawał mu szans, bo on taki pokrzywdzony.

Przeciętny wygląd nie wyklucza automatycznie, ale jest jedną z rzeczy, które mogą spowodować to wykluczenie.

A co do determinacji. Jakim cudem np. ja mam ją mieć? Skoro za każdym razem słyszę, że (lub jestem za to skreślany):
- się nie nadaję, bo mam problemy (np. depresja, nerwica)
- nie mam doświadczenia w związkach, a tacy nie interesują dziewczyn
- nie mam prawka, czyli też nie jestem w kręgu zainteresowań
- jestem nudny, dziewczyny nie lubią introwertyków
- itd.

Zawsze będzie coś, co mnie skreśli.

Jack Sparrow napisał/a:

SaraS mniejsza różnica jest między tobą, a mną niż pomiędzy tobą, a naszymi nieskalanymi. My jak rozmawiamy, to mamy punkt odniesienia. Wiesz o jakich uczuciach mowa, o jakich wrażeniach sensorycznych - tak samo jak ja. Chłopaki natomiast nie mają bladego pojęcia, albo jedynie szczątkowe.

Pod tym kątem tak, masz rację. Ja miałam na myśli suche fakty. Jeżeli większość ludzi w moim wieku wtedy była albo w związku, albo się z kimś spotykała, albo coś tam, to jednak była duża różnica między tym a brakiem takich relacji. Tak wiesz, gdyby przedstawić to na liczbach, to nie stałabym o wiele wyżej niż panowie. Oczywiście jeśli brać pod uwagę związki i tylko związki, bo na brak znajomych nie mogłam narzekać.

Herbatazlimonkąbezcukru fakt, tę niekonsekwencję widać i w tym wątku.

- facet ma powiedzieć WSZYSTKO o swojej przeszłości (bo kobieta musi świadomie wejść w związek)
- facet ma PRZEMILCZEĆ swoje doświadczenia, (jeśli są zbyt trudne do zaakceptowania dla kobiety)
- facet ma BYĆ FACETEM, (ale jednocześnie ma nie doświadczać wydarzeń i odruchów, które facetem czynią )

Pomiędzy ZERO a JEDEN jest większa przepaść niż pomiędzy JEDEN a STO. Jak już raz kto cię przytulał (romantycznie, a nie jak rodzic), to już wiesz jakie to uczucie. Jak ktoś dał ci orgazm, to już wiesz jak to jest jest. Jak doświadczyłaś wsparcia, czułości i bliskości - masz do czego się odnieść. Oni są w takiej dupie, że nawet nie są w stanie powiedzieć czego szukają u potencjalnej partnerki poza ogólnikami, które pasują do KAŻDEJ kobiety.

Jack Sparrow napisał/a:

Herbatazlimonkąbezcukru fakt, tę niekonsekwencję widać i w tym wątku.

- facet ma powiedzieć WSZYSTKO o swojej przeszłości (bo kobieta musi świadomie wejść w związek)
- facet ma PRZEMILCZEĆ swoje doświadczenia, (jeśli są zbyt trudne do zaakceptowania dla kobiety)
- facet ma BYĆ FACETEM, (ale jednocześnie ma nie doświadczać wydarzeń i odruchów, które facetem czynią )

1. Tak. Nie wszystko, ale te istotne/niespotykane sprawy, o które nikt normalny nie spyta.
2. Ee... Nie?
3. Co? xD

Używanie alkoholu w ciągu ostatniego roku odnotowano w Polsce na poziomie 79,9% (badanie z 2018 roku), podczas gdy w przypadku narkotyków odsetek wyniósł 5,4% (dane dla osób w wieku 15-64 lata).

Nie do końca. Związek to związek, te drobiazgi są nieporównywalne. Shinigami poszedł na masaż erotyczny, coś tam sobie podotykał, coś tam został podotykany, miał orgazm. Z mojego punktu widzenia to jest dużo bliższe jakimś pocałunkom bez znaczenia itd. A krótkiego związeczku  w wieku lat 15 w ogóle nie zakwalifikowałabym do kategorii "doświadczenie". Rozumiem, że dla osób pozbawionych tego może się to wydawać szczytem marzeń, ale gdyby tego doświadczyli, to wtedy wiedzieliby, że nie zmienia to obecnej sytuacji.

Zobacz, że nawet tu pojawiają się wątki typu: "mam 30 lat, na koncie mam tylko jeden roczny związek z czasów studiów, potem nie miałem nikogo, a mam dobre serduszko i jestem miły". I jasne, taka osoba ma już jakiekolwiek doświadczenia, ale w żaden sposób nie poprawia to jej obecnej sytuacji - jeśli źle jej z samotnością, to źle teraz. Nie pocieszy się tym, że kiedyś tam nie była. Z drugiej strony jak Ci tak dobrze, to nie przeszkadza Ci ten brak związków i całej reszty, bo, cóż, jest dobrze.

A to, że nie są w stanie podać konkretnych cech, to mnie akurat dziwi. Bo to nie jest związane z doświadczeniem (związany z doświadczeniem mógłby być, ewentualnie, sens lub brak sensu tych cech), bardziej ze znajomością samego siebie. Jak można nie wiedzieć, czego się chce? Nawet jeśli miałoby to dopiero później, w związku, zostać zweryfikowane, zmienione? To mnie dziwi, bo ja zawsze wiedziałam, kto mógłby mi zaimponować, czego bym chciała, czego bym nie była w stanie tolerować itd.

MagdaLena1111 napisał/a:

Herbatazlimonkąbezcukru napisał/a:

Chcesz mieć w mężczyźnie przyjaciela to trzeba szukać kogoś o podobnych zainteresowaniach do ciebie chyba że nie masz ich żadnych to przyjaciela nie znajdziesz, bo trzeba dzielić się swoimi wspólnymi pasjami.

Hehehe :-D  Czyli żeby się przyjaźnić z mężem, to muszę z nim „chodzić na mecze” :-D?

Chyba mam nieco inne pojęcie „przyjaźni” od Ciebie, ale co do zasady, to zgoda, ze musi w parze dochodzić do dyfuzji świata jednej osoby do świata drugiej. Oboje z mężem mamy część wspólnych zainteresowań, ale każde z nas ma tez odmienne rzeczy, które każdego z nas nas zajmują i budują jako osobę i wyobraź sobie, że możemy się nawzajem tym interesować i wymieniać.

A masz przyjaciółkę która lubi też rzeczy których też nie lubisz? Gdzie ja napisałem że żeby się przyjaźnić to to trzeba podzielać wszystkie hobby?

MagdaLena1111 napisał/a:

Herbatazlimonkąbezcukru napisał/a:

A masz przyjaciółkę która lubi też rzeczy których też nie lubisz? Gdzie ja napisałem że żeby się przyjaźnić to to trzeba podzielać wszystkie hobby?

No pewnie, że moja przyjaciółka lubi i robi rzeczy, które mi niekoniecznie odpowiadają. I vice versa.
Dziwne masz pojęcie o przyjaźni.

Czemu dziwne? Z każdym kumplem podzielam jakieś pasje.

Nie do końca. Związek to związek, te drobiazgi są nieporównywalne. Shinigami poszedł na masaż erotyczny, coś tam sobie podotykał, coś tam został podotykany, miał orgazm. Z mojego punktu widzenia to jest dużo bliższe jakimś pocałunkom bez znaczenia itd. A krótkiego związeczku  w wieku lat 15 w ogóle nie zakwalifikowałabym do kategorii "doświadczenie". Rozumiem, że dla osób pozbawionych tego może się to wydawać szczytem marzeń, ale gdyby tego doświadczyli, to wtedy wiedzieliby, że nie zmienia to obecnej sytuacji.

Właśnie te krótkie związeczki, czy "pocałunki bez znaczenia" w wieku lat 15 budują twoje doświadczenie, twój sposób postrzegania związku dojrzałego. Składa się to na twoją świadomość swoich potrzeb i oczekiwań wobec drugiej osoby: zarówno jej cech charakteru, jak i wyglądu. Jest to po prostu etap w życiu, jedna ze składowych dojrzewania. Jak zabawa w doktora w przedszkolu czy dziecięca masturbacja. Jak się pozbawisz takich doświadczeń na etapie dojrzewania, to masz właśnie taki obrazek: sfrustrowanych inceli, niezdolnych do zmiany własnego zachowania, niezdolnych do samorozwoju, zapętlonych, którzy nawet nie potrafią powiedzieć czego szukają (charakter) lub jaki typ dziewczyny im się podoba (fizyczność). Dorosły, dojrzały człowiek wie doskonale i potrafi rozróżnić czy coś mu się podoba estetycznie, czy coś go w jakiś sposób kręci. Oni nie. Bo nigdy tego nie doświadczyli.

Podałaś przykład Shinigami i jego doświadczeń komercyjnych. I bardzo dobrze. Zobacz jak jego brak doświadczenia wpłynął na postrzeganie tego: jest sobą obrzydzony. Gdzieś nawet padło zdanie z jego strony o "wątpliwej przyjemności" dotykania cycuszka. Kto tak pisze?

Zobacz, że nawet tu pojawiają się wątki typu: "mam 30 lat, na koncie mam tylko jeden roczny związek z czasów studiów, potem nie miałem nikogo, a mam dobre serduszko i jestem miły". I jasne, taka osoba ma już jakiekolwiek doświadczenia, ale w żaden sposób nie poprawia to jej obecnej sytuacji - jeśli źle jej z samotnością, to źle teraz. Nie pocieszy się tym, że kiedyś tam nie była. Z drugiej strony jak Ci tak dobrze, to nie przeszkadza Ci ten brak związków i całej reszty, bo, cóż, jest dobrze.

Tak, są też wątki osób, które wolą być w nieszczęśliwym związku niż same.

A to, że nie są w stanie podać konkretnych cech, to mnie akurat dziwi. Bo to nie jest związane z doświadczeniem (związany z doświadczeniem mógłby być, ewentualnie, sens lub brak sensu tych cech), bardziej ze znajomością samego siebie. Jak można nie wiedzieć, czego się chce? Nawet jeśli miałoby to dopiero później, w związku, zostać zweryfikowane, zmienione? To mnie dziwi, bo ja zawsze wiedziałam, kto mógłby mi zaimponować, czego bym chciała, czego bym nie była w stanie tolerować itd.

Bo tę wiedzę budujesz wraz z doświadczeniem z kolejnych zdarzeń, związków, pocałunków, romantycznych sytuacji (nawet zwykłego trzymania się za rękę) - całego pierdyliona sytuacji, z których NIGDY niczego nie było (w sensie nie doprowadziły do związku czy seksu), ale co budowało ciebie i twoją świadomość uczuć i reakcji własnego organizmu. Oni nigdy nie byli na spacerze z dziewczyną, nie trzymali jej za dłoń, nie czuli ciepła jej dotyku na swojej skórze, nie czuli emocji jakie się przekazuje takim dotykiem, tej specyficznej energii, kiedy wiesz, czujesz to specyficzne mrowienie pod skórą od napięcia jakie się między wami wytworzyło i co odróżnia to od przyjacielskiego wzięcia za dłoń. Tak jak buziak, zwykły cmok w policzek. Inny jest zwyczajnie koleżeński, a inny kiedy oboje się sobie podobacie. Ty wiesz o jakiej różnicy ja mówię. Rozumiesz ją, doświadczałaś tego przez całe życie - od etapu przedszkola, przez podstawówkę, liceum i tak dalej. A oni nie. To tak, jakby osobie niewidomej od urodzenia tłumaczyć czym są kolory, tęcza czy rozgwieżdżone niebo. Znają definicję, ale rozumieją, nie doświadczyli tego.

Stan nieskalany naszych forumowych inceli nie wynika z ich świadomej decyzji. Oni nie mogą się z tym pogodzić, że są odpychający.

MagdaLena1111 napisał/a:

Jack Sparrow napisał/a:

Stan nieskalany naszych forumowych inceli nie wynika z ich świadomej decyzji. Oni nie mogą się z tym pogodzić, że są odpychający.

Ależ ten stan wynika z ich nieuświadomionej decyzji. A właściwie całego szeregu większych i mniejszych decyzji, które podejmowali a które doprowadziły ich do tego miejsca, w którym są.
Poczytaj sobie dowolnego z nich, oni tak naprawdę siebie nie lubią, uważają się za nieatrakcyjnych, mają niskie poczucie własnej wartości, czasem przykrywane ego, często chwiejnym ego. Kto chciałby związać się z kimś, kto sam o sobie tak myśli?

Eee... Poczytaj Rakę. Raka jest inteligentny, jest super, jest interesujący, pisał ładne wypracowania z polskiego, uszczęśliwi każdą kobietę, ma wiele do zaoferowania. No i skromny jest, bo nazywa się przeciętniakiem, ale też z jego postów wynika, że kobiety w jego wieku są od mężczyzn dużo brzydsze, więc skoro jest o wiele ładniejszy od przeciętnych kobiet mijanych na ulicy... Ciacho.
Ach, i to przecież o kobietach źle świadczy to, że go odrzucają, a nie o nim.

Owszem, to nie jest ich świadomy wybór, ale ich wyborem jest to, co z tym robią. Jeden się obrazi i zacznie obwiniać świat, drugi postara się wycisnąć jak najwięcej z tego, co dostał. A ja zwróciłam uwagę na to, że niektórzy właśnie świadomie wybierają stan, którzy oni uważają za największą życiową tragedię. I samo to, to podejście właśnie, jest na pewno jedną z tych bardziej odpychających rzeczy, bo to jak napisać sobie na czole: "jestem tak beznadziejny, że bycie samemu ze sobą jest dla mnie najbardziej nieznośnym doświadczeniem". Kto będzie chciał poznać kogoś takiego?

Temat: Jak znaleźć znajomych i dziewczynę

Jak w temacie. Mam 21 lat, studiuję, a mimo to nie mam i nigdy nie miałem znajomych, o dziewczynie nie mówiąc. Mimo że cały czas próbuję zagadywać, inicjować kontakt, nic to nie daje. Co zrobić?

Temat: Kobiety, gdzie was spotkać i jak was poznać?

Mam 23 lata i dość samotności. Nie mam ani znajomych, ani tym bardziej dziewczyny. Próbowałem już chyba wszystkich możliwych rozwiązań, a i tak nie udało mi się nikogo poznać. Jedyni znajomi mieszkają daleko ode mnie, więc regularne spotkania odpadają.

już mam dość samotności.

W zasadzie każdy temat, w jakim zaczynacie się wypowiadać, to zostaje zdominowany przez waszą samotność i dziewictwo, jak to jesteście odrzucani, jak to nie potraficie poderwać, że nie dostajecie szansy, a takie fajne z was chłopaki....

Przecież to te złe kobiety powinny się wstydzić, nie?

Widzę, że twoja krucjata przeciwko incelom wciąż trwa, zastanawia mnie tylko co spowodowało, że aż tak ich nienawidzisz.

Jack jest samemu zainteresowany radami a incele to tylko zaslona dymna aby nie musial mowic o tym co go samego w sobie odpycha.
Mysle, ze jest na dobrej drodze do pokonania wlasnych niepewnosci i stania sie fajnym gosciem.
Ale po drodze musi jeszcze sporo krytyki zebrac i wziac na klate zamiast tak jak do niedawna - tlumic krytyke racjonalizujac ja przekonaniami, ze nadawca komunikatu chce go zmanipulowac, jest idiota i sie nie zna albo kompletnie go nie zrozumial.

nie piszę niczego odkrywczego

Jack Sparrow napisał/a:

W zasadzie każdy temat, w jakim zaczynacie się wypowiadać, to zostaje zdominowany przez waszą samotność i dziewictwo, jak to jesteście odrzucani, jak to nie potraficie poderwać, że nie dostajecie szansy, a takie fajne z was chłopaki....

...i widzisz...i w każdym temacie zaczynają się wypowiadać forumowicze, którzy starają sie im "pomóc". A tym ludziom właśnie o to chodzi. Nie o znalezienie rozwiązania, nie o zastosowanie się do rad, nie o skorzystanie z pomocy, nie o zrozumienie istoty problemu. Im chodzi o wzbudzenie litości i co za tym idzie zwrócenie na siebie uwagi. Raka i Jakiś wyrastają jak grzyby po deszczu w każdym wątku, w którym znajdą tylko odrobinę atencji.

i własnie dlatego rozmowa z nimi nie ma sensu.
i własnie dlatego rozmowa z nimi to nie jest pomoc. Ponieważ ta rozmowa tylko przedłuża ten stan.

I żeby nie było ( ) -  ja także przez chwilkę, kilka miesięcy temu grałem w tą grę np. z Raką czy z Jakimś człowiekiem. Dopiero potem nadchodzi refleksja, że to nie jest rozwiązanie ich problemu.
Cokolwiek napiszesz, oni to odbiją.

Herne napisał/a:

Jack Sparrow napisał/a:

W zasadzie każdy temat, w jakim zaczynacie się wypowiadać, to zostaje zdominowany przez waszą samotność i dziewictwo, jak to jesteście odrzucani, jak to nie potraficie poderwać, że nie dostajecie szansy, a takie fajne z was chłopaki....

...i widzisz...i w każdym temacie zaczynają się wypowiadać forumowicze, którzy starają sie im "pomóc". A tym ludziom właśnie o to chodzi. Nie o znalezienie rozwiązania, nie o zastosowanie się do rad, nie o skorzystanie z pomocy, nie o zrozumienie istoty problemu. Im chodzi o wzbudzenie litości i co za tym idzie zwrócenie na siebie uwagi. Raka i Jakiś wyrastają jak grzyby po deszczu w każdym wątku, w którym znajdą tylko odrobinę atencji.

i własnie dlatego rozmowa z nimi nie ma sensu.
i własnie dlatego rozmowa z nimi to nie jest pomoc. Ponieważ ta rozmowa tylko przedłuża ten stan.

I żeby nie było ( ) -  ja także przez chwilkę, kilka miesięcy temu grałem w tą grę np. z Raką czy z Jakimś człowiekiem. Dopiero potem nadchodzi refleksja, że to nie jest rozwiązanie ich problemu.
Cokolwiek napiszesz, oni to odbiją.

Przecież ja cały czas stosuję się do rad i próbuję zrozumieć istotę problemu...

Kiedy pisałem tamte posty nawet nie pomyślałem, że tak proste rzeczy jak to trzymanie się za ręce można uznać za doświadczenie.

Tak, to były moje słowa, nie za każdym razem były całkowicie szczerze z bardzo prostej przyczyny, pisząc je chciałem zobaczyć jaka będzie reakcja.

Co masz na myśli pisząc, że neguje wszystkie inne doznania? Jeśli mówisz o tej prostytutce to co powinienem zrobić w następnej kolejności, naćpać się, ukraść coś czy może zabić żeby tylko mieć lepsze doznania?

Nie pitol, bo napisałeś wprost, że najwyżej możesz sobie popatrzeć, a całe twoje życiowe doświadczenie w tej materii ogranicza się do tego, że zostałeś przytulony i nawet nigdy nie czułeś żadnej potrzeby do żadnej dziewczyny.

Tak. Jasne.

Powinieneś iść na terapię, a przepisane leki łykać jak cukierki.

Jack Sparrow napisał/a:

Nie pitol, bo napisałeś wprost, że najwyżej możesz sobie popatrzeć, a całe twoje życiowe doświadczenie w tej materii ogranicza się do tego, że zostałeś przytulony i nawet nigdy nie czułeś żadnej potrzeby do żadnej dziewczyny.

Tak. Jasne.

Powinieneś iść na terapię, a przepisane leki łykać jak cukierki.

Teraz mogę sobie popatrzeć, w liceum jednak przebywało się z dziewczynami dość często więc i relacje jakieś były. To o randce i o tych kilku dodatkach jest prawdą. Wtedy nie czułem potrzeby posiadania dziewczyny i szczerze mówiąc teraz też nie jest mi ona niezbędna do życia. Ja chcę tego właśnie doświadczyć, sprawdzić jak to jest, czy będzie mi się podobało czy może nie, nie mówię tu tylko o seksie ale o całym byciu w związku.

Doskonale wiem, że powinienem pójść na terapię tyle, że mnie na nią nie stać, a leki prawdopodobnie też będą potrzebne bo przez narastające problemy z agresją już nawet z rodziną ciężko mi się rozmawia.

SaraS napisał/a:

Poza tym co te leki miałyby dać?

Na agresję, nadmierne analizowanie i nerwice lękowe związane z przebywaniem w tłumie.

Ty zawsze wszystko wiesz

Nawet Johny zauważył i przyznał mi rację, że nie piszę nic odkrywczego, a opisuję jedynie PODSTAWY interakcji międzyludzkich. Coś, co jest mniej lub bardziej świadomą oczywistością dla 99,99% ludzi.

No, nie wiem. Ja zakładałam, że sfrustrowany Shinigami po prostu ma ochotę wyżyć się na otoczeniu, coś jak dziecko, które rozwali innym budowlę z klocków, jeśli ci nie chcą się z nim bawić. A że jednak jest dorosły i nie rozwala, wyżycie się słowne to nie to samo, to to w nim narasta. A to wydaje mi się bardziej materiałem na terapię, ale a) nie jestem ekspertem, b) nie wiem, czy o to chodzi. Nerwica lękowa też mnie jakoś ominęła.

To wszystko bzdury, bo na pewno Shinigami i reszta znajdą swoje wymarzone partnerki siedząc w czterech ścianach, marudząc na cały świat w internetach i kompulsywnie się masturbując.