Zrozumieć partnera czy odejść? - Netkobiety.pl

Jak arabskiego pochodzenia i w Francji , to zapewne Marokańczyk. Pełno Marokańczyków zamieszkuje Francję.
Mają nawet własne "getta" w Francji. 

Jak blondynka to każdy arab ma ochotę ją zaliczyć. Dla każdego araba biała blondynka to jest trofeum. Oczywiscie można z tym trofeum podzielić się z kolegami

No cóż widać już kobietka zakochana w słowach tego pana
Ciekawy jestem czy jest szyitą czy sunitą , bo od tego będzie zależało jej życie ..

Ja bardzo lubię kraje arabskie i świetnie się tam czuję , ale uwierz te kraje nie są dla kobiet.

Osobiście uważam że małżeństwo z muzułmaninem to szaleństwo , za które baaaaardzo szybko zapłaci olbrzymią cenę ..
Zobaczy co to związek niewiernej z muzułmaninem i co oznacza taki "związek".

Napiszę tylko jedno. Szukaj innego faceta , a tego faceta zostaw dla muzułmanki z jego rodzinnego kraju ..

Bo uwierz będzie "marzyła" za tymi awanturami , bo to co Cię czeka to te awantury to będzie niczym wyczekiwana nagroda ..

A ja napisze tak...

Jednym z podstawowych wymagan dobrego i udanego zwiazku jest umiejestnosc wysluchania, rozmowy i WSPOLNEJ pracy nad rozwiazaniem danego problemu... Kazdy robi czasem bledy, ale bez tego zaden zwiazek nie ma szans, bo wczesniej czy pozniej zwiazek taki staje sie toksyczny.

To zależy kto kogo popiera i co ogląda TVP, czy TVN

A jak są mistrzostwa w piłce nożnej, to można przeczytać, że niektórzy telewizory wyrzucają przez okna

nie wiem jak usunac post wiec nie zwracajcie na to uwagi XD

wchodzisz na netkobiety, klikasz na dział który cię interesuje np ""MIŁOŚĆ , ZWIĄZKI , PARTNERSTWO" i po prawej stronie, tuż nad lista postów pojawia się opcja "Utwórz nowy temat", wtedy wyskoczy ci miejsce na wpisanie treści i tematu nowego posta.

Dziękuję jeszcze raz za przedstawione tak różne od siebie opinie. Nie wstydzę się swojego partnera więc mogę przyznać, że jest Francuzem marokańskiego pochodzenia. Nie żyjemy w żadnym getcie, mieszkamy razem w przeciętnej dzielnicy Francji. Odrabiam lekcję, czytam o Marokańczykach i póki co jestem pozytywnie zaskoczona bo czytam dużo plusów, ale faktycznie, nie słyną z punktualności i są głośni.

Agnes76, dziękuję za zwrócenie uwagi na to co napisałam, że traktuję mnie jak dziecko I wszystko by za mnie załatwiał co mi się nie podoba bo czuje się wtedy jakbym nie umiała ogarnąć własnego życia i czuje się bezwolna. On napewno chce dobrze bo tak jest nauczony... R_ita2 za Twój komentarz też dziękuję, może faktycznie nie mam charakteru do związku  przedstawicielem odmiennej kultury bo masz rację, że jestem spokojną i wrażliwą osobą. Też zwróciłaś uwagę na kontrolę pod przykrywką troski. A ja dochodzę do wniosku, że oni są nauczeni tej opiekuńczości i im się wydaje, że robią dobrze.

Nowe_otwarcie, starałam mu się w cywilizowany sposób oznajmiać by na mnie nie krzyczał, nie wiem jakich slow uzywałam. Bo oprócz tego że krzyczy do telewizora, czy w rozmowie z innymi, mówi po prostu bardzo głośno jak się emocjonuje co mnie przytłacza.  Mówił, że przesadzam co dla mnie jest umniejszaniem moich odczuć. Tekst "przesadzasz" działa na mnie jak płachta na byka i nawet mój spokój jest wtedy wystawiany na próbę. Więc chyba nie ma woli z jego strony by coś zmieniać.

Zwyczajny gość, mój partner właśnie tak się zachowuje, jest bardzo rodzinny i dba o naszą sytuację, nie ma pretensji że zarabiam o wiele mniej, pomaga mi i wspiera mnie, zawsze powtarza że nie akceptuje i nie toleruje przemocy, że o kobiety trzeba dbać i się troszczyć a nie krzywdzić. Ale nie rozumie, że krzykiem też mnie krzywdzi. Jest cholerykiem a ja sobie z tym nie radzę.

Jeszcze nie podjęłam próby rozmowy o krzyku ale trzymajcie za mnie kciuki. Jak to nie przyniesie rezultatów to wiem że muszę odejść bo nie uda mi się zaakceptować tego temperamentu i mentalności O.

Piszesz że "odrabiasz pracę domową", ale w zestawieniu z kolejnymi tekstami "o tym działaniu jak płachta na byka" to mam wrażenie jakbym słyszał kultowe już teksty z Kogla-mogla "ja tam jestem za równouprawnieniem, ale kobieta ma słuchać męża" czy jeszcze dobitniejszy tekst Graczyka. Rozumiesz o co mi chodzi? Piszesz że przyjęłaś do wiadomości nasze informacje w kwestii różnic kulturowych, ale dalej widzę coś do poddaje w wątpliwość Twoją naturalną skłonność do kompromisu. A ja sam się przekonałem że życie z kobietą która nie uznaje czegoś takiego jak kompromis jest ciężkie. W Twoich dalszych zdaniach widać już bardzo kategoryczną postawę czyli "albo on się dostosuje albo nie widzę tego w ogóle". Może faktycznie tak powinnaś zrobić, a facet powinien znaleźć sobie kobietę, która będzie potrafiła docenić jego zalety (które zwłaszcza na tle swojej nacji niewątpliwie ma),a nie będzie robiła głównego punktu zapalnego z czegoś, co przy innych kwestiach może się jawić wręcz jako pierdoła.

R_ita2, chylę czoła. Jesteśmy reaktywni i o tej reaktywności wiemy więcej, niż kiedyś, kiedy dwie koncepcje (dziedziczenia i środowiskowa) szukały potwierdzeń.

W życiu społecznym zachodzą sprzężenia zwrotne, czyli postępujemy w taki sposób, który jest opłacalny (Erica Berne'a analiza transakcyjna jest krytykowana, ale godna uwagi, podobnie jak warta lektury jest jego książka "W co grają ludzie").

W większych grupach mamy mniejszą szansę zrealizować własne cele, bo to zależy od wielu wypadkowych. Z partnerem mamy większe szanse, dlatego warto doskonalić swoje umiejętności negocjacyjne, bo od nich wiele zależy.

Najczęściej to właśnie niewiara jest najważniejszą przeszkodą do osiągnięcia pozytywnych wyników, bo jak ktoś nie wierzy, to nawet nie próbuje. Drugą w kolejności przyczyną niepowodzenia jest niecierpliwość, a trzecią zafiksowanie na jednej metodzie, która wyklucza ciągłe doskonalenie siebie w poszukiwaniu alternatywnych sposobów.

No generalnie masz rację, co widze na licznych przykładach wokół.. niemniej istnieją od tego wyjątki.:).

Czegoś takiego nie można przełożyć na nację, rasę itp. to jest kwestia indywidualna, a cała reszta jest uczona takiego zachowania - taka kultura. Gdyby było inaczej to Niemcy mieliby wygodną wymówkę w kwestii II WŚ.
Czy facet jest tak obciążony genetycznie? tego się nie dowiemy.

Tylko tutaj jest bardzo duże ale, ALE Wy mieszkacie w Polsce.

Swoją droga autorko to kiedy zamieszkaliście razem?

Już teraz współczuję Ci sytuacji, w której pewnie za chwilę się znajdziesz, ale to Twój wybór. Wiem od siostry, że we Francji jest bardzo bogaty socjal, więc idź po pomoc finansową, dopóki nie staniesz na nogi a nie pakujesz się na własne życzenie w dramat. Dziewczyno, to jest inna kultura, inne traktowanie kobiet. On akceptuje to, że mniej zarabiasz, ba dla niego to jest nawet i lepiej, ponieważ w ten sposób uzależni Cię od siebie. Jeśli odrabiasz prace domowe, to poczytaj czym jest przemoc ekonomiczna.
Pracowałam z typem, który jest muzułmaninem i wierz mi, to nie są ludzie do partnerskich związków. Ma być tak, jak on chce i masz robisz to, czego on chce. Jak Ci się nie podoba to wypier.. Często podnosił głos, darł się nawet kiedy coś mu się nie podobało i BARDZO wykorzystywał fakt, że zajmował wyższe stanowisko. Ale PR miał pierwsza klasa, każdy kto go poznał, wypowiadał sie później o nim w samych superlatywach. Nie znosiliśmy go wszyscy, aż w końcu wyleciał z hukiem z fabryki.
Sprowadził tutaj żonę, która ani po polsku, ani po angielsku nie potrafiła mówić, każdą jakąkolwiek sprawę załatwiał za nią. Pomyślisz: ideał, jak o mnie dba, ale podejrzewam, że ta kobieta nie miała prawa głosu w domu. Urodziła dziecko i przepadła, bo nawet wrócić do ojczystego kraju by nie mogła. Bez pracy, pieniędzy i z malutkim dzieckiem. Pisze Ci to ku przestrodze, bo znałam tego kolesia trochę czasu i tacy się nie zmieniają, ponieważ oni mają wpojone inne niż nasze wychowanie.  Ja z nim ciągle darłam koty, a to jak traktował mnie kiedy wiedział, że jestem w ciąży przemilczę.
Współczuję, serio.

Hahahahahaahahhahahahahahhahahahhaha
Akurat miedzkam od nastoletnosci w niemczech. Znam te nowe pokolenie 90+ turkow. Tez ci potrafi powiedziec, ze dac lasce w ryj, gdy jest za skapa ubrana na baletach to przejaw szacunku

To przetlumaczony, ale cytat zaczerpniety z zycia

A Autorka powinna w razie wu poczytac sobie o prawie rodzinnym kraju, w ktorym mieszka. Zeby potrm nie spotkaly jej jakies niespodzianki. Nie wszedzie jest jak w Polsce. I moze miec niezle problemy tak apropos dzieci z mieszanych zwiazkow i potem gdybys chciala albo nawet musiala sie rozstac.

A Polka też?

"Cieszy mię ten rym: "Polak mądr po szkodzie";
Lecz jesli prawda i z tego nas zbodzie,
Nową przypowieść Polak sobie kupi,
Że i przed szkodą, i po szkodzie głupi."

Ot, lira Jana z Czarnolasu.

Ależ nie musisz mi pisać że POTRAFI SIĘ TAKI ZNALEŹĆ. Mało tego: do dziś pamiętam że jak wyjeżdżałem kilka lat temu z Darmstadt, to akurat w radiu było o dopiero co popełnionej "zbrodni honoru" (laska spotykała się z gostkiem wbrew woli ojca, wpadła jak OIDP świsnęła gumę z Rossmanna; dreszczu na plecach dodawała świadomość że był to chyba ten sam Rossmann, w którym i ja się zaopatrywałem w środki czystości). Tak więc typowo fundamentalistyczne zyeby oczywiście gdzieś się uchowały w tych społecznościach, kolejna część ma myślenie nieco tylko złagodzone w stosunku do tego co by było w ich ojczyźnie. W Szwecji czy Norwegii też ich masz. Ale właśnie: masz jednak ten efekt  mieszkania na stałe w kraju, gdzie to nie jest akceptowalne i gdzie w razie czego będą konsekwencje. Mniejszy procent niż w "ojczyźnie"  podejmie się wcielenia poglądów w czyn, mniejszy procent niż w ojczyźnie nawet się tymi poglądami będzie publicznie chwalić. Więc ŚREDNIO jednak jest to nieco inna społeczność, pomiędzy tym co masz u Turków żyjących w Turcji i tym co masz u rodowitych Niemców.

Dziękuję za wszystkie wpisy.
Decyzja o konieczności rozstania podjęta. Nie od razu, bo muszę odłożyć trochę pieniędzy i znaleźć inne lokum. O. Uznał że ze mną nie da się inaczej rozmawiać, że mój poziom francuskiego jest za niski by prowadzić normalną rozmowę I on się frustruje kiedy musi mówić jak do dziecka prostym językiem. A ja naprawdę intensywnie uczę się języka, może idzie mi to opornie ale cały czas jest jakiś progres.

Dziękuję za wszystkie rady. Pozdrawiam.

Do Francji przyjechałam z byłym partnerem, Polakiem. Dostał niezłą fuchę jako elektryk ale mocno przycinał i olewał pracę. To był powód naszych kłótni i ostatecznie rozstania, ale też mnie oszukiwał w wielu tematach i przelała się szala goryczy. Ja sprzatam, otrzymuje minimalną stawkę godzinową we Francji. W hotelu, w którym sprzatam jestem po rozmowie z menadżerem i jak osiągnę odpowiedni poziom języka to awansują mnie na recepcję, a to mnie będzie satysfakcjonować, bo jestem po hotelarstwie, to pracodawca sponsoruje mi kurs języka,  za co jestem mu bardzo wdzięczna. Do Polski nie mam po co wracać, nic mnie w tym kraju nie trzymało, rodziców mam bardzo toksycznych. Polubiłam Francję. O. To z kolei bardzo pracowity czlowiek, mimo że pracuje tylko na magazynie to jak tylko może to bierze nadgodziny, niczego mi nie żałuję I nie ma pretensji że jest między nami taki rozjazd zarobkowy. Często zaprasza mnie do kawiarni, robi drobne upominki. Nie sądzę by to była kwestia kontroli nade mną  bo on tego nie wykorzystuje. Tak jak pisałam, O. Ma bardzo dużo zalet... ale wiem, że rozstanie to najlepsza decyzja bo ten krzyk mnie stłamsza a on juz powiedział  że się nie zmieni.

Dzięki Rita ale czytając co autorka napisała

To widzę tam że z jednej pensji kasy na lokum nie wystarcza - dlatego pytałem o finanse.
Oraz że jej francuski nie jest nawet na średnim poziomie - czyli wizja awansu raczej jest odległa.
Jeśli jest po hotelarstwie to podejrzewam że szybciej i być może lepiej płatną robotę w Polsce...może pomorze...