Brak aktywności fizycznej a problemy w związku - Netkobiety.pl

Ja Cię proszę....

Nie twierdzę, że do wprowadzenia zmian w żywieniu się konieczny jest specjalista. Jak ktoś chce sobie samemu wprowadzać to śmiało ale na własną odpowiedzialność, chodzi mi o to, że doradzanie komuś nie powinno mieć miejsca bo przede wszystkim powielamy nie zawsze zdrowe schematy, czytaj powszechną wiedzę a po drugie każdy jest inny. Nie wiesz z czym się zmaga żona Autora. Dlatego najlepiej udać się do świetnego specjalisty i to nie jednego. To jest coś, co w ciemno możemy doradzać.

A że są specjaliści i specjaliści to uwierz, podpisuję się całkowicie, o czym chyba wspominałam już

Dokladnie. Choc jest tez mozliwosc, ze nawet jesli autor postu zostawi to ta kobieta i tak nic nie zmieni w sobie tylko zacznie obowiniac caly swiat... Tacy ludzie czesto tak robia. "Chora tarczyca", czy "To nie moja wina ze jestem gruba i nikt mnie nie chce" to czeste wymowki... aaa... i przeciez "wyglad sie nie liczy"

Straci utrzymanka? Polecam nie używać słów, których znaczenia się nie rozumie.

Witaj Autorze,
wiele mądrych rzeczy zostało tu już napisanych, więc nie będę się powtarzać.
Za kryzys w małżeństwie odpowiedzialne są dwie strony, Ty nie słuchasz jej, ona nie słucha Ciebie. Macie co macie na własne żądanie.
Jako kobieta napiszę, że gdyby mój partner odrzucił mnie z powodu wagi (np. po urodzeniu dziecka) chyba też podziałałoby to na mnie negatywnie, a nie motywująco. Po ciąży trochę mi ciałka zostało i kiedy on mówi, że lubi mój brzuch i się do niego przytula to ja się zastanawiam co w tym jest fajnego serio, już bardziej ja chcę zrzucić ten brzuch niż on mi to sugeruje.
W sprawach żywieniowych, myślę podobnie jak Istotka. Nie czułabym się na siłach, aby coś komuś doradzać, wiem co u mnie działa i po czym się dobrze czuję. I uważam, że jedzenie pizzy/chipsów/innych niezdrowych rzeczy jest kwestią przyzwyczajenia. Nie pamiętam już kiedy piłam colę, jakieś soki sklepowe czy fast foody. Po soku z kartonu miałam zgagę i nie ruszam takich rzeczy. Posiłki przygotowywujemy sami, mamy sporo przetworów, więc gdyby zamknęli nagle sklepy, z głodu byśmy nie umarli, a i pewnie byśmy byli zdrowsi. Ale to wszystko było wypracowane latami. Aha i zgadzam się, że dieta to styl życia. Ja np. nie używam leków/suplementów/itd., ale to mój wybór. Nikogo, a tym bardziej mojego narzeczonego nie zmuszam do leczenia się domowymi sposobami. Z kolei on lubi wydać trochę na ciuchy i buty - mam mu tego zabronić?
Być może się nie dobraliście, a może byliście kiedyś dobrani tylko z biegiem lat zaczęliście się zmieniać z różnych kierunkach. Finał jest taki, że TY ją odsunąłeś fizycznie (a co robisz kiedy masz ochotę na seks? - pytanie retoryczne, nie musisz odpowiadać), ona czuje się niekochana i zajada smutki (być może już ma problem z alko) Wasze pożycie małżeńskie zanika, więź zanika.
Czy żona ma jakieś problemy, miała w przeszłości jakieś przykre wydarzenie? Może w ten sposób leczy się z trudnych doświadczeń.

Jeśli ona go nie kręci i potrafi rok nie uprawiać seksu z własną żoną to odrzucenie czyt. zakończenie małżeństwa już nastąpiło. Nie ma miłości. Nie uważam też, żeby każdy mężczyzna musiał zmuszać się do seksu, jeśli z jakichś przyczyn nie chce tego robić. Czy przypadkiem nie tutaj któryś z użytkowników napisał, że kobieta powinna regularnie rozstawiać nogi przed mężem, aby trwało jej małżeństwo? Ot taki paradoks. Ja uważam podobnie, zbliżenie fizyczne dwojga ludzi jest jakby potwierdzeniem istnienia małżeństwa, związku jako takiego. Ja przyjmuję Cię takim jakim jesteś, a Ty przyjmujesz mnie taką jaką ja jestem. Jak myślisz skąd się bierze to, że ludzie wstydzą się uprawiać seks w małżeństwie przy zapalonym świetle?

Autor napisał, że nadwaga pojawiła się po ciążach i nadal jest niestety utrzymana, a nawet się powiększyła. On jej nie kocha, brzydzi się nią. A ona nie pozostaje mu dłużna i stosuje wobec niego przemoc. To jest błędne koło. Utrzymują je z jakiegoś powodu. Co więcej, (nie nie bronię jej) napisał, że dziecko zwróciło uwagę: patrz tata, mama biegnie. Tzn., że ten temat musiał być poruszany przy dzieciach. To jest obrzydliwe dla mnie. Jeśli kiedykolwiek mój syn powie coś podobnego do mojego partnera, uznam, że gdzieś popełniliśmy błąd wychowawczy. A dlaczego on nie może uprawiać sportu z dziećmi, a ona np. bawić się w gry rozwojowe? Gdzie jest przymus, aby żona zmuszała się do wędkowania z mężem skoro ją to nudzi. Niech on idzie rozwijać swoje hobby,a ona w tym czasie robi sobie paznokcie.

Nie wiem co powinien zrobić on, ja wiem co bym zrobiła. Jeśli kocham mojego męża to go kocham, jego zalety, ale przede wszystkim wady. On szuka tutaj usprawiedliwienia dla odejścia tak myślę. Albo znalazł sobie inną, szczuplejszą i szuka pretekstu.

W tym związku nie ma już miłości. Nie ma co na siłę umniejszać w swoich oczach żony. Lepiej się rozstać.

Jeśli sama nie dostrzeże swojego problemu, to niestety nic sie nie zmieni. Chociaż zasadniczym problemem u niej jest raczej co innego..

Ona nie ma problemów z wagą,tylko z głową.
Zapuściła się totalnie,nie dba o siebie.
Odwala sceny przy dzieciach.
Rzuć jej papiery rozwodowe, może terapia szokowa pomoże.

Wyrwałaś z kontekstu jedno zdanie i na nie odpowiadasz. Ja natomiast odnoszę się do jego osoby, nie do żony, bo nie ona tu pisze. NIe znamy też jej wersji zdarzeń. W przysiędze małżeńskiej jest "ślubię Ci... i uczciwość małżeńską". Jak myślisz czy on jest lojalny wobec niej? Uczciwy? Uprzedzając: nie będę komentować jej zachowania, bo nie ona jest autorką wątku.
Tego małżeństwa już nie ma.
Miałam kiedyś chłopaka, ogólnie fajny facet był z niego. Tak się wkręcił w bieganie i zdrową żywność, że umarłby z głodu, bo wg niego nic nie nadaje się do jedzenia. Kiedyś jeździliśmy po Warszawie (z okazji wizyty) cały dzień, żeby znaleźć restaurację, która by go zadowoliła. I zgadnij co? Nie znalazł takiej Wróciliśmy do domu głodni. Pomimo, że byłam wtedy chuda, przy wzroście 174 ważyłam 51 kg, ciągle czułam się przy nim jak wieloryb. On wiele razy komentował wygląd innych ludzi i wywyższał się, że on to potrafi odmówić sobie chipsów czy kebaba. Tego co czasem mówił o kobietach nie będę pisać. Wspominam o tym dla kontrastu. Coś czuje, że tu jest podobna akcja. Pan się czuje lepszy, a reszta to plebs, nie potrafiący odmówić sobie fast foodów.
Ona nie przytyła w ciągu jednego dnia, jak i nie nastąpił rozpad ich pożycia z dnia na dzień. To trwało latami, a jaki efekt jest widzimy-czytamy. Ona reaguje agresją, a on odrzuceniem. Aha jeszcze jedno. Zauważ, że on wobec niej też stosuje przemoc odmawiając zbliżeń. Schudnij to pogadamy. Wciągają w to jeszcze dzieci. Może niech się wykaże i kupi żonie rower stacjonarny, może ona nie lubi pedałowac na świeżym powietrzu.