Odrzucony pocałunek, co dalej? - Netkobiety.pl

Gary napisał/a:

Jatunowy napisał/a:

Myślicie, że taka próba mogła być dla niej w jakiś sposob przykra lub niewłaściwa?

Wyobraź sobie, że masz koleżankę, która Ci się nie podoba, z którą robisz gazetkę szkolną, potem odrabiacie razem lekcje, na boisku kopiecie w piłkę, a ona pewnego dnia chce Cię całować. Jej się wydawało że flirtujecie, a Tobie, żę się tylko kumplujecie.

CZy to byłoby przykre dla Ciebie? Niewłaściwe? Sam oceń.

Gary, to właśnie różni licealną gówniarzerię od osób dorosłych. U dzieciaków jeszcze da się zrozumieć brak perspektywicznego myślenia połączonego z nie w pełni rozwiniętą empatią i nierozwiniętą zdolnością analizy przyczynowo-skutkowej; coś, co u dzieciaka można tłumaczyć " nie zdawała sobie sprawy, nie zna życia, nie wie jeszcze jak to działa" u dorosłej kobiety będzie albo głupotą albo świadomym rżnięciem głupa. Dorosła kobieta ZDAJE SOBIE SPRAWĘ że takie coś może zaistnieć i jest w stanie to dostrzec. I właśnie na tym etapie można odróżnić dorosłą, uczciwą kobietę (która w tym momencie daje jasny i stanowczy sygnał że nic z tego nie będzie i w razie potrzeby urwać kontakt, zwłaszcza gdy np. facet tak klarownie że bardziej klarownie się nie da daje do zrozumienie że ich relacji z innej formie niż uczuciowa absolutnie nie widzi) od chcącej sobie podbić ego atencjuszki-egoistki (która nie chce tracić korzyści emocjonalnych - a czasami i ekonomicznych -  z utrzymywania faceta przy sobie, jednocześnie nie zamierzając dawać mu niczego konkretnego w zamian). I pół biedy gdy ta druga jeszcze jest w swoim podejściu (nazwijmy to) bierna, bo są i takie które świadomie sprzedają facetowi kity w formie ochłapów żeby się jednak nie zerwał z orbity

rossanka napisał/a:

Nowe_otwarcie napisał/a:

Gary, to właśnie różni licealną gówniarzerię od osób dorosłych. U dzieciaków jeszcze da się zrozumieć brak perspektywicznego myślenia połączonego z nie w pełni rozwiniętą empatią i nierozwiniętą zdolnością analizy przyczynowo-skutkowej; coś, co u dzieciaka można tłumaczyć " nie zdawała sobie sprawy, nie zna życia, nie wie jeszcze jak to działa" u dorosłej kobiety będzie albo głupotą albo świadomym rżnięciem głupa. Dorosła kobieta ZDAJE SOBIE SPRAWĘ że takie coś może zaistnieć i jest w stanie to dostrzec. I właśnie na tym etapie można odróżnić dorosłą, uczciwą kobietę (która w tym momencie daje jasny i stanowczy sygnał że nic z tego nie będzie i w razie potrzeby urwać kontakt, zwłaszcza gdy np. facet tak klarownie że bardziej klarownie się nie da daje do zrozumienie że ich relacji z innej formie niż uczuciowa absolutnie nie widzi) od chcącej sobie podbić ego atencjuszki-egoistki (która nie chce tracić korzyści emocjonalnych - a czasami i ekonomicznych -  z utrzymywania faceta przy sobie, jednocześnie nie zamierzając dawać mu niczego konkretnego w zamian). I pół biedy gdy ta druga jeszcze jest w swoim podejściu (nazwijmy to) bierna, bo są i takie które świadomie sprzedają facetowi kity w formie ochłapów żeby się jednak nie zerwał z orbity

W jakim celu trzymać fajnego faceta na orbicie, skoro można z nim zacieśnić stosunki dosłownie i w przenośni? A jeszcze ryzykować, że inna go jej z tej orbity porwie?

Orbitujący sami sobie wmawiają, że są na jakiś orbitach, podczas gdy druga strona nigdy nie była zainteresowana, a wszelki kontakt  tłumacza sobie tym, że ona czy on trzyma go na orbicie. W ten sposób na orbitach są dziesiątki znajomych fryzjerów, kolegow z pracy, sąsiadów, kumpli ze studiów, czy znajomych z różnych miejsc codziennego życia. Mogą powiedzieć, że Bożena trzyma ich na orbicie, bo podlszla raz z nimi na jawę, czasem wyślę smsa, czy uśmiechnie się i pożartuje.

Bo podbija to atencjuszce samoocenę. Ross, nie miałaś nigdy dylematów ładnej (lub względnie ładnej) atencjuszki, z tego (lub innych) powodu nie myślisz jak atencjuszka, więc tego nie kumasz. Trzyma, bo ma "za darmo" atencję (której tak łaknie) i wiele innych przysług, które to czynności normalnie "wykonuje" dla kobiety jej facet.

Ech. Jak ja tego nie lubię. Myśl za faceta, myśl, czego on może chcieć, jeszcze zanim on to jakoś wyraźnie okaże, myśl, czy mu wystarczy koleżeństwo, myśl, czy nie powinnaś profilaktycznie ochłodzić kontaktów, myśl... Bo jesteś dojrzałą kobietą, a facet jest biednym misiem, który - w przeciwieństwie do kobiety - nie musi niczego dostrzegać, analizować, może się zachowywać jak kolega, nawet jeśli chce czegoś więcej - to ty, kobieto, jesteś odpowiedzialna za właściwą interpretację, od biednych misiów tego nie wymagamy.

Nie mówię o tej sytuacji z wątku, ale tak ogólnie. Sama zawsze miałam więcej kolegów niż koleżanek i nie czułam się odpowiedzialna za to, czego oni mogą zacząć chcieć. Nigdy nie zwodziłam, jak stało się jasne, że koleżeństwo im nie wystarczy, to bardzo jasno i wprost mówiłam, że nic z tego nie będzie, ale to też zazwyczaj było w okolicy prób pocałunku czy po jasnym wyartykułowaniu zainteresowania. Nie bardzo wyobrażam sobie, że miałabym każdą znajomość analizować pod tym kątem i zawczasu, tak profilaktycznie, ucinać, bo może on jednak... I absolutnie tego nie żałuję ani nie widzę nic w tym złego, bo jasne, przy niektórych obudziłam się - wg nich - pewnie za późno, ale z pozostałymi, którzy takich intencji nie mieli, mam fajne koleżeńskie relacje.

SaraS napisał/a:

Ech. Jak ja tego nie lubię. Myśl za faceta, myśl, czego on może chcieć, jeszcze zanim on to jakoś wyraźnie okaże, myśl, czy mu wystarczy koleżeństwo, myśl, czy nie powinnaś profilaktycznie ochłodzić kontaktów, myśl... Bo jesteś dojrzałą kobietą, a facet jest biednym misiem, który - w przeciwieństwie do kobiety - nie musi niczego dostrzegać, analizować, może się zachowywać jak kolega, nawet jeśli chce czegoś więcej - to ty, kobieto, jesteś odpowiedzialna za właściwą interpretację, od biednych misiów tego nie wymagamy.

Nie mówię o tej sytuacji z wątku, ale tak ogólnie. Sama zawsze miałam więcej kolegów niż koleżanek i nie czułam się odpowiedzialna za to, czego oni mogą zacząć chcieć. Nigdy nie zwodziłam, jak stało się jasne, że koleżeństwo im nie wystarczy, to bardzo jasno i wprost mówiłam, że nic z tego nie będzie, ale to też zazwyczaj było w okolicy prób pocałunku czy po jasnym wyartykułowaniu zainteresowania. Nie bardzo wyobrażam sobie, że miałabym każdą znajomość analizować pod tym kątem i zawczasu, tak profilaktycznie, ucinać, bo może on jednak... I absolutnie tego nie żałuję ani nie widzę nic w tym złego, bo jasne, przy niektórych obudziłam się - wg nich - pewnie za późno, ale z pozostałymi, którzy takich intencji nie mieli, mam fajne koleżeńskie relacje.

Masz rację.

Wychodzi na to, że nie możesz się uśmiechnąć i porozmawiać o czymkolwiek,  bo zostanie to wzięte za szukanie uwagi trzymanie kogoś na orbicie.

Jeszcze raz pisze, że jaki sens na trzymanie kogoś na orbicie, skoro można z nim spróbować bardziej zażyłej relacji?

Wygodniej i korzystniej - na pewno, ale tak samo jest wygodniej i korzystniej tym, którzy chcą tylko tego koleżeństwa, w sensie: tym facetom. Chcą mieć koleżankę i mają koleżankę, a nie laskę, co się podejrzliwie przygląda każdemu gestowi i analizuje każde spojrzenie.
I tak się zastanawiam, czy to nie jest zależne od tego, czego masz/chcesz mieć więcej w życiu? Tzn. ja mam i zawsze miałam więcej kolegów niż adoratorów, relacja koleżeńska jest dla mnie domyślną, tą bardziej oczywistą, stąd nie zakładałam nigdy, że o, kino i uśmiech, leci na mnie, trzeba go przystopować - dla mnie to kino i inne takie były składnikiem koleżeństwa, nie randek. Oczywiście mogę się mylić, ale czy u Ciebie przypadkiem stosunek relacji okołozwiązkowych do koleżeńskich nie był zupełnie inny? Z solidną przewagą związkowych, rzecz jasna? Wtedy by to było zrozumiałe - dla Ciebie kino to randka, rozmowy to badanie terenu pod związek itp. itd., a dla mnie zwykła przyjazna znajomość.

SaraS napisał/a:

Wygodniej i korzystniej - na pewno, ale tak samo jest wygodniej i korzystniej tym, którzy chcą tylko tego koleżeństwa, w sensie: tym facetom. Chcą mieć koleżankę i mają koleżankę, a nie laskę, co się podejrzliwie przygląda każdemu gestowi i analizuje każde spojrzenie.
I tak się zastanawiam, czy to nie jest zależne od tego, czego masz/chcesz mieć więcej w życiu? Tzn. ja mam i zawsze miałam więcej kolegów niż adoratorów, relacja koleżeńska jest dla mnie domyślną, tą bardziej oczywistą, stąd nie zakładałam nigdy, że o, kino i uśmiech, leci na mnie, trzeba go przystopować - dla mnie to kino i inne takie były składnikiem koleżeństwa, nie randek. Oczywiście mogę się mylić, ale czy u Ciebie przypadkiem stosunek relacji okołozwiązkowych do koleżeńskich nie był zupełnie inny? Z solidną przewagą związkowych, rzecz jasna? Wtedy by to było zrozumiałe - dla Ciebie kino to randka, rozmowy to badanie terenu pod związek itp. itd., a dla mnie zwykła przyjazna znajomość.

Idąc tym tokiem, to masz pełno orbiterów wokół siebie.
Co nie jest prawdą, bo to tylko koledzy, znajomi.