Prawo do eutanazji potrzebne czy nie? 104-latek nie chciał dalej żyć. - Netkobiety.pl

Jestem za prawem do eutanazji w przypadku nieuleczalnych ciężkich chorób, przez które człowiek nie jest w stanie być samodzielny i nie ma szans na poprawę. Ale jestem za ograniczeniem tego prawa, w takim sensie, żeby dopuszczane to było po odpowiedniej ilości badań lekarskich i psychiatrycznych.
Niektórzy są w stanie w swojej niepełnosprawności znaleźć plusy i żyć prawie normalnie, inni nie są i męczą się każdego dnia, bo nie widzą pozytywów. I nie widzę powodów, dla których taki ktoś, kto jest w pełni władz umysłowych nie mógłby zadecydować sam o sobie po przekroczeniu jakiejś ustalonej wcześniej granicy wieku.
Piszę specjalnie o tej pełni władz umysłowych, bo z tego co wiem, to w Szwajcarii właśnie są/były kliniki, w których ludzie śmiertelnie chorzy mogli poddać się eutanazji, a czytałam o sfałszowaniu wyników badań przez kobietę z depresją, która po prostu chciała umrzeć.
Więc po wykluczeniu depresji i chorób psychicznych.

W gruncie rzeczy to zależy od człowieka. Taki 104 latek sam jest świadomy tego, że długo nie pociągnie i woli po prostu umrzeć na swoich zasadach niż patrzeć, jak wnuki zmieniają mu pampersy.

No właśnie - czy jest coś takiego jak prawo do samobójstwa ? No nie ma ale kazdy może to zrobić o ile ma siły. Tak samo chciałbym mieć taką możliwość gdy zostanę bezsilny. W tym celu musze sieumówić z kumplem bo inaczej to sie nie da

Z samobójstwem jest tak, że może nie wyjść. 
Powiesisz się  - ktoś zauważy i odetnie.
Skoczysz z okna - zamiast się zabić, uszkodzisz kregoslup.(albo, co gorsza, zlamiesz kregoslup przypadkowemu przechodniowi)
Sprobujesz się otruc -  rozwalisz wątrobę, ale przezyjesz.

Eutanazja jest przynajmniej pewna i skuteczna.

Osobiscie zdarzylo mi się dzwonić po pogodowie dla kogos po tabletkach. Mimo, ze znalazłam tę osobę po ponad godzinie od zazycia, mimo, ze pogorowie nie moglo dojechac w 5 min osoba nie odniosła zadnego uszczerbku na zdrowiu, poniewaz przypadkowo wziela kilka rodzajow tabletek (wszystkie, jakie byly w domu) i jedne z nich zneutralizowaly dzialanie pozostalych (albo odwrotnie).

Tak że wiesz...

Jestem ZA prawem do eutanazji. Tak samo zresztą jak za innymi prawami i swobodami obywatelskimi, które maksymalizują szczęście i minimalizują cierpienie. Dajmy ludziom wolny wybór dopóki nikogo nie krzywdzą.

I w końcu przy stanowieniu prawa do eutanazji zawsze będzie trzeba odpowiedzieć na pytanie:
co ważniejsze -  możliwość decydowania o swoim jestestwie, czy ochrona niektórych jednostek przed potencjalnymi nadużyciami. Moim zdaniem głosy o pozbywaniu się ludzi starych i chorych pod pretekstem "dobrowolnej" eutanazji, czyli po prostu pokątnym mordowaniu ich w krajach Europy Zachodniej mają wiele wspólnego z prawdą.

Pisałem o ludziach, którzy umierać wcale nie chcą, ale ktoś chce się ich pozbyć z różnych powodów. Majątek do odziedziczenia to tylko jeden z przykładów.
Nawet, jeżeli przesadzone są doniesienia o kilku tysiącach rocznie nieszczęśników w Holandii, Belgii i Luxemburgu, którzy rozstają sie z tym światem bez wyraźnego życzenia, to ten problem musi istnieć, a skala nie jest mała. Czy prawo tam jest kulawe? Nie wiem, po prostu, jeżeli jest możliwość, to ktoś je nagnie dla swojego celu i właśnie tam to jest uskuteczniane.

Jeśli chodzi o mnie to ja jestem za tym aby eutanazja była możliwa dla każdej osoby i to w każdym wieku.
Tylko problem jest taki że gdyby to wprowadzić do Polski to nasza ludność uszczuplała by pewnie o kilka milionów osób a co za tym idzie Państwo by straciło dużo pieniędzy więc wiadomo że tego nie wprowadzą.

Spokojnie Wilku to jest precyzyjny plan  a nie na łapu capu

Ogólnie popieram prawo do eutanazji - w przypadkach ciężkich chorób, całkowitej niepełnosprawności, nieprzemijającego bólu itp. Ale w przypadku człowieka w tym wieku jest to trochę dziwne. Miał 104 lata, już mu wiele nie zostało - nie mógł poczekać na naturalny koniec?

Też jestem za prawem do eutanazji. Mam brata w ośrodku, w stanie wegetatywnym od 9 lat, całkowicie sparaliżowany, nie widzi, z tak uszkodzonym kręgosłupem szyjnym, że nawet gdyby był przytomny, nie kontrolowałby ruchów, ale odczuwa wszystko, nie wiemy tylko czy cokolwiek do niego dociera... ciągłe stany zapalne, odleżyny, nic tylko cierpi. Moi rodzice pewnie nie podjęli by tej decyzji, nawet gdyby była możliwa. Ale moim zdaniem możliwość powinna być. Tym bardziej, jeśli człowiek miałby sam decydować za siebie. Samobójstwa w młodym wieku nie są spowodowane chęcią skończenia życia, a chęcią jego poprawy - w celu zakończenia cierpienia, i w ich przypadku jest to możliwe, więc należy im się pomoc. Jeśli ktoś jest stary, schorowany, od 20 lat żyje w ciągłym bólu i samotności, i nie ma szans na poprawę stanu, zniesienie cierpienia - to powinno się to cierpienie wyeliminować dając im właśnie taki wybór. I to jest miłosierdzie, i to jest szanowanie człowieka.

Skąd wiem?
Sytuacja ekonomiczna oraz kulturowa, w naszym kraju ginie więcej osób śmiercią samobójczą niż na drogach a podejrzewam że osób depresją jest dużo więcej ale najpewniej albo boją się zrobić ostateczny krok albo robią go nieudolnie.

dajcie sobie spokoj z tymi nadużyciami
to nie jest powod zeby czegos nie wprowadzac badz zakazywac

ludzie naduzywaja samochodow, lekow, ulg podatkowych, alkoholu i calej masy innych rzeczy. a jakoś nikt nie mysli, zeby ich zakazywac.

I bardzo dobrze. Wszystko jest dla ludzi. Ty sama możesz nawet walić sobie czaszką w ścianę jeżeli ci to poprawi humor. Natomiast legalizując eutanazję czy też dopuszczając ją do legalnego obrotu, twój głos nie decyduje już tylko za ciebie, ale też i za tych wszystkich eutanozjowanych ludzi.

no nie bardzo
bo np. nadużywajac samochodu moge kogos zabic, wiec nie wplywa to tylko na mnie, ale na innych uczestników ruchu drogowego
ode mnie zalezy ich zycie gdy npm rozpedze się i nie wyhamuje na przejściu

dlaczego wiec nie zakazac samochodow?
przeciez wypadków jest bez liku
ludzie traca zdrowie lub zycie i sa to osoby trzecie, których nikt o zdanie nie pyta

Nie do końca się zgadzam. Wyjmując spod tego prawa osoby mające zobowiązania: dzieci na karku do wychowania i utrzymania, kredyty do spłaty/etc. Rodziców, którzy się zestarzeją i którymi prędzej czy później dziecko powinno się zajmować, nie uwzględniam, bo w koncu oni zaprosili "ludzia" na świat z pobudek egoistycznych/instynktownych, winc... nie powinni w sumie mieć pretensji, zwłaszcza gdy dziecko wraz z przyjściem na swiat nie otrzymało w pakiecie mieszkania dla siebie w późniejszych latach/polisy/etc.

Hmm... może dlatego mój post wygląda w taki, a nie inny sposób? Nie użyłam cudzysłowu, żeby moja wypowiedź wyglądała fajniej, tylko z jakiegoś powodu. W tym przypadku, żeby nie brać każdego słowa dosłownie, bo tak możemy się bawić w nieskończoność.

Jest to znak umowny i każdy wie co oznacza. Możemy się czepiać stylistyki wypowiedzi nie zmieni ona jednak jej sensu, ani znaczenia. Jeżeli nie podejmujesz dyskusji, tym bardziej nie ma po co drążyć tematu cudzysłowu i nie rozumiem po co na siłę szukać problemu. Ależ oczywiście, że ktoś może to nazwać kanapką i na swój sposób będzie miał rację. Kwestia semantyki. Kanapka spleśniała dalej będzie kanapką. Czy mam zamiar to jeść? Nie, ani jednej, ani drugiej.