Powtórka, rozwód. - Netkobiety.pl

Staram się, zaczynam trochę lepiej się czuć, dziś nie jestem na tabletkach uspokajających, mimo że to tylko ziołowe ale zawsze. W sumie to w niedzielę wszystko zaczęło na dobre znów się dziać, jak przyznała się do spotkania, moja decyzja że to koniec. Tydzień był intensywny.
,, przydasz się Morfeuszu bo jesteś przyzwoity gość"
Dzięki że mnie tak odbierasz, wzajemnie Pasławku.

" Morfeuszu bo jesteś przyzwoity gość"

Też tak myślę, szkoda tylko, że tacy najbardziej dostają po d****

Skąd pochodzi ta informacja? Pytam, bo to co napisałam wynika z przepisów, a choć przy relatywnie niewielkich kwotach z samym zaciągnięciem zobowiązania istotnie zwykle nie ma problemu, to przy większych już się pojawiają. Tak samo dopóki pożyczka/kredyt jest solidnie spłacany, kiedy jednak bank musi dochodzić swojej wierzytelności, to sytuacja zaczyna wyglądać zgoła inaczej i może to oznaczać kłopoty także dla drugiej strony. No chyba, że mówimy o instytucjach parabankowych, które rządzą się innymi prawami albo coś się jednak zmieniło i ja jeszcze o tym nie wiem .
Pomijam przy tym, że z samej swojej istoty kredyt konsolidacyjny tutaj w zasadzie nie miałby racji bytu.

Jeśli było to odniesienie do tego, co napisałam, to przecież wyjaśniałam już, że chodziło mi o sam fakt, że ubrali zięcia w poręczenie zamiast poszukać innej możliwości. Niemniej Morfeusz dopowiedział, że sprawa była pilna, co jednak rzuca na tę sytuację jakieś inne światło.

Poręczenie, nie ma znaczenia czy rodzinie czy nie, powinno mieć jakieś zabezpieczenie, bo można stracić duże pieniądze i rodzinę.

Ja nie wierzę w ten pośpiech i w to co usłyszał Morfeusz, a dotyczył raczej tego, żeby się nie zorientował, o co w tym wszystkim chodzi.

Nie da się budować domu i brać kredytu w pośpiechu bo i po co miałby być pośpiech w budowie domu na swojej działce, ale jakiś kit zawsze można wcisnąć, to było zaplanawane.

Rodzice przepisali w zamian poręczenia kredytu, córce swój dom, tylko w partycypowaniu kredytu pamiętali również o zięciu i do tego miejsca jeszcze się nie dziwię, ale o udziale we własności tego domu przez zięca, już nie...może coś tam, kiedyś...
Tylko do tego było ważne to poręczenie, bo kredyt był hipoteczny.
Pomijając fakt, że lepiej jakby w zamian, sami wzięli kredyt na siebie i przekazali go teściom, a Morfeusz został by współwłaścicielem tego domu który "dostali" od teściów, a nawet lepiej jakby sporządzili umowę kupna sprzedaży, sprawa by była czysta.

Teraz jeszcze może coś ugrać, bo żona nie chce brać winy na siebie, ale jakby rozwód był z winy męża, to by spłacał przez lata i wyszedł jak przyjaciel żyrant z zespołu pewnego wokalisty, który przez 10 lat spłacał jego kredyt, tym samym poszedł na "dno".

Morfeuszu, bardzo Ci współczuję, też przez to przeszłam, dziś już nas nie ma...
Napisz proszę co zrobiłeś, że żona przystała na wszystkie Twoje propozycje?

Zraniona, u nas nigdy nie umarła komunikacja. Rozmawiamy, i wydaje mi się że oboje mamy jednak priorytet czyli dobro dziecka. Aby zachować poprawne relacje, trzeba się dogadać co do rozstania, jakie ono będzie, to też dopiero się przekonam. W sferze uczuć zostałem totalnie okłamany, jż siebie zresztą też oszukiwała. Brzmi to śmiesznie, wiem, w końcu jesteśmy dorosłymi ludźmi w średnim wieku. Ale jak z nią czasem rozmawiam, to ona naprawdę jakby nie była świadoma tego jak pewne zachowania, albo ich brak, wpływają na jakość związku. Napisz do mnie na priv. pogadamy. U Ciebie jest całkowicie inna sytuacja.

Swoją drogą myślałem że Beka Śmiechu lub ktoś inny pojedzie mi chłopie poszukaj co nosisz w spodniach, bo faktycznie czuję się dziś częściowo jak frajer.
Beka, swoją drogą dziękuję za rzeczowe spojrzenie, nie miałem kiedy się odnieść na wszystkie posty.
Dziękuję Wam wszystkim forumowa rodzino że udzieliliście mi tyle wsparcia. Każdy post coś wnosi, a dla mnie ta forma wyrzucenia tu myśli, bardzo mi pomogła.
To jest jak terapia, i trzeba to docenić, kosztuje tylko poświęcenie czasu na napisanie tekstu i odczytanie innych. Magia mimo wszystko.

Jestem wdowcem od kilku lat. Bardzo podła osoba bardzo bliska żonie w nerwach wygarneła że nie była taka święta aż do posunięcia się do największego świnstwa. Po sprawdzeniu laboratoryjnym okazało się to kompletnym kłamstwem czego się spodziewałem bo to kłamczucha mało powiedziane i intrygantka o czym wszyscy z czasem się z otoczenia przekonali nawet mnie ostrzegając. Natomiast zdradę, szaloną próbę uratowania i niestety rozwód doświadczył ktoś bliski z rodziny mojej. Widziałem i odczuwałem skótki tego skórwy...ństwa z jej strony. Po prostu zniszczony człowiek i nieodwracalnymi zachowaniami do tej pory z wesołego, towarzyskiego i lubianego faceta. Także wśród znajomych dochodziło do zdrad a następnie rozstań bo nie da się tak naprawdę posklejac rozbitego dzbanka. Nieraz mam wrażenie że zdradzy przychodzą zbyt łatwo i są bez konsekwencji a w przypadku kobiet po rozwodzie są ,,nagradzane " finansowo. Dodatkowo doświadczyło mnie ,,życie" w kilku sprawach co całkowicie pozbawiło mnie wcześniejszej energi życiowej i wiary w ludzdzi ( uczciwość, prawdomówność, rzetelność, odpowiedzialność) . Jednym słowem były obiecanki, deklaracje, zobowiązania , układy i nie tylko w cztery oczy ale w obecności licznych świadków przez bliskie osoby a z czasem wychodziło NIC. Przestałem ufać , wierzyć, stałem się malkontentem i wszystko widzę raczej w czarnych kolorach. Staram się od kilku lat walczyć ale rzeczywistośc mnie co jakiś czas dobija. Forum traktuje jako wentyl bezpieczenstwa, jako zrozumienie że nie jestem wyjątkiem a raczej regułą i powinienem pogodzić się a następnie powrócić do swojego ja sprzed 8 lat. Łatwo się mówi ale trudniej zrealizować. Mam swoje lata i najlepszy czas z uwagi na zaistniałe sytuacje straciłem (energia, zapał, pomysły, chęci) aktualnie chce przetrwać żyjąc z dnia na dzień - taki smutny przegrany facet sobek - samotnik. Życie jest wredne dla niektórych a innym to nawet byk się ocieli ( to powiedzenie mojej ciotki jakże trafnie oddające koleje losu ludzkiego). Pamiętaj autorze zakładaj najgorsze bo lepiej być na to przygotowanym i być zaskoczonym pozytywnie niż dostać znowu z liscia od życie.

też mam takie wrażenie że znakomiita większość związków które się rozpadają to są zwiążki w miarę dobrane, w których wcale nie ma większych braków niz w innych, które trwają.
ktoś po prostu szuka czegoś lepszego w jego mniemaniu

I tu nastepuje pierwszy "zonk"  błąd założenia, że wszyscy biora na poważnie przysięgę małżeńską, to gadanie o wspieraniu się na dobre i na złe itd.
naprawdę cała grupa ludzi nie bierze tego na poważnie i to niezależnie od płci. całe mnóstwo ludzi żyje w tym przekonaniu że nalezy im się lepszy partner, chociaż w dotychczasowym nie nastapiy żadne zmiany w zachowaniu.
I małżeństwo trwa, bo nie zdarzy się okazja, by ktoś chciał z nimi żyć.
A jak sie zdarzy, albo im się tak wydaje, to nie poznajesz człowieka.
co ciekawe, ta zdradzana strona na poczatku szuka w sobie winy, bo chce stworzyć pole do porozumienia, wiec trzeba się trochę potargać, by znależć na tym samym poziomie Refleksja przychodzi póżniej.

rzecz w tym, że spotykając nową osobę, bardzo trudno zyskać pewność tego jakie ma myślenie w w aspekcie związków, nie projektując swoich życzeń.

dla części osób wchodzących w nowe związki nie ma to natomiast żadnego znaczenia:
po prostu odhaczaja listę wymagań i jak pasuje wskakują w ślubne czy związkowe buty bez trudu.

wiec marzenia o  głebokim związku emocjonalnym utrudniaja życie w sumie.

Sprawa jest prosta, bo to wszystko zbyt łatwo przychodzi. Nie chcę dowalać się do babek, ale akurat w przypadku kobiet wygląda to tak, że od podstawówki mają one kogoś, zmieniają facetów jak rękawiczki, bardzo łatwo przychodzi im porzucenie jednego, znalezienie kolejnego...ocenić jej nie można, trzeba akceptować. No i ona przyzwyczajona, że jak z jednego wejdzie to jest drugim...finansowo zawsze się opłaci, no nie ma tu żadnych konsekwencji czynów. Dzieci aż tak się nie liczą jak własny tyłek. Przecież jak w podstawówce zostawiła Kamila dla Adama, to od razu na horyzoncie był Paweł, teraz też tak będzie...do tego zewsząd przeświadczenie, że to facet ma cale życie break-dance'a tracić w nadziei, że ona nie zdradzi...no same powiedzcie, że naprawdę z perspektywy faceta to wszystko przypomina straszny hazard... high risk, high(?) reward? Szkoda tylko, że widząc co się dzieje na świecie zbyt wielu ludzi nie dochodzi do żadnych pozytywnych refleksji, a wręcz dalej promuje się takie zachowania... cóż, nie nadązysz.

Nie ma znaczenia, kobieta czy facet, albo jest się odpowiedzialnym i ma się kręgosłup moralny, albo nie.

Jak z partnerem nie da się żyć, to trzeba się rozejść i szukać szczęścia gdzie indziej, ale tu odwagi brakuje, do zdrady już nie

Ale co w tym dziwnego Olinka? Nie ma dymu bez ognia. Jeśli ludzie się nie rozumieją, nie umieją ze sobą rozmawiać, nie mają odwagi wyłuszczać sobie nawzajem swoich problemów, to chyba to prosta droga do tego, żeby w końcu doszło do zdrady? Zdrada to nie tylko chuć niestety, ale też emocje i tu raczej nie ma filozofii. Jeśli ktoś żyje w związku który go nie satysfakcjonuje (i mniejsza już o powody) to musiałby być świętym, żeby nie skoczyć w bok. Dlatego tak ważne jest aby nie wchodzić w związki pochopnie i wiązać się, bo innego pomysłu chwilowo na życie nie było. Albo "ona/on  była/był taka słodka" na tej randce, więc po miesiącu zamieszkaliśmy razem. Niestety, po dwóch nie mamy o czym ze sobą rozmawiać w długie jesienne wieczory, a ona trwoni pieniądze zamiast odkładać na nasz samochód Życie

Wieka, czy ktoś twierdzi że zdrada to dobre wyjście i niczego nie komplikuje? To bardzo ograniczone myślenie. Zdrada komplikuje i to bardzo: szwankuje komunikacja, deficyt potrzeb i oczekiwań rośnie. W związek zaczynają się wkradać niedomówienia. Na tym tle dochodzi do konfliktów, którym towarzyszą silne emocje – złość, smutek, poczucie niespełnienia, odtrącenia. Czasem mogą minąć lata a druga strona i tak nie nie "jarzy" że coś szwankuje, taplając się w poczuciu komfortu. Nie usprawiedliwiam żony autora, tylko na niego jestem wściekła, bo widzę jak bardzo żonę przeceniał i jak bardzo się nawzajem nie rozumieli. Mam nadzieję, że teraz w końcu "odczadzieje".

To co powinno, a co przychodzi ludziom do głowy to dwie rożne rzeczy. Nie wszystko jest czarno - białe niestety. Dużo wysiłku wlożyłam w to, żeby zrozumieć dlaczego byłam zdradzana i dobrze odrobiłam lekcję. Co nie znaczy, że uważam siebie za tę bez skazy choć się naprawdę starałam. Czasami po prostu sami się prosimy o takie a nie inne traktowanie.
Poza tym, podoba mi się "złota myśl" mojej przyjaciólki; Nie ma kobiet szczęśliwych w związkach, są tylko niedoinformowane

Wieka, a jest jakaś reguła w życiu? Może ta, że jak nie płacisz podatków to cię w końcu "dupną". Reszta to niestety brak reguł.
A zdrady nie usprawiedliwiam, tylko postarałam się ją zrozumieć, żeby mi się lżej żyło, bez tekstów w stylu " Faceci to gnoje ..." np.

Też starałem się zrozumieć dlaczego tak się stało. Spotkałem się przez te wszystkie  lata z różnymi przypadkami i zdaję sobie sprawę że ludzie z różnych powodów będąc jeszcze w związkach zdradzają. I nie to że pochwalam to rozwiązanie, ale czasem ludzie są mocno z sobą uwikłani, i tak naprawdę nic nie łączy poza zobowiązaniami.
Co do mnie i mojej sytuacji to trzeba się cofnąć do roku 2015. Planowaliśmy wtedy 2 dziecko. Znalazłem też e maile które żona pisała do mnie w lato, mniej więcej brzmiały,, kochanie, zobacz jakie znalazłam sandały, pomóż mi wybrać "itd i linki do obejrzenia. W 2015 zmieniliśmy auto, zaczęliśmy coś tam remontować w domu, wspólny wakacyjny wyjazd. Mam zdjęcia z lata 2015, szczęśliwa rodzina. Czytałem też 2 e-maile jak pisał że jest w Polsce. Ona praktycznie nie zwróciła za bardzo uwagi na to. Na jesieni zakłada Fb, zaczynają z sobą pisać, i z dnia na dzień, zaczynają się wspomnienia, poznawanie się i pękły hamulce. Mam tą wiedzę bo przyznaję zrobiłem włam do różnych źródeł i odzyskałem dużo. Resztę mniej więcej już później opisałem. U nas nie szwankowała komunikacja, po prostu, tu była fascynacja 2 człowiekiem, to fajne poznawanie 2 osoby, przeskoczenie na 2 gałąź. A to że im się zesrało po roku czasu to swoją drogą. Dziś temat mimo wszystko wraca. Nic że darli koty, on prawdopodobnie działał na 2 fronty wtedy,dodatkowo tonąc w oparach whisky. Dziś już o tym zapomniała. To jak dziś wygląda sytuacja, ten powrót do punku wyjścia, pokazał mi jakie ma problemy emocjonalne z sobą. Nie mam złudzeń. Trochę mnie śmieszy fakt, że czyta tyle książek psychologicznych, mówi o czynieniu dobra, że to wraca, ale nijak ma się do nas. Najbardziej weszła od jakiegoś czasu w książki Davida Hawkinsa. Ma ich pewnie koło 10 szt.

Tylko widzisz, Salomonko, można zrozumieć mechanizm zdrady, posiąść wiedzę co ludzi do niej popycha, dlaczego w to idą, pomimo ryzyka, jakie ze sobą niesie, ale to nadal nie zmienia faktu, że jeśli się zdradza, to nie odrobiło się jakiegoś ważnego zadania. Równocześnie jest ona efektem określonych deficytów, pokazuje wątły kręgosłup moralny, kiepski system wartości itd.

Zastanawia mnie, Morfeuszu, co się takiego zadziało, że choć im za pierwszym razem nie wyszło, a Ty postanowiłeś dać jż drugą szansę, to ona i tak ponownie weszła do tej samej rzeki? Powinna być bardziej ostrożna, wiedzieć "z czym to się je", panicznie bać się zaryzykować, a jednak stało się inaczej. Po zdradzie w 2015 roku to Ty byłeś od niej daleko, czy ona od Ciebie? Jak to wówczas wyglądało?
A może ona tak naprawdę nigdy z tamtej relacji nie wyszła albo Ty mentalnie nigdy jej też szansy nie dałeś, nawet jeśli podjęliście decyzję, że wciąż będziecie razem?

Olinko, tak naprawdę nigdy nie mieliśmy szansy na naprawę. Przyznała się że tylko w 2018 r był zerwany całkowicie kontakt. 2020 2021 podobno ograniczony do minimum ale to i tak miało wpływ. Ja najgorszy chyba rok to miałem 2017, nie potrafiłem się otworzyć na nią, tym bardziej że miała wpadkę z kontaktem. Lewe konta Fb w 2017 . Wiem głupi byłem, nawet nie chcę tu pisać o szczegółach. Ten 2018 to było światełko w tunelu. Zaczęliśmy wracać do siebie, ale to były pozory. O ile ja zaczynałem zdrowieć i się otwierać ona trzymała cały czas niezdrowy dystans. Odgrodziła się dzieckiem w sypialni. Wciągnęła w to młodą, sypianie z dzieckiem w tym wieku to jest zaburzanie emocjonalności dziecka, zacieranie granic rodzic dziecko itp. Masz rację, myślę że mentalnie nigdy z tego nie wyszła. Po kryjomu karmiła się nawet znikomym kontaktem. Myślałem że po efekcie zdrowiejącego Zombie w końcu odrobi lekcję. Jakże się myliłem..
Rok temu zrobiłem córce remont pokoju. Nowy kolor, nowe meble. Plakaty jak chciała. Wiszący fotel z sufitu, myślisz że coś się zmieniło?W tym roku kończy 13 lat. Próbowałem wiele razy rozmawiać, tu już nie chodzi nawet o mnie. To chora sytuacja.

To takie powtarzalne że aż strach Kubusia wątek pewnie znasz a ten to prawie kalka choć pewne szczegóły różne
https://www.netkobiety.pl/t124013.html

Twoja jż też marzy żeby uratować kogoś,to jest obsesyjne czasem nawet bardzo podobne do samej obsesji picia
facet na 80% ma problem z alkoholem,może nawet po powrocie do kraju przestał pić dla jż albo udaje a ona go "wspiera"
To bywa takie częste w romansach.
Zadziwiające jest to co można "wyciągnąć" z nieraz naprawdę dobrej wartościowej mądrej literatury i tak to przeflancować na swoje kopyto, żeby wyszło na to że jak robi się świństwo to się go nie robi .Wybiórczo selektywnie relatywizując to co się przeczytało swoiste zabezpieczanie się i tworzenie dziwnej niby równowagi trochę taki "kolos" na glinianych nogach.

No i co tam Morfeuszu u Ciebie? Muszę sobie poczytać wszystkie te strony, które Ci przybyły. Jestem na razie na jakiejś drugiej stronie, gdzie czytałam mądre posty Wieki i Olinki.
Mam nadzieję, że idziesz w dobrym kierunku.

Stara się, żeby atmosfera była normalna, bo sama czuje, że zrobiła Ci świństwo i boi się, że wniesiesz o orzeczenie o jej winie, co dla niej nie byłoby zbyt korzystne. W końcu na pustyni nie żyjecie, żeby nikt nie wiedział, co się między wami stało.
Dobrze, że uciekasz w swój świat a właściwie nie uciekasz, tylko alienujesz się od tej kobiety.
Niech ona zobaczy, że czasy dobroci dla zwierząt się skończyły. To nie Ty zacząłeś to wszystko, tylko ona.
Oby tylko udało Ci się nie wyjść z tego małżeństwa w skarpetkach.
Boczny ma 48 lat i nigdy z nikim się nie ożenił, nie ma dzieci i mieszka za granicą. W pierwszym roku ich cudownego " związku" wszedł na chama w Twoją rodzinę, bo zaczął podbierać Ci dziecko.
Ukróciłes to i odczepił się od tego typu spraw. Miellosc kwitła rok, a potem nastąpiła przerwa. Nagle Ty stałeś się tym dobrym, jednak kontakt ze sobą mieli, chociaż dość mizerny. Kobieta znowu pobawiła się w rodzinę, ale wielka miłość na nowo odżyła i boczniak wyszedł z szafy.

Wszystko się wydało i teraz coś z tym fantem zrobić trzeba.
Kobieta przeżywa drugą młodość i chce ułożyć sobie życie z innym ciągnąć za sobą dziecko. 48- latek zyska więc gotowca - nareszcie zwiąże się z kimś na poważne i jeszcze będzie miał w prezencie odchowane dziecko. Sielanka u nich zakwitnie.
Morfeusz, chyba nie wierzysz w to, że ci ludzie stworzą rodzinę. Twoja córka prawdopodobnie da boczniakowi nieźle do wiwatu i temu chłopu, który do tej pory żył sobie wygodnie, bez żadnych zobowiązań nagle odechce się wszystkiego. Będą się że sobą żreć, bo oboje mają swoje nawyki i przyzwyczajenia. To nie zadziała tak, że on wprowadzi się do waszego domu, sorry, do jej domu albo ona wyjedzie do niego i od pierwszego dnia zapanuje tam idylla.
Przyjdzie czas,cze sprawdzi się powiedzenie o stryjku, który zamienił siekierkę na kijek.
W życiu nie uwierzę w to, by do tej pory wolny 48-letni chłop dobrze poczuł się w układzie on, kobieta i jej dziecko.
Trzymaj tak dalej Morfeusz i pilnuj, żeby ci ludzie nie okradli Cię z dorobku życia.
Jeszcze doczytałam, że boczny w pierwszym roku ich romansu działał na dwa fronty i tonął w oparach alkoholu i że ona przyjęła teraz rolę terapeuty wyciągającego kochasia z alko i że zapomniało jej się, iż tamten działał na dwa fronty.
No nieźle, nieźle, prognozy na ich przyszłość dość przygnębiające.
Szkoda, że musisz przechodzić przez takie rzeczy.
No i jeszcze zapomnialabym, że ona też z tych, co żona Deszczu, tylko na znacznie mniejszą skalę.

Niech ta żona ratuje kogo tam chce, jednak żal Morfeusza, bo gdyby kiedyś w przeszłości nie ożenił się z tą kobietą, dzisiaj nie miałby takiego syfu w życiu. Jedna decyzja i kawał życia człowiek ma albo wygrany, albo przegwizdany.

Kobiety to, kobiety tamto i owamto

G. Prawda.  Mało to mężczyzn Ci chętnie starą żonę z dziećmi  z niczym zostawią bo nową niunia potrzebuje splendoru,  apartamentu, kasy?
Bo trzeba ją od brudzenia rączek uratować, Co by się nie zarobiła,  jak ta stara
Więc błagam.
Przewrotnie powiem:
Nie szkoda mi Ciebie Morfeusz
Tak samo jak nie szkoda mi siebie,  i paru innych osób tutaj, bo widziały cały co braly: sami sobie wybraliśmy takie osoby na życie, trzeba było trzeżwiej wybierać.
Więc wylosowalismy kartę " wracasz na start"
Od żony się odetnij na maxa i jak najszybciej, córka niech wie że ma ojca.
I nie , nie zmieniaj się.
Ta nowa której Ci życzę byś taką jak Kubuś Puchatek spotkał  nie będzie zaslugiwac  na mniej niż żona. Tylko dokładnie obserwuj czy to człowiek chętny coś dawać z siebie.
Zrób bilans, wywalcz co się da i chociaż boisz się tego singielstwa  z odzysku to uwierz , będzie lepsze niż małżeństwo gdzie żona Cię odpycha A jednocześnie blokuje miejsce przy Tobie innej kobiecie.
To niszczące.

Elu, wybierając te osoby na 2 połówki często nie byliśmy świadomi zmian jakie w nas i w nich zachodzą. Choć trudno Ci nie przyznać racji, pewne zachowania wskazywały że różnimy się w dość ważnych sprawach. Singelstwa nie tyle się boję, ale człowiek uwikłany jest dość mocno i trzeba teraz to odwinąć. I tak lepsze to będzie niż być odpychanym. Z tym blokowaniem to jest przecież powiedzenie,, pies ogrodnika ".

Morfeusz, znam życie w dość leciwym domu z dużym ogrodem czekającym na totalny remont, zaczynając od dachu, a kończąc na suterenach.
Można urobic się po pachy i to każdego dnia.
Ja też wyobrażam sobie tego pana, który wprowadza się i na dzień dobry urabia ręce aż po pachy, na dodatek wiedząc, że to nie jego dom i być może widząc nieufne oraz wrogie spojrzenia ojca Twojej żony, już nie mówiąc o sąsiadach. Mało kto bowiem poważa boczniaków. Może on pojęcia nie ma na co dokładnie się pisze.
Jakby tego było mało, będzie musiał znosić Twoja córkę i to na co dzień, żeby było śmieszniej nastolatkę. Pewnie że dla małej jest to wiek szczególny, a ona będzie musiała nauczyć się tolerować wujka ujka w swoim domu, który lubi sobie golnac i wtrącać się do życia nieswojego dziecka. Gdy po raz pierwszy próbował jej ojcowac mała miała jakieś sześć, siedem lat. Na marginesie, musi być ten gościu bystry jak woda w klozecie, skoro w ogóle przyszło mu do łba już wtedy, w pierwszym roku ich "związku", żeby ustawiać Twoje dziecko.
Co ta kobieta sobie wyobraża?
Z tym psem niezły numer. Dziadek wyjedzie na wycieczkę ze swoimi znajomymi ( pewnie z uniwersytetu trzeciego wieku), a nowy pan domu pójdzie zająć się psem.
To będzie bardzo rozkoszny widok.
Elu, gdyby człowiek wiedział, że się przewróci, to wywalilby się sam.
Ileś lat temu, gdy Morfeusz się żenił nie mógł przewidzieć, że nie minie kilka lat po ślubie i pojawi się boczniak.

Nie wiem czy to teraz ma znaczenie rokminiamie o radzeniu sobie żony i tego gościa, może się okazać, że będzie całkiem inny model.

Morfeusz, a żona zwróciła Ci kasę, wypisałeś z tego żyrowania, bo chyba stoicie w miejscu, skoro nic nie piszesz o sprawach istotnych.

Wielka, czy ty myślisz że takie rzeczy idzie  załatwić z dnia na dzień?

WindyBoy, tak wiem.. Lepiej tak

Dzięki Olinko, też tak uważam że mogą tam być napięcia i postaram się córce zapewnić bezpieczną i spokojną przystań u siebie. Jeszcze jedna rzecz może być na plus dla córki  w nowym domu, będzie miała bardzo blisko do swojej najlepszej koleżanki. Także i z tych powodów jakie opisałaś chodzi mi o naprzemienne wychowanie. Przy początkowych być może problemach z dostosowaniem się do nowej sytuacji, nie trzymać się twardo reguł, dać więcej możliwości wyboru córce. Z wiekiem wszystko się może jej zmieniać

Cześć. Myślałem że bardziej uda mi się psychicznie uodpornić , niestety jeszcze nie . Wczoraj padłem, pierwszy raz w życiu zabrała mnie karetka z domu, tętno 150 . Sprawy nabierają tempa. Za jakiś czas dopiszę zakończenie historii.

Morfeuszu, życzę zdrówka. Ja z przyjemnością porozmawiam z Tobą.
Inni na pewno też
Napisz, co się stało.

Ulle poszło.
Wieka z dobrym kumplem gadałem, ale też nie mogę przesadzać. O tyle dobrze że jego żona pracuje na stanowisku które ma styczność z takimi sytuacjami i już wiem że droga którą idę jeśli chodzi o sprawy wychowania córki są dobrze postrzegane przez sąd. Tarapię już miałem. Poszedłem w trochę inną stronę, pomogło bardzo mi. Nawet nie spodziewałem się że aż taki będzie efekt. Tyle że życie napisało własny scenariusz, muszę zwolnić na jakiś czas.

Morfeuszu co tam słychać u Ciebie jak się czujesz i jak się sprawy mają ?
Pozdrowienia