Czy jemu chodziło tylko o seks? - Netkobiety.pl

Kiedyś miałam. Byłam wielką romantyczką, która bujała w obłokach. Teraz poobserwowałam, jak wyglądają związki czy to u znajomych, czy u rodzeństwa. Fakt, że sama w szczęśliwym związku nigdy nie byłam, ale pojęcie jakieś mam. Poza tym przecież mam rodziców za wzór. Fakt, że zawsze byli dość zgodnym małżeństwem, może dlatego mam inne spojrzenie na to? Bo wiem, że da się być dobrym małżeństwem?
Natomiast parcie na związek ma chyba każdy samotny. Samotność nie jest zdrowa na dłuższą metę. Niby można mieć znajomych, ale już w innym wątku mi pisali, że mam nierealne oczekiwania dotyczące znajomości w dorosłym życiu, że to nie jest cotygodniowe spotykanie się, bo każdy ma swoje życie. I to prawda. Teraz widzę, że moi znajomi sobie układają życie z drugimi połówkami. Niektórzy nawet pozaręczani. Nie ma czasu dla jakiejś tam singielki. W ogóle często pary lubią przebywać w towarzystwie par i też single nie są nawet zapraszani. A im dalej tym gorzej, bo ludzie będą zakładać rodziny i na żadne spotkania nie będzie już czasu. Jak sobie pomyślę, że w przyszłości będę po pracy codziennie wracała do pustego mieszkania to jest to po prostu smutne. Jestem introwertyczką, lubię ciszę i spokój, ale nawet największy introwertyk musi się czasem do kogoś odezwać, bo będzie nieszczęśliwy

Hmmm
No bo tu o nim piszę
Nie mam żalu do niego, jakbym widziała go na ulicy to bym powiedziała "cześć". Denerwuje mnie natomiast sytuacja, że znowu mi się coś takiego przytrafiło. Chciałabym w końcu być dla kogoś ważna, a nie wiecznie na "zaliczenie". To bardzo obniża poczucie własnej wartości, bo mam takie poczucie, że prócz tyłka nic nie mogę komuś zaoferować oraz takie poczucie, że muszę zawsze wyglądać dobrze, być wypoczęta, pomalowana, bo jeśli nie to nikt nawet tego tyłka nie będzie chciał...
Dlatego mówię tak o tym poczuciu bezpieczeństwa. Poczuciu, że jak będę chora, czy zmęczona, będę gorzej wyglądać to i tak ktoś mnie zaakceptuje. I że nie będę musiała udawać fajną i przebojową tylko będę mogła być sobą. Bardzo mi tego brakuje

Autorko, przeczytaj 2x to, co napisała Ela. Przeczytaj, przemyśl, ochłoń i jeszcze raz przeczytaj.

Moim zdaniem masz wypisane na twarzy, że szukasz w trybie pilnym faceta. Masz 25 lat i każdy dookoła jest z kimś. Ale 25 lat, to dopiero najlepsze przed Tobą.

Zacznij żyć bez tej presji, że wypada kogoś mieć (bez tej wewnętrznej presji również).

Bywaj, zapisz się na fajne kursy, może kluby sportowe...

Osobiście znam trzy pary, które poznały się przez aplikację randkowe, więc może spróbuj.

Atrakcyjność, to nie tylko wygląd. Jak zaczniesz żyć i się cieszyć się tym życiem, rozwojem, sportem, to faceci się zaczną kręcić ;-)
A na imprezach, jak to na imprezach, chłopaka się raczej nie znajdzie.

Koleżanko, czytam Twoje wypowiedzi i postaram się napisać w skrócie. To że ten facet chciał Cię tylko i wyłącznie bzyknąć i odlecieć jest więcej niż pewne. Gdyby choć trochę interesowało go coś innego, zareagowałby na Twoje zaproszenie inaczej. Ja tu widzę urażone męskie ego " nie chciałaś? teraz chcesz? no to możesz mnie cmoknąć" dlatego Ci nie odpisał. Gdybyś się z nim przespała może i spotkalibyście się drugi raz pytanie po co? nie jesteś dziewczyną ons i mam nadzieję że nią nie zostaniesz. Trafiasz na beznadziejne przypadki, masz po prostu pecha. To nie z Tobą jest coś nie tak. Gdybyś go obraziła, chamsko spławiła, nie okazywała długo zainteresowania facet mógłby się poczuć urażony ale on Cię odprowadził do domu bo myślał że będziesz łatwa i chętna. Nie byłaś. Koniec historii. Piszesz że miałaś mnóstwo sytuacji podobnych do tej a to dlatego że takich Panów jest całe multum i szlajają się po imprezach ponieważ szkoda im dać 200 złotych na prostytutkę skoro wiedzą że niektórzy mają "za darmo". Z tego i tak by nic nie było i dobrze o tym wiesz, jesteś na etapie użalania się nad sobą i  szukania winy w sobie. Jedni mają szczęście i szybko trafiają na drugie połówki czy chociażby mają fajne znajomości inni nie. A Ty zamiast szybko zapominać o palantach takich jak powyżej to się niepotrzebnie nakręcasz i bierzesz winę na siebie. Korzystałaś z aplikacji randkowych?

Współczuje

Dlaczego szkodliwe?

Autorka chce faceta. Nie chce byle kogo, byle by był. Siedząc na kanapie w domu nie pozna nikogo.
Zatem musi się umawiać, bo nie chce być sama. Może zapisać się na kurs (najlepiej nie babski, jak studia), może dołączyć do grupy sportowej, coś trenować. Skoro nie lubi bywać i stroni od dużego tłumy, to aplikacja randkowa jest świetnym pomysłem. Jeśli jest wierząca, to są jakieś oazy, obozy. No wiem, że covid nie ułatwia.

Można podróżować samemu, jak się jest odważnym.

Albo czekać aż facet spadnie z nieba ;-)

"Nikt przy zdrowych zmysłach nie widziałby od razu sytuacji na rozwinięcie relacji."
Nie "nikt", ale Ty. Inni faceci, widząc wyjątkowo piękną laskę, też się potrafią nagle zobaczyć w niej "przyszłą żonę".

Urocze to

Wiem

Właśnie sęk w tym, że nie. To, co tu piszę nie mówię ludziom na co dzień. Na co dzień mówię ludziom, że mi jest dobrze samej i nie chcę nikogo mieć (i nie jest to nieprawdą, bo to połowa prawdy, drugiej po prostu nie mówię). Poza tym wiem, jak wygląda desperacja (miałam kiedyś taką koleżankę), dlatego wiem, co robić, żeby na desperatkę nie wyjść. O to się akurat nie martwię, bo jestem tego pewna. W dodatku pytałam nawet znajomych i potwierdzili to. Dlatego to nie to. Fakt 25 lat to już jest jakiś wiek, ale mówi się trudno. Nie chcę wiązać się z kimś, kto mi się nawet nie podoba.

Kiedyś dużo trenowałam sport, ale nikogo fajnego nie poznałam. Zamierzam do tego wrócić, jeśli będę miała trochę mniej do roboty

Zalogowałam się. W większych miastach typu Wrocław jeszcze by szło kogoś wybrać. U mnie, w dość małym mieście jest bardzo ciężko. Ja ogólnie w tym mieście czuję się strasznie, bo jest dużo ładnych dziewczyn, mało fajnych chłopaków, więc konkurencja jest duża. W większych miastach tego nie odczuwam. No ale do większego miasta to jeszcze się nie wyprowadzam. W każdym razie zalogowałam się i nie było nawet kogo polajkować. Serio. Znaczy pojawiali się fajni, ale co fajniejszy to 1,5 godziny drogi pociągiem. A nie chce mi się jeździć. Poza tym właśnie tinder kojarzy mi się z taką desperacją. Jak robienie z siebie towaru w sklepie

Ale na te imprezy chodzą ci sami, co się udzielają w innych dziedzinach. Np. ten chłopak wyżej opisany jest w 2 kołach naukowych na uczelni. Tam chodzą też zwykli ludzie, ja tak samo

Ja wiem, masz w 100% rację. Ja też pierwsze co to pomyślałam "on chce tylko seksu". Ale potem, jak mi powiedzieli, że on o mnie pytał to mnie to zastanowiło. Jednak to chyba już nie ma znaczenia. Urażone męskie ego- racja.
No właśnie nigdy nie chciałam być ONS. Nigdy mnie to nie kręciło. Pisałam wyżej, że jeszcze jestem w stanie uwierzyć, że ktoś jest zadowolony z układu FWB, bo zna kogoś, kumpluje się a seks to tylko dodatek, no jak oboje wolni to czemu nie.  Nawet seks na 1 randce (nie miałam takiego), bo jak się sobie wyjątkowo spodobają i będą emocje....ale to było przypadkowe spotkanie. Właśnie chodzi o to, że byłam dla niego miła. Nie potraktowałam go na zasadzie "spadaj frajerze". Dlatego byłam pewna, że do mnie napisze. Ale nie napisał. Zastanawiało mnie tylko po co o mnie pytał, jak byłam tylko ons. Tego nie jestem w stanie zrozumieć.
Znaczy to nie tak, że miałam mnóstwo sytuacji. Ogólnie obracam się w kobiecym gronie, więc nie poznaję wielu facetów, tylko jak już czasem się ktoś trafi to widzę, że chce tylko seksu. Niektórzy to wręcz mówią wprost.
Właśnie wiem i to mnie boli, że ktoś widział we mnie prostytutkę. To jest smutne i nie wiem, czemu tak było. Nie rzucałam żadnych podtekstów, nie byłam wyzywająco ubrana. Dlatego się zastanawiam, co jest nie tak
Tak, założyłam tindera, ale nie znalazłam tam nic ciekawego. Moje znajome singielki też nie

Ja wiem, tylko znajoma, która to mówiła jest taka, że dla niej życie bez związku nie ma sensu. Taką ma mentalność. Mi też wiele razy współczuła z tego powodu, ze nikogo nie mam, a ja jej mówiłam, że nie ma powodu

Wiesz, tu nie chodzi o ten jeden przypadek tylko o ogół. Gdybym miała z 1 czy 2 szczęśliwe i dłuższe związki na koncie to bym miała gdzieś, czy jeden w tą czy w tamtą chce mnie zaliczyć, ale jeśli jedyna moja szansa na seks w życiu to właśnie przypadki takie jak ten to jest mi po prostu przykro. Tu nawet nie chodzi o poczucie wartości. Przykro mi

A to też jest prawda

Czyli nie mogę mieć żadnego elementu, który mi się będzie podobał w facecie, bo będzie to uznane za generalizowanie?
Przecież napisałam, że jako znajomych mam i takich bez żadnego wykształcenia. Czy są gorsi pod jakimś względem? Ani trochę. Po prostu jak dotąd najlepiej się dogadywałam z tymi, co kończą podobne kierunki do mojego, na podobnym poziomie zaangażowania. I tyle. Z resztą ja byłam na spotkaniu z chłopakiem, który miał kierunek na tzw."papierek", po którym specjalistą nie był, tylko studiował, żeby studiować, ale mimo to spotkałam się z nim. Okazał się bucem pod innym względem- podejrzewam, że też mu chodziło o jedno, a jak zakomunikowałam, że nie jestem zainteresowana żadnym układem to zwiał, ale spotkałam się z nim. Tak samo z innym. Więc nie mówię, że każdego skreślam, po prostu dotąd tacy mi się najbardziej podobali. Byli dla mnie w jakiś sposób pociągający. Nie mogę tego powiedzieć na głos, bo będzie obraza? Takie mam odczucia i tyle

Skąd jesteś, autorko?

Bo ja bym Cb chętnie wyswatała z Luckiem. Który tez działa w samorządzie studenckim albo zrzeszeniu studenckim (nie namieszałam nic chyba, Lucek?) i chyba jest w Twoim typie. To na pewno interesujący, lubiący aktywność sportową facet i chociaż chciałby związku, to bez nazywania tegoż związkiem, to Ty jesteś raczej z tych bystrych, więc szybko te jego barykady rozłożyłabyś na części pierwsze :-D

PS Lucek, mam nadzieję, że mnie nie ścigniesz za to swatanie :-P

Upssss….a to nie wiedziałam, że takie zaszły zmiany :-O

A skąd wiesz, że Ty wiesz lepiej, kto komu pasuje niż wiem to ja? :-P :-D
Zobacz sam, mamy tu fajną, bystrą, wolną dziewczynę, której chyba tylko szczęścia trochę brakuje i takiego samego faceta w analogicznej sytuacji, więc aż się prosi, żeby się spotkali.

YellowStar, mam do Cb pytanie i nie będę kryła, że ono bazuje na moim i mojego faceta doświadczeniu.
Kiedyś doszliśmy do wniosku, że jedno z nas błyszczy z oddali i przyciąga niczym diament, ale jak się podejdzie bliżej, to można dostrzec wiele skaz i trzeba te skazy pokochać :-D
Drugie natomiast nie rzuca się w oczy, bo jest jak perła na dnie, trzeba się nieco wysilić i zanurkować po nią, żeby zobaczyć, jaka jest piękna.

Jak siebie widzisz w odniesieniu do powyższego?

To sabotowanie jest z premedytacją albowiem
"W tym szaleństwie jest metoda" ,
oraz stary ewolucyjny mechanizm ,po prostu przetrwają najsilniejsze a właściwie jedna najsilniejsza ,najbardziej cierpliwa Pani
nie ma to związku z tak zwaną desperacją ,desperacja tylko z pozoru jest czymś silnym to powierzchowne jest choć absorbuje wybory
za to zamiana na naturalną determinację może być czymś bardzo pozytywnym ,jak zwykle skutek jest najistotniejszy .

Jak wiesz Lucek to nie jest ancymon tuzinkowy ,on sobie chyba wymyślił coś innego
selekcjonuje takie selekcjonujące go Panie - wyższa szkoła jazdy

w rzeczy samej

teraz dajmy mu dużo czasu na przemyślenia i działania tak zwane zakulisowe
nie ma co go tak cisnąć - czujna muszka z niego jest i podejrzliwa
niech mu też się wydaje że tylko on wyłącznie kieruje swoim życiem niezależnie, niepodzielnie i samodzielnie

Tak to odebrałem właśnie. Jeśli ktoś się najlepiej dogaduje się z określonymi ludźmi nie ma w tym żadnego problemu. Gorzej, jeśli dalej przerzuca się to wszystko na starania w poszukiwaniu partnera. Można się niebezpiecznie zapętlić i potem nie dać sobie szansy na bliższe poznanie wartościowego człowieka dlatego, że nie skończył studiów. Tym bardziej, jak słusznie zauważyła Katarzyna studia i wykształcenie nie idą zawsze w parze z inteligencją, kulturą i życiową mądrością.

Raczej koncert życzeń, tworzenie sobie wymyślonego ideału czy też wiara w swoją intuicję, która tyle razy zawodzi..

I dalej to samo. Ten chłopak powinien stać się przeszłością w momencie, w którym odmówiłaś mu wspólnego pójścia na chatę. On chciał w lewo, Ty chciałaś w prawo. W tamtej chwili Wasze drogi się rozeszły. A Ty pisząc do niego chciałaś abyście zawrócili do punktu, w którym się spotkaliście i on mimo wszystko poszedł z Tobą Twoją drogą. Jedyne czego on chciał, to chciał seksu. I tu już naprawdę nie ma nad czym rozdzierać szmat.

Ojojoj widzę, ze trochę zostałem przedstawiony w superlatywach.
No w sumie patrząc na zasób doświadczeń i podejście to trochę coś w tym jest.

Fakt ze koleś się kogoś tam zapytał o ciebie nie oznacza nic kompletnie - może był ciekawy, może coś chciał to nie jest ważne bo od podpytywania się jest daleka droga do podobania się i związku.
Przyjmij ze miło ze się podpytywał ale nic z tego nie będzie i ruszaj dalej. Poswieciłaś dwie strony na rozkmine tego ze on wypytywał a i tak jesteś dalej w tym samym punkcie co byłaś. Zrobiłaś sobie w głowie projekcje tego typka kompletnie go nie znając i nie możesz się z tego otrząsnąć teraz.
Nowy rok nowe wyzwania i zostaw tego kolesia w starym roku.

Nie unikniesz sytuacji na przyszłość, w której chętni mężczyźni będą chcieli zaproponować Ci wyłącznie seks. To nie zależy bowiem od Ciebie. "Sygnały" tego chłopaka były bardzo jasne. A dokładnie jego zachowanie. Wyciągasz wnioski o zainteresowaniu Twoją osobą ponadto, co miało miejsce z jego strony wobec Ciebie. Ponadto jak Cię potraktował. Fakty są takie, że ZAINTERESOWANY mężczyzna bliższym poznaniem kobiety nie wypytuje, nie zaprasza od strzała na seks i nie nie odpowiada na pytanie co u niego słychać. Taki mężczyzna nawiązuje i utrzymuje kontakt.

Któraś z rzędu osoba pisze Ci, że to, że zapytał koleżankę o Ciebie nie znaczy tak naprawdę nic. Nie znał, to zapytał. Tak się tego wypytywania uczepiłaś jakby to miało być co najmniej wyznanie miłosne z jego strony. Nie stało się w tej historii nic co by magicznie, nieszczęśliwie dla Ciebie spowodowało utratę jego zainteresowania bliższym poznaniem Ciebie, ponieważ jego zachowanie wskazuje, że takiego zainteresowania nie ma. Mężczyzna proponujący seks, to nie jest mężczyzna zainteresowany z definicji, o którą Ci się rozchodzi.

Wiem, że nie uniknę, ale zawsze lepiej wiedzieć więcej niż mniej. Wypytywanie znajomych o daną osobę to zazwyczaj charakterystyczny sygnał zainteresowania kogoś naszą osobą. Wiem, bo ja też tak robię. Jak o kimś nie myślę, to nie pytam- proste. I nie, ta sytuacja nie była jasna. Jasne sytuacje miałam kiedyś, gdy ktoś mi mówił, że bardzo mu się podobam, ale związku nie chce itp., a tutaj to takie oczywiste nie było. Chyba, że dla Ciebie. W każdym razie opisałam mojemu bratu tą sytuację, 2 kolegom, Gary też tu pisał oraz koleżanka, której chłopaka wypytywał ten chłopak o mnie też była zdziwiona (że nic nie wyszło, bo była pewna, że mu się spodobałam). Dlatego to jest oczywiste, gdy się kogoś nie zna, bo łatwo ocenić. Wcześniej miałam sytuacje, w których nie miałam wątpliwości, czego chce facet. Tutaj miałam. I nie tylko ja. Bo to nie była oczywista sytuacja. Bo każdy kij ma dwa końce- owszem, zainteresowany facet utrzymuje kontakt, ale z drugiej strony są faceci tak nieśmiali, że się boją odezwać do kobiety (on był wtedy po kilku głębszych, dlatego też go tym usprawiedliwiłam). Teraz wiem, że niczego ode mnie nie chciał, poza tym- wstawił fotę ze swoimi znajomymi, więc się dobrze bawi i wszystko u niego gra, więc to nie tak, że ma jakieś problemy. Dla mnie jest już skreślony
A o to wypytywanie uczepiłam się, bo jak pisałam wcześniej- nikt nie pyta o kogoś bez powodu. Taka prawda
Ale spokojnie, dałam sobie już spokój. Kolejne doświadczenie na przyszłość. Kolejne doświadczenie, które sprawia, że z roku na rok coraz mniej wierzę facetom w ich intencje...i niedługo w nic im nie będę wierzyć

Już nie drążę, ktoś to znowu wyżej poruszył

Też tak właśnie podejrzewam i jestem tego w 99% pewna

I o to w tym wszystkim się rozchodzi. Skoro WYRAŹNIE różniły się Wasze cele, to całe to rozkminianie i zastanawianie się nad obcym facetem nei ma żadnego sensu. Przekaz jego był jasny(bo nikt go nie zmusi, żeby zaczynał znajomość według czyjegoś sposobu, ale raczej swojego) i skoro chciał jednego, to czemu masz się doszukiwać ukrytych intencji?
Nie uważasz, że naprawdę jesteś zapatrzona w to, aby za wszelką cenę kogoś sobie znaleźć? Zależy Ci tak bardzo na związku, że dostrzegasz w ZWYKŁYCH sytuacjach czy kontaktach międzyludzkich, podtekstów, które miałyby świadczyć o tym, że ktoś się Tobą interesuje. Budujesz projekcje czy iluzje w stosunku do danej osoby.

Tak samo, jak ktoś tutaj wspomniał, nie należy budować swojego poczucia wartości o to, jak bardzo wzbudzamy zainteresowanie u płci przeciwnej.

Kiedyś dziewczyna opowiadała, że poznała chłopaka przez Tinder... Zaproponował kolację, że jej zrobi kolację, więc ona zaprosiła go do siebie. Przygotowała się do randki, do seksu, liczyła że zostanie na noc. Zrobił kolację, wypili wino, zero erotyki, pojechał do domu.

... ale potem byli w związku.

Myślę, że można iść do kogoś do domu, nawet nowo poznanej osoby. Niekoniecznie oznacza to seks. Trzeba dbać aby było bezpiecznie (np. znać kogoś z facebooka po imieniu i nazwisku).

Inny przypadek... Dziewczyna była podekscytowana spotkaniem klasowym, ileś lat po zakończeniu szkoły. Za jakiś czas się z nią widziałem:

Ja:   Byłaś na tym spotkaniu?
Ona:   Tak...
Ja:   Podobało Ci się?
Ona:   Nieeee...
Ja:    Dlaczego? Chciałaś tam iść, cieszyłaś się...
Ona:   Wystroiłam się, wylaszczyłam, seksownie ubrałam, ale żaden z kolegów się nie wykazał...
Ja:    Tzn?
Ona:   Jacyś drętwi byli. Żaden się nie zainteresował, a ja nawet na seks byłabym gotowa.

Czy tym kobietom chodziło tylko o seks?

Kto, jak kto, ale akurat Ty Gary jesteś wyjątkowo zabawny w tym temacie

On (w środku nocy): Idziemy do mnie?

Ona: Nie, raczej nie...

On: To w takim razie chodźmy do Ciebie?

Ona: Nie, to nie jest dobry pomysł. Do widzenia.

On: Do widzenia.

---
Ona: Hej, co u Ciebie słychać?

On: ........

Ale przecież koleżanka mówiła, że....

No wiem. Tak wyszło
Jedyne co, to może jeszcze kiedyś będzie jakieś przypadkowe spotkanie, ale nie wiem, czy nie będzie niezręcznie. I nie wiem, czy w ogóle będzie, ale różnie bywa przy wspólnych znajomych.
W każdym razie staram się zapomnieć o tym co było. Szkoda mi tylko znajomości, bo nie każdy musi być od razu narzeczonym, ale fajnie mieć po prostu nowego znajomego. I tyle

A co miałam zrobić?
Inaczej- co zrobiłabyś na moim miejscu? Tak, żeby wyszło dobrze?
Bo może ja coś źle zrobiłam wtedy...powinnam do niego iść?
Poza tym ta rozmowa nie wyglądała jak tu przedstawiłaś. Mówiłam, co do niego napisałam, to nie było, tak z dupy "hej co tam", tylko bardziej konkretnie. Wcześniej wysłałam mu zaproszenie, więc furtkę miał otwartą
A Gary logicznie pisze

Już się z tym pogodziłam. Musze się ogarnąć i nie rozmyślać już o tym. Łudziłam się, że może da się coś zrobić, żeby tylko spróbować poznać go bliżej, choćby miało nie wyjść, ale no trudno się mówi

W sytuacji,w której się znalazłaś, przy założeniu, że oczekiwałabym zainteresowania jako podmiot a nie przedmiot znajomości, na Twoim miejscu nawet nie oglądnęłabym się za nim, nie mówiąc już o wysyłaniu mu zaproszeń, pisaniu jakichkolwiek wiadomości czy otwieraniu innych furtek.

Owszem, Wasze spotkanie może być niezręczne, lecz tylko dla Ciebie,  z powodu całej tej rozkminy nad nim. Idę o zakład, że jeśli jemu będzie niezręcznie podczas Waszego spotkania i będzie czymkolwiek zażenowany, to wyłącznie faktem, że laska którą miał w planach przelecieć potem mu się narzucała ,(bez urazy).

W głowę też zachodzę z jakich innych powodów, niż parcie na kogoś, można tak analizować trzy godzinną znajomość z facetem, który pewnie już dawno o całej sprawie zapomniał.

Odnoszę wrażenie, że fakt, zainteresowania tego chłopaka Twoją osobą ma tutaj kluczowe znaczenie dla Ciebie, dlatego tak bardzo się tego faktu trzymasz, mimo że pozostałe fakty wskazują, że było to zainteresowanie przelotne i nie wiązało się dla tego chłopaka z żadnymi innymi "planami" ponad to co zaproponował.

Nie widzę żadnej logiki w doszukiwaniu się na siłę drugiego dna w tej historii.

Jeśli jednak czegokolwiek jeszcze od tego chłopaka oczekujesz, to nie narzucaj mu się już w żaden sposób, pozwól aby sam od siebie zwrócił się do Ciebie. Szczerze jednak wątpię, aby to nastąpiło i czy będzie to na pewno to czego Ty oczekujesz. Pamiętaj bowiem o tym, co i w jakich okolicznościach proponował Ci przy pierwszym spotkaniu. Niestety jest tak, że prawdziwe intencje nie ulegają w takich sytuacjach zmianie. Wierz mi.

Autorka do nich chyba nie należy

No tak

W jaki niby sposób mu się narzucałam? W którym miejscu? Napisałam do niego w taki sam sposób, jak do każdej innej osoby. Ja w taki sposób piszę nawet do osób nieznajomych, tyle że się przedstawiam.
Tak jak pisał ktoś wyżej- nie wiadomo, co ten chłopak miał w głowie. Wiele osób tutaj mówi, że to nie takie oczywiste. Na żywo jak to opowiedziałam dokładnie to też ludzie stwierdzili, że to wygląda jak podryw a nie podryw na seks
Ja bym właśnie powiedziała, że niezręcznie to powinno być jemu, bo on przy kolegach mnie wyrywał (nieważne po co), a skończyło się jak się skończyło. Ja sobie nie mam nic do zarzucenia, nic złego nie zrobiłam
Ty to masz straszny ból o to, że ja do niego napisałam, ale obstaję przy swoim- lepiej napisać niż nie napisać. Poza tym i tak miałam sprawę z samorządu, więc to nie tak, że napisałam, bez sensu "hej co tam" tylko w konkretach"
I zaś powtarzasz o tym narzucaniu- gdzie się narzuciłam? W którym miejscu konkretnie?

No właśnie
Z drugiej strony, nawet gdyby był zainteresowany czymś więcej to powinien napisać, a nie się obrażać albo coś

Czy zaprawiony w boju? Nie, raczej nie. Spotykałam się z takim doświadczonym w dziewczynach. Taki facet ma zupełnie inne podejście, bardziej doświadczone, profesjonalne, ciężko mu się oprzeć i ledwo rozstanie się z jedną dziewczyną a już ma następną. A tu było inaczej. Trochę nieudolnie. Nie powiedziałabym, że ma jakieś doświadczenie. Prędzej, że luźny rozporek bez doświadczenia. Wróciłam z zażenowaniem na twarzy, ale chciałam dać mu szansę, bo w sumie ja tam nie lubię super doświadczonych don juanów, wolę właśnie niedoświadczonych aż tak
Ale on nie pytał się o mnie przed imprezą, tylko po. I nie pytał o 2 inne koleżanki singielki tylko o mnie. I chyba jednak nie zapomniał tak szybko, skoro później jeszcze pytał inną wspólną znajomą (o której wtedy wspomniałam) o mnie
Nie, nie świeciłam do niego oczkami. Miałam neutralne nastawienie. Takie, jak do każdego innego
Skumał, kto o niego pyta, pamiętał mnie, tylko dalej już nie odpisał
Tu się zgodzę- mam jedną akcję raz na dłuuuugi czas. To jest prawda, doszłam do takiego wniosku już dawno temu. Nie chodzę za często na imprezy, a jak chodzę to nie zawsze kogoś ciekawego się pozna. Na tindera wchodzić nie chcę. Założyłam konto, bez zdjęcia, przejrzałam, kto tam jest i... no nie. No chyba że wyniosę się do większego miasta (np. Wrocław), tam pewnie też i większy wybór, chociaż różnie to bywa, bo gadałam ostatnio z kobietą, co mieszka w Warszawie, rozwija się, dba o siebie, a jest 30+ i nie może sobie nikogo znaleźć. Kiedyś powtarzałam, że każdy wcześniej czy później znajdzie miłość, że to przeznaczenie itp., teraz uważam, że trzeba mieć masę szczęścia, żeby w ogóle trafić na odpowiednią osobę
Rada dobra, bardzo bym chciała korzystać z życia, ale nie ma tyle czasu ani pieniędzy. Na razie jestem na utrzymaniu rodziców. Dorabiam sobie, ale nie na tyle, żeby się utrzymać czy chociażby zapłacić za np. zajęcia dodatkowe typu sport. Już i tak u rodziców wyprosiłam zajęcia dodatkowe w postaci języków, bo potrzebuję ich w przyszłości do pracy i są tanie, bo około 18zł za godzinę, zajęcia sportowe są o wiele droższe i ciężko mi też je połaczyć z grafikiem na uczelni
Nie wiem, takie sytuacje potem mnie wykańczają i czasem wolę już nikogo nie poznawać, niż poznać i zastanawiać się "co on myśli", bo to strasznie męczące. Szczególnie, jeśli ktoś się zachowuje tak dziwnie jak on. No bo miałam sytuacje, gdzie ktoś chciał tylko seksu. Wyglądało to inaczej a ja ich intencje wyczułam od razu. A ten zachowuje się dziwnie. Niby na pierwszy rzut oka oczywiste, ale jak się wejdzie w szczegóły, to nawet znajoma, która mówiła "on chciał tylko jednego" teraz mówi "ja już nie jestem pewna, dziwny typ". W każdym razie pisałam do niego, nie mam sobie nic do zarzucenia

Niezbyt to mądra rada.

Droga autorko. Jeżeli odczuwasz utratę najlepszych lat swojego życia, to dlaczego tego nie zmienisz.
Wiesz co. Ja dopiero może od dwóch lat czuję, ze w końcu mogę sobie pozwolić na dużo i to robię. Czy żałuję, że wcześniej nie robiłem pewnych rzeczy, do których teraz jestem przekonany i do których się przekonuję?
Nie z jednego prostego powodu - Wtedy nie widziałem potrzeby ani możliwości, żeby coś robić. Nie wynikało to z mojego egoistycznego "ja chcę".
Po prostu również kwestia czasu, wielu obowiązków, uciekanie w pracę, problemy rodzinne w okresie młodzieńczym. Szczerze to nigdy nie czułem się specjalnie młodo, jak chodzi o zabawy itd. Nigdy na dłuższą metę nie mogłem sobie pozwolić na to.
Ucieczka w pracę była ucieczką od dysfunkcyjnej rodziny, od własnych problemów itd. Dalsze parcie w rozwój również.

I nie - nie widzę stawiania drugiej osoby jako korony do spełnionego życia. Choć z pewnością wspólna podróż przez życie brzmi lepiej, ładniej i łatwiej.
No i wiadomo, że człowiek przed biologią nie ucieknie. Zwłaszcza przy wysokim libido, które się o swoje upomina.

Ano widzisz. Dlatego napisałem, że powyższa rada jest niezbyt mądra, bo życie pozostaje życiem
I zaraz się okaże, że "rozwinięcie skrzydeł za młodu" zacznie się po 30