kolejna kobieta po 40 szukająca miłości - Netkobiety.pl

Jest tłoczno... ale jakie są konsekwencje tego? Że Pan będzie codziennie znikał na pół dnia opiekować się tymi dziećmi? Może niekoniecznie... Czyli że będzie poświęcał czas gdzieś poza twoim związkiem z tym panem? NP. święta czy wakacje... Pewnie to masz na myśli. Czas.

Też pomyślałem, że alimenty ma duże.

Kobiety mówią:     "chciałabym aby on zarabiał chociaż tyle samo co ja"
a mężczyźni:       "chciałbym, aby ona była chociaż tak samo atrakcyjna jak ja"   (?).

To znaczy, że nie ma czasu w ogóle. Faktycznie.

Szuka kobiety, aby spędzała czas z jego dziećmi, z którymi się rzadko widuje. Pewnie trochę chybiony cel... taka sztuczna sielanka "poznam kobietę, i będziemy razem jeździć z dziećmi na wycieczki". Chyba kobieta nie marzy o tym, aby spedzać czas z jego dziećmi.

Mężczyźni szukają kobiety atrakcyjnej dla nich z wyglądu.
Wiec nie dziwi mnie, że kobieta chce, aby on chociaż zarabiał tyle co ona.

Najgorsze te 2 etaty i brak czasu. Tzn o ile oczekujesz, że będziecie spędzać czas wspólnie wieczorami w tygodniu. Bo w te wieczory sama możesz chcieć zajmować się np hobby czy dokształcać.
Dwójka dzieciaków już dorosłe, to już niedługo pewnie skończy płacić alimenty za nie i zostanie jedno. Jedno dziecko, które widuje raz w miesiącu. Wtedy może się wykazać jako ojciec. Zdziwiłabym się jakby przy tak małym kontakcie z dzieckiem on jeszcze zostawił Ci opiekę nad dzieciakiem. Dobrze by to o nim nie świadczyło.

Problemem nie sa ci faceci, tylko twoj sposob doboru partnera. Facet nie ma ci kompletnie nic do zaoferowania (jakosciowy czas glownie). Jesli chcesz byc stara, weekendowa skarpetka, wyciagana z kosza, pomiedzy 2 rodzinami, 2 pracami i treningami, kiedy zajdzie taka potrzeba, to prosze bardzo. Radze docenic zycie ktore masz, wolnosc, ktora masz i odpowiedni facet sie pojawi. Taka lapanka facetow tylko ci zaszkodzi.

Serio w głowie zamieszkanie ze sobą po tak krótkim czasie? Toż to głupota dla wieku nastoletniego, a nie dojrzałych osób.
Ogólnie pan kiepsko rokuje bo raczej będziesz dodatkiem dla niego. Sama sobie odpowiedz czy ci to pasuje czy nie.
Bardzo dobrze, że nie idziesz na żywioł, to się chwali. Logika>emocje. Gdyby było bardziej cacy to byś tego tak nie analizowała ale jest jak jest.
Co do ciągnięcia dwóch prac różne są sytuacje w życiu ale osobiście uważam to za bardzo wyniszczający proces, rzutujący na całe życie. I jeśli ciągnie to tak rok, maks dwa no to ok, jestem w stanie to zrozumieć ale więcej? Pomijając wolny czas to zdrowotne samobójstwo jest.

Bardzo Wam dziękuję za odpowiedzi, trochę mi rozjaśniliście w głowie

Aniuu1: Też tak myślę, ze najgorsze te dwa etaty, Pan rano jeździ do jednej pracy, kończy w południe, wraca do domu, trening i jedzie do kolejnej, którą kończy o 21. Z jednej strony, na tym wczesnym etapie mi to bardzo nie przeszkadza, mam swoje zajęcia w tygodniu (nie każdego dnia), którym mogę poświęcić czas, jednak na dłuższą metę to nie zagra.

Pronome: doceniam swoje życie, cenię je sobie, nie chcę faceta z łapanki, stąd te moje dylematy. Jednak tak chciałabym spotkać odpowiedniego mężczyznę i stworzyć z nim związek.

Ela210: masz rację facet mi się spodobał, stąd ta analiza, bo właśnie nie chcę aby to przyćmiło fakty. Czas dla nas Pan ma w weekendy (na razie, tak to przedstawił), ja mieszkam w Warszawie, Pan w miejscowości obok, nie jest to sąsiedztwo ale też nie jakaś ogromna odległość.
Nie wiem czy na tak wstępnym etapie znajomości ktokolwiek snuje już plany zamieszkania ze sobą, chociaż oczywiście jak dla mnie jest to następnym krokiem w znajomości.

"Przez gardło by mi nie przeszło powiedzieć:: będziemy sobie weekendy z dziećmi spędzać."
Tego tak nie powiedział, wspomniał tylko, ze chciałby w przyszłości spędzać wspólnie czas np. wyjeżdżając razem na wakacje, ale uważa również, ze takie wyjazdy powinny być także sam na sam.

Z Panem spotykam się w ten weekend (już potwierdzone) i zastanawiam się czy nie poruszyć z nim tych tematów, czy to nie za wcześnie? Oczywiście nie pod względem kiedy razem zamieszkamy ale bardziej  jak on widzi, dalsze etapy w obecnej jego sytuacji? Co Wy o tym sądzicie?

Elu, to nie do końca tak, ładna buźka owszem jest istotna, ładne ciało także  ale to nie wszystko i nie zawsze najbardziej istotne, ważne żeby jednak chemia była

W tym przypadku, oprócz tego, że fizycznie mi odpowiada, to zahaczyłam się o to co mówił, czego chce. Większość panów szuka niezobowiązujących relacji (przynajmniej tych co spotykałam na swojej drodze), ten chce coś stworzyć, nie liczy na szybki sex (chociaż jakiś flirt z tym związany jest), ceni sobie ciepło, bliskość, zaangażowanie obu stron.

No nic, zobaczymy jak potoczy się ta randka. Staram się nie angażować, analizować sytuację i podchodzić do tego na chłodno. Ważne jest właśnie dla mnie aby nie zaszło to za daleko i wtedy nie okazało się, ze to jednak nie to.

Edit: pan mi właśnie wysłał link do wycieczki do Grecji z pytaniem czy lecimy? wylot w pn. Trochę popłynął

Nie jesteś zgredą i możliwe, ze masz rację.
Ja od rozrywki nie stronię, no ale bez przesady, pan wie, że ma dziecko, jestem sama, bez potencjalnej opieki nad nim na miejscu. Druga sprawa nie po dwóch spotkaniach.
Coś tam wspominał, czy jakbyśmy kiedyś chcieli gdzieś razem wyjechać na weekend to byłaby możliwość, oczywiście powiedziałam, że tak ale po ogarnięciu sytuacji w domu.

Masz rację, ze bardziej romantyczne byłoby jakby znalazł czas w tygodniu i po prostu  chciał się spotkać, zobaczyć mnie.
Wywinęłam się z odpowiedzią na to pytanie o wyjazd.

A co do kontaktu między spotkaniami, jest codzienny przez komunikatory.

Wyobrażam sobie, że miał Cię (@kobietapo40) w głowie, zobaczył reklamy, uniósł się fantazjami, wysłał do Ciebie linka, nie zdając sobie sprawy, że to gafa...
Zwłaszcza gafa, żę nie ma czasu ani trochę... a tutaj na wycieczkę znajdzie czas?

Hehehe... no właśnie. Dlatego uważam, że w komunikacji złe rzeczy trzeba zamiatać pod dywan na jakiś czas. Dobre rzeczy mówimy od razu, a złe do szuflady "jako dowody na proces sądowy".

Mistrz mawiał:               "Jeśli usłyszysz złe słowa, to zanim zaczniesz strzelać, dopytaj się co one dokładnie miały znaczyć, bo zazwyczaj to pomyłka, nietakt, gafa, nadinterpretacja. Dbaj o innych nie strzelając do nich od razu.  "

No właśnie?  Dlaczego jego związki się rozpadły?  To jednak kluczowa sprawa jeśli szukasz kogoś na życie.

Ja nie miałbym takiej ostrej opinii o tym panu... może nawet przeciwnie -- że był przy niej długo mimo że ona nie była w 100% jemu oddana duchowo.

Na uczucia przyjaźń/miłość/sympatia nie mamy wpływu. Na pożądanie nie mamy wpływu.
Ale na działania mamy wpływ.
Pan działał rozsądnie.

Hohoho! Tutaj reaguję jak byk na płachtę... Raczej bym mu powiedział

"NIE likwiduję konta. Poznaję Ciebie, ale też poznaję innych mężczyzn, a nawet będę się umawiać na spotkania. W przyszłości będę miała znajomości z mężczyznami, z dawnych lat, zawodowe. Szukam związku, wierności, zaufania... na wszystko przyjdzie czas. ".

Ta zaborczosc (usuńmy konta na portalu) jest jakas dziwna. Przecież nie jesteście jeszcze parą. Pan z jednej strony nie ma czasu na spotkania bo 2 etaty i inne zajecia a z drugiej strony chce 'zaklepac' Autorkę juz na tym etapie. Pan nr 5 dużo oczekuje a mało w zamian daje. Nie wróże szczęsliwego zakonczenia, racze bedzie foch gdy usłyszy 'Nie'.

Mysle, ze autorka sama sie skompromitowala, dopuszcza do siebie facetow, ktorzy w zaden sposob nie sa w stanie zaspokoic jej potrzeb, nie traktuja jej powaznie, ale ona tego nawet nie widzi, wchodzi w to. A pozniej znow rozczarowanie, narzekanie na facetow i tak w kolko. Nie ma co strzepic jezyka na ten temat.

Autorka wie najlepiej i zna swoją wartość. Zasługuje na ten 1% najlepszych cistek na rynku, przystojnych, wygadanych no i bogatych. A jakże. A ponieważ ten 1% tak bardzo nie lubi młodych niepretensjonalnych dziewczyn - nieraz gościnnych w kroku - to ustawia się w kolejce do autorki tak nachalnie, że ta musi ukrywać się w internetach i zakładać konta na portalach randkowych.

Ale niektórzy, na przykład ja, z ciekawością śledzą twoją przygodę. Więc jeśli dasz rady to się nie zrażaj... bo twoje posty i to co piszesz o mężczyznach i twoje spojrzenie na sytuację są ciekawe.

Ja również z ciekawością śledzę twoje doświadczenia z portali.

Sugestie były niejednokrotne, tym bardziej że mój wiek jest znany, ale mniejsza z tym.

Elu znam Twoje zdanie dotyczące moich wymagań i tego jakie masz Ty i wiem, ze określasz je inaczej (pamiętam wpis o gniazdowaniu:))

Abstrahując już od panów, których opisałam, to kto jest lovelasem a kto nie, kto zalicza się do tego niezacnego grona? Nie biorąc pod uwagę tak oczywistych rzeczy jak szybkie propozycje seksualne, "bajerowanie" kobiet,  imprezowanie na całego celem poznawczym i nie tylko.  itp.

Edit: Szeptem, zdaj sobie sprawę, ze nie będzie łatwo, wiem to od początku. Jeśli uznam, ze mam dość, to usunę konto.
W realu, też łatwo nie jest

Nadal Cię nie rozumiem  A propo de facto ale może mam słaby biomet intelektualny dzisiaj.
Jak widać na autorkę  lecą nie tłuste Misie ale lovelasy.
Może sobie żyć jak chce i wylawiać gości jakich chce  bo jak widać problemu na randkę się umówić nie ma.
Bo to jest umówmy się kwestia wyglądu a ie wieku ,potem to już sprawa wtórna czy jest na czym  zebrać punkty czy nie. .
Więc błąd popełnia nie wchodząc na portal,
ale wylawiając takich gości. .
Ja też jestem ciekawa opisu kogoś kto randkuje po 40 Ale trzeba zdać sobie sprawę  że większość mężczyzn szuka tam przygody A nie partnerki.
Brak czasu i niechęć do wysiłku, tanie gesty to znak rozpoznawczy takich Panów.
Dlaczego autorka takich od razu nie skreśla nie mam pojęcia.
Pewnie jakaś  sierotę męską  popelniająca wiele gaf damska część forum wzielaby w obronę, ale nie Pana nr 5..

Nie wiem ile masz lat, ale w pewnym wieku w realu spotyka sie wielu mezczyzn ale najeiecej jest w zwiazkach po prostu.
Kobieta też nie ma napisane na czole że jest wolna więc portale są przynajmniej miejscem  gdzie wiadomo że ktoś kogoś szuka jeśli wpisze singiel czy rozwiedziony. Albo kochanki gdy żonaty.
I co ciekawe każdy człowiek z portalu ma swoją realną postać gdzieś.
Jeśli jest jełopem nie przestanie nim być tylko dlatego że jakaś Pani spotka go na stacji benzynowej czy na dyskotece.
A to że ktoś nigdy nie wchodził na portal randkowy nie dowodzi że super z niego gość.

Przedstawiacie tu tego pana jakby był faktycznie telewizyjnej urody Nie, nie jest tak i absolutnie nie napisałam, ze patrzyłam tylko na ładną buzię, to Ela gdzieś zasugerowała, ze musi być bardzo przystojny. Po dwóch pierwszych spotkaniach wiedziałam tyle, że mamy podobne poglądy, lubimy podobne rzeczy, szukamy związku, nie zabawy, mamy podobne poczucie humoru itp. Wyszła również jego przeszłość co do której miałam wątpliwowści o czym napisałam A potem jeszcze kilka innych rzeczy, o których trochę później.

Więc jak już tak tego wyglądu się "czepnąłeś" to dla wielu kobiet podejrzewam, że pan wcale atrakcyjny by nie był, patrząc chociażby na wzrost ( bo przecież na portalach panowie zaczynają się od 180 cm ) Abstrahując od tego pana, bo nie o nim tylko - pisząc o atrakcyjności, co juz podkreślałam, facet musi mi się podobać. Chyba to samo dotyczy mężczyzn, ja też muszę podobać się facetowi, inaczej się nie da.

Może i źle szukam, może popełniam jakiś błąd, nie twierdzę, że nie. Jednak to o czym Ty napisałeś np. o  hobby, niestety  nie świadczy , ze pan nie będzie "lovelasem" (wiem z doświadczenia ) W swoim życiu miałam różnych mężczyzn, ale każdy mi się podobał, podkreślam mnie, dla wielu innych kobiet nie byli oni atrakcyjni fizycznie, nie byli to adonisi, telewizyjne gwiazdy, tylko zwykli faceci, a to, ze nie lubię piwnych brzuchów, to już kwestia gustu, innej pani misio się spodoba.

Nawiąże jeszcze do tych zarobków, bo widzę, ze ta kwestia też często się powtarza. Tak, mam takie wymagania, i nie wiąże się to z byciem np. materialistka, tylko ze sposobem życia, spędzania czasu, a również może pojawić się problem, który wynika z podejścia mężczyzny do tego, że zarabia mniej. Znam również przypadki, ze taki pan z średnią krajową, chcętnie przytuli sie do Pani, która zarabia więcej - tak to działa w obie strony, nie tylko niektóre kobiety tak mają.

Noe odbieraj kobieto40+ naszych (moich) wypowiedzi negatywnie. To nie jest krytyka, czy wyszydzanie Twoich wyborów. Wykonujesz świetną pracę - walczysz o swoje szczęscie, milosc, przyszlość u boku partnera. Wiekszosc z nas Cie wspiera, podziwia i radzi na tyle na ile sami rozumiemy tą sytuacje która może spotkać każdego - także osobę w stałym związku.

Jeśli ktoś w jakimś celu wykona dużo, dużo pracy, to w ten sposób pomaga swojemu szczęściu. Na szczęście trzeba sobie zapracować. Ciężko zapracować. A potem zdarzają się takie zbiegi okoliczności, w które nawet trudno uwierzyć, że są prawdą, a zmieniają nasze życie. Anglicy na to nawet mają swoje słowo "serendipity":

https://www.wordhippo.com/what-is/anoth … ipity.html

Czyli koleżanka "odwaliła kawał roboty" na portalach, aby zobaczyć kolegę obok.

Wyobrażam sobie, że inna pani odwali kawał roboty na portalach, aby zareagować później na odpowiednie słowo obcego pana w kawiarni... którego wcześniej by zignorowała...               Albo przy dużej ilości poznanych osób, w końcu znajdzie okruch złota:

dokładnie o tym piszę. Latają z dupami pół życia a jak uroda już nie ta, to wcześniej czy później szukają frajera w sweterku. na bezrybiu i...
Wyobrażam sobie jak to musi teraz szczypać. Przyznać się wprost nie przyzna, ale zawsze można powiedzieć: "Spotkali się chyba po prostu w dobrym momencie. Myślę, że wcześniej to by się nie udało. " - oczywiście że by się nie udało, bo by nawet nie zwróciła na niego uwagi. Nie ta liga.

co do moich frustracji, to chyba komuś się coś pomieszało. To nie ja tu wylewam żale na słabe randki i kiepskich kawalerów. Nie robię domysłów czemu ja taki cudny i pewny siebie siedzę sam po 40

Nie prowadzę poszukiwań na szeroką skalę (z notatkami w "czerwonym kalendarzyku" włącznie) i nie poddaje wyników tej żenady pod publiczny osąd. (to już w ogóle jest poniżej krytyki)

mnie to po prostu bawi. i smuci jednocześnie, bo każdemu się jakieś tam szczęście należy.
choć kibicuje autorce, to zalecam dużą dozę realizmu.

temat jest super.

widać pokomunistyczny wyrób jesteś i mało znasz realia.
Pokolenie 40 +latek wychodziło za mąż zwykle zaraz po studiach albo i wcześniej- za chłopców w sweterkach którzy byli zwykle biedni jak mysz kościelna, a dorobili się po 40 i pobiegli za tymi co z du...mi latają pannami, które nie będą z chłopcami w sweterkach swoimi rówieśnikami kredytów spłacać.
wiec nie ten portal i nie ta klientela. Nasi chłopcy w sweterkach przeskoczyli w garnitury i odlecieli więc rozumiesz- mamy uraz do chłopców w sweterkach..
na jakis portal dla 20 musisz skoczyć wylać gorycz.

Foggy, nie odbieram Waszych (Twoich) wypowiedzi negatywnie, chociaż zauważyłam, że niektórzy próbują mnie przekonać, iż mam w ogóle nie patrzeć na wygląd mężczyzny, obniżyć poprzeczkę jeśli chodzi o moje wymagania, zmienić "półkę". Ja nie chcę zmieniać wymagań, oczywiście nie wiem co mi życie przyniesie i może okazać się, ze niektóre wymagania się zniwelują, ale naprawdę nie widzę się z panem np. łowiącym ryby, czy wyglądem, który zupełnie mi nie pasuje. Kiedyś ta moja lista wymagań była znikoma, nie wiedziałam czego potrzebuję i to się dla mnie źle kończyło.

Napisałeś również, ze pewne cechy charakteryzują "nie lovelasów", a Pan mało przystojny lub nie mający grubego portfela nim nie będzie - to są stereotypy, tacy Panowie też się trafiają, nie mający wyglądu, pieniędzy albo czegoś tam jeszcze jednak bawiący się kobietami. Dlatego tak bardzo bym nie dzieliła i nie kategoryzowała.

Tak jak wyżej pisałam, bardzo cenię sobie Wasze rady, pewnie gdyby nie Wasze wpisy, nie zwróciłabym tak szybko uwagi na to, ze np. Pan nr 5 nie będzie miał dla mnie czasu z powodu tak napiętego grafiku, bo założyłam, ze na początku to mi nie przeszkadza, ale później....no właśnie - patrzenie przyszłościowe się powinno włączyć.

Do apropo_defacto mam ogromną prośbę, aby już nie wypowiadał się w moim wątku, czytać nie zabronię, więc chłoń wiedzę i się nią delektuj ale we własnej głowie, bez dzielenia się przemyśleniami ze mną.

zaśmiecasz mój wątek, więc ponawiam prośbę. Załóż swój i wylewaj tam swój jad.

powrócę nieśmiało do idei wątku. Wylewasz tu swoje żale i jad na "nieodpowiednich" partnerów szukając ich miejscach gdzie normalnych jest niewielu. Chyba coś pokręciłaś...

2 małe uwagi natury ogolnej. Autorka, kobieta40+ patrzy na swiat z Warszawskiej perspektywy, gdzie ta 1 srednia krajowa 'nalezy sie kazdemu' , stad jest ona traktowana jako marna wyplata. Tylko ze ta 1 srednia krajowa to w miescie powiatowym ma poludniu Polski to calkiem konkretne pieniadze (tu dalej 1m2 mieszkania po remoncie kosztuje 4000- 4500). No i to hobby. Choc 'łowienie ryb' było takim przyslowiowym hobby, to nie trudno mi sobie wyobraziec, ze facet po 8-9 godzinach ciezkiej pracy (niezaleznie czy ciezkiej umysłowo np. w korpo 8h przed komputerem, czy ciezkiej fizycznie - montaż, produkcja) to chce odpoczac zarowno fizycznie jsk i psychicznie. Pojechanie z wędką nad zalew by połowic sobie ryby swietnie wpisuje sie w nurt slow-life, czy work-life balanxe, a pewnie takich facetów szukasz. Co to potrafią wypocząc i zregeerowac die po pracy w inny sposb niz z pomocą 4-packu Tyskiego.

Jest gatunek kobiet, który jedyne męskie hobby jakie akceptuje, to zajmowanie się partnerką. Jak jesteś na rybach, to cię nie ma, a na dodatek, o zgrozo przez kilka godzin myślisz pewnie o czymś innym niż twa luba. To jest trudne do zniesienia.

Jakieś pokrywające się zainteresowania to przecież nie oznacza, że facet zajmuje się partnerką. To znaczy, że mają co razem robić w weekend, wieczór lub wakacje a drugie nie musi się przy tym poświęcąć, bo robi to dla siebie. I mają wspólne interesujące tematy do rozmowy.

" Choc 'łowienie ryb' było takim przyslowiowym hobby, to nie trudno mi sobie wyobraziec, ze facet po 8-9 godzinach ciezkiej pracy (niezaleznie czy ciezkiej umysłowo np. w korpo 8h przed komputerem, czy ciezkiej fizycznie - montaż, produkcja) to chce odpoczac zarowno fizycznie jsk i psychicznie. "

Samej zdarzyło mi się chodzić prawie codziennie na tańce czy jogę i w ten sposób odpoczywać psychicznie i odstresowywać się po pracy. Znam takich co tańczą np 3 godziny dziennie po pracy praktycznie codziennie. Z przyjemnością. Kobiety i faceci. Przychodzący w parach albo sami.

Mnie dziwi to, że ciągle podkreślasz że jemu zależy na stałym związku. Słowa nic nie kosztują, a co do kwestii faktów - gościu na stałe relacje nie ma czasu, a być może również nie ma umiejętności, skoro aż dwa poważne związki z dziećmi mu się nie udały.