kolejna kobieta po 40 szukająca miłości - Netkobiety.pl

no ale zle napisal ze dla samotnej matki dziecko jest zawsze priorytetem, a nie facet? Trzeba miec chyba naprawde duza motywacje zeby sie wiklac w taki zwiazek. Nawet jesli masz nastoletnia corke to moze u niej powstac wiele obiekcji odnosnie nowego amanta i wiele nieprzyjemnych sytuacji

Oczywiście, że bym nie chciał, ja bym chciał by kobieta chciała mnie jako osobę, a nie potencjalnego dawce spermy. Tego się trzymam. Desperacja jest zawsze najgorszym doradcą, przyćmiewa osąd.
Nie chce mi się odnosić nawet do postów Eli ale jedno mi się tam rzuciło. Że mężczyźni bardziej patrzą na wygląd. Nie wiem gdzie ty żyjesz ale z moich obserwacji jest zgoła odwrotnie. Ot chociażby widzę po sobie. Jak było kiedyś jak jest teraz. A inne źródła? A chociażby podśmieujki z tinderowych porażek czy innych randkowych. Że przyszedł jakiś łysy, niski, niezadbany etc etc. Że zdjęcia kłamały. No w ogóle nie patrzą na wygląd.
Każdy człowiek patrzy na wygląd. Istnieją na ten temat badania i można sobie zaklinać rzeczywistość ale ładni zawsze mają łatwiej bo istnieje coś takiego jak efekt aureoli.

Żadnych takich korelacji nie zauważyłem. Raczej wręcz przeciwnie.
Bo ty piszesz że albo jedno albo drugie albo trzecie. Jak chce się wymagać to trzeba reprezentować pewien zestaw jednak. I TY zarzucasz mi czytanie bez zrozumienia? Może najpierw sama poćwicz i przestań wychwytać fragmenty wypowiedzi pod swoje tezy?
Czy umięśniona klatka wyklucza inne cechy? Nie, wręcz przeciwnie. Świadczy o pewnym samozaparciu, o chęci rozwoju. Na pewno lepiej świadczy, skoro bawimy się po twojemu - niż piwny brzuch i inna opona.
Samorozwój jest zawsze dobry, jakikolwiek by nie był. Nie na darmo w Japonii osoby otyłe są często stygmatyzowane nawet w pracy jako osoby leniwe.
Zgodzę się z kasą i władzą, to jest zawsze na czasie, tak jak i pewność siebie - nie udawana.

Tu też piszę tylko z mojego doświadczenia i w sumie dwóch kolegów mutantów (którzy zajmują jednak sensowne stanowiska i potrafią złożyć zdanie wielokrotnie złożone) - babki 30-40+ są bardziej śmiałe i o wiele bardziej komplementują wygląd, same zaczepiają, łapią za rękę, tu się oprą, ot takie zachęto niewiwinno-winne flirty. Młodsze koleżanki jednak trzeba samemu ośmielić. Może takie środowisko (baaardzo duża firma w stylu korpo i znajomi znajomych z okolic) ale moje doświadczenia zaprzeczają temu co mówisz. I to fajne babki są.

Nie no jasne. Dlatego podkreślam - zestaw.
Ja nie gloryfikuje mięśni rodem z greckiej rzeźby. Ba, jak się ktoś mnie pyta o ćwiczenia itp (sam nigdy nie poruszam takich tematów pierwszy, tylko z ludźmi w temacie) to wręcz mówię, że jak chce aktywności to niech się łapie za coś co go bawi i lubi - to ma sprawiać przyjemność, być wentylem zbijającym ciśnienie z głowy a bycie "fit" to bonus. I zawsze powtarzam, że tylu będzie się to podobać ilu odrzuci.
Tym nie mniej wierzę, że pewne cechy wyglądu jednak dają obraz osoby dbającej o siebie. Nie wiem, może jestem uprzedzony ale co drugi (jak nie więcej) facet po 25-30 roku życia już lata z brzuszkiem, mniejszym-większym. No słabe to dla mnie, mało estetyczne.

Zrzutekranu, Ela
jako kobieta "poszukująca" i zwracająca uwagę na wiele aspektów u mężczyzn uważam, że i mężczyźni i kobiety (nie ma znaczenia wiek) patrzą na wygląd fizyczny. Tak jak Ela napisała, im kobieta starsza bardziej zwraca uwagę na charakter faceta niż na jego mięśnie, jednak jak dla mnie obwisły brzuch, wiszące podgardle skreśla faceta nim się odezwie, nawet jakby IQ miał ponad przeciętną. Każdy ma jakieś swoje standardy i upodobania w wyglądzie płci przeciwnej.
Niestety mężczyźni po 40 są bardzo zaniedbani (moje obserwacje) i czasami nie są w stanie nadrobić tego charakterem. Znaleźć Pana  w wieku 40 plus, który dobrze wygląda i do tego ma poukładane w głowie to duża sztuka, dlatego często kobiety dojrzałe przymkną oko na wygląd gdy mężczyzna ma inne pasujące jej cechy. Ja niestety nie przymknę i pewnie przez to trudniejsze poszukiwania. Trochę zgodzę się z zrzutekranu, ze wygląd świadczy o sposobie życia jednak pozostaje jeszcze kwestia genów, nie każdy musi być super aktywny, aby dobrze wyglądać, są "szczęściarze", którzy małym wysiłkiem osiągną efekt, dla innych obarczony katorżniczą pracą.

Misinx dzięki za ten wpis, bo po wypowiedziach poprzednich Panów ręce mi opadły.

Edit: co jeszcze ciekawego zauważyłam Dla wieku kobiet "facet zaczyna się od 180 cm" i faceci o tym wiedzą, jednak nie da rady tego zmienić więc nadrabiają w wyglądzie inaczej. Im facet niższy tym lepiej zbudowany a często jak już ten wzrost jest "akceptowalny" przez kobiety to mięśni mniej
Oczywiście nie generalizuję, ale jest to zauważalna tendencja

Myślę, że jednak z wiekiem widać coraz bardziej styl życia po wyglądzie. Wydaje mi się też, że w przypadku większości ludzi, którzy nie zdążyli się za mocno zaniedbać nie trzeba jakiejś katorżniczej pracy aby wyglądać dobrze. Wystarczy zwracać uwagę na dietę (nie obżerać się, jeść zdrowo) i trochę ruchu ale regularnie.

Rossanka oczywiście się z Tobą zgadzam i też o tym wyżej napisałam, każdy człowiek ma jakiś swój typ, biorąc pod uwagę i wygląd i tzw. przyciąganie.

Aniuu, tak wiekiem bardzo widać tryb dotychczasowego życia i masz rację, jeśli ktoś się nie zaniedba wcześniej to wysiłku dużego nie trzeba.

Ela, gdzie ja napisałam, ze idealny typ z wyglądu jeśli nie ma osobowości i "nie gra" jest dla mnie do zaakceptowania? Nie, nie jest....no chyba, ze na jeden numerek, ale to też by nie przeszło bo jednak inteligencja i osobowość są sexi i to one "robią robotę".
Musi grać wszystko, czyli atrakcyjny fizycznie (dla mnie) + odpowiednia osobowość (dla mnie)

A adoptowane?

Jeden kocha, a jeden nie kocha. To nie jest żadna reguła. Kiedy się łapie kontakt z dzieckiem to naprawdę nie jest trudno go pokochać. Wiem coś o tym. Czy jest to łatwe ? Nie jest. Chociaż oczywiście wszystko zależy od sytuacji, od wieku dziecka itp. Ja swojego syna poznałem jak miał 5 lat.
U części facetów mam wrażenie, że pojawia się jakieś porąbane poczucie dumy, że "Co, ja będę cudze piskle wychowywał ? Frajerem jestem ?". I tego się boją. Że koledzy, otoczenie uzna ich za frajerów.

Łooooł Dodaj jeszcze do tego wariantu, to, że będą mieszkali jakieś 150 km od siebie i ten wdowiec, będzie miał samochód elektryczny, a w okolicy nie będzie ładowarki

Ona nie będzie spać u niego.
On nie będzie spać u niej.
Nie wezmą wspólnego kredytu.
Nie wezmą opieki nad obcymi dziećmi.

... ale w jakiś sposób będą mieć siebie... a to duża zmiana.

A jakby trafiła na Szkota, to nawet portek nie będzie

Ach, ale ja niezniechęcam ani nie dowalam. Było sporo wypowiedzi/porad dotyczących 'gonienia króliczka' - czyli czasu i miejsca randki, zachowania kandydata czy jego oceny. No ale gdy juz tego 'króliczka' złapie Autorka, to można z nim zyć, tworzyć związek. Owszem może nie być powyższych problemów. Tak zagadać po prostu a nie zniechęcać cgciałem.

Gary, to sie nazywa kochanek/kochanka. Milo i bez zobowiazan .

Hej wszystkim, postaram się odnieść do postu foggy, chociaż faktycznie tak daleko nie sięgam analizami , będą jak się coś wydarzy. Jednak oczywiście po wielu moich doświadczeniach zastanawiałam się nad wieloma kwestiami. Jedno wiem, wszystko zależy od drugiego człowieka, od relacji jaką stworzymy i od tego co w danej chwili będziemy chcieli.
Ja tego na daną chwilę nie wiem, chociaż biorę pod uwagę:
- spotykanie się, wspólne wyjazdy, poznanie swoich dzieci/rodzin ale nie mieszkanie ze sobą
- zamieszkanie ze sobą na pewnym etapie znajomości
-  będzie to  osoba mieszkająca za granicą, wtedy problem może być większy, biorąc pod uwagę moja ucząca się córkę, jednak pewnie i to byłoby do ogarnięcia.

Spotykałam się już z kimś kto miał dzieci w opiece naprzemiennej (nie wdowiec ale zawsze:)), spotykałam się również z Panem z którym wyjeżdżałam na wakacje, ferie razem z moim dzieckiem (on miał dorosłą córkę), pomieszkiwał u mnie (wspólne obiadki, weekendy i takie tam) ale nie zamieszkaliśmy razem, mimo, że on chciał (szukał nawet dla nas większego mieszkania)  No i oczywiście spotykałam się z Panami, gdzie żadne nie wchodziło "z butami" w swoje życie.
Wiem jedno, że jeśli dwoje ludzi będzie chciało to się da, jednak gdy sytuacja będzie mi "doskwierać" i będę chciała czegoś innego, czegoś więcej a z drugiej strony będę słyszała, że się nie da - zakończę tę znajomość.

Gary, to o czym Ty piszesz przerabiałam i takiej relacji nie chcę, bo to na dłuższą metę się rozmyje, no chyba, że na chwilę.

Napiszę Wam jeszcze jak sytuacja portalowa się rozwija, albo i nie rozwija

Założyłam jeszcze jedno konto na drugim portalu (taki mały eksperyment) Na każdym mam inne zdjęcia. Na jednym takie "zwyklejsze", robione amatorsko (chociaż są fajne), na drugim "wypasione" z sesji, którą robiłam w wakacje.

I teraz, tam gdzie zdjęcia wypasione, par mnóstwo, ale kontakt marny, powtarzające się sytuacje z propozycja spotkania i potem cisza, jeden pan po mojej odpowiedzi na zaproszenie, że mogę się spotkać bliżej weekendu, usunął parę
Mam wpisane, ze nie szukam jednorazowych przygód i staram się takich panów wybierać (chociaż, nie zawsze wiadomo). Sparowało mnie z jednym panem, który miał wpisane ze szuka czegoś poważnego, wymiana 5 zdań, a pan z tekstem jaki sex lubię bo on taki i taki - no wszystkie odwłoki mi opadły.
Miałam jeszcze jednego ancymonka. Gadamy na jednym portalu, całkiem miła i przyzwoita rozmowa, wchodzę nastepnego dnia, a pana juz nie ma. Za dwa dni później "polubił" mnie na drugim portalu - no mówię debil
Reszta to takie zwykłe pitu pitu, do niczego nie prowadzące, na zasadzie dzień dobry, miłego dnia...., mimo, ze ja na początku rozmów staram sie być otwarta i aktywna, ale jak widzę, ze Pan w to nie wchodzi, zaczynam iść jego torem, aż korespondencja się urywa siłą rzeczy.

Nie mam takich doświadczeń związkowych. A te które opisałaś wyżej, twoje doświadczenia, były różnorodne i pewnie wartościowe dla twojego życia.
Myślę jednak, że nie mieszkając razem można się tak zaprzyjaźnić, zżyć ze sobą, tak bardzo, że potem bardziej będzie nam siebie brakowało niż byśmy chcieli zakończyć znajomość.

W takich luźniejszych relacjach (typu ja żonaty, ona mężatka), żadne z nas nie chce zakończyć relacji, relacja trwa latami, tak na luzie... nikt nie znika, nigdzie nie dążymy... gdybyśmy byli wolni to i tak ze sobą nie będziemy... ale żadne nie chce ograniczyć kontaktu.

A ma, jeśli chodziło im, że to ma być jakaś kawa z seksem?

Eh powiem ci, że szczerzy po prostu. Muszą cię uważać "za normalną babkę". A takie układy to zmora naszych czasów i jednocześnie błogosławieństwo.

Seksu po prostu szukali.

Mówiłem to w kontekście zamieszkania ze sobą gdy się jest wolnym, że niekoniecznie relacja się rozpadnie, bo może trwać latami, ale musi być w niej coś co nie ginie. Czyli być jak trawa, która nie znika, a nie róża, którą trzeba pielęgnować, bo zapomniana umrze.

A to życie to romanse z żonatymi? Bzdura. Chociaż słabe jednostki godzą się na to.

Gdy jesteśmy starsi, to mamy doświadczenie "związkowe", więc wiemy czego absolutnie nie zaakceptowalibyśmy w kolejnym związku, ponieważ we wcześniejszym związku te wady drugiej osoby nas bolały.

Moja żona ma wady, których bym nie zaakceptował w kolejnym związku. Ja mam wady, których ona by nie zaakceptowała. Musimy te wady objąć bezwarunkową tolerancją, aby razem zgodnie żyć. Dlatego wydaje się, że większość małżeństw jest złych.

Motto:      "Żona jest dobrą kobietą, ale ma pewne wady. Mąż jest złym mężczyzną, który ma pewne zalety."

Może dlatego osoby samotne nie mogą znaleźć nikogo do trwałej relacji, bo zawsze jest źle, bo każdy ma wady... w dodatku wady, których "absolutnie nie akceptujemy".

Jesteś w tym ekspertem, więc pewnie docelowo trzeba zamieszkać razem, aby budować wspólne życie.

Stara miłość nie rdzewieje:   dziewczyna ze szkolnych lat, emocji nie ma wiele, seksu nie ma wiele, ale jaka historia przez tyle lat... Czyli nie tylko seks i emocje, ale też korzenie sto lat temu.

Jak kupimy sobie nowe duże drzewo, to korzenie będzie miało niewielkie, posadzimy go w ogródku, i pewnie uschnie. Lepiej kupić małe drzewo i niech sobie rośnie zapuszczając korzenie... ale to wymaga czasu, i nie wiemy czy drzewo jakie wyrośnie nam się spodoba. Taki dylemat budowania trwałych relacji.

Oczywiście Ty musisz mieć wolnego, do spędzania czasu razem, do życia razem.

OK Masz rację, bo jesteś praktykiem, a ja tylko teoretyzuję.

Takie informacje jak światopogląd czy problem z alkoholem raczej szybko wychodzą, jeśli się kogoś poznaje- wydaje mi się że mozna to odkryć jeszcze na etapie zwykłej znajomości, a nie bliższej relacji.
No chyba że ktoś wpada w odmęty romantyzmu, słodkich słówek, konwersacji o sprawach nieistotnych by podgrzać atmosferę.
ale to moze być przez mężczyznę z kolei odczytane jako: kobieta chętna na romans i nic więcej. Bo tak jak pisze zrzutekranu mężczyżni ( nie wszyscy ale większość) klasyfikują sobie kobiety. To jest częśto podświadome i już na początku ma się etykietę.
ale moze się mylę.

Chyba każdy jakiego znam tak ma.
Upraszczając - dobra kandydatka na żonę (czy kto jak to widzi)/dobra kandydatka na seks (i nic więcej). No i jeszcze koleżanki wszelkiej maści, jak nie ma żadnego pociągu.
Kobiety chyba robią podobnie, nie? Nadaje się do związku, nie nadaje się ale w sumie ciacho czy tam inaczej fajny seksualnie, nie nadaje się do niczego i oczywiście friendzone.
kobietapo40 - no i na zdrowie. Za burdel się płaci, a seks bez zobowiązań to wymiana mająca na celu dać przyjemność obu stronom, w założeniu. Zresztą, to nie jest tak, że ja sobie szukałem kogoś konkretnie na seks. Chyba raz tylko. Zawsze do normalniejszej relacji, a że wychodziło jak wychodziło, cóż, nie będę wybrzydzał, jak się nie ma co się lubi...

No i ok. Wiadomo, dobry seks musi być w związku, bez tego szkoda zachodu (przynajmniej dla mnie).
Co do przyjaźni, powiem ci z mojego punktu widzenia (i myślę, że lwiej części facetów). Jak idę na randkę to ja się nie chce bawić w koleżeństwa czy przyjaźnie. Ja szukam kobiety, partnerki, która jak wszystko fajnie się potoczy to będzie TEŻ przyjaciółką. Jak kobieta (nowo poznana z randki etc) zaczyna widzieć we mnie "przyjaciela" to przestaje marnować swój czas. Ładne określenie na "sry nic z tego nie będzie nie kręcisz mnie".
Co innego z jakąś znajomą którą znam X czasu, tego typu historie jak najbardziej, można się kolegewać - można i nawet jak się uda przyjaźnić.

Myślę, że o to nie chodzi Autorce i że ona unikać chce właśnie takich spotkań tylko w celu rozładowania. Takich propozycji dostała pewnie na portalach randkowych czy też w realu kilka, kilkanaście. Z reguły kobieta działa inaczej. Mało jest takich, dla których sam seks to tylko seks, a potem rozchodzimy się do domów do następnego razu, a w międzyczasie szuka się faceta na stałe. U facetów jest inaczej. Dla nich seks to seks i tam nie musi chodzić o nic więcej. Stąd pewnie te skoki w bok w małżeństwach, dla niektórych panów nie jest to zdrada, bo nie kochają kochanki, nic nie czują do niej a seks to tylko fizyczne rozładowanie. Coś jak pójście na siłownie, albo do teatru aby nakarmić ducha, albo do restauracji aby sie najeść. Tam nie ma uczuć, przywiązania, idziesz ćwiczyć, oglądać sztukę, jesc. Na tej zasadzie idziesz uprawiać seks z kochanką. U kobiet włączają się uczucia, stąd pełno wątków, gdy kochanka się zakochuje, nawet hesli na początku deklarowała się, że dla niej będzie to tylko też sam seks. Układu ciągną się latami, kochanka czeka, kocha coraz bardziej, a facet nie widzi co za problem, bo żonę to on ma, a z kochanką uprawia jedynie czynność, bez wikłania się w uczucia .
Stad te nieporozumienia.
Mało tego, nieporozumienia mogą być już na początku. Dochodzi do zbliżenia, jest seks, jeden, drugi, kobieta myśli, że to związek, a dla mężczyzny może to również stawać się już powoli związkiem, a może tylko jest to dla niego rozładowanie seksualne i nic więcej.
Także w przypadku Autorki, myślę, że nie jest to dobry pomysł, takie znalezienie sobie kogoś do seksu, bo ona takich postaw jak Twoja właśnie unika. A internet pełen jest takich typków.

Ja nie dziele tak. Dziele na 3 grupy : facet do związku i seksu, facet do kolezenstwa, facet, którego nie chce znać.

No właśnie tego nie rozumiem: jeżeli kobieta idzie z kimś  mało znanym do łóżka to widzę 2 wersje:
1silny pociąg seksualny
2 duże zauroczenie

W obu tych przypadkach seks powinien być między ludźmi udany bo są te emocje.
No chyba że seks miał dodatkowe tlo: czyli budowanie bliskości z mężczyzną ale takie wyobrażenia to mogą mieć młode niedoswiadczone dziewczyny.
Nie widzę  więc sensu w chodzeniu do łóżka z mężczyzną który takich emocji jednych albo drugich nie budzi.
I pisząc  zauroczenie nie mam na myśli tego co racjonalnie ocenia głowa: czyli przystojny inteligentny dowcipny itd.
Zauroczenie raczej typu: energia że chcę  przy nim być. Stamtąd już tylko krok do pożądania  i  satysfakcji bo przecież kobieta też ma jakiś wpływ na przebieg tej chwili.

Natomiast u mężczyzny jest inaczej: bo on się z natury rzeczy rozladowuje w seksie. To kobieta coś bierze więc musi się zastanawiać od kogo.
Ale może inne Panie mają  swoje spojrzenie.
Klasyfikacja mężczyzn podobną jak u Rossanki:
Taki który budzi emocje jako mężczyzna
Taki co zakwalifikowany jest jako kumpel
I ktoś kto ma etykietę unikać: czyli niewygodny niebezpieczny albo dupek.

Wyjście od kumpelstwa do 1 kategorii jest prawie niemożliwe jak się już odslonili przed sobą i ona go oceniła że nie jej typ.
Zejście do kategorii 2 z 1 też nie jest proste. Raczej się do 3 wpada.

Miłość ani jej szukanie, czy wiek, nie są trudnym tematem. Chodzi raczej o to, że po 40-tce każdy ma już jakieś przejścia, typu rozstania itp.
Chodzi raczej o to, że kochać chcą. Ale bardziej się boją.

A po czym poznać, że czas jest "wydawany" mądrze ?

Moim zdaniem trwałe przyjaźnie damsko-męskie można zawrzeć w czasach szkolnych, studenckich. Ja mam takie właśnie z tych okresów. W późniejszym okresie to już nie wypalało i było najzwyklejszym friendzone. Teraz też już sobie nie wyobrażam, że z jakąś kobietą zacząłbym się przyjaźnić. Zresztą nie potrzebuję kompletnie już takich relacji. Wystarczą mi te co mam.

Przecież to proste. Po prostu taki facet generalnie nie ma ochoty się wiązać, brać zobowiązań. Ma inne priorytety. Ale nie unika kobiet. Lubi z nimi przebywać, rozmawiać, a czasami po prostu się przespać. Robi to oczywiście tylko z tymi, które mu się podobają.