kolejna kobieta po 40 szukająca miłości - Netkobiety.pl

Panowie szukają praczki, sprzątaczki?
A panie szukają frajera, który będzie łożył na nią?

Eeeeeeeeee... wg mnie zupełnie nie trafione cele...
Oto prawdziwy cel:

Chodzi o to, aby nie być samotnym, tylko kogoś mieć. Nawet nie trzeba ze sobą mieszkać.

Spryt polega na tym, aby się nie spalić. Nie ładować energii na początkowych etapach znajomości. Handlowcy mówią "lejek sprzedażowy" -- z dużej grupy osób, wyławia się węższą i węższą grupę osób, aż przez dziurkę przechodzi garstka osób.

Otóż to. Chcemy kogoś poznać, aby mieć dobre chwile, z kimś nie samemu. Być może ten ktoś będzie z nami częsciej, dłużej, ...

Wyżej miałaś obawy że się wypalisz. Porozmawiać kilka dni? Okej -- jeśli masz tyle czasu i energii do zainwestowania... Ale pomyśl -- czy nie szybciej jest się zobaczyć w realu?

Pan zaproponował kawę, na szybko. Moim zdaniem miał rację, dobrze działał. Chciał Cię zobaczyć na żywo.

Zastanawiasz się czy coś tracisz... Po pierwsze policz czas pisania i czas spotkania w realu. Gdzie go zmarnujesz mniej.

Można działać nawet bardziej hardkorowo -- nie chodzisz na kawy, tylko mówisz panu, że w danym miejscu o danej godzinie możecie pogadać przez 10 minut... nawet w rogu parkingu przy markecie, albo na skraju parku, albo gdy czekasz aż samochód się umyje. Zainteresowany Pan (jak ten od kawy) powinien móc przyjechać, a nawet powinien być zadwolony, że nie musi iść do kawiarni, tylko zrobi sobie szybką weryfikację.

To taka szybka randka. Speed-dating, gdzie ludzie rozmawiają przez 5 min i potem następny, następny.

To jak podryw PUA, gdzie gość atakuje na ulicy, porozmawia 5 min, bierze numer, a potem, za jakiś czas, wieczorem lub za kilka dni nawiązuje dalszy kontakt.

Czyli minimum energii, minimum czasu, i wstępna weryfikacja.

O to chodzi.

I dobrze robi. Ma chwilę zabawy, ale może znajdzie kogoś fajnego.
A seks? Cóż... to jej zabawa, a w życiu liczą się chwile.

Pewnie będąc wolnym panem robiłbym jak ta koleżanka... Hurtowe poznawanie ludzi, nie stronienie od (dobrego) seksu, i zbliżenie duchowe z osobami, które mi się duchowo podobają.

Kompletnie nie czaję bazy...
Ona ma 40+, ma dzieci, pracę, stabilne życie...
On ma 40+, ma dzieci, pracę, stabilne życie...

Dlaczego ona miałaby potrzebować go do wychowywania dzieci? Przecież ona to już robi sama przez wiele lat? Dlaczego ona miałaby poznawać kogoś do utrzymania dzieci, skoro ona to robi już od wielu lat? Dlaczego on, obcy facet, znajomy mamy, miałby cokolwiek robić na rzecz wychowywania jej dzieci? Dlaczego ona miałaby mu prać, gotować?

Nie po to ludzie szukają się na portalach, prawda?
Samotne kobiety nie myślą "Oooo... poznam kogoś, aby było mi w życiu łatwiej -- pomoże przy dzieciach, sypnie pieniędzmi, ...".
Raczej myślą:    "Czuję się samotna, potrzebuję kogoś bliskiego, do przytulenia, do seksu, do wyjazdu..".

ONA nie potrzebuje męża. Ona potrzebuje kogoś aby spędzać z nim szczęśliwy czas. Razem.

Bo ani żaglówka... ani nowy smajtfoun, ani śliczne autko, ani nowy dywan, ani setka butów, ani kosmetyczka, ani, ani... bla.... bla... bla...  nie zastąpi bliskości drugiej duszy...

no i tu jest męsko- damska różnica- bo kobiety wolą raczej koc i wino niz pod ten koc nieznajomego faceta wpuścić- bez gwarancji że wyjdzie po dobroci

Edytowałem post i skasowałem to zdanie, bo pomyślałem, że to dotyczy mnie tylko... no i pewnie tej kobiety wyżej co z żonatymi się spotyka. To jest takie szukanie przez seks. Najpierw seks, a potem patrzymy jaka dusza jest za oczami.

Cenię stałe relacje przez wiele lat.

No właśnie. Kobiety od razu wyczują gościa po paru minutach rozmowy.

Kobiety są różne. Faceci są różni. Ludzie są różni.
Nie ma co generalizować.

Tak, przecież zachowania ludzkie to zbiór skończony.
Ale dalej jestem zdania, że są kobiety, jak i faceci którzy pójdą w tango z nieznajomym, a są tacy którzy tego nie zrobią, bo mają własne zasady których się trzymają.
Seksualność? To nas różni od zwierząt, że jesteśmy w stanie ją kontrolować i stawiać granice. Dlatego wyszliśmy z jaskiń i zaczęliśmy budować cywilizację, a nie tylko kopulować.

Racja, każdy sobie wybiera swoją politykę w zakresie seksualności. Twoja koleżanka ma inną politykę, a Ty inną.

Jako stałe punkty bym wypisał:

1. nową osobę trzeba poznać w realu bez zwlekania 
2. jak się w realu sobą zauroczymy, to trzeba iść od łóżka bez zwlekania
3. dopiero jak po seksie nie zniknęliśmy, to znaczy, że mamy coś trwałego nie przelotnego

nie ma też co przesadzać. Panowie chętniej pójda na przygodny seks, co ma swoje uzasadnienia, ale nie róbmy off topu.

edit.

jednak mieszkanie w centrum ma swoje zalety fgdy ktos realizuje "projekt facet"
zgadzam się jak najbardziej że wirtualnie można kogoś bardzo dobrze poznać od "duszy strony"
ale żeby kogoś dobrze poznać, ładuje się w to wiele emocji co jest proste i przyjemne jak od razu zrodzi się jakaś fascynacja, ale w stosunku do obcej osoby a raczej wielu osób byłoby to żmudne.
najłatwiej tą drogą u obcej osoby oprócz zebrania informacji ocenić inteligencję.
Taka forma kontaktu ma wiele pułapek na początku, w które ktoś wpada i gdy nie ma emocji, druga osoba sie odwraca a nie wyjaśnia.
więc emocje na poziomie rozmów kwalifikacyjnych dla mnie niewiele by wniosły. Bo znam siebie i nie chciało by mi się.

serio chce jak najwięcej potomstwa wytworzyc? a co z tą kontrolą i stawianiem granic, cywilizacją i z tym co nas rózni od zwierzat... sory... odleciałam...
fajny temat..

nie będę robić oftopu, fakt faktem że szukamy czegoś innego, ale w końcu .. kiedyś po jakimś czasie trafi się na "swego", kwestia czasu
w moim otoczeniu chyba mam więcej par (rodzina i znajomi) poznanych wirtualnie, niektórzy lepiej dobrani niz my, poznani na "prywatce"...

To jest po prostu logiczne z punktu widzenia kobiety. To ona jakby co zostanie z dzieckiem, a facet nie wiadomo jak się zachowa, czy coklwiek pomoże, czy da się z nim dogadać.

Tego totalnie nie pojmuję

Gary, ciekawy scenariusz. Ja po kilku kontaktach/ spotkaniach zawsze byłam zmęczona emocjonalnie poznawaniem ludzi na tych portalach.

A co jeśli wybór jest między: byle czym albo niczym do samego końca/śmierci..?

niezbyt rozumiem dlaczego ktoś miałby być do samej śmierci sam jeśli chce z kimś być. to logicznie niemożliwe by tak mało ludziu do niego pasowało.
coś żle robi.
jak sie poznaje ludzi i rozmawia z nimi to nie ma siły by cos nie zaskoczyło

Kobietopo40 - no też słyszałam, że to kwestia ilości facetów, statystyka itp. Nie wiem, może coś w tym jest.
Ja z wieloma facetami pisałam, ale - tak jak mówisz - większość albo tylko sex, albo żonaty, albo znikał, albo samo hej itp. Na pewno ja, żeby doszło do spotkania, musiałam kilka dni popisać, czasem potem była rozmowa telefoniczna (i to też fajna weryfikacja przed spotkaniem, ze dwa razy miałam tak, że niby super się pisało, a rozmowa totalnie się nie kleiła więc już wiedziałam, że szkoda mi czasu na spotkanie, więc polecam Ci rozmowę telefoniczną). Więc to nie było tak, że tych spotkań było dziesiątki. Natomiast mimo tego czułam wielkie wyczerpanie tematem i teraz czasem jak sobie myślę, że miałabym wrócić na portal to mi słabo:)
Nadal mam kumpelę, która dzieli się ze mną swoimi obecnymi doświadczeniami, jest przed 40-tką, ale spostrzeżenia ma podobne.
Natomiast mimo wszystko uważam, że w naszym wieku to jednak jedyne miejsce, gdzie jednak można próbować kogoś spotkać. Jestem dość towarzyska, mam grono przyjaciół, ale każdy tam jest sparowany, nawet jak są imprezy to pojawiają się zawsze pary. Uprawiam sport, mam hobby i to takie, gdzie spokojnie można spotkać dużo facetów, a od kilku lat nigdy nikt tam nie przyciągnął mojej uwagi.
Dla pocieszenia przypomniałam sobie o jeszcze jednej parze, z tindera, znajomy mojej przyjaciółki znalazł tam partnerkę, też są po 40-tce, są razem już ze dwa lata:)

Mogę z kobietą pisać i jest fajnie.
Możemy się spotkać i rozmawiać i jest fajnie.
Możemy mieć seks i jest fajnie.

Ale w rozmowie przez telefon jest klapa...
Może dlatego, że nie można pomilczeć w telefonie.

Powiedz to tym samotnym do usranej śmierci, że ich życie nielogiczne jest/było.

Ale się temat rozkręcił.
Ogólnie ja tam się zgadzam z apropo_defacto odnośnie bagażu w postaci dzieci z poprzedniej relacji.
Nie każdy facet chce się bawić w wychowywanie nie swojego potomstwa i na zdrowie. Ich święte prawo.
Dla mnie to też dealbreaker jeśli chodzi o wejście w związek. Nie interesuje mnie to. A, i też uważam, że wdowę (z dziećmi) się trochę inaczej postrzega od samotnej matki (rozwódka etc) - z perspektywy mężczyzny. Taka tam brzydka prawda odnośnie części społeczeństwa. Także wdowę bym przemyślał, to drugie już nie. Bo mogę.
Tym nie mniej mój najlepszy kumpel wszedł w związek z kobietą z dzieciakiem z poprzedniej relacji i jest zadowolony, długo już są ze sobą, mają wspólne dziecko. Nigdy nie kwestionowałem jego wyboru bo to jego wolność.
I faktycznie zgadzam się też, że fajnemu facetowi na poziomie zdecydowanie łatwiej jest znaleźć fajną partnerkę - bo sobie może mierzyć w młodsze. Bo dlaczego by nie, często są fizycznie atrakcyjniejsze, bardziej elastyczne, mają mniejszy bagaż życiowy, większe możliwości jeśli chodzi o danie potomstwa - raczej więcej zalet i wad.
Zresztą wiele młodych kobiet woli gdy partner jest o kilka(naście) lat starszy albo im to nie przeszkadza. Przynajmniej tak jest w moim otoczeniu odkąd pamiętam.

Ok, tylko wyjaśnię jedno - ja zakładam, że ów facet jest zadbany (brak brzucha itp, sensowna kondycja, większość zębów) i reprezentuje jakiś tam poziom intelektualny i zawodowy. Nie żadne tam szaleństwo. Więc dlaczego tylko 5 lat młodsza? A trzydziecha? Albo ciut mniej? Czemu nie, jak ma ochotę i możliwośći.
I się z tobą zgadzam, że około trzydziestki, do 40stki należy szukać partnerki która docelowo będzie żoną, a nie towarzyszką zabaw tylko. Potem logiczne jest, że im dalej w las tym opcje się zawężają. Tylko taki 30-35 latek jak jest ogarnięty to spokojnie sobie znajdzie dziewczynę 2X. Bez balastu i zobowiązań z poprzednich relacji.
Chociaż dla mnie mogłaby być i parę lat starsza, o ile...i tu lista.
Ale i tak swoje zdanie podtrzymuje w poprzednim poście. Takie "zależy" można dopisać do wszystkiego.
I tak, dalej w lwiej części przypadków uważam dzieci za dealbreaker (dla mnie, dla mnie podobnych).

Nie istnieje żadne moralne prawo ani obowiązek stawiania dzieci innego samca ponad moje dzieci - w tym potencjalnych (rozdział zasobów). Panie mogą się oburzać, ale nie ma takiej siły która może to narzucić (no poza prawem w niektorych stanach usa, gdzie jedno spotkanie z dzieckiem samotnej matki /kino czy cokolwiek/ kwalifikuje się już w sądzie pod "rodzica zastępczego" i alimenty)

Moje dzieci są moje i o nie mam dbać przede wszystkim. Jeśli jakaś kobieta tego nie rozumie, to nie chcę mieć z taką osobą nic wspolnego,  nie jest to materiał na żonę.

Kobieta, jak ktoś wcześniej zauważył, największe szanse na znalezienie dobrego partnera ma w okolicach 20paru lat. Mądra kobieta to wykorzysta i zacznie budować związek. Zwykle ze "starszym i ułożonym".

Inne /często mocno przechodzone/ sztuki w okolicach 30-40, uzależnione od atencji randkują na całego. Aż jest za późno. Najgorsze, że wśród sporej części młodych (20kilka lat) dziewczyn te zazdrosne (o młodość) kobiety są autorytetem i ciągną je w dół ("ja nie mogę, to wy też nie"). Żadna się wprost nie przyzna, ale dużo tego widzę.

Nie wiem ile masz lat, ale kobiety w pewnym wieku, zazwyczaj po 30 lub przed 40 mają już dzieci i wybór się zawęża, te które ich nie mają , zazwyczaj szukają partnera na już, teraz, bo im zegar biologiczny bije (znam takie przypadki), a to już desperacją trąca. Pytanie czy chciałbyś taką kobietę?

Ela piękne zdanie

"Słabi mężczyźni tworzą silne kobiety."

Widzę że aż zaszczypało. Gdybyś kobieto miała rację, to takie tematy by nie powstawały.
Ogarnij się.

"Widzę że aż zaszczypało. Gdybyś kobieto miała rację, to takie tematy by nie powstawały.
Ogarnij się."

A czemu miałyby nie powstawać? Kobieta po 40tce szukająca miłości. Co w tym dziwnego? W każdym wieku są jacyś ludzie samotni szukający miłości

No to ja się wypowiem z mojego punktu widzenia, bo to przecież mój temat

Szukam faceta dla siebie, nie do wychowania dziecka, zresztą to już nastolatka, więc tego wychowania mnie potrzebuje (co do głowy przez lata włożyłam na razie plusuje). Ojca miała i ma nadal, więc kolejnego nie potrzebuje

Szukam partnera, nie męża, chociaż nigdy nie mów nigdy.

Z doświadczenia wiem, że faceci nie wybierają kobiet z dziećmi nie z powodu konieczności ich wychowania, a z powodu mniejszej ilości czasu jaki taka kobieta może poświęcić mężczyźnie.

Jak już poznam rokującego mężczyznę, chciałabym jedynie aby dogadywał się z moim dzieckiem na zasadzie partnerstwa.

Co do wypowiedzi apropo_defacto, to chyba ma jakieś traumatyczne przeżycia z kobietami posiadającymi dzieci, może zakochał się bidulek w takiej, a ona go nie chciała, lub wróciła do ojca dziecka.

Właśnie, żebyś się nie zdziwiła. Kto wie, może już za rok sytuacja się zmieni o180 stopni, będziesz z kimś. Albo minie 10 lat i ciągle będziesz sama.
Za dużo tu rozdrabniania i rozkładania na czynniki pierwsze, a to wszystko jest proste, musicie sie w sobie zakochać i to wystarczy (a później dopiero zobaczycie, czy związek ma sens czy nie, bo cośtam , Tak na sucho, nie wyjdzie).

jeśli dziecko jest małe, to wchodząc w związek z matką mężczyzna powinien się liczyć z tym że będzie tez ojczymem.
dlatego bez sensu jest zblizać sie do dziecka gdy zwiażek jest w powijakach. nastolatków to nie dotyczy- one chcą przede wszystkim tego by taki Pan nie burzył im domowego życia. Jak sie zaprzyjażnią, to na innych zasadach- partnerskich właśnie.

Czyli też bankomatem, nianią, złotą rączką, kierowcą, stawianym ZAWSZE na drugim lub dalszym miejscu w całej tej relacji. A i skomlącego o trochę czułości (której samotna mamusia udzielała w życiu na prawo i lewo - bo trzeba się wyszaleć nie?).
Koniecznie oczywiście szybko ślub, żeby rycerz nie odjechał. a jak odjedzie to co najwyżej na rowerze.

Świat jest okrutny.

Nie mówię, że po 30 (okolice 30 to jeszcze bez większych akrobacji) czy 40 nie spotkasz fajnego gościa, kochającego i jeszcze akceptującego Twój bagaż życiowy.

Z tym, że polecam zdjąć "okulary nadziei" i policzyć sobie statystycznie szanse na znalezienie takiego człowieka. Widząc liczby (ktoś to kiedyś liczył i wyszło w promilach) możesz zobaczyć na jakim etapie życia jesteś, CO MOŻESZ MU DAĆ i na końcu, gdzie takiego rycerza możesz spotkać.

Tak kochane. My tez wymagamy.

Bardzo i rośnie. Z tym, że już w tym wieku byłem już w obecnym związku.

dalej szczypie?

Boszeeee, w jakim Ty środowisku żyjesz, że tam tylko takie kobiety? I mam trochę wrażenie, że to środowisko zatrzymało się w XX wieku.

Kto twierdzi, że mężczyzna wymagań nie ma, czasami większe i bardziej z kosmosu niż kobiety a jeśli chodzi o tą atrakcyjność mężczyzn rosnącą z wiekiem, to chyba chodzi ewentualnie o zasobność porfela, bo jeśli mówimy o wyglądzie to spada i to z szybkością światła.

Na zasabność portfela złapią się kobiety właśnie potrzebujące bankomatu, a jak będzie młoda i ładna to się facet pokusi. Jaki to dobry związek....? ja bym takiego nie chciała

Znam gro mężczyzn w podobnym wieku do mojego, którzy dzieci już nie chcą bo maja z poprzednic związków i wręcz zaznaczają, że chcą aby kobieta miała swje dzieci, zeby jej nie przyszło do głowy chcieć jeszcze

Przeleciałam Twoje posty.
Nie czujesz się kochany? W związku też cos szwankuje, ale wylewanie jadu na forum nic ci nie da, nie pomoże, bo wracasz do domu, a tam ta sama partnerka i to z nią masz załatwiać sprawy, a nie z obcymi ludzmi na forum. Popiszesz tu pokłócisz się, a w domu te same problemy, nic się samo nie rozwiąze jak się okaże. Potem, w domu znowu cienko,  Cię szlag Cię trafia, odreagowując piszesz na forum i tak dalej.

Dużo założeń porobiłaś. Większość błędna (czytanie ze zrozumieniem)

Nadal zapytam nieśmiało: kto tu szuka miłości? Aha, ok...

Skąd wiesz? Patrząc po waszej tu aktywności, to macie same raczej pustawe życie. Mnie interesuje temat samotnych po 30-40, bo jedna z dość bliskich mi osób popełnia w kółko te same błędy. I gada jak Wy nie wiedzieć czemu...

Mam gdzieś co sobie roicie szczerze mówiąc. Nawet się cieszę, że mogę Wam trochę ten emocjonalny żywot rozbujać.

Obawiam się, że wnoszą i doskonale sobie zdajesz z tego sprawę.