kolejna kobieta po 40 szukająca miłości - Netkobiety.pl

Co do samej długości opisu się nie zgodzę.  I co do jego zartobliwosci.
Zartobliwosci to skrywanie  się przed światem, tak samo jak krótki opis.
Długi to prawda że wyeliminuje wiele osób, ale czy nie o to chodzi by nie zabieraly nam czasu.
Można skrócić, ale parę zdań  chyba napisać pozwalają?.
O tym że szuka się kogoś kto będzie miał czas na zaangażowanie napisalabym na Twoim miejscu na pewno. Bo jakbyś chciała weekendowego kochanka to jak tak napiszesz wprost zasypią Cię wiadomości i będziesz miała z kogo wybrać

jedni lubią zagadki kryminalne- a ja psychologiczne

większym nieszczęściem nie umieć kochać, niż nie być kochanym...

Żarty mogą być flirtem, ale nie lepiej zostawić je jak się kogoś lepiej pozna?
rozmowa bez żartów nie musi być toporna, Ale moze ja jakaś inna jestem. Nie lubię mężczyzn którzy czas "śmieszkują"
a moich doświadczeń- nieportalowych wprawdzie- wynika że stoi za tym spora niepewność w kontaktach z kobietami,
Co innego jak wychodzi jakiś żart z kontekstu. Ale moze ja jakaś inna jestem. W towarzystwie też w sumie "nie lecę" na jakiś brylujących żartami Panów, nawet jak otacza ich wianuszek kobiet. Tylko że tu chodzi o Twój opis: Moim zdaniem dowcipna w opisie kobieta zwabi bawidamków albo paradoksalnie: nieśmiałych..
ale toi zaznaczam: "wydaje mi się" z życia bo doświadczeń z portali nie mam.

jedni lubią zagadki kryminalne- a ja psychologiczne

większym nieszczęściem nie umieć kochać, niż nie być kochanym...

Elu, to nie chodzi o "śmieszkujących" panów, ja takich też unikam i nie lubię (dla mnie osobnik, jest żenujący a nie śmieszny), tu się z Toba zgodzę, że taki człowiek zazwyczaj coś pod tą śmieszkowością chowa. Tu chodzi o sposób prowadzenia rozmowy, luźny, niewymuszony, zabawny i nie chodzi nawet o flirt, ale o dystans do siebie. Potem można przejść na poważniejsze tematy.

Dla mnie dowcip, dowcipowi nierówny to tak jak z komediami, jednych bawią "głupiutkie" amerykańskie komedie, gdzie śmiać się można z tego, że ktoś się przewrócił lub zwymiotował innych natomiast  rodzaj komedii gdzie żart jest bardziej   sytuacyjny, z fajnymi dialogami.

Edit: Rossanka, ja nie zamykam się na poznawanie mężczyzn w realu, portal traktuję jako jedną z możliwości.

Rossanka, jestem dosyć krótko, byłam na kilku spotkaniach, ale to były niewypały, jednk mam wrażenie, ze sama sobie te niewypały spowodowałam, bo zazwyczaj spotkanie było bardzo szybko, tak naprawdę nie wiedziałam dobrze czy z danym panem będzie sie fajnie rozmawiało. Jedni twierdzą, że w ilości jest metoda, ja chyba jednak wolę pogadać, sprawdzić czy jest tzw. flow a potem się spotkać i sprawdzić czy jest obojgu po drodze. Żonatych odsiewam , tym co mam napisane, raczej się nie trafiają, bo to dla nich strata czasu (jest ich sporo, zazwyczaj nie maja zdjęć).
Ja parę ładnych lat temu, też byłam przez jakiś czas na portalach i też wydaje mi się, ze było "łatwiej".

To co piszesz o przypadku, kiedy się nie spodziewam, jest możliwe, tak poznałam swojego byłego męża jednak, nie chce tylko czekać na przypadek, bo może się nie trafić Tak jak wyżej pisałam, nie siedzę tylko w domu przed ekranem, ale wychodzę w różne miejsca i oczywiście zdarza się, że kogoś poznam, ale bez większych związkowych rezultatów. Jednak wychodząc gdziekolwiek, nie nastawiam się, ze tu i teraz muszę kogoś poznać, wychodzę spędzić miło czas. Piszę o tym, ponieważ mam koleżankę, już o niej tutaj wspomniałam, jest na portalach, generalnie szuka faceta na dłużej, ale nie gardzi przelotnymi znajomościami i ma nadzieję, ze może taka przerodzi się w coś więcej Jest tak "zawzięta" na znalezienie faceta, że każde wyjście gdziekolwiek traktuje jako opcję poznawania mężczyzn. Czy to jest dobre czy złe - sprawa dyskusyjna. Chociaż ja juz ochoty na wyjścia z nią nie mam, bo zamiast spędzać gdzieś miło czas, słyszę tylko o jednym, widzę rozgladanie się w koło za potencjalnym, zagadywanie do każdego mężczyzny, który jest w pobliżu. I może jest to jakich sposób (chociaż jak na razie bez rezultatów). Jednak z boku wygląda to na mocną desperację. Takiego sposobu nie uskuteczniam.

Rossanka, ja nie mówię o pisaniu przez pół roku (to nie dla mnie) , tylko o kilku dniach, czasami nawet po jednym wiadomo, ze to ciekawa osoba (przynajmniej wirtualnie). Mówię o wymianie korespondencji, o sprawdzeniu, czy mamy o czym rozmawiać, bo jeśli nawet w realu z tego nic nie wyjdzie, to przynajmniej miło będzie pogadać.

No cóż, takie kwiatki też się zdarzają. Mnie się trafił taki, na szczęście tylko wirtualnie, w opisie, ze szuka czegoś na stałe, zwiazku. Po wymianie kilku zdań, pan zaczął z grubej rury, jaki lubię sex, bo on to taki i owaki. Korespondencja szybko się zakończyła.

"Uwielbiam" też takich gości, z którymi się spotkam, a oni na początku jadą z tekstami: "no całkiem ładna jesteś", "podobasz mi się" i już wiem, że z tym osobnikiem gadać nie będę, mam wtedy ochotę powiedzieć: "a może Ty mnie nie" i pożegnać się czym prędzej.

No i jak jest? Łatwo czy trudno?

Strasznie długi ten wątek i nie mam czasu go czytać wiec dorzucę tylko 5 groszy od siebie do dyskusji.

Ja tez jestem 40+ i w przeciwieństwie do moich kumpli nie interesują mnie kobiety dużo młodsze. Max 5 lat. Wierze w coś takiego jak kod pokolenia.  Dużo lepiej rozumiem się z kobietami z mojego pokolenia. Wychowanymi na 4 pancernych i wojnie domowej.

Pójdę o krok dalej. Uważam, ze moje równolatki są dużo bardziej sexy niż kobiety dużo młodsze. Te młodsze są oczywiście bardzo ładne ale mnie bardziej pociągają kobiety z mojego pokolenia.

Jedyna rada dla kobiet 40+ szukających faceta to żeby urealnić trochę wymagania. Bez rozpisywania się w szczegóły biedy nie klepie ale moje zaloty były niejednokrotnie odrzucane bo nie jestem właścicielem fabryki pociągów zatrudniającym 1000 osób.

A no i jeszcze jedno! Jak taki pajac po pierwszej randce powie Wam, ze się zakochał to go tez nie skreślajcie. Może bowiem się zdarzyć, ze nie kłamał

Ja mimo wszystko na szukanie partnera/partnerki polecam portale randkowe. Czemu? Bo tam są ludzie, którzy szukają „drugiej połowy”. Z tego co wiem to niestety wielu facetów to kłamcy i szukają tylko do seksu, także jest sporo pracy z selekcją, ale kogoś fajnego można poznać.
Polecam też w miarę szybko dążyć do spotkania, powiedzmy maks po 7 dniach pisania. Najlepiej w kawiarni/restauracji na kawę/herbatę. Spotkanie na żywo wiele weryfikuje, i też będziemy wiedzieć, czy coś z tego będzie, czy raczej nie. Jeśli nie, to się absolutnie nie przejmować, tylko szukać dalej.

Szukanie na portalach nie wyklucza oczywiście szukania przez znajomych.

Zagadywanie na ulicy - ja bym odpuścił, nikłe szanse na znalezienie kogoś. Chociaż różnie to bywa, ja za czasów młodości w samolocie poznałem b.fajną dziewczynę.

Jak tam twoje poszukiwania kobieto po 40tce?

Ja postanowiłam wypróbować portal lento.pl. Nie słyszałam o nim wcześniej, jeden z użytkowników forum znalazł tam swoją partnerkę. Z tego co widzę jest tam jakiś ruch.
Bez wielkiego entuzjazmu po Sympatii i tinderze (dawno tam już z resztą nie bylam), ale spróbuję. Męczy mnie stan rezygnacji w jaki popadłam.

O nie.. napisałam długiego posta i mi przepadł..
W skrócie: po zalogowaniu się i dodaniu ogłoszenia bez zdjęcia dostałam wiele wiadomości, kilkadziesiąt. Nie przekopałam się jeszcze przez nie.
Z kilkoma osobami porozmawiałam. Na razie jestem w miarę pozytywnie nastawiona, choć większość tych wiadomości, to takie krótkie zaczepki, jedno zdanie, z którego mało wynika. O dziwo mało kto protestuje na brak zdjęcia na początku i mało kto przesyła zdjęcia.
Dostałam jedno zdjęcie penisa, i ze 3 wiadomości, gdzie ktoś się śmiał z mojego wpisu, jedna była chamska. Na razie uznaję, że w miarę kultura.
Są jakieś narzędzia do porządkowania wątków wiadomości (etykiety i gwiazdki) archiwum i blokowanie używkowników. To jest na plus. Trudno ogarnąć taką ilość wiadomości na początku
Możliwe, że się z kimś spotkam w weekend o ile nie wyjdzie jakiś kwas w rozmowie. Ta osoba mieszka blisko, więc dla mnie ok. Na razie jednak trochę mało czuję kim jest ten facet. Całkiem w porządku się rozmawia, pewnie dla tego że poniekąd jego zawód wymaga dobrych miękkich skilli

Anniuu, życzę Ci powodzenia i aby na żywo pan okazała się tak samo fajnym rozmówcą jak wirtualnie. Mnie by zastanowiło, co pan miał na mysli "nie chcę się wiązać na całe życie", na pewno dopytałabym o co chodzi.

Ja mam niestety problem z profilami bez zdjęć, nie umawiam się nigdy z kimś kogo nie widziałam na zdjęciu. Może to błąd, nie wiem.