Zraniłam go... Co robić? Czy jest dla mnie jakieś usprawiedliwienie? - Netkobiety.pl

Dziekuję za odpowiedż. Był dla mnie dobry. Starał się ale .... nie miał cech ex. Zainteresowań , sposobu bycia. Więc mimo ze czułam ogromną chemię i nie moglam się powstrzymać to przez te różnice nie chciałam z nim być

Najgorsze to wesele..... Ze go znów wykorzystałam..... ZRobiłam znów nadzieje....On powinnien odejść ... ale chyba zgłupiał na moim punkcie. I cały czas szukał winy w sobie. Ze naciska itd

Wiem że teraz jest w dołku życiowym.... Czy mam się do niego odezwać ?? Przeprosić? Czy już nie truć?

Rox, nie wiem po co ta szydera...

Autorko, po tym wszystkim ma Cię zapewne serdecznie dośc, więc nie spodziewam się, że będzie miał ochotę na jakikolwiek kontakt..

Zainteresowania i spośób bycia - no cóż...właśnie w jednym z sąsiednich wątków toczy się dyskusja na temat tego, czy ważniejsze w tworzeniu relacji są emocje czy wspólne zainteresowania

a czy fakt że mówiłam mu że nic z tego nie będzie ...Mnie usprawiedliwia chociaż w 1 %??
Mówiłam mu to...ale za jakiś czas znów zaczynałam się tulić całować itd.... Bo on nie potrafił odejść. Gdyby odszedł nie wydarzyłoby się to

wiedział o rozstaniu więc chyba sobie tłumaczył że potrzebuje czasu. I czekał 3 lata.... Mowił mi to że poczeka ile trzeba

z drugiej strony powiedziałam mu jasno.... jest dorosły...

Niezależnie od tego, czy jest to Twój pierwszy, czy kolejny wątek.
Szukanie usprawiedliwień swego zachowania wobec bohatera wątku oznacza, że dalej nie widzisz nic poza czubkiem własnego nosa.

Druga część zdania niweluje pierwszą.

Ale jak odejść, jeśli obiekt jest wielce użyteczny?
I... naprawdę takie sytuacje są dla Ciebie zabawne? <pytanie retoryczne>

nabis, co się takiego stało, że nagle naszła Cię refleksja i zaczęłaś żałować swego postępowania, wiesz, że go zraniłaś.
W swoim pierwszym poście piszesz tak jakbyś była wszystkiego, swojej manipulacji i wyrachowania bardzo świadoma.
Wręcz groteskowo to brzmi, szczególnie jak ze szczegółami opisujesz co działo się w głowie i uczuciach tamtego faceta i jakie motywy i intencje Tobie przyświecały. Skoro sama rozebrałaś wszystko na czynniki pierwsze, to w czym problem?
Chwalisz się, że takiego "osiołka" miałaś czy żalisz, że odszedł?
Bo w skruchę ot tak nie wierzę, szczególnie że działałaś z premedytacją póki miałaś z tego korzyści.

Może szukam tez dla siebie usprawiedliwienia bo mi z tym ciężko teraz....

ja tez wtedy bylam po rostaniu i zranieniu.... on mi pomagał ogarnąć siebie .. moze dlatego go tak potraktowałam. Fakt 3 lata to troche długo na dojście do siebie

Jakiego usprawiedliwienia? Wiesz jak się zachowałaś, dokładnie wszystko opisałaś, jakbyś miała wszystko zaplanowane albo zmyślone (sorry).
Jest Ci po prostu źle bo facet pewnie odszedł na zawsze, a Tobie go brakuje. Wiesz jednak, że na niego/kolejną szansę nie zasługujesz.
Wykorzystywałaś go perfidnie i myślałaś, że on zawsze będzie na Twoje zawołanie.

Nic nie zrobić. Czas uleczy jego i Twoje rany.
Uwierz tłumaczenie tylko pogorszy sprawę, a jak nie chcesz z nim być to nie ma sensu pisać czegokolwiek do niego.

Dziękuję za tą odpowiedź

Boje się że on juz sobie życia przezemnie nie ułoży.....był wrazliwym chlopakiem

Trochę wiary w człowieka ,może tak być ,ale nie musi.Nie przeceniaj się i nie deprecjonuj chłopaka, idealizując siłę swojej niby wyjątkowej podłości i wyrachowania .Wyrafinowane to raczej nie było ,było dość zwyczajne pospolite i dość prymitywne niestety skuteczne.
Nie masz Autorko nadludzkich mocy.
Do czego Ci potrzebne jest to podfałszowanie poczucie winy ,z akcentami poczucia krzywdy i użalaniem się nad sobą .
Do czego Ci to się może przydać ?Twoje samobiczowanie ,brzmi mało wiarygodnie .
Zachowałaś się wobec chłopaka podle - fakt,jak wybitnie złośliwa, klasyczna, negatywna zołza,książkowa, zaburzona "księżniczka" z nadymanym ego pustym w środku,a tej pustki nie ma jak wypełnić ,to bywa straszliwie niszczący deficyt - osobę i jej bliskie otoczenie.
Mnie to się zawsze takie przypadki ( kobiet i mężczyzn) kojarzą z głęboko przed sobą ukrytą bardzo niską  samooceną i niestabilnym poczuciem wartości ,bardzo też zależnym od innych ,od atencji,adoracji i nadinterpretacji skutków ,konsekwencji własnych działań, to znaczy: karmienie się cudzą krzywdą ,smutkiem,przygnębieniem,czerpaniem przyjemności z posiadania przewagi i władzy nad uczuciami i myślami kogoś ,takie zniewalanie i uzależnianie od siebie ,jednocześnie takie postawy powodują uzależnienie w drugą stronę ,za jakiś czas nie będziesz mogła żyć ,bez takiego sterowania emocjami w takiej skali i na takich częstotliwościach..Sama nadajesz wagę temu co mówisz robisz myślisz ,wierząc w swoją nieomylność,ale to co robisz jest proste w gruncie rzeczy choć komplikujesz sobie życie i życie innych potencjalnie zwichrowanych osobników,ale tak do końca to nie jest ich problem .
Nie ma usprawiedliwienia dla Ciebie żadnego Autorko, ponieważ Ty jesteś odpowiedzialna za siebie, swoje wybory i determinację, oraz za to jakie masz oczekiwania ,roszczenia , jakie innym ludziom stawiasz warunki i za sposoby osiągania ich realizacji przez innych Twych żądań ,roszczeń ,oczekiwań ,jesteś też odpowiedzialna za różne swoje przekonania .
Brak szacunku,godności to poważne braki charakteru ,stąd krzywdzenie ,premedytacja ,prowokowanie i manipulacje ,kłamstwa i oszustwa emocjonalne ,granie na uczuciach celowe i zaplanowane .
Wygląda to też na jakiś durne infantylne wyżywanie się i odwet za eksa i na rodzaju męskim a najbardziej na tym niby "plastrze" nieszczęsnym.
Jeżeli to wszystko co opisałaś prawda w pierwszym poście, to naprawdę wiele pracy nad sobą Ciebie czeka,jeżeli chcesz być w życiu szczęśliwą
Jak poprzestaniesz na głupawym tłumaczeniu się to inaczej będziesz ranić ciągle i siebie i innych , jeszcze bardziej świadomie/podświadomie i w pewnym sensie seryjnie nałogowo,życie w urazach ,poczuciach winy i krzywdy przeplatane chorą satysfakcją i chwilami euforii egzaltacji .
To że mówiłaś niby jasno o sobie do chłopaka, jednocześnie kłamiąc jest częścią toksycznego wykorzystywania ,przemocy psychicznej,
na zasadzie gry w niebo/ piekło i stosowania tak zwanej półprawdy "selektywnej" ,a obciążanie go odpowiedzialnością za Twoje zachowania i działania ,jest blisko i ociera się o różne "rysy narcystyczne" i psychopatyczne,egotyczne zaburzenia osobowości  .
Psychopaci tłumaczą swoje zbrodnie gdybaniem ,że gdyby to, gdyby tamto to by tego nie zrobili ,to takie obciążanie ofiary winą za siebie przerzucanie motywów i  zacieranie intencji.
Bardzo niebezpieczne gry i zabawy.
Już jesteś w nowym związku blitzkrieg ,strach się bać o tego nowego chłopaka, jeżeli Twoje zachowania weszły Ci w tak zwaną krew.
Tamtemu odpuść swoją osobę, bo jesteś poza marginesem osób które w jakikolwiek sposób mogą mu ewentualnie pomóc.
Sobą się po prostu zajmij ,refleksją i wyciąganiem wniosków ,zamiast szukania jakiegoś "powodu" poza sobą,racjonalizowania, usprawiedliwiania siebie i swoich błędów.

Też się zastanawiam czy ten nowy facet Autorki nie będzie żałował swojego wyboru...

Aniu z prawie wszystkim się zgadzam w tym co napisałaś.
Moje wątpliwości dotyczą tylko tego przepraszania.
Nie dlatego że lubię szukać dziury w całym.
Nabis nie jest w stanie i jest poza jej zasięgiem cofnąć czas ,nie odda już straconej energii,czasu ,emocji,zaangażowania chłopakowi
przepraszając nie jest też w stanie zadośćuczynić moim zdaniem,jak na moje oko jest za wcześnie na przeprosiny.
Z tego co Autorka napisała o sobie i swoich uczuciach skrupułach jak dla mnie wynika że tylko chce się za przeproszeniem wypróżnić z wyrzutów na niego ,pozbyć poczucia winy ,żalu głównie nad sobą ,poprawiając blado marnie i słabiutko tylko swój własny wizerunek i wyobrażenie o nim nie ma w tym empatii jest tylko kompulsywna chęć doznania ukojenia używając instrumentalnie tego nieszczęśnika,tanim kosztem i jego kosztem ponieważ najprawdopodobniej znowu go zrani teraz jeżeli chłopak jest w złym stanie psychicznym,wielka niewiadoma jak chłopak daje radę.
Przepraszam i dalej to się bujaj chłopaku to Twój problem ja mam z głowy odhaczone uwolniłam się .
Po co takie cyrki  z przepraszaniem przerzucaniem wyrzutów i chorego poczucia winy na kogoś żeby doznać ulgi,podczas gdy chłopak wcale nie musi jej odczuć z tego rzucanego jak ochłap "przepraszam".
Jeżeli Nabis chce zadośćuczynić to dobrze może jej zrobić pobyć ze sobą i odpuszczenie sobie zrobienie rachunku sumienia i poznanie istoty swoich błędów inaczej to po prostu wiem z własnego doświadczenia, takie powierzchowne tanie przeprosiny są dawaniem sobie przyzwolenia z niby czystym kontem bezrefleksyjnie i bez siły to takie trochę obłudne niby  prawo do błędu.
Bez poczucia i poznania istoty błędu nic się nie zmieni ,nawet żadna nowa miłość i związek ,bez szacunku do siebie to tylko bicia piany i dorysowywanie sobie skrzydełek aniołka który ma okazję do dobrego uczynku ,nie mając jednak głębszej świadomości konsekwencji .

Na takim etapie sadząc po wypowiedziach Nabis ,będzie to przepraszam,ale trzeba było nie być frajerem .

Nie wierzę w coś takiego, ale kto wie może coś takiego się zdarzyć.
Obyś sama siebie nie okłamywała i była świadoma.
Tego Ci życzę.

Czy przypadkiem nie gryzie Cię to, że ten obecny też jak poprzedni dowie od osób 3-cich co wywijałaś (do czego jesteś zdolna)?
A może o zwykłą próżność chodzi, której wyrazu nie brak w Twoim pierwszym poście. To, że dla tamtego chłopaka byłaś "ideałem" póki nie odkrył prawdy o Tobie.
Fajnie się żyje pozorami, mając obok takiego "przydupasa", który jest wpatrzony jak w obraz i daje wodzić za nos i jest na każde zawołanie. To mega pompuje ego (co poniektórym).
Ty jednak zostałaś przez życzliwe osoby zdemaskowana.
Według mnie przeceniasz swoją zje*ść, to że tamten facet teraz cierpi bo tak Ciebie kochał i pewnie nie ułoży sobie życia z nikim bo tak go skrzywdziłaś, ta idealna według Ciebie w jego mniemaniu osoba. A bardzo możliwe, że on teraz Tobą po prostu gardzi wiedząc, że nie miałaś skrupułów by go zwodzić i równolegle z innymi zabawiać.
Inna sprawa, że facet też to miał, z tego co piszesz, trochę na własne życzenie bo po takich jazdach jakie mu zaserwowałaś z premedytacją czy nie, powinien dawno Cię kopnąć.
Skoro w tej chorej relacji tkwił, to pewnie sam ma spore problemy ze sobą.

Mogłabyś napisać tak naprawdę o co ci chodzi?

Może jestem podejrzliwa, ale myślę że nie chodzi ci o to, aby bić się w piersi po iluś tam latach, tylko chcesz czegoś od nas. Nie jest to aby pytanie; Co mogę zrobić, aby on chcial na mnie spojrzeć inaczej niż na wykorzystywaczkę i manipulantkę? Trochę dostałam po tyłku i spadła mi korona z główki. Dlatego myślę, że takiego faceta jakim był on już niestety nie spotkam, a chciałabym...

Sorry, ale nie wierzę w twoje wyrzuty sumienia.

Może o nie chce zeby tak o mnie myslal...

A jak się dowie to co? Każdy ma jakąś przeszłość przecież!!!!

To, że nie chcesz, nie znaczy że tak będzie. Nie miałaś skrupułów póki nie wydało. Jak chcesz to odkręcić? Po co?
Przecież facet dostał jak na tacy powód by się od Ciebie odciąć. Ty zresztą zaraz znalazłaś innego.
Myślisz, że jak przeprosisz, to zmyjesz z siebie wszystkie "grzeszki"?
Jak dla mnie to hipokryzja.

To sama przekonasz.

Jednak jest jak jest, czyli on poszedł sobie w siną dal bo chłopak w końcu zmądrzał, a ty tymczasem się starzejesz po prostu i zaczynasz rozkminiać jakieś sprawy z młodości.

Odpuść. Żyj życiem teraźniejszym, najczęściej  ono jest więcej warte niż mrzonki sprzed lat.

acha to jak się czegoś oficjalnie nie nazwie związkiem to nim nie jest,:)
To był układ ,relacja za Twoją zgodą ,
znowu dziecinnie uzasadniasz ,nie było przymusu przyjmować zaproszenia do tego układu relacji i odwdzięczać się mu tak czy inaczej za troskę i prezenty,zrobiłaś wiele żeby stworzyć pozór relacji dla Ciebie korzystnej ,bardziej to jednak syndrom pijawki i pasożyta przypomina.

Racja Rox ,ale co my możemy jeżeli to debiutantka/debiutant albo dzieciak jakiś .

Zakładam, że to prawda.
Weź to co robiłaś na klatę, ciągle tylko ja ja ja ja biedna skrzywdzona po rozstaniu a on nie taki jak sobie wymarzyłam jak ex.
Jesteś paskudną osobą delikatnie mówiąc i tyle.
Nie ma usprawiedliwienia. Traktowałaś człowieka przedmiotowo, długofalowo, wykorzystywałaś jego uczucia, bawiłaś się nim.
Chcesz coś dla niego zrobić to zniknij z jego życia i już nigdy więcej się nie odzywaj do niego. Ale ego nie pozwoli, co?

Dobrze napisane!

Sam miałbym wątpliwości, gdybym na miejscu tego obecnego faceta, dowiedział się, co Autorka wyprawiała..Usilne trwanie w takiej chorej relacji, jak FwB, kiedy jedna strona chce czegoś więcej, to nic innego, jak pompowanie balonika własnego ego, chcąc pokazać swoją "cudowność" a równocześnie traktując tą drugą osobę przedmiotowo.
Nie ma się co spodziewać, że gość w ogóle chciałby mieć z Autorką jakikolwiek kontakt: dla niego ona już po prostu nie istnieje.

Dla mnie przypomina to trochę takie, hmm, usilne dążenie do tegpo, aby próbować chociaż , jeśli nie mieć kontrolę, to przejmować się tym, co się dzieje z niedoszłym partnerem. Autorko, dlaczego tak bardzo CIę to gryzie teraz, kiedy już niby jesteś szczęśliwa z innym facetem?

Hmm, wydaje się teraz, że mimo zapewnień w pierwszym poście, nie widzisz w ogóle tego, co się stało..

Owszem, każdy jest odpowiedzialny za siebie, ale nie mamy prawa umyślnie krzywdzić innych, kiedy wiemy, że niczego więcej od tej osoby nie chcemy a i tak trzymamy na siłę taką znajomość.Po co? Dla podniesienia własnej wartośc? Brakowało Ci adoratorów? NIe czułaś się wartościowa i musiałaś lawirować między jednym a drugim? Jeden do zwierzeń, inny do sypiania. Tak cieżko połączyć kjedno z drugim? W sumie, to się zastanawiam, co kobiety w ogóle robią i jak spędzają czas(*poza łóżkiem) z tym swoim idealnym wybrankiem, skoro z tym "ciepłym misiem" rozmawiają, przyjmują wsparcie, rady i pomoc? Skoro w ciepłym misiu nie widzą partnera, to widza właściwie w tym partnerze?
Zrozum, że skoro Ty nie zakończyłaś sama ewidetnie tej znajomości i trzymałaś go specjalnie przy sobie, na tzw orbicie(bo był Ci potrzebny), to dawałaś mu nadzieję? Może spróbuj postawić się jego sytuacji , to przejrzysz na oczy...Po prostu to Ty powinnaś odejść i zerwać z nim wszelkie kontakty! Po co był Ci on potrzebny, skoro spotykałaś się z innymi a jego nie darzyłaś uczuciem? Nie mówiąc oczywiście o tym, że robiałaś go cały czas w balona...

Otóż to! Tam była ciągle cała masa sprzecznych sygnałów, nic dziwnego, że facet był skołowany. Zawsze intryguje mnie fakt, po co kobietom taki "ciepły miś"? To, żę nie czują do niego nic, to jedno, tylko w takim razie, czego oczekują od partnera, jak nie wsparcia, dobrego słowa czy troski? ;D Robi się to powoli wręcz groteskowe, jak się na to patrzy z boku...

Szukałam określonych cech charakteru, zainteresowań których on nie miał

Był dobrym człowiekiem i przystojnym pociągał mnie ale czegoś mi brakowalo

Cytat z Pasławka

Też widzę tu rys narcystyczny.
Dlatego ten post wydał mi się mało wiarygodny, bo takie osoby rzadko mają refleksję na temat swojego postępowania, poczucie winy czy zrozumienie dla osoby, którą wykorzystują.

Ajć bo ja nie za bardzo wiem co robię źle.... Jak mam odpowiadać.... Nie korzystałam nigdy z forum

To ze wspierał, dopingował i potrafił mnie wysłuchać jak nikt inny nie znaczy że na poziomie charakteru mi odpowiadał

Pod względem charakteru zainteresowań sposobu bycia mój ex go przebijał....

I takich cech szukałam w facetach. On tego nie miał

Udawanie głupiej to najwidoczniej Twój styl bycia. Ta historyjka wydaje się w ogóle być w wiekszośći nadpisana w głowie, żadna z Ciebie femme fatale.

Oj, żeby tylko ten nowy się nie dowiedział, co odwalałaś z Twoim niedoszłym "facetem do przytulania". Życzę jednak, mimo wszystko, jeszcze więcej refleksji, bo dalej siedzi w TObie chyba przekonanie o swoje wyjątkowości i zaj***ci, co pozwalało Ci wcześniej odstawiać takie numery..