kryzys w małżeństwie - Netkobiety.pl

Ja też jestem przekonana, że w grę wchodzi inna kobieta i nie zdziwiłabym się, gdyby chodziło o tą przyjaciółkę.

Roxann i Isabella mają już czarny i " pewny" scenariusz. Na pewno każdy z nas zna przykłady osób , które zdecydowały o odejściu. W ilu procentach przyczyna jest zdrada ?

Ja na 10 przypadków znam może 2...
Bez sensu jest od razu tak zakładać i niedajboze ! nie rob tego Autorko ! Wytykac mężowi zdradę jak się nie zlapalo za rękę. Ludzie sie dystansuja i rozchodza z przeróżnych powodów.
Nie naciskaj na męża , nie wmawiaj czegos czego nie wiesz tylko żyj własnym zyciem. Dobrze ktos tu napisal - zacznij zyc tak jakbyscie juz byli po rozwodzie. Poczuje wtedy co to strata bo jak na razie ma Ciebie na wylacznosc tak jak to bylo przes wyprowadzka. Wie ze jestes w każdej chwili gotowa na powrót co wiadomo byloby fajna opcja...ale niech nie będzie tego taki pewien.
Najwazniejsza będzie rozmowa do której on jeszczw widac nie dojrzał.
Jakis czas temu rozwodzila sie moja przyjaciolka i tez po wyprowadzce od meza trzymala kurczowo z nim kontakt chociaz wiedziala ze juz nie wróci do niego.
Dlaczego ? Z przyzwyczajenia no i miłości się nie da wylaczyc od tak. Czasami sie kogos kocha ,ale juz nie chce sie brnąć w cos w czym np nie widzi się przyszłości. Uczucia nie sa takie proste

U mnie podobnie. Nawet jak były jakieś inne, nawet widoczne z boku przyczyny, to dopiero pojawienie się kogoś trzeciego powodowało, że dana osoba decydowała się na ten krok, nawet jeśli wcześniej też biła się z tymi myślami.
Czasem po prostu nie wychodziło to od razu bo ludzie takie rzeczy po prostu ukrywają.
Znam np. takie małżeństwo, gdzie już ex mąż nie wiedział, że jego żona go zdradzała, chyba dotąd nie dowiedział i nie dowie, tym bardziej, że tamten romans zaraz po jej rozwodzie się rozpadł.

A ta przyjaciółka mi bardzo pasuje do tej układanki choć wróżką nie jestem, jednak zbyt wiele widziałam by podobnych sygnałów nie odczytywać. Wystarczyło, że zbliżyli się na jednym z takich spotkań towarzyskich na których on był bez żony. Byli poza podejrzeniami, a jednocześnie mieli siebie obok. Facet wyprowadza, a zaraz potem zaczynają razem pracować i spędzać całe dnie razem w aucie. Dalej są poza podejrzeniami bo przyjaciółka jest 'wtyką' Madzi. Jednak sytuacja robi gorąca, bo w kłamstwa się zapętlają, sytuacja zawieszenia staje się nie do zniesienia, zaczynają kłócić na tyle, że przyjaciółka myśli o zmianie pracy itd.
Wtedy jego słowa, że żałuje, że nie zatrudnili niani a teraz już za późno też nabierają sensu bo wtedy by nie chodził sam na te spotkania towarzyskie i nie zbliżył do przyjaciółki.
Obym się myliła.

Naprawdę, nie znam żadnego związku o takim statusie jak małżeństwo Autorki, gdzie którekolwiek z partnerów wyprowadziło się z powodu niewyspania i zmęczenia.
Wszystkie te:
- sam nie wiem
- nie jestem pewny/a
- nie chcę ci dawać nadziei
- muszę odpocząć
- muszę teraz pobyć trochę sam
- mam tyle pracy
- mam tyle projektów
aż po legendarne już:
- coś się wypaliło
jest tak naprawdę wyrazem tylko jednego.

Znam wiele małżeństw z małymi dziećmi, gdzie mąż narzeka na niewyspanie i zmęczenie i marzy o wyprowadzce, tak pół żartem pół serio. Jeden nawet chciał wynająć kawalerkę obok ich mieszkania ale nie po to by odciąć od żony, tylko by w końcu wyspać.
Gdyby tu chodziło tylko o niewyspanie, to przecież nie unikałby bliskości z żoną.
Zresztą oni mieszkają w dużym domu więc to raczej nie jakiś wielki problem. Ludzie mieszkają często na 40m2 i dają radę.

To nie będzie rada, tym bardziej, ze nie widzę sensu doradzać komuś, kto jest pewien, ze jego wyobrażenia to fakty. Ale chce Ci powiedzieć, ze ciężko się czyta Twoje posty. Posty żony, która tak bardzo wierzy w męża, któremu znudziła się zabawa w rodzine i po prostu zabrał swoje zabawki i się wyniósł. A sam te rodzine założył. Nie wysypiał się biedak! On się wyprowadził, bo miał taki kaprys. Zachował się jak nieodpowiedzialny gówniarz, a nie mąż i ojciec. Jaki ojciec wyprowadza się z domu, w którym są małe dzieci, z powodu niewyspania?! Kłótnia to tez żaden powód. Tym bardziej o błahostkę.

Bardzo, ale to bardzo się dziwie, ze Ty te jego telefony po 21 i wszystkie inne odbierasz. Ja bym z takim mężem rozmawiała wyłącznie na tematy konieczne i bieżące. Oczywiście dotyczące dzieci. Dzwoniłabym, gdybym potrzebowała pomocy ojca moich dzieci, angażowała w obowiązki, ale od niego bym telefonów nie odbierała. Żadnych. Co to w ogóle za sytuacja, ze on z córka rozmawia przez kamerkę? Jak chce pobyć z córka, to niech śpi z nią pod jednym dachem, niech ja utuli do snu, a nie zachowuje się tak, jakby był w delegacji. Ty chcesz naprawiać, to co się zepsuło, a on się biedny waha. Skoro tak, to choćby serce krwawiło i rozpadało się na milion kawałków, zachowywałabym się tak, jak byśmy już byli po rozwodzie. Wymagałabym od niego jak od ojca dzieci, a kochance - jeśli jest - oddałabym takiego chłopczyka w krótkich spodenkach.

Moim zdaniem swoim postępowaniem ułatwiasz mu prowadzenie zycia bardzo zapracowanego, ale jednak singla. Bo dzieci się wychowuje, sprawuje się nad nimi opiekę, a nie ogląda je na kamerce z innego domu. A tydzień ma więcej niż dwa dni.

Tam też była dwójka malutkich dzieci?

Bo sama mam dzieci w wieku maluchów Magdy i nie wyobrażam sobie, iż mój mąż wynosi się z domu, bo mu spokoju brakuje
Z dziećmi zawsze jest niezły raban, ich marudzenie i sporo wokół nich obowiązków, a iż oboje pracujemy i też nas nie ominęły covidove zawirowania zarówno chorobowe jak i gorsza sytuacja w biznesie męża, to musimy zagryzać zęby. Ale można jak księciunio wynieść się od dzieciaków i zostawić żonę z dwójką maleńkich dzieci, bo hałasują. I wpaść na weekend, albo i nie. Takie to proste!

EDIT: normalni faceci tak nie robią. Trafił się Magdzie wybrakowany dziwak. Współczuję

No nie wiem czy nie ma ... choćby w kontekście tego czekania na jego decyzję. Już pomijając sam fakt jego wyprowadzki, jeśli powodem tego kryzysu są jego problemy w pracy, ogromny stres, przemęczenie itd., to zostawienie go w spokoju, danie mu czasu na ogarnięcie wszystkiego, ma jakiś sens. Natomiast jeśli chodzi o inną kobietę, to taka sytuacja zawieszenie, życie nadzieją, dawanie czasu aż facet zdecyduje z kim chce być, jest tego sensu kompletnie pozbawione.

Tylko w jaki sposób, skoro on nie chce rozmawiać i ogólnie nie wie? W tej sytuacji każdą próbę podejmowania tego tematu będzie uważał za trucie d*py.

A jak było wcześniej? Dlaczego tak naprawdę wyprowadził? Pisałaś, że po jakiejś kłótni o błahostkę ale wcześniej też pisałaś, że oboje macie silne charaktery i często do tych kłótni dochodziło.
Jeżeli to jest powód, to co się zmieni nawet jak on by wrócił? Przecież człowiek nie zmienia z dnia na dzień. Zaczniesz się z nim obchodzić jak z jajkiem bo jak nie, to się znów wyprowadzi?

Ja również uważam, że kolejna rozmowa (a ich mieli z tego co pisze Magda wiele) nic nie zmieni, a tylko pogorszy sytuację. Tym bardziej jeśli nie ma jak to określiłeś wizji czy argumentów. Jak chce się straszyć np. rozwodem, to też trzeba być na niego przygotowanym.
Gdyby z kolei były dowody na romans, to lepiej je zachować dla siebie do ew rozprawy. Zdradzanie się z podejrzeniami też tylko pogorszy sytuację.
Nie wiem co bym zrobiła na miejscu Magdy. Chyba najlepszą radą jest to by odpuściła i zajęła sobą i dziećmi. Ja bym chyba też dyskretnie zorientowała czy tej trzeciej na pewno nie ma. Jeśli nie ma, to takie uspokojenie emocji obojgu wyjdzie na dobre. A jak jest, to już powinna wiedzieć, co robić.

EDIT: Wprawdzie Magda niby sprawdziła czy jest ktoś przy pomocy przyjaciółki. Może nie ma, a może coś jest na rzeczy z przyjaciółką. My (ja) tu tylko możemy coś pisać na podstawie tego co zostało przez Magdę nakreślone, a z tego wynika, że romans (niekoniecznie z przyjaciółką) jest bardzo prawdopodobny. Prawdopodobny nie znaczy jednak, że pewny bo możliwe, że facet miał dość zawracania d*py, małżeństwo się mu znudziło, w pracy zapie*rz i wolał spakować manatki i wyprowadzić by mieć spokój.

A co jeśli on powie, że ok, jak chcesz rozwodu to składaj wniosek? Jesteś na to przygotowana?
Jak odbijesz piłeczkę to on może powiedzieć, że go nie chce bo "NIE WIE" i nie ma do tego czasu i głowy. Co wtedy? Dalej będziesz w zawieszeniu.
Jaki argument czy wizję będziesz miała na przyszłość?
Jak chcesz mu zakomunikować, że albo do Was wraca albo rozwód, musisz się liczyć z tym, że ten wniosek będziesz nie chcę mówić musiała bo nic nie musisz ale złożyć? Po prostu być konsekwentna w tym co mówisz.
Ja wiem, że tu przedstawiłaś tylko promil tego jak Wasz związek i problem wygląda. To normalne, bo po prostu się nie da i czasem nie chce pisać o wszystkim.
Może lepiej zostawić to jak jest (na razie) i złapać dystans?

Silne charaktery to jedno, bo jak się oboje zaprą to żadne ustąpić nie chce.. Chociaż jak to wygląda: z jednej strony silny charakter a z drugiej ucieczka? Cały czas ciekawe jest to, jak bardzo jego praca wpływa na to całe zachowanie. Dlatego, zwłaszca po opisie Autorki,  gdzie przedstawia czym on się zajmuje, prawdopodobne jest, że przelała się u niego ta czara goryczy, związana ze stresem i przemęczeniem w pracy, gdzie zderzył się ze ścianą rzeczywistości. Uprzedzając zarzuty: to nie jest usprawiedliwianie kogoś, ale po prostu stwierdzenie faktu, który miał miejsce. Mało to ludzi przeżywa takie chwile, kiedy biznes się sypie? Skoro niektórzy nie wytrzymują presji psychicznej na tyle, żę targają się na swoje życie, to jego reakcja nie jest aż tak drastyczna. Na pewno jest drastyczna w zestawieniu z faktem, że facet ma rodzinę, która liczy na jego wspracie i której nie powinien zostawiać samej. Dalszym krokiem, już niegodnym pochwały była ucieczka.

Wnioskuję na podstawie tego, co zostało napisane. Autorka wspomniała, że miała miejsce nieudana inwestycja czy jakieś potknięcie..A czy czasami jedna inwestycja nie jest takim motorem napędowym? W sensie, że jeśli coś się uda to się wybijasz do przodu a jeśli nie, to lecisz w dół? Nie wiadomo, co było wcześniej.
Nie ma co wyrokować, ale dla mnie naturalne jest, żę jednak mógł zajść taki moment, kiedy facet nie dał rady. Mógł i przez długi czas to prowadzić i radzić sobie ze wszystkim, ale stopniowo się zaczęło psuć. Teraz z kolei nastąpiło coś, co było gwoździem do trumny. Po prostu w pewnym momencie przyszła na niego kolej. Od czasu do czasu pojawiają się historie, gdzie taki mąż i ojciec prowadzi biznes, ale coś nie idzie. Zaczynają się kłopoty a potem nagle przychodzi katastrofa. Część osób nie chce w to wierzyć, bo ś aprzekonani, żę taki to sobie zawsze powinien poradzić, "bo jest facetrem". Druga część o tym nie wie, choć pewnie ktoś by mógł pomóc, ale facet nie mówi nic, hocyb żonie, bo nie chce wypaść blado, jako facet- męskie ego wtedy ucierpi.
Oczywiście, że trzeba tu czegoś więcej niż wiedza lub inteligencja. Liczy się doświadczenie, predyspozycje i zdolności, tylko zakładam, że nikt z nas nie jest cyborgiem.
Jak dużo jest takich interesów, gdzie przez dobre kilka-kilkanaście lat wszystko idzie gładko? Autorka nie będzie pewnie zdradzać szczegółów, ale ciekaw jestem bardzo co to za specjalizacja, gdzie jest kilka osób na cały kraj. Tylko czy to jest aż tak nierealne? Kto wie..może za jakiś czas będzie ich kilkaset..

Oczywiste, że tylko Magda zna męża i przekazała tu tylko skrawki swojego życia.
Co ja wyczytałam z tych informacji
1.wyprowadził się, bo nie miał spokoju przez dzieci, choć dom duży
2.nie inicjuje seksu, nawet ją odpycha, choć ma wzwód
3.nie wie co się dzieje, nie wie czego chce
4.zaczyna widzieć wady u Magdy, obwinia ją że jest matką, choć decyzja o dzieciach była wspólna i dużo przeszli, żeby te dzieci przyszły na świat
5.udaje dobrego ojca, ale woli pogadać na kamerce
6.nie mieszka, ale wpada jakby nic się nie stało i udaje ojca i męża, potem zabiera się i idzie do siebie
7.gdy Magda chce spędzić z nim samotnie weekend, to on się wścieka, bo niby chciał spędzić go z dziećmi
8.chce jechać na wakacje, ale z dziećmi
9.caly dzień poza domem, kocha, tęskni, ale nie nocuje w domu
10.a tak w ogóle to jest cudownym mężem, ojcem, człowiekiem, Magda pisze, że wyjątkowo pracowity, oddany.
Widzę wiele opisów tego faceta, dziewczyna miota i szarpie się, bo praktycznie od dawna jest samotną matką, jego ma za bóstwo.
Albo nie zna swojego męża, albo jest jeszcze inne wyjaśnienie tej sytuacji, bo to już jest pseudo małżeństwo. Albo on jest chory, albo jakieś używki, albo romans. Może jeszcze coś innego, ale facet ewidentnie nie jest wobec Magdy fer.

No cóż, ja się powtórzę. On ma romans z Twoją przyjaciółką, która Tobą pięknie manipuluje. A raczej oni oboje (jako para) Tobą wrednie manipulują.
A przekonać się o tym możesz kupując za pewnie 300 zł dyktafon działający na dźwięk. Jak podrzucisz mężowi do samochodu to będziesz wiedzieć wszystko i to już po pierwszej dniówce.
On ma romans i seks w samochodzie w czasie pracy. I buduje bliskość emocjonalną także w samochodzie. Ale widać jest im mało, bo jeszcze musiał się wyprowadzić z domu, by w tym nowym mieszkaniu być do dyspozycji kochanki. A wszystko to możesz wiedzieć i mieć dowody bezproblemowo kupując dyktafon i podrzucając mu do samochodu. I nie dziel się tą informacją z przyjaciółką.
I teraz pytanie zasadnicze. Dlaczego tego nie robisz?

Po nitce do kłębka .
Zapracowany, przemęczony mąż,  znerwicowany ,"pracoholik" ,covid, pandemia, "kryzys ogólnoświatowy"
niemal idealna zasłona dymna i kamuflaż dla romansu
wzmocnione urazy pretensje do żony, oddalenie od dzieci ,podejrzane z tym małżeńskim seksem a raczej jego zanikiem ,
i kochanka w formie nagrody za to niby poświęcenie i umordowanie rodzinnym życiem,hałasem, dziećmi, pracą.
A z tą przyjaciółką to nie takie rzeczy to forum widziało i nie takie spiski, konspiracje pod nosem.
Idealizujesz męża Magdo i ulegasz jego perswazji nie wprost - przedstawia Ci inny świat niż rzeczywistość, wykorzystując Twoje przywiązanie,zaufanie,miłość,nadzieję ,wiarę ,chęć wybaczenia ,poczucie winy za Twoje rzekome błędy, wytworzył już chmurę złudzeń i odstawia teatr dramat na Twoich oczach ,planowe są te jego działania,strach pomyśleć co zrobi dalej .

Tylko że rok na co ma mu dać?
Na wypalenie się tego romansu?
Rok to można dać  na terapię  czy coś. 
Inaczej taki rok to już tylko życie obok i szarpanie się. 
Po pol roku od jego wyprowadzki sąd orzecze rozwód.z jego winy nawet.  Tyle moze mu w sumie dać  zyjac jakby go nie było.
Jak macie wspólne konto to załóż swoje, autorko.

Jakiego romansu? Przyjęliście jako FAKT, że to romans?
Oczywiście nie można i tego wykluczyć (tu mi się przypomniał wątek Kubusia Puchatka, którego ex odpłynęła z "przyjacielem" domu i historia mojej znajomej, która to sama wysyłała męża, by pomógł "przyjaciółce", 7 lat grał na 2 fronty, wybaczyła, są razem). 

Póki co to jednak tylko podejrzenia. Forumowiczów, nie Magdy.

"Mąż chcial wesołą żonę, a ja ciągle narzekałam bóg wie na co. Oboje jesteśmy winni to jasne. Zarzucił mi że tylko dzieci miałam w głowie. Ja nie rozumiałam jego potrzeb, on moich. Takich małych, błachych."

"Od dawna nie myślałaś o mnie"

"W życiu, na co dzień już dawno mnie zgubiłaś. Nie dawalaś zrozumienia, wsparcia, miłości..a ja sobie z tym nie poradziłem"

Mnie to bardziej przypomina historię, o której wspomniałam wyżej. Rozłąka dobrze obojgu zrobiła. Magda i tak rozwodu nie chce.

wiem że chcecie dla mnie dobrze. Chciałabym żeby nie było innej...chciałabym by to była tylko praca.

Nie wspomniałam Wam o czymś...nie specjalnie, tylko no tego tak dużo jest i ja w emocjach.

Przeprowadziliśmy się z domu do domu ( dwa domy obok) z 106m na 180m. Tamten dom dopiero jest w trakcie sprzedaży, kupcy czekają na decyzje kredytową. Mamy prywatnie hotel pracowniczy w Bydgoszczy oraz apartament w Gdańsku na wynajem ( to są nieruchomości wzięte na kredyt hipoteczny). No i jeszcze mamy kredyt na ten poprzedni dom. No i na ten nowy dom nie dostalismy kredytu, bo już za dużo mieliśmy tych hipotecznych. A to jeszcze covid wiec w ogóle cieżko z kredytami w bankach było. No i trzeba było wziąć gotówkowy.. rata miesięczna to 10tys. Mało tego wzieliśmy kredyt od gościa który jest bardzo cwany i umowy są takie że można je zmieniać w trakcie ( wiele rodzin się u tego goscia zadłużyło). Mąż ma na rate ale bardzo go już irytuje ten kredyt i chce się go szybko pozbyć. Widzę że ciągle ciąży na nim ten kredyt.

Mało tego ostatnio byli u nas znajomi i mąż mówi im co tu jeszcze bedzie robił w domu, że w jednym pokoju chce sobie zrobić taki pokój gier, że tu jeszcze trzeba ścianę dobudować itp...no brzmiało to jakby w ogole nic się złego nie działo. Planuje też kupić wielki telewizor, kupił plac zabaw dla dzieci, trampoline. Za tydzień mają kłaść solary, bo też się na nie zdecydował. Mówi mi że trzeba by było jakieś kwiaty na przedpokój kupić bo jakoś tak pusto...no komedia jakaś.

A jego wsparcie i jego winy  gdzie, Magda?
Przejrzałam tu parę  innych historii na forum i nie widzę ani jednej by za wyprowadzką męża z domu nie krył się romans, jak  macie, zalinkujcie.
Przeciwnie zdradzają osoby szukają  w sobie win godnych takiej kary jaką dostają.  Zamiast uwierzyć  w to, że jak coś ma trasę i wygląda jak słoń  to jest to właśnie ten słoń  A nie co innego.
W przypadku Twojej koleżanki Mallwusia to dziwię się . Wolałabym zaakceptować  stado przypadkowych kochanek niz jeden tak długi romans, ale to ich sprawa w sumie.
Może Pan już zawiesił te sprawy na kołku..

Coraz lepiej
A już myślałam, iż nic nie przebije słów wróżki jako dowód wierności męża

Należało się niedobrej żonie wyprowadzka od niej i ICH dwójki dzieci, bo księciunio nie dostawał wystarczająco zrozumienia a żona nie uśmiechała się już tak często jak wcześniej.
Dwójka małych dzieci, więc księciunio poczuł się niewystarczająco otoczony uwagą i zachwytami
Przecież normalne, iż w tych okolicznościach zostawił żonę z maluchami, żeby mieć trochę spokoju i co najwyżej wpada w weekend, albo i nie.

od czasu wyprowadzki nie było żadnego weekendu żeby go nie było, żadnego wolnego dnia, jak kończył wcześniej ( a widzę to w kalendarzu jak mu spotkanie wypada) od razu kierował się do nas. Dzwoni, pyta się czy zrobić zakupy, czy w czymś mi pomóc. Pomijając tą wyprowdzkę i to że mnie zostawił- stara się jako tako. Nie jest jego zachowanie wiecie tragiczne, olewające, lekceważące. Oczywiście to go nie tłumaczy, bo sama wyprowadzka to cios poniżej pasa. Ale chce Wam po prostu naświetlić zachowanie jego.

Jak jest tu w weekend i coś jest u kogoś ( a praktycznie co weekend jest jakiś grill, urodziny kogoś) zawsze idziemy razem. Raz na takiej spendzie miesiąc temu ( dzieci były u dziadków) wyszłam bo się trochę źle poczułam, to pisał co chwile gdzie jestem, żebym przyszła, że zrobił mi drinka i czeka na mnie...

Raz się go zapytałam, czy przyjeżdża tu tylko dla dzieci czy też do mnie- odpowiedział że oczywiście że też do mnie.

Oczywiście wszystko co mówi mogą być to kłamstwa. Też tak może być.

ten wpis jest poniżej pasa...serio, myślisz że mi zależy na tych wszystkich dobrodziejstwach? W dupie mam ten dom i te jego pięniądze. Możemy być biedni i mi to przeszkadzać nie będzie. Zależy mi na rodzinie i miłości. A sąsiedzi wiedzą że się wyprowadził bo przecież to widać że go nie ma i mnie zostawia z dziećmi. Ślepi nie są i głupi. Myślisz że mi zalezy żeby myśleli że jest ok? Nie, wręcz przeciwnie. Niech mu wstyd będzie.

I o jakiej wygodzie mówisz?

Ulubione miejsce do takich medytacji to Bieszczady albo Indie.

A jeszcze żoną pomaga mu ten teatr utrzymywać.
Sąsiad zaprasza? świetnie : przyjdę  sama bo on się wyprowadził.
Tylko z sąsiadami się kolegujesz? Co twoi rodzice , przyjaciółki na to?
Nie widzisz że Twój mąż wstydu nie ma i myśli tylko o własnym tyłku i jak dalej szanowanym kolegą być,  cudownym ojcem itd.?
Jak Ty się z tym czujesz? Chodząc na te spotkania?
Przecież nawet jak się źle poczułaś to jego nie interesowało co Ci jest,  tylko że masz wrócić,  bo zrobił Ci drinka.
Jak chciał zatańczyć to nie podszedł do Ciebie: Madzia: zatanczymy? Tylko uderzył w gong i oznajmił sąsiadom  że teraz będzie tańczył z Żoną  to Mistrz lansu, Madzia, naprawdę  mi przykro, gość bez empatii.

Autorko, my wszyscy tutaj piszemy z punktu widzenia naszych doświadczeń i przeżyć. Zachowanie Twojego męża powiela pewien schemat, co nie oznacza, że absolutnie musi być tak jak nam się wydaje. To Ty i on wiecie jak jest. Najważniejsze to żebyś i Ty zaczęła myśleć o sobie. Dzieci i rodzina to duży obowiązek i można się zmęczyć, ale nikt nikogo na siłę nie wciąga, Twój mąż podjął świadomą decyzję o tym, że chce tę rodzinę mieć. O ile rozumiem, że można w życiu się zmęczyć i wypalić, o tyle nie rozumiem jak można sobie robić przerwy od rodziny - są inne metody radzenia sobie z takimi problemami i wyprowadzka z rodzinnego domu i zostawienie dzieci na głowie małżonce nie jest jedną z nich. To wasze wspólne dzieci i opieka nad nimi powinna być dzielona sprawiedliwie. Czy zapytałaś się sama siebie, czy może Ty nie zasługujesz na przerwę? Na odpoczynek?

Druga sprawa, która nie jest ok - ciągłe trzymanie Cię w zawieszeniu. Ja wiem, że zmusić nikogo do niczego nie można, ale powtarzanie partnerowi przez kilka miesięcy "nie wiem" i trzymanie w zawieszeniu jest mało empatyczne. Myślę, że najlepszą z rad jaka mogłaś usłyszeć, to rada o zajęciu się sobą. Twój mąż ma prawo się zastanawiać i czuć co czuje, a Ty masz prawo ruszyć z życiem do przodu. Z nim lub bez niego.

Jeśli chodzi o czułości przy znajomych - mój podejrzliwy umysł podpowiada, że może być to gra, żeby potem w sądzie przy ewentualnym rozwodzie nie było, że się nie starał. Ale to tylko ja i moje projekcje. Najważniejsze jest to co Ty czujesz i co zamierzasz z tym zrobić. Dużo siły! Masz prawo do życia i szczęścia. I nie daj sobie wmówić poczucia winy - za problemy w związku odpowiedzialne są obie strony, i każda zobowiązana jest mówić głośno i wyraźnie kiedy jej coś nie pasuje.

Zobaczymy jak się rozmowa dziś potoczy…

Właśnie do mnie dzwonił, pytał się o zakupy itp. I zapytał się czy mógłby dziś nocowac. Ciesze się ze względu na dzieci bo bardzo się ucieszą widząc tate rano.  I teraz nie wiem co z tą rozmową…

Dobre pytanie… nie wiem. Jakiś krok w przód dziś zrobił i kurde nie chce tego zepsuć. Ale z kolei bawienie się w kotka i myszkę też nie ma sensu. Rozmowa i tak będzie tyle ze czy to dobry czas dziś..

Jeżeli tak postanowiłaś i wiesz co chcesz powiedzieć ,to jest to dobry czas dla Ciebie przede wszystkim,nie chodź w koło niego na palcach ,bo co obrazi się ?,nie daj się uspokoić i "zmiękczyć".
Nawet jeżeli ta rozmowa okaże się błędem i niczego nie rozstrzygnie to trzymaj się swojej decyzji ponieważ jest Twoja .
Oddychaj spokojnie,ciesz się radością dzieci,ale bądź uważna,bo on i tak zapewne manipuluje czy ma kochankę czy niema, nie zdziw się że może chcieć seksu,albo sprawiać takie wrażenie, ewentualnie rozmyśli się niby nagle ,lub ostentacyjnie podkreśli oziębłość ,zależy od Twojego zachowania,tym razem może być milutki,grzeczny, cieplutki uprzejmy ,ponieważ ostatnio był zimny ,to stara sztuczka gimnazjaliści tak się ze sobą bawią w związki
zimno ciepło gra na czas w niepewność i w zawieszeniu.

Jeszcze raz wyprostuj się już teraz i oddychaj spokojnie ,nie musisz przeprowadzić idealnie doskonale tej rozmowy,możesz czuć wszystkie emocje i uczucia ,pomimo to powiedz co chcesz powiedzieć tak jak potrafisz.

To ważne naprawdę i piszę poważnie - nie umażesz dziś i nie udusisz się z braku powietrza w ciemnicy ,jeszcze dziś nie umrzesz z głodu ,jeszcze dziś nie rozpaczasz nad stratą
nikt i nic Tobie nic złego nie zrobi ,słowa nie muszą boleć.
Trzymaj się .