Czy ta relacja ma sens - Netkobiety.pl

Jeszcze jedno na szybko przyszło mi do głowy,tyle w tak w sumie krótkim czasie osiągnęliście i wypracowaliście ,nie sądzę żeby trwale i stabilnie to raczej pierwsze jaskółki niż korzenie,ale okresy zastoju są czymś naturalnym wplecionym w dynamikę rozwoju związku ,nie da się biec cały czas,a Ty się Queen śpieszysz gdzieś ,rozpraszasz tym ,przecież z tego co napisałaś masz swoje życie i lubisz je ,koniecznie mam wrażenie chcesz w facetach widzieć ten cały świat jeszcze.
A tak w ogóle wydajesz sie w porządku dziewczyną ,nie szukaj kompulsywnie tych wad ,bo one jeżeli nawet są to od tego nie znikną w ogóle raczej nigdy nie znikną,można nauczyć się z nimi żyć będąc świadomym jakie istoty błędów powoduje ,to praca na lata nie na tygodnie,w ten sposób robi się z nich cechy i czasem działają jak zalety ,ale to już moje "filozofie" uważam po prosu wady za cechy wykorzystywane niezgodnie z instrukcją obsługi ale to bardzo ogólnikowe niewiele ci pomoże.

Niby pierwsze jaskółki. A on 2 tygodnie temu mi powiedzial, że czuje się pewny, czuje, że juz nie musi się starać i dla niego zaczęło się życie, i czuje jakbyśmy byli ze sobą parę lat...

Nie spieszę się. Tylko zaczełam zauważać, że to na co sie umowiliśmy nie ma szansy by sie ziściło. Obiecał mi, że bedzie ze mną wiecej czasu spędzać w tym bedzie to czas z jego córką. Po dwoch spotkaniach gdy ona była zazdrosna juz nie spotykalismy sie we trojkę. Wspolne wyjazdy w góry - Byl ostatnio, mowil, ze mnie zabierze, po czym stwierdzil, ze bede sie nudzic i lepiej zebym nie jechala, ale nastepnym razem mnie zabierze. Teraz mieliśmy jechać w góry w weekend, i rozmawiał ze mną o tym codziennie, gdzie pojdziemy, co bedziemy robić, co musze kupić, po czym wczoraj zapytał w taki sposob mnie o ten wyjazd bym z niego zrezygnowała i sie przyznal, ze jak proponował to liczyl ze sie nie zgodzę. On jeździ w gory sie wspinać, zdobywa tatry wysokie. Ja ze swoim strachem nawet na giewont nie weszlam. Więc rozumiem, nie chce mnie zostawiać samą gdzieś na pol dnia na szlaku, ale nie chce tez zrezygnować ze zdobycia szczytu, bo w sumie po to on jeździ w góry. Tym tokiem rozumowania, pokazałam mu wczoraj, że skoro weekendy odpadają, bo albo córka albo góry, w tygodniu ma tylko czas maks 2  razy w tygodniu, bo wyjazdy z pracy i córka, to jak to ma iść do przodu, jeszcze się seksu boi... Przeroslo mnie to wczoraj i musialam to zakonczyc, bylabym nieszczesliwa, bo chce czasem z nim razem zjesc obiad, pojsc na spacer, coś wspolnie robić, po prostu żyć. Mam duzo zajęć, pracy, wiec tak na prawde sie nie nudziłam gdy sie nie widzielismy, ale ja wolę zrezygnować z nadgodzin albo robić czasem z nim te rzeczy które lubię. Mi poprostu go brakowało. W ciagu dnia rozmawialismy przez 30 min, pisząć na msg - bo praca, bo córka. I ok jestem w stanie to zaakceptować, ale jak mi powiedział, że to sie nie zmieni, bo nawet jak myslal czy by ze sportu nie zrezygnować dla mnie to uznał, że nie chce, bo to tez dla niego ważne. Nie miałam nawet wyboru w tej sytuacji, bo ja nie chce by tak moje zycie wyglądalo, zawsze sama, jakbym miala faceta na odleglość.

myślę, że to nie ma aż takiego znaczego, czy tinder czy coś innego

Ciebie rozumiem nie atakuje,mimo to szkoda was .
Wiesz przynajmniej z tego że niektóre pasje jeżeli się ich nie podziela są problemem,bo nawet poświęcenie i rezygnacja z nich dla kogoś z moich doświadczeń i obserwacji wynika że to mocno mści się na związku później, dalej, a Ty przecież nie wymagałaś aby on całkiem zrezygnował z tych gór to nie do pogodzenia,jemu ciągle mało i wszystko chciałby na raz ,jednak czas doba tydzień nie jest z gumy .

Ludzie czasem potrzebują takiego czasu na pobycie ze sobą.
W tym momencie on nie jest gotowy na związek i jest tego świadomy.

Moim zdaniem zachował się zdrowo i dojrzale. Ty możesz poczekać aż nacieszy się córką i "samotnością" lub iść dalej.

tak, tak sie zachował.. ale żeby mi to powiedział to musialam go ciągnąć za język, i to za bardzo nie chciał mowic by mnie nie ranić.

Bo to nie są łatwe emocje i stany do opanowania.

Wydawalo mi się, że jestem twarda, że potrafię panować nad wszystkim. A wymkneło mi się wszystko spod kontroli. Jestem po prostu głupia. Po tym rozstaniu, K. codziennie pisał do mnie "jak się czujesz", "co slychac", interesował się w dalszym ciągu mną i moim zyciem, sam nie pytany opowiadał mi o swoich dniach, wysyłał zdjęcia z gór. Mieliśmy wykupione bilety do kina, zapytał czy z nim pójdę, i poszłam, przyjechał po mnie, cześć - cześć, opowiedzielismy co tam w pracy sobie, zapytał czy zainstalowałam sobie tindera, bo on jeszcze nie, obejrzelismy film, odwiózł mnie i długo mnie w samochodzie przytulil. Po 12 w nocy napisał mi jeszcze dobranoc. Co się zmieniło w tym czasie w tych wiadomościach od tych przed rostaniem? nie pisze mi rano i na dobranoc, nie używa tez zadnych emotek. Ja pierwsza do niego nie piszę. Zapytał tez czy nie pojde z nim na impreze firmową, uzgodniliśmy w trakcie rozstania, że pojdzie na nią najwyżej sam. Co zrobiłam? zgodziłam się, bo myslalam, że dam radę. Że tam kogoś poznam, że się pobawie, pośmieję. A impreza wygladała tak, ze czułam się niekomfortowo, z K. nie szła nam rozmowa. Siedziałam i piłam wino, ze złości, z bezradności, z zazdrości, bo skupił się na dawno niewidzianej koleżance, pięknej blondynce, która jak tylko weszliśmy krzykneła do niego , ze wygląda swietnie, ze jest mega przystojny. Z nerwów poszlam do łazienki i wymusiłam wymioty. Po wróceniu do stolika, zamawiałam taksówkę do domu, powiedzialam K, że za dużo wypiłam, wziełam rano niepotrzebnie leki, i teraz się zle czuję. Zaproponował, żebym pojechała z nim do niego. Byłam w złym stanie, wiec sie zgodziłam. Położyliśmy się spać, zasnełam, on też. Nagle się na mnie rzucił, zaczął mnie dotykać, zerwał mi majtki i uprawial ze mną seks, jak nigdy przedtem, inaczej, mocno. Po czym bez słowa poszliśmy spać, przytulał mnie całą noc, i okrywał kołdrą. Rano po przebudzeniu odsunał się od razu. Było po 7, o 9 miał odebrać córkę od dziadków, więc przez ten czas on zabookował nam nocleg w grecji. Bo za 3 tygodnie jedziemy na 4 dni do aten... Podczas rozstania namawiał mnie, zeby pojechać, a ja się zgodziłam, bo pomyslalam, ze to moze bedzie ostatni moment na wyjazd za granicę, i może spedze z nim fajnie czas, ze przez miesiac sobie poukladam w glowie i bede mogla sie cieszyć z wyjazdu jak z kolegą. Pocieszam siebie samą, że nawet jeśli bede miala jeszcze jakąś nadzieje na życie z nim do czasu wyjazdu, to ten wyjazd mnie z tegyo wyleczy jak zobacze jego ozieblość itp. Nie będzie alkoholu, więc nie bedzie przytulania, seksu itp.
Chciałam się wygadać mamie, chcialam żeby mnie pocieszyła, a ona nakrzyczała na mnie, ze sie nie szanuję, bo do niego pojechałam. Ale ja wiele razy u niego nocowałam, i po imprezach, i malo kiedy był seks, więc nie myslalam nawet o tym jak postanowiłam do niego jechać. Chciałam zeby ktoś przy mnie był, żebym nie była sama. A mama powiedziala mi, że mu się narzucam, że sie pcham do łóżka, że lecę na jego skinienie. Teraz czuję się jak wrak człowieka. Napisłam mu, że to bylo niepotrzebne, bo się bardzo zle czuję, ze nie jestem z kamienia - odpisał, że rozumie, ze mam rację i przeprasza. A ja muszę zaczynać ukladac sobie w glowie znów wszystko od początku.
Przezywam jakies załamanie nerwowe, zostałam sama, bez wsparcia mamy, przyjaciolek nie mam, a jedyny przyjaciel sie ode mnie odcina, bo stwierdzil ostatnio, że zaczyna się o mnie martwić za bardzo, a on tego nie chce, bo czuje, że to doprowadzi do tego, że sie we mnie wkręci, a to ma byc tylko przyjazn. On mi dawał duzo wsparcia, przy nim czułam się szczesliwsza, zaopiekowana, nikt tak nie potrafil mi poprawić humoru jak on. A teraz czuję, że zostaję sama na tym swiecie, bez szacunku, bo myslalam, ze jestem taka twarda.

Nieźle owinął ciebie wokół swojego palca a ty - jak ta mucha do lepa się pchasz. Posłuchaj mamy bo dobrze prawi - jak się rozstajecie to się rozstajecie a nie udajesz przed sama sobą ze pierwsza do niego nie piszesz wiec wszystko jest ok i chcesz tylko popatrzeć jak on za tobą tęskni a potem i tak idziesz z nim do kina, idziesz z nim na imprezę firmowa na której udajesz ze się napiłaś tylko żeby z nim jechać do niego do domu. Gdzie tutaj jest honor? Gdzie tutaj jest jakiekolwiek samoświadomość?
Zrobiłaś wszystko tak jak on chciał - poszedł na imprezę z osoba towarzysząca, usłyszał dużo komplementów od innych osób i na sam koniec pobzykał. Co ty z tego dostałaś? Nic, kompletnie nic. Wiec obudź się w końcu z tego letargu i zablokuj go wszędzie i poszukaj sobie kogoś innego bo jeśli tego nie zrobisz ta historia w której ty myślisz ze jesteś góra , a tańczysz jak on ci zagra, nigdy się nie skończy i zawsze będziesz na jego zawołanie kiedy już szanownie wygospodaruje dla ciebie trochę czasu.

tak zdaje sobie z tego sprawę. Ja na prawdę byłam pijana, wymiotowałam i dobrze, ze sama nie wracalam do domu. To ok. Ale reszta nie. Ciag dalszy był taki, że on z parę razy do mnie napisal "cześć jak życie, ja byłem w kinie na Diunie polecam super film", "cześć jak zdrówko, ja dziś morsowałem" i wkleja link z hotelem gdzie był w mikołajkach, że poleca. No sam tam przeciez nie pojechał, w kinie sam nie był. Ma totalnie moje uczucia gdzieś, nawet nie mysli o tym jak ja mogę sie czuć, bo raczej nie robilby tego specjalnie? Po tym cos we mnie pękło, sie wkurwilam niesamowicie, i napisalam mu , że widzimy się na umowionym stand upie, potem w grecji i nie chce miec z tobą kontaktu, nie interesuje mnie co robisz i co u ciebie. Odpisał, że jest to nie miłe, ale rozumie że takie ma być. Wurzuciłam też z siebie wszystko to co myślę, w jaki sposob mnie traktował, że nie potrafią z taką osobą się przyzjaźnić. Także uwalniam się. Mam już o nim inne zdanie. Myślałam, że traktuje mnie mimo wszystko z szacunkiem, ale tak nigdy nie bylo.

A do mamy mialam żal, ze zamiast go obwinić to obwiniła mnie, a wiedziała o wszystkim. Potrzebowałam tylko wsparcia, bez oceniania.

Facetowi całkiem dobrze idzie prowadzenie tego, co sobie od początku zaplanował czyli niezbyt zobowiązującej relacji, w której on określa ile czasu poświęca i w jaki sposób.

Tupnęłam i dobrze, to jest dla mnie duży krok. Trzymam sie swoich postanowień. Już nie łudzę się, że on się zmieni, że zmieni do mnie podejście. Nic nie ma zagwarantowane. Bo niby z jakiej racji? Wczoraj byliśmy na stand upie. Spotkaliśmy się przy wejściu - cześć czesc, zdrowa? zdrowa- a ty? - tez. Zapytałam go nie zmienia zdania co do wyjazdu, czy jedzie ze mną. bo wiecie, on jest teraz na mnie obrażony, że niesprawiedliwie go oceniłam mówiąc mu jak mnie traktował i jak ta cała relacja wyglądała, jak ja się czułam. Wg niego jest to nie zgodne z prawdą i z jego strony wygląda to inaczej. No bo on wcale żadnych takich intencji nie miał... tu się niestety już nie nabiorę. Odpopwiedział, że po tej rozmowie to już nie ma tyle entuzjazmu by jechać, ale chce jechać i jedzie. Po stand upie - super był występ - cześć-cześć. I nie mamy juz kontaktu. Nie pisze do mnie. Na wyjeździe też jestem pewna, że bedziemy traktować siebie jak znajomych, seksu nie będzie, nie mam nawet ochoty jak sobie pomysle, jestem na niego po prostu zła.

Wyjazd - nie jest romantycznym wyjazdem. Dni są zaplanowane od rana do wieczora na zwiedzanie. Po powrocie do hotelu - bedziemy zmeczeni, wiec jestem w 100% pewna, ze nawet nie bedziemy ze sobą za bardzo rozmawiać. Stąd nie obawiam się o ten wyjazd.

odciełam się. Nie będzie miał seksu ze mną. Przede wszystkim bo mi się nie chce. Tak na prawdę orgazm z nim miałam raz... Jedyny powód dla którego poszlabym z nim do łóżka teraz to dla własnej przyjemności, ale nieeee, bo tak nie będzie. Po tej imprezie nie odepchnęłam go bo to było coś innego, nigdy się tak wcześniej nie zachował. Tak zwierzęco jak chciałam. Dlatego poszłam w to, plus alkohol zrobił swoje. Ogólnie przestałam go idealizować. Jak sobie przypomnę jak mnie strofował, nawet w trakcie seksu. Jak mnie obwiniał, że mu się seksu nie chce... No nie chce mi się z nim iść do łóżka. A jeszcze jak teraz jest obrażony wielce na mnie to tym bardziej widzę jakim jest człowiekiem... Z psychologiem doszliśmy do tego dlaczego chciałam być z taką osobą jak on. Skutki dzieciństwa. Przeniosłam schemat, powielam go bo tak czuję się bezpiecznie. Ta świadomość dużo mi dała. Szłam w ten schemat bo go znałam i czułam się bezpiecznie mimo, że mnie cholernie ranił i powodował wręcz obniżenie nastroju. Jest mi też o wiele wiele lepiej odkąd przestał się odzywać. To widać chociażby po zdjęciach. Nie mam już tego smutku w oczach, tej spiętej twarzy mimo uśmiechu. Nie myślę już nawet o nim, chyba, że mnie ktoś o niego zapyta. Albo wejdę na to forum i poczytam podobne tematy. Potrzebowałam czasu na to by emocje odeszly, bym mogla na to normalnie spojrzeć. Nawet już nie jestem zła. To była dla mnie bardzo duża lekcja życiowa. Nauczyłam sie wiele o sobie przede wszystkim

Wróciłam ze wspólnego wyjazdu. Było... poprawnie. Przed wyjazdem zakomunikowalam mu, ze mamy byc dla siebie mili, by sobie nie psuć humoru, bo nie o to chodzi w tym wszystkim. I w ciągu dnia zwiedzalismy, wieczorami pilismy drinki i wino. Rozmawialiśmy tylko i wyłącznie o tym co nas otaczało, czyli Grecja, jedzenie, wino, muzyka. Nie rozmawialismy o nas, o tym co bylo, co bedzie. Bylismy "obok siebie", kompanami w podrózy. Trzymalismy sie metr od siebie. Przypadkowe lekkie dotknięcie  - od razu "przepraszam". Było tak jak przewidzialam, i tak jak chcialam. Seksu nie bylo. Choc pierwszego wieczoru jak bylismy pijani próbował, ale go odepchnełam rękami. Nie klocilismy, nie bylismy zlosliwi wobec siebie. Nie bylo zadnej chemii. Nic. Tak na prawde pierwszy raz spedzialm z nim tyle czasu. I az mi sie przykro zrobilo, ze zobaczylam jaki jest na prawdę na codzień. Nie jest zły, tylko jako jego kobieta po kilku latać wspolnego zycia nabawilabym się depresji czy coś. Nie potrafi być tak po prostu życzliwy. Jego styl komunikowania się to ripostowanie, pokazywanie, że ma wszystko gdzieś. Np była jedna taka dziwna sytuacja. Zaczepił nas czarnoskóry na ulicy, mówiac mu "I love your beard" (dotykając jednocześnie swojej brody). Pan K. zero reakcji. Zaczynam mu mówić "hej, co ty taki wkurzony, chyba to bylo miłe, pewnie nikt Ci tak nie mówił nigdy, mi to by dzień zrobiło " a on : "mam na to wyje... mnie to nie rusza, i nic nie robi".. Hmm no ok, ale po jakimś czasie w trakcie rozmowy o zabytkach mówi do mnie " no tam gdzie ten murzyn powiedzial, ze cie kocha" ja chwila konsternacji. No bo nikt tak mi nie mowil. Zrozumialam, że Pan K. zamiast beard zrozumial girl. I tak w glowie mojej zabrzmialo "ojej". Przecież jesli uslyszal "girl" to co w tym takiego zlego. Ja bym podziekowała i tyle, albo zazartowala ale w miły sposób. Bbylismy swiadkami zaręczyn. Mlody chlopak osiwdczyl się dziewczynie na wzgorzu przy zachodzie slonca. Zaczął to wysmiewać, mowić mi, że jest glupi. Nie rozumiem po co być takim zlośliwym. Bylo mnostwo takich sytuacji drobnych pokazujących, że nie jest taki jak sobie wyobrażałam. Zasmuciło mnie to, że wzdychałam do wyimaginowego czlowieka. Ale jak inaczej kogos poznać, jak sie widywaliśmy mało.
Mialam kiedys przeczucie, ze ma nieskonczona relację z byłą żoną. I tak jest. Melduje sie jej. Po przylocie do Aten zadzwonil do niej by powiedziec, ze jak cos to jest już. Wysylal jej zdjecia. Chyba pomieszkuje aktualnie z nia i dzieckiem.
Po powrocie czuje sie wolna, wolna od niego. Dla mnie to teraz obcy człowiek, to nie jest ta sama osoba, którą miałam w głowie.
Jedyny kontakt od czasu powrotu do domu to była jego wiadomość, że fajny kawałek udostępniłam na instagramie. Podeslalam mu też inny podobny, ktorego akurat sluchalam, że też jest dobry. Odpisał, że tak, potwierdza, też fajny. Zażartowalam "co za zgodność". Odpisał mi "na pewno przypadkowa, eh eh". Nie zrozumialam, wiec zapytałam go, o co chodzi, co to jest, to jakas aluzja, uszczypliwość, zart. Napisał, że to taki ukryty komplement, ze podoba nam sie ta sama muzyka, a eh eh to nostalgczne westchenie, że taki już jest pogmatwany. Aż westchnełam głośno po przeczytaniu tego. Bo wlasnie tak wyglada z nim komunikacja, trzeba sie domyslac, czy to co mowi, to jest miłe czy raczej zlośliwe, ironiczne. Nie wyobrażam sobie zycia z kimś tak ze sobą rozmawiajać ciągle. Rozumiem przekomarzanie się, ale czasem super jest też po porstu uslyszeć, proste komunikaty typu "mamy super gust ;p" albo coś podobnego.
Czułam, że ten wyjazd będzie mi potrzebny, wróciłam z niego szcześliwa

Chyba tylko z braku laku

Przeczytaj uważnie swojego posta z listopada. Czy to ze on teraz okazuje zainteresowanie Tobą cos zmienia? Ja uwazam ze on nadal taki sam. Po co Ci taki człowiek? Sama czułas niechec do niego i slusznie. Chyba nie jesteś jedną z tych babeczek ktore uważają że "lepiej taki niż żaden" Błagam Cie nie bądz taka. Zniszczysz sobie zycie z takim typem.

nie robię sobię nic na ten moment, bo ten czlowiek mnie zranił i mu po prostu nie ufam. Ale zastanawiam się, czy jest na tyle wyrachowany czy faktycznie mu się coś tam w tej głowie przestawia. Raczej z czystej ciekawości, jak to jest z facetami. Nie kocham go, jest mi obojętny, na tyle, że jego słowa o powrocie nie spowodowaly przyplywu zlosci czy euforii. Kiedyś owszem miałam nadzieję, że to co mówi jest prawdą.
A teraz odezwal się do mnie, chciał się spotkać, nie zgodziłam się, to mi napisał co ode mnie chce. A chce: być ze mną, bo nie może o mnie zapomnieć, bo pasujemy do siebie, i tak spotykał się z innymi, one były nim zainteresowane ale on nie chciał, bo nie były jak ja (tak naiwne? - pomyślałam). Gdy zapytałam jak on to widzi w ogóle bo mi sie głowie to nie mieści, to: chce ze mną zamieszkać, chce ze mną zwyklej codzienności, chce związku, chce razem wyjezdzac, razem zakupy robic, wyprowadzac psa. Rok temu faktycznie nie był gotowy a teraz jest. Ja oczywiście napisałam mu, że nie wierzę i mu zwyczajnie nie ufam. Na dowód, że mówi prawdę, powiedział córce o mnie, że jestem dla niego ważna, ze ma uczucia do mnie. Zgodziłam się na ich odwiedziny, bo mała chciala zobaczyc sie z moim psem. Przyjechali, byla pierwszy raz u mnie, rozmawiala ze mną (wczesniej bylam dla niej powietrzem, nawet nie odpowiadala czesc) A K. przytulił mnie przy niej. Wg niego, gdyby o mnie nie myslal poważnie to by córki w to nie mieszał. A mała zauważyla przytulenie, i potem ponoc pytała co teraz będzie, czy ja bede jej mamą.
Wydaje mi się, że to jest na chwilę, że to sobie wkręcił, i za jakiś czas pewnie bym uslyszała, że jednak sie pomylił. Bo takie powroty to dzieją się tylko w filmach i ksiązkach...

Nie ma to jak zrobić sobie dziecko by uzywac go potem jako (skuteczne) narzędzie manipulacji. Ciekawe co w zamian małej obiecał. Z kim wy się zadajecie...

Najprawdopodobniej tak jest,że żona kogoś ma a on nie,facet  posługuje się córką w swoim działaniu grania na emocjach i Twoich i pewnie coś byłej żonie chce udowodnić,pokazać ,Ty mu pasowałaś bo w pewnym momencie byłaś bardzo podatna na jego sztuki z których tak nie do końca sobie zdawał sprawę na siłę podejmując toksyczne role wobec Ciebie niestety odpowiadałaś mu wtedy na tamtym etapie..
Jeszcze moim zdaniem nie wyleczył się z poprzedniego związku,a wypełnianie czasu randkami,sportem,wycieczkami przestało spełniać rolę znieczulania się,z innymi kokietami mu nie wychodzi bo mniej podatne i szybciej poznają się na nim albo go nudzą bo nie reagują jak on chce.
Wiele pracy przed nim żeby wyjść na prostą i do równowagi,wykorzystuje i ciągle próbuje wciągać Ciebie do tego Twoim kosztem
niewiele mu się przestawiło choć być może sam chce w to wierzyć,ale wybiera trudniejszą drogę odzyskiwania równowagi,podnoszenia sobie poczucia wartości
za pomocą drugiej osoby nie licząc się z jej oczekiwaniami i uczuciami.
Nie jest to moim zdaniem przykład ekstremalny i jakiś wyjątkowo demoniczny,prędzej czy później mam nadziej facet oprzytomnieje
jeżeli pobędzie sam ze sobą i uwolni się od eks bardziej.
Ciekawość niby fajna sprawa odrywasz się jednak od swojego życia,nie pomożesz mu w żaden sposób to jego sprawa.
Przestań go słuchać to przestaniesz rozkminiać.
Faceci z tego co widzę po rozstaniach rozwodach nieco inaczej postępują jeżeli mają domkniętą przeszłość i są gotowi na nowy związek.

Przemiana - cud
prawie ideał gdyby nie eks żona
a Ty czujesz się gorzej z tym "Przez ostatnie tygodnie mam duży spadek nastroju, prawodopodnie dopadł mnie jakiś stan lękowo - depresyjny",- ciekawe
sam z siebie taki stan dopada ?