Zazdrość co się że mną dzieje.... - Netkobiety.pl

Przeczytałam mój wątek od początku i teraz wiem,że to wcale nie była zazdrość wynikająca z zaborczości i braku własnego życia. Mój mąż swoim zachowaniem wciąż powodował ,że ja wiedziałam że nie zachowuje się fair. Z jednej strony wydawało się niewinne a jednak takie nie było. To uczucie pod skórą,że coś mi tu nie gra. Niby nic a jednak....im więcej było takich akcji, kłamstewek, koleżanek tym bardziej było mi źle. Dlatego napisałam na tym forum. Nie wiem czy zdradzał mnie wcześniej, raz oprócz tej ostatniej napewno" on line"była jedna, śmiem twierdzić ,że różne tego typu zachowania mogły być także do innych ale nigdy go na tym nie złapałam. Myślę,że ja oczekiwałam że ja i rodzina będziemy dla niego priorytetem tak jak dla mnie. Że robi się różne rzeczy żeby NAM było lepiej ale tu chodziło o to żeby jemu było lepiej. Byłam przydatna i spełniałam swoje funkcje, tam gdzie byłam potrzebna. Ego podnosił i ekscytację uzyskiwał gdzieś indziej. Tam gdzie się nim zachwycano. Miły ,ujmujący sprawiający wrażenie mocno słuchającego i do tego naprawdę zabawny. Wierzcie mi, trochę dwie twarze, w domu marudzacy, wiecznie nie zadowolony i krytykujący na zewnątrz super wesoły i sympatyczny człowiek. Wydaje mi się nawet, że on do swoich znajomych zasłaniał się mna, że ja mu czegoś nie pozwalam gdy było mu to na rękę i robił taka otoczkę mojej osoby żeby siebie wybielić.Wierzcie mi on więcej był na wyjściach i wyjazdach z kumplami niż ze mną czy razem z dziećmi. Wiele było takich rzeczy, on chciał być singlem nim nie będąc. Brać z obu rzeczy tylko to co fajne.Intuicja dobrze mi podpowiadała ale walczyłam z tym ,że może to moja wina,że ja faktycznie jestem chorobliwie zazdrosna,że to ze mną jest coś nie tak. Prawda jest taka,że jak ktoś się czuje w związku bezpiecznie to nawet nie myśli o takich rzeczach. Oczywiście myślę nad tym gdzie robiłam błędy, żeby nad tym pracować w przyszłości.

Nie chcę się z nikim umawiać, nie jestem gotowa na nic.

Chyba bym nie wytrzymała i zapytała się męża czy te voucher na wakacje to dla mnie.

Dlaczego kazał Ci się odczepić? Cos mu powiedziałaś?

Z ich związku nic nie będzie. Duża różnica wieku, może ona będzie chciała dzieci on już nie że względu na swój wiek. Pół roku rozłąki mieli uczucie mniejsze. On chciał wrócić do Ciebie, jej to będzie siedziało w głowie. Dużo można wymieniać.

Żałujesz decyzji?

Nawet teraz widzę różnicę. Dzieci są z nim same on po prostu wychodzi do znajomych i wraca nie wiadomo o której a one robią co chcą także nie wiadomo do której w dużym mieście. Gdy byłam ja w domu dzieci wiedziały ,że mają być o tej czy o tamtej,że ja to pilnuje. Jemu na nich zależy ale obowiązki z nimi związane traktuje dość lekko co mnie dziwi bo w małżeństwie był wymagający i to ja chciałam im więcej pozwalać i ciągle musiałam się oto z nim spierać. Pamiętam jak mi powiedział, ty mu/ jej pozwalasz na to czy na tamto to jak się coś stanie to będzie twoja wina.....a teraz luz bo to by oznaczało jego ograniczenie wolności. Wtedy byłam ja, która dbała i pilnowała i można było zwalać na mnie winę oraz obowiązek.
Ps. Teraz dziadkowie są na wakacjach więc chata wolna.... 2 razy powiedział dzieciom żeby spały nie w domu bo on robi imprezę....

Jak u prawnika? Nie zdradzaj mi szczegółów, tylko czy majątek i kasą włożona w dom ma szansę wrócić do Ciebie?
Rozwód z orzeczeniem?

Tak trochę ,że ja się czepiam taty a on nic złego nie robi....

Musiałabym pozwać teściów....
On uważa że już nie jesteśmy małżeństwem i może robić co chce i nic mi do tego. W co do imprezy nr 1 to podobnie się dowiedziałam jak proponujesz że to spotkanie sam na sam bo powiedziałam że przenocuje w domu (starym) bo się umówiłam na mieście ......Nie mówię o nim ale jak wiem jak kłamie to mi się ciśnie na usta....ale milczę.

Zrobił się bardzo pewny siebie. Otwarcie mówi o spotkaniu sam na sam.
Dzisiaj bym pojechała bo sobota to może miał plany . Niby na dzień dziecka do dzieci i się rozgościła.
Albo , że dzisiaj wychodzisz i żeby dzieci spały u niego - nie bierz moich rad  na serio, ja jestem złośliwa i wredna. Kusiło by mnie, żeby mu nie ułatwiać życia

Wiem, że łatwiej pisać komuś z boku, niż samej wdrążyć zmiany, ale co bym zrobiła:
1. Odbudowała relacje z Twoją rodziną - mieszkasz już u teściów wystarczająco długo, by czuć, że możesz działać po swojemu, a nie dostosowywać się do nich. Poza tym piętro macie swoje, więc goście nie siedzą u teściów w pokoju. Zapraszałabym częściej rodziców/rodzeństwo/kuzynostwo jeśli kogoś z nich lubisz/lubiłaś.
2. Wiem, że to ciężkie, ale mówisz, że praca jest nudna. Dzieci wczesne nastolatki, więc chyba potrafią same pójść do szkoły i posiedziec w domu. Też jestem matką, więc wiem, że dochodzi kwestia zadań domowych, zebrań, zajęć pozalekcyjnych. Ale spróbowałabym chociaż rozejrzeć się jakie są aktualnie w Twojej okolicy oferty pracy i czy coś innego by cię bardziej ciekawiło.
3. Znalezienie czasu dla siebie, odskoczni. Plus właśnie jak Cię koleżanka zaprasza na kawę to napisać sms do męża, że wrócisz później, dzieciom też. Niech sobie zrobią kanapki, zamówią pizzę, jak wrócisz to wtedy pomożesz w lekcjach itp.
4. Nie chcesz oddalać się od męża, więc z jednej strony wytłumacz mu, że jeśli on w domu tylko "pomaga" to zdarzą się dni, gdy ty wrócisz później bo właśnie skorzystasz z zaproszenia na kawę i wtedy obiadu nie zrobisz. Więc niech będzie na to gotowy. Wytłumacz mu, że dzięki temu będziesz bardziej radosna, spokojna, więc i mniej się będziecie kłocić. Do tego pomyślałabym o tym, by wychodzić gdzieś tylko z mężem. Zaproś go najpierw do restauracji na obiad, albo do klubu na wieczór. W zalezności co oboje lubicie.

Po30tce poczytaj cały wątek jak się moja sytuacja zmieniła. Z moją rodzina kontakt cały czas miałam bardzo dobry,  odpadały spontaniczne odwiedziny i nie mogło ich być jakoś sporo.
Zapytałam męża bo nie wytrzymałam o ten prezent. Odpowiedz była taka że go szpieguje a prezent był od grupy ludzi. Nie uwierzyłam w to i takiej odpowiedzi w sumie się spodziewałam. Ogólnie mówiąc pytanie go o to było bez sensu bo niczego nie zmieniło. Ja tkwię w swoim przekonaniu. Dlatego zdecydowałam się na rozwód bo wszystkie jakiekolwiek sytuację byłyby problematyczne przez kompletny brak zaufania. To byłaby męczarnia.
Edytuje. Konto załatwione, ponoć coś spłacił, czyli problemy finansowe to już przeszłość.....
Jest mi jakoś przykro, uświadamiam sobie, że to się naprawdę kończy....

Myślę że to naturalna kolej rzeczy. Przeżywasz proces żałoby po związku, przechodzisz przez kolejne etapy rozwodu. Nikt nie obiecuje, że bedzie łatwo, burzysz, to co do tej pory istniało, a budujesz nowe. Pomyśl, że każdy poród (a przecież teraz tak jakbyś rodziła nowe życie) odbywa się bólach, ale efekt - nowe życie witany jest z radością.
Żebyś dowiedziała się więcej o teorii tego, przez co przechodzisz, zostawiam linki, może zajrzysz.
https://siedemwiatrow.blogspot.com/2019 … odzie.html
https://siedemwiatrow.blogspot.com/2019 … zwodu.html
Daj sobie czas, niczego nie przyspieszaj na siłę. Niech emocje przechodzą przez ciebie i nie zostają.
jeszcze-mężowi wcale nie musi być łatwiej, pewnie to co mówi, to gra, teatr, żeby ciebie pognębić. Nie daj sobie wmówić, że byłaś zła dla niego i go ograniczalaś, myśl z czułością o sobie.

Nie zarabiam najniższej krajowej ale też zarabiam mniej od męża. On kilka lat temu ze słabo płatnej pracy przeszedł do innej. Wspierałam go w tym, chciałam żeby się realizował tylko w pewnym momencie on już praktycznie tak się wpasował w środowisko i otoczenie, że nasza rodzina zaczęła go uwierać. Zmienił myślenie, podejście, nagle wg niego był ograniczony bo nie mógł żyć jak chciał. Moim błędem było to, że chciałam mojego męża z powrotem, walczyłam żeby zaczął nas zauważać a to niestety przynosiło efekt odwrotny. Pracowałam cały czas z małymi przerwami na dzieci. Czy to źle ,że ma się jakieś wyobrażenie o rodzinie ,przyszłości i się do niego dąży. Czy zatraciłam siebie,  może trochę tak, raczej nie mam.problmu że dzieci zyja swoim życiem, cieszyłam się, myślałam że teraz z mężem będziemy razem robić wiele nowych ciekawych rzeczy bo już nie trzeba poświęcać dzieciakom tyle uwagi. Nie żałuję, swojego podejścia do macierzyństwa. Nie jestem matką kwoka ale też nie chciałam,żeby dzieciaki były ciągle same bo rodzice w pracy. I tak uważam, że mąż przestał mnie kochać, szukał emocji ,atencji na zewnątrz, to on ma jakieś braki bo od zawsze szukał pochwał od innych ludzi. Co do kochanki, problem był w tym , że ona właśnie nie chciała być w podziemiu, chciała żeby on do niej odszedł a on nie do końca chciał. Powody? Wygoda, tchórzostwo, nie był pewny kochanki i mimo wszystko wiedział,że my  nie byliśmy złym małżeństwem . Teraz już nie ma tego dylematu, trudna decyzja jak zwykle podjęta była przeze mnie i teraz może mówić ,że on chciał wrócić a to ja go nie chciałam ( co czyni). Zrzuca odpowiedzialność. Ja jestem bardzo zaradna, naprawdę poradzę sobie jeśli zdrowie dopisze i będę mogła pracować. Problem jest w tym ,że ja naprawdę kochałam męża, lubiłam go, ufałam mimo wszystko i to boli...

Kto podjął decyzję? Ty? Co to za bzdury. Przecież to ON podjął decyzję za dwie osoby w żałosny sposób, a tu proszę, dowiadujemy się, że brak wybaczenia zdrady jest przyczyną rozstania...

Ten człowiek to dno, manipulant i nie ma za grosz godności. Nie zasługuje na sekundę Twojej uwagi po tym wszystkim.

Masz poważne problemy z poczuciem własnej wartości, jeśli jesteś w stanie obrócić sytuację w tak zakłamany sposób, jak robisz to na forum.

Więc rób wszystko, by nie przyjąć jego "prawdy" za swoją. Nie daj sobie wmówić dziecka w brzuch.
Na pewno boli, że on inaczej to widzisz, ale zajmuj się tylko sobą, bo tylko na siebie masz wpływ.

Autorko, będzie źle zanim będzie dobrze. Podjęłaś decyzję i masz sprawczość. Tutaj mam inne zdanie niż przedmówca. Mąż podjął decyzję o zdradzie, ale to Ty podjęłaś decyzję o rozstaniu. Wydaje się, że madrą. Ale wciąż jesteś w żałobie po małżeństwie, po pełnej rodzinie, po planach i marzeniach. Doznałaś dużej straty, i ból jest jak nabardziej zdrową reakcją. Niczego nie przyspieszaj, ale staraj się, by obecny kryzys  nie pogorszył Twojej sytuacji. Najważniejsza teraz  dbałość o zdrowie fizyczne i psychiczne, kontakty z dziećmi i dalszą rodziną, przyjaciólmi, finanse i pracę.

Sama jestem na takich proszkach i one są żeby pomóc. Przeczekaj ten trudny okres na proszkach, żeby się nie pogłębiało. Czeka Cię jeszcze rozwód i wiele kłótni z mężem.
Oczywiście jeśli lekarz uzna , że są potrzebne.
Nie odbieraj tego , że na siłę Cię namawiam na bramie ich, ale wiem po sobie że lepiej się śpi, funkcjonuje. Nie możesz zawalać pracy, utrzymujesz się teraz sama.

Prochy to   wiecej szkody niz pozytku czasem.

Noble wyluzuj, dobrze przeczytałam tylko pomyliłam autora. To diarmuid napisał o ewentualnej ciąży kochanki. Także nie spinaj się,  poluzuj gumę w majtkach.

jedniak niedokładnie przeczytałaś, więc sprostowałam grzecznie tylko. A majtek nie noszę, więc nie mam czego luzować. Ty luzuj gumę.

Wystarczy że to przetrwasz, a przetrwasz bo musisz. Nikt za ciebie tego wszystkiego nie załatwi, to jak z ciężką operacją chirurgiczną której trzeba się poddać. Najpierw nerwy, strach, często zwątpienie, a nawet chęć rezygnacji i kapitulacji. Jednak jeśli to wszystko się pokona, to potem się zdrowieje, powolutku, każdego dnia jest lepiej i zaczyna się nowe życie w zdrowszym, wyleczonym ciele.
Trzymaj się i odwagi.

On już nie jest Twoim przyjacielem, kolegą, więc dlaczego ma mieć Cię w znajomych?
Ty dla niego należysz do przeszłosci, z Tobą nie chce się dzielić teraźniejszością.
Przeboleć i zaakceptować, to jedyne wyjście.

Mniej znaczących niż ty?
Dlaczego tak o sobie myślisz? Masz nadzieję, że znaczysz dla niego więcej niż ci których z FB nie wyrzucił?
Myślę, że jeszcze dłuuuga droga przed tobą i wiele do przepracowania. Nie przejmuj się, niektórzy tak mają i szybko nie zapominają o kimś kogo kochali. Byle tylko nie zapominać, ile krzywdy przy tym doznali.

Twój mąż jest narcyzem... Sprawdź sobie na internecie narcyzm albo ukryty narcyzm. Polecam gorąco książkę KOLEKCJONER KRZYWD, tam masz wszystko zapisane z czym miałaś i masz dalej do czynienia. Narcyz nigdy nie widzi swojej winy. Uważa się że jest ponad prawami innych i wszystko mu wolno. Skoro lubi tak brylować w towarzystwie, może być narcyzem WIELKOŚCIOWYM , czyli takim który emanuje swoją pseudo pozytywną energią na ludzi wokoło i syci się ich podziwem. Ty niestety straciłas w jego oczach bo odkryłaś jego słabość - czyli zdradę i powstała na jego wizerunku rysa, która pewnie zamaskował ( wybacz nie wiem co było po 2 stronie bo nie miałem czasu czytać wszystkich postów i dopiero aktualnego posta przeczytałem więc trochę jestem nie ze wszystkim uświadomiony) , albo próbował zrzucić wtedy winę na Ciebie ( metoda DARVO) , albo wyparł się wszystkiego  izaprzeczył, nawet pomimo jasnych dowodów. Narcyz ma w głowie swój wyidealizowany obraz, który pielęgnuje i do którego zniszczenia nie dopuszcza , a wszystko co mu udowodnisz, że zrobił, jest rysą na Jego wyidealizowanym ego.

Zostawiłaś go, więc teraz mierzy się z porzuceniem ( dręczy go, że śmiałaś wogóle go opuścić skoro on jest taki wspaniały a Ty tylko taka zwykła i jak wogóle do tego mogło dojść... ), bo to zawsze narcyzi porzucają, wmawiając sobie , że są tacy wspaniali i że zasługują na kogoś lepszego. To czepianie się i bycie miłym nazywa się Rollercoasterem uczuciowym - czyli najpierw jest milutki, abyś jadła mu z ręki i robiła wszystko co chce, a potem nagle staje się zimny i wyrachowany, aby sycić się Twoją bezradnością i zdezorientowaniem ( bo przecież było tak dobrze i nagle tak bez powodu się zmieniło? Czemu ? - i zaczynasz robić wszystko, żeby było lepiej ... Problem dla niego jest taki, że na odległość i w waszej sytuacji to nie działa tak jakby tego chciał ) . Przekabaca ludzi z Twojego środowiska na swoją stronę ( kampania oszczerstw) , żeby trzymali się go i pośrednio przekonywali Cię , że to Ty popełniłaś błąd, że to Ty masz problem i z Tobą jest coś nie tak, bo on jest taki miły, fajny, do rany przyłóż i generalnie nawet jak zdradził to pewnie miał chwile słabości albo nie dbałaś o niego należycie i masz za swoje teraz... Manipulacje i kłamstwa dla narcyza to chleb powszedni i nie daj się zwieść jego gierkom... Wejdź na Youtube i zobacz sobie filmiki dotyczące narcyzmu i oswój się z narcystycznymi zachowaniami, gierkami ( przynajmniej tymi najważniejszymi ) i zaznajom z tematem, żebyś nie czuła się już źle , nie wiedząc czemu tak jest.