Psychika byłego kochanka - Netkobiety.pl

Marku, mnie co innego zastanowiło w Twoim wątku i w Twoich postach..

1)Gdzie w tym wszystkim, w Twoim myśleniu i w Twoch uczuciach OBECNA? Ciągle była kochanka siedzi Ci w głowie... Kim wobec tego jest Twoja obecna kobieta? Czy Twoje tęsknoty  nie sprawiają trochę tego, że traktujesz ją niepoważnie? Czy ona jest choć trochę dla Ciebie istotna, czy po prostu jest dodatkiem do Twoich rozkmin? Obym się myliła, ale wydaje mi się, że nie darzysz jej ani uczuciem, ani szacunkiem na jaki zasługuje. Żyje w cieniu Twojego "kiedyś". Tobie chyba na niej nie zależy, prawda? Jest, bo jest... bo z kimś łatwiej być niż samemu. Pomyśl trochę o Niej zamiast analizować przeszłość. Zastanów się nad przyszłością i buduj ją. Przemyśl nie tamtą od lat nieistniejącą relację, ale obecny związek. Gdzieś na początku napisałeś, że to pozory... Jeśli tak, to po co w nich tkwisz? Nie boisz się, że Obecną traktujesz równie przedmiotowo, jak była traktowała Ciebie?

2) Ktoś napisał o Werterze - w punkt! Miej odwagę żyć, zamiast analizować każdy gest z przeszłości i odurzać się tymi emocjami i rozkładaniem wszystkiego na czynniki pierwsze. Wydaje mi się, że to wracanie do niej myślami, katowanie się wspomnieniami sprawia Ci niemałą przyjemność... No i te cierpienia młodego Wertera koniec końców są jednak  żałosne, niedojrzałe. 

3)Praca... Otrząśnij się! I szukaj satysfakcjonującej pracy. Nie musisz tkwić tu, gdzie jesteś. To na pewno Ci też pomoże...

aurora borealis napisał/a:

Marek8301 napisał/a:

A może coś jeszcze o czym nie wiem...

Może doszła do wniosku, że jednak nie nadaje się na kochankę?
Choroby, problemy, nieoczekiwane komplikacje, zazwyczaj mocno przewartościowują życie człowieka i ustawiają je na powrót we właściwych torach...

Pewnie nie uwierzysz ale chciałbym żeby tak było.
Żeby to było powodem i sprawiło, że postanowiła odzyskać rodzinę, naprawdę

Marek8301 napisał/a:

aurora borealis napisał/a:

Może doszła do wniosku, że jednak nie nadaje się na kochankę?
Choroby, problemy, nieoczekiwane komplikacje, zazwyczaj mocno przewartościowują życie człowieka i ustawiają je na powrót we właściwych torach...

Pewnie nie uwierzysz ale chciałbym żeby tak było.
Żeby to było powodem i sprawiło, że postanowiła odzyskać rodzinę, naprawdę

To przyjmij taką tezę.
Ona dokonała wyboru. Nie chciała kontynuować romansu z Tobą. Odcięła się definitywnie. Trwa w tym postanowieniu od długiego czasu.

Potwierdzasz teorię mojego znajomego, który znudzony swoim małżeństwem wdawał się w romanse z chętnymi paniami. Jednak twierdził, że osoby wolne są kiepskie do takich relacji na boku, bo zbyt szybko się angażują, zakochują na maxa, a po pewnym czasie oczekują czegoś więcej, niż ukrywane przed światem randki. Trzeba zacząć im coś obiecywać, ściemniać, symulować odejście od stałego partnera... Same problemy, jednym słowem ; - )))

Marek8301 napisał/a:

Fajny kolega

Jak to powiadają - "Przyganiał kocioł garnkowi" ; - )))  Czujesz się lepszy od niego? Szlachetniejszy?

Nie ma znaczenia kto pierwszy... Zdrada to decyzja. Jej i Twoja.

Marek8301 napisał/a:

A jednak wraca w kółko...

Tak sobie pomyślałam, że to, co przeżywasz jako natręctwo myśli, jest być może rodzajem wyrzutu sumienia, z którym nie umiesz sobie poradzić skoro tyle to trwa...

Wykorzystala ciebie - a raczej sami siebie użyliście jak przedmioty.
Ona, bo brakowało jej emocji w związku małżeńskim i zainteresowania męża. Ty nie wiem czemu, bo cię poderwała zapewne. Silnie działą na ego faceta fakt wyrywania go przez kobiete. Teraz może się u nich poprawiło i nie chce nic więcej.

Drugi wariant, że ona nie chciałą nigdy wychodzić z jednego związku w drugi... przecież ten twój z tobą też by spowszedniał wam obojgu nadalej po 1-2 latach. Po co jej przerabiać to samo dla roku emocji? Lepsza sprawa to psychoterapia , która pozwoli odszukać czego naprawdę chcemy.
Często dobieramy się w związki nie jako wolni ludzie, ale w odpowiedzi na nasze braki czy zranienia z dzieciństwa.
Nie pozwalaj jej odchodzić, rozwód dla dzieci to dramat, niech idzie na terapie itp.
Naprawdę masz pełno czekających singielek, po co się czepiłeś - sam się wkręcasz niepotrzebnie

Co ciekawe kiedyś powiedziała, ze to miało być na chwilę, by było co wnukom opowiadać 
A potem się zakochała

Wiesz, ja to sobie mogę pozwalać . Nie widziałem jej kilka lat.
Tak po ludzku się martwiłem/martwię o jej zdrowie jeśli rzeczywiście miała ta depresję. Męczy mnie głównie forma zakończenia, taka niezamknięta sprawa itd

Marek8301 napisał/a:

primoPawel napisał/a:

Wykorzystala ciebie - a raczej sami siebie użyliście jak przedmioty.
Ona, bo brakowało jej emocji w związku małżeńskim i zainteresowania męża. Ty nie wiem czemu, bo cię poderwała zapewne. Silnie działą na ego faceta fakt wyrywania go przez kobiete. Teraz może się u nich poprawiło i nie chce nic więcej.

Drugi wariant, że ona nie chciałą nigdy wychodzić z jednego związku w drugi... przecież ten twój z tobą też by spowszedniał wam obojgu nadalej po 1-2 latach. Po co jej przerabiać to samo dla roku emocji? Lepsza sprawa to psychoterapia , która pozwoli odszukać czego naprawdę chcemy.
Często dobieramy się w związki nie jako wolni ludzie, ale w odpowiedzi na nasze braki czy zranienia z dzieciństwa.
Nie pozwalaj jej odchodzić, rozwód dla dzieci to dramat, niech idzie na terapie itp.
Naprawdę masz pełno czekających singielek, po co się czepiłeś - sam się wkręcasz niepotrzebnie

Tak , to, że ona to zainicjowała tez miało znaczenie. Ja nigdy nawet nie pomyślałem, by do niej startować. Zresztą na początku byłem przekonany, że to na chwilę.

Co ciekawe kiedyś powiedziała, ze to miało być na chwilę, by było co wnukom opowiadać 
A potem się zakochała

Wiesz, ja to sobie mogę pozwalać . Nie widziałem jej kilka lat.
Tak po ludzku się martwiłem/martwię o jej zdrowie jeśli rzeczywiście miała ta depresję. Męczy mnie głównie forma zakończenia, taka niezamknięta sprawa itd

Marek, jak ja czytam takie historie i porównuję to ze swoją własną to nie wiem czy śmiać się czy płakać. To jest tak do bólu schematyczne, tak przewidywalne, że aż serce boli, ze jak człowiek tkwi w samym środku takiego "czegoś", to tego nie widzi. Sądzi, że u niego będzie inaczej. U mnie też miało być "na chwilę". Ale taka cudowna bylam, taka niesamowita, takieśmy ying i yang byli, że on nie mógł i nie chciał odpuścić. Ale z tą żoną... bo dziecko... i tylko dlatego... bo jakby nie dziecko, to już dawno bylibyśmy razem... a w ogóle to szkoda że mnie nie poznał przed nią. Aj waj
I słuchasz tego pitolenia. Jakaś część Ciebie mówi że to ściema, ale ta druga chce wierzyć że jednak nie.
Sprawa jest zakończona. Zamilkła, bo chciała. Zamilkła BO NIE CHCE CIĘ MIEĆ W SWOIM ŻYCIU.
I nic by Ci nie dała ceremonia zakończenia. Tak jak i mnie nie dała. Sparafrazuję cytat "mojego" - "Jestes już dużym chłopcem. Takie jest życie"
Takie jest życie Marku. Ludzie oszukują. Ludzie są słabi. Ludzie jedno mówią drugie robią. Ludzie potrafią powiedzieć - "zależy mi na tobie", a potem nasrać na twoje wyłożone dla nich na talerzu serce. Takie jest życie.

A złoto to nie byle co.

Zastanawia mnie trochę czego byś jeszcze chciał. Swoim milczeniem dała Ci przecież odpowiedź. Są oczywiście jakieś tam nieduże szanse, że a)ciężko zachorowała i umarła szepcząc spiechrzniętymi wargami Twoje imię b) porwali ją kosmici c) tak naprawdę jest agentką tajnego wywiadu i jej szefostwo natychmiast ściągnęło ją do bazy, by mogła zapobiec dzięki swoim mocom, potężnemu konfliktowi międzynarodowemu. To dlatego nie miała czasu Cię powiadomić. Być może w trakcie tej akcji została zabita przez jakieś szwarc charaktery. Rzecz jasna zanim wydała ostatnie tchnienie, spiechrzniętymi wargami szeptała Twoje imię...
Najprawdopodobniej wydarzyło się jednak d) tzn pan mąż coś tam wygrzebał, zrobił mega awanturę albo się popłakał, bo jednak wg niego nie było aż tak źle i postanowili w imię miłości i dzieciaków ratować co się da. Warunkiem nr 1 było natychmiastowe spuszczenie wspomnień o Tobie w klozecie wszechświata.

Lepiej, że milczy.

Ja miałam kilka uroczystych pożegnań, na których usłyszałam, że żona uradowana, że Maxi Kaz wrócił jednak do domu, stara się ponad miarę, fika hołubce i tańczy przed Maxi Kazem kankana, a mnie za tę poprawę żony należy się flaszka. No i zadowolenie takie, bo on jej "terapię szokową zrobił". A że moim kosztem, że ja tu w ziemię wdeptana gilem własnym się dławię - to tam kij. Mam nie dramatyzować. Flaszki do dziś nie widziałam. Pewnie tak tylko mówił. Tak jak o tym swoim nieszczęściu małżeńskim.
Jednakowoż jak sprawa się uspokoi, to on chętnie wpadnie z raz czy dwa  a może nawet trzy razy w roku "porozmawiać" i tu było puszczone oko proszę (k...wa) państwa. Kurtyna... co to jeszcze....
A no i "jesteś już dużą dziewczynką". "Ciesz się, że zdrowa jesteś".

Serio wolałbyś taką ceremonię?
Bo ja myślę, że to milczenie lepsze. W końcu milczenie jest złotem. A złoto to nie byle co.

Ty masz ten plus że sam to zakończyłeś.
Ja nie i to jedna z rzeczy której żaluje.
Bo ludzilem się że nam wyjdzie itd

Teraz np wolałbym wiedzieć że dalej z nim jest .A nie że przez romans odeszla i ktoś później poznał ją wolną..
Mimo, że powinno mi to latać

Uważam że dzieciństwo ma na to duży wpływ. Nie dostałeś od rodziców miłości i nauczyło Cię to mechanizmu takiego że mając kobietę wolną i zainteresowaną, która mogłaby Ci miłość dać to jest jakoś tak nudno, banalnie, za prosto. Podświadomie wybrałeś taką partnerkę która znów tej miłości Ci nie dała. (Jak rodzice). A Ty za tą miłością jej goniłeś, zadawalałeś się byciem tym drugim. Oczywiście fakt że to była zakazana miłość potęgowała emocje. Dokładnie jak w rollercoasterze. Tu mi wyglądasz na klasyczny przykład DDA/DDD. W rodzinie był problem alkoholowy? Bo to by dużo tłumaczyło. Często kobiety również przyjmują taki schemat postępowania. Nie dostały miłości od ojca, to za partnerów wybierają sobie także alkoholików, żonatych, narkomanów ...wyniosły taki wzorzec z domu i do takiego nieświadomie dążą. Takiej miłości niespełnionej, niedoścignionej. A to powoduje katastrofy jak Twoja. Może idź na terapię. Powinno pomóc.

Co do jej depresji. No może owszem miała epizod gorszego samopoczucia i widocznie uznała że praca, mąż, 2 dzieci i kochanek to na jej głowę za dużo. Zwyczajnie Cię odsunęła na bok. Było miło ale wróciła proza życia, trzeba było się obudzić. Jak pomyślała ile to problemów odejść od męża itp to jej się odechciało. Komu by się chciało coś zmieniać. Po kolejne pamiętaj że męża też kochała, zapanowała i urodziła mu 2 dzieci...to łączy.

No niestety, wstyd się przyznać ale przez ponad 35 lat życia , tylko ją, zajęta kobietę obdarzyłem prawdziwym uczuciem.

Każda inna znajomość to moje mniejsze zaangażowanie niż drugiej strony

Będę się z tym męczył do końca życia

Będę się z tym męczył do końca życia

Marek8301 napisał/a:

Netania napisał/a:

Jasne, pisz. Pozdrawiam

Netania, dostałaś wiadomość na priv ?

Dostałam i odpowiedziałam..sprawdź w spamie. Chodzi o tę wiadomość co w punktach pisałeś? Na tę odpowiadałam. Jak możesz to odpisz mi na maila nieregulaminowe dane kontaktowe  bo tego maila częściej odwiedzam. Sprawdź spam.