toksyczny związek? - Netkobiety.pl

nie będę Wam pisac coo sie wydarzylo od ostatniego czasu..ciagle to samo..on mnie kocha chce byc ze mna ble ble ble ja czuje sie nie doceniona, placze ze nie ma dla mnie czasu olewa mnie itp...
teraz możecie mnie zlinczować, ale przejrzałam jego telefon, bo czuje ze ma kogos ..chcialam tylko to potwierdzić.

Kiedys przy mnie zablokował na fb swoją byłą, pózniej ją odblokował i jak to zobaczyłam klekał przedemną ,że zrobił to w złości mi na złość, znów ja zablokował ..a ja wczoraj patrze i pani była znów jest odblokowana.
Nic mu nie mówiłam, bo wiedziałby ze grzebałam w jego telefonie.
Czuje w sobie taką złośc i smutek i żal....bo wiem że jego nieobecność jest spowodowana pewnie nią.

Więc czemu on poprostu nie chce mi powiedzieć ze to koniec, że wraca do byłej?
jak mam mu powiedzieć ze wiem,że ją odblokował?nie ujawniając sie ze grzebałam w tym telefonie?
mam ochote do niego zadzownić i mu wszystko wykrzyczeć!!!!
jeszcze dziś rano mówił ze jestem tylko ja!
żadnych wiadomości nie przeczytałam- pewnie usuwa.

jak ja mam sie zachować?jak mi serce pęka czuje sie zdradzona

jak ja odbkował 1 raz mowił,że to niegrzeczne ,że ja zablokował bo sie rozstali w zgodzie ...ale czemu znów mnie okłamał
Jezu, chyba sama jego probuje usprawiedliwic...serce mi pękło siedze w pracy i ryczę jak glupia.

Nie potrafię Ci pomóc, ponieważ tak naprawdę Ty żadnej pomocy nie chcesz, ani nie przyjmujesz.
Niczego nie zmieniasz i postępując tak samo jak dotychczas, oczekujesz innych efektów i rozpaczasz, kiedy efekty są takie same jak dotychczas.
Tymczasem jeśli nie zmieniasz niczego w swoim zachowaniu, to nie możesz oczekiwać innych efektów.
Nie wiem na co czekasz i po co uparłaś się tak bardzo na usłyszenie słów "to koniec", podczas kiedy w obecnej sytuacji nie mają one żadnego znaczenia. Tak samo jak nie ma znaczenia całe to jego gadanie.
Czy nie widzisz, że słowa Twojego chłopaka, to zwyczajne "bla, bla, bla"?
To nie ma żadnego znaczenia co on mówi, gdyż za jego słowami nie idą żadne konsekwencje w postaci jego czynów.
Jeśli ktoś Cię kocha, jeśli chce być z Tobą, jeśli dla niego jesteś tylko Ty - to potrafi to pokazać swoim postępowaniem, tak, że będziesz to czuła i będziesz tego pewna.
Po co Ci potwierdzenie tego, co wiesz już od dawna?
Nieważne z jakiego powodu on Ciebie nie szanuje i nie zależy mu na związku z Tobą. Nieważne, czy ma na to wpływ jego była, czy cokolwiek innego.
Ważne jest to, że sposób w jaki on Ciebie traktuje nie wskazuje na to, że Cię kocha i że chce być z Tobą.
W takiej sytuacji czekanie na potwierdzenie od niego, że między Wami koniec  - to zupełny bezsens i czysta strata czasu.

Nie masz na co czekać. On jest jaki jest, jest sobą i nie zmieni się w człowieka z Twoich marzeń. Bez sensu się męczysz. To nie facet dla Ciebie.

dorotis123 Wy się i tak rozstaniecie prędzej czy później. lepiej to zostawić, pobyć chwilę samej i zastanowić co jest tak naprawdę w życiu ważne.

Kurde, jak wytłumaczyć, żebyś zrozumiała że jego słowa nie mają naprawdę żadnego znaczenia, jeśli nie idą za tym konsekwencje w postaci czynów? Że nie wystarczy gadać kocham, bo trzeba też pokazać, że się kocha?

To tak jakbym ja teraz powiedziała Ci, że szaleję z miłości do Ciebie. Że już dawno kupiłam Ci pierścionek zaręczynowy z niebieskim oczkiem.
Że klęczę, oświadczam Ci się teraz, że musisz za mnie wyjść. I będziemy żyły razem długo i szczęśliwie i będziemy miały szóstkę dzieciaków, kota i psa.
Czy to będzie prawda?
Potraktujesz to poważnie i pobiegniesz szukać sukni ślubnej?

No właśnie.
Nie.
Ponieważ jest to tylko głupie gadanie.
Podobnie jak gadanie Twojego "chłopaka". To co on mówi, a co wiatr wieje, to jedno i to samo.

Nikt Cie nie zmuszał do jechania dzisiaj z nim samochodem. Na własne życzenie robisz z siebie męczennice. Po co?

Witaj, jesteś młoda, nie jesteś dlugo w tym związku i radzę ci uciekaj,to jest najgorszy typ narcyzm,poczytaj moje posty tutaj na netkobiety.pl
Poczytaj sobie kto to jest narcyz i do czego prowadzi związek z takim typem,proszę szukaj w necie wszystko o tych typach.
Ja zrozumiałam po 5 latach że jestem z narcyzem, mam swoje lata i dałam się wciągnąć w taki związek,od roku pracuje z psychoterapeuta o nadal mam wielki problem psychiczny, chociaż już wszystko rozumiem, przeczytałam mnóstwo artykułów i książek o związkach z tymi typami i nadal z tylu głowy mam totalną rozpierdulke,a wchodzenie w nowy związek to krzywdzące i dla Ciebie i dla tej drugiej osoby, ja naranie nie umiem wejść w nowy związek, choć mam niedaleko faceta który mówi że poczeka i mnie kocha,ale tak naprawdę nie moze zrozumieć co przeszłam i przechodze, bo kto nie był z takim typem puka w czoło i mowi co kaman.dlatego uciekaj,jesteś młoda,zycie przed Tobą i dasz radę, powodzenia

Wyłączanie telefonu nic nie da, po pierwsze to i tak zaraz będzie Cię kusiło żeby go włączyć, po drugie przypomina mi to zachowanie z czasów nastoletnich . Ale tak serio to nie męczy Cię to wszystko? Nie zaczynasz powoli wchodzić w etap zobojętnienia? Bo jesteś już w takim stanie psychicznym, że naprawdę powinnaś sobie dać spokój z takim związkiem. Ludzie mają czasem inne potrzeby w związku i nigdy się nie dopasują i zawsze ktoś będzie cierpiał. U Was to co się dzieje nie wygląda normalnie, a wynika to z różnych potrzeb w związku. Pierwsze nerwy pociągnęły za sobą kolejne i kolejne, bo nie zostały wyjaśnione. Moim zdaniem naprawdę tu nie ma czego ratować.

Można się zmęczyć samym czytaniem tego ...
Jeśli chcesz mieć spokój, to sama go zostaw. Zaczynam sądzić, że nie robisz tego tylko dlatego, żeby tego człowieka dalej rozmyślnie dręczyć.
Coraz ciężej jest uwierzyć, że możesz mieć więcej niż 15 lat.

Jazzmine nie zycze Ci żebys kiedykolwiek znalazła się w takim bagnie. Emocjonalnym bagnie.
To nie takie proste oduczyć się szczęścia z osobą która sie kocha,
On był moim całym światem, dzielił ze mna radości smutki, każdą minute i powoli zaczał mi siebie zabierać.
Rozkochał i zostawia , zostawił.
Czuję się jak śmieć. Nie potrzebna .
IsaBella a czym ja go dręczę? że w głębi duszy nadal mam nadzieję,że wróci facet, w którym sie zakochałam?dla mnie wtedy to był ideał.
An może mnie zrozumieć - to co czuję.

Czułam się kobietą przez duże K. na każdym punkcie czułam sie wspaniale, pięknie, czułam sie doceniona..
teraz czuję się porzucona i to on sie nademną znęca. - psychicznie

to mi wszystko śmierdzi inną kobietą- tak zwyczajnie.
Odcięłam sie dziś, nie wiem na jak długo.

Nie mam czym oddychać. Czuje,że brakuje mi jego jak narkotyku

Ale Ty nie jesteś szczęśliwa. On też nie jest szczęśliwy. Po szczęściu zostało już tylko wspomnienie.

Stawiać kogoś na takim wysokim piedestale i czynić go całym swoim światem, to duży błąd. Ogromny.
W sytuacji w której z jakichś powodów taki związek się kończy - okazuje się, że cały świat znika.
Miłość miłością, ale warto odwołać się do swojego rozsądku. Poza związkiem jest jeszcze życie i wartości, których brak wzajemności nie przekreśla.
Fakt, że czujesz się jak śmieć jest dodatkowym powodem dla którego powinnaś rozważyć konsultację z psychologiem. Nasza wartość, to my sami, a nie fakt, że jakiś tam chłoptaś chce być z Tobą, albo nie chce. Fakt, że jesteś z nim nie czyni Cię księżniczką. Tak samo jak fakt, że z nim nie jesteś, nie czyni Cię śmieciem. Ty to ciągle Ty, niezależnie od innych.

Czym go dręczysz? Bezustannym mazgajeniem się, zarzutami, pretensjami, żalami, smsami, kreowaniem dramatów, płakaniem, telefonami. Takie zachowanie jest bardzo trudne do zniesienia i za to, że on to nadal wytrzymuje należy mu się szacunek. Taka toksyczność potrafi zatruć życie. Również Tobie zatruje, ponieważ wszyscy których będziesz tak traktować, uciekną od Ciebie w te pędy.

Czułaś się jak bogini z powodu jakiegoś faceta? Weź przestań. Czyjaś adoracja, zabieganie o Twoje względy, motylki w brzuchu - owszem, są miłe, ale nie ma sposobu, by trwały wiecznie. Nie można na nich budować swojego samopoczucia, czy swojej wartości. To, że przedstawiasz jakąś wartość, jest zupełnie niezależnie od tego, czy się komuś podobasz, czy ktoś Cię komplementuje, czy adoruje.
Nikt się nad Tobą nie znęca psychicznie. Największą krzywdę robisz sobie sama i wmawiasz sobie, że jesteś ofiarą.
Nie jesteś. Po prostu - ten chłopak Cię nie szanuje i nie respektuje Twoich granic. A Ty zamiast powiedzieć mu, że są rzeczy niewybaczalne i takie, których nie jesteś w stanie zaakceptować - bezustannie jęczysz, narzekasz, zarzucasz go pretensjami, mędzeniem - i liczysz na to, że wymusisz na nim oczekiwane przez siebie zachowania. Jedyne co osiągniesz, to wzbudzenie niechęci, irytacji, a później w efekcie złości i agresji.
Od Twojego gadania on się nie zmieni.

Jeśli mamy godzinę 12.00, a Ty zapowiadasz, że się odcięłaś, to pewnie potrwa to do jakiejś 16.00 ...

I to jest ostateczny dowód na to, że jesteś uzależniona i tkwisz po uszy w toksycznej relacji.
Naprawdę powinnaś pomyśleć o wizycie u psychologa z trybie PILNYM.

odsunęłam się i podam Wam przykład z weekendu.

Dzwonił do mnie rano w sobotę, powiedziałam,że się nie spotkamy, bo ide na siatkówkę z naszymi wspólnymi znajomymi z Wawy ( wiekszość mężczyzn)

pisał do mnie z 10x, dzwonił nie odbierałam....
wieczorem nie szukałam kontaktu.
zwykły sms-obojętny...że jestem w domu i życzę mu dobrej nocy. ( jego retoryka)

w niedziele zapytałam co się nagle stało,że mogłes w sobote tyle razy napisać? pamiętać o mnie? był czas na telefon?

powiedział niby żartem " byłem wkurzony,że nie miałem kontroli nad Toba i mnie nie było"

zamilkłam.

co ja mam myśleć.

po tym co powiedział jestem w szoku.

Dorotis o jakim szczęściu Ty mówisz? To jest niezdrowe uzależnienie od drugiego człowieka, które niewiele ma wspólnego ze szczęściem i miłością. Mówiąc o terapii nie zrobiłam tego, żeby Ci dokopać. To naprawdę mogłoby Ci pomoc i jest spora szansa, ze następne związki które zbudujesz, będą normalnymi zdrowymi relacjami. A co do weekendowego „doświadczenia”. Najpierw przyzwyczajasz go, ze jesteś na każde zawołanie, później dajesz mu karę, a nastepnie pytasz czy podziałało.  Jego odpowiedz to tez jakaś kompletna porażka. Sick.

moje uzależnienie?
naprawdę sie odcięłam, odłożyłam telefon na bok i starałam sie skupiać na sobie.
Przez 3 lata kochałam go najmocniej,

to ja od niego usłyszałam,że był wkurzony ,że nie miał nademną kontroli- niby z uśmiechem...ale przekaz był jasny.

Jeden dzień, gdzie postawiłam na siebie i wyraźnie dałam mu to odczuć. Ze ide i  wcale mi go nie brakuje itp.. i słysze co chwilę wiadomość.
Pokaz zdjęcia z siatkówki, jak sie ubrałaś? kto był....
niby wszystko z uśmiechem....w żartach....ale jednak mógł być.

Pokazać mi ,że jest trochę zazdrosny...i ten  tekst ze nie miał nademna kontroli?

nie, nie zapytałam sie czy kara podziałała. Zapytałam bez żadnych emocji , bo ja już nie walczę.
Zapytałam obojętnie..co sie takiego wydarzyło,że nagle jak kiedyś poprostu był!

Izabella jedna wielka różnica w moim weekendowym zachowaniu. Moje rozmowy byly bez emocji. Żadnych! Nie było fochow ani pretensji. Zwykła spokojna rozmowa. Nie myślałam żeby specjalnie iść bez niego na siatkówkę. Poszłam bo chciałam odpocząć psychicznie. Wyrwać się gdzieś. Nie spodziewałam się że taka będzie jego reakcja.
Zaskoczyły mnie jego słowa o tej kontroli.
Może faktycznie faceci lubią ciągle gonić..
A o psycholog myślę i to poważnie, bo dałam z siebie wszystko. Myślałam że tak ma być. Ze to normalne jak dwoje ludzi się kocha. Ze się jest na ten telefon... Na smsa..
Wiem że muszę się uwolnić od faceta manipulatora, którego nadal bardzo kocham

Nic się nie zmieniło w Twoim zachowaniu. A to, że wg Ciebie nie było w Twoich wiadomościach żadnych emocji, kosztowalo Cię właśnie ich ogrom. Nic nie robisz dla siebie, tylko grasz w gierki na okrągło, na każdym kroku i go testujesz. Nikt nie może być na miłosnym haju cały czas, żeby Cię w kółko adorować, pieścić i smyrać po rączce. Ludzie by się wykończyli, działając ciągle na najwyższych obrotach. Żyj i daj żyć innym. Poza tym Twoje pretensje o wszystko są nie do zniesienia. Kotko srotko? Odblokowanie byłej na Facebooku? To są prawdziwe problemy? Ja bym nawet na to nie zwróciła uwagi. On parsknie, bo mu coś utknęło w gardle, a Ty będziesz analizować, czy to nie było ze złości, czy Cię już nie kocha, czy Cię nie poniżył tym parsknieciem. Wykończysz się, zostaw go i idź na terapię. Życzę szczęścia, możesz być szczęśliwa, tylko zrozum, że musisz zacząć działać i zmienić sposób, w jaki postrzegasz siebie samą i relacje partnerskie. Powodzenia.

Piszecie, że moja obojętność była udawana. Nie. Nie była. Coś we mnie pękło. W środku też wcale nie bolało.
Kocham go nadal cały czas tak samo, ale chyba przestałam walczyć, bo już dawno przegrałam.
Być może za bardzo chciałam go kontrolować, kiedyś zawiódł moje zaufanie i od tamtej pory nie wierzę mu w 100%
Na chwilę obecną nie potrafię mu powiedzieć nie dzwoń nie pisz. Boję się zostać sama.
Myślę, że to uzależnienie od niego.
Bo myśląc realnie : co on mi daje prócz łez, nerwów, podejrzeń i ciągłych kłótni.
Ja idealna nie jestem, od związku wymagam normalnego : zainteresowania. Obecności.
Wczoraj chwilę pogadaliśmy nt ćwiczeń.
Podsmial się że mnie, że miałam iść już w listopadzie na fitness i... Mam slomiany zapał.
Powiedziałam mu, że jeszcze może Cię zaskocze a on : nigdy. Znam Cię już na wylot.
Trochę policzek dla mnie. Poczułam się nudna i beznadziejna.

Ronnie.. Odblokowanie byłej mnie dotknęło. Bo w oczy mi mówił obiecuję że więcej jej nie odblokuję. I co?
Mówi że z nią nie pisze, ale furtkę jej otworzył...

Jestem zazwyczaj daleka od obwiniania kobiet o jakieś dramy bo uważam, że kobiety mają 6 zmysł i jednak wiele przeczuwaja, ale Ty naprawdę robisz problem z byle czego... Nie widzę żeby on był zaburzony a raczej Ty... naprawdę opanuj się, bo tego nikt nie wytrzyma ani teraz ani później.
Wiem co mówię

Oczywiście, że tak. Uważam, że takie podcinanie skrzydeł i umniejszanie drugiej osobie, niby w formie żartu pokazuje że koleś chyba jest jakimś niedowartościowanym gówniarzem, narcystyczym egoistom,który za wszelka cenę musi pokazać drugiej osobie,że ta  nie sięga mu do pięt. Mój eks, gdy mu powiedziałam o tym basenie do samego końca nie wierzył, że się zaprę, że będę to robiła regularnie. Widząc jednak, że mój zapał nie jest ani trochę słomiany zmienił gadkę , teraz się zacchwyca moją postawą, bo zauważył, że nie udało mu się mnie wdeptać w ziemię i udowodnić mi mojego rzekomo słomaniego zapału.

Ale teraz masz również cierpienie i ból.
I bez perspektywy na poprawę.
Bo wiadomo, że z nim zawsze tak będzie. Wieczny zamęt, niepewność i poczucie odrzucenia które masz.
A co dorzeczy, których nie potrafisz ... otóż potrafisz, tylko nie chcesz.

Mercy -dzięki za te dosadne słowa.
może tego mi brakuje. Prawdy.

więc napisze Wam co u mnie...
Odeszłam...powiedziałam mu to w oczy.. bolało...cierpiałam..
I wtedy zaczęło się.
Przyjeżdżanie, nachodzenie mnie, dzwonienie, pisanie. Jaki kiedyś. To był facet którego poznałam.

Mowil mi tyle pięknych rzeczy..ba! nie tylko mówił, ale i robił.
Był kochał, tęsknił żałował swojego postępowania, mówił,ze postara sie zrobić wszystko żebym była szczęśliwa. Nie pozawalał mi zwątpić byc zazdrosną, każdą moja wątpliwość rozwiewał, dawał argumenty,
zrobiło się znów słodko, przyjemnie, czułam sie jak kiedyś. Myślałam,że kurde?!- faktycznie może sie zmienił, zrozumiał. I ja stałam sie inna, spokojniejsza, zaufałam znów.....
do wtorku.
miałam babski zabieg, bez wnikania w szczegóły...wyszłam z gabinetu, zadzwoniłam do niego i spotkałam się ...z odrzuceniem.
źle się czulam, wszystko mnie bolało, zaczęłam mu to opowiadać i..nie wiem co sie stało? usłyszałam,że takie rzeczy powinnam zatrzymać dla siebie, ale helloł? jakie rzeczy? żadnych intymności związanych z zabiegiem nie mówiłam, jedynie,że bolało.
Wkurzyłam się, powiedziałam mu że poprostu wypadało by okazac troche empatii, współczucia, miałam nadzieję,że mnie przytuli a on rozmawiał ze mna tak jak by nie chciał.
Wczoraj niby rozmawialiśmy , ale było mi źle przykro no potrzebowałam go. nie miał czasu ze mna gadac jak był w pracy a innym razem jak rozmawiamy nie ma z tym problemu.

on mnie znów zmanipulował? znów? dałam się wkręcić w jego gierki?
to możliwe że z dnia na dzień można tak się zmienić? czuje,że jak dzieje się źle  pracy on sie na mnie wtedy wyżywa.

wczoraj wieczorem zadzwonił i mówi,że nie wie co się z nim dzieje,że on nie chce dla mnie taki być ale jak ma kocioł w pracy to nie umie sie rozdwoić. że nie chce się kłocić ze przeprasza...ok

zadzwoniłam do niego ok 20 stej na chwilę powiedzieć ze go kocham ...rozmawiał ze mną tak..
liczył coś...i za chwilę co mówiłaś?????
chciałam żeby poświęcił mi 3 minuty...olał mnie totalnie,chwile po tym jak dzwonił przepraszać,że nie wie co się z nim dzieje.

nie ma mnie od rana dla niego. jego też nie ma, pokłóciliśmy się.
tylko,że ja patrze co chwilę w telefon czekając na jego wiadomość.
kurde. czuję sie jak w kołowrotku

Autorka zrywa już od 3 stron przecież

Ależ czytałam dokładnie, przecież jestem tu z Tobą od samego początku.
On w istocie nie jest normalny, ale Ty z własnej woli jeździsz z nim na tej emocjonalnej karuzeli aż do wymiotów.
Przecież nikt Cię tam na siłę nie wpycha.
To, że z nim jesteś i godzisz się na to wszystko - jest Twoją decyzją.
Skoro ktoś Ci milion razy udowodnił, że się nie zmieni, to na jakiej podstawie liczysz, że za milionowym pierwszym razem jednak się zmieni?
Nie można Ci pomóc, bo sama chcesz w tym tkwić, przecież nikt nie będzie stosował żadnej przemocy, czy nacisku, żeby Cię z tego wyrwać.
A skoro chcesz w tym tkwić, to za 10 stron będziesz w dokładnie takiej samej sytuacji.
Nad czym tu dywagować?
Co drugi post będzie o tym, że on się zachowuje i reaguje jak zwykle.

tylko po ostatnim razie ja naprawdę myślałam,że on chce normalności.
starał się, nie dzień, nie chwilę ale ciągle codziennie.
znów mnie urobił a ja uwierzyłam...

dostałam kolejną wiadomość " mowa jest srebrem milczenie jest złotem, nie chce się spierać" nie zdążyłam mu odpisać i poszedł sobie ...
kuźwa. no dosyć.

edit:
ehhhmmm .......
dajcie mi jakiejś siły...mocy...żebym nie zerkała w kółko w ten telefon.
Żebym umiała go olać, nie dac się już nabrać.
wyłączam ten telefon, włączam...wkurzam sie za chwile tęsknie i jest mi żal tych dni...i myślę co znów mu odwaliło...

niech ja go znienawidzę, niech będzie mi obojętny. Niech znajdę w sobie moja utracona kobiecą godność...

dzięki IsaBella
teraz to chce mi się płakać, wyć przy tym biurku w pracy.
Po prostu nie wierzę,że można takim być a dzień wcześniej mówić przepraszam, chce naszego dobra.

Napisałam do niego po jego wiadomości a on ma wyłączony telefon. Tyle czasu.
Targają mna teraz takie emocje,że już nie moge. Wnerw , samotność,żal smutek.

wiem,że on do mnie dzis zadzwoni prędzej czy później. wmówić mi ,że to moje wymysły...że to co sie dzieje to nie jego wina,że tak to odbieram.

uwierzyłam mu uwierzyłam ,że on nie chce mnie stracić

Nie widzę na oczy bo łzy mi je zalewają. Powiedziałam mu ze nie chce już z nim być itp... . A on na to to dobrze. Dowidzenia i się rozlaczyl.
Boże daj mi siły..... Mam ochotę zniknąć

Tak jak było wyżej wspomniane, nie było absolutnie żadnych przesłanek, żeby sądzić, iż on w ogóle zmieni swoje postępowanie. Można dać komuś jedną, dwie szanse, ale ciągle być na czyjeś smyczy emocjonalnej tylko rujnuje nasza psychikę. Ciężko tak do końca ogarnąć, że znając kogoś tak długo, można udawać, że nagle nastąpi cudowna zmiana w jego zachowaniu. Taki facet cały czas był, jedynie próbował dość nieudolnie udawać, że ma do Ciebie jakikolwiek szacunek. Zatem musisz sama stanąć przed prawdą, zmierzyć się z nią i zawalczyć o siebie. Dużo siły i wytrwałości

dzięki za wsparcie
Pikupik tak masz dużo racji, jestem a emocjonalnej smyczy i naprawdę nie wiem dlaczego jego każdy ruch tak na mnie działa. Pwoinnam olac wiekszość sytuacji, być górą.

wiecie co..on mi wczoraj ok 23:00 po tym napisał " zbieram się Skarbie do domu" wracał z pracy
a dziś rano " dzień dobry życzę miłego dnia,ja dopiero wstaję, śniadanie, rozpalę w kominku i znów do pracy, przytulam"

on robi ze mnie wariatkę. Jak ja mam się zachować. nie odpisałam.

No tak zerwalam i widziałam jego zaangażowanie. Był taki przekonywujacy. Dobry dla mnie. Kochany. Był moim facetem jak kiedyś. Nabralam się...

Nie. Nie widzę tego. Terwz muszę przejść przez moją żałobę.

Takie typy mają chyba we krwi zdolności do manipulowania innymi. Stwarzają pozory, bo przecież nie wykazują w ogóle konsekwencji w swoich działaniach. Jak można inaczej powiedzieć o kimś, kto jednego dnia zachowuje się wręcz wzorowo i okazuje nam uczucia a następnego już lekceważenie? I jeśli się to powtarza ciągle, taka karuzela sprowadza jedynie człowieka na dno..