toksyczny związek? - Netkobiety.pl

Ile masz lat?
Czy byłaś już kiedyś w związku?
Sama powodujesz sytuacje, ale one nie są głupie, one są załamujące. Jeśli tak wygląda Wasz związek od 3 lat, to naprawdę jestem zdziwiona, że nadal jesteście ze sobą.

Oboje jesteście siebie warci.
Nie możesz z nim porozmawiać zamiast robić dramy? Po co Tobie to przedstawienie z oddawaniem pierścionka, skoro tak naprawdę nie chciałaś go oddawać? Albo ten płacz, który był czystą manipulacją, bo miał Twojego partnera „zmobilizować” do zajęcia się Tobą?
Zachowania, które opisujesz bardziej pasuj do niedojrzałych nastolatków niż dorosłych ludzi. Żadnej komunikacji o trudnych sprawach tylko dramatyczne gesty.

hmm plany na przyszłość mamy dlatego mam pierścionek..
nie, nie mieszkamy razem ze względu na pracę i odległość..
yyy jak to co mnie interesuje co on wrzuca na fejsa? ten wpis był dziś uderzeniem we mnie...wiem to.
wy sie nie martwicie nie inetersujecie co wasi partnerzy robią wieczorami albo w w wolnej chwili? nie martwicie sie jak nie macie kontaktu tyle czasu?
ja wiem,że pewne rzeczy biore za bardzo do serca...ale jak wy kobiety byście sie poczuły gdyby facet w czasie sexu powiedział taki tekst?
nie popłakałam sie żeby sie zlitował, poczułam się jak przedmiot...sex się skonczył i od tamtej pory nie mogę ...mam jakąś blokadę..

Lady masz racje - daje sie sprowokować...może za bardzo go kocham i za mocno mi zależy...

nie wiem czemu piszesz o godności i wartości?

Bo kobieta, która ma godność i wartość nie robi awantur o to, że facet coś wrzucił na fejsa albo o to, że się nie odezwał wieczorem.
Nie masz pierścionka, oddałaś mu. Czyli planów na przyszłość nie ma.

Ja się nie martwię co robi mój facet jak mnie nie ma. Nie jestem jego matką. Potrafi sobie zająć czas jak się nie widzimy i nie smęcić mi co 5min przez telefon. Gdyby mi co chwilę coś pisał za każdym razem jak spędzamy wieczór osobno to po 10min wyłączyłabym telefon.

Zgadzam się z powyższym w 100%.
Sama chyba czujesz, że coś nie tak stąd te dramy, ale one odnoszą przeciwny skutek - on coraz bardziej ma Cię dość.
Może zamiast grać w fochy zastanów co spowodowało, że te pół roku temu zaczęło się psuć. Bo moim zdaniem, to co jest teraz to 'tylko' konsekwencje.
Oboje się negatywnie nakręcacie na siebie - Ty potrzebujesz zapewnienia jego miłości a on traci cierpliwość i ma delikatnie mówiąc coraz bardziej wy..ne.
Wspomniałaś, że oddałaś mu pierścionek bo miałaś ku temu powód, ale to długa historia.. ale może tam pies pogrzebany.

Moim zdaniem to tylko pokłosie waszych kłótni/nieporozumień. Osobiście nigdy nie spotkałam się z tym, by kłótnia była z powodu pozycji, jeżeli już to że ktoś czy to facet czy kobieta nie może/nie ma ochoty... czy ogólnie "chłodu". Według mnie to po prostu napięta sytuacja wkradła się u Was też do łóżka.
Raczej każdy facet lubi eksperymentować, a jak mu to nie odpowiada to się szuka innego rozwiązania, ale na litość… nie w kłótniach!
Ale jak ktoś jest podirytowany to drobiazg wystarczy... nie ważne czy sugestia innej pozycji czy zarzuty że poszedł spać i nie napisał.

To zalezy od tego jak wasz zwiazek wygladal wczesniej. Ludzie tutaj mowia, ze dramatyzujesz bo nie napisal wiadomosci. Moze przesadzasz, a moze nie.
Moj maz teraz pracuje ze mna w domu,  wiec widzimy sie 24/7.
Jednak kiedy chodzil na wiele godzin do pracy to pisalismy bez przerwy. Od rana do jego powrotu.
Gdyby nagle nic nie pisal, przez caly dzien to byloby to zastanawiajace. Nagle po kilku latach mialby byc bez slowa?
Oczywiscie, ze cos byloby nie halo.
W Twoim wypadku nie wiem, jak to wczesniej bylo.

Jako facet powiem Ci Autorko tyle, że jestem uczulony na tego typu zachowania. Nie pasują mi one w ogóle do ludzi dojrzałych, co najwyżej nastolatek. To, że ktoś oczekuje od partnera, że ten będzie dawał sprawozdanie ze wszystkiego co robi, raportowania się co pół godziny czy zdawania relacji, co akurat wrzuca na FB, już świadczy o silnej potrzebie kontroli drugiego człowieka. Ale takie sytuacje, jak wymuszanie płaczem czy innymi "jazdami" określonego zachowania czyli zwykły szantaż emocjonalny, już są zwyczajnym przegięciem. Jesli nie chcesz go straciś, zmień swoje zachowanie. Zastanów się od kiedy tak naprawe się zaczęło psuć i co to spowodowało. Nikt rozsądny nie lubi, jak ktokolweik mu sie wiesza na szyi, traci się przez to, szacunek drugiej osoby, skoro nie można wytrzymać bez kontaktu z partnerem nawet kilku godzin..
Poza partnerem i związkiem trzeba mieć jeszcze inne zajecia, swoje życie i taką osobistą przestrzeń, która pozwala funkcjonować człowiekowi w samotności.

Dzięki Wam za te wszystkie słowa. Powiem Wam że jest mi o wiele lepiej czytając to, bo może ja faktycznie mam klapki na oczach i nie widzę wielu rzeczy. Postaram się naprawić mój błąd i wrócę do moich pasji i najważniejsze przyjaciół.. Bo wiem i sami nawet mi to mówili że zostawiłam ich dla faceta..
Faktycznie mogłam stracić jego zainteresowanie, bo byłam na każdy telefon na każdą wiadomosc... Ale myślałam że to tak powinno być
Bagienni jak pisałam wcześniej ja nie oczekuję meldunku co 5 minut.. Ale np takie sytuacje jak z dzis rana.. No może jestem już przewrazliwiona i powinnam olać i miej wy....bane.
Zostalam na noc u rodziców.. Rano spisalismy się na msg... Gadka szmatka... Pogadaliśmy miło jakieś 20 minut i on napisał że idzie rozpalić w kominku... A ja napisałam Skarbieeee zostań tu że mną jeszcze chwilkę..
Przeczytał to i poszedł sobie. No nie mógłby napisać słowa? I od 3 godzin nawet tu nie zajrzał.. Pewnie odsypia noc. Bo pracował - ok. Najbardziej wkurza mnie właśnie takie zachowanie... Potrzebowałam chwili jeszcze z nim... Ale nie rozpalenie w kominku było ważniejsze.
Ja wiem ze to wobec innych sytuacji na forum są pierdoly... Ale takich głupich drobnych rzeczy jest wiele. Czuję się czasem jak zabawka. Przychodzi a jak się znudze to odkłada na półkę..
Kiedyś bym zadzwoniła i powiedziała co myślę a terwz odlozylam telefon. Tylko jest mi źle..
Może podpowiedzcie mi co mam zrobić żeby przestać się tak nakręcac.. Martwić.. Rozkminiac każda sytuację?
To że on mnie kocha to wiem.. Jestem tego pewna... Tylko jego zachowanie wskazuję na to że on wie i jest pewny w 100%ze ja zawsze będę.. I wydaje mi się że poprostu przestał się starać.

Dorotis123, litości! Zachowujesz się jak rozkapryszone dziecko. Facet zakomunikował Ci, że idzie rozpalić w kominku, wcześniej rozmawiając z Tobą 20 min... a Ty robisz dramę, że nie został chwilę mimo, że go ładnie poprosiłaś. Może przeczytał a może nie przeczytał a jak i przeczytał... to ile ta chwila miałaby trwać byś była zadowolona. A potem jeszcze byś coś wymyśliła, by tylko się przekonać czy on zrobi to co Ty chcesz. Ja rozumiem gdyby to była jakaś istotna rzecz, ale to są wymyślane przez Ciebie pierd..ły. Sama mówisz, że to są małe rzeczy, na które byś pewnie nawet nie zwróciła uwagi, gdybyś miała swoje życie. Podobnie pewnie on. Wrócił z nocki, pogadał z Tobą chwilę i poszedł do swoich innych obowiązków czy nawet odsypiania. I co jest w jego zachowaniu nie tak? Ty uważasz, że on się przestał starać, ale jest też druga strona medalu - ma pozwolić kobiecie wejść na głowę? 
Wybacz, ale jak czytałam ostatni Twój post i wspomniałaś o jakiejś akcji z dzisiejszego rana, myślałam, że rzeczywiście facet pojechał z czymś... a okazało się, że olał albo i nie olał kolejny kaprys znudzonej księżniczki. On pewnie zna Cię już na tyle dobrze, że woli na takie rzeczy nie reagować. Sama piszesz, że inaczej byś już zadzwoniła i powiedziała co o tym myślisz... litości, że też ten facet jeszcze to wytrzymuje. Zwykle nie bronie facetów, ale nie znoszę, jak ktoś wymyśla powody do kłótni z nudów i uważa, że świat się powinien wokół niego kręcić.

Jeżeli on wytrzymuje Twoje takie ciągłe shittesty, to musi być w Tobie baaaardzo zakochany. Ja nie mam niestety aż takiej cierpliwości.

Dlatego zwróciłam się do Was o opinię.
Może dlatego że kiedyś był właśnie zawsze....pisal non stop.. Dzwonił... Nigdy nie zostawial mnie bez odpowiedzi.... I ja byłam zawsze.
I nie jestem osobą która placzem chce coś wymusić.. Chce jedynie zainteresowania i dbania, bo samemu ciężko utrzymać ogień.
Narazie nie mieszkamy razem. On jest z Łodzi ja mieszkam w Warszawie. Planuję się przeprowadzić do niego, ale na chwilę obecną ciężko jest mi zostawić pracę..
Proponował mi już wiele razy żebyśmy mieszkali razem, ale ja tam nie mam nikogo prócz niego.... Żadnych znajomych przyjaciół rodziny...nie wiem co robić..
Tęsknię za nim.... Ale widzę i czuję że stałam się od niego uzależniona... Jak jakiś narkotyk...

Mocno mnie krytykujecie, ale chyba właśnie tego potrzebowałam. Szczególnie opinii od mężczyzn
P. S. właśnie do mnie dzwonił... I się śmieje że naprawdę musiał rozpalić w tym kominku...
Pytał się czy do niego dzis przyjadę.. Mimo że weekend mieliśmy spędzić osobno .. Ale powiedziałam że umówiłam się na basen ze znajomymi...
Wiecie co... Innym razem ja ten basen już bym odwołała i do niego leciała....
I czuję i wiem, że będę się już męczyć na tym basenie wiedząc że mogłabym być z nim

"Może podpowiedzcie mi co mam zrobić żeby przestać się tak nakręcac.. Martwić.. Rozkminiac każda sytuację?
To że on mnie kocha to wiem.. Jestem tego pewna... Tylko jego zachowanie wskazuję na to że on wie i jest pewny w 100%ze ja zawsze będę.. I wydaje mi się że poprostu przestał się starać."
                                      /////////////////////////////////////////////////////////////////////
Moje odczucie jest takie że jednak nie jesteś pewna tej jego miłości, chyba jest tak że jego zachowanie  nie mieści się
w Twoim schemacie związkowych/miłosnych zachowań względem drugiej osoby i czujesz się tak jak się czujesz, jeśli to bardzo Ci przeszkadza  powiedz mu , pamiętając że to Ty dokładasz całą legendę i to że czujesz się olewana nie znaczy że on Cię olewa, może warto mu powiedzieć jak niektóre jego postawy wpływają na Ciebie, jeśli potraktuje Cię ze zrozumieniem i choćby spróbuje coś nieco od siebie zmienić to dobry znak a jak zlekceważy Twoje obawy to cóż wygląda już gorzej
  Bardzo ważne jest dla Ciebie i każdego z nas mieć tzw swój świat, swoje pasje i mieć przyjaciół - Twoich , Jego a nie tylko Waszych, umiejętność bycia z drugim człowiekiem ale nie absorbowania go non stop swoją osobą to duża umiejętność i być może idzie się tego nauczyć, oczywiście bycie w związku zobowiązuje i pewnie nie jest możliwe ustalenie wszystkich reguł na wstępie, wiele zmienia się w trakcie i tu już potrzebne rozmowy
      Musisz wiedzieć że relacja miłosna ma różne etapy i temperatura uczuć nie zawsze będzie na tym samym poziomie więc nic na siłę bo zrobi się  sztucznie

Szczerze mowiac? Na Twoim miejscu rozstalabym sie z nim. Gdybym byla Toba.

Serio? Tak sobie myślę, że może tu chodzić o tę różnicę wieku. Jesteś z autorką w podobnym, jej partner 10l starszy. Dla ludzi 30+ a tym bardziej (prawie) 40latków, takie cytując "shit testy" są bardzo irytujące i świadczą o niedojrzałości i niestabilności emocjonalnej drugiej osoby. Pewnie dlatego większość tu piszących osób myślało, że autorka jest nastolatką. Miłość miłością, ale są rzeczy ważne i ważniejsze. A na takie pierd..ły naprawdę szkoda czasu i zdrowia.

Wiesz Dorotis, myślę, że zamiast słuchać się tu nas wszystkich powinnaś posłuchać swego wewnętrznego ja. Bo kto jak nie Ty zna najlepiej sytuację w związku. Napewno musisz trochę wyluzowac i przestać tak na nim wisieć. Zwyczajnie zacznij się dystansowac, a. Zacząć np od zaprzestania inicjowania kontaktów. A w tym czasie, tak zwyczajnie szczerze zająć się własnymi sprawami, swoim rozwojem. A już napewno nie roscic pretensji. Rozmawiać normalnie, miło. Nikt nie lubi jak się na nim wisi i coś wymusza. Przestań to robić a zobaczysz szybkie efekty. Pozdrawiam

Ludzie 30 letni nie maja jednego umyslu wspolnego. To nie pszczoly lub mrowki.
I tak, serio. Autorka mowi nam takie rzeczy:

Teraz rozumiesz dlaczego powiedzialam, ze ja bym sie rozstala?
Nie wykonalne jest bym czula sie tak jak autorka, bo mam calkiem przeciwna osobowosc.
Z kolei, gdybym miala czuc sie w ten sposob to zmusilabym sie do rozstania. Zebym nie musiala sie tak dluzej czuc. Jestem za stara na to zeby zastanawiac sie nad innymi ludzmi caly dzien.
Kiedys palilam papierosy przez rok, z moim mezem. Po kilka razy dziennie. W dzien w ktorym zakrecilo mi sie w glowie, kiedy palilam papierosa... rzucilam palenie i nie pale od tamtego dnia juz od dawna.
Dlatego radze jej by zostawic zwiazek, ktory doprowadza ja do szalenstwa. Moja kolezanka przez 6 lat latala za facetem, ze swoja szalona zazdroscia. Ciagle sie zadreczala swoimi myslami: Co on robi? Gdzie on jest? Czy on mnie kocha? Ile lez wylala, ze sie postarzala o 10 lat w ciagu tych 6 lat. W koncu go wyrzucila ze swojego zycia i poszla na terapie. Bo takim podejsciem to czlowiek sie zabije i tego nie da sie naprawic bedac z przedmiotem szalenstwa.
To tak jak gdybym rzucala palenie z papierosem w ustach. Sorry.

Poganiasz faceta, rozkazujesz mu w łóżku..jak chciałaś coś inaczej są na to sposoby..uśmiałam się sorry z tego łóżkowego dialogu, całą odpowiedź na Twoje dylematy masz w haśle: kotek srotek..
On nie chce byś go tak traktowała.
Są panowie co chcą , bo ich to bawi, albo tacy co to zlewają..ale nie Twój.
Może za dużo pływasz, a za mało myślisz.Tez myślałam że to jakaś 18 pisze.

Ale jak to do Ciebie nie przemawia, to może zamiast iść dalej w ten związek, znaleźć kogoś, kto Ci bardziej podpasuje po prostu

Eee tam. Przecież autorka zawsze taka była z tego co pisze. To co się nagle panu przestało podobać? Prawie trzy lata aprobował taki stan rzeczy, zafascynował się taką "dziecinną" dziewczyną a teraz się zmęczył. Powinniście poważnie pogadać, bo zaczynacie wchodzić w takie gierki przez które wasz związek po prostu rypnie. Może "zakochanie" mu minęło po prostu? Albo może oczekuje teraz czegoś innego? Pogadajcie.

W pewnym sensie może tak być, bo bije od Ciebie pewien rodzaj desperacji.
Myślę, że powinnaś sobie wziąć do serca wiele uwag, które tutaj padło. Kotka (nomen omen :-D) też można zagłaskać i tak zamęczyć swoją potrzebą bycia w ciągłym kontakcie, że zacznie on dyskretnie rozglądać się za zmianą otoczenia i alternatywami.

Wydaje mi się także, że z korzyścią dla Ciebie będzie, jeśli zaczniesz swojego faceta traktować jak odrębną osobę i przestaniesz oczekiwać, że w konkretnych sytuacjach będzie zachowywał się analogicznie do Ciebie. Nie jesteś wzorcowym człowiekiem i to, w jaki sposób Ty się zachowujesz lub byś się zachowała w danej sytuacji nie jest żadnym wyznacznikiem zachowań dla Twojego partnera. Im prędzej zrozumiesz, że on nie jest przedłużeniem Ciebie i dasz mu swobodnie oddychać tym lepiej dla Waszej relacji.

Ty tak serio? Naprawdę nie wyobrażam sobie jak wasza komunikacja będzie wyglądała kiedy pojawią się prawdziwe problemy, skoro obecnie o takie błahostki są dramy.
Już pomijając kwestie zazdrości, co można Wojewodzie itd. dla mnie te sytuacje nie są tożsame. Pomijając fakt, że w ogóle jak dla mnie to nie jest powód do sprzeczek, to jednak Twój towarzysz parkietu był dla Ciebie zupełnie obcą osobą, a tamta dziewczyna pracownicą Twojego faceta. Nie widzisz różnicy? A co jeśli Twój facet miałby konto na np. Linedin? Też robiłabyś mu sceny o każdą żeńską znajomość?
Moim zdaniem głównym problemem jest Twoja zazdrość. Czy słuszna czy nie, trudno powiedzieć, ale na pewno chora.

Dziewczyno. Zrobiłaś to wbrew sobie. Odrzuciłas zaproszenie nie ze względu na to ze masz gościa gdzieś tylko dlatego żeby nie urazić pana i władcy. Dlatego jesteś zła.

Rozwinę: jeśli odrzuciłabys sama z siebie to zaproszenie to dziś o tym nie pamiętałabyś nawet. Ale zrobiłaś to kierując się tym co pomyśli twój facet. W związku z tym, ze zostało przez ciebie coś poświęcone (znajomość na fb) to oczekujesz tego samego. Stad temat z dziewczyną z pracy. Jesteś skupiona na tym co on zrobi, co pomyśli, jak się zachowa. Oczekujesz w zamian takiego samego poziomu zaangażowania. Nie jest to możliwe na dłuższa metę. Nie jest możliwe rozwiązywanie zagadek i łamigłówek, które wymyślasz, przez drugiego człowieka. Sama sabotujesz ten związek, bo nie czujesz się pewnie ze sobą. Naucz się żyć dla siebie. Pójście ja basen zamiast do niego jest takim sposobem. Teraz jest jeszcze za wcześnie na to żebyś czuła ze robisz to dla siebie, a nie WBREW temu co on zaplanował, ale jest to dobry kierunek i wymaga czasu i powtarzania, żeby się uwolnić z obsesji życia zyciem uzależnionym od innej osoby.
I jeszcze jedno; ten związek ma znamiona toksyczne, ponieważ rzuciłaś wszystko dla niego,znajomych i swoje życie, a teraz tylko resztka rozsądku nie chcesz się wyprowadzić i uważam to za słuszne. Poświęcasz dla tego związku zbyt wiele dlatego tak się czujesz. Dlatego jego zachowanie nigdy nie wynagrodzi ci tego z czego rezygnujesz. Nie ważne czy on cie zmanipulował od początku, bo mu na to pozwoliłaś, czy sama masz takie skłonności co zreszta jest tym samym.

No to się rozpadło. W Nowym Roku zostałam sama. Cierpię... Piszę do niego dzos cały dzień... A on nic... Poszło o głupotę jak zwykle...dzos rano sprzeczka.
Nie z mojej winy.. Jak ja mam sobie poradzić z tym że jego już nie ma?
Ja już nawet nie chce żadnych powrotów. Ten związek mnie niszczyl. Ponizylam się dziś pisząc do niego te setki wiadomości... On nie jest mnie wart a ja głupia za nim latam.
Cały dzień się nie odezwał.. Chociaż że względu na szacunek mógłby napisać że to koniec

Każdy zasługuje na szacunek nawet zakochana ślepo dziewczyna.
Napisał coś... Ze nie ma ochoty ze mną gadać później znów coś pisał... A ja już nie chce.
Jak mam sobie wbić do tej pustej głowy że ten pan nie zasługuje na mnie. Jestem mądrą ładna dziewczyną a to mnie tak niszczy i nie mogę się z tego wyrwać.
Jak narkotyk. Ten związek nie daje mi radości tylko smutek łzy w 80% a ja nadal czekam na to aż wróci facet w którym się zakochałam... Nie warto płakać za kimś kto nie szanuje czyis uczuć a mimo to.... Serce mi pęka
Niech mnie ktoś postawi na nogi.

Twoje pytanie brzmi tak: chce sama wypic trucizne mu na zlosc, co o tym myslicie?

i czemu tak Rising myślisz? nie chciałabyś żeby Twoj facet był przy tobie jak odbierasz wynik badania? ważnego badania? zeby sie o Ciebie troszczył?żeby chociaż zadzwonił zapytac czy wszystko ok? a później tłumaczenie ze był w wirze pracy?
to gdzie jest moje miejsce? po za tą pracą? wszystko ważniejsze tylko nie ja?
nie mam prawa czuć się zawiedziona?
nie czuje się przez niego kochana, jest super jesli wszystko jest na jego warunkach a na to sobie nie pozwolę.
Mam prawo wyrażać własne uczucia, emocje a jeśli jest mi z czymś źle -  głośno o tym mówić.
wychodzi , zostawia mnie w Nowy Rok i to jest super? tylko dlatego ,że powiedziałam mu ( nie w złości) ze liczyłam na jego obecność a jego nie było????
to jest choroba? to raczej żal wiesz?
i myslalam,że mężczyźnie ktory mi sie oswiadczył moge mówić wszystko. i co mnie wku*wia też.

Przecież się rozstaliście. To nie wiem czemu miałby się wypytywać o Twoje badania. Ale nawet przed tym rozstaniem, Wasze kłótnie, awantury, Twoje fochy, to nie jest związek dojrzałych ludzi. Ja nie wiszę na swoim partnerze, nie piszę do niego co 5 minut, nie awanturuje się jak mi nie odpisze parę godzin. Gdybym ja kiedykolwiek oddała pierścionek zaręczynowy to mój partner nigdy ponownie by mi go nie dał - wiem, że dla niego to by było ostateczne rozstanie. A u Was - oddałaś pierścionek, byliście po tym razem, co i tak jest niezłym wyczynem, a Ty miałaś focha, że się nie zaręczył ponownie.. Co do problemów z FB - sama uznałaś, że nie przyjmiesz zaproszenia od tego faceta z imprezy, więc to była TWOJA DECYZJA,a  do niego masz prtensje, że on przyjął zaproszenie... No na prawdę, zachowujecie się jak nastolatki.

Oboje macie problemy. Dla swojego dobra nie odpisuj, nie odbieraj od niego telefonów i pójdź na terapię.

To nie jest miłość, tylko jakieś chore uzależnienie. Wiesz co to są problemy? To glejak mózgu, umierające dziecko, pożar całego domu. A wasze dramaty to jakieś głupoty niedojrzałych ludzi. Po raz kolejny - idź na terapię a z tym i jakimkolwiek innym związkiem daj sobie spokój.

Patrząc z boku wydaje mi się że nie jesteście mentalnie ani psychicznie dopasowani do siebie. Nie wiem czy to ze względu na różnice wieku czy na własne oczekiwania względem partnera. Może mi się wydaję ale ty chcesz żyć w jakiejś romantycznej powieści gdzie ukochany cały czas dba, troszczy się, adoruje i okazuje dowody miłości ukochanej. On natomiast chyba chciałby związku z osobą dla której zapomniany smsowy całus na dobranoc nie jest problemem. Te jazdy z pierścionkiem, wymaganie aby był tam gdzie chcesz, abyś zawsze była, codziennie na najważniejszym miejscu uzmysławia mi że nie do końca jesteś dojrzałą emocjonalnie i gotowa na związek zwłaszcza z nim. Zauważyłem że bardziej przejmujesz się fejsbukami, memami, kto kogo dodał  niż nad analizowaniem swojego związku. Nie można cały czas dzień w dzień żyć życiem partnera, przecież każdy ma gorszy dzień i czasami unika kontaktu aby pobyć sam ze sobą. Może lepiej skupić sie na komunikacji werbalnej a niżeli internetowej. Pogadajcie sobie szczerze jak waszym zdaniem powinien wyglądać partner, czego od siebie oczekujecie wzajemnie, jakie macie plany. Może dojdziecie do jakiegoś konsensusu, jeśli nie pora pomyśleć co dalej. O sytuacji w łóżku nie będę pisał bo widzę u Ciebie to jest jakiś ceremoniał i także może być powodem zgrzytów.

Prędzej czy później i tak ten związek się rozpadnie . Uwierz że lepiej teraz niz później . Między wami nie ma miłości może jest a może nie  . Jesteście obydwoje silnie uzależnieni  od takich emocji w końcu skończysz w psychiatryku . Ja też byłam silnie uzależniona od takich zachowań , od kłótni itp ciężko było mi po rozstaniu żyć bez awantur itp. Byliśmy ze sobą 10lat i 9 mieszkaliśmy . Było ciężko serce myślałam że mi stanie miałam arytmie wysokie ciśnienie stań przed zawałowy. Nie wyobrażałam sobie życia bez niego .... Mija niedługo dwa lata i cieszę się że nie jesteśmy razem bo do dziś pewnie nic by się nie zmieniło . Przeżyłam i ty przeżyjesz . Tylko musisz się od niego odciąć poblokoqax i iść do psychologa bo marnie skończysz . Ja straciła bym życie q nie warto