Nie wierzę już w miłość...ani w przyjaźń - Netkobiety.pl

Nie sądzę, żeby Kubuś chciał urządzić walne zebranie wszystkich znajomych, ciotkow i pociotków i tam ogłosić wszem i wobec, że oto się rozwodzi i dlaczego.
Przecież to na pewno będzie przebiegało w normalny sposób np ktoś zapyta go, co tam u was się dzieje, bo idą słuchy, że się rozstajecie. Wtedy Kubuś odpowie takiej osobie, że tak rozwodzę się i jeśli rozmowa potoczy się dalej, to dopiero wtedy poda jakieś bliższe informacje. Moim zdaniem to bardzo dobre podejście do dprawy, bo przecież autor nie ma się czego wstydzić. Zrobił wszystko, co mógł, żeby jego rodzinie wiodło się dobrze, nie ma sobie niczego do zarzucenia, a że komuś zachciało się łajdactwa z braku problemów, to trudno, żeby on winił się za to albo chodził z tego powodu pod ścianami.
Ma być wprost przeciwnie, Kubuś powinien chodzić z wysoko podniesiona głową, z otwartą przyłbicą, a pod ścianami, chyłkiem powinna pomykać ta kobita.
Tak to już jest, że głupiemu i tak nie przetlumaczysz, a mądremu wystarczy słowo i od razu pojmie w czym rzecz.
Przyjaciele pozostaną z Tobą autorze, a fałszywi przyjaciele pójdą w cholerę. I niech idą, droga wolna i krzyżyk na pożegnanie.

Osobiście bardzo Ci kibicuje.

A jak nie powie to ... nie będą plotkować?

Tak czy inaczej będą plotkować, nie ukrywając powodu rozwodu zmniejszy poziom plotek. Bo jak wiadomo o co chodzi to chwilę się pogada i do przodu.
I dodatkowo ukróci jej interpretacje rzeczywistości.
Inna sprawa jak będzie o tym informował.

Szczerze to mam to gdzieś, czy oprócz moich przyjaciół ludzie w otoczeniu bedą myśleć czy ja byłam suką , czy mąż zdradził, czy ja się puszczalam.
Sąsiadkę którą nigdy nie utrzymywała z nami kontaktów a interesowała się nagle co tam u mojego męża bo go rzadko widuje, dostała opcję zapisania telefonu do niego, jak ma sprawę. Sąsiedzi się rozwiedli i wiem jakie są komentarze i jak ludzie plotkują. Chciałam takich rzeczy oszczędzić dzieciom, bo oni mają kolegów przez których takie komentarze dotrą.

No to się zaczęło, jeszcze żona dalej z tobą mieszka, czy już poszła na swoje?

No to jeszcze może długo potrwać. W tym czasie nie masz komfortu, swobody stworzenia swojej przestrzeni bez niej. Czemu się nie wyprowadza do swojego "partnera", albo na wynajem jakiegoś mieszkania pokoju, przecież nie chciała z tobą być?

Przepraszam za podwójny post. Chciałem edytować - ale coś mi nie wyszło. Przepraszam Moderację z góry.

Swoją cześć pieniędzy za mieszkanie dostanie max w ciągu 3 miesięcy od orzeczenia rozwodu. Oczywiście nie będę z niczym czekał ani opóźniał.
A na dzień dzisiejszy mówiąc szczerze to nawet nie miałaby gdzie iść. Lovelas do pokoju na pewno jej nie przygarnie. Chyba, że sama by wynajęła. Ale ona czeka na to czym gardziła dotychczas - pieniądze, kasa
Przynajmniej tak z lovelasem pisała. Że ją to nie obchodzi. Że ma wszystko, ale to nie jest ważne. Wiec grzecznie czekałem, że za słowami pójdą czyny, ale jak widać - chyba się nie doczekam. Nagle pokochała pieniążki. Zaczęło ją interesować co, gdzie i ile. Co innego "pisane mailowo deklaracje za plecami męża" a co innego rzeczywistość".
Teraz już nie chce się tak szybko wyprowadzać....
Natomiast mnie zależy mocno na czasie. Chciałbym to uporządkować w ekspresowym tempie. Liczę, że termin rozprawy nie będzie odległy. Od mediatora usłyszałem, że jasne, polubownie załatwione sprawy sędziowie wrzucają szybciej na wokandy.
Teraz pozostaje tylko czekać.

Chciałbym, aby to wszystko się skończyło. Nie chce w tym już uczestniczyć.

Przecież jej nie może wywalić od tak.
To też zależy jak na Kubę działa widok jż  ,bo jak go irytuje,drażni,to lepiej zrobić tak jak Ajko proponowała ostatni raz pomóc w wynajmie, nawet dopłacić za święty spokój zamiast sie zadręczać prowokować i dawać sobą potencjalnie powodować .
Jż jest wygodnie mieszkać jak najdłużej z Kubusiem i też w jakiś sposób się przywiązała, przyzwyczaiła do "starego życia",możliwe że nie jest pewna i boi się nowego życia tak podskórnie pod falami emocji .
No i kwestia syna ,nie wszystkie matki które odchodzą,rozstają się po zdradzie to jakieś straszliwe potwory wobec dziecka mimo odlotu i  amoku w którym być może są.Nie wiadomo jaką jż ma więź z synem a Kuba teraz obiektywny może nie być,chociaż może mieć realistyczny ogląd tego jak matka od lat traktuje syna,na jej nawet okrutne  słowa to bym tak nie przykładał wagi .
Czas oczywiście pokaże jak zwykle czy oprzytomnieje wobec syna czy nie.

To do momentu wyprowadzki pozostaje Ci Kuba stosować konsekwentnie metodę 34 kroków a już nie wszystkie kroki  Ciebie dotyczą niektóre możesz pominąć .
Po za tym sytuacja może się "dynamicznie zmieniać " jak to w życiu.
Ukryty romans to jedno a życie na co dzień to drugie, jest jeszcze to czym karmią też swoje uczucia "kochankowie", jeżeli choć po części wrogością do Ciebie to kiepsko.Mają wspólnego wroga i przeszkody do pokonania niektóre urojone oczywiście co trudno zrozumieć.Teraz absurdalnie i paradoksalnie Twoje sugestie o wyprowadzce są być może traktowane jak atak a nie jak uwolnienie.
Pasował im widocznie taki układ jaki był.

Planuje zrobić dokładnie tak jak napisałaś Ulle.

Najpierw rozwód. Pieniądze przekazuje oficjalną drogą - tylko przelewem. Małżonka wie - że najpierw rozwód, zaczekamy na uprawomocnienie, potem przepisanie mieszkania na mnie, wymeldowanie się i całkiem spora sumka do niej trafi. O zmianie zamków też jej wspomniałem i to już jakiś czas temu. Była tym wsiąść zaskoczona, ale dałem jej jasny sygnał, że po rozwodzie każde z nas będzie prowadziło odrębne życie i nie chciałbym, żeby traktowała to mieszkanie jak hotel.
Natomiast co do jej części środków - poprosiłem tylko małżonkę by w swojej obsesji choć przez chwile pomyślała głową i postarała się o zakup jakiegoś mieszkania. Może wziąść na brakującą część kredyt i kupić kawalerkę. Chciałbym żeby się zabezpieczyła, bo to może się dla niej źle skończyć.  Pcha się na minę z facetem 37 letnim, który wynajmuje przez całe swoje życie pokój (to nie pomyłka), który jasno deklaruje, że związki go nie interesują i który nie lubi zobowiązań. Miał liczne przelotne romanse. Kiedyś moja żona nawet by na takiego palcem nie kiwnęła ale widocznie czasy się zmieniają albo ja byłem za nudny. Facet będzie miał darmowe mieszkanie i full service w innych dziedzinach.
Osobiście pogodziłem się (chyba) z tym co się dzieje. Wiem, że nie mam odwrotu i nie mogę już inaczej postąpić. Nie umiałbym nigdy tego wybaczyć. Ale postępowanie mojej żony - przeraża mnie. Ona potrzebuje chyba pomocy. Pcha się ewidentnie na kolosalne kłopoty. To się źle skończy.

Nie możesz się już o nią troszczyć..wiem że mężczyźni tak robią wobec kobiet z którymi są blisko czy byli, ale daj jej ponosić  samej konsekwencje . To było niejako ograniczeniem Twojego związku. Jeśli ona rozwali na kochanka jej pieniądze,  trudno.

Kubuś, czas oczekiwania na sprawę bardzo zależy od lokalizacji. Ja jestem już prawie rok po złożeniu pozwu, sprawa też "czysta", a terminu nadal nie ma i się nie zanosi. Powiedziano mi, że w pierwszej kolejności wracają trudne, a nie proste sprawy.

Pewnie to rozważałeś, ale podpowiem tylko, ze nie musisz czekać do rozwodu z podziałem majątku i spłacaniem jż. Ja zrobiłam to notarialnie w miesiąc po rozstaniu właśnie dlatego, żeby nie oglądać jm i móc zacząć dochodzić do równowagi. To, pomimo większych kosztów i nowego długu, dało mi spokój i pewność, że nagle nie wróci do domu. Także od dawna nie łączy nas już wspólne gospodarstwo, choć małżeństwem formalnie pewnie będziemy jeszcze kilka miesięcy. A ja, będąc sama, na spokojnie zaplanowałam kolejne kroki, żeby osiągnąć jeszcze większy spokój. Zawsze jest jakieś wyjście, to moja dewiza

Jeżeli naprawdę wiesz, czego chcesz, nie będziesz stosował półśrodków, bo uwierz mi, że dla nikogo nie jest to dobre.

Kubusiu

Biegusiem leć do notariusza po rozdzielność majątkową i podział majątku, weź kredyt i spłać ją nie oglądając się na rozwód. Po rozdzielności, podziale majątku i jej wyprowadzce odetchniesz głęboko. Dopóki ona jeszcze kocha tak szalenie. Bo jak ją kochaś kopnie (bo będzie nudno i baba będzie mu wisieć nad głową cały czas - nuda) to nagle... ona wycofa się z rozdzielności, podziału majątku i rozwodu. Nagle bardzo Cię pokocha, a dziecko będzie najważniejsze. I co Ty wtedy zrobisz chłopie? Będziesz się z nią ciągał po sądach latami, czy dla dziecka będziesz ciągnął to g...o za sobą?

Kubusiu,
Bardzo trudno było u mediatora, jak wygląda takie spotkanie.
Miałeś coś przygotowane wcześniej, spisane swoje warunki ?
Czy Twoja j.ż.  wiedziała o Twoich warunkach wcześniej ?

Poniosło mnie

Mówisz, że poniosło mnie? To strasznie emocjonalny post, to co dopiero musi się dziać u Kuby i jego syna.

Edycja: Chyba już wiem o co ci chodzi, doczytałam to o czym nie wiedziałam " Jeżeli oboje jesteście właścicielami mieszkania, małżonek nie ma prawa wyrzucić Cię za drzwi, zabarykadować się w środku i zmienić zamków. Oboje macie równe prawa jako współwłaściciele, niezależnie od tego, kto zawinił w rozkładzie pożycia małżeńskiego. Możesz domagać się wpuszczenia do lokalu, zadzwonić po ślusarza albo szukać pomocy na Policji. Jeżeli zamieszkiwanie razem daje się Wam we znaki, możesz złożyć wniosek do Sądu o zabezpieczenie sposobu korzystania ze wspólnego mieszkania na czas trwania sprawy rozwodowej"

Pisałam o emocjonalnym poście, temacie Kuby, a nie twoim. Twój był dla mnie Przedstawieniem twojego punktu widzenia do mojego wpisu to wszystko.

Spotkanie u mediatora jest dobrowolne. Do niczego nie zobowiązuje. Może odbywać się we wspólnym gronie z mediatorem lub każdy indywidualnie.
My wybraliśmy wspólne spotkania. Wystarczyły 2 wizyty. Na spotkanie poszedłem „przygotowany”. Wypisałem sobie na kartce wszelkie aktywa. Dla pewnosci poszukałem w internecie, żeby czegoś nie pominąć. Podpytałem też mojej pani adwokat. Wiedząc, że mam wszystko - przedstawiłem żonie swoją opinie w tym temacie. Uzasadniłem dlaczego będę chciał to i to. Ona przedstawiła swoją wersje. Rozmawialiśmy na ten temat jeszcze przed wizytą u mediatora.
Natomiast sama wizyta przebiegła spokojnie. Mediator nie ocenia, nikogo nie karze. Przed nim rozmawialiśmy o wszystkich ważnych dla mnie punktach i je uzasadniałam. Żona przedstawiała swoje argumenty.
Jeśli coś jest niezgodne z prawem - obowiązkiem mediatora jest to skorygować. Chodzi o wypracowanie wspólnego kompromisu w ramach prawa.
W moim przypadku miałem łatwiej ze względu na jasne i niepodważalne dowody, więc żona wiedziała, że nic nie wskóra wypierając się czegokolwiek. Na wypadek gdyby zmieniła zdanie - mam zabezpieczone dowody i ich kopie. Nie chce rozgłosu - nawet z racji zawodu, który wykonuje.... Nie wyobrażam sobie, gdyby to w jej miejscu pracy się rozniosło. Nawet moje nazwisko chce zachować by nikt w pracy nie zorientował się.
Jeśli strony się dogadają - spisywana jest przez mediatora ugoda zawierająca każdy omawiany aspekt. Taki dokument załącza się potem do pozwu i .... dzięki temu rozwód podobno przebiega ekspresowo. Niedługo to osobiście sprawdzę.
I tak jak napisałem kilka postów wcześniej - dałem żonie wybór - normalna rozprawa w sądzie albo opcja skrócona przed mediatorem. Sama wybierała.

Co do mieszkania - mamy nierówne części. Dużo większa cześć jest moja. I chciałem ją spłacić wcześniej. Wziąść kredyt a ona niech idzie gdzie chce. Ale nagle zwolniła swoje zapędy. Wiem, że musze uważać, bo nigdy nie wiadomo co jej przyjdzie do głowy. W skrajnym przypadku złoże wniosek o eksmisje z racji uprawiania k....... na oczach męża i syna. Wiem, że mogę spróbować. Chce z nami jeszcze mieszkać - to niech się zachowuje na poziomie.
Wczoraj zdrowo się wkurzyła, jak jej powiedziałem, że chciałbym, aby co jakiś czas okazywała mi aktualne badania lekarskie potwierdzające, że nie jest nosicielem.

Czy wszystko idzie w dobrym kierunku? Tego niestety nie wiem. Nie wiem czy to dobry kierunek. Ale inaczej się nie da.

A o ile mój stracony czas na walkę o małżeństwo był do „przełknięcia” to obecnie wszystko wyglada inaczej. Człowiek ma pełną świadomość, że druga strona ma nas za nic. Nie ma niedomówień. Wszystko jest jasne. I dopiero teraz - przynajmniej według mnie - najtrudniejszy okres przede mną. Wcześniej widziałem albo raczej chciałem widzieć nadzieję. W żonie widziałem jeszcze „żonę”. Dziś tego nie ma. Jestem zmuszony przebywać w jednym mieszkaniu z osobą o której mam zdanie jakie mam. Drażni mnie jej obecność. Czuje się poddenerwowany. Nie wiem ile w jej zachowaniu jest gry a ile wyrafinowania. Nie wiem czy coś knuje. Zrobiłem się jeszcze bardziej podejrzliwy. Czuje się jak w więzieniu. Chciałbym „przejąć” wszystkie zajęcia związane z domem. We wszystkim dopatruje się podstępu i mam świadomość, że po pracy spotyka się z kochasiem myśląc, że ja o tym nie wiem. Nie wiem ile będę musiał czekać na rozprawę. Nie wiem czy dam radę ja tolerować. Staram się ograniczać kontakty do absolutnego minimum, ale to nie jest łatwe. Ciężki czas przede mną. Myślałem, że podjęcie decyzji będzie krokiem milowym, ale dopiero teraz prawdziwe wyzwanie. Nie chce się dać sprowokować. Zajmuje się obowiązkami i to pozwala mi przetrwać.

Kochaś zaczyna się robić nerwowy. Dziś zadzwonił do mnie jeden ze wspólnych znajomych z informacją, że kochaś mu ... sądem grozi, bo udostępnił mi grafik pracy całego działu, gdzie ujęty był tez lovelas

Konfrontację już z nim miałem, gdy nakryłem małżonkę obściskującą się z lowelasem w parku. Myślę, że zapamięta mnie z tego dnia na trochę dłużej.

A grafik jego pracy dostałem od znajomego spontanicznie. Nawet o niego nie prosiłem. I do niczego nie jest ani nie był mi potrzebny. I tak wiem, gdzie pracuje. Mam tam mnóstwo znajomych i dlatego też zaczyna robić się nerwowy jak mniemam.

Jeżeli jż chce spędzać czas z synem to im to zapewnij Kuba syn przecież Ci powie czy był sam czy z matką .
Wygląda na to że jż uczepiła się Ciebie Kuba i mam wrażenie, że wzięła na przeczekanie aż coś się samo wyjaśni liczy na coś i w razie czego cana jest na swój sposób nie bój się zobaczysz jak zaradna może być,  kochanka może jest nie zbyt pewna on coś nie kwapi się i dla niej nie bardzo chce się zmienić,stać lepszym ,nie zrezygnuje tak łatwo z innych kobiet i dawania w palnik od czasu do czasu.Efekt harlekina wysoce prawdopodobny zależy w jakim jż  jest odlocie .
Jak wygląda ten podział domowych obowiązków u was teraz?
Ty nie siedź w domu zbyt wiele ,nich jż będzie jak najwięcej z synem to ważne pomimo tego że siebie wzajemnie teraz nie bardzo lubią 
jak syn ma więź z Tobą to jż go nie przekabaci,nie przekupi obietnicami łatwo .To nie maluszek.
Pamiętam rozmowy takich 12 latków kolegów siostrzeńca o rodzicach ,rozwodach,nowych partnerach itp zadziwiające co oni myślą i jak  oceniają sytuacje,czasem nie rozumieją jednak o co chodzi wtedy plotą trzy po trzy , podsłuchiwałem niechcący i mimo woli,jak zajmowałem się siostrzeńcem kiedyś tam parę razy u niego w domu, nie specjalnie się z resztą kryli przede mną.

Ale ci ładnie miesza w głowie twój anioł. Stawiam, ze jeszcze cię wciągnie, zmieli i wypluje.

Jak to mawiała pewna bliska mi osoba, to nazywa się mieć życie prywatne i osobiste . Kubuś bezczelnie zepsuł obraz fajnej rodzinki, jego żona chciała mieć bezpieczną przystań w domu, a emocje i sex po cichu na boku. Mnie rozwala zawsze w takich przypadkach egoizm zdradzajacego, nie widzi jakby swojego wkładu w rozwalenie rodziny, tylko to, po co czytałeś.

Ćma czytaj to co napisał Kuba wcześniej
Trudno jest skutecznie w zgodzie z prawem  pozbyć się jż , jeżeli ona nie chce sama z siebie teraz odejść z powodów sobie tylko znanych.
Kombinujemy jak Kuba ma przetrwać do rozwodu mieszkając  z jż i jej nie udusić .

Zgadza się, ale może taka propozycja nie padła? Może by się skusiła niesiona na fali big love na możliwość zamieszkania z adonisem na koszt jm. (chyba że to nie wchodzi w grę bo kasa zamała).

Bardzo ciężkie zadanie, mogę tylko gdybać bo sama siedziałam w maraźmie bardzo długo. Za każdym razem grzecznie odmawiać śniadanka...
To się w głowie nie mieści jak mało empatyczni i głupi są zdrajcy.

Nie trzeba przeżyć ponad pięciu dekad życia, by wiedzieć, że ta kobieta coś knuje.
Może to być chęć pokazania Kubusiowi i światu, że ona zrozumiała swój błąd i postanowiła ratować małżeństwo, takie gesty na pokaz, z czasem będą jeszcze bardziej intensywne, może któregoś dnia wladuje się do małżeńskiego łóża.
A druga możliwość, to taka, że jż czuje przez skórę, że z kochankiem to już końcówka, więc że strachu o własne cztery litery autentycznie chciałaby wrócić na stare śmieci. Bo to był tylko kryzys, ale tak naprawdę, to ona przecież itd itd, wiadomo.

Jak Kubuś ma wytrzymać jej obecność pod własnym dachem, żeby nie doszło do jakiegoś nieszczęścia. No przede wszystkim powinien jasno i wyraźnie postawić granice, czyli zero jakichkolwiek przysług z jej strony, żadnych śniadań, obiadków, prania albo prasowania. Odmówić zdecydowanie i stanowczo, bo kobieta może mocno się rozzuchwalić, a potem będzie mówiła, że walczyła o małżeństwo.
Kubuś powinien robić w domu to, co chce i spędzać w domu tyle czasu, ile ma ochotę, bo to on jest panem domu i głowa dwuosobowej rodziny, jednak w żaden sposób nie dawać się sprowokować, wciągać w dyskusję, bo ona może wszystko nagrywać. Powinien po prostu żyć własnym zyciem, a te kobietę traktować jak zwykły mebel.
Jestem absolutnie pewna, że boczniak już kombinuje, jakby tu wymiksowac się z tej sytuacji.
No cóż, czas pokaże, jak wszystko potoczy się dalej.
Miło, że rodzice tej kobiety nie trzymają strony córki, chociaż z drugiej strony brak wsparcia z ich strony na jz może działać otrzezwiajaco i dlatego stawiam na to, że nasz Kubuś w niedługim czasie posłucha pięknego łabędziego śpiewu. Czy on na to poleci? Na ten moment wydaje się, że nie, ale czy na pewno? Tu nawet paznokcia nie dałabym sobie uciąć. Samo życie.

Żona Pompy nie była zameldowana w mieszkaniu.
Mieszkali w mieszkaniu rodziców Pompy.

No tak o to chodzi, tylko że to nie przyśpieszy sprawy rozwodowej i z eksmisją na teraz, natychmiast to dyskusyjna sprawa nawet posiadając twarde dowody na to że jest pożycie między kochankami, te dowody może jedynie zbierać na sprawę i tam dopiero ruszyć kwestię wyprowadzki ze względu na niemoralne prowadzenie się jż ale też skomplikowane .
Sprawa rozwodowa jest jakby w toku, na przeczekanie i manipulacje ze strony jż trza się przygotować.

Na przetrwanie do rozwodu to Ulle w ostatnim poście nieźle kombinuje.
Żadnych wspólnych obiadków,śniadanek,kolacyjek.
Rozdzielność "logistyczna" typu zakupy, pranie, prasowanie,sprzątanie, każde sobie.Ostry twardy podział lokatorskich obowiązków bez litości.
Zajmowanie się synem po równo .
Jak najmniej dyskusji albo wcale .
Kuba idzie trochę więcej do ludzi ,zajmuje się swoją psyche i rozładowywaniem emocji ,boks, basen, siłownia ,rower albo jeszcze coś innego .

I to jej powiedz - usunę po rozwodzie.