czuje sie wykorzystywana - Netkobiety.pl

Wychowanie w tzw. rozbitej rodzinie jest dla dzieci znacznie lepsze od wychowywania w takiej, w której rodzice mieszkając pod jednym dachem ani się kochają, ani szanują.

Zdrada zaczyna się w głowie, inne części ciała służą jedynie jej fizycznej realizacji.

Dziekuje ale czuje sie troche winna, bo ze zwyklej niewinnej ciekawosci zrodzil sie problem... jestem sobie sama winna

Mysle ze przyjdzie na to czas... (...)

(...) na razie nie potrafie o niczym innym myslec tylko o nim... nie moge pracowac... czasem cos mi sie przypomni i łzg same lecą.. staram sie wziąsć w garsć... udaje przed innymi ze jest ok ale moja dusza placze... nic mnie nie interesuje... wieczorem ide szybko spac... bo jak spie to nie myśle... sen mnie wyzwala...

Żałoba spełnia określoną funkcję: pozwala jednostce wycofać uczucia czy też libido, które zainwestowała w utracony przedmiot miłości i otworzyć się dzięki temu na inne związki. Nie jest to jednak proste zadanie. Ludzki umysł ma skłonność do trzymania się utraconego obiektu i negowania realności tej utraty. Czyni to, by uniknąć bólu separacji. Jeśli więc żałoba nie uwolni bólu, to proces separacji pozostaje nieukończony i ego trwa przy utraconym obiekcie, niezdolne do nawiązania nowych relacji.

Zadurzylam sie w zajetym facecie. Wiem ze to glupie ale stalo się nie wiem nawet kiedy. Wiem ze to jest bez sensu i nie ma szans na nic wiecej. Rozsadek mi podpowiada ze powinnam to zakonczyć ale to takie trudne.. jak go znienawidzić zeby przestać kochac?

IsaBella77 napisał/a:

Przeniesione z kolejnego wątku Autorki:

aaggaaa napisał/a:

Zadurzylam sie w zajetym facecie. Wiem ze to glupie ale stalo się nie wiem nawet kiedy. Wiem ze to jest bez sensu i nie ma szans na nic wiecej. Rozsadek mi podpowiada ze powinnam to zakonczyć ale to takie trudne.. jak go znienawidzić zeby przestać kochac?

Aaggaaa ależ Ty sobie życie lubisz komplikować - znowu.
Po prostu na początek utnij kontakt wszelki możliwy i nie podtrzymuj go a potem rozwiąż kwestie swojego małżeństwa tak na poważnie bez uników.
w razie problemów z natrętnymi myślami które dręczą idź po pomoc jeżeli będziesz stale czuć się źle bez poprawy.
Próby obrzydzania wzbudzania niechęci na siłę to sobie daruj bo te uczucia Tobie będą głównie szkodzić odbierać spokój i wzmacniać inne te które wzbudzasz czując np.jakiś zachwyt czułości fascynacje itp choć możesz mieć taki etap wstrętu na sile nie trzymaj tego
Przeżyj rozczarowanie nie uciekaj .

Dlatego być może pakujesz się w beznadziejne sytuacje/relacje żeby nie załatwić małżeństwa definitywnie z powodu różnych oporów i lęków obaw przed zmianą na gorsze lub jeszcze gorsze.
Wiesz są to takie tematy rozpraszająco zastępcze wchodzisz w to nieświadomie po to żeby nie mieć siły wiem że to zaskakująco i paradoksalnie brzmi ale taki mechanizm istnieje i nawet jakoś się mądrze nazywa nie pamiętam jak.
Ja kiedyś też tak robiłem w relacjach podświadomi odruchowo ba nawet na terapii mi to podsunięto i zwrócono uwagę jak działam w związkach szybko ale nie bardzo chciałem to przyjąć do siebie broniłem się racjonalizacjami 
Potem przyjęłam a i tak dalej robiłem po staremu wszystko po to żeby było beznadziejnie i się nie udało żeby tkwić przy starym niby wygodnym ale dokuczliwym przyzwyczajeniu wzorcu podobnie jak żyć z bólem kręgosłupa czy odciskami bolą ale nic się ztym nie robi robi się rzeczy inne zupełnie od czapy żeby nie zająć się bólem właściwym.Te działania rozpraszają i zagłuszają takie bóle odsuwają ciągle w czasie na jutro.

To nie ma żadnego znaczenia, że Twój mąż jest katolikiem.
Chcesz się rozwieść?
Składaj pozew o rozwód ze swojej winy.
W Polsce nie ma przymusu tkwienia w małżeństwie, niezależnie od tego - że jeden ze współmałżonków nie chce rozstania.
Ty byłaś nielojalna i zdradziłaś męża, więc nie ma wątpliwości, że możesz występować o rozwód ze swojej winy.
W czym problem?
Zostajesz z mężem, bo on taki dobry?
Przykro mi, ale widzę to inaczej. Zostajesz z mężem z wygody i dlatego, że Twoja opcja zapasowa ani myśli o rozstaniu z żoną.

Tak jak w temacie... pisalam juz troche tu o sobie ale mam takie przemyslenie i nie wiem co o tym mysleć... otoz pewien facet od czasu do czasu doprowadza mnie do takich emocji...ze jestem najszczesliwsza osobą na swiecie... po czym nie odzywa sie przez parę dni.. wszystko ucicha... nie ma mowy o tym wydarzeniu... czy on mnie wykorzystuje? Moje emocje? Zywi się nimi dla kogoś innego?