zakochałam się w instruktorze jazdy - Netkobiety.pl

Skoro na razie pozostaje przy tych swoich wesolutkich żartach, NIE MÓWI NIC WPROST, to są na razie tylko i wyłącznie Twoje wyobrażenia. Jeszcze mógłbym zrozumieć kobietę, która próbuje poderwać faceta w ten sposób( nie koniecznie mowa tutaj o kursie na prawko), za pomocą aluzji, niejako "na około", ale facet, jak jest zainteresowany kobietą, to powinien wyłożyć karty na stół. Wyłożył? Chyba nie. Tym bardziej, jak już długo jeździsz a nic więcej nie miało miejsca, żadna otwarta deklaracja nie została wypowiedziana. Znasz faceta naprawdę tylko z tych iluś tam godzin na L-ce, ale co więcej o nim wiesz? Potrafisz ocenić jaki jest naprawdę? Raczej nie, bo tworzysz w swojej głowie jakieś iluzje, które się rozpłyną, prędzej czy później. Facet zwyczajnie ma gadane, prowadzi luźną dyskuję, żartuje, bo jak tu nie zwariować w trkacie jazdy siedząc i milcząc, jak zaklęty?

Wiążąc się z mężem miałam niskie poczucie wartości (chociaż naprawdę nie miałam powodu). Myślałam, że razem będzie lepiej, że to, że ktoś mną się naprawdę zainteresował, sprawi, że odzyskam pewność siebie (miałam za sobą dwa nieudane związki - byłam porzucana). Naiwna byłam. Mąż jeszcze bardziej mnie stłamsił (chociaż nie jest niewiadomo kim, zwyczajny facet). Ale ja się nie poddałam. Jestem naprawdę atrakcyjną laską. Faceci mnie zaczepiają. Jestem też wykształcona, znam kilka języków. Mąż i tak mnie traktuje jak podczłowieka. Jestem z nim chyba już z przyzwyczajenia i dlatego, że mamy dziecko. On szantażuje mnie, że mi je odbierze. W rodzinie nie mam wsparcia, są tradycjonalistami, podział obowiązków żona-mąż itd.

Dzięki za ten kop. Jestem tego świadoma, że stać mnie na więcej. Zawsze gubi mnie ten brak wiary we własne siły. Pomimo tego, że wiem, że naprawdę jestem wartościowa i wewnątrz i na zewnątrz, łaknę tego zainteresowania, robię się na bóstwo i wypatruję zachwyconych spojrzeń. To miłe i jednocześnie upokorzające...

No właśnie nie zapomniałam Widzę przecież ich wspólne zdjęcia na fb (co prawda stare, ale są). Widziałam też ich z daleka na plaży. To boli. Słyszałam jej głos obok, jak umawiał się ze mną na jazdy. Był taki słodki. Nie jest pięknością, ale widocznie coś w niej zobaczył.

Dziękuję :* Tak bardzo chciałabym wierzyć, że ta tęcza, którą widzieliśmy razem podczas jazd już po raz drugi, to jakiś znak. Może to naiwne, ale ja lubię takie znaki. One dają nadzieję i czynią życie kolorowym

A jakbyś to odebrał na jego miejscu? Nie byłaby to desperacja z mojej strony?

Hmm napisałam mu, że nie lubię jak jest w okularach, wolę widzieć jego oczy, bo z nich można dużo wyczytać. Czy to było sugestywne? Desperackie? Nie wiem... Co byś sobie pomyślał?

No całkiem pomysłowe. Ja osobiście odebrałbym to pozytywnie i zapytał co można wyczytać

Nie jest to oznaka zainteresowania, a wyraźny sygnał świadczący o tym, że on Cię zbywa.
Nie podejmuje z Tobą żadnej konkretnej wymiany zdań nawet.

Jeśli chcesz być pewna jego rzeczywistych intencji i poziomu zainteresowania Tobą (które ja oceniam jako zerowe) - napisz do jego żony. Wtedy się przekonasz.

Wiem, że pragniesz jakichkolwiek zachęt, i mikrocząsteczek choćby nadziei na to, że między Wami coś będzie, dlatego tak gorączkowo chwytasz się postów, które mogłyby na to wskazywać, ale po pierwsze - zachęcanie Ciebie do tego, żebyś wchodziła z butami w czyjeś małżeństwo, tak jak robi to Dwight87, to zwyczajna głupota. A po drugie - próby uwodzenia czyjegoś męża - są zwyczajnie wstrętne i podłe.

I jeszcze jedno, co mi bardzo w Twoich postach zgrzyta.
Jesteś świetnie wykształcona i znasz kilka języków obcych, a dostałaś pracę dzięki protekcji jakiegoś instruktora jazdy ?
Wybacz, ale ta konfabulacja wybitnie się nie klei.

Na początku ten temat był dla mnie głównie kopalnią egzaltowanych tekstów.
Mój ulubiony to: "Mam wrażenie, że on nie z każdą. Że on z takich porządnych." Wyobrażałem sobie, że autorka wypowiada te slowa do jednorożca, gładząc go po szyi. A on delikatnie rżał.
Z czasem jednak, czytając kolejne posty autorki i poznając historię jej zycia, mój głupkowaty uśmieszek zaczynał tężeć mi na twarzy...

To piękny temat i żałuję, że nie potrafię Ci jakos pomóc Onaniebo. Ale możesz być pewna, że spoglądając na kolejne tęcze, powtórzę go jeszcze wiele razy, bo wiem, że gdzies tam- po drugiej stronie, ktoś spragniony miłości będzie wypatrywał znaków. Wybacz ten niezdarny romantyzm, dopiero się go uczę. Życząc Ci szczęścia, czekam na dalszy ciąg Twojej historii.

Jak już jesteśmy wśród Jednorożców tęcz to w świecie fantasy zanim bohaterów spotka szczęśliwe zakończenie i pokonają wszystkie przeszkody aby żyć długo itd musi pojawić się czarny charakter .Zawsze się bałem będąc małym chłopcem jak moja mama opowiadając bajkę używała zwrotu "niestety źli ludzie".
Tu proza życia i szara rzeczywistość może się objawić w postaci  złego męża  jak dorwie twój telefon i przeczyta te wszystkie smsy rzewne bo po co je kasować są takie ważne wtedy dopiero urządzi Ci sajgon zwłaszcza z dzieckiem.Prędzej czy później zauważy zmianę w Twoim zachowaniu i inny rodzaj niechęci jaki zaczniesz jawnie okazywać jemu.
Nie uciekniesz przed swoimi problemami Autorko w marzenia fantazje i spekulacje co instruktor czuje i myśli o Tobie.
Szukaniem potwierdzeń na swoje przeczucia i wrażenia tracisz czas w którym możesz ogarnąć swoje sprawy małżeńskie z korzyścią dla Siebie i dziecka ale to tak fajnie konfabulować i nic nie robić czekać rozkminiać wywoływać egzaltacje i wzruszenia śnić i halucynować
Napisano Ci wyżej całe mnóstwo mądrych rzeczy nie ma sensu ich powtarzać .Czasem mam wrażenie że masz przebłyski zdrowego rozsądku wykorzystaj je póki jeszcze jesteś w miarę przytomna i nic nikomu się nie stało bo odlatujesz szybko i daleko.
Jest jeszcze ta nieszczęsna żona instruktora już zazdrościsz masz maleńką zawiść o niego  porównujesz się i nakręcasz wiadomo na pewno jest brzydsza od Ciebie to pewnik następne co sobie sama wkręcisz to że ona nie rozumie instruktora i na niego nie zasługuje wszystko chyba jest przewidywalne do bólu.Dzieci nie mają - nadzieja już instruktor wyrywa się żeby wychowywać Twoje z Twoim mężem na spółkę ale to przecież fantazje.
Nic takiego Tobie się nie zdarzy co nie ?

Jak go nie ma w domu, czuję się dobrze, normalnie. Jak jest, nie mogę sobie miejsca znaleźć. Nie kładę się długo spać, bo nie chcę spać obok niego. Bywa tak, że kładę się dopiero nad ranem, jak wychodzi do pracy. Nienawidzę, jak stawia te ciężkie kroki i podśpiewuje coś pod nosem, wiem, że wtedy stara się ukryć poirytowanie. Ciągle mnie krytykuje (jak już się odezwie, bo raczej się nie odzywa, ja też). Nienawidzę tej chorej sytuacji.

To dlaczego z nim jesteś? Co Cię przy nim trzyma? Rodzina, dzieci, dom czy opinie innych ludzi?

Dziecko i jego szantaże dot. dziecka.

Gdyby facet naprawdę chciał romansu, to jest duża szansa, że poszedłby na to już jakiś czs temu, wprost wyznając, że się zauroczył. Przeszedłby od słów do czynów. Tymczasem on pozostaje ciągle na tym samym etapie, czerpiąc radośc z niewinnego flirtu.

Kiedyś, na początku jazd, pamiętam, że zażartował coś o dziewczynach, że na każdą działa co innego, i że trzeba wiedzieć jaki guzik wcisnąć. I powiedział też, że jak kupuje coś z żoną w spożywczym i chce akurat ten rodzaj jogurtu np. to wskazuje na jakiś obok, a ona bierze inny - właśnie ten, który chciał. Pomyślałam sobie wtedy, że szczwany lis jednak z niego.

może oni tak dopytują o te jazdy, bo normalny człowiek nie robi 90h jazd tylko 30h i zdaje egzamin?

A ja chcę jeszcze coś dodać. To, że dla Ciebie jego żona jest mało atrakcyjna nie oznacza, że dla niego też. Dla niego może być najpiękniejsza na świecie i żadna nie może się z nią równać. To z nią codziennie się kocha, przytula, śpi, całuje, je śniadania, obiady i kolacje. Z nią codziennie rozmawia o swoich problemach i sprawach. To ona go pociesza. Nie Ty.
Tak działają uczucia oraz typ człowieka, który nam się podoba. Faceci mają inne gusta niż kobiety. Nam kobieta może wydawać się średnia a im ładna, nam ładna a im średnia.

Żyjesz w jakimś matrixie kobieto .  Mam wrażenie, że Ty chodzisz na te dodatkowe jazdy tylko dlatego, żeby się z typem spotykać, a on od Ciebie ciągnie kase i mu to na rękę, bo za dodatkowe jazdy płaci się już do ręki. Czyli Ty nie masz z tego nic, a on korzysta podwójnie. Jego ego skacze do góry i jeszcze mu za to płacisz. Przestań się w końcu dawać wykorzystywać.

Poza tym, moja duma by mi na to nie pozwoliła, żebym żądała od męża pieniądze. Albo jesteśmy kochająca się parą, wspieramy siebie, jedno utrzymuje drugie jak ma kryzys, albo jest taka sytuacja jak Twoja i ja bym się nie domagała od gościa ani gorsza.

Jeśli się wdasz w romans to ta nienawiść będzie trudna do zniesienia. W zasadzie niemożliwa. Zniszczy cię psychicznie tak jak mnie.

A tak przy okazji. Życzyłaś już mężowi śmierci i czułaś ulgę wyobrażając siebie że go nie ma? Czy myśli on tym, że odejdzie do m innej kobiety sprawiają co radość? Czy masz takie przeczucie, że jakby twój mąż któregoś dnia znikł (obojętnie z jakiego powodu) to byś była szczęśliwa?

Onaionnieboigrom przede wszystkim ta sytuacja powinna być dla Ciebie lekcją - tkwisz w nieszczęśliwym małżeństwie, niszcząc życie swojej córki i własne. Niewiele potrzeba żeby zawrócić Ci w głowie, bo jesteś tak spragniona zainteresowania, bliskości, dobrego słowa, które powinno być codziennością. Złóż pozew o rozwód, pracujesz, nic nie trzyma Cię przy mężu chamie. Twoja córka uczy się właśnie jak wygląda małżeństwo i jak tatuś tresuje i nie szanuje matki. Zrób z tym porządek. Nie wiem czy coś wyniknie z Twojej znajomości z instruktorem - być może tak, ludzie poznają się w różnych miejscach i okolicznościach i zakochują. Życzę Ci tego. Ale uporządkuj swoje życie prywatne, bo krzywdzicie córkę.. romans nie pomoże, skupiasz się na sobie, a co z nią..?

Kamień z serca, bo już myślałam, że tylko mi trudno uwierzyć, że można przejeździć tyle godzin, a tu przecież nawet końca nie widać.
Być może stąd takie zainteresowanie ze strony innych pracowników ośrodka, o czym po drodze wspomniałaś, bo jesteś, Onaionnieboigrom, rekordzistką?

Może powinnaś się bardziej skupić ja jeździe, a nie na instruktorze. Po prostu. Myślisz o pierdołach, zamiast się skupić na drodze. Zmień instruktora i tyle. Najlepiej na instruktorkę.

Ja bym zmieniła szkołę jazdy, albo chociaż instruktora.

Nie chodzi o uszczypliwość, ale że to naprawdę nie jest normalne, że jeździsz z tym facetem tyle godzin i nadal jeździć nie potrafisz. Opcje są trzy: jesteś z tych osób, które zupełnie nie mają do tego smykałki (wtedy czasem lepiej odpuścić - dla dobra własnego i innych uczestników ruchu), z uwagi na sytuację między Wami jesteś zbyt rozkojarzona albo masz instruktora, który z jakiegoś powodu nie chce nauczyć Cię tak, abyś w końcu mogła podejść do egzaminu.

Cała ta sytuacja od początku do końca jest nienormalna.
Ty jeździsz już 90 (!) godzin i ani nie miałaś egzaminu wewnętrznego, ani nie podeszłaś do egzaminu oficjalnego.
Pytanie z jakiego powodu, nie przechodzi Ci przez głowę ?

Co do jazd doszkalających po ewentualnym zdaniu egzaminu, to z całą pewnością nie u tego instruktora, chyba, że jesteś bardzo bogata i stać Cię na to, żeby wyrzucać pieniądze w przysłowiowe błoto. Skoro przez 90 godzin nie przygotował Cię do samodzielnej jazdy - bo przecież te umiejętności są sprawdzane na egzaminie, to i po jego zdaniu nie będzie potrafił nauczyć Cię bezpiecznego uczestnictwa w normalnym ruchu drogowym.

To wszystko jest takie dziwne... Są momenty, gdy czuję, że on (mój instruktor) się specjalnie dystansuje. Czuję wtedy żal, ale równocześnie ulgę, że nie mam nieczystych myśli na jego temat. Bo jak on się dystansuje, mi automatycznie wraca rozum, jestem mu wówczas jakby wdzięczna, że stawia mnie do pionu. Udaję, że jestem obojętna, że jestem jedynie miła i nic więcej. I nawet to czuję - że nic do niego nie czuję. I nagle bum. On znowu wykazuje jakąś inicjatywę. Albo spojrzy dłużej, uśmiechnie się. I znowu wszystko wraca. I czuję tą więź z nim, to porozumienie, w końcu to przyciąganie, które wydaje się dziwnie naturalne, wcale nie wydumane przeze mnie ani nieczyste, jakieś mocno naturalne, jakby to była normalna kolej rzeczy, że już za chwilę bez skrępowania będziemy mogli się dotknąć, jakbyśmy się znali na pamięć... Fascynuje mnie to i boję się tego. Nie chcę i chcę to czuć.
Czemu sam wysyła mi informację na temat szkolenia, którego szukałam i on o tym wiedział? Dlaczego proponuje podwiezienie elką, bo się dowiedział, że jestem w okolicy? Dlaczego zaraz po egzaminie teoretycznym widziałam go w elce, jak przechodziłam przez ulicę. On mnie też widział, uśmiechał się i na migi pytał, czy zdany. A później jeszcze dzwonił. Czy naprawdę to zwykła uprzejmość z jego strony? Czy wszystkie kursantki wypytuje kilka razy jak egzamin i jeszcze proponuje podwiezienie/odwiezienie przed/po egzaminie?

Nie wiem czy wszystkie ale u mnie tak było, za wozil odwozil pytał o wyniki trzymał kciuki wspierał budował fajna atmosferę ale u nas syt była zdrowa: on się żenil ja miałam chłopaka on byl fajnym instruktorem wspierającym i tyle, zdawalnosc u niego  - prawie wszyscy, no jak ja zadałam za 1 razem to duzo mówi świetny był brał nas za darmo na miasto z innym kursantem jako pasażer żeby utrwalić drogę ale żadnego zauroczenia on praca  kursantki kurs i tyle.

Ostatnio powiedział, że nie wypuściłby mnie z elki i jeździłby ze mną do emerytury, gdyby było można.

Nie rozumiem o co Ci chodzi IsaBella77. Opisuję tu to, co się naprawdę wydarzyło. Stety i niestety.

Chodzi mi o to, że kiedy dyskusja w Twoim temacie cichnie, to Ty znienacka pojawiasz się i wypuszczasz kolejną bombę, mającą być dowodem na to, że Twój instruktor, u którego wyjeździłaś w międzyczasie chyba ze 120 godzin już - jest w Tobie zakochany na śmierć i życie.

Zupełnie jakby 4 strony rad, wskazówek i wsparcia, trafiały gdzieś w próżnię.

Jednego dnia piszesz, jak to wszystko zrozumiałaś, i jak to kończysz relację, której nota bene wcale nie ma. Jak to zmienisz instruktora.
Po jakimś czasie wracasz z rewelacją, która wskazuje na to, że wszystkie dobre rady i wsparcie, masz głęboko w poważaniu
Typowe zarzucanie na forumowiczów przynęty.

Dochodzę do wniosku, że chyba potrzebuję ciągłego zapewniania ze strony płci męskiej, że jestem interesująca, sexy itd. Wiem, że jestem, ale potrzebuję tych spojrzeń mimo wszystko. To mnie jakoś tak karmi. A instruktor mnie dodatkowo bardzo kręci, jako facet, człowiek, osobowość, wygląd, wszystko. Żal mi siebie samej.