Prawo jazdy i brak pewności siebie - Netkobiety.pl

Samotna dzięki za wsparcie, teraz mi troszkę lepiej, że nie jestem jakimś nieudacznikiem

Ja czuję, że jak się dużo dzieje na drodze jest duży ruch to za wolno zmieniam biegi, tzn sama czynność jest zbyt powolna i dziś przy innym aucie, które w moim odczuciu ciężej chodziło w porównaniu z innymi ciężko mi się zmieniało biegi czy jeździło... było to mocno widoczne.
Ostatni instruktor, z którym jeździło mi się bardzo dobrze mówił mi, że np. jeśli jadę na jedynce i jest wymagana zmiana biegu na drugi (wiadomo) i wchodzę w zakręt i równocześnie muszę obserwować czy nic mi nie wyjeżdża to nie jestem w stanie tego obserwować i kręcić kierownicą i wrzucać biegu równocześnie - mówił, że lepiej przejechać ten zakręt na jedynce spokojnie i od razu wrzucić dwójkę wyjeżdżając z zakrętu, bo po co mam się stresować... a to mi zawsze duży problem sprawiało.
Ten z kolei inny mówi, że wszystko muszę naraz - na samym zakręcie wrzucam dwójkę ale ja nadal nie umiem... czy to na egzaminie też jest brane pod uwagę?
Ja po prostu wolę zredukować czy zmienić bieg natychmiast po zakręcie, czy to kardynalny błąd?

Ja podczas jazd zawsze miałam wrażenie, że jeżdżę źle, samochód bardzo często mi gasł, nie zauważałam wszystkiego itp. Aby sobie pomóc oglądałam bardzo dużo filmów na You Tube, takich nagranych przez szkoły jazdy z kursantami. I dopiero, jak zobaczyłam innych za kierownicą, przekonałam się, że wcale ze mną nie jest tak źle. Nabrałam pewności siebie, podpatrzyłam różne sytuacje na drodze, wyuczyłam się schematów postępowania i uwierzyłam, że mogę. Dzień w dzień robiłam sobie takie wieczorne seanse. Też byłam powolna, również na egzaminie. Miałam wieczne problemy z wyczuciem sprzęgła. Zaparłam się, ruszałam powoli i na egzaminie samochód mi nie zgasł. Zdałam, ale jeden z moich błędów, który popełniłam to niezredukowanie biegu na skrzyżowaniu. No i egzaminator wypomniał mi powolność w sytuacjach na drodze.

samotnax4 - jesteś instruktorem czy egzaminatorem w ośrodku? Hehe zdawałem prawko dwa razy (będzie 12l już) za pierwszym razem jak poszedłem na egzamin z jazdy to trafiła mi się babka egzaminator, oczywiscie obalała mnie jak wielu

Jazda po łuku na pierwszym biegu? Tak jak pisze Samotna, jedynka jest od ruszania z miejsca, bieg zmieniasz ewentualnie przed a nie piłujesz furę na najmocniejszym biegu jadąc na nim. Można powiedzieć, że odwrotnie jest w przypadku wyprzedzania innego pojazdu. Przy wyprzedzaniu redukujesz bieg, zazwyczaj z 4 na 3 lub z 3 na 2 i ciśniesz dotąd jak nie wyprzedzisz samochodu. Bieg na wyższy zmieniasz jeszcze nawet na nie swoim pasie.
Z tego co mi się przypomina to na jazdach na których uczyłem się jeździć byłem straszną "nogą", no pierdołą chociaż "placyk" tam gdzie uczyło się manewrów wtedy, jazdy po łuku i parkowania szedł mi dobrze . Gorzej było na mieście. Jeździliśmy z instruktorem zazwyczaj na Bródno, tam gdzie jest ośrodek egzaminacyjny aby pojeździć po tych uliczkach. Musiałem przejechać przez trzy dzielnice aby się tam dostać. Po 2h jazd czułem sie zmęczony, w dodatku podczas jeżdżenia nie słuchałem się instruktora On mi mówi skręć w lewo a ja pojechałem w prawo ^^ nie wiem dlaczego tak miałem hahaha.
Koniec końców wyzbyłem się tego później, drugi egzamin w tym samym ośrodku zaliczyłem bezproblemowo

Najlepiej jest kiedy w szkółce nauki jazdy są takie same samochody jak na egzaminie.

Instruktorem. Na kurs na egzaminatora zbiera sie grupa:)
Jezeli chodzi o luk to akurat robi sie go na 1, na polsprzegle bez uzycia gazu. O jedynce pisalam w kontekscie skrzyzowan i ogolnie jazdy. Ale nie odnośnie  luku.

Przecież napisałem, że ma redukować do dwójki przed rondem i zakrętami w mieście. Co do używania 1 to jak chcesz wykorzystać maksimum mocy samochodu benzynowego wolnossącego to musisz kręcić do czerwonego pola czyli do tych 60-70 w zależności od zestopniowania skrzyni. Co do jazdy, jazda na zbyt niskich obrotach poniżej 2000 obr/min jest bardziej zabójcza dla silnika (czyli tak jak każesz od razu zmienić bieg z na 2) z uwagi na tzw. Prędkość krytyczną wału napędowego i występujące wtedy przyspieszone zużycie na skutek gorszego smarowania silnika od jazdy na zbyt wysokich obrotach. Oczywiście nie można przesadzać z trzymaniem obrotów w pobliżu maksimum (czerwonego pola). Ja zmieniam biegi tak, aby nie mieć mniej niż 2000 obr/min, zwykle jeżdżę w zakresie 2000-4000 obr/min, choć czasem zdarzy mi sie podkręcić do czerwonego pola zwłaszcza podczas wyprzedzania.

Jak przejezdzam kolo L-ek i słyszę jak silniki w tych biednych autach się dławią, to wiem, że w szkołach jazdy nie uczą jak prawidłowo używać obrotomierza, ale tylko jak zdać egzamin. Wiem też, ze byłbym strasznym egzaminatorem (często oblewałbym za zbyt powolną jazdę i katowanie silnika, sprzęgła) .

Co do mojego samochodu, nie miałem najmniejszych problemów ze sprzedaniem, zarówno ja, jak i kupujący ubiliśmy interes (ja dostałem dobra cenę, a on dobre auto). Na moje auto było tylu chętnych, ze nie musiałem nawet wystawiać go na aukcji czy ogłoszeniu. A na moje obecne auto, mimo, że mam je niecały rok już jest kolejka chętnych do odkupu.

Nie widziałaś widzę ostatnio demotywatorów, gdzie było napisane, że nie ma większej obrazy dla mężczyzny niż powiedzieć, że jest złym kierowcą. Tak odebrałem twój tekst, że nie kupiłabyś ode Mnie samochodu, a kto powiedział, ze ja sprzedałbym z całym szacunkiem "jakiejś babie" moje ukochane autko? Już od jednej kupiłem auto i oprócz tego, że nie umiała parkować (rozwaliła bok auta podczas wjazdu do garażu) to jeszcze katowała sprzęgło, bo musiałem je wymienić dwa razy szybciej niż normalnie. Także nie dam katować swojego auta żadnej kobiecie (chyba, że swojej ).

Egzamin na prawo jazdy jest po części (dużej) kwestią szczęścia. Nie lubię tak myśleć, ale w przypadku tego egzaminu tak jest. Poza twoimi umiejętnościami, liczy się tysiące rzeczy - twoja psychika, twoja odporność na stres, sytuacja na drodze, pogoda, humor egzaminatora, itd.
Co dziwne - łatwiej zdają ludzie młodzi, którzy nie przejmują się za bardzo oraz ludzie, którzy jeżdżą pierdołowato, ale poprawnie - sama tak zdałam, poza tym słyszałam wiele historii, gdy ludzie jeździli dobrze, mieli wyczucie, a egzaminator ich uwalał, bo potencjalnie mogli swoim zachowaniem wymusić pierwszeństwo, albo cokolwiek, by pokazać na koniec egzaminu, że cwaniakujesz, a właściwie nie umiesz jeździć...

PAMIĘTAJ - NA EGZAMIN NA LUZIE, BEZ STRESU!

Wafelek, ja na myśl o zdawaniu prawa jazdy od razu czuję stres, a prawko zdałam 6 lat temu, od 2 lat jeżdżę regularnie (wcześniej jeździłam 1-2 razy w miesiącu, nie miałam swojego auta).
Nawet jak widzę Lki egzaminacyjne to się denerwuję także rozumiem co czujesz. Niektórzy potrzebują więcej czasu niż te 30 godzin, ja sama jeździłam o wiele więcej, egzamin zdałam za 5 razem, a teraz jestem dobrym kierowcą. Co do egzaminu to tak jak tu już napisano, sporo zależy od szczęścia niestety, ja polecam zdawać np w sobotę gdy ruch jest mały, na drogach spokojniej i można jechać, a nie ciągle się denerwować innymi uczestnikami ruchu. Dla mnie egzamin nie przygotowuje do "prawdziwego życia" i  ja , gdy już go zdałam bardzo długo jeździłam z tatą, wieloletnim kierowcą, zanim zaczęłam jeździć sama.

Przede wszystkim sama nie nakładaj sobie dodatkowej presji - jazdy, egzamin są same w sobie wystraczająco stresujące wiec nie ma co myśleć "jejku, musze zdać teraz, bo praca, bo chłopak". Poza tym staraj sie uspokoić, wyciszyć przed jazdą - muzyka, głębokie wdechy, rozmowa z kimś bliskim. W czasie jazdy staraj się wykonywac wszystko powoli, staraj się nie reagować odruchowo, a myśleć o wszystkim co robisz. ja dodatkowo myślałam o każdym kolejnym kroku  w czasie każdego manewru -" o teraz kierunkowskaz, zerknąc w lusterko, zmiana pasu, popatrzeć na pieszych". Wtedy trudniej o czymś zapomnieć czy wymusić pierwszeńswto. Powodzenia!!

Zdając egzamin na prawo jazdy byłam młodziutka, bo kurs robiłam w wakacje tuż po tym, kiedy prawo dopuszczało taką możliwość ze względu na wiek. Wcześniej kompletnie nie umiałam jeździć i byłam przekonana, że się do tego nie nadaję, ale jednocześnie wiedziałam, że posiadając stosowane uprawnienia będą mogła bardzo ułatwić sobie życie i zamiast 2-2,5 godziny w jedną stronę dojeżdżać do szkoły autobusami tę samą drogę samochodem będę pokonywać w 55 minut. Mimo wszystko do tematu podeszłam na luzie, spokojnie, wychodząc z założenia, że jeśli nie zdam za pierwszym podejściem, to świat się przecież nie zawali. Muszę przyznać, że instruktor szybko wypuścił mnie na głęboką wodę, plac manewrowy opanowałam nadzwyczaj szybko i udało mi się zdać za pierwszym razem.

Moim zdaniem jeśli wiesz, jakie błędy popełniasz, to pozostaje kwestia zdobycia doświadczenia, a to zdobywa się już w praktyce podczas różnych sytuacji na drodze. Stres zapewne będzie Ci towarzyszył, jednak przy odpowiednim nastawieniu naprawdę można go pokonać. Zatem ważne jest, aby jeździć i to jeździć jak najwięcej. Powodzenia!

Daj znać, jak Ci poszło .

Wafelku sama obecnie zdaję prawko,wczoraj oblałam 2 raz.
Za pierwszym razem oblałam na łuku,przy pierwszej próbie wjechałam na linie,a w drugiej wstyd powiedzieć ale zapomniałam o światłach,a zanim zobaczyłam że ich nie ma to już było za późno.
Wczoraj oblałam na mieście,jeździłam ok 25 min jak egzaminator oznajmił mi że niestety wynik musi być negatywny bo zrobiłam 2 razy ten sam błąd.
Wiesz dużo też zależy od egzaminatora,wczoraj miałam świetnego,mimo że nie zdałam,facet powiedział że to są moje pieniądze i mój czas więc mogę jeździć dalej.
Dlatego też skorzystałam z tej okazji i wyjeździłam godzinę,pod Wordem gość poświęcił mi jeszcze dobre 10 min na wytłumaczenie co zrobiłam źle.

Myslę że pozytywne nastawienie przed egzaminem i w trakcie to podstawa.

Powodzenia życzę

Czyli mój pierwszy raz i Twój mają coś wspólnego. Ale wynika z tego, że świateł nie miałaś włączonych od początku przygotowania do jazdy?

Dlaczego przy 2gim terminie przy zrobieniu błędu nie mógł wskazać coś w stylu "pierwszy błąd" ?!

Jaguar - dlaczego pytasz?

Cayenne81 - A można spytać jakiej rangi to błąd, na który tak zwrócił uwagę?

Edit: dzisiaj dopadły mnie wątpliwości jeszcze z innej beczki - a co jeśli będę zdawała wiele razy...? Pieniądze na prawko mam odłożone, ale gonię z czasem i chce jak najszybciej wyjechać z powrotem za granicę, jak wspominałam - tam jest moje życie. Ale jeśli wyjadę bez prawka to tam mieszkając na wsi nie dojadę nigdzie bez prawka do większego miasta. A nie wiadomo czy praca będzie blisko tej wsi. Tam jest inaczej niż tutaj w PL z komunikacją. Prawda jest taka, że wcześniej - przed wyjazdem zagranicznym - nie miałam pieniędzy aby wykupić dodatkowe godziny i płacić za egzamin/egzaminy jeszcze. A zaczęłam sobie pluć w brodę, że wcześniej tego nie zrobiłam. Jestem w takim zawieszeniu i boję się, że to będzie droga przez mękę

No faktycznie Averyl ma rację, co prawda nie radzę się z nikim kłócić bez powodu, no bo z jakiej racji ten ktoś ma obrywać ale zadziałaj coś w kierunku wypalenia tych złych emocji. Sama znasz się najlepiej i wiesz co zadziała najlepiej.

Byłam na basenie i saunie i wypłakałam się pomogło.

U mnie koledzy też wymieniali prawo jazdy na zagraniczne i nie musieli nic wyjeżdżać, także myślę, że to mnie nie dotyczy.
Teraz to już nic nie jest mi straszne.

Ale czytałam artykuł dzisiaj o tym, że u nas w kraju jest najmniejsza zdawalność w porównaniu do innych krajów Unii, bo np. w Niemczech zdaje ok. 74 %.
A dodatkowo ten nasz rygor na egzaminie nie przekłada się na bezpieczeństwo jazdy bo jesteśmy krajem gdzie w Unii jest (znowu) najwięcej wypadków.

On-WuWuA-83   -  jutro

Tak, napisane było, że kierowcy do 24 roku życia powodują najwięcej wypadków.

Dużo zależy od Twojej psychiki i podejścia do całej sprawy. Założyłaś sobie, że musisz zdać ten egzamin, bo od niego zależy Twoja praca itp. Wywierasz na sobie presję, która dodatkowo Cię stresuję. A to nigdy nie kończy się dobrze. Wiem to z własnego przykładu.. rodzice opłacili mi kurs, egzamin, mówili musisz zdać, nie widzą innej opcji... a przez to ich gadanie był dodatkowy stres, ze muszę, że nie mogę ich zawieść.. nie zdałam 1,2,3..6 raz, przez stres przez błahostki.. Zrobiłam sobie rok przerwy, poszłam do pracy, a kolejny egzamin wykupiłam sobie sama, egzamin o którym nikt nie wiedział, powiedziałam sobie jak nie zdam to trudno, mój wydatek, moja sprawa nikt nie musi o tym wiedzieć. I wiesz co? Zdałam!

Wszystko siedzi w Twojej głowie! Powiedz sobie, że po prostu chcesz mieć to prawo jazdy, że nie musi się za pierwszym razem udać. Nigdy nie mów, że musisz je mieć, bo presja i stres potrafią płatać figle.

To był drugi raz?
Mojego kumpla dziewczyna podchodziła z 6 razy i nie zdała, w końcu odpuściła. Nie masz kogoś z kim mogła byś pojeździć na jakimś zadupiu? Na jakichś leśno-polnych drogach? Tak na spokojnie by było, nie że z boku siedzi instruktor albo egzaminator. Po prostu wsiadasz w furę, odpalasz i jedziesz traktując wszystkie krzyżówki jak równorzędne skrzyżowania.

On-WuWuA-83  -  to był drugi raz. Niestety nie mam, w rodzinie bliskiej nikt nie ma prawka a przyjaciółka jest już w zaawansowanej ciąży.

W przyszłym tygodniu mam następny termin.

Averyl - usłyszałam jeszcze, że jaki jest sens marnować kasę i zapisywać się 3 dni po tym jak nie ruszyłam nawet z miejsca... nie odzywam się do niego.

Ja tylko obawiam się, że nawet jeśli Wafelek ten egzamin w końcu zda, to będzie to tak wymęczone i okupione takim stresem, że i tak może się zniechęcić i nie jeździć. Oby nie, bo byłoby szkoda włożonego wysiłku, przeżytego stresu i straconych pieniędzy.

Ja mam to szczęście, że przyszło mi to zupełnie naturalnie i choć po zdanym egzaminie nie uważałam, że potrafię jeździć, to tata tak we mnie wierzył, że mnie to niesamowicie motywowało. Twierdził, że nawet jeśli będę miała stłuczkę (na szczęście nie miałam), to mam się tym nie martwić, najważniejsze, żeby mi się nic nie stało i żebym nabierała wprawy. Pierwszą swoją samodzielną jazdę zaliczyłam jadąc po odbiór prawa jazdy, a potem już poszło z górki i od samego początku codziennie (!) robiłam po sto kilometrów, bo - jak wcześniej wspomniałam - dojeżdżałam do szkoły. Już wtedy koledzy nie mieli oporów, żebym siadała za kierownicę ich samochodów, a i dziś nierzadko słyszę od mężczyzn, których gdzieś pdowożę, że bardzo dobrze się ze mną jeździ. Nie no, naprawdę to lubię i z ręką na sercu dotąd nie zapłaciłam ani jednego mandatu, a jeżdżę prawie 25 lat.

Nie piszę tego, żeby się chwalić, ale żeby pokazać jak ważne jest właściwe podejście do tematu i odpowiednie wsparcie. Nie wiem, czy gdybym wtedy nie była tak przez tatę motywowana, to wmawiając sobie, że ja przecież wcale nie muszę jeździć, nie odpuściłabym sobie bardzo szybko. Najlepsze jest to, że mój tata egazamin na prawo jazdy zdał za drugim razem, a mama za pierwszym, ale tak ją zniechęcił swoją krytyką, że dokument do dzis leży w szufladzie.

Wafelku, nie kłóćcie się o to, ale jak najbardziej powinnaś powiedzieć, że to Ci wcale nie pomaga i jeśli nie ma zamiaru dodać Ci otuchy, to lepiej niech nie odzywa się wcale. Mało tego, odczuwając presję, że musisz, bo każdy kolejny niezdany egzamin naraża Cię na kolejną porcję krytyki, za każdym razem będzie Ci jeszcze trudniej. Fakt faktem, że jeśli nawet nie ruszyłaś, to trochę kiepsko, ale przecież, gdybyś nie zdawała egzaminu, to odpaliłabyś po raz trzeci czy czwarty i w końcu samochód by ruszył.

Głowa do góry, widocznie musisz w to wszystko włożyć więcej wysiłku niż niektórzy, ale to absolutnie nie znaczy, że nie będziesz kierowcą .

Proponuję wykupić godzinę tuż przed samym egzaminem i pojechać na niego "L-ką",
sportowcy się rozgrzewają przed zawodami, kierowcy też powinni
U mnie podziałało.

Moje ostatnie jazdy były 4 dni temu w dzień egzaminu nie da rady niestety mam nadzieję, że dzień przed też coś to da...

Też mam wrażenie, że problem leży w głowie, a nie w technice jazdy.  Dobrze byłoby gdybyś znalazła jakiś sposób na emocje, na drodze są rózne stresujące sytuację, łącznie z facetem-krytykiem na siedzeniu pasażera :-) 

Wyobraż sobie ekstremalny scenariusz - nie udaje ci się zrobić prawka, zostajesz w Polsce, rozstajesz się z chłopakiem, .... (dodaj tutaj inne kataklizmy) - jaki masz alternatywny  pomysł na swoje życie?

Nie napisałam o alternatywnym planie by cię zniechęcić, ale jeśli wyobrzisz sobie, że jednak świat się nie zawali, a ty sobie w nim poradzisz z prawkiem czy bez, to z lżejszym sercem pójdziesz na egzamin. Teraz jest to "byc albo nie być" dla ciebie, wkładasz w to 100% swoich emocji, a wystarczyłoby 50% emocji i 50% zdrowego chłodnegoo spojrzenia - niezbędnego w na egzaminie i na drodze.
Trzymam kciuki za egzamin!

Głowa do góry!
Ja zdałam za 5-tym razem, ale nie zniechęcałam się Wybrałam innego instruktora jazdy, złapałam z nim lepszy kontakt. Wzięłam kilka dodatkowych lekcji i jakoś się udało

Powodzenia!

Głowa do góry - jedna z moich nieudanych prób wyglądała tak, że jeździłam pięknie, prawie wyjeździłam cały mój czas egzaminacyjny, nawet egzaminator mnie pochwalił, że szkoda, bo było dobrze, kilka razy zachowałam się perfekcyjnie... a wynik negatywny.
Z daleka widziałam ludzi przy przejściu, więc zaczęłam hamować silnikiem, prawie się zatrzymałam przed przejściem - samochód min. toczył się, tamci przeszli, a nagle zza samochodu wyskoczyły jakieś dziewczyny, gość uprzedzić mnie o jakieś mikrosekundy, po hamulcach z taką siłą, że moja torba spadła z tylnego siedzenia. Wyobrażasz sobie jego wyczyn przy prędkości ~3km/h?

nie, o tamten egzamin nie miałam do nikogo żalu, byłam bardzo zadowolona z siebie, bo dobrze jeździłam
... a że tak się stało?! No cóż jako pieszy, rowerzysta, matka, a dopiero na końcu kierowca uznaje prawa słabszego jeśli wjadę w inny samochód, słupek, cokolwiek, to mam na tyle bezpieczny samochód, że z dużym prawdopodobieństwem wyjdę z tego żywa, nie da się tego porównać z pieszym

Kolejny, 4 termin nie zdany... cofając na łuku z ręcznego (wzniesienie) zgasło mi auto, odpaliłam - znowu zgasło; w końcu odpaliło i walnęłam w słupek... mam już dość a miałam 2 godz. jazd przed egzaminem w tym na łuku... a na 3 terminie wyjechałam na miasto chociaż...

Nie mam słów... ;(

Obawiam się, że każąc Ci cofać na łuku na wzniesieniu egzaminator po prostu chciał Cię uwalić . Chyba nie spotkałam się z sytuacją, aby na egzaminie ktoś wymyślił taki manewr.
Przykro mi, że ponownie nie wyszło, ale mam nadzieję, że się nie poddajesz? Kiedyś w końcu wyjdzie!

Ech, lada chwila kolejny termin no ale ja już przestaje wierzyć w siebie - może nie mam daru...

Ja też nie mam daru... patrzę się na wszystkich facetów, którzy się podniecają samochodami, którzy twierdzą, że się relaksują w samochodzie, i takie tam...
no ale lubię być niezależna, lubię podróże i cieszę się, że kiedyś zrobiłam prawko.