Liczą się dla mnie głównie pieniądze... - Netkobiety.pl

Ojeju. Głowa do góry. Wierz mi są normalne związki szczęśliwe w podobnym wieku, nie ma skrajności. Nikt nie leci na niczyja kase. Po 30 się poznają, mają dzieci. Mężczyzna jest zaopatrzony w swoją kobietę nie patrzy na młodsze dziewczyny
Tak jest w realnym świecie częściej niż w Twoich skrajnych przykładach.

Bonzo, zgadzam się z Tobą w zupełności.
Dla tego poziomka wymieniła swoje atuty fizyczne - kobieta ma być atrakcyjna i piękna, reszta się nie liczy.
Facet ma być zaradny i bogaty. Gołodupców nie ma co brać. Choćby najprzystojniejszy i najinteligentniejszy gołodupiec nie stworzy dobrej rodziny. Jak nie zarabia przyzwoicie powyżej średniej to na pewno jest niezaradnym gnomem żerującym na socjalu. Która kobieta chciała by być z taki 25 latkiem, który po studiach nie ma nic i musi dopiero się dorabiać?

Kobiety do 25 lat powinny wiązać się przede wszystkim z panami koło 45-50 lat już odpowiednio ustawionymi życiowo. One mogą rodzić im dzieci, oni już są ustatkowani. Gdy one osiągają słuszny wiek 40 ich mężowie są już w wieku niemal starczym i może jest mniejsze prawdopodobieństwo porzucenia przez męża takiej "młódki". Gdy on umiera, ona dopiero wchodzi w wiek emerytalny i jest już ustawiona życiowo. No same plusy.

Młokosy won. Niech frustracje wylewają na forumach.

Nie widzę nic złego w takim nastawieniu, dla mnie pieniądze też są ważne, aczkolwiek oczekiwania w tym zakresie kieruję do siebie i do rynku pracy, nie do potencjalnej partnerki. Też mogło się trafić że miałbym takie wymagania, czy ich zmiana byłaby prosta - tego nie umiem powiedzieć. Nie chciałbym być ocenianym przez dziewczyny pod tym względem, nie chciałbym wchodzić w związek z kimś dla kogo to priorytet, ale szczere wyrażenie oczekiwań (takie jak przez autorkę) można docenić znacznie bardziej niż ukrywanie prawdy. Najprawdopodobniej są w społeczeństwie osoby, z którymi miałabyś szansę na udane relacje. Moim zdaniem warto przemyśleć czy pieniądze to jedyne czego oczekujesz od życia, czy jednak chciałabyś też innych pozytywnych cech wykazywanych przez chłopaka z którym będziesz. Znalezienie kogoś mającego wszystkie pożądane cechy może być trudne, ale być może jest możliwe.

Przeczytaj co napisałaś uważnie i ekstrapoluj te słowa na przyszłego partnera.

Dokładnie.
Wymagasz od faceta, wymagaj również od siebie.

Kto chce mieć głupie dzieci, niech podniesie rękę.

Czy tylko ja odnoszę wrażenie, że naoglądała się żon Hollywood na TVN?

Masz 24 lata a jednak żaden zamożny jeszcze Cię nie usidlił?
Jaki kierunek studiujesz?
Ogolnie teraz większość młodych ludzi jest po studiach, więc to żądne wow.
Myślę, że jak skończysz studia, pójdziesz do pracy to Ci się myślenie zmieni. Spadną różowe okulary, zrozumiesz, że zarabiać 10 tys. netto nie zawsze jest łatwo, więc i tych kandydatów przestaniesz postrzegać jako niezaradnych.

Wyciągasz złe wnioski.

Zaradny nie oznacza obrzydliwie bogaty, do tego wyglądający jak z okładki, a do tego inteligentny.

Musisz zrozumieć, że wymagając czegoś od drugiej osoby, musimy także dać coś od siebie. Każdy ma jakieś wymagania. Ty przedstawiłaś siebie jako typową „blacharę” lecącą na kasę, auto i drogi sprzęt. Jeśli nie chcesz żeby ludzie Cię tak odbierali, to musisz się zmienić. Są ważniejsze rzeczy w życiu od kasy, np. miłość, szacunek, zaufanie.

a to musisz teraz już znaleźć? Od jutra? Ja rozumiem że jesteś materialistką, też jestem ale o co ci chodzi z tym szukaniem na już i żalami że nikogo nie możesz znaleźć. I tak masz wyjechać na rok to po ci ci teraz randki z kimkolwiek???

Jesteś po studiach, nie wiesz co będziesz w życiu robić i gdzie. I tak na chwilę obecną 99% kolesi w których celujesz przy kasie będzie na ciebie jak na kandydatkę na utrzymankę a nie na partnerkę. Ogarnij się finansowo i zawodowo i dopiero potem wśród równie ogarniających finansowo szukaj swojego przyszłego męża.

Było.

Tak będę utrzymanką bo nie mam milionów na koncie (jeszcze). Bo przecież każdy bogaty facet wiąże się TYLKO z bogata dziewczyna. Nie ma prawa spojrzeć ma fajne ale mało majętne dziewczyny.

I jeszcze jedno, ja jestem zdania ze facet powinien zarabiać więcej od kobiety.

Sama to sobie wmawiasz, bo tak jest prościej.
Ja z kolei odniosłam wrażenie, ze nie chcesz się pogodzić z tym, ze coś jest nie tak w Twoim toku myślenia. Nie oznacza, że jesteś do niczego... matko... czy Ty w ogóle nie umiesz przyjmować krytykę, czy od razu wszystko w Twoich oczach rośnie do wymiarów monstrum?
Znajdziesz takiego, owszem, ale czy będziesz z nim szczęśliwa skoro to 10 tys jest ważniejsze niż miłość? Owszem, znajdziesz nadzianego, ale czy będzie Cie szanował?
Poza tym zaradny nie oznacza, że zarabia 10 tys. Dla mnie zaradny to już jest od 5 tys . A tak poważnie być zaradnym oznacza umieć sobie poradzić w każdej sytuacji, nawet tej najtrudniejszej jak utrata pracy. Zaradny nie oznacza bogaty, naprawdę... bo bogaty może kraść, zdobywać w inny nielegalny sposób, może wygrać.

Dokładnie to samo mam wrażenie. Tyle pytań padło (sama zadawałam), które były  widać niewygodne, zbyt sugestywne, aby dostać odpowiedzi. To może przemawiać, że jednak trafiliśmy w sedno sprawy. Nie wiem tylko czy autorka nie rozumie, czy nie chce zrozumieć. Mozna oczekiwać zaradnego, na pewno takiego znajdzie, ale tak jak zauważyliśmy w tym wątku... nie musi oznaczać to bogatego i kochającego. Można się też wspólnie zaradnie o te 10 tys postarać.
Nadal problem tkwi w czymś innym, nie w samej zaradności jako takiej - tak to wygląda przynajmniej.

Szczerze, to myślę,  że taki 40 chciałby takiej bezinteresownie miłości od kobiety. A że z jakichś powodów takiej nie ma,  to przynajmniej sobie kupi namiastkę  (plus seks). A że starsza kobietę trudniej kupić  (bo ona już ma swoje pieniadze), a także zaimponować,  wszystko skupia się na młodziutkich,  chętnych dziewczynach.
Ale może ktoś po prostu lubię seks, im więcej tym lepiej, im mlodsza tym lepiej
Nie wiem, nigdy nie bylam chętną na takie układy 20latką  ani tym bardziej kasiastym 40 latkiem

Podziwiam twą wiarę w ludzi ale taki 40-latek już dawno wie, że nie istnieje coś takiego jak bezinteresowna miłość. Być może kiedy miał dwójkę z przodu, to jeszcze wierzył w takie banialuki ale dawno się z nich wyleczył. Jeśli już założy jakąś formę bezinteresowności, to z kobietą zbliżoną do niego wiekiem, pozycją i majątkiem. Są wtedy dla siebie równorzędnymi partnerami ale to też prędzej będzie jakimś wzajemnym kompensowaniem niedostatków. I on to wie, i ona. Dobry układ.
Natomiast na pewno nie oczekuje bezinteresownej miłości od młodszej od siebie o 15-20 lat panienki. Zresztą zupełnie nie rozumiem po co miałby tego oczekiwać? Oczywiście są panienki, których kręcą starsi panowie ale związek z takim jest po prostu realizacją takich ogólnych fascynacji. Do tego jest mnóstwo innych, wzajemnych korzyści z takiego związku i taki 40-latek jest tego świadom. No ale raczej nie zauważam na tej liście miłości Dobrze sytuowany pan po 40-tce po prostu lubi, a często musi otaczać się oznakami sukcesu i pozycji. Po to kupuje samochody o odpowiedniej cenie, po to pokazuje się z młodą, zgrabną pannicą. Może nawet być głupia byle miała na tyle rozsądku żeby nie odzywać się niepytaną. To są znamiona jego pozycji i sukcesu. Oczywiście w dobrym tonie tej pozycji jest te samochody i panienki odpowiednio często zmieniać.
Dla zwolenników mniej cynicznego myślenia dodam, że nie wykluczam, że jakiś taki pan spotka panią, która go szczerze kocha i którą on szczerze pokocha. Bez tego nie byłoby by przecież Hollywood...

No cóż, ty masz swoje wymagania inni mają swoje. Wiedz że czasy się zmieniły i jak pokolenie twojej mamy mogło sobie tak męża szukać tak teraz kobiet z wykształceniem i na stanowiskach jest więcej. Tak więc dlaczego ktoś miałby brać fajną bez milionów na koncie jak może brać fajną z milionami??

Ty na razie masz tylko plany, żadnych konkretów. Ja mogę mieć w planie większe cycki ale póki ich nie zrobię to wielbiciele wielkich biustów nie będą się za mną oglądać :DD

Śmieszna jesteś i bardzo zdenerwowała mnie Twoja wypowiedz.
Chyba lepiej mieć plany niż siedzieć i czekać na księcia. Ludzie bez życiowych celów nie osiągają dużo bo żyją z dnia na dzień i zadowalają się byle jaka praca, z ludźmi których nie lubią i tak męczą się codziennie narzekając. Ja wole mierzyć wysoko i osiągnąć chociaż połowowe z tego - wtedy to i tak będzie dużo.

No to widzisz, ja mogłabym mieć chyba nawet budowlańca który zarabia tysiące miesięcznie niż magistra inżyniera który zapieprza z papierkiem za marna kasę. Mam do tego prawo.

Chyba masz problem z czytaniem ze zrozumieniem.  Nikt nie krytykuje posiadania planow i mierzenia wysoko. Jednakze nawet dalekosiezne plany dopoki nie zostaly zrealizowane sa tylko... planami a to oznacza ze poki co Ty jako Ty jestes przecietna sobie dziewczyna, ktora chcialaby kasiastego faceta ale sama zaplecza finansowego nie ma.

Moim zdaniem przemawiają u ciebie kompleksy. Co chciałabyś udowodnić będąc z bogatym mężczyzną? Brakuje ci luksusu w życiu? Czy gdybyś miała więcej niż masz, byłabyś szczęśliwsza? Nie wierzę, że nie masz potrzeby bycia kochaną i że bardziej pragniesz majątku? Może nie spotkałaś jeszcze takiej osoby, która bez względu na ilość pieniędzy zawróciłaby ci w głowie.

Przeczytałem twoje posty.

Krótka odpowiedź -- TAK! Mężczyzna powinien dużo zarabiać.

Dlaczego? Bo musi utrzymać żonę i dzieci. Zapewnić im miejsce do mieszkania, jedzenie, picie, naukę, wakacje. Samą miłością dzieci się nie nakarmi niestety. A na cóż kobiecie truteń, który nie wnosi nic do funkcjonowania małej społeczności rodziny?

Milionerów jest mało. Dyrektorów mało. Synów bogaczy dość dużo, bo oni nie pracują, tylko bywają tu i tam.

Zatem mężczyzna nie musi być bogaty w młodości. NIe musi od razu zarabiać parę tysięcy. Ale powinien być ambitny... W wieku 20+ kończyć dobre studia, mieć przed sobą przyszłość. A jeśli nie studiuje, to już być jakimś fachowcem. Coś robić... a nie tylko uciułać na fajnie wyglądające BMW i cuszki i komórkę i zegarek.

Niestety widzę wokół siebie wielu mężczyzn leniwych, rozpłakanych, tupiących nóżkami jak nie dostaną lizaka, gadżeciarzy marnych, synów mamusi, którym nic odpowiedzialnego nie można powierzyć, głupoli, którzy nie rozumieją co się do nich mówi.

Nawet masz prawo trollować, chociaż adminki mają pewnie inne zdanie.
W taki sposób napisałaś to zdanie, że już wiem, że jesteś trollem (nie chodzi o wyższość budowlańców nad inżynierami).
Ale nie, nie miałam na myśli formalnego wykształcenia pisząc o mądrości czy inteligencji.

Dzięki Gary, bardzo trafie to ująłeś

Nie ma o co się obrażać. Przeciętność to przeciętność. W dzisiejszych czasach co trzecia dziewczyna ma do zaoferowania jedynie urodę (i to sztucznie poprawianą), a wobec potencjalnego partnera ma wymagania z kosmosu.

Otóż uroda przemija. Można być ładnym wazonem, ale pustym w środku. Prawda zawsze w końcu wyjdzie na jaw, prędzej czy później.

Jak to mawiał Mike Tyson każdy ma jakiś plan na walkę dopóki nie dostanie pięścią w buzie.
Dobrze że masz jakieś plany i pomysł aby założyć firmę.
Co do facetów że kręci cię tak przyziemna sprawa jak pieniądze masz do tego prawo. W sumie to lepsze kryterium niż to aby był np blondynem albo miał 180 wzrostu.
Ludzie Cię tu próbują ostrzec że nie tylko Ty na takich polujesz i nie koniecznie będziesz z takim szczęśliwa i w ogóle różne czarne scenariusze. Po prostu niech Ci pieniążki nie przysłonią innych ważnych rzeczy w związku i będzie ok.

Co do koncepcji że taki dobrze usytuowany 40 letni pan szuka 20 latki do seksu, przytakiwania i potwierdzania statusu. Dla mnie to jest jakiś mit jak se człowiek flaki wypruwa aby mieć tą fortunę to zwykle już nie ma sił na seks. Ktoś kto sam się dorabia nie szuka głupiej panny co się nie odzywa bo taka go nie rozwinie. A potwierdzenia statusu to chyba tylko jakieś zakompleksione ludzie potrzebują.
No chyba że ten młody piękny jurny i bogaty dostał majątek w spadku wtedy pewnie ma czas i chęci i siły wyrywać o połowę młodsze dziewczyny do uciech cielesnych.

Nie muszę mieć na koncie milionów, nie muszę być naukowcem, nie muszę być dyrektorem banku aby zasługiwać na miano wyjątkowej.

Właśnie na odwrót Cyngli - niech dalej na tym siedzi. Im boleśniejszy upadek, tym lepsza nauka życia wyciągnięta będzie.

To się już nawet śmieszne przestało być, a raczej żałosne. Wymieniasz cechy które posiada każda przeciętna dziewczyna, nic od siebie nie dajesz i tylko wymagasz więc co się dziwisz że taki odzew masz? Tak bo tutaj każdy jest szarym człowieczkiem bez żadnej przeszłości i czeka tylko żeby sprowadzić Cię do tego samego stanu. Tutaj ludzie osiągnęli, przeżyli o wiele więcej niż Ty więc trochę tej wiedzy mają więcej i zamiast trochę ruszyć swoją główką i przemyśleć że jednak coś jest nie tak jak setna osoba mówi Ci to samo, to Ty tupiesz nóżka i się obrażasz...  Sama nawet nie wiesz czy Ty nie skończysz jak osoby które pracują po 8h i narzekają że im się nie chce, aktualnie to niczego pewna na razie nie możesz być dopóki nie zaczniesz pracować. Ja bym się z chęcią chciał dowiedzieć ile damulka zarabiała wcześniej, jakoś na to odpowiedzi nigdzie nie dostałem.

Przesadzacie co do zdania na temat autorki... Moim zdaniem jest powyżej przeciętnej w porówanianiu z innymi dziewczynami... Nie jest zakompleksiona, wie czego i kogo chce. Zna swoje atuty i chce je wykorzystywać. Ma pasję, dba o siebie. Mam mnóstwo kolegów i wszyscy są zgodni, że dziewczyn z pasją dużo nie ma, bądź ich pasja ogranicza się do netflixa...  Można nazwać dziewczynę która ma 173 cm wysoką. Bo średnia wzrostu wynosi 164cm przecież. Ile wokół Was jest dziewczyn o tym wzroscie w porównaniu do niższych?
Tak na prawdę autorka mówi głośno o tym co większość dziewczyn boi się przyznać nawet same przed sobą, że wybierają partenera patrząc na jego status, posiadanie, zaradność. Sama też na to zwracałam uwagę. Nie raz spotykałam się z facetem, dobrym, przystojnym. Jednak odpcyhało mnie to, że zarabiał mało i nie chciał nic z tym robić, tym bardziej jeśli nic go nie ograniczało.  Zakochana, byłam też przez moment z bardzo biednym facetem. Nie czułam się bezpiecznie przy nim. Ciągle mu musiałam pożyczać pieniądze. A gdy mi się skończyły prosiłam swojej mamy. Czułam wstyd, niepokój, brak gruntu pod nogami. Nie potrafiłam żyć z dnia na dzień, nie wiedząc czy za tydzień będę miała co jeść. Gdy dotarało do mnie, że on nie ma takiego pecha o jakim mówił, tylko był leniem, iz każdej pracy rezygnował po miesiącu, odeszłam. To po prostu nie dla mnie. Nic w tym złego, że autorka ma swój upodobany typ faceta. Każda z nas ma.

Hej Marta, nie sądzę aby ktoś tutaj negował podejście w stylu oczekuję zaradnego faceta. Tylko że szufladkowanie ludzi po tym jak się ubierają, jakimi jeżdżą autami i ile zarabiają to blacharstwo.

Podam też kilka przykładów z mojego środowiska.

Kolega ze studiów, mózg matematyczny, przy tym bardzo dobry charakter, skromny, zero wyniosłości, zawsze każdemu pomagał jak ktoś chciał przyjść na "korepetycje". Koleżanka Ola by go jednak odrzuciła w przedbiegach, bo nie miał grosza przy duszy, ubierał się bardzo skromnie, miał ubogich rodziców a poza tym nie garnął się do zarabiania pieniędzy. Tak na 3-4 roku spotkał miłość życia, dziewczyna podobna do niego, wpatrzeni w siebie jak w obrazki. Szybko zrobił doktorat i wyjechał do USA przed trzydziestką i dostał pracę w jakimś laboratorium w Kaliforni. Nie mówił mi wprost, ale sprawdziłem na stronie firmy w której pracuje... zarobki ponad 10 tys miesięcznie. Dolarów.

Inna historia, dziewczyna którą ciągnęło do pieniędzy zawsze, ale takich które sama zarobiła. Jak miała 24 lat zaczęła kręcić z 30 letnim facetem mieszkającym u mamy który poza 10 letnim autem nie miał nic. Minęło paręnaście lat, własna firma, spłacony dom 300m2, 3 nowe wypasione auta, trójka dzieci i milion gotówki na koncie. Aha, euro, nie złotych. Znowu, facet odpadłby w przedbiegach.

Albo w mojej branży, IT, czasami chodzimy na spotkania z jednego forum w Warszawie, każdy zarabia dużo ponad to co pisze Ola. Nikt natomiast nie ma markowych ciuchów, niektórzy nie mają nawet auta, albo jeżdżą 10 letnimi japończykami i cieszą się że pojeździ jeszcze rok bo udało się przejść kolejny przegląd. Natomiast mają wielkie, wypasione chaty... po prostu inne priorytety.

A teraz w drugą stronę, siostra pracowała w firmie bogatego małżeństwa, wysłali synów na kosztowne studia do Londynu, wrócili już i nie mogą się ogarnąć z życiem. Coś tam pomagają w firmie ale tak "na niby", bo bardziej przeszkadzają jak coś wnoszą. Ubierają się modnie i kasy im nie brakuje...

Reasumując, moim zdaniem start nie jest aż tak ważny, a najlepiej i tak smakuje to co sobie razem wypracujemy.

@Szkot...

Dlatego mówię oli aby patrzyła na to jaki mężczyzna jest, czy ma potencjał do zarabiania pieniędzy.

W twoich przykładach:

-- specjalista IT -- brać na męża
-- super matematyk ambitny -- ??? -- o ile nie zechce tylko studentów uczyć i jest rozgarnięty, obrotny, śmiały, zorientowany na zycie to można brać na męża
-- super matematyk -- taki co wygrywał konkuresy, spędził życie w książkach, będize robił doktorat, a potem uczył studentów -- ech... z pensji uczelnianej ciężko chyba
-- syn bogatych rodziców -- cóóóóóżżżżżż... unikać jak ognia...