Niesmaczne zachowania faceta, jest szansa na zmiane? - Netkobiety.pl

Asiabe, gdybyś Ty go naprawdę uważała za świetnego faceta, Twojego dylematu by nie było. Czy wy w ogóle rozmawiacie, czy to jeszcze związek na haju?
I czy Ty uważasz, że On jest Twoim przedłużeniem  jakimś?
jak nawet jakieś elementy On zmieni- to nie stanie się nagle inną osobą. Jest głośny, jest bezpośredni- kochaj albo rzuć.
Jesteś pewna, że jakiś wujek czy ciocia oburzają się, że mówi im na Ty? może niekoniecznie.

Bawi mnie ten wątek. Ja sama przez wiele, wiele lat popełniałam (i pewnie nadal popełniam) wiele obyczajowych gaf. Z milion. Jak człowiek siedział w domu z odludkami, którzy nie pozwalali mu wychodzić do koleżanek, to tak ma. Znaczy, ja tak mam. Nigdy nie mam pewności, jak zachowywać sie w danej sytuacji - zwlaszcza w gościach. Na początku studiów wyjście do sklepu, do urzędu przyprawiało mnie o palpitacje serca, bo nie wiedziałam jakie są "schematy". Gdyby ktoś mnie oceniał przez pryzmat mojej "kultury" (zachowań wyniesionych z domu, na które nie mam wpływu), to szybko bym się z tym kimś pożegnała. Trzeba naprawdę widzieć tylko czubek swojego nosa, skoro czyjaś inna "kultura" tak bardzo przeszkadza, że aż może spowodować koniec związku. To tak jakby ktoś pochodził z innego kraju i autorka by się oburzała, że inaczej się zachowuje.
Ja na miejscu tego pana liczyłabym od partnerki na trochę wyrozumiałości, że pochodzę z innego miejsca i nie wyssałem manier z mlekiem matki. Dla niektórych przyjście z kwiatami na impreze jest oczywiste, ja teraz zastanawiam się, czy kiedyś na pewno nie zrobiłam tego samego błędu. I jest to wysoce prawdopodobne, że tak.

Serio, trochę wyrozumiałości, zrozumienia, serdecznego wsparcia a nie tylko oceniania czy przystaje do twojego "poziomu". Słabe to i tyle. Zwłaszcza, że nie jest to "wieśniackie" zachowanie w postaci dłubania w nosie przy stole, opowiadania w towarzystwie sprośnych dowcipów, nazywania kobiet dupami czy zmieniania skarpetek raz na tydzień.

Brak prezentu - inicjatywa powinna tak czy siak wyjśś od niego, bez związku z inicjatywą samej autorki - w końcu to on został zaproszony.
Oczywiście autorka tu mogła za niego załatwić tę sprawę i sama coś kupić, ale to byłoby już niańczenie małego dziecka. Facet, widać, nawet o sobie nie myśli, co jemu wypada.
I tak, jakieś tam podstawowa wiedza "z obycia" mówi, aby nie żreć jak świnia, nie fajdać się i obrusów, więc jeśli to ten przypadek, to znowu chłop się nie zna.
Poza tym, jak dla mnie, jeśli idę gdzieś na imprezę jakąś, to idę tam dla ludzi, a nie dla żarcia. Bo żarcie sama w domu mogę sobie zrobić lub pójść do knajpy też można, wiięc jakieś tu gadki o tym, ze "pójdę na weselę, by się nażreć" są - jak dla mnie - dziwne.

Z tego co tu czytam, to ci powiem autorko tyle, ze ten facet to chyba burak jakiś. To żarcie czy brak prezenta, to naprawdę drobnica przy tym, co dalej opisujesz. No ale jeśli tego buraka kochasz, to ok. Pamiętaj też, że (jak sama pisałaś, zresztą też ktoś tu to wspomniał) - tobie samej nie przeszkadzały jego niektóre zachowania, a to ty się z nim masz zaręczać, anie twoja mama...

No to w czym problem? Poproś znajomych, aby znaleźli ci nowego partnera. Niech znajdą ci takiego, na którego nie będziesz narzekać. Skonsultuj wybór z rodzicami, zrób statystyki ile facet zarabia, chłodna kalkulacja czy ci się to opłaca.

Twój obecny chłopak nie podoba się twoim rodzicom, ani znajomym. Na twoim miejscu czym prędzej bym się rozstał, bo to jednak ze znajomymi spędzę resztę życia i ich opinia jest ważniejsza niż jakość związku.

Przecież on został zaproszony jako osoba towarzysząca na tę imprezę- a nie On jako On No i chyba oświadczyny to nie były-  zeby musiał przynosić kwiaty.
Zarówno wypominanie komuś  jedzenia jak i zmuszanie do niego jest towarzyskim nietaktem.
Co innego jak ktoś mlaska, zabiera komuś ostatni kęsy itp..

No cóż, takie rzeczy to robi całkiem sporo facetów. Wydaje mi się, ze możesz mu podkopac pewność siebie swoimi uwagami, a więc lepiej nie wyjedź mu ze wszystkim naraz. A 10 miesięcy to jest pewnie ten etap, ze prawdziwych wad to Ty jeszcze nie dostrzegasz...

To wybierz takiego, który Tobie pasuje i już.
Burzowy zapytał Cię o inne jego cechy, a Ty wciąż o tym samym..
A jak sami jesteście? To jak się z nim czujesz? Uraża Cię czymś?

Weź zostaw tego chłopaka w spokoju, i znajdź kogoś o pododnym pochodzeniu z rodu arystokratów. Nie podoba ci się to już, koniec, nie matkuj mu, nie musisz go wychowywać, nie musisz też na siłę wyszukiwać powodu, dla któego chcesz zerwać, możesz tak po prostu nie chcieć z kimś być. Ale rozdmuchiwanie jego braukj ogłady do rangi powodu, dla którego z kimś się zrywa?

Ale ja nie chce z nim zrywać
Po prostu takie zachowania trochę mnie zdziwiły bo u kolegów/chłopaków znajomych koleżanek nie zauważyłam takich zachowań. Przecież to nie tylko mnie trochę przeszkadza. Wątpię ze inna kobieta nie zawracałaby na to uwagi.

Może coś w tym jest za za bardzo skupiam się na nim. Nie zaprzeczę

No dobrze ale powiedz czy to co robi mój chłopak to jest moje widzi mi się? Czy jakby Twoja dziewczyna przyszła do Twoich rodziców i nie powiedziała „dzień dobry” to nie byłbyś zaskoczony? Bo to raczej świadczy o kulturze a to nie są jakieś zachowania które tylko mnie nie pasują.

A jakbyś zareagował jakby wśród znajomych Twoja dziewczyna gadalaby takie rzeczy ze ludzie spoglądaliby na siebie? Może takie coś jest normalne w ja jestem dziwna....

Nie no, poważnie? O ile brak prezentu można uznać za kwestię dyskusyjną, a ilość jedzenia na talerzu - za drobiazg, to jednak przy dalszych punktach przecierałam oczy. Nie wita się, bo kogoś nie zna? To chyba oczywiste, że jeśli przychodzi do autorki/na uroczystość rodzinną autorki, to nie będzie znał wszystkich ciotek, wujków itd., ale nadal wypadałoby przywitać się z zebranymi. Nie zna ich, ale wie, że to rodzina autorki. Powiedzenie "dzień dobry" nie jest wyczynem ponad siły, a o tym mówi autorka - nie o bieganiu i kłanianiu się w pas każdej ciotce z osobna, bo wiadomo, że przedstawiać chłopaka kolejnym osobom powinna już autorka. Ale przywitanie się po przyjściu oraz wyrecytowanie tej strasznej powitalnej kwestii po pojawieniu się kolejnych gości powinno być dla faceta czymś naturalnym. Ba! Dla dziecka powinno, no ale przecież to autorka ta zła i się czepia.

A następne jeszcze lepsze. Faktycznie, na imprezach rodzinnych ludzie mówią do siebie po imieniu (bądź, używając nazw opierających się na relacjach między członkami rodziny, typu "ciocia"), dlatego że są rodziną. Dopóki natomiast Krycha nie poprosi o nazywanie jej Krychą, dla chłopaka autorki pozostaje "panią", bo jest starszą od tego chłopaka o lat 30 ciotką autorki. I - jeśli nie są to jakieś specjalne okoliczności - takim osobom okazujemy szacunek, odpowiednio się do nich odnosząc. Mówienie na ty się do tego nie zalicza.

Asiabe, a Ty nie pękaj, bo nie jest powiedziane, że z tym się nic nie da zrobić. W dalszej rodzinie mam przykład kobiety, która, powiedzmy, wyjątkowo się wyrobiła przy mężu, i dziś nikt by nie powiedział, że to to samo dziewczę, któremu nie przyszło do głowy, że na uroczysty posiłek świąteczny z całą rodziną wypadałoby się ubrać nieco bardziej elegancko niż na standardowe śniadanko w zaciszu domowym. Ale ona wcześniej miała na tyle trudne położenie, że - jak sama później opowiadała - to nie tak, że ignorowała zasady. Jej takie rzeczy po prostu nie przychodziły do głowy, bo ich nie znała. Z facetem możesz więc pogadać, ale bez nacisków i ocen. Więcej pokazywania i ewentualnych rozmów na ten temat, ale nie w formie "tak powinno być, a tego nie robisz", tylko ogólnie, żeby podczas kolejnych wyjść nie czuł się jak na egzaminie. Życzliwe podpowiedzi, nakierowanie i dobry przykład. Jak bystry, to nawet nie to, że załapie, tylko się przyzwyczai - że u niego inaczej, a u Ciebie robi się inaczej. Więcej w końcu nie trzeba.

Jeżeli przychodzę do kogoś pierwszy raz to osoba zapraszająca mnie przedstawia swojej rodzinie. Nie widzę powodu, aby facet miał latać za każdym gościem i mówić dzień dobry.

Teraz już coś kręcisz, bo wcześniej nic nie pisałaś o bredniach. Mówiłaś tylko, że facet opowiada nieśmieszne żarty w towarzystwie, albo coś głośniej powie przy ludziach. Teraz wyskakujesz z jakimiś bredniami. Jesteś ewidentnym trollem, bo naciągasz swoją historyjkę i zmieniasz fakty, żeby ci się to kleiło do kupy.

Dla mnie nie ma znaczenia co sobie rodzina czy znajomi pomyślą, bo jak będą chcieli to się do każdej pierdoły przyczepią tak jak ty. Jeżeli dobieram sobie partnerkę to przede wszystkim taką, która mi odpowiada i którą ja akceptuje. Jeżeli rodzina nie jest w stanie zaakcetować mojego wyboru to jest ich problem. Dlaczego? Bo praktycznie zawsze znalazł się ktoś, kto skrytykował moją partnerkę życiową i mój wybór, nie da się dogodzić każdemu. Nie ma ludzi idealnych, zawsze ktoś kogoś będzie denerwował. Nigdy nie będzie tak, że każdy członek twojej rodziny czy znajomy będzie w 100% zadowolony z twojego partnera. W końcu to ja z tą osobą będę żył na codzień, a nie moja rodzina czy znajomi. Zresztą dlaczego miałoby mnie obchodzić zdanie osób, którzy znają moją partnerkę godzinę czy dwie. Takie ocenianie po błahostkach to domena ludzi prostych, znasz lepiej swojego partnera niż cała twoja rodzina, a obchodzi cię bardziej ich zdanie, niż swoje. Zdanie osób, którzy twojego partnera nie znają wcale.

Dopóki moja partnerka nie zachowuję się naprawdę nieodpowiednio np: wyzywa innych członków rodziny, ostro przeklina przy dzieciach to jej zachowanie mnie nie obchodzi. Co najwyżej zwróciłbym uwagę, gdyby coś mi się naprawdę nie spodobało i szczerze porozmawiał, a nie latał z tematem na forum. Wiele osób już cię tutaj rozgryzło - albo trollujesz i naciągasz fakty pod swoją historię, albo szukasz usprawiedliwienia do zerwania ze swoim partnerem, albo leczysz swoje kompleksy i próbujesz się dowartościować, że ty jesteś taka Ą Ę wszystko wiesz najlepiej, savour vivre na pamieć, a twój facet nie umie się zachować i się go wstydzisz.

Myślę, że masz „nosa” ;-) Mamy tutaj jeszcze kilka podobnych wątków, z podobnymi problemami, w podobnym stylu pisane, chociażby ten: https://www.netkobiety.pl/t117784.html
Zaraportowałam na wszelki wypadek.

Niestety, tak myślałam.
Wybrałaś sobie wykształconego lecz człowieka, który ma inny od Twego pakiet zasad zachowania. Ty zaś chcesz, by dokonał zmiany na Twój, bo wedle Twych kryteriów Twój jest lepszym.
Przy czytaniu Twych pierwszych postów przypomniał mi się "Pigmalion", profesor też uznał, że jego sposób zachowania jest lepszy i delikatnie działając sprawi, że prosta dziewczyna nabierze ogłady.

Do tego wszystkiego nie chcesz działać wprost.
Chcesz z nim tak porozmawiać, by zmienił swe zachowanie. Nie prościej zapytać go o to dlaczego np. nie mówi 'dzień dobry'? Dlaczego nie kupił kwiatka? Być może dla niego są to sprawy nieistotne. Być może macie inną hierarchię wartości.

Widzę jeszcze jeden, moim zdaniem ważniejszy, problem. Do czasu uwagi swej matki jego zachowanie uważałaś za odpowiednie. Tak. Przeczytałam, że nie od matki zależą Twe decyzje. Śmiem jednak wątpić, że faktycznie tak jest.
Będąc z nim zaledwie kilka miesięcy już masz pretensje do jego rodziców, już ich negatywnie oceniasz. Co będzie dalej?

I dlaczego to on ma dopasować się do Twego kanonu zachowań, nie Ty zaakceptować jego? Jakim też prawem oceniasz mówisz o nim, że jest 'nieobytym'?
I dlaczego nie chcesz być oceniana, skoro sama uważasz, że ocenianie (i to negatywne) jest ok? Podwójne standardy?

Co jeszcze, oprócz poznania przyczyn opisanego jego zachowania radzę: usuń ze swego słownika słowo 'powinno się' i 'spróbuję'. To pierwsze pochodzi z repertuaru rodzica, nie dorosłego (analiza transakcyjna się kłania) i fatalnie wpływa na sposób myślenia i relacje. To drugie - staranie - doskonale usprawiedliwia... brak działania. Nie staraj się rozmawiać, rozmawiaj.
Ostatnią rzeczą, na którą radzę zwrócić uwagę, to stwierdzenie o tym, że nie chcesz wstydzić się za partnera.

A może jesteś kolejnym wcieleniem wczorajszego trolla?

To całe „dzień dobry” to nie było na pierwszym spotkaniu a którymś z kolei. Chłopak kilka razy był już u mnie.... spróbuje działać wprost tak jak napisała wielokropek. To ze się różnimy to widać gołym okiem zapytam po prostu czemu nie mówi dzień dobry, powiem ze czasem jego żarty wzbudzają zażenowanie w towarzystwie.

Nie będę ukrywać ze otoczenie ma na mnie trochę wpływ , nie jakiś bardzo ale trochę się tym sugeruje bo tez o mnie to świadczy. Dziękuje za odpowiedzi wszystkie dały mi do myślenia.

asiabe, po co chcesz mu dokopać, mówiąc

Nie chce mu dokopać ale widzę czasem jak ludzie się na siebie spoglądają jak on coś mówi i niefajnie się z tym czuje

Widzę, że dyskusja nieźle się rozwinęła. Przeczytałam wszystkie wpisy, a szczególnie te, które napisała autorka.

Wtrace swoje trzy grosze, bo przybyło trochę nowych informacji na temat tego delikwenta.
Pierwsza rzecz- autorko, zwróć uwagę na rodziców tego chłopaka, na całe jego środowisko, w którym on się wychowywał, żył na co dzień i póki co jeszcze obraca się w tym środowisku.
Być może jest tak, że jego rodzice i twoi różnią się bardzo pod względem kultury życia, kultury osobistej.
Gdyby zdarzyło się tak, że zamieszkasz w jego domu, to siłą rzeczy będziesz musiała żyć w środku jego rodziny i znosić tych ludzi na co dzień. Może zdarzyć się więc, że na każdym kroku ludzie ci będą działać ci na nerwy, aż dojdziesz w końcu do tego, że i tym facetem zaczniesz w końcu pogardzać i mieć go po kokardki.
Możesz więc czuć się wśród tych ludzi jak ta przyslowiowa cudzoziemka, ni to swoja, nie to nie swoja.
Na koniec sama schamiejesz albo zaczniesz żyć obok nich w swoim świecie.
Średnia przyjemność i słaba perspektywa na przyszłe życie.
Druga rzecz- nawet jeśli nie zamieszkasz z tymi ludźmi, to przecież będziesz musiała znosić ich towarzystwo przy różnych okazjach. Rozwaz więc czy jesteś w stanie wytrzymać prostactwo tych ludzi.
A co jeśli pojawią się dzieci? Czy nerwowo wytrzymasz, jeśli dziadkowie będą zachowywali się przy twoim dziecku "po swojemu"? Zostawisz z nimi swoje dziecko? Czego oni nauczą twoje dziecko?

Tyle odnośnie jego rodziny.

Jeśli chodzi o samego faceta, to niestety, ale nie każdy mezczyzna rodzi się w garniturze czy w smokingu.
Są tacy faceci, którzy ubrani nawet w nie wiadomo jakie to ubrania i tak prezentują się jak dziady, a są i tacy, którzy noszą się fantastycznie w każdym stroju, na każdą okazję. Mężczyzna albo ma to coś w sobie, albo nie ma.
Pisząc o tym chce dać ci do zrozumienia, że nie wiadomo czy uda się dokonać jakichś znaczących cudów w przypadku tego faceta. Jeśli dresiarza ubierzesz w super garnitur, to on i tak prędzej czy później spuści łeb jakby nosił kaptur, portki opadną mu do kolan i będzie świecił goła doopa, gdy się schyli, będzie poruszał się w sposób specyficzny itd, taki szybko złacha nawet najlepszy gatunkowo ciuch. Tak więc może być tak, że ty będziesz gimnastykowala się i kombinowała, jakby tu nauczyć go ogłady i nie urazić go za bardzo, a w efekcie guzik z tego wyjdzie, bo słoma i tak z butów mu wyjdzue. 
Może więc na razie daj mu tylko szansę, podpowiadaj delikatnie niektóre rzeczy i zwyczajnie obserwuj go trzeźwym okiem i pod kątem swojej osoby, czy pasuje on do ciebie, czy nie. Jeśli zobaczysz, że będą z niego " ludzie", to super, ale jeśli zobaczysz, że on w garniturze rzeczywiście się nie urodził, to daj sobie z nim spokój, bo przyjdzie taki czas, że nie dasz sobie z tym rady i faktycznie odejdziesz od niego lub sama schamiejesz, lub zamkniesz się w swoim świecie i będziesz żyła obok niego jako cudzoziemka.
A tak w ogóle to nie dziwię się, że twój temat wzbudził takie zainteresowanie, bo rzeczywiście poruszyłas ważną sprawę.

Asiu, jesteście po prostu zbyt różni i nie dogadacie się na dłuższą metę. Już teraz to czujesz i nie jest Ci to obojętne. On na 100% też to czuje, tylko nie chce się przyznać, bo mu głupio i pewnie wstyd. Ja na Twoim miejscu zakończyłabym związek i poznała kogoś bliższego sobie pod względem zachowania i kultury. Tyle.

Wyczerpujący tekst ale dzięki zastanowię się nad tym co napisałaś mi

Tak, weź to wszystko pod uwagę, jeśli mylisz o tym chłopaku poważnie. Niestety żyjemy w codziennym życiu głównie prozą i dlatego ważne jest, by dokonywać dobrych wyborów, a przede wszystkim mierzyć swoje siły na zamiary. Nie na wszystko bowiem człowiek ma w życiu wpływ i potem rzucony w jakieś zupełnie nieodpowiednie dla siebie środowisko po prostu wymiekka. Tak więc niech każdy szuka dla siebie tej najbardziej właściwej osoby.
Daj mu po prostu szansę, ale patrz przede wszystkim na to, jak ty odnajdziesz się w tym środowisku, jak będziesz czuła się w jego rodzinie. Jest takie powiedzenie, że żon można mieć kilka, ale rodziców ma się jednych. Zgadzam się z takim poglądem. Obyś nigdy nie musiała być w takiej sytuacji, że jako osoba kopiąca się z koniem na koniec sama zostaniesz wykopana przez gromadę prostaków.
Na marginesie- jesteś mądra dziewczyna, skoro potrafisz patrzeć na życie nie tylko przez różowe okulary.

Ale tu problemy się  nawarstwily ze zwykłym przywitaniem ^^

Zgodnie z zasadami sv to osoba zaptaszajaca osoba towarzysząca  porusza temat prezentów i wychodzi z inicjatywą w tej kwestii.  I tu nie ma pola do dyskusj. Zapraszasz to podejmiesz temat.

Nigdzie nie ma sprecyzowane ile kto ma nakładać na talerz, jest tylko wymóg aby nie paskudzic.
Slimaczyca nie ma zasady która mówi nie nakładam na talerz więcej niż inni

I teraz przywitanie temat rzeka
Przychodząc do kogoś w gości nie mówi się pierwszemu przywitania A gospodarz powinien pierwszy wyjść z tą inicjatywą dopiero potem my.

Tak samo gospodarz przedstawia osobę towarzystwu i po tym przychodzi przywitanie.
Podczas przywitania i pożegnania mężczyźni powinni wstać zawsze kobiety tylko w wypadku gdy powitanie i pożegnania jest że starsza kobieta. Przywitanie może być poprzez zwrot lub gest skinienie głowy lub podanie ręki przy czy nie podaje się ręki przez stół jak I osobie która w danej chwili je.
Tak samo nie ma obowiązku do dania się że wszystkimi z osobna po przedstawieniu przez gospodarza inicjatywa zależy od gości czy chcą czy nie.
Kobieta jako pierwsza podaje rękę w celu przywitania usciskiem dłoni jednak nie może za wysoko ręki dac aby nie doszło do pomyłki i mężczyzna nie odebrał tego jako gest pozwalający pocałować dłoń.

I Tak to jest bardzo uproszczone do minimum.

Tak samo dobre zasady wymagają że gdy jest problem to opisuje się to na tyle dokładnie aby nie było żadnych nie domowien czyli  pisząc nie wita się  opisuje się sytuację. Ale aby zarzucić komuś gafe trzeba samemu znać na tyle dobrze zasady, a czy tego chcesz droga autorko zasady są jasno sformułowane i dotyczą każdego tak samo A teraz sama sobie odpowiedź podaj ile Ty rad strzelilas?

Dorias,
nie napisalam, że nie można nałożyć sobie więcej niż ktoś inny, tylko tak, żeby wystarczyło dla innych, to spora różnica.

Te zasady kto komu i jak podaje rękę i kto powonien wstać od stołu i kogo przywitać ma się nijak do dzisiejszej rzeczywistości urodzin cioci Wiesi...tu nie chodzi o to, że facet skinął głową zamoast podać rękę, tylko o to, że w ogóle się nie przywitał. To przecież zupełnie inny kaliber.

Tak a propos różnych niesmacznych zachowań meżczyzn - mój kolega postanowił sprawdzić czy naprawdę panowie nie myją rąk po wyjściu z toalety, czy tylko tak narzekamy. Przeprowadził obserwację w toalecie gdzieś przy autostradzie czekając na swoją dziewczynę - tylko 2 lub 3 panów na 30 umyło ręce po skorzystaniu z łazienki.

A my tutaj o prezentach rozmawiamy

Ciężko mi O to dbać jedna ręka pilnując mięsa na patelni A druga pisząc:) także wybaczcie;)

Ta Twoja matka to jakaś wieśniara z XX wieku. A Ty też nie zawracaj ludziom głowy takimi pierdołami i się ogarnij, dziewucho. Szukanie dziury w całym i nic więcej. Nie ma chemii i tyle. Proste jak świnski ogon.

Wybaczam, Dorias.

Widzę, że Asiabe została zbanowana, czy można wiedzieć dlaczego? o.O

Jeżeli ma wieśniackie zachowania, to możesz go ich oduczyć, tym bardziej, że jest ugodowym człowiekiem. Z drugiej strony będzie to rządzenie nim przez Ciebie, ustawianie go. Ideału nie znajdziesz. Musisz też przeanalizować, czy bardziej Ci się opłaca z nim być, czy nie.

Dla mnie jest dziwne, ze banuje się ludzi, którzy jednak generują jakąs dyskusję, no ale to już sa decyzje administracji.
Autorka miała problem, może dla niektórych dziwaczny, ale co to szkodzi porozmawiać.
Coraz bardziej nie rozumiem tego forum

Czasami jest to zmienianie treści wypowiedzi użytkoników bez użycia niebieskiej czcionki. Robi to konkretna osoba z moderacji (w tym wątku niaktywna).

Czemu tak jest? Jeśli ktoś wyznaje liberalny nurt społeczny, to bardzo często stosuje narzędzia wykluczenia społecznego, odpowiednią retorykę, itp. Przekracza również zasady w celu osiągania doraźnych efektów. Jeśli sama wyznacza "zasady" jednocześnie się do nich nie stosując jest tzw. "świętą krową".

Mnie nie dziwi ban tutaj bo styl pisania wskazuje na jedną osobę. Ale słuszna jest uwaga że forum od jakiegoś czasu stało się nieprzejrzyste a tzw. zasady płynne.

Jest to wynikiem braku zasad wogóle co chyba nie trudno zauważyć?