Jak patrzycie na potencjalnego partnera? - Netkobiety.pl

So true... ale:

"...Kiedyś myślałam, że miłość polega na tym, że nie dostrzegamy wad drugiej osoby. Teraz jestem przekonana, że byłam w błędzie. Miłość to przede wszystkim akceptowanie wszystkich niedoskonałość partnera. Bo kocha się nie za coś, ale mimo wszystko...
Magdalena Witkiewicz – Opowieść niewiernej"

dlatego choć tak bardzo chcę zapomnieć o Ex, to tak bardzo mi jej brakuje.

Kiedyś zastanawiałem się na czym polega takie "coś" spotykasz kobietę którą oględnie mówiąc nie jest w twoim typie, ma coś w sobie, ale to nie jest wow, a z drugiej strony człowiek jest napalony na nią( w takim czymś, że jakby coś zaiskrzyło to byście chcieli pociągnąć temat)... zwykle ktoś zupełnie obcy.

Czy to jest chemia? fascynacja?  Ostatni raz miałem tak z Panią u lekarza, oczywiście nie pociągnąłem tematu bo kobieta była zupełnie nie w moim typie, ale miała coś w sobie, coś takiego że byłem w szoku.

Fajny temat. Ja nigdy nie miałam tak, że patrzyłam na kogoś jako "potencjalnego partnera" - jeśli zjawiał się jakiś adorator, to z marszu słyszał "nie", bo jakieś poznawanie się w celu sprawdzenia, czy to może akurat to, zawsze było dla mnie... dziwne. Tzn. jeśli robili tak inni, to brzmiało całkiem rozsądnie, ale jeśli chodziło o mnie, to w sumie można to było podzielić na dwie grupy: albo ktoś był wyłącznie kolegą i nie widziałam w nim niczego więcej, albo był (niemal) obcą osobą, więc już absolutnie nie widziałam powodu, żeby cokolwiek z nim sprawdzać. Jakiekolwiek inne patrzenie przychodziło razem z jednoznacznym zainteresowaniem z mojej strony i potrzebowało krótszego czy dłuższego stażu znajomości (raczej dłuższego, odkąd skończyłam lat 15, przestałam się "zakochiwać" w ciągu dwóch tygodni xD). I wtedy to już nie był potencjalny, a pożądany partner. xD Wyjątkiem jest w sumie tylko mój obecny partner, który interesował mnie od samego początku znajomości (kilka lat, niewiele spotkań w tym czasie), z tym że specjalnie nie przywiązywałam do tego wagi, po prostu dostał łatkę "intrygujący kuzyn kolegi, lubię, jak jest z nami".

A co czułam? Chyba różnie, chociaż początkowo raczej te przytulanie i mało seksualne odczucia (ale tak podejrzewam, że blisko mi demiseksualizmu, więc nic dziwnego). I zawsze, hm, może nie to, że stawałam się najlepszą wersją siebie, ale coś wprost przeciwnego do typowego Zdenerwowania-W-Obecności-Obiektu-Westchnień i paplania głupot. Ja byłam, owszem, podekscytowana, ale też w żadnym innym czasie nie wpadałam na tyle błyskotliwych odpowiedzi, nie byłam tak dowcipna itd., jak w takich momentach. Ot, umysł mi zaczynał działać na najwyższych obrotach.

To właśnie pociąg seksualny, ale jak to tak takich słów użyć? 1 raz go spotkałam i już się oddać chce?! Nie może być!

Pociąg seksualny=fetysz??

To bez fetysza nie ma pociągu seksualnego?

To może sobie ją John odchudzisz i do kosmetyczki wyślesz, -:D prostsze to chyba niż nowy mózg do idealnego ciała włożyć?

, zamieniłem z nią dwa zdania, chodzi o samo postrzeganie.

Ha ha, ja mam dokładnie to samo u mojej Pani dentystki a ostatni raz miałem tak całkiem niedawno z Panią w szkole,
do której zapisywałem mojego uczonego, pojechaliśmy tam w trójkę, ja, mój syn oraz jego matka, znaczy moja była żona,
no i siedzimy tam gadamy gadamy, a że ja przecież nie wytrzymam nawet dwóch minut jak z czymś głupim nie wyskoczę,
to atmosfera jest raczej luźna i wesoła, aż przychodzi do podpisywania papierów i ta moja była nie może, bo się śmieje

- Nie no ja z nim nie wytrzymam, pomyliłam się wpisując własne nazwisko...
- Ale co ja ci robię, siedzimy przecież tylko i rozmawiamy sobie wszyscy o dziecku naszym, tym tam co siedzi, o ten, pamiętasz?

Na co włącza się ta laska ze szkoły

- Musi mieć pani w domu wesoło
- Nie mieszkamy razem, teraz inna ma z nim wesoło
- Naprawdę?
- Naprawdę, jesteśmy już ponad dwa lata po rozwodzie
- Co takiego?! Nigdy bym nie pomyślała...
- No cóż...

No cóż, może bym to jakoś pociągnął dalej, mam jej numer telefonu, imię nazwisko, chyba wpadłem jej też w oko,
teoretycznie jest więc wszystko co trzeba, ale... ale niestety nauczycielki odrzucają mnie z automatu, a ta w szczególności,
bo od września będzie w tej szkole uczyła mojego syna, więc absolutnie wykluczone, żebym się tu wikłał w jakieś historie.
Jak to mówią - nie sraj tam gdzie jesz - i nie ma w ogóle tematu, ale teraz jak tu wlazłem, to mi się od razu przypomniało,
że właśnie podczas tych spotkań, których odbyły się w sumie dwa, za każdym razem była wyczuwalna taka specyficzna aura...
w zasadzie to nie wiem jak to opisać, bo nie rozmyślałem o tym jakoś specjalnie, ale no coś takiego było, takie właśnie "coś"
że laska na swój sposób cię kręci, ale jednocześnie wiesz, że nic z tego nie mogłoby być, chociaż w sumie... Nie, jednak nie

Moze jestem jakas dziwna, ale wg mnie ta nauczycielka od undestanda starala się być zwyczajnie mila, a tu takie daleko idące..hehe.
Muszę chyba zrewidować swoje podejście co do zasad międzyludzkich :roll:

A co do stricte tematu, to wydaje mi się trochę dziwnie sformułowany, ale niech tam, nie będę się czepiac..

no właśnie, przecież taka wspólna praca nad sylwetką mogłaby być całkiem przyjemna Nie dostrzegasz potencjału John

Raczej: im dalej w las w tym więcej drzew.

W lesie drzewa to norma.

Oczywiście, ze jest. Przecież nie napisałem, ze jest to niezbędne.

@Benita72 No cóż, reszta się łapie w temacie jakoś. Może nie rozumiesz po prostu podanych przykładów, bo odbierasz ludzi inaczej.

A co do facetów, to wypowiadając się za siebie stwierdzam, ze z wiekiem i kolejnymi doświadczeniami charakter jest coraz mniej interesujący, bo A) Masa kobiet jest straaaasznie wręcz zadziwiająco podobna do siebie pod wieloma względami B) Charaktery większości z nich nie nadają się do jakiejkolwiek dłuższej relacji... więc do krótszej wystarczy sam wygląd, hehe.

Ano... szukasz osoby, z którą możesz stworzyć związek. I masz dwóch kandydatow. Załóżmy, ze z wyglądu i charakteru tak ogólnie są ok i nadają się. Z tym, ze jeden budzi typowo seksualne uczucia u Ciebie, a drugi nieco takie bardziej cieplejsze, ale mniej seksualne. O ile czegoś takiego rzecz jasna doznajesz. Co wybierasz, jak to u Ciebie wygląda i wszystkie z tym związane zjawiska.

To w sumie interesujące dla mnie spostrzeżenie, bo nie znam jakiejś zawrotnej liczby ludzi a mimo to nie spotkałam nawet dwóch charakterologicznie analogicznych kobiet. Może ludzie zaczęli się unifikować a ja to przegapiłam, ale ta tendencja jedynie kobiet się tyczy ? Bo może problem w kierowaniu uwagi jednak leży ?

No właśnie zależy od kobiety. Dla mnie zdecydowanie osobowość/duchowość mężczyzny bierze górę nad fizycznością.
Ostatnio w pracy poznałam kogoś takiego z tym plusem że oprócz ciekawej odpowiadającej mi osobowości gratisem jest również jego fizyczność. Podoba mi się i z wyglądu i z charakteru. U mnie seks schodzi na dalszy plan.
Gdyby udało się nam (a bardzo bym tego chciała bo to naprawdę wyjątkowa relacja, coś zupełnie innego niż dotychczasowe moje związki) na pewno seks byłby dodatkiem do całości. Widzę również po nim, że nie bierze mnie pod uwagę czysto seksualną. Gdyby był nastawiony na "zaliczenie mnie" potraktowanie jako nowe doświadczenie nie przeszkadzało by mu to że jestem po nieudanym toksycznym małżeństwie i mam dzieciątko - tak sądzę.