Rozstanie po ponad 10 latach związku - Netkobiety.pl

SonyXperia napisał/a:

cslady napisał/a:

Nie liczę, że w sądzie obejdzie się bez emocji i nie mam zamiaru zgrywać tam obojętności. Prawnicy są od dbania o mój interes - ja mogę jedynie opowiedzieć o ostatnim roku ze swojej perspektywy. On będzie musiał wtedy tego wysłuchać. Poza sądem nie mam mu niczego do powiedzenia, a gdyby mnie nękał wiadomościami (czego przecież nie robi), to na to również są odpowiednie paragrafy.

Ja Ci mam do powiedzenia jeszcze tyle, że czasem w pewnych sprawach zbyt duże nadzieje wiąże się z tymi paragrafami i prawnikami. Żadnen prawnik nie rozwiedzie się za Ciebie. Będzie miało znaczenie to, co Ty powiesz, jak powiesz oraz jak się zachowasz. Tak samo jak żaden paragraf nie zagwarantuje Cie spokoju emocjonalnego jaki sama sobie wypracujesz w relacji do jm.
Nie wiem, jakimi uczuciami kierujesz się jeszcze do niego, na ile on jeszcze coś dla Ciebie znaczy. Natomiast zwracam uwagę na to - i nie jestem przy tym jedną jedyną osobą, która tak uważa - że jm mimo wszystko jeszcze coś tam dla Ciebie znaczy, bo to co czasem piszesz, świadczy nie tyle o tym że nie chcesz stawać z nim do przepychanek, lecz o tym że liczysz się z jego uczuciami, podczas gdy on ma je kompletnie w nosie. Taka dysproporcja się nasuwa na myśl.
I oczywiście, absolutnie nie musisz mnie przekonywać, że jest inaczej. To jedynie moje spostrzeżenia do Ciebie.

Ja mam podobne odczucia .
Jestem w podobnej sytuacji i byłam już na sali sądowej i nie pokladałabym zbytniej nadziei w paragrafach i sądach, bo wierz mi nie będziesz tam mogła zbyt wiele powiedzieć , bo procedury i nikogo tam nie obchodzą twoje uczucia , poza jednym pytaniem.

Pewnie ,że adwokat pomoże, ale nie załatwi niczego za Ciebie, dla adwokata i sądu jesteś tylko kolejną sprawą, ich nie obchodzą Twoje uczucia, odczucia, tylko "zamknięcie" sprawy.
W sądzie każda ze stron ma takie samo prawo do wypowiedzi i słowa każdej ze stron będą brane pod uwagę, choć wiadomo jak jest prawda to trzeba o tym przekonać sąd i ławników.
Owszem druga  strona może kłamać i powinna to poprzeć dowodami, ale zeznania strony to też dowód.
Radżę nie liczyć na "sprawiedliwość " w sądzie, bo można się zdziwić bardzo, lepiej przygotować się na siłę argumentów i nie liczyć na to ,że ktoś w sądzie będzie kierował się uczuciem "sprawiedliwości", raczej literą prawa a paragrafy nie mają uczuć .
Ja jestem rozczarowana, ( sprawa w toku ), systemem i jm i podobnie jak autorka wcześniej myślałam jak ona.
Spodziewałam się uczciwości po człowieku, który podobnie jak jm autorki pokazał całą gamę nieuczciwości.
Trzeba brać pod uwagę ,że to co się do tej pory wydarzyło to jeszcze nie wszystko, jeszcze wiele rzeczy zaskoczy i to nie pozytywnie, zarówno jm jak i system.

i takie podobne bzdury, a słowa każdej strony są tak samo ważne dla systemu,

Tak za tym systemem też stoi człowiek, ale dla niego nasza historia i nasze uczucia nie mają znaczenia.

QuQu napisał/a:

i takie podobne bzdury, a słowa każdej strony są tak samo ważne dla systemu,

Tak za tym systemem też stoi człowiek, ale dla niego nasza historia i nasze uczucia nie mają znaczenia.

Zdziwiłabyś się jak czasem mają i jak trudno jest podjąć niektóre decyzje, kiedy inaczej nie można a trzeba to zrobić.
To wbrew pozorom jest mit że sąd "nie utożsamia się" z żadną ze stron. Sąd nie może jedynie postępować według takiego utożsamiania się

Ale ja nie oczekuję "sprawiedliwości od systemu". Oczekuję, że zrobię to, co mogę i co ma być, to będzie. Dla mnie rozwód to formalność, którą chcę mieć z głowy. Współczuję, jeśli u kogoś innego rzeczywiście dużo zależy od takiej rozprawy, ale u mnie to nie jest aż tak skomplikowane. Nawet jeśli jm będzie stosował ciosy poniżej pasa, to może coś ugrać jedynie w ograniczonym zakresie. Jak już to bardziej mnie martwi kwestia opieki nad dziećmi, żeby mu coś nie odbiło, ale na razie on po prostu nie jest tym zainteresowany.

I właśnie dlatego, ze jeszcze musisz się z nim jakoś rozwieść, moim zdaniem, powinnaś reagować na jego smsy, na wszystkie jego działania względem Ciebie. Na olewanie go, będziesz mogła sobie pozwolić dopiero po rozwodzie.

Snake napisał/a:

SonyXperia napisał/a:

I właśnie dlatego, ze jeszcze musisz się z nim jakoś rozwieść, moim zdaniem, powinnaś reagować na jego smsy, na wszystkie jego działania względem Ciebie. Na olewanie go, będziesz mogła sobie pozwolić dopiero po rozwodzie.

Przecież on to pisze po to żeby ją sprowokować do pyskówki, żeby napisała coś głupiego, o jedno zdanie za dużo..[..]

I dlatego trzeba mu odpisywać coś mądrego, żeby potem jeszcze mieć na dowód to, jak w sytuacji, kiedy było się nękanym, mimo to starło się rozmawiać normalnie i spokojnie

Sony wogole się nie powinno odpisywać na zaczepki, tak jak pisze Snake. Takie jest zdanie mojego adwokata i psychoterapeuty. I ja się tego trzymam, to są specjaliści i wiedzą co mówią.
Ja piszę i dzwonię jedynie w sprawie dzieci, wszelkie próby zejścia z tego tematu ucinam natychmiast.

Dla sądu nie ma to żadnego znaczenia ani w kwestii rozwodu, bo to dzieje się już po rozpadzie małżeństwa i nie to doprowadziło do jego rozpadu, ani w kwestii dzieci, bo nie ma znaczenia kto jak wysoką kulturę sobą prezentuje.
Dzieci maja prawo do kontaktów z ojcem a ojciec ma obowiązek się z dziećmi kontaktować.
Ale nikogo do niczego nie zmusisz, nawet wyrokiem sądowym .
Jak jm mąż autorki nie będzie przejawiał chęci to nikt go nie zmusi, oczywiście są jakieś środki prawne, ale nie chodzi o to żeby ojcu dzieci siłą wciskać, skoro on ich nie chce.

Jak najbardziej może mieć. Przedstawia sposób traktowania drugiej strony. Mimo wszytko w oczach sądu jest pod tym względem "dobrze wypaść" Bo jaki to problem wykorzystać takie zachowanie i powiedzieć "tak właśnie byłam cały czas traktowana przez męża - arogancko, bez szacunku... to jego zachowanie doprowadziło do rozwodu... jego wina Tak samo traktuje dzieci, boję się o nie itd., itp.

SonyXperia napisał/a:

Jak najbardziej może mieć. Przedstawia sposób traktowania drugiej strony. Mimo wszytko w oczach sądu jest pod tym względem "dobrze wypaść" Bo jaki to problem wykorzystać takie zachowanie i powiedzieć "tak właśnie byłam cały czas traktowana przez męża - arogancko, bez szacunku... to jego zachowanie doprowadziło do rozwodu... jego wina Tak samo traktuje dzieci, boję się o nie itd., itp.

Tego właśnie nie wykorzystałabym w taki sposób. Poza olewaniem kontaktów jm nigdy nie był wobec dzieci arogancki, nie unosił się itp. I nawet jeśli teraz go nie znam i jestem bardzo nieufna, gdyby chciał zabrać dzieci na weekend, to nigdy nawet nie zasugerowałabym w sądzie, że jm może źle potraktować dzieci w bezpośrednim kontakcie. Póki co nie dał mi powodu, by tak myśleć.

Każdy sąd i każdy człowiek zdaje sobie sprawę ( a przynajmniej powiniem ) że po rozstanu są różne skrajne emocje.
Dla celów dowodowych odnośnie rozpadu małżeństwa nie mają znaczenia takie smsy jakie jm autorki napisał, no chyba że napisze że od 3 lat ma ten romans, to tak, ale zaczepki słowne mające na celu " dokopanie komuś" naprawdę nie mają znaczenia, tym bardziej po rozpadzie związku nie mogą być przyczyną a przyczyną rozpadu w tym przypadku jest osoba trzecia. A powodem powstania tej przyczyny ( kochanki) mogą okazać się te "poziomki "
Jełśi chodzi o kontakt w sprawie dzieci to jestem jaknajbardziej za tym, aby w takim przypadku odpisywać, ale wtym przypadku nie dotyczyło to dzieci.

Tonia80 napisał/a:

Sony wogole się nie powinno odpisywać na zaczepki, tak jak pisze Snake. Takie jest zdanie mojego adwokata i psychoterapeuty. I ja się tego trzymam, to są specjaliści i wiedzą co mówią.
Ja piszę i dzwonię jedynie w sprawie dzieci, wszelkie próby zejścia z tego tematu ucinam natychmiast.

Jeśli nie potrafi robić się tego umiejętnie, to nie powinno się.
Może adwokat widzi ze dałabyś się sprowokować i jeszcze zaszkodziła sama sobie, wiec Ci to odradza To mądrze z jego strony.

SonyXperia napisał/a:

Ja to widzę tak, tak ogólnie - on Ci wbił nóż prosto w serce, a Ty z tym sercem jeszcze do niego na dłoni...

Niestety, ale też tak to odbieram.
CsLady, nie chodzi o to by go atakować, być wrzodem na jego tyłku, ale kurczę, trochę więcej pewności siebie, bo póki co, to on robi co chce a Ty mu na to pozwalasz, bo nie chcesz się kierować emocjami. Wierzysz, że człowiek z którym byłaś 10 lat, zostawił Cię perfidnie dla innej, w sądzie okaże skruchę? Przecież to chodzi o jego dobro, a nie o karę za grzechy. Jego nowy nabytek na pewno mu o tum przypomni i wiedz, że łatwo nie będzie.

Cały czas patrzysz na niego przez pryzmat tych kilku udanych lat w małżeństwie, gdy tymczasem on już jest innym człowiekiem. Tu nie ma miejsca na sentymenty.

Pokręcona Owieczka napisał/a:

SonyXperia napisał/a:

Ja to widzę tak, tak ogólnie - on Ci wbił nóż prosto w serce, a Ty z tym sercem jeszcze do niego na dłoni...

Niestety, ale też tak to odbieram.
CsLady, nie chodzi o to by go atakować, być wrzodem na jego tyłku, ale kurczę, trochę więcej pewności siebie, bo póki co, to on robi co chce a Ty mu na to pozwalasz, bo nie chcesz się kierować emocjami. Wierzysz, że człowiek z którym byłaś 10 lat, zostawił Cię perfidnie dla innej, w sądzie okaże skruchę? Przecież to chodzi o jego dobro, a nie o karę za grzechy. Jego nowy nabytek na pewno mu o tum przypomni i wiedz, że łatwo nie będzie.

Cały czas patrzysz na niego przez pryzmat tych kilku udanych lat w małżeństwie, gdy tymczasem on już jest innym człowiekiem. Tu nie ma miejsca na sentymenty.

A moim zdaniem popadacie z jednej skrajności w drugą. Z sercem na dłoni podeszłabym do niego wtedy, gdybym była gotowa mu wybaczyć czy w ogóle rozważyć powrót do niego, jeśli padłby na kolana. Mnie nie zależy na tym, żeby on okazał skruchę, ani na tym, żeby poniósł karę za grzechy. I tak, nie jest już człowiekiem, na którym mi zależało. Jest kimś innym, obcym. Tylko że to niczego nie zmienia. Traktuję go teraz tak samo jak traktowałabym każdą inną obcą osobę - nie kieruję się negatywnymi emocjami, tylko rozsądkiem. Żebym kierowała się negatywnymi emocjami, to musiałby je we mnie wzbudzać.

No to dostarczam adwokatowi dobry materiał, pokazuję smsy z obraźliwymi wyzwiskami i groźby, bez moich odpowiedzi (bo ich nie udzielam). Zresztą niedawno mieliśmy spotkanie i jest całkiem zadowolony z moich dowodów, są wiarygodne i całkiem sensowne.
To jedno a drugie mówi mój psychoterapeuta, że zasada zero kontaktów to najlepsza forma szybkiego pozbycia się psychofaga z życia. I jeśli ja mu zacznę odpowiadać to jedynie ja na tym ucierpię, moja psychika i emocje. Bo dla niego to siła napędowa, on karmi się złymi emocjami i w ten sposób próbuje mnie do tego nakłonić. Jak tego ode mnie nie otrzyma to poszuka sobie kogoś innego, i oto chodzi. Oni mają zupełnie inną logikę niż ludzie zdrowi, dla niego jakakolwiek moja odpowiedź to zachęta do kolejnej wymiany zdań, obwiniania mnie i obrażania. Po co mi to?. Smsy ignoruję, natomiast jeśli zaczyna coś takiego mówić mi w cztery oczy (np. zdechniesz sama bo mnie sponiewierałaś i wyrzuciłaś) lub przez telefon to od razu stanowczo mówię, ze sobie tego nie życzę i kończymy rozmowę, rozłączam się lub odchodzę.

Tonia80 napisał/a:

No to dostarczam adwokatowi dobry materiał, pokazuję smsy z obraźliwymi wyzwiskami i groźby, bez moich odpowiedzi (bo ich nie udzielam). Zresztą niedawno mieliśmy spotkanie i jest całkiem zadowolony z moich dowodów, są wiarygodne i całkiem sensowne.
To jedno a drugie mówi mój psychoterapeuta, że zasada zero kontaktów to najlepsza forma szybkiego pozbycia się psychofaga z życia. I jeśli ja mu zacznę odpowiadać to jedynie ja na tym ucierpię, moja psychika i emocje. Bo dla niego to siła napędowa, on karmi się złymi emocjami i w ten sposób próbuje mnie do tego nakłonić. Jak tego ode mnie nie otrzyma to poszuka sobie kogoś innego, i oto chodzi. Oni mają zupełnie inną logikę niż ludzie zdrowi, dla niego jakakolwiek moja odpowiedź to zachęta do kolejnej wymiany zdań, obwiniania mnie i obrażania. Po co mi to?. Smsy ignoruję, natomiast jeśli zaczyna coś takiego mówić mi w cztery oczy (np. zdechniesz sama bo mnie sponiewierałaś i wyrzuciłaś) lub przez telefon to od razu stanowczo mówię, ze sobie tego nie życzę i kończymy rozmowę, rozłączam się lub odchodzę.

Znowu napiszesz  ze to poniżej pasa, ale jeśli potrzebujesz psychoterapeuty to potrzebujesz go z jakiejś przyczyny, czyli sama nie jesteś w stanie udźwignąć ciężaru tego co Cie spotkało. Wybacz, ale dla mnie to oznaka słabości człowieka, nawet jeśli ona jest przejściowa. Pewnie jesteś w takim stanie, ze lepiej dla Ciebie trzymać się z dala od kogoś kogo zachowanie nie wpływa na Ciebie pozytywnie. To jedno. Realia wymiaru sprawiedliwości to drugie.
Psychoterapeuta tłumaczy Ci jego zachowanie w określony sposób, a uwierz mi, ze to wcale nie jest takie rzadkie zachowanie względem kogoś, względem siebie. Ludzie potrafią się przeciągnąć przez taki rynsztok ze trudno uwierzyć i każdego z nich rozwodzącego się można by nazwać psychopatą.

Profesjonalizm kończy się tam, gdzie w końcu trafia kosa na kamień.

SonyXperia napisał/a:

Profesjonalizm kończy się tam, gdzie w końcu trafia kosa na kamień.

Wybacz ale nie wiesz o czym piszesz. Menda siedzi i się chwilowo nudzi "a chłe, chłe napiszę sobie do wciąż małżonki...". Wciąż małżonka zapewne się nie nudzi, bo ma na głowie dwójkę dzieci. Ty oczekujesz, że zamiast zajmować się dziesiątkiem innych pożytecznych spraw, jak też swoimi obowiązkami wobec dzieci podejmie rzuconą przez męża rękawice i będzie się z nim przerzucać uszczypliwościami, a nie przepraszam, będzie się pilnować i odpisywać tylko w mądry i wyważony sposób. Niechby i tak w ten sposób realizuje jego zamiar tj. "pozawracam jej dupę" żeby nie powiedzieć "namieszam jej w głowie". Jest to klasyczne zagranie określane w internecie jako trollowanie. Rzucasz coś prowokacyjnego i obserwujesz z rozbawieniem jak kolejni ludzie się na to rzucają. Zabawne jest już samo to, że reagują, a co dopiero mówić w jaki sposób. Mąż cslady ją w tej chwili zwyczajnie trolluje i czeka z utęsknieniem aż ona chwyci przynętę.
Teraz ty mi odpiszesz zdanie przeciwne gdyż, ponieważ, albowiem i... tak to się właśnie kręci Ja akurat oddałem dużą robotę i się nudzę, domniemywam, że ty obecnie także. Myślisz, że cslady nie ma w co rąk włożyć?

SonyXperia napisał/a:

Wyczuwam irytację. Jak na prawdziwego profesjonalistę zaczepek, które na pewno wyprowadzą w końcu z równowagi - nie przystoi taka słabość

He, he, a to też stare zagranie
No sama widzisz, że my tak możemy godzinami ale moim dzieciakom żona obiad poda, opierze i nawet ja się na to załapię
Czasem można sobie nawet w kajeciku notować ile czasu zajmuje zanim przyjdzie wiadomość "j..b. się palancie!"

Oczywiście, że gdyby wspomniał o dzieciach, to bym odpisała. Nawet gdyby pytał w jakiś dziwno-nieprzyjemny sposób. Ja mu nie zamierzam utrudniać kontaktu, wprost przeciwnie - wiele razy mówiłam mu, że nie będę się z nim kopać, ale zawsze mu odpiszę czy się z nim umówię, jeśli będzie chciał kontaktu z dziećmi. On dobrze o tym wie.

SonyXperia napisał/a:

w czym był problem aby mu w takim razie odpisać np. "dzieci tęsknią" lub coś w tym stylu.

Bo jak kobieta pisze "dzieci tęsknią", mężczyzna myśli - o ho, ho już jej rura mięknie i tęskni

SonyXperia napisał/a:

A czy ja Cię prosiłam abyś odpowiadał za @cslady? Ja nie chcę wiedzieć czego ona się obawia o tym co on sobie pomyśli, ale dlaczego tak bardzo obchodzi się z nim jak z jajkiem w kwestii dzieci. O dzieciach można mu napisać na tysiące sposobów.

Och pardon, po prostu z tego co się zdążyłem zorientować cslady jest kumatą, rozsądną dziewczyną, która wie że:
- nie wciśniesz facetowi dzieci jeśli go to nie interesuje,
- granie "na dziecko" budzi w mężczyźnie co najwyżej zażenowanie i politowanie.

SonyXperia napisał/a:

Gdyby napisał, lecz jak do tej pory nie napisał. Niestety... Za to napisał wiele innych rzeczy. A więc czekasz kiedy on w końcu, łaskawie wyciągnie do was rękę w tej kwestii. Czyli Tobie zależy na tym żeby jemu zależało na własnych dzieciach mimo tego że on jak na razie ma to gdzieś. Czekasz na taki sms od niego? Ale tak szczerze? Czy może jednak jest tak, że gdzieś w tych dzieciach upatrujesz tego punktu zaczepienia pomiędzy wami? Bo jeżeli naprawdę zależy Ci na tym żeby dzieci miały kontakt z ojcem, to ja naprawdę nie rozumiem, w czym był problem aby mu w takim razie odpisać np. "dzieci tęsknią" lub coś w tym stylu. Nie chcesz go drażnić? A może boisz się ostatecznego zderzenia z brutalną rzeczywistością, kiedy taka wiadomość pozostanie bez echa.

Napisanie "dzieci tęsknią" jest według mnie zwyczajnie słabe. Czy on nie wie, że tęsknią? Jeśli zostanie uświadomiony to co? Nagle się odezwie? Nie odezwie się, bo ma to gdzieś, więc taki sms nie ma najmniejszego sensu. On jest dorosłym człowiekiem i sam musi ponieść konsekwencje tego jak się zachowuje. Po rozstaniu przez jakiś czas zabiegałam o to, żeby miał kontakt z dziećmi, ale skoro on go nie chce, to nie jestem mu w stanie niczego narzucić. To co mogłam, to zrobiłam. Nie rozumiem po co w ogóle miałabym do niego wypisywać? Szkoda mi czasu na niego i na takie dziecinne zagrywki - bo tak, to jest dla mnie dziecinne.

SonyXperia napisał/a:

Nie kupuję tego. W tej części Twojej historii coś mi mocno zgrzyta. Co jest słabego w kontakcie matki z ojcem dzieci w ich sprawie?

Sony, wiercisz dziurę w brzuchu. Przecież cslady napisała. To nie jest głupi koleś o inteligencji rozwielitki. Ogarnięcie, że dzieci tęsknią nie przekracza jego horyzontów, a cslady nie jest jego sumieniem. Nie interesuje się, bo ma to, być może chwilowo, w nosie i już. Jego sprawa.

Wiem, że to całkiem popularna kobieca metoda na budowaniu w facetach poczucia winy [...]

Jest ale incydentalnie. [...];)