Sprzeczne sygnały eks? - Netkobiety.pl

Przeczytaj co napisałeś! Przeczytaj rok swojej walki! Czy Ty nie widzisz, że Syreni śpiew odebrał Ci resztki rozumu?

To sprawdź kiedyś co tam jest. Jak na razie niby możesz zajrzeć, ale Ona wie że tego nie zrobisz bo boisz się sceny, że jej nie ufasz. Życie jeszcze nie nauczyło Cię ufaj i sprawdzaj?
Poza tym, Pani doktor musiała by Cię uważać za niezłego pierdołę jakbyś coś tam znalazł... mieć inny email, nawet drugi tel to nie problem... ale Ty ufasz myszce i nic nie sprawdzisz.

Wydaje mi się że ją rozumiem. Nie akceptuję, ale rozumiem dlaczego tak się zachowuje.

I nie jest to wyrachowanie ani okrucieństwo.
Być może niektóre jej zachowania są okrutne na swój sposób, ale nie wynikają z powyższych.

Może to też kwestia mojej perspektywy - okrucieństwo wg mnie jest z premedytacji.

Okrucieństwa nie biorą się z premedydacji, tylko z braku wyobrażni i  empatii. Taki człowiek nie umie postawić znaku równości pomiędzy swoimi i cudzymi uczuciami.
Nie grzeszy też wyobraźnią wybiegającą zbyt daleko.
Wybacz, ale wydaje mi się, że Ona nie dba o Ciebie ale i o tego chłopca wbrew pozorom też nie, skoro pozwala na mieszanie mu w głowie dwoma tatusiami.. Dba o siebie i być może w jakiś chory sposób o tamtego.
Masz kobietę piękną, seksowną, okrutną i bez wyobrażni... taką.. sorry..
Może ona czasem się mocno wzruszać jakimś pieskiem ze złamaną nogą, a żle potraktować człowieka z którym jej nie po drodze

Czekaj, czakaj... a czym opisana sytuacja różni się od tej Twojej teraz? Przecież Ona też się waha by z Tobą być. Mówisz o niej "moja kobieta", ale ona wcale Twoja nie jest. Jesteś jej kochankiem, opiekunką jej dziecka i w sumie tyle.
Jej wymówki świadczą o jej braku miłości do Ciebie a co za tym idzie - chęci stworzenia z Tobą prawdziwej relacji.
Masz swoje niewątpliwe plusy - jesteś na każde zawołanie, dobrze się sprawdzasz w opiece nad jej dzieckiem, ma z Tobą seks i towarzystwo na wypady... ciężko z czegoś takiego zrezygnować.
Ale jej serce jest zajęte. Zresztą podświadomie sam zdajesz sobie z tego sprawę o czym świadczą Twoje słowa:

Byłbyś wspomnieniem gdyby pan ojciec bardziej się wykazał, że zasługuje na szansę.
Tak ją bronisz, taki byłeś pewien, że ją z tym facetem nic prócz dziecka nie łączy, nie zaszło o mimo, że Cię w tej kwestii zawiodła, dalej próbujesz to jakoś przekuć, by wyszło na Twoje wmawiając sobie, że nie spali ze sobą bo nie mieli kiedy..
Jak myślisz, dlaczego ona Ci o tym powiedziała? Z punktu widzenia kobiety powody są dwa: 1. z obawy, że on sam Ci to pierwszy zakomunikuje 2. chciała Cię powoli oswoić z tematem, że tamten nie wypadł tak całkiem z obiegu... 

BTW jak się musi czuć facet, który się dwoi i troi by zaimponować kobiecie, dba o nią i jej dziecko a ona nie pozwala mu u siebie nocować bo "coś tam"? Naprawdę trzeba być frajerem by wierzyć w jej tłumaczenia, że nie chce mącić dziecku w głowie, kiedy spędzacie razem dnie i popołudnia/wieczory. Jak dla mnie powód jest oczywisty - pan ojciec nadal jest w obiegu, dlatego ona nie zaryzykuje zamieszkania z Tobą bo wtedy zamknie drzwi tamtemu.
Sam stwierdziłeś, że tamten facet się bardziej stara, staje się zazdrosny, kiedy Ty się pojawiasz... a ona bardziej się o Ciebie stara, kiedy Ty się oddalasz. Nie chcę być złym prorokiem, ale dla mnie to nie jest zwykłe zagubienie - ona Ciebie zwyczajnie wykorzystuje.
Skąd wiesz, że jemu nie powiedziała coś w stylu: gdybyś się tak starał i zajmował dzieckiem jak Beckett, to bym się zdecydowała być z Tobą? I teraz czeka na jego reakcję... Ciebie trzymając w obwodzie na wszelki wypadek jakby tamten kolejny raz nie zdał egzaminu. I tak jak Ty łapiesz się na to, że ona się wahała ale nie zdecydowała z nim być, tak samo on widzi szansę póki nie jesteście prawdziwą parą - w końcu nawet u niej nie nocujesz...
Te jej tłumaczenia o strachu, dobru dziecka itd. są tylko po to by przeciągnąć tą sytuację jak najdłużej się da - aż ojciec dziecka pokaże, że mu naprawdę zależy i jest w stanie udźwignąć odpowiedzialność. Gdyby ta kobieta Cię kochała i chciała z Tobą stworzyć rodzinę, to by się nie wahała.
A to, że nawet jej matka prosi Cię o cierpliwość... cóż.. każda matka myśli w pierwszej kolejności o dobru dziecka i wnuka - jak nie wyjdzie z tamtym facetem, to dobrze by obok córki był taki Beckett.
Może i wychodzisz związek z tą panią, ale pozbawiając się "jaj" bo ewidentnie piłeczka jest po tamtego faceta stronie. Gdyby to jeszcze był jakiś facet z zewnątrz, ale to jest ojciec jej dziecka i zawsze będzie obok. I tak jak powiedziałeś, tylko winni się tłumaczą. On niby teraz poszedł w odstawkę, ale ... to tylko kwestia czasu.
Człowiek zakochany jest słaby i ślepy.. to bardzo wyraźnie widać po Tobie.
Ile i jak długo będziesz przekraczał swoje granice komfortu biegając do psychologa itd.? Podejrzewam, że póki będziesz miał dobry seks dający złudzenie bliskości... nie patrząc, że Pani wyprasza Cię z domu na noc jak jakiegoś... już nie dokończę... bo mi żal Ciebie.

Ale kto powiedział że Ona nic nie daje? Ona też się angażuje. Pomijając bliskość i namiętność, którą dostaję, to jest żywo zainteresowana moimi sprawami, mam w niej wsparcie, uprane i poprasowane ciuchy, kupione kosmetyki czy pierdoły do mieszkania do których ja nie mam głowy, mam zawsze ugotowany świetny obiad kiedy jestem u nich, pomoc w drobnych sprawach, itd.

Nie czuję się tu wykorzystywany.
Nie jest też tak że jestem zawsze dostępny. Wtedy gdy ona się odsuwa, to ja też. Mam resztki szacunku do siebie i nie idę tam, gdzie mnie nie chcą.
Po takim krótkim epizodzie ochłodzenia, skracamy dystans i jest to obopólne.
Oczywiście ten rollercoaster mnie męczy, moje odsuwanie się jest reakcją. Chcę stabilnej relacji.

No jednak mocno się różni. My de facto jesteśmy parą, niezależnie od deklaracji "na życie". Z kochankiem odwiedzasz rodzinę i znajomych? Pozwalasz mu na usypianie dziecka i budowanie więzi? To nie jest relacja jak z nianią - do niani nie tęskni, nie mówi jej że ją kocha i nie przytula się do niej. Kochanka od takich relacji z dzieckiem to się odsuwa i spotyka z nim na seks w nocy.
Wierzę że W TYM momencie Ona nie waha się czy z nim być. Wahania miała krótko w marcu. Co oczywiście nie świadczy że za jakiś czas znowu nie będzie miała wahań - tego się boję. Wtedy się nie spotykaliśmy, zakończyliśmy związek definitywnie (tak nam się wydawało).

Rację masz co do braku miłości. Tak mi się wydaje. To znaczy wiem że ona mnie kocha - ale za mało i zbyt niestabilnie, zależnie od bliskości w relacji i jej poziomu lęku, oględnie mówiąc.

Masz rację. Moje potrzeby dot. związku nie są spełniane. Ja spełniam jej wszystkie potrzeby - włącznie z dostrajaniem się do jej wahadła uczuć.
To ona ustaliła zasady gry, a ja nie umiem zmienić zasad. Próbuję, ale na moim gadaniu się kończy.

Taka jest prawda.

I wiem że dojrzały emocjonalnie człowiek powinien z tej relacji uciec, by chronić siebie i dać sobie szansę na normalny związek. Jesteśmy z moją panią doktor siebie warci.
Toksyczny schemat, robaczywe dwie połówki jabłka.

Nie, tego się nie boję. Jeśli miałaby wskoczyć w jego ramiona, to by to zrobiła. Wiem że w tym momencie jestem jedynym. Ale jak pisałem - nie mam wiary że tak będzie zawsze i nie zdarzą jej się odpływy ku eks - zwłaszcza w sytuacji kryzysów w związku. Ona idealizuje, zawsze tak miała. Mnie, swoją pierwszą miłość (z podstawówki!), idealizowała przez kolejne 20 lat i zawsze byłem w jej głowie, nawet jak była w innych związkach. Mi jest obcy taki sentymentalizm. Ale to taka dygresyjka.

Nie jestem blisko, czy tym bardziej za blisko. Zachowuję się jak w normalnym związku.

Ja doskonale wiem czego się boję przy stawianiu granic. Powiedzenie "albo jesteśmy razem i robisz to o co proszę, albo koniec na zawsze" może być dla mnie równoznaczne z końcem relacji na zawsze. Ze stratą, której się boję. Zrobiłem to dwa razy, ale za każdym razem jeszcze tej samej nocy lądowaliśmy w łóżku i następowały dni miodowe.

Tak. I tego jestem pewien.
Jesienią była taka sytuacja, że moja babcia dostała wylewu i została sparaliżowana. Stanęliśmy przed decyzją jak zapewnić babci opiekę. Moja dziewczyna...namawiała mnie żebyśmy wzięli babcię do siebie, że powinna być wśród bliskich, a nie w domu starości. Babcia zmarła po miesiącu niestety, ale moja dziewczyna bardzo mnie tym ujęła. A ledwo znała moją babcię.
Nie jest też materialistką. Sama doskonale zarabia i nie patrzy czy ktoś jest w stanie dotrzymać jej kroku.
Tu jestem spokojny.

I tak i nie.
Głową rodziny się czuję.
Luźny, radosny - tylko gdy jestem z nimi. Bo wtedy wszystko jest dobrze.

Reasumując, nie jestem szczęśliwy w tej relacji i to oczywiste. Nie byłoby tematu na forum.

I co powoduje twój spokój? Ja nie mówię o zgraniu pod Ciebie, ja mówię o zajęciu się Tobą! Czy raptem zostawiłaby cię w swoim domu? Zmieniłby się twój status? Czy wysłała Cię do twojego mieszkania i odwiedzała Cię... no ale jak?

Rozumiesz o czym mówię? w jej życiu jesteś gościem od barterowej wymiany usług, a nie kimś kogo się kocha na dobre i na złe...

P.S.
Co do bycia filantropem z jej strony - wyjaśnia to dlaczego ojciec dziecka nie musi mieć pracy...

Myślę że bez kasy Tatuś zostaje gdzie jest a Ty dostajesz pięknego kopala z pół obrotu... po co Pani doktor drugi nieudacznik

Ten wątek jest tak zabawny, że co jakiś czas sprawdzam, czy Beckett coś napisał, czy nie. No i za każdym razem jest śmieszniej. Koleś jest napięty jak guma od majtek, a laska wodzi go za nos jak uczniaka. Wisienką na torcie jest fakt, iż jego (czy aby na pewno?;) Pani w marcu (3 miesiące temu) "wahała się" w związku z ojcem dziecka. Przecież to jest jak strzał w twarz, a Beckett wszystko sobie tłumaczy jak jakiś frajer, zamiast olać temat, zostawić zepsutą babę, jej dziecko (ma 3 lata - jeszcze nie jednego wujka zdąży polubić) i ojca dziecka, który gdyby tylko zostawił rodzinę nr 1, to nikt by w domu nie pamiętał kim był Beckett:) Już od roku wszyscy Ci piszą co masz zrobić, a Ty nadal swoje: "ona wiele daje", "ona wspaniała", "ona taka nie jest" itp. itd. Wystarczy 5 minut, żeby wysłała Cię do budy, no ale Ty "masz kontrolę" i "ona by nie mogła":) Pamiętaj - Ty jesteś zakochany i ona może Ci sprzedać nawet gówno w sreberku, a Ona mówi Ci, że Cię kocha, a to już coś innego.

jak tamten zostawi żonę, to Twoja sytuacja będzie zgoła odmienna.
Sorry Beckett- bo myślę, że masz naprawdę możliwość znależć sobie kochającą kobietę- ale przypominasz mi dojną krowę- dba się o nią, dobrze karmi, ona daje mleko, a jak trzeba to idzie po nóż..
I mleko to nie kasa- ona ją ma. Mleko to to, czego od tamtego nie dostaje i ona to docenia.I czule Cię głaszcze.
A Ty niby czemu jesteś robaczywe jabłko, co?
Bo umiesz dawać coś z siebie? To nie robaczywość- w niewłaściwą kobietę wkładasz uczucia.

Też tak myślę. Uważam jednak, że tamten może wiedzieć, że ona spotyka się z beckettem, ale nie przeszkadza mu to tak bardzo, bo w końcu on też sypia z żoną...
Co więcej... beckett może być jej potrzebny jako "wabik" na tamtego.. widać, że jest psem ogrodnika, więc wręcz go to podkręca. On "ma jeszcze" żonę - ona becketta. Ona nie czuje się tak wykorzystywana przez to, ale tylko oficjalnie, bo w głębi ducha chce, aby on rzucił wszystko i był tylko z nią. On tego nie robi, więc ona, żeby nie czuć się jak totalny przegryw - w zamian ma becketta.

To mniej więcej mam na myśli... z jednej strony jemu to przeszkadza, a z drugiej jego zainteresowanie panią doktor wzrosło (chęć powrotu ) odkąd ta ma becketta - czyli pies ogrodnika.

Niezależnie w jakim wieku by się nie było nie warto być z osobą, która bawi się nami i rani.

Aha - to lepiej być w emocjonalnej paraboli - byleby z kimś być? No ja mam inne zdanie na ten temat.

Nie wiem skąd masz te dane, ale w Polsce jest więcej kobiet niż mężczyzn Chyba o 1%
Zresztą wątpię żeby miało to jakieś większe znaczenie.

Beckett jeszcze nie rozumie tego, że to On jest diamentem w tym związku który na własne życzenie zredukował się do pospolitego węgla...

Bez zobowiązań, własne mieszkanie, dobra praca... gość może wybierać, przebierać mieć co chce - ale przez jego niską samoocenę, dzieciństwo i całą resztę On dla swojej myszki pokaże wszystkim że kijem Wisłę zawróci i po co?

Traci czas, energię, wypala się w imię swoich własnych kompleksów które kamufluje w tej relacji. Bez sensu. Lepsza nastolatka niż takie szambo. Z nastką można jeszcze liczyć, że wydorośleje i się zmieni, a tu będzie tylko gorzej.

Coż ja to wiem, będąc samotnym mężczyzną w średnim wieku mam tyle możliwości, że tylko dbać o serce żeby proszki wytrzymało i o bezpieczny ubiór żeby przypadkowo ojcem nie zostać. Kobiet na około jest tyle, że po co się decydować na jedną, dodatkowo ja z góry skreślam wszystkie dzieciate, to nie na moje nerwy.

Gracjana kobiet jest więcej, bo faceci umierają szybciej, ale to w wieku 50+. Wcześniej jest ogromna dysproporcja, ale w drugą stronę.

No ja znam dwie wolne. Z czego jedna co tydzień grasuje z innym, druga nie wiem. A trochę ich spotykam jednak, bo choćby drugi kierunek zaocznie robię. W moim rejonie od 17 roku życia zaczyna się z ich strony nieustający kasting na faceta i zmieniają ich jak rękawiczki plus ten ulamek nieco bardziej rozgarnietych wchodzi w stały związek i nie wychodzi. Nawet kumple się smiali, ze teraz znaleźć jakąś to cud. A dla mnie laska typu "mam narzeczonego, ale mi się nudzi" nie jest kandydatką na cokolwiek. Mieszkasz w Polsce? Skoro ich tak dużo, to dlaczego wszelkie portale i inne takie miejsca do poznawania to raptem max 10% kobiet, a reszta to faceci?

Oj Beckett. Zastanów się nad sobą. Mówiłeś o sesjach o psychiatry.
Jesteś na terapii? Znaleźliście powód Twojej obecności w tej relacji?
Widzę dużo podobieństw do siebie bo każdego normalnego gościa zmęczyło by takie przeciąganie sznurka, ale ty dzielnie trwasz.
Podświadomie chcesz coś zrobić żeby ona Cie w końcu pokochała, prawda? Bo chcesz dostać miłość której nigdy nie miałeś, tak?
Jest tyle Kobiet które mogłyby Ci to dać. Z którymi miałbyś pewność i ciepło. Mimo to, Ty wybierasz wahanie, chłód emocjonalny i sinusoidę.
Jakiś czas temu zaprzeczałeś kiedy pisałem, że obydwoje jesteście "jednostkami chorobowymi", dziś to przyznajesz.
Weź się za siebie chłopie i skończ to. Daj sobie żyć bo za jakiś czas cały eksplodujesz.

OK. Nic więcej nie napiszę. Good luck.

P.S.

Zupełnie nie wiem dlaczego twoja sytuacja kojarzy mi się z ta piosenką:

...

Znów widzieli ją z jakimś chłopem,
Znów pojechała do Saint Tropez,
Znów męczyła się, Boże drogi,
Znów na jachtach myła podłogi.
Tylko czemu ręce ma białe?
Chciałem zapytać - zapomniałem,
Ciało kłoniąc, skinęła dłonią, wsparła skroń o skroń
Znów zapadłem w nią jak w toń...

Tak. Przyczyna jest inna. Ale rozumiem też ze moja reakcja ujawniła negatywne cechy charakteru. I to spowodowało że zaczela sie odsuwac i rozstaliśmy się. Byłem bardzo trudny w codziennym zyciu. Ona boi się że w przypadku kryzysów w przyszłosci bedę reagował podobnie. Krytyką, agresją, cichymi dniami. Co mam rzec. Sam się siebie boję w tej kwestii.

Odnoszę wrażenie, że cała ta relacja jest dla Ciebie dużym obciążeniem beckett.
Nie chodzi mi tylko o niepewność i dysfunkcje; ty po prostu przestajesz siebie akceptować i lubić.
Zabawiłeś się już w psychologa i teraz będziesz robił wszystko żeby nagiąć swój charakter i stać się łagodnym misiem bo Pani doktor ma wątpliwości.
Nierówne to wszystko - jeśli Ty ją akceptujesz, to ona powinna też Ciebie. Nie tylko Ty byłeś trudny, ona również.
Takie gadanie, czego ona się boi nic nie wnosi bo to tylko jej puste słowa. Gdyby jej zależało, nigdy byś tego nie usłyszał bo przyjęła by Cię jakim jesteś.
Można robić dobrą minę do zlej gry, ale powiedzmy sobie szczerze - takie słowa to pewna forma manipulacji, nawet jeśli nie ma złych intencji.

Nie zgodzę się. Cholerne endorfiny przysłaniają trzeźwy osąd, zwłaszcza jak zauroczenie jest silne jak u nas było. Po czasie zaczynamy widzieć w pełni wady partnera i zaczynają nam przeszkadzać.

Zgadza się. I ona ma swoje uciążliwe wady, które ja jestem w stanie zaakceptować. Nie szukam ideału.
Być może po prostu jej uczucia są zbyt słabe do mnie, by zaakceptować moją osobowość. A może zwyczajnie do siebie nie pasujemy.
Bo tak na marginesie - co jest przyczyną że stwierdzamy że "nie pasujemy do siebie"? Brak silnych uczuć które dają paliwo do akceptacji wad? Czy wady partnera, które uniemożliwiają przejście ze stanu zakochania do pełnej miłości? Wg mnie to drugie. A przynajmniej u mnie drzewiej tak bywało.

Jestem PRAWIE codziennie - PRAWIE robi wielką różnicę.
Jestem zaangażowany w sprawy - no to wszyscy wiedzą, że TY jesteś zaangażowany:)
TRZYMAMY SIĘ tej głupiej zasady... - chyba ONA trzyma się tej zasady, a TY nieśmiało próbujesz się stawiać.
Ja tę sytuację rozumiem inaczej - to też wszyscy wiemy:)
Próbuj uprawiać seks w mieszkaniu gdy masz wokoło angażującego Cię we wszystko trzylatka. Nie muszę próbować, mam dwójkę dzieci i jak jest potrzeba, to się da. Najlepiej daj dziecku tablet i włącz jakąś grę, a zapomni, że żyjesz...
Jeszcze raz powtórzę - nie twierdzę, że ona Cię zdradza, ale Twoja wiara w to, że tak nie jest może być złudna.
Najczęściej powtarzanym sloganem przez zdradzanych jest: "Nie mogłem w to uwierzyć!".

Dokładnie, już wiele tygodni temu to pisaliśmy, m.in Roxann

"Póki Beckett będzie tańczył jak ona zagra, będzie miło i przyjemnie..."

ale widzę Beckett, że Ty idziesz jeszcze dalej, bo zacząłeś szukać problemów W SOBIE.

Włóż pomiędzy bajki że nie umie podjąć decyzji -zastanawiałeś się dlaczego nie chce podjąć tej decyzji? 
Według mnie odpowiedź jest prosta - bo jest jej tak wygodnie, a skoro tak jest to po co zmieniać coś co działa?
A że Tobie to przeszkadza to co z tego, zastosuje najstarszy sposób na świecie jak zatrzymać samca - sex.

Czyli Ty wkładasz swój czas, siebie w coś co tak naprawdę jest wielkim znakiem zapytania gdyż ciągle nie wiesz co dalej, gdyż ona nie wie czego chce i czy Ty jesteś tym czego ona chce i ona jest usprawiedliwiona bo Ty przecież wiesz że ona się waha i godzisz się żeby być delikatnie mówiąc przydupasem(bez urazy)
To Ty autorze nie potrafisz podjąć decyzji i jesteś winny zaniechania - znając jej "nie decyzję" Ty na to się godzisz -i tu jesteś winny. A co jeśli ona zdecyduje się z Tobą związać z łaski? lub braku lepszej opcji? nie przeszkadza to Tobie?.
Co do tego czy pani Ciebie zdradza - tego nie wiem - dziecko nie jest problemem żeby to zrobić. Chcesz mieć pewność kup dyktafon, taki np. zamaskowany- to będziesz miał pewność co robią lub o czym rozmawiają. Oczywiście ryzyko ale Ty nic nie tracisz, bo niczego nie masz.

Dokładnie. Postap jak samiec Alfa, czyli podejmij konkretną decyzję i trzymaj się jej. Twarde ultimatum a jak nie to baj. Jednak Ty tego nie zrobisz... Już rok zarzekasz się...

Ta.. z tego co zrozumiałam (choć może nie doczytałam) on się nawet boi konfrontacji z nim na luźniej stopie. Dowiaduje o nim od znajomych itd.

Obwiniasz siebie nie dlatego, że jesteś słaby- tylko dlatego, że gdy piłka jest po Twojej stronie, masz poczucie kontroli--
niestety ważne jest też rozpoznanie, kiedy jej nie mamy.. taka lekcja pokory..

Ja to znam i pewnie ludzie tu piszący- wielu też.
Dbaj o siebie- tu Twoja kontrola sięga- a niektóre rzeczy w życiu trzeba puścić..