Żona za granicą, chce rozwodu - Netkobiety.pl

Hey, jestem facetem po 30, przeczytałem cały temat i też się wypowiem co na ten temat myślę.

Moim zdaniem głównym powodem rozwodu jest ZDRADA - nie mogę pojąć i nie mogę sobie wyobrazić, że po 12 latach bycia razem głównym powodem rozwodu ma być życie singielki, kariera czy jakieś tam zabawy czy podróże. Przecież jeśli ludzie NAPRAWDĘ SIĘ KOCHAJĄ to co za problem przyjechać i bawić się razem i rozwijać się nawet na odległość - dla mnie to jest niemożliwe aby to był powód rozpadu małżeństwa skoro była wcześniej PRAWDZIWA MIŁOŚĆ bo chyba nikt nie bierze ślubu bez miłości prawda?

Moim zdaniem ta rozłąka doprowadziła do samotności owej kobiety i przez tą samotność pewnie poznała jakiegoś faceta o podobnych zainteresowaniach, który ją zafascynował i na 100% prawie jestem przekonany, że Cię zdradziła Dawid i to jest główny powód rozwodu, a ta terapia tak jak inni mówili ma służyć temu abyś w końcu zrozumiał, że to koniec i żebyś dał jej spokój. Tak to widzę.

Jednak bycie razem 12 lat daje Ci prawo do poznania wszelakiej prawdy, nawet tej najgorszej i moim zdaniem, skoro żona nie chce Ci powiedzieć, jaki jest prawdziwy powód to powinieneś wymusić na niej wyciągnięcie prawdy za wszelką cenę - tzn. powiedzieć jej że nie dasz jej normalnie żyć póki nie powie Ci jaki jest prawdziwy powód, że będziesz ją śledzić itd. i to prawdopodobnie spowoduje, że ona zrozumie, że jak nie powie Ci prawdy to nie będzie miała spokojnego życia i powie prawdę tylko nie możesz odpuścić. Ja bym tak zrobił na Twoim miejscu.

Pozdrawiam i życzę szczęścia.

nad tym nie ma co debatować bo to oczywiste, ze wybrała ćwiczenia na drążku ... innym drążku...

nic Ci nie daje, z doświadczenia wiem, ze nie masz ŻADNEGO prawa. Stajesz się balastem coś na poziomie śmiecia, prawo stoi po jej stronie

również z doświadczenia, nie rób tego.
Modne hasło"przemoc emocjonalna", wszystko można pod to podciągnąć, nawet prośba, próba ratowania małżeństwa może Cię wiele kosztować. I tak nic nie zwojujesz, jedynie możesz się pogrążyć.
Przeprowadź rozwód jak najszybciej, to w tym przypadku najrozsądniejsze. Wcześniej czy później i tak się dowiesz. Im mniej będziesz się miotał tym lepiej dla Ciebie

TWOJA SŁABOŚĆ JEST JEJ SIŁĄ
TWOJA SIŁA JEST JEJ SŁABOŚCIĄ

A ja nadal uważam, że należy WYCISNĄĆ PRAWDĘ na siłę, ponieważ dopiero PRAWDA POWIEDZIANA PROSTO W OCZY da prawdziwy spokój psychiczny, a nie człowiek będzie się zadręczał cały czas w fazie "odkochowiwania" się od żony.

Ja bym tak zrobił i z DOŚWIADCZENIA wiem, że taki sposób jest najlepszy, ponieważ da to SPOKÓJ PSYCHINCZY, a nie interesuje mnie już wtedy druga osoba - ŻONA - czy takie wymuszanie jej zaszkodzi, skoro i tak nie kocha już. Więc w dupie miałbym już to co ona czuje ale i tak bym wymusił na niej prawdę WSZELKIMI SPOSOBAMI, nawet zastraszaniem.

Inaczej nie będzie miał człowiek spokoju psychicznego i cały czas będzie się zadręczał. I po co to? Lepiej wymusić bolesną prawdę.

„Powiedziała nawet po wymuszeniu” - a jak takie „wymuszenie” wyglada ?
- podduszenie przez ponczoszke ?

Ciekawe , jak można „wymusić” zeznania o prawdzie która skrywa się przed światem.

Spiłeś ją, przykładałeś lufę pistoletu do skroni , trzymałeś w zamknięciu bez szklanki wody, groziłeś , biłeś ??

OK, ale składać papiery z orzeczeniem o jej winie ? Bo bez winy to jakoś nie czuję tego tematu

Jeśli będzie się zadręczać osobę odpowiednio długo będąc na maxa zdeterminowanym, każda osoba w końcu nie wytrzyma i powie prawdę aby w końcu mieć święty spokój. Ten sposób zawsze działa.

A skąd wiesz, czy usłyszałeś cała prawdę, półprawdę czy tylko gó..o-prawdę?

Po słowach wypowiedzianych sprawdziłem dokładnie u źródła. I mam dowody, Nie mogę jednak powiedzieć jakie,.

Bullet - mówię całkowicie szczerze i jak było. Skoro uważasz że odlatuje lub trolluje to sobie tak uwazaj, nie obchodzi mnie to. Widać że nie byłeś nigdy w takiej sytuacji więc gówno wiesz, a się wypowiadasz, a nawet sobie sprawy nie zdajesz do jakich rzeczy zdolny jest zdesperowany człowiek...

Wybierz się do jakiegoś adwokata, odżałuj te parę złotych i dokladnie dowiedz się jak masz postępować, co w pozwie napisać itd.

Już się na jutro umówiłem. Wszystkiego się dowiem co do pozwu itd. Dzieki za wsparcie

Powiedz jej że jak nie będzie z orzeczeniem o jej winie to szybko nie dostanie rozwodu.

nie dotrzymała słowa, jak na razie to było do przewidzenia.

Jest taka zasada
Nie wierz w nic co mówi i w połowę tego co widzisz w jej wykonaniu,

... a jest szansa, że się nie zawiedziesz

Umówiłem się teraz na pon do adwokata, dam znać

I niestety byłem u znajomego prawnika i to w cale nie jest takie proste żeby udowodnić kogoś winę. Więc niestety stoję na przegranej pozycji a argumenty że wyjechała czy porzuciła małżeństwo to za słabe dowody. Eh życie jest niesprawiedliwe

Witam odzywam się po dłuższym czasie delikatnie już spokojniejszy. Z (jeszcze) żona pojechaliśmy jakiś czas temu na weekend za miasto do hotelu pogadać o tym wszystkim (przyjechała na kilka dni do PL) i specjalnie zostawiłem ja w pokoju dwa razy na dłuższą chwilę i.... Kupiłem taki mały zestawik co nagrywa Jak tylko wychodziłem żona odrazu za telefon i dzwoniła jak to ona powiedziała do "kolegi". Złapałem ją też na kolejnych kłamstwach takich jak to że jej kolega rozstał się z żoną przed świętami a to samo chciała żona zrobić ze mną.... Poprostu mam ochotę ich zaj**ć a szczególnie tego typa. Powiedzcie mi jak to jest żona pierwszy raz była podrywana i co odrazu poleciała dać mu ? To co to za miłość? To już nie ta kobieta która kochałem, zastanawiałem się zrobić jej koło pióra czego ona się bardzo boi(klęczała przede mną żebym tego nie robił). Pokazałem jej ile razy mnie okłamała to się rozpłakała i powiedziała że się pogubiła. Rozwód w toku. Z jednym do końca nie mogę sobie poradzić: jak o niej całkowicie zapomnieć i jak żyć z tym że jakiś frajer odbił żonę ?

A wierność w tych czasach istnieje czy to ja jakieś mam głupie wartości ? To według Ciebie jesli kobieta która ma męża pozna kogoś który wydaje się dla niej atrakcyjniejszy to powinna odrazu mu się oddawać i zapomnieć o przeszłości ? 11 lat to raczej nie tak krótko

Witam niestety muszę jeszcze raz się wypowiedzieć. Dostałem pozew o rozwód i tak jak się dogadaliśmy będzie bez orzekania o winie(jednak odpuściłem) aleeee... Żona opisała mnie jak największego zwyrola i najgorszego chama. Moim błędem było zadzwonienie do niej i powiedzeniu tego co myślę (zapomniała że ma kochanka i od pół roku mnie oszukiwała). Oczywiście o rozliczeniach finansowych również zapomniała i zaczęła się wykręcać. Powiedzcie mi co teraz, bo mimo że pozew jest be winy, to opisała mnie jak zwyrola( powiedziała że prawniczka tak kazała żeby to szybciej zakończyć) sumienie mi nie pozwala żeby kłamstwo wygrało, mam wziąć prawnika i opisać swoją wersję ? Jak ja to widziałem widzę ?

Zamykaj temat i się ogarniaj - polecam wspólnotę SYCHAR!!! bo wdepnąłeś w bagno, które wydaje się straszne, bo jesteś z tym sam. Musisz mieć się komu wygadać i ktoś musi cały czas oblewać Ciebie zimną wodą, bo się spalisz. Normalna sytuacja, 10 lat bez zobowiązań (bez ślubu) zrobiło robotę, sorki - jesteś ugotowany na własne życzenie!!! Rozstanie z żoną? Nigdy sie tego nie robi. I nie bierze się ślubu, bo się "kocha" kogoś na zasadzie uwiązania się, ślub to decyzja, że wybierasz będąc WOLNYM całkowicie w sercu, sumieniu, rozumie - decydujesz świadomie, że zakładasz rodzinę, nie, że masz na zawołanie kobietę. To wg mnie jest Twój problem. Jak nie zobaczysz, że KONIEC tego, to dopiero początek prawdziwego życia dla Ciebie, to utoniesz w lamentach (facet i lamentuje - wstyd!!!)

Śluby są dla wolnych ludzi, nie dla kogoś, kto 10 lat był uwiązany.
To pomylenie i głupota. Ślubujesz wtedy, kiedy ktoś wolny i Ty wolny podejmujecie decyzję na wieczność.
To jest prawda trudna i bolesna - ślubowanie jest dla osób, które nie miały związku, są wolne. Uwalniaj się i to migiem.

Zamykaj wszystko i terapia - ale chrześcijańska, nie laicka. Jeżeli jesteś porządny, to nie znajdziesz nigdy osoby porządnej bez tego, że sam wrócisz na drogę POKORY, MIŁOŚCI, PRAWDY. Wg mnie nie zwracaj nawet uwagi na to, co ona mówi, pisze, kompletnie się odetnij i tak ogarnij, że będzie do Ciebie kolejka porządnych i fajnych dziewczyn: START!!! (wg mnie straciłeś tę szansę, ale z własnej winy, nie jej!!! (zamiary i chęci miałeś, ok, ale trzeba mieć też bardzo solidne zaplecze finansowe i rozumowe, masz szansę się zweryfikować, to się zweryfikuj, zobacz co jest nie tak u siebie, zapomnij o niej, nic nie zmienisz u kogoś!!!)). Akurat branie prawnika czy atakowanie, to w tym wypadku zbędne koszty. Czas prawdę pokazuje i tak. Jak ona się zmieni, to jej wola, nie Twoja. Polecam na początek Marek Dziewiecki i jego czytaj. I robota dobra, kasa dobra. Aktualnie jej zdanie o tobie, to jedynie emocje w słowach. Czy to prawda, czy fałsz pokazujesz życiem, czynami. Jako facet do kobiet: SZACUNEK I PODZIW. To jedyna droga!!! do Miłości w związku. Jak dziewczyna wchodzi do pomieszczenia wstajesz i się kłaniasz? Nie? To masz problem. Nie ona ma problem.

W takich sytuacjach Twoje widzenie, czy jej widzenie nie bardzo mają szansę być właściwe, bo pomiędzy wami dochodzi do emocjonalnego ( a nie rozumowego ) postrzegania siebie wzajemnie. Obraz emocjonalny odbiega często od rzeczywistości. Także, opisać możesz Twoją prawdę, ale dla siebie, po latach poczytasz dzieciom to się pośmiejecie .

ROZUM, ROZUM, ROZUM. Potrzebujesz z tego wyjść wg mnie, jesteś w oku cyklonu aktualnie

Wierność istnieje. Nie zawsze to się tak układa, że ktoś na wierność jest gotowy, Twoim zadaniem - zanim się zwiążesz na amen - jest dobre i takie rozeznanie sytuacji, że niewierność masz Ty i Ona obgadaną i zrozumianą przed ślubem. TY tego pilnujesz, nie Ona!!! Pilnowałeś? Sprawdziłeś? Czy może realizowałeś, to co dla Ciebie przyjemne 10 lat??? Helloooooooooooooooo!!! Może Ciebie zaskoczę, ale to po stronie faceta jest zadbanie o to, żeby partnerka wiedziała co powinna przed ślubem, nie po. TY masz zadbać o jakość związku i to zawczasu. ROZUMEM ruszaj, nie tym pomiędzy nogami.

Dałeś się (nie jej, ale samemu sobie) - TY - zrobić jak dziecko (bo masz rozum), to teraz pora sprawdzić, czy nie jesteś ciągle dziecko. A jak się okazuje, że jesteś ciągle dziecko w etapie rozwoju rozumu, to jej świętym obowiązkiem było Ciebie zostawić dla innego, bardziej rozumnego osobnika, a jeżeli długo jej to zajęło, to tylko świadczy o tym, że była dla Ciebie baaaaaaaaardzo dobra!!! Rusz głową kolego Módl się o to, aby nigdy więcej na tak dobrą i wyrozumiałą dziewczynę nie trafić, dostaniesz kopa po 5 sekundach, będzie mniej pisania pism po sądach... odwagi!!! żelazo kuje się w ogniu. ma być krew, pot i łzy!!!

Chcesz atakować dziewczynę? Taki z Ciebie rycerz? Gdybyś jej wyśpiewał przed ślubem te teksty, które teraz jej chcesz wyśpiewywać jako ballady w sądach, to by owa niczego nieświadoma dziewczyna miała szansę się zastanowić, czy z takim facetem jak TY chce mieć cokolwiek wspólnego. I pewnie by grzecznie podziękowała za propozycję. No akurat teraz, jak się już sprawy klarują i wyszło, co wyszło, to ja bym nie marnował czasu na odwracanie kota ogonem, raczej przywdziej strój pokutny i miej w pogotowiu popiół do posypywania głowy, nie jajek, GŁOWY!!!

Z całym szacunkiem, ale moim zdaniem, jak już sprawy zaszły gdzie zaszły i szuka się kozła ofiarnego, to jak facet ma honor i chce naprawdę się rozwijać, to bierze całą winę na siebie.
Z opisu nie wygląda wcale, że zawiniła tutaj dziewczyna. Jak pisałem - po stronie faceta jest dbanie o kobietę, nawet oddanie życia za jej dobro i bezpieczeństwo. Tutaj potrzeba kierować się rozumem, a 10 lat bez ślubu zupełnie nie świadczy za tym, że panowałeś nad całą sytuacją. Dla mnie coś w tym jest nie tak.

Jakoś taka refleksja mnie nachodzi, czy zawołaniem Polaka jest "Bóg, Honor, Ojczyzna" czy może nowe: dorwać ją i tak zrypać w sądzie, że popamięta, a przy okazji ponagrywać podstępnie. Gdzie my k...............wa żyjemy!!! Kolego, zależy Ci na Miłości, czy zależy Ci na tym, by się zemścić i byłą dziewczynę upokorzyć? Miłość możliwa jest jedynie w wolności. Tylko prawdziwie wolna osoba może decydować o tym, czy chce kogoś pokochać czy nie. O co kolego teraz grasz? Co chcesz udowodnić? Jeżeli jej odbierzesz szansę podjęcia decyzji w wolności, tak samo odbierasz sobie możliwość poznania prawdy.

A co to da, ta cała walka i o co ona się toczy? Miłość nie polega na dochodzeniu własnych racji wobec osoby, którą się kocha. Chyba, że się od kogoś zależy i trzeba ją przy sobie mieć. Ale wtedy nie ma mowy o Miłości. To jest uwiązanie się do kogoś. Niewola. Tragedia. Porażka. Puść ją wolno, niech idzie gdzie chce. Niech robi co chce. Po tylu latach jak ktoś się próbuje uwolnić, to tylko o jednym świadczy: nigdy nie było pomiędzy wami prawdziwej Miłości. To o co teraz ta walka? Trzeba to zakończyć wg mnie, brać winę na siebie, zacząć wzrastać w Miłości, co samemu dużo lepiej się robi jak z kimkolwiek, kto nie chce tego robić z Tobą. Miłość nie polega na trwaniu w Niej, ale na wzrastaniu do Niej (w Niej) obojga Was. Nigdy nie osiągniesz ideału, ale z własną żoną masz wzrastać w Miłości, nie trwać w czymś, co jest tylko jej imitacją i co proponuje Ci świat. Niech przekona Ciebie żona (Bogiem ana nie jest, to człowiek i kobieta), że chce z Tobą wzrastać w Miłości, na tym się skup. I uwolnij się od zależności od niej i od kogokolwiek, czy czegokolwiek, bo tylko w wolności pokochasz prawdziwie. To forum też nie ma być dla Ciebie jedynym wyznacznikiem jak masz postępować. Ostatecznie sam musisz coś zdecydować stojąc w prawdzie przed Bogiem. Brnąc w warunkowe dochodzenie swoich praw czy racji, jedynie brniesz w kolejne kłamstwa i matactwa, świat w Tobie będzie to podniecał i nakręcał. Kochasz prawdziwie? Jesteś zdolny do bycia w związku? To nie wystarczy, bo żona jest osobą wolną (nawet jak myśli, że nie jest) i może odejść kiedy tylko uzna, że nie chce z Tobą wzrastać w Miłości, że się pomyliła. Mało kto jest zdolny się do tego publicznie przyznać. Jeżeli ją kochasz, pozostaje Ci celibat. Jeżeli to była pomyłka - stwierdzenie nieważności ślubów. Jeżeli jesteś niewierzący, nie mam pojęcia co Ci radzić. Ale szukaj prawdy. Ucieczkę w ramiona innej (gdyby się trafiła Tobie taka idea/myśl nieroztropna) skwitowałbym to tak : kolejny spadkowy do golenia... co oznacza, że możesz trafić na kogoś, kto wykorzysta teraz Twój stan, w którym jesteś powiedzmy "osłabiony" bardzo, poraniony i słaby (nie niewinny i nie święty). To czy jesteś prawdziwym facetem, czy jesteś naprawdę taki mocny i niezłomny właśnie się teraz okazuje. Nie zapominaj o tym. Jak się okaże, że jesteś jednak złomny i słaby, że zupełnie się nie nadajesz do związku - to nie koniec, ale początek dobrego, bo prawdę poznałeś. Szukaj prawdy. Buduj siebie na prawdzie o sobie. Jak dla mnie już sam tytuł posta mówi, że nie nadajesz się na zakładanie rodziny, że musisz się jeszcze wiele o prawdziwym kochaniu nauczyć, no to chyba dobrze, że w końcu to wyszło...

My - samce, że tak powiem - nie jesteśmy tak szybko gotowi i zdolni do zakładania rodziny jak płeć przeciwna, czasem nawet do około 40-50 lat zajmuje chłopakowi pojęcie pewnych kwestii i dopracowanie siebie na tyle, że zaczynamy rozumieć własną rolę w związku. Matura? Szkoła? - zapomnij. Kariera - też Ci nie pomoże. Prawdziwe kochanie zaczyna się od prawdziwej pokory i od zauważenia w dziewczynie tego, czego nikt poza Tobą nie widzi. Wtedy ona wie, że to TY. Czasem facet chodzi ślepy do końca życia, nic na to nie poradzimy, bo nie musi to wynikać ze złej woli, ale to fakt i prawda.

Jak dla mnie decyzja o byciu osobno, że to jest dobre, to nie świadczy o dojrzałości do zakładania wspólnie rodziny.
Jeżeli nie macie dzieci, to przynajmniej tyle w tym dobrego.

Dziś mamy do czynienia z podstawowym błędem samców: nastawienie na siebie, na własne korzyści z bycia z kimś. To słabość. To niesamowita porażka. W Miłości najważniejszy jest bezinteresowny dar z siebie, zdolność do tego świadczy o pewnej gotowości do życia w związku, ale samiec (facet) musi o tym wiedzieć, ta myśl musi być przewodnia. Każde egoistyczne nastawienie na branie i korzystanie zostanie prędzej (jak się ma szczęście) lub później (jak jest pech) - ukarane. Jednym z powodów tego pomylenia ról jest koedukacja - niestety. Dziewczyna może i ma prawo większe do niewiedzy w kwestii czym jest/ma być/ związek, do mężczyzny (prawdziwego) należy obowiązek ochrony słabszej i mniej doświadczonej narzeczonej/dziewczyny przed popełnieniem błędu, włącznie z ochroną dziewictwa. Karą jest dla samca najczęściej zbyt szybkie uzależnienie się od przyjemności, którą często dzisiaj oferuje związek bez zobowiązań i bez honoru.

Jeżeli sytuacja wygląda tak, że jest długie pożycie wspólne, potem śluby dopiero, potem rozstanie (świadome) i w kolejnym kroku zdrada, to taki scenariusz oznacza totalne odwrócenie kota ogonem, kompletny sukces całej propagandy fałszu na temat tego, czym jest Miłość. Prawidłowy scenariusz jest taki: zakochanie, czas na zapoznanie się i czas narzeczeństwa (bez pożycia) - weryfikacja na ile się nadajemy do związku, czy razem damy radę być ze sobą (można wtedy nawet próbować rozstania na jakiś czas). Przygotowanie mieszkania (miejsca, gdzie razem możecie być) i pewność, że jest się zdolnym do utrzymania się samodzielnie. Decyzja o ślubie: mąż i żona. Miesiąc miodowy i czas na pożycie - najczęściej wyjazd w fajne miejsce (np. Karaiby czy inne). Powinny pojawić się dzieci. Dopiero zaczyna się Miłość. W ciągu tego czasu cały czas najważniejsze jest to, że stanowisz bezinteresowny dar z siebie. W Miłości musi być element wzrastania, dlatego nigdy nie ma monotonii i znudzenia, bo każdego dnia jest inaczej i jest lepiej.

Ale na czym polega wina Twoja: źle oceniłeś całą sytuację, nie dopilnowałeś w detalach kolejności dochodzenia do bycia mężem. Twój czas na rozeznanie czy dana osoba nadaje się na żonę poświęciłeś na co? To co ona robi teraz powinieneś po prostu rozeznać wcześniej, poznać ją na tyle, by nie brać ślubu. To nie jest subiektywne odczucie "winny czy nie", to obiektywna prawda, to ocena postawy Twojej. Wina wynika wg mnie z postawy : brać, mieć, oczekiwać. Nadal jest ta postawa taka sama. Tak mi się wydaje. Oczekujesz teraz, że ona się przyzna do... znowu postawa bez Miłości. Udowodnisz, że jesteś zdolny do Miłości dopiero jak jej wybaczysz i winę weźmiesz na siebie. Ona nie była gotowa, Ty tego nie rozeznałeś. My samce musimy to umieć. One - nie muszą. OK?

Co do kłamstwa wg mnie znowu to samo - wiele się musisz nauczyć. Prawda o sobie samym, prawda - nie jest wcale tak łatwo ją poznać. Czasem prawda jest tak trudna do rozeznania, że w emocjach na pewno nie dojdziesz do niej. Wybaczenie i wzięcie winy na siebie uchroni Ciebie przed kłamstwem, którego tak nienawidzisz. Nie widzisz tego? Ja bym zakładał, że prawdy nie znasz, bo właśnie Twoja postawa (brać, mieć, oczekiwać) Ci ją zakrywa. Możesz być pewien, że jak wszystko zrobisz dobrze, to do takiej sytuacji nie dojdzie. Dlatego jesteś winny. I uczciwie będzie zgodzić się na wzięcie na siebie winy całej. Potraktuj to jako przygotowanie do postawy: bycia darem z siebie. Ludzie dobrej woli i miłujący prawdę nie uwierzą w jej kłamstwa, zatem nie zajmuj się nimi wcale. Szkoda czasu.

OK, to może rozeznaj jeszcze jedną ważną rzecz: czy oczernia Ciebie ona, czy może już cały sztab ludzi, którzy są do takiego oczerniania szkoleni za grube pieniądze machiny propagandy. Czy z tym wygrasz? Kłamstwo ma krótkie nogi. Ale liczy się dany moment, w którym Ciebie trzeba wyprowadzić z równowagi - i to jest celem, masz oszaleć i zwariować. Potem prawda sama wyjdzie na jaw. Zatem polecam: nie zajmuj się tym, co jest kłamstwem. Skoncentruj się na przebaczeniu i pokorze, bo tego potrzebujesz teraz najbardziej. Siła przyjdzie z czasem. Przyznając się do winy zgodnie z prawdą jaką znasz, bo całej nie znasz, to pewne, bo nawet o sobie mało wiemy i czasem wypieramy z pamięci złe rzeczy, które robimy, możesz zyskać spokój, a spokój też pozwoli Ci działać rozumnie.

Eh, masz w 100% rację, ale co ja zrobię, że jeszcze nie dawno ją kochałem i ufałem ? Niestety przekonałem się teraz, że jej słowo jest nic nie warte. Straszne.