Zdradziłam i nie chce przestac - Netkobiety.pl

Tu się mylisz, bo ja mam...czuję jak ktoś jest nieszczery i jak mnie okłamuje...

Człowiek różnie reaguje na odrzucenie,jest to działanie pod wpływem silnych emocji,które jak wiemy,nie są dobrym doradcą.
Myślałem swego czasu o zemście,o tym,że opowiem jej mężowi o wszystkim,taka zemsta za to,że mnie odrzuciła,a byłem naprawdę mocno zaangażowany uczuciowo.I nic nie da gadanie, "nie angażujmy się uczuciowo" ,bo człowiek to nie zimna maszyna ze stali,żeby nie miał uczuć,zwłaszcza jak się z kimś spędza coraz więcej czasu...

Ostatecznie nie zrobiłem tego,byłoby to zwyczajnie głupie i niczego by nie zmieniło,więc stwierdziłem,że zachowam klasę i nic nie powiem,no chyba,że sam będzie mnie pytał.

Źle to odebrałaś. Ja nie pisałem o sobie.  Tłumaczyłem tylko, że nie ma się co dziwić reakcji niektórych na zdradę, bo nie potrafią o niej czytać bez emocji.
"oprawcy" mają tu wstęp ale muszą się liczyć z ocenami ich postępowania.
Jeżeli o mnie chodzi to na zdradę nie miałem dowodu a ex dalej obstaje, mimo rozwodu, że zdrady nie było. Głównym powodem rozstania była utrata zaufania.

Ale o czym ty piszesz?
Ja wiem,  że stron jest wiele ale doczytaj dokładniej. Tam są też wpisy kobiet, które na zdradę patrzą inaczej niż ty.
Nie każdy widząc jak ktoś krzywdzi innych odwraca głowę albo jeszcze lepiej próbuje taką osobę tłumaczyć.
Ty masz prawo zdradzać na prawo i lewo ale pisząc o tym na publicznym forum narażasz się na oceny osób, którym rodzice wpoili, że krzywdzenie innych w imię swoich korzyści to coś negatywnego.

Edit
"Come on" a nie "common" (pospolity)

A może, "nie chcesz osądu, nie poddawaj się jemu"?
Autorka robi to, co akurat teraz, uważa za najlepsze dla niej, choć sama widzi wnyki tej sytuacji.
Resztę demagogii, JadzioNieMadzio, odpuściłem.

Już zaczyna się kobiece odwracanie kota ogonem. Jesteś tutaj od niedawna a wymądrzasz się jakbyś nie wiadomo kim była. Autorka zrobiła bardzo źle i mam prawo ją skrytykować. Uważam, że robi dużą krzywdę nie tylko mężowi i dzieciom ale przede wszystkim sobie. Autorka nie chce tutaj rad i wskazówek tylko potwierdzenia swojej obranej ścieżki. Jestem bardzo spokojny i chyba nie wiesz co to są bluźnierstwa. Mógłbym jej pocisnąć w swoim stylu ale tego nie zrobię bo nie chcę dostać bana.

Temam bardzo ciekawy bo doskonale widać jak niektóre panie mają stosunek do zdrady itp. Jak robią roksę z logiki. To wiele o nich świadczy.

Kto odwraca kota ogonem twierdzeniem o czasie pobytu na forum? Skąd wiesz ile ja tu jestem? Po rejestracji? Słabo. To ocena po łebkach. Znam to forum od wielu lat, drogi Watsonie. I co to ma wspólnego z prawem do wypowiadania się? W regulaminie nie ma nic o kwarantannie wymaganej po zarejestrowaniu aby dodać post. To ile muszę poczekać Panie Dyrektorze tego babskiego forum Panie Mordimer, aby zabrać głos? Piszesz co uważasz i ja piszę co uważam. Ale Ty się zwyczajnie wyrzywasz psychicznie a ja Ci zwracam uwagę byś tego nie robił. Skąd wiesz co chce Autorka? Siedzisz jej w głowie? Przecież idzie pęknąć ze śmiechu od tych halucynacji Twoich Niech ona się wypowiada za siebie a nie Ty za nią. Nie zatrudniła Cię na swojego adwokata, nic o niej nie wiesz. Masz tylko swoją byłą przed oczami, której widocznie jeszcze nie wybaczyłeś i ciągle Ci siedzi zadrą w sercu. To takie trudne zrozumieć swój podstawowy błąd myślenia? Do tego straszysz mnie, że stać Cię na jeszcze gorsze bluzgi? Niech zgadnę... pi... pi... pi...? Cenzurowane? Haha. A to Ci!
Roksa to chyba dla Panów? Uuuu... To też o Panach świadczy, nie tylko o Paniach. A więc... może męskie forum? Bo raport będzie, ban i pozamiatane

Przyznaję szczerze, że fragmentarycznie przeczytałam wypowiedź autorki. Sama kiedyś zdradziłam męża w sposób bardziej niż głupi i skutki tego czynu odczuwałam bardzo długo. Z tym, że przyznałam się do tego sama - fakt, po dłuższym czasie od zdrady. Tu na forum zrównano mnie z ziemią i oskarżono o trolowanie, ale to chyba jakaś taka dziwna przypadłość. Z drugiej zaś strony, trochę ich rozumiem, bo przecież ciężko uwierzyć w aż taką głupotę ludzką.
Moja rada brzmi następująco: Porzuć swoje egoistyczne myślenie i zacznij myśleć o innych. Ty się super bawisz, a pomyślałaś o tym, co będzie później? Wątpię. Takie życie pół na pół - pół mąż, pół kochanek, skończy się prędzej lub później i wtedy dopiero się zacznie PIEKŁO. A ostatecznie będziesz i tak sama.
Kobieto, bądź Kobietą i myśl. Może nie jest za późno.

A ty już po rozstaniu czy dalej oboje w związkach . Pytam z ciekawości .

Bogu dziękuję, ze takie pyskate babsko nie jest moją żoną.

Poetka-) Dzięki za fajny komentarz.
Tak, pasztet mam, tak, dyndam, tak wiem ze to odurzenie a nie żadna miłośc.

Być może masz racje, seksu było mało ;-) emocje trzymałam na wodzy ale w końcu buchnely...w końcu to tylko trzy miesiące a nie trzy lata, wiec wierze ze jest to do zatrzymania....

Ty musisz w końcu zdecydować co dalej bo im dłużej tym gorzej . Niedosyt pozostanie to masz jak w banku . Wracając do męża będziesz wracała myślami do kochanka to jest nieuniknione . Nadrobiłaś sobie bigosu i to konkretnego a uwierz mi ze nawet nie masz pojęcia co Cię czeka . Nie zakończysz tego z dnia na dzień bo nie dasz rady . Zasmakowalas czegoś nowego , lepszego i nie chcesz tego stracić . Tej całej euforii w której właśnie zyjesz .

Może lepszym rozwiązaniem jest najpierw zakończenie jednego związku, a potem dopiero wikłanie się w następny... No tak, ale co będzie jak się nie uda, i nie będzie do kogo wracać, bo okaże się że tamteu zależało tylko na seksie. Wtedy nie będzie już powrotu, i możliwości błagania o przebaczenie.
"Zdrada to nie jest żaden błąd, ani zagubienie, ani też chwila słabości. To CELOWY, ŚWIADOMY akt szczególnej postaci OKRUCIEŃSTWA wobec najbliższej osoby
Jest to perfidna, wyrafinowana i obrzydliwa forma egzekucji bez sądu, prawa do obrony i wyroku, wykonywana często na raty(co jest przejawem szczególnej postaci sadyzmu) na niczego nie spodziewiewajacym się partnerze/ce, którzy nigdy by się nie spodziewał się ciosu akurat z tej strony.
Czyż można się było spodziewać strzału z przyłożenia w potylicę od osoby, którą kocham i której ufam?
Zdrada to jest MODERSTWO!
Nie tylko związku (małżeństwa) ale przede wszystkim psychiki ofiary zdrady.
Spustoszenie jakie dokonuje się w tej sferze, ciągnie się latami
Morderstwo jak wiadomo, jest działaniem NIEODWRACALNYM. Stricte :NIE NAPRAWIALNYM
I niech mi nikt nie wmawia, że ofiara sobie na to zasłużyła, bo nikt nie zasługuje na śmierć...

Szary, z cała sympatia do Ciebie, bo czuje ze naprawdę fajny z Ciebie gość (mówię nie jako rycząca czterdziestka), to nie chce pisać o tym na forum. Odsłaniam tyle ile chce. Miłość jest czymś bardziej intymnym niż seks, i o ile po moim zachowaniu możecie sobie jechać (choc Ty akurat nie), to nie chce poddawać pod osad tego czym jest dla mnie miłośc. Mam nadzieje ze to rozumiesz :-)

Przeżyłam to.

Jest jeszcze opcja B której nie bierzemy pod uwagę. Ze T. to zakończy, czyli podejmie decyzje za nas dwoje. Ultawiloby mi to sam proces decyzyjny, choc emocjonalnie i tak będę rozjechana. Chyba dla niego byłoby tak nawet lepiej, nie miałby poczucia odrzucenia....ja sobie jakos poradzę.
Do poniedziałku nic nie wymyślę, moge tylko snuć plany i postanowienia.....

Zostałam zdradzona lata temu, przez poprzedniego narzeczonego, który na szczęście nie został moim mezem. Było to z 20 lat temu ale pamietam jak to bolało. Najgorsze było to, ze czułam się jak śmieć, odpad, nic nie warto gowno. Oczywiście świat mi się zawalił, nie wyobrażałam sobie życia bez niego, klasyka. On mnie zdradził ze swoją była, potem do mnie wrócił, potem znowu polazł do niej. Potem do mnie a potem poznał jakas kolejna z innego miasta i zaczal z nią romans...po kilku miesiącach wrócił do naszego miasta, znalazł mnie i błagał o możliwość powrotu. Ja bylam już na innym etapie życia wiec spuscilam go na drzewo.
Dlatego w naszym małżeństwie mamy taka umowę ze jeśli zdąży nam się nic nie znaczący flirt, seks, zauroczenie to sobie o tym nie mówimy. To jest to co tak wielu tu wzburzyło. Wiemy ze ludzie maja słabości, ze ludźmi targają namiętności i mogą zbłądzić. Ale póki to nie jest coś co rozwala małżeństwo, to nie  obciążamy małżonka swoimi wyrzutami sumienia. Nie wiem czy moj mąż mnie zdradził, mysle ze fizycznie nie ale jakieś tam zauroczenia miał. Ja go zdradziłam teraz raz, wcześniej przez 18 lat nic takiego mi się nie zdażyło, nawet zauroczeń nie miałam. Nie powiem Ci jednoznacznie dlaczego. Sama pomału odpowiadam sobie na to pytanie.

Przykro mi, ze zostałes zdradzony, to ch....we uczucie, wiem. Nie wiem czy i jak się pozbierasz. Ja się pozbierałam ale byłam 20 lat młodsza niż teraz  i miałam wokół siebie ludzi, którzy mi pomogli. Pomogła tez kolejna miłość, nie ukrywam.

Szary...  nie ułatwiasz

Myszencja123 napisał/a:
Przykro mi, ze zostałes zdradzony, to ch....we uczucie, wiem. Nie wiem czy i jak się pozbierasz. Ja się pozbierałam ale byłam 20 lat młodsza niż teraz  i miałam wokół siebie ludzi, którzy mi pomogli. Pomogła tez kolejna miłość, nie ukrywam.

Ja zostałem zdradzony po 23 latach małżeństwa i niemalże 30 bycia razem. I to był dla mnie, tak jak napisałem, strzał w potylicę... Tym bardziej że nie było wcześniej żadnych oznak że coś się może zdarzyć, ale się zdarzyło... 10 lat młodszy, kolega z pracy, żonaty dwójka dzieci... Dobrze się rozmawiało, prawił komplementy, patrzył z porządaniem, prysyłał sprośne smsy, mmsy itd. No i popłynęła...

Bardziej zagubiona bym obstawiał .

No będę płakać cały dzień! Taka okazja na umowę w USC poszła w las. Jak ja to ojcu wytłumaczę?
Nie waż się mnie obrażać tylko dlatego, że to anonimowe forum! Zdecydowanie na to nie pozwalam. Możesz się ze mną nie zgadzać ale to tyle. Bogu dziękuj za żonę, którą już masz (jeśli), zamiast fantazjować o kobiecie bardzo nie skorej do takich rzeczy jak umysłowe niewolnictwo na rzecz jakiegoś kolesia. Mój przyszły mąż będzie szczęściarzem, będzie po prostu moim wybrańcem, który się wyróżnia (dla mnie!) z całej połowy populacji Nie Ty, foggy. Myślę, że oboje możemy odetchnąć z ulgą. Nie rozumiem po co w ogóle zaczynasz takie fantazje Aż mnie zatrzęsło na samą myśl.

Moja rada jest taka . Jeżeli nie chcesz nic robić z tym romansem to go zakończ . Im dłużej tym gorzej . Oczywiście jeżeli nie planujesz nic zmieniać to go skończ . Będzie Ci ciężko jak cholera bo to jest jak narkotyk którego sprobowalas i Ci zasmakował . Wrócisz do domu a tam Twój partner . Tym jaki jest teraz nie sprawi ze przy nim odzyjesz z motylami bo go znasz i niczym Cię już nie zaskoczy . Musisz w sobie to przełamać i wrócić do poprzedniego stanu . Tylko ze zrobisz to na sile bo tak musi być . Dla dzieci dla kredytu dla społeczeństwa ale czy będziesz czuła się szczęśliwa ? Sama to poczujesz bo tak jak już wspomniałem , pisać i zaprzeczać sobie możesz czy możemy ale głowy nie oszukasz . Myśl o sobie . Nie sugeruj się tutaj niczym i nikim bo to było pewne ze dostaniesz tutaj porady i lanie ale tak już jest z nami , ludźmi . Każdy błądzi ale grunt to wyciągnąć z tego lekcje i wbij sobie jedno do głowy . Masz jedno życie i jedna szanse na jakiekolwiek zmiany . Nikt za Ciebie tego życia nie przeżyje i rób to co sprawia Ci radość bo to twoje życie . Musisz wybrać jeden dom .

Myszencja, wspolczuje ci, bo żyjesz pod jednym dachem z człowiekiem, którego nie kochasz, ani nie szanujesz, to musi być straszne uczucie. Miotasz się, i błądzisz, bo nie jesteś szczesliwa. Mam tez podejrzenia, ze Twój mąz, tak latwo dając ci przyzwolenie na flirty i zmiane modelu, tez z tego zalozenia korzysta. Albo tez przeciwnie - jest beznadziejnym przypadkiem cieplych kluch, to wtedy już nie wiem, co gorsze...

Na razie karmisz się romansem, zauroczeniem, ale to prawdopodobnie nie potrwa długo, bo taki etap nigdy nie trwa w nieskonczonosc. Potem przychodzi otrzeźwienie, i bywa, ze nie jest już tak upojnie.

Ela, rozum mi mówi dokładnie to co piszesz. Widzę ciąg przyczynowo skutkowy, widzę co się dzieje i jak to nagle nabrało tempa. Zdaje sobie sprawę z tego jakie to niesie konsekwencje.
Rozum to wszystko wie i wiedział od początku. Tylko rozum zakładał ze serce się w to nie wtrąci, a się wtrącilo i jest ambaras.
Ja sobie z tym poradzę, nie wiem jak jeszcze ale poradzę.
Co do T. to ufam mu, to jest typ poczciwego chłopaka a nie Casanovy. Nie będzie robił scen ( głowy nie dam).

Dlatego tez Ci sugeruje ze jak nic nie chcesz od tego nowego to zakończ to . Wróć do domu pokaz mężowi jak go kochasz . Bo tylko On Ci zostanie .

Miałaś taką myśl autorko, że jak dzieci dorosną, niewiele Was będzie łączyć z mężem, czy nie?
Nie zgadzam się z Benitą co do czarno- białej oceny uczuć w Waszym małżeństwie, ale w tym, że tego co się teraz dzieje nie można rozpatrywać w oderwaniu od związku- ma rację. Dla samego seksu na boku nie warto małżeństwa rozwalać. Gdyby zresztą tak było, nie byłoby tego wątku.

Oczywiście ze masz racje, tylko po prostu nie chce tu pisać o moim mężu. Nie po tym wszystkim co przeczytałam o sobie, o nim, o kochanku. Nie chce potem czytać ze skoro pisze na publicznym forum to muszę się godzić na lincz. Nie chce tego i nie potrzebuje teraz. Potrzebowałam przetrawić temat T.

I w poniedziałek całe Twoje rozkminy ch... strzeli. A jeszcze nie daj Boże jakiś mały konflikcik z mężem się trafi i od razu wskoczy myślenie, że z kochankiem to wszystko takie łatwe i bezkonfliktowe i co ja tu w ogóle z tym człowiekiem jeszcze robię.

Maku, pisze jak jest, nie mam wpływu jak Ty sobie to interpretujesz. W małżeństwach są różne umowy, dlaczego Cię dziwi nasza? Może gdybyśmy faktycznie skakali na boki co chwile, to jeszcze. Ale w naszej sytuacji ? Znam „ciekawsze” układy;-) np ze mąż/żona może zdradzić ale tylko z tym kogo zna współmałżonek. Albo ze mogą skoczyć w bok raz w roku. I inne takie. Sama taka umowa nie oznacza ze zasady są realizowane. Nie mnie oceniać, jeśli ludziom to pasuje i są szczęśliwi...
Nasza umowa to nie jest zgoda na otwarte małżeństwo, ciekawe ze zacytowałes tylko fragment tego co napisałam w tej kwestii, fragment który pasuje do twojej narracji i łatwo ci skomentować.

Hejt na męża pojawia się u kobiet, które czego by nie zrobiły, to zawsze robią z siebie ofiary. Tak latwiej usprawiedliwiać swoje czyny przed innymi, a przede wszystkim przed sobą samym. Także niekoniecznie musi się to pojawić, chociaz jest to generalnie nagminne zachowanie wśród takich Pań.

Gdyby faktycznie to była zgoda na otwarte malzenstwo, to nie byłoby tematu i rozkmin autorki. Ja nie hejtuje jej męza, ale mam podejrzenia, ze albo ma ją w 4 literach (czyli nie ma bliskości miedzy nimi), albo jest cieplymi kluchami, który woli nie wiedzieć o niczym na zasadzie, "jak o czyms nie wiem, to tego nie ma". W tym wypadku tez mu wspolczuje, bo zycie w zakłamywaniu rzeczywistości nie jest fajne.

A co Ty tak bronisz tego męza?:)