Zdradziłam i nie chce przestac - Netkobiety.pl

Myślę, że jednak ma. O ile dobrze pamiętam pierwszy seks był po tym jak on rozszedł się z żoną. Wcześniej jakoś trzymał ręce z dala od Ciebie. A Ty świrujesz po raptem trzech razach jak wylądowaliście w łóżku. Popraw mnie, jeśli się mylę.

I co Ci daje konkretnego kierowanie tego typu uszczypliwości w naszą stronę?
Przecież to Twój kochanek.
Czytanie wypowiedzi nie po drodze z Twoimi ukrytymi pragnieniami wzbudza w Tobie aż taką irytację?

Nie planuje :-) natomiast wiele tu z osób bardzo przejmuje się jak moje dzieci przyjmą nowego tatę podczas gdy ja nawet planuje odejść od obecnego. Mam różne myśli, refleksje, emocje, którymi się tu dziele łapiąc tez inne konteksty całej tej sytuacji.

Autorko, szczerze to i tak Cię bardzo łagodnie tu ludzie traktują I nie sądzę, że to złośliwość, tylko czasem trzeba pewne rzeczy nazwać po imieniu, by dotarły, szczególnie do osoby, która jest w fazie "motylków" jak Ty teraz.
Ja nie będę się wypowiadać na temat Twojego męża, małżeństwa, rodziny, bo Ty sama znasz ich najlepiej i powinnaś wiedzieć jakie będą dla nich konsekwencje Twojego zauroczenia.
Dlatego wypowiadam się tylko w kontekście romansu/kochanka, którego Ty tak naprawdę nie znasz. A to jest człowiek, który jest tuż po rozwodzie. Ok, on przedstawił Ci swój powód ale mało kto by się przyznał, że to on zawinił. Myślę, że wątek żony pojawił się nie tyle że koniecznie POWINNAŚ z nią porozmawiać, tylko zwyczajnie, że ona mogłaby przedstawić swoją wersję, zupełnie inną od kochanka. Choćby taki, że to przez jego romanse.
On Ci mówi, że chce kogoś na stałe a jednocześnie wie, że od męża nie odejdziesz. Nawet na to nie nalega. Dobrze, że zaczynasz odróżniać "zakochanie" od miłości. Romans w pracy z mężatką to zwykle dla facetów bardzo ekscytująca i wygodna sprawa. Jest adrenalina, ego rośnie, a z drugiej strony jest "bezpiecznie" bo każdemu zależy na dyskrecji. I tak naprawdę nie ma znaczenia czy zrobiliście to raz, trzy czy kilkadziesiąt, bo granica została przekroczona. Ale odpowiedz sobie na pytanie czym Ci ten facet tak zaimponował, że twoje zasady poszły się...
Dobry bajer, pożądanie w oczach?
Fakt jest taki, że on teraz niewiele traci bo jest już po rozwodzie, a w razie gdyby się romans wydał to on i tak spadnie na 4 łapy. Może zdecyduje się być z Tobą, a może nie. To na Ciebie spadnie cała odpowiedzialność za ten wasz romans. I Ty poniesiesz konsekwencje. Ty i Twoi najbliżsi.
Tu było mnóstwo podobnych historii i wiesz jak one w większości się kończą? Po pierwszych motylkach, kiedy nic wokół nie ma znaczenia, przychodzi refleksja, zaczyna doskwierać życie na dwa fronty. Ile będziesz w stanie udawać przed sobą, kochając się z mężem, że seks się poprawił bo fantazjujesz o T.? Co kiedy kochanek rozluźni relacje i będziesz podejrzewać, że ma kogoś? Już pomijam fakt, że romans się może wydać i wtedy wszystko rypnie. Otóż prędzej czy później motylki zamienia się w frustracje, a jak nic z tym nie zrobisz to prosta droga do depresji.
Teraz jak każdy romansujący zrzucasz wszystko na siłę wyższą: "zakochałam się". Ale ile na tym pociągniesz?
I tak jak wiele osób już tu pisało, w takiej sytuacji nie ma dobrego rozwiązania. Odejdziesz czy zostaniesz i tak poniesiesz tego konsekwencje.
I uwierz mi w fazie zakochania, nie jesteśmy w stanie realnie ocenić sytuacji, drugiego człowieka. Teraz on jest na piedestale i bronisz go jak lwica. "On nie jest taki, wiem że też się zakochał, wiem, że bierze mnie całą z dobytkiem...itd." a prawda taka że guzik wiesz. Możesz mówić tylko za siebie ...
Wpadłaś w niezłe bagno i jeszcze nie wiesz, że jeśli facet jest przebiegły to będzie Tobą mógł bez problemu manipulować.
Teraz to Ty masz więcej do stracenia dlatego nie zgadzam się z Szarym i uważam, że powinnaś kochanka trochę przycisnąć i sprawdzić zanim podejmiesz pochopne decyzje. Bo jego "chcę mieć kogoś na stałe a Ty od męża nie odejdziesz", może znaczyć nic innego jak... jest fajnie ale jak znajdę kogoś innego/wolnego nie miej pretensji.

To może on tak ma i po prostu lubi ten sport. To jaką masz pewność, że jesteś jedna jedyna w tej roli?

I na serio zastanawiasz się czy z takim człowiekiem się wiązać?

Masz racje. Przykro mi ale niestety tez to tak widzę...ja bym na jego miejscu nie pchała się w taki układ. No chyba ze by to była miłość życia ale nie sadze aby to był ten przypadek.

A ja uważam, że nie ma czegoś takiego jak miłość życia, jest dojrzałość emocjonalna, zasady i dopasowanie. Zwykle ludzie wchodzą w relacje pod wpływem chemii, która mija. Jeżeli jednak są w stanie się w tym czasie zgrać, stać przyjaciółmi, partnerami i dbać o sprawy łóżkowe, to idealnie! Wtedy można mówić o miłości życia.. ale to wymaga pracy nad związkiem, chęci, zaufania.
Z tego co piszesz mąż coś zaniedbał, bo choć sprawdza się w roli partnera, ojca, to pożycie seksualne kulało. Chyba, że teraz to sobie wymyśliłaś na usprawiedliwienie siebie? Choć nie sądzę. Nowe to zawsze większy zastrzyk adrenaliny. Tylko nie każdy chce to przeżyć/sprawdzać... z szacunku do partnera. U Ciebie zaczęło się i skończyło na tym że Twój mąż nie zasługuje na zdradę. A wystarczyło że się dowiedziałaś że kolega rozwodzi/rozwiódł, jedno spotkanie na piwie mizianie i potem poszłaś na całość. Tak wiem rok przyjaźni w pracy... To jednak nie jest dobry fundament do "miłości życia", nie sądzisz?

Nie do końca rozumiem do czego zmierzasz....napisałam ze nie sadze aby nasz przypadek można było zaliczyć do miłości życia. Przez te jego zwierzenia ja tez znam jego wady i jest sporo rzeczy które mi się nie podobają i wi ze byłby kłótnie z tego powodu ;-) nawet mu to w żartach powiedziałam, to powiedział ze dla mnie będzie pracował nad sobą;-)
Od pierwszego miziania do pójścia na całość minęły dwa miesiące wiec to chyba nie tak od razu.
Znowu zaczynam się tłumaczyć ale dla mnie to był caly czas kolega z pracy, nie czekałam na rozwód i nir miałam żadnych fantazji na jego temat. Po tym pierwszym piwie uznałam to za pomyłkę i nie chciałam do tego wracać. Ale jakoś tak to wykombinował ze wylądowaliśmy na kolejnym na którym mi powiedział ze jest zakochany i był od dawna, tylko nie wiedział jak podejść do tematu. Szczegółów nie ma co omawiać, jesteśmy dorośli i wiemy jak wyglądają randki ( bez łóżka )....w każdym razie oczarował mnie słowami, dotykiem, wyznaniami..... no i tyle.

Mylisz się. Robiliśmy razem zakupy, wyjeżdżaliśmy, przeżyliśmy razem trudna sytuacje, martwię się o jego zdrowie (choruje) a on o moje (tez miałam pewien problem), w złym humorze mnie widział nir raz.
Zreszta o ile sięgnę pamięcią to nie przeżyłam tego wszystkiego co wymienisz z moim obecnym mezem zanim został mezem ;-)
To jest nieważne, powtarzam to co wyżej- napisałam ze to nie jest przypadek miłości życia :-)

A co to jest według Ciebie?

Skoro to wiesz to w czym jest problem?

W tym ze mam męża i powinnam to zakończyć :-)

Mam nadzieję mi to forum też pomogło w tym najgorszym czasie - amoku zakochania.
I uwierz jak motyle, czy też różowe okulary opadły.. aż się sama sobie dziwiłam, że tak bez pamięci się zakochałam w tym facecie.
Ja żeby nie było nie jestem za ciągnięciem na siłę nieudanych związków/małżeństw, ale tylko uczulam że możesz mieć bardzo skrzywiony obraz kolegi bo "motylki". I to widać bo bronisz go jak lwica... ja też to robiłam...
A nie napisałabyś na forum gdybyś się dobrze w tym czuła i była go pewna..

Ze tylko w teorii to jest proste :-)

Szkoda, że nie chcesz wytłumaczyć. Myślę,  że byłoby zabawnie.
To niesamowite, że kobieta 40+, która powinna być dojrzała życiowo jest w stanie bezgranicznie zaufać facetowi, którego w zasadzie nie zna, który ją bzyka bez zobowiązań,  który zdradzał swoją żonę i który zapewnia, że jest tą jedyną.
Niesamowite.
Oj tyłek będzie bolał.
Nie od zabawy.
Od twardego lądowania.

Tak w innych aspektach moge mieć wątpliwości tak w tym nie mam. Po prostu wiem i mam ku temu podstawy. Nie zamierzam pisać czegoś co ma ci poprawić humor.

Może....

Nie do końca Roxann, bo tak jak razem nam jest bosko tak jak jesteśmy osobno to przychodzi logiczne myslenie i wniosek ze to nie ma sensu.

Brawo! Widzisz to już teraz. Ile oczy można mącić?

Jestem w szoku, że kogoś ten wątek dziwi. Takich kobiet jest masa, nie wiem dlaczego wciąż się je uważa za bardziej święte od mężczyzn, bo na pewno tak nie jest. A zdradzający zawsze w jakiś głupi sposób to usprawiedliwia. Zawsze to tak samo wygląda i szybko się kończy. Wow nowy partner taki super, bo... jest nowy. Zapomina się o ogniu, który był na początku relacji z mężem/żoną i dochodzi wmawianie sobie, że ten nowy taki super, że na pewno ten ogień nigdy nie zgaśnie. Nie wiem jak to jest możliwe, że mamy już 2019 rok, a ludzie dalej robią te same bzdury, a nawet coraz częściej i mają te same problemy...

Konsekwencje emocjonalne póki co. Moje własne.

Ale Ty wiesz lepiej nie znając kompletnie ani jego, ani mnie? Nie spał i tyle, gadaj sobie co chcesz.

A Ty dalej swoje, staramy się Tobie wytłumaczyć że to co mówi a robi może się różnic.
Przykład?
Zapewne Twój mąż też myśli ba jest pewien że go nie zdradzisz, prawda?
Sama widzisz jak wyobrażenie o innym człowieku może być błędne.

Niestety niekoniecznie i to jest naprawdę wielka tragedia męża, bo zazwyczaj zdradzony nie jest w stanie ot tak! na pstryknięcie palcem przestać kochać. Gorzej, wtedy zazwyczaj uświadamia sobie właśnie, jak bardzo kocha. Tylko raczej już nie zdradzającego, tylko tego kogoś, kim był niewierny, zanim dopuścił się zdrady.

Mam nadzieję, że faktycznie skończysz z tym facetem. Tak będzie lepiej i dla ciebie, i dla twojej rodziny.
Jak masz teraz żyć?
Normalnie żyj. Przemysl czy byłoby możliwe, byś zmieniła pracę. Jeśli tak, byłoby idealnie.
Usiądź spokojnie w fotelu i popatrz na swoją rodzinę, na męża, który na pewno kocha cię i szanuje oraz na dzieci i ciesz się z tego, że ich masz. To dorobek twojego życia. Wielka wartość. Zajmij myśli jakąś robotą w domu, może ugotuj coś fajnego, przestaw meble w pokojach, no wymyśl sobie jakieś zajęcie.
A jeśli chodzi o tamtego faceta, to zachowaj się zwyczajnie, bez urządzania teatru pt wielkie pożegnanie, bo to bez sensu.
Wszystkiego dobrego.

Na zakończenie mam jeszcze jedna rade dla ciebie.
Otóż nie mów hop dopóki nie przeskoczysz.
Teraz wydaje ci się, że zakończysz to, bo może jesteś troszkę pod wrażeniem rad wszystkich osób, które zaangażowały się w twoja sprawę, ale od jutra możesz już wymiekkac. Licho nie śpi.
Dlatego daj sobie chwilę na uspokojenie się i przemyślenie tej sprawy. Prześpij się z tym, żebyś  była pewna, że dobrze postępujesz, ponieważ czy zerwiesz, czy nie zerwiesz, tak czy siak  będziesz się męczyła.
Dlatego ważne jest, żebyś miała 100% pewnosci.

Kurczę Ulle niezła jesteś. Tak właśnie czuje. Wzmocniona waszym zaangażowaniem i radami. Rzecz w tym ze ja na 100% WIEM  ze muszę to zakończyć. Tylko już nie dam pełnej setki ze to CZUJE i ze na pewno uda mi się to zrobić w przyszły poniedziałek.

Wyczułem to po Twoich postach i rozumiem Cię .

Bo ludzkie emocje i namiętności sa wszędzie i zawsze takie same, czas nie ma tu nic do rzeczy.

Z tym, co czujesz nie rozprawisz się w tydzień. Pomeczysz się troszkę dłużej, a może być i tak, że przy najmniejszej irytacji z powodu jakiegoś duperelnego zachowania męża, gdy będziesz po prostu na niego zła, to nieraz jeszcze sobie pomyślisz, że byłaś głupia, bo mogłaś postawić na tego drugiego.
No niestety tak to jest.
Szkoda, że wprowadzilas do swojego życia taki chaos, bo gdyby nie to, dzisiaj miałabyś spokojna głowę.
Życzę twojemu mężowi, by w najbliższych miesiącach nie podpadal ci za bardzo.
Będzie dobrze.

Szczera prawda i podpisuje się pod tym w 100% .