Facet wprowadza sie do kobiety z 2 dzieci - Netkobiety.pl

Zaproponuj mu krok wstecz, czyli nie mieszkacie razem, tylko spotykacie się na randkach, czasem jedno przenocuje u drugiego.

madzia5555 napisał/a:

W zadnym wypadku nie jest to 10 dni pod rząd
jest to porozrzucane po calym miesiacu

Jesteś 3 lata z facetem w związku. Ty masz dziecko, on ma dwójkę, do której się w odróżnieniu od wielu byłych poczuwa i bierze na siebie część opieki nad nimi. Masz pewnie klapki na oczach skoro przeoczyłaś ten fakt kupując dla siebie wymarzone ale niewielkie mieszkanie. Twojemu facetowi nie trzeba lepszego dowodu jak traktujesz związek z nim. Skoro on wynajmuje mieszkanie, to stać by go było kupić razem z tobą większe mieszkanie, której pomieściłoby was wszystkich kiedy jest taka potrzeba. No ale to trzeba zakładać, że z tym kimś chce się związać na stałe. On najwyraźniej dobrze wyczuwa, że to wszystko nie jest na stałe, a w takim razie może też być na wariata i na walizkach. Znudzi się, to znajdzie sobie przyjaźniejszy obiekt zainteresowań.

madzia5555 napisał/a:

Witam,
co myslicie o sytuacji . Jestesmy 3 lata razem, on ma 2 dzieci , ja jedno . Pól roku temu kupilam mieszkanie i je wyremontowałam( za caly remont jak i mieszkanie ja placilam )
On caly czas wynajmuje mieszkanie ( mial roczne umowy ) mieszkanie musial wynajmowac bo by nie mial gdzie trzymac swoich rzeczy , ja nie mialam warunkow we wczesniejszym mieszkaniu wiec nie zgadzalam sie na mieszkanie razem oficjalne , mimo to on mieszkal u mnie, a rzeczy w wynajowanym trzymał , jakas nie wielka ilosc  u mnie . Przez okres tego 1,5 roku mimo ze pomieszkiwal nie placil u mnie za czynsze czy wynajmy . Odkad jest nowe mieszkanie to juz traktuje je jak swoje , ustawia wszystko , ma duzo rzeczy i 2 dzieci . Mieszkaja z mama ale 10 dni w miesiacu mieszkaja u mnie . Wcześniej bywaly i spały sporadycznie , w przypadku np wspolnej opiekunki. Jednak teraz przeszlo w normalnosc ... dla niego .
Nie uzgadniajac ze mna mieszka u mnie i dzieci tez .
mieszkanie jest : sypialnia , pokoj mojego malego i salon . W zwiazku z tym rowniez nie ma warunkow na 3 dzieci . Sytuacja wyglada dramatycznie. W swoim wymarzonym mieszkaniu na ktore dlugo pracowalam , mam walajace sie walizki dzieci przez 1/3 mca, wrzaski , płacze , no i problem ze spaniem -  musze odstapic albo swoja sypialnie albo salon do spania dla dzieci . Jesli sypialnia bo chce np seriale sobie ogladac wieczorem to wiaze. sie o polnocy z przenoszeniem dzieci i rozkladaniem sofy , a rano wychodze do swojego salonu całego zawalonego . Sytuacja porównywalna z tym jakby goscie wpadali 10 dni w miesiacu.
Pomijajac fakt ze ja place za kredyt czynsz, media i jedzenie tez kupuje . On tez kupuje jedzienie , no i na miescie on zawsze placi za restauracje , randki wyjscia itd. ( jednak tutaj uwazam ze jak facet by nie mieszkal u mnie to tez by mnie na randki zabierał. )
wiec tak od 3 miesiecy mieszkam na wariata w hotelu dla dzieci , 10 dni sie męcze , pozostale 20 rozmawiam i tlumacze ze to jest zle juz dla samych dzieci ze nie maja swojego konta , sie codziennie pytaja gdzie dzis maja spac . sama mam dziecko i bym umarla wiedzac ze moj maluch spi na sofie u jakiejs baby.
On uwaza ze jestem okrutna ze mi dzieci przeszkadzają i ze jesli nie chce z nimi mieszkac to musimy sie rozstac . Kocham go i nie chce sie rozstawac jednak z drugiej strony wiem ze bede sie meczyc ?

Skoro wiesz, że będzie Cię to męczyć (wcale się nie zdziwię, gdybyś wygodnisia pogoniła), samo "kocham go" ma wystarczyć?

Może niezbyt uważnie czytałem późniejsze posty, więc nie chcę powielać.
Miałem taką sytuację. Tyle, że na odwrót, w sensie przeprowadzki.
Dlatego, ciekawy jestem, bo do tej pory, stosunki między moją partnerką i moimi dziećmi wdowca, chłodne są?
Tylko, że te "dodatkowe", matkę mają. Gość zaś, niedzielny, w sensie za komuny jeszcze, gdzie miał się podziać zatem?
A, że manipulację i szantaż emocjonalny wynaleziono dawno temu, czemu ma z tego nie korzystać , gdy frajer w spódnicy podaje mu w zamian, oczekiwaną przez niego reakcję?

on zaproponowal : kupmy wieksze mieszkanie ...teraz . Teraz to wie ze ja nic nie kupie, ile mozna miec kredytow to raz a po dwa nie bede sie wiazac kredytami.
druga propozycja jego : on kupi mieszkanie ja wyremontuje ... dosc dowcipne
trzecia jego propozyja on kupi dla nas mieszkanie 4 pokojowe , ale mam notarialnie mu podpisac ze sie wprowadze do niego . Bo jak nie,  to mu nie potrzebne 4 pokoje. To ze do tej pory nie kupil mieszkania uzasadnia ze nie wiedzial czy 3 czy 4 pokoje

Juz nie wiem ktora proozycja śmieszniejsza

Moją uwagę zwróciło kilka rzeczy.
Po pierwsze, bierność partnera madzi5555, który uważa, iż wszelka inicjatywa powinna pochodzić od Madzi. Dlatego on nie pytał, on nie proponował, on nie pomyślał.
Po drugie, jego próby manipulowania Madzią, bo gdy tylko coś idzie nie po jego myśli, to on się chce rozstawać. U tego faceta nie ma miejsca na kompromis, albo jest po jego myśli, albo do widzenia. Z szantażystami się nie negocjuje.
Po trzecie, zbyt szybko partnerowi Madzi przychodzi myśl o rozstaniu, gdy pojawia się temat dla niego niewygodny, psujący jego dobre samopoczucie. Widać, że dla niego to nie jest relacja, w której ważne jest MY, ale bliżej mu do JA z orbitującą wokół niego i nadskakującą mu partnerką.
Po czwarte, lekceważenie uczuć partnerki wynikające z jej dyskomfortu, jakim jest dla niej obecna sytuacja jest niewiarygodne. Tak się po prostu nie zachowuje partner dbający o uczucia swojej partnerki. Nie wyobrażam sobie sytuacji, w której dzielę się z moim partnerem swoimi odczuciami a on zarzuca mi egoizm, czy bycie okrutnym człowiekiem. Perfidna manipulacja.

Ameryki nie odkryję, jak powielę to, co napisali inni, że facet w związku z Madzią wygodnie się umościł i wykorzystuje jej brak asertywności.

Remont jej mieszkania w najbliższym czasie to wcale nie "szczegół". To poważna sprawa, biorąc pod uwagę to, że spłaca kredyt, a na tego faceta , jak widać, raczej liczyć nie będzie mogła.

Madzia, byłam w bardzo podobnej sytuacji do Twojej. Darliśmy koty o to samo. Ostatecznie usłyszałam, że......."mogłam pomyśleć wcześniej o tym, że on ma dzieci i kupić większe mieszkanie, a to, że zdecydowałam się na tak małe mieszkanie to czysta złośliwość z mojej strony i próba wyeliminowania jego dzieci z naszego życia"( !!! ). Na moje argumenty , żeby zabierał dzieci do swojego mieszkania, słyszałam to samo co Ty: jesteś zła, nie lubisz moich dzieci. I żal mu było zrezygnować z wynajmu swojego mieszkania, bo za wynajem przygarniał niezłe pieniądze. Oczywiście to były "jego pieniądze" i nie miało to, żadnego przełożenia na to żeby dokładał więcej do domowego budżetu, na rachunki czy też bieżące zakupy. Zadbałam o to żeby moje dzieci miały swoje miejsce na ziemi, żeby mialy swoje pokoje, swoje biurka, swoje szafki.....on o wygodé swoich dzieci chciał zadbać kosztem moim i moich dzieci, sememu przy tym niczego nie poświęcając. Tak samo jest u Ciebie. Widzę Ciebie zmotywowaną do działania, ogarniętą i ambitną i faceta pasożyta bez ambicji. Wniosek: pogoń dziada, niech zacznie sam dbać o siebie i swoje dzieci.

kjim napisał/a:

Madzia, byłam w bardzo podobnej sytuacji do Twojej. Darliśmy koty o to samo. Ostatecznie usłyszałam, że......."mogłam pomyśleć wcześniej o tym, że on ma dzieci i kupić większe mieszkanie, a to, że zdecydowałam się na tak małe mieszkanie to czysta złośliwość z mojej strony i próba wyeliminowania jego dzieci z naszego życia"( !!! ). Na moje argumenty , żeby zabierał dzieci do swojego mieszkania, słyszałam to samo co Ty: jesteś zła, nie lubisz moich dzieci. I żal mu było zrezygnować z wynajmu swojego mieszkania, bo za wynajem przygarniał niezłe pieniądze. Oczywiście to były "jego pieniądze" i nie miało to, żadnego przełożenia na to żeby dokładał więcej do domowego budżetu, na rachunki czy też bieżące zakupy. Zadbałam o to żeby moje dzieci miały swoje miejsce na ziemi, żeby mialy swoje pokoje, swoje biurka, swoje szafki.....on o wygodé swoich dzieci chciał zadbać kosztem moim i moich dzieci, sememu przy tym niczego nie poświęcając. Tak samo jest u Ciebie. Widzę Ciebie zmotywowaną do działania, ogarniętą i ambitną i faceta pasożyta bez ambicji. Wniosek: pogoń dziada, niech zacznie sam dbać o siebie i swoje dzieci.

a jak sytuacja skończyła sie w Twoim wypadku ?
2 dni temu rano wlasnie powiedzial , ze koniec z nami jak nie akceptuje jego dzieci u siebie w mieszkaniu.
Dawal te propozycje z kosmosu , na ktore ot tak sie nie zgodze . a mu sie pali tyłek bo do konca miesiac ma umowe najmu swojego.

wieczorem był juz z płaczem , ze nie rozumie , ale jesli o tym mowie to faktycznie musi mi byc zle . I że ogarnie to wszystko , poki co zrezygnuje z mieszkania wynajmowanego , a na ten czas co dzieci beda to wezmie hotel bo bardziej sie oplaca !!!! o zgrozo..
Te rozwiazania juz sa coraz głupsze... bardziej wydaje mi sie ze chce wziac na przetrzymanie , zna mnie i wie ze jak przyjdzie co do czego i bd mial jechac z dziecmi spac  do hotelu , to mi bedzie szkoda dzieci ipowiem dobrze to zostancie , gdzie bedziecie spac po hotelach...

dobrakobieta90 napisał/a:

Moją uwagę zwróciło kilka rzeczy.
Po pierwsze, bierność partnera madzi5555, który uważa, iż wszelka inicjatywa powinna pochodzić od Madzi. Dlatego on nie pytał, on nie proponował, on nie pomyślał.
Po drugie, jego próby manipulowania Madzią, bo gdy tylko coś idzie nie po jego myśli, to on się chce rozstawać. U tego faceta nie ma miejsca na kompromis, albo jest po jego myśli, albo do widzenia. Z szantażystami się nie negocjuje.
Po trzecie, zbyt szybko partnerowi Madzi przychodzi myśl o rozstaniu, gdy pojawia się temat dla niego niewygodny, psujący jego dobre samopoczucie. Widać, że dla niego to nie jest relacja, w której ważne jest MY, ale bliżej mu do JA z orbitującą wokół niego i nadskakującą mu partnerką.
Po czwarte, lekceważenie uczuć partnerki wynikające z jej dyskomfortu, jakim jest dla niej obecna sytuacja jest niewiarygodne. Tak się po prostu nie zachowuje partner dbający o uczucia swojej partnerki. Nie wyobrażam sobie sytuacji, w której dzielę się z moim partnerem swoimi odczuciami a on zarzuca mi egoizm, czy bycie okrutnym człowiekiem. Perfidna manipulacja.

Ameryki nie odkryję, jak powielę to, co napisali inni, że facet w związku z Madzią wygodnie się umościł i wykorzystuje jej brak asertywności.

Podpisuję się pod tym.
Po 3 latach był czas na decyzje, co dalej z waszym wspólnym życiem i idealny moment, aby pomyśleć o większym, wspólnym lokum, tym bardziej, iż jego na to stać.  On jednak się do tego nie kwapił, czyli nie brał waszego związku aż tak na poważnie.
Zwalił się do Ciebie, w dodatku pasożytując, co jest dla mnie niepojęte.
Nie podoba mi się także, jak on traktuje własne dzieci. Jak on może spokojnie patrzeć na to, że dzieciaki nie mają tak naprawdę swojego kąta przez 1/3 miesiąca?  Nie mają własnych zabawek, biurek, łóżek, a przecież go na to materialnie stać! I gdzie jego troska o Twój komfort?
I jeszcze Tobie zarzuca egoizm.
Ja rozumiem, gdyby sytuacja była taka, że oboje naprawdę ciężko przędziecie i trzeba sobie wszystkiego odmawiać, ale w tym przypadku jest inaczej.

Przy tak intensywnym użytkowaniu mieszkania, będzie ono raz dwa do remontu, ale to już szczegół.

On odwraca kota ogonem. To nie jest tak, że Ty nie akceptujesz jego dzieci w swoim mieszaniu, ale nie akceptujesz jego bierności w tym temacie.
Czy pomyślał coś o wspólnym wynajmie? Ty proponowałaś ?

mallwusia napisał/a:

On odwraca kota ogonem. To nie jest tak, że Ty nie akceptujesz jego dzieci w swoim mieszaniu, ale nie akceptujesz jego bierności w tym temacie.
Czy pomyślał coś o wspólnym wynajmie? Ty proponowałaś ?

o wynajmnie razem mieszkania nie , dla mnie troszke bez sensu wracac na wynajem . 2 lata tak mieszkalam i sie przeprowadzalam 2 razy . moze wtedy byl moment  zeby zaproponowac to i to zrobic , byla cisza wiec wzielam sie za siebie i kupilam mieszkania . przeprowadzanie z dzieckiem nic fajnego.
Z drugiej strony nie uwazam ze to ja powinnam za nim chodzic i mowic , wynajmijmy mieszkanie razem,

madzia5555 napisał/a:

mallwusia napisał/a:

On odwraca kota ogonem. To nie jest tak, że Ty nie akceptujesz jego dzieci w swoim mieszaniu, ale nie akceptujesz jego bierności w tym temacie.
Czy pomyślał coś o wspólnym wynajmie? Ty proponowałaś ?

o wynajmnie razem mieszkania nie , dla mnie troszke bez sensu wracac na wynajem . 2 lata tak mieszkalam i sie przeprowadzalam 2 razy . moze wtedy byl moment  zeby zaproponowac to i to zrobic , byla cisza wiec wzielam sie za siebie i kupilam mieszkania . przeprowadzanie z dzieckiem nic fajnego.
Z drugiej strony nie uwazam ze to ja powinnam za nim chodzic i mowic , wynajmijmy mieszkanie razem,

Gdyby mu naprawdę zależało, zaproponowałby teraz realne rozwiązanie, a nie takie, o których z góry wiadomo, że je skreślisz, bo są nieakceptowalne. Przecież dobrze zna Twoją sytuację. Są to więc z jego strony pozory działań.

Facet, którego stać na auto za 300 tys nie jest głupi! Potrafi też przeliczyć, ile by kosztował pokój w hotelu dla trójki. Bierze Cię pod włos, nic więcej. Przykre.

Nie wiem, czy na Twoim miejscu dałabym mu szansę na wspólny wynajem, gdyby go w ogóle raczył zaproponować. Ty znasz go lepiej.
Ja bym się obawiała stresu dziecka, związanego z kolejną przeprowadzką (dzieci pragną spokoju, stabilności) oraz niedogadywania się w podstawowych sprawach, bo strasznie to u was szwankuje.

mallwusia napisał/a:

Snake
nie wiem, czy doczytałeś, że ona szukała mieszkania pół roku. Było mnóstwo czasu na rozmowę. Czy to tylko ona powinna była wychodzić z inicjatywą?

Czy ja napisałem: on, ona? Napisałem oni. Oni nie umieją się porozumieć w podstawowych sprawach funkcjonowania razem.

Snake napisał/a:

mallwusia napisał/a:

Snake
nie wiem, czy doczytałeś, że ona szukała mieszkania pół roku. Było mnóstwo czasu na rozmowę. Czy to tylko ona powinna była wychodzić z inicjatywą?

Czy ja napisałem: on, ona? Napisałem oni. Oni nie umieją się porozumieć w podstawowych sprawach funkcjonowania razem.

Wiesz, podstawowa sprawa, to aby wzajemnie chcieli dla siebie jak najlepiej. Jeśli on daje z d**** wzięte propozycje, o których z góry wiadomo, że są dla niej nie do przyjęcia, to tu nie jest tylko problem z komunikacją, ale po prostu brak troski z jego strony. Jest troska o swoje 4 litery i swoje konto.

Swoją poprzednią wypowiedź zacząłeś od słów „okropny ten facet straszliwie”. Szczególnie ostatnie słowo wskazuje na sarkazm w Twojej wypowiedzi i sugeruje, że się z facetem solidaryzujesz, więc nie dziw się, że pierwsze zdanie przykryło resztę Twojej, już bardziej obiektywnej, na pewno mądrej i trafnej wypowiedzi.

MagdaLena1111 napisał/a:

Swoją poprzednią wypowiedź zacząłeś od słów „okropny ten facet straszliwie”. Szczególnie ostatnie słowo wskazuje na sarkazm w Twojej wypowiedzi i sugeruje, że się z facetem solidaryzujesz, więc nie dziw się, że pierwsze zdanie przykryło resztę Twojej, już bardziej obiektywnej, na pewno mądrej i trafnej wypowiedzi.

Oczywiście, że się solidaryzuję W końcu solidarność jakaś musi być, a jak tu już zaczyna się sąd nad biednym facetem... Jeśli kobieta za metodę komunikacji na temat formy wspólnego spędzania życia uważa półroczny proces kupowania przez siebie i dla siebie mieszkania, i liczenia na partnera przenikliwość, to gratuluję. Że dla faceta, to wszystko może być bardzo wygodne nie wątpię. Fura za 300 koła papieru fajna rzecz i dla nie jednego faceta ważniejsza niż miejscówka do spania. Według moich norm myślenia, to dwójka dorosłych ludzi w pewnym momencie siada i podejmuje rozmowę co dalej robią ze swoim życiem. Jeśli ma być wspólne, to zapisują sobie na kartce: ty masz dwójkę bachorów, ja jednego. Razem trójka do ogarnięcia przestrzennie. Czy planujemy kolejne, tym razem wspólne, a jeśli tak to ile i w jakiej perspektywie czasowej. Wtedy być może wychodzi, że model 2+1+2 może być modelem 2+1+2+2=7 i trzeba takie lokum sprawić. No ale to trzeba chcieć się komunikować, a nie oczekiwać "się domyśl"...

mallwusia napisał/a:

madzia5555 napisał/a:

o wynajmnie razem mieszkania nie , dla mnie troszke bez sensu wracac na wynajem . 2 lata tak mieszkalam i sie przeprowadzalam 2 razy . moze wtedy byl moment  zeby zaproponowac to i to zrobic , byla cisza wiec wzielam sie za siebie i kupilam mieszkania . przeprowadzanie z dzieckiem nic fajnego.
Z drugiej strony nie uwazam ze to ja powinnam za nim chodzic i mowic , wynajmijmy mieszkanie razem,

Gdyby mu naprawdę zależało, zaproponowałby teraz realne rozwiązanie, a nie takie, o których z góry wiadomo, że je skreślisz, bo są nieakceptowalne. Przecież dobrze zna Twoją sytuację. Są to więc z jego strony pozory działań.

Facet, którego stać na auto za 300 tys nie jest głupi! Potrafi też przeliczyć, ile by kosztował pokój w hotelu dla trójki. Bierze Cię pod włos, nic więcej. Przykre.

Nie wiem, czy na Twoim miejscu dałabym mu szansę na wspólny wynajem, gdyby go w ogóle raczył zaproponować. Ty znasz go lepiej.
Ja bym się obawiała stresu dziecka, związanego z kolejną przeprowadzką (dzieci pragną spokoju, stabilności) oraz niedogadywania się w podstawowych sprawach, bo strasznie to u was szwankuje.

Mnie w ogóle interesują mocne strony partnera Magdy, bo tak jak ona go dotychczas opisuje to facet, który znalazł sobie kobietę, której najbardziej zależy na tym, aby mieć przy sobie jakiegokolwiek faceta. On to doskonale czuje, dlatego, gdy tylko Madzia zaczyna się stawiać używa argumentu, po którym ona zrobi wszystko, żeby go przy sobie zatrzymać. Trochę to zalatuje desperacją z jej strony. On robi tyle na ile ona mu pozwala.
A to, że przerzuca na nią odpowiedzialność za przygotowanie odpowiednich warunków dla jego dzieci to już zakrawa na groteskę.
Marny ojciec, kiepski partner. Może w łóżku jest przynajmniej dobry.

Albo nie chcesz w sobote zostac z dziecmi (on idzie do pracy ja mam wolne soboty ) to nie ma problemu zawioze je na 6 godzin na kulki

Ela210 napisał/a:

ta informacja o  aucie rzuca nowe światło.. Jakby chciał zadbałby o lokum dla wszystkich. A On myśli głównie o sobie..
ech..

Sie tak wszyscy skupili na aucie , to zeby było jasniej auto na kredyt a nie za gotowke ale czy to ma znaczenie

Brak troski nie tylko o komfort Madzi, ale również o komfort swoich dzieci. Teraz są małe, a co będzie jak pójdã do szkoły? W te czwartkowe i piątkowe wieczory będą musiały gdzieś odrobić lekcje. Co wtedy? Rozłożą się z książkami na stole w salonie, czy odrobiă na kolanie? Owszem są biedne rodziny, które na małym metrażu wychowujã i piątkę dzieci, ale po postach Madzi wnioskuję, że tu na biednego nie trafiło. Tu mowa o beztroskim, wygodnym manipulancie. Madziu, kwestia mieszkania i  jego metrażu to jedno, ale odpowiedz tez sobie na kolejne pytania: kto gotuje i sprząta, kto opiera jego dzieci jak są u Ciebie? Kto szykuje je rano do przedszkola? Być może wykorzystuje Cię na kilku innych płaszczyznach tylko tego nie zauważasz.

[

Wiem o tym, niestety jak mu chce cos przekazac to zrobie to w najgorszy sposob , on tego nie rozumie nigdy , jak np w tym przypadku

madzia5555 napisał/a:

Ela210 napisał/a:

ta informacja o  aucie rzuca nowe światło.. Jakby chciał zadbałby o lokum dla wszystkich. A On myśli głównie o sobie..
ech..

Sie tak wszyscy skupili na aucie , to zeby było jasniej auto na kredyt a nie za gotowke ale czy to ma znaczenie

Ma znaczenie. Owszem. To nawet jeszcze gorzej, bo tak naprawdę to Ty spłacasz mu ten kredyt. Nie wiem, czy zdajesz sobie z tego sprawę?