Jak skomplikować sobie życie na własne życzenie? - Netkobiety.pl

Ale to nawet spoko historia, fajnie sie czyta, takie jak by streszczenie 3 sezonow jakiegos polskiego serialu.
W sumie to i tak sie pogobilem, jeden pan z wczesniej i troche teraz, Ex z obczyzny, jakis sąsiad w między czasie i pan Z jako tlo historii.
Zreszta to nie wazne i tak.
W przeciwienstwie do tamtej histori,  w tej jest zero sexu, dla tego te znajomosci takie bez polotu, a Ty zaczynasz świrować, Ja jak jestem wyposzczony to tez mam zawsze ochotę troche ostrzej. U ciebie podobnie, w tamtym temacie o sexie było często i byłas szczęśliwa, tu nie ma to zaczynasz swirować i fantazjowac. Kazdy tak ma.
Dlatego kombinatora doładowałaś swoimi obawami i porownaniami, żeby pasowal do twoich aktualnych potrzeb i fetyszy, jak z tamtym wtedy.
Widocznie co jakiś czas muszisz poczuc sie wydy**** na ciele i umyśle, żeby odzyskać rownowagę i poczuc radość.
Będzie dobrze
Pozdrawiam

Odpowiedź adekwatna, do posta kolegi..:)

Im szybciej pójdziesz, tym lepiej dla Ciebie.
Najlepsze lata życia przemykają między palcami.

Idę za głosem serca, staram się, ale wychodzi jak wychodzi. Nie wiem czy po 40-stce zdecydowałabym się na dziecko. Ale co ma być to będzie...

Bardzo oryginalne posty Hrefi!
Tylko czemu znowu o metodach?
Po swojej kochance I po zonie nie mozesz ekstrapolowac na caly rezerwat;)
Nie moge sie Ciebie naczytac...

A ja bym właśnie chciała.
Hrefi, a Ty znowu z tymi tajemniczymi metodami - zapytałam wujka Google, co to jest ten push/pull, to powiedział mi, że to ćwiczenia na mięśnie

Jak ktoś lubi chamstwo na poziomie niesmacznym, wirujący szowinizm i agresję słowną, to tamte forum jest dla niego wymarzonym miejscem.

Oczywiście, że na własną odpowiedzialność.
Daj jakiś namiar

Co widzą moje oczy
Panna Narcyza spragniona uwagi stworzyła kolejny wątek.
I publika już się zebrała.
Teraz to życie Roxann nabrało sensu

A Twój post co miał na celu?

Ty lubisz innych pouczać a ja lubię wyrazić swoje zdanie, gdy mam na to ochotę.

Serio?
Offtopowamie nie jest przypadkiem naruszaniem regulaminu?
Mój post może chociaż zmusi Autorkę wątku do refleksji nad sobą i to moja sprawa jakimi środkami się posłużę, żeby do niej spróbować dotrzeć. Skoro załoźyła wątek to z różnymi spostrzeżeniami na swój temat może się zmierzyć. Ale Twój post to totalny offtop, do tego zgryźliwy i niegrzeczny, więc daruj sobie kolejne zaczepki, bo już z Tobą kończę dysputę

Tak rzadko tu bywam, ale jednak musiałam Twoje niegrzeczne zaczepki zaraportować. Przykro mi.
Ochłoń i przeczytaj mój ostatni wpis, to może zrozumiesz intencje i przestaniesz robić za dyżurnego na forum, który ma problem z odczytywaniem postów innych użytkowników ze zrozumieniem, za to nie problemu z offtopowaniem wątków.
Lata minęły a Ty dalej tu siedzisz i pouczasz wszystkich dookoła.

Eh, kobietki, aż by się chciało powiedzieć "po co Wasze swary głupie...".
Napisałam ten wątek raz, że pod wpływem emocji (spotkałam się z panem od kina w środę o ile dobrze pamiętam założyłam go w piątek), bo zwyczajnie czułam skołowanie, co mam zrobić w tej sytuacji z panem z sąsiedztwa i czy dobrze robię brnąc w niepewną znajomość z panem rozwodnikiem, kiedy sąsiad się już w jakiś sposób zadeklarował a też na początku byłam nim zafascynowana... to był moment, że pomyślałam, że to znów błędne koło... że zamiast skupić się na tym co jest, mam, szukam dalej w nieznanym... Nie sądziłam, że pan z kina mnie tak zafascynuje.
No ale mniejsza o większość. To był mój dylemat na wtedy, już kilka dni minęło, poukładałam swoje myśli i wiem co mam robić. Przynajmniej na ten czas z tymi dwoma facetami. I sobą.
Telenoweli nr 2 nie będzie, bo nie ma ku temu przesłanek. Ten pan jest na 100% rozwiedziony. No chyba, że pan "sąsiad" zacznie robić sceny.
A nie chciałam kontynuować tamtego wątku, bo ta sytuacja już go nie dotyczy. Z panem Z nie mam i nie będę mieć kontaktu... On zmienił pracę, branżę, więc nawet na konferencjach nie będziemy się spotykać. On przeszedł do firmy swojego przyjaciela (notabene tego, z którym mnie poznał i który jako jedyny wiedział o naszym romansie), także... jak widać faceci są lojalni do końca, a kobiety zawsze szukają dziury w całym
Tamten wątek umarł bo zwyczajnie się skończył... a nie że coś tam ... eh

Przyszłość, trochę krytycznego spojrzenia na siebie Ci nie zaszkodzi.. Wolność wypowiedzi i zakładania wątków zgodnie z regulaminem to fundamenty forum..
Aż dziwne, że ktoś się z zębami rzuca  by je podgryzać i jeszcze się przy tym upiera..

Hrefi nie doczytałeś, że Roxann nie chce romansu za romansem tylko stałego związku? Pewnie wydaje Ci się rajem życie kobiety wokół której jest wielu adoratorów i to Ci przyćmiło czytanie ze zrozumieniem..

Nie skomentuję tego bo i jak? To Twoja sprawa, jeżeli tak uważasz.
Gdybym potrzebowała "widowni, jak mówisz, wymyśliłabym bardziej chwytliwy temat, budzący kontrowersje itd. niż pójście do kina Nie uważasz?
I gdybym była narcyzą, za jaką mnie posądzasz, chyba nie przyznawałabym się, że miałam romans z facetem, żonatym, który się mną zabawił?
Z tym nie miałam problemu bo to był mój problem, z którym nie mogłam poradzić. Zdecydowanie ciężej, nawet anonimowo, było mi się przyznać, że pochodzę z patologicznej rodziny na pozór wzorowej, bo być może wbrew pozorom bardziej mnie to boli, dotyka. Bo romans trwał krótko, leczyłam się z niego dłużej, a w tej rodzinie żyłam prawie całe swoje życie, zanim "uciekłam".
Może nie wiesz jak to jest, dlatego mnie nie rozumiesz. U mnie w  rodzinie największy problem był taki, że wszystko się działo w 4 ścianach, a na zewnątrz wszystko cacy. Myślę z perspektywy czasu, że to jeszcze gorsze, niż kiedy wokół wszystko wiedzą. Bo już jako dziecko musisz kłamać, dystansujesz się od ludzi. W grupie wszystko ok, jesteś duszą towarzystwa uśmiechnięty itd. ale kiedy ktoś chce poznać cię bliżej. Blokada. Raz, że nie chcesz by dana osoba zmieniła o tobie zdanie ze względu na rodzinę a dwa by to się rozeszło. I nie chodzi o to, że użalam się nad sobą.. po prostu te wspomnienia wciąż wywołują we mnie ból. Jak pisałam wcześniej, rodzice są już starsi, zostali sami, my (dzieci) zaczęliśmy głośno (choć też w 4 ścianach) o tym mówić i naciskać na zmiany, od kilku lat jest naprawdę dobrze. Choć wiadomo bywam tam od święta. Ale psychicznie od tego odpoczęłam. Romans z panem Z, upokorzenie, to tak naprawdę pikuś przy tym... dlatego te wszystkie komentarze w tamtym wątku mnie nie obchodziły za bardzo, bo znałam znacznie gorsze. Naprawdę mam grubą skórę... i niewiele może mnie złamać czy mi dowalić. A już na pewno nie taki czy podobny post pod moim wątkiem.

Przyszłość gdzie to rzucanie się na Ciebie z pazurami? Czy to nie lekkie przewrazliwienie?
----
Roxann jakieś nowe przemyślenia odnośnie Twojego aktualnego problemu z oboma panami?

Może, ale ja wiem o czym pisze i dlaczego.. nigdy fakty mi się nie pomylą. Ale doceniam stwierdzenia, że "tworzę serialową historię" na potrzeby forum czy swojej atencji... bo to wręcz komplement. Jestem umysłem ścisłym i raczej nie mam literackich zdolności

Daję szansę rozwodnikowi od kina. Nie wiem jak pan sąsiad to odbierze ale już wcześniej do niego zdystansowałam.
Z ew terapią zaczekam z 2 msc. Wiem, że może mi potrzebna, ale sama myśl, że mam wszystko roztrząsać od nowa przed obcą osobą.. no nie.. mogłabym równie dobrze zrobić copy-past z mojego tamtego wątku i czekać na opinię i dalszą rozmowę.. ale chyba nie chcę teraz kiedy pewne rzeczy zamknięte. Sama jeszcze nie wiem. Poszukam w tym czasie popytam i zobaczę jak nowa znajomość rozwinie.

Wiem, że wielu adoratorów nie jest rajem dla kobiety. Tak się jakoś złożyło, że gdy wybiło mi 30 parę lat, nagle zrobiłem się atrakcyjny dla kobiet. Nie wiem, może status jaki osiągnąłem albo pewność siebie w relacjach z kobietami (co nie oznacza, że ogólnie w życiu taki pewny jestem). W każdym razie oprócz żony i kochanki mam jeszcze dwie koleżanki, które zaproponowały mi całkowicie dyskretną relację FwB i to dwie razem. Naturalnie doskonałe wiedzą o mojej żonie i dziecku, same chcą abym pokazał im zdjęcia syna. Odmówiłem grzecznie i bardzo uprzejmie ale czasem mam ochotę uderzyć głową w ścianę, że z takiej okazji nie chce skorzystać. Tym bardziej, że jedna z tych kobiet jest naprawdę bardzo atrakcyjna a i charakter ma mi pasujący.  Też wołałbym mieć jeden stały związek zamiast 3-4 okazji/przygód.

A co do Roxann to mam wrażenie, że na poziomie emocji dotyczących mężczyzn to jest tak na poziomie 18 letniej panny. Pewnie mi zarzucicie, ze ja jestem na poziomie 10 latka.

Annax pytała o technikę push and pull. Faktycznie w ćwiczeniach fizycznych też jest coś takiego. Mam dobre serce i się z wami opisem techniki podzielę. Nie boje się, że zdradzę tajemnice bo i tak jako kobiety nie jesteście wstanie rozpoznać, że któryś facet stosuje ją na was.

Jest to technika sprzecznych sygnałów i stanowi nieodłączny element dobrego flirtu a ja bym dodał, że lekko wytłumiona, stanowi element udanego związku. Nazwa została nadana przez PUAsów, ale moim zdaniem to nic innego jak zaczerpnięta od was kobiety, kokieteria, której Michalina Wisłocka w Sztuce Kochania poświęciła cały rozdział (albo podrozdział, nie pamiętam). Oczywiście zaraz mi tu napiszecie, że to nie poważne, że na was nie działa. Działa, działa, a najmocniej działa na te niewiasty, które najgłośniej krzyczą że nie działa.

"Push & Pull to umiejętność wysyłania mieszanych sygnałów. Jest to technika, którą można porównać do dawania dziecku cukierka, aby później, gdy ochota na niego jest największa, móc go zabrać. Dlatego jest to aż tak skuteczne ?
- pokazuje, nie nie jesteś potrzebujący;
- to technika flirtu;
- buduje atrakcyjność i napięcie;
- pokazujesz wyższy status społeczny;
- jesteś nieprzewidywalny.

Gdy przyciągasz, a zarazem potem odpychasz kobietę, jesteś na granicy. Z jednej strony - wysyłasz jej sygnały zainteresowania, a z drugiej - nie jesteś zainteresowany. Technika działa rewelacyjnie, ponieważ angażuje emocje, które są odpowiedzialne za kobiece zachowanie (...)". Cytat z książki "Tajemnice największych uwodzicieli", A. Kołodziej, G. Głuś, str. 135 i nast.

Uprzedzam złośliwe pytania - na żonie nie stosuję bo jej nie kocham, na kochance nie stosuje bo ją kocham i nie chce jej kompletnie zniewolić poza to jak już jest zniewolona.

A dlaczego piszę o technice push&pull w wątku Roxann ? Bo ona wspomniała w którymś z wpisów, że jej nowych obiekt westchnień trochę sobie z nią pogrywa, czemu ona z jednej strony jest zła, ale z drugiej strony nie bardzo może się oprzeć. Być może rozwodnik poczytał trochę literatury albo zwyczajnie z doświadczenia wie co w trawie piszczy.

Ale ja zdaję sobie z tego sprawę... sama wielokrotnie pisałam, też w poprzednim wątku, że chociaż zawodowo mi się ułozyło, emocjonalnie jestem w "pieluchach". Wcześniejsze znajomości kończyłam nim się zaczęły z wiadomego, opisanego przeze mnie powodu. Zawsze kończyłam relacje na etapie "zakochania" kiedy chcę poznać bliżej. Szkoda słów. Ale... nie zgodzę się z jednym po doświadczeniu z panem Z jestem na etapie ... 23l a nawet 27l

Nie wiem... ja już nic nie wiem

No cóż też uważam że wszystko w swoim czasie. Sama kiedyś wzięłam chwilę 'wolnego ' od terapii. Potrzebowałam się mentalnie przygotować na dalsze chodzenie.
Ale mam nadzieję że się wybierzesz Roxann

Jak teraz nie wyjdzie to na pewno. Zostawiam to na ewentualnie jesień. Teraz są jeszcze wakacje.. tzn lato.. lepiej w ramach "terapii" robić inne rzeczy

No nie wiem zjeżdża mi to jakimiś gierkami, na które mam uczulenie. Szczególnie ze sama kobiecych gierek również nie stosuje.
Mam czas odpisać to odpisze nie mam czasu to odpisze później. A całusa docienie gdy będzie szczery. Żadne całusy przy znajomych mnie nie przekonają że jestem wazna jeśli facet raz pokazuje mi ile dla niego znacze a później mnie ignoruje. A jakbym się dowiedziała że robi to specjalnie żeby wywrzeć na mnie konkretną reakcje to tym bardziej by mnie odrzucilo.
Nie lubię komplikowac sobie życia
Ale co kto lubi
-
Przepraszam już kończę off top

Z tego co wiem to całkiem sporo osób i nie uważam, by było w tym coś złego:)

Nie wyciągam z kontekstu. Troszkę jednak nie doprecyzowałem, bo powinienem zaakcentować, że chodziło mi o to "liceum" w tym zdaniu. Natomiast co do tego wyrzucenia z samochodu to się oczywiście zgadzam:)

santapietruszka, to że ktoś jest na forum od 3 tygodni, nie oznacza że nie nie zna tematu, wszak rejestracja nie jest biletem wstępu na forum. Zazwyczaj czytam, nie logując się nawet, a zanim się zarejestrowałam minęło wiele lat mojego poczytywania forum.
Roxann wybiera partnerów z którymi ma same problemy, bo z "normalnymi" było by zbyt mdło.

Hm..., wydajesz się pewna swoich ocen, mam na myśli Twoje oceny spotykanych mężczyzn. Z drugiej strony - zastanowiło mnie jak wiele osób Ci tutaj zarzuca dzielenie się swoją historią - wiele w Tobie dylematów opisywanych na forum. Nie czytałam Twojego wcześniejszego wątku, może powinnam ?
Czyli dywagacje Ci towarzyszą a decyzje i wybory nie popychają do prawidłowego kontrolowania nowych związków, jak mi się wydaje.

Chyba nie o to chodzi. Może po prostu ciężko jest trafić w złoty środek. Mogłabym tu zacytować mój pierwszy post z poprzedniego wątku "ja on i ten trzeci". Spotykam mężczyzn, którzy są trochę skrajnościami. Pod względem temperamentu i deklaracji. "Dobry", spokojny facet nie musi być nudny. Ale niestety często tak jest. Jak się chce mieć pantofla, to super. Ja nie chcę. Facet ciekawy, pewny siebie, z temperamentem zazwyczaj nie jest wierny... choć romans wart grzechu na partnera się nie nadaje. No chyba, że ktoś jest w stanie to zaakceptować byleby go mieć przy sobie.
Myślę, że Pan od kina jest  w tym "złotym" środku, ale nie chcę nic więcej pisać, by nie zapeszać