2 dni przed Wigilia żona powiedziała, że to koniec, a w Wigilię dodała - Netkobiety.pl

Za sukę w rui dostałem w twarz i pięściami. Ja kobiety nie uderzę. Ona się stad nie wyniesie. Dziecku powiedziala neutralnie w nocy ze sie rozchodzimy. Mielismy to zrobic razem ale miala to gdzies. Tylko on wie I rozumie wiecej niz ona mysli. Ale skrecila sprawe tak ze on woli z nia. Pozew niby w drodze.
Dziś znow atak. Werbalne wyzywanie od pi..d i kiedy sie wyniose. Nie jestem w stanie odpoczac po pracy przed praca.
Nie jest tak ze jestem miekki. Po prostu jestem totalnie zmeczony i mi sie nie chce robic awantur przy dziecku. Nie moge dac sie sprowokowac bo mnie moze nagrywac. To juz przemoc emicjonalna i tyle. Nic tej kobiecie nie wytlumacze. Moge albo sie wyniesc albo okopać w domu. Coz, zepsulem jej 12 lat zycia, nic dobrego nie zaznala i tyle.

Powtórzę się ale zbieraj dowody, musisz sobie kupić dyktafon i również jej zachowanie nagrywać. Teraz to ona może rożne dziwne rzeczy wyprawiać oraz oskarżać Ciebie o agresję, że znęcasz się nad nią psychicznie, że grozisz jej. Piszesz bardzo lakonicznie, rozumiem że z synem rozmawiałeś? i przedstawiłeś mu prawdziwy powód rozstania? Musisz zrozumieć że teraz nie możesz jej w niczym wierzyć bo co innego będzie Ci mówiła co innego robiła. Pozew podobno złożony, słowo klucz PODOBNO. To Ty powinieneś złożyć pozew o rozwód z powodu jej rozwiązłości(puszcza się) nie wiem jak to jest w Anglii (chyba tam mieszkasz) ale może to być podstawa do zawalczenia o syna. To, że syn jak piszesz chce być z nią nie zwalnia Ciebie z walki o niego, dlaczego? abyś w przyszłości mógł mu spojrzeć w twarz, że o niego walczyłeś. Nie wiem jaki macie warunki mieszkaniowe( śpicie w osobnych pokojach) ale naucz się spać jak jej nie ma w domu czy to w dzień czy w nocy. Dostałeś w twarz( może obdukcja) nie szkodzi chociaż wie co o niej sądzisz a Tobie otwierają się oczy. Teraz weź na wstrzymanie nie wyzywaj nie obrażaj (może nagrywa?)kup ukrytą kamerę to UK pewnie kosztuje grosze(na pewno mniej niż w Polsce) jej zachowanie względem Ciebie(agresja) spotkania z kochankiem ( zdrada, rozwiązłość) osobna kasa, nawet jedzenie kupuj osobno ( nie jedz tego co Tobie zrobi, może coś dosypać) rachunki na pół ( koniecznie potwierdzenie do ręki, bo wyjdzie na to że nie łożysz na dom). I pisz więcej, częściej to pomaga- nie jesteś sam.

Nie wyzywam jej. Slowa suka nie użyłem. Słowo ruja było wplecione jako reakcja na jej agresywne zachowanie. Od kiedy sie dowiedzialem o romansie ani razu nie podnioslem na nia głosu. Po prostu jest w domu dziecko i nie chce by słyszało kłótnie.

Wyslalem wiadomosc na priv

Pewnie nie. Cóż. Leżałem długo z dzieckiem. On bardzo cierpi, ale wypiera to z siebie. Ucieka w gry, internet. Nie rozumie co nagle się stało. Przecież było dobrze. Żona sprzedała mu wersję (choć mieliśmy razem rozmawiać z nim), że się rozstajemy i ja pójdę mieszkać gdzie indziej. Nic złego mu na mnie nie powiedziała, ale złamała nasze porozumienie i nie mam sentymentów, by dziecko wiedziało co się naprawdę stało. Nie chce kiedyś usłyszeć od niego, że ich opuściłem ot tak.
Serce mi pękło gdy powiedział, że gdy kilka dni temu poprosił byśmy we troje się przytulili to zrobił to, by mamusia mnie też przytuliła... (I ona podeszła, ale zrobiła to tak by mnie nie dotknać).
Oczywiście mi zapowiedziała, że dziecko będzie miało nowa cudowna rodzinę - ta kochanka. To co Ona nieraz mówi jest szokujace.
On chce bym został w domu z nim i pieskiem jak najdłużej. Żona oczywiście jak to w piatek się wyszykowala i pojechała do kochanka. Boli to niestety pomimo, że co za różnica czy było to 5 czy 10 razy. Chce ustalić moje spotkania z dzieckiem. Dni itd. Ale mam gdzieś jej warunki. Nie będę kiedyś robił za opiekunkę by mogla spotykać się z gachem. Planuje kontaktować się tylko z dzieckiem i z nim ustalać. Jej zapowiedziałem, że zniknie z mojego życia. Zero widzenia i zero kontaktu między nami. Trudne, ale zrobię wszystko by tak było.

Nie liczę, by ktoś mnie żałował. Nigdzie nie wywiesiłem białej flagi. Jeśli bym się poddał to już by mnie w tym domu nie było. Siedzenie tutaj to tortura dla mnie , a jednak jestem póki co. Mam kilka myśli, ale zobaczymy. Dziecko niby z mamusia chce tylko, że tu jest dom, zwierzak, szkoła i jego świat. I to na wpływ. Bo gdyby Ona poszła w cholerę, a ja został to pewnie by też chciał zostać. Nie ma tak, że kogoś kocha bardziej. Ogólnie chce w poniedziałek uzyskać kilka infornacji. Mialo to byc dzis ale przenieśli mi wizytę. Mowilem małemu by pytał i się nie bał. no Na razie tylko słucha dopiero przy mnie się otworzył.

Czytam Twoje wypowiedzi i nie zazdroszczę Tobie , potrafię sobie tylko wyobrazić co czujesz.Najgorsze jest to , że dziecko patrzy na to wszystko i pewnie rozumie co nieco ale nie do końca. Chce żebyście się przytulali jakby to miało wszystko zmienić, naprawić. ..niestety nikt nie jest nam dany na wieczność i żaden sakrament tego nie gwarantuje. Powinniście ze sobą pogadać i rozejsc się jak cywilizowani ludzie, chociażby teraz dla dobra dziecka.

Twoja zona stosuje przemoc psychiczna wzgledem Ciebie, a dziecku funduje traume na dlugie lata. Nie pozwalaj sie tak traktowac, a wszelkie jej wyzwiska zwyczajnie nagrywaj bedziesz mial doskonaly dowod na to, ze ta kobieta nie powinna opiekowac sie waszym dzieckiem.
Jak Ty mozesz tolerowac i pozwalac na to, ze pod Twoja nieobecnosc ona zaprasza swojego gacha do waszego wspolnego domu, i zabawia sie z nim w najlepsze przy waszym dziecku.
Tak jak napisano wyzej, zadbaj o psychike dziecka, idz z nim do psychologa, jemu taka pomoc jest teraz naprawde potrzebna. Tobie zreszta mysle , ze tez. Samym bedzie wam trudno poradzic sobie , tym co funduje wam ta kobieta. Moja zona tez odstawiala numery, ale to co robi Twoja, to juz koszmar. Totalny brak szacunku do Ciebie i ponizenie w czystej postaci.

Do psychologa chodzę. Mówił, że dziecko i to jak żyje to temat na osobna terapię. Dziecko jak żona wraca to biegnie do niej, traktuje jakby wszystko było ok. On stara się o tym nie myśleć. Powiedziałem mu jak to naprawdę wyglada. Żona złamała słowo, że razem z nim porozmawiamy wiec nie jestem jej winny nic. On nie rozumie, że wszystko było ok, a nagle nie jest. Przychodzi dużo, jutro z nim wychodzę i cieszy się bardzo. W poniedziałek odę do lekarza i chcę ten temat poruszyć. Dziecko w sumie funkcjonuje normalnie, ale gdy pojawia się temat to widać, że przeżywa bardzo. Żona w jego kwestii zachowuje się jakby było ok, ale np Boje się, że bedzie go kiedys zmuszać do polubienia rodziny kochanka a dziecko moje tego nie chce.

Niestety temat kochanka to temat o ktorym Ona nie chce rozmawiac i pojawia sie agresja. Ona widzi stosunki miedzy nia naszym dzieckiem a nim I jego rodzina w różowych okularach. Odnośnie wizyt jego w naszym domu robi to na bezczelnego. Nie kryje się. Gdyby nie sytuacja w pracy to moglbym wrocic i zrobić aferę, ale on wróci dzien pozniej i tak. Ja jestem już tylko zbędnym meblem. I tu nie chodzi o moja słabość. Po prostu to co się dzieje jest tak dziwne, że nie mieści się w mojej głowie. Ona próbuje mi geać na męskości, że kazdy inny dawno by się wyprowadził. Ale gdybym został tam, nie ruszył się I normalnie funkcjonował w domu to kobieta by się posypała. Ja juz kilka razy slyszalem groźby ze sie wyniesie, ale nadal siedzi. Owszem jest to jazda emocjonalna na mnie. Wiem, że kazdy stara się doradzić tylko należy pamietać, że też ktos był na poczatku drogi tego typu. Oczywiscie z perspektywy roku może spojrzę na to inaczej i też komuś doradzę. W chwili obecnej jednak próbuję znaleźć jak najlepsze wyjścia z tej sytuacji, a przy tej huśtawce jest to trudne. Np widzę, że wolę teraz podiedzieć w aucie niż wracać do domu i ogladac co robi żona. Jednocześnie wiem, że jest tam dziecko i to mnie pcha w tamtym kierunku.

To ze między rodzicami jest jak jest to tylko i wyłącznie ich wina. Dziecko nie powinno brać udziału w tym i nie wykorzystuj je do swoich celów bo to nic nie da. Może i zaakceptuje przyszłą rodzinę i tak byłoby najlepiej. Teraz powinieneś złożyć pozew o rozwód skoro Twoja żona robi takie numery w waszym wspólnym domu a może i łóżku.

Nie siedzi w aucie jak nie powiem kto tylko idź do domu. Tupnij noga jak prawdziwy facet i pokaż jej ze masz jaja. Ona robi co chce bo tak jej wygodniej jeśli Ty nie podejmiesz jakieś kroki to tak może być jeszcze bardzo bardzo długo. ..tylko po co i na co. Jest dziecko tak nie
można.

Trzymam za Ciebie kciuki i nie załamuj się!

I właśnie chce coś ruszyć w tym kierunku. Uwierzcie to jest brak jakichkolwiek hamulców. Może dziś czy jutro dziecko ucieknie w swój świat, ale co dalej. Pół dzisiejszej rozmowy z psychologiem dotyczyło dziecka. Niewiele się skupiłem na sobie, bo to ma drugorzędne znaczenie. Staram się poskładać w głowie jak to dalej się dla niego potoczy. Oboje zlekceważyliśmy pewne sprawy w kwestiach wychowawczych i tu już nie ma miejsca na błędy. On wchodzi w taki wiek, że bedzie potrzebował ojca teraz szczególnie. To co ona zrobiła to skrajna głupota i niestety jest skupiona na swoich sprawach. Twierdzi, że teraz go dopiero uczyni szczęśliwym jakbym ja był przeszkoda w jego dalszym życiu. Jest weekend i zamiast po tygodniu pracy z nim pobyć to znika. Tylko to jest droga donikad. Zwłaszcza w tej sytuacji.

Autorze, przegladam to forum od prawie trzech lat systematycznie, sporo tu bylo takich historii jak Twoja. Moja rowniez wcale nie jest jakos specjalnie inna niz Twoja. Moje dzieci mialy 13 i 7 lat, jak mojej zonie palma odbila. Nie przypominam sobie jednak sytuacji, zeby maz tolerowal wizyty kochanka we wlasnym domu, albo inaczej, ze pozwolil, aby cos takiego mialo miejsce. To jak ona widzi stosunki miedzy waszym dzieckiem i kochankiem, to jest jej prawo. Natomiast Ty jako ojciec, pelnoprawny rodzic, mozesz widziec to inaczej i masz obowiazek, dla dobra syna, jej wizje, wybic jej z glowy. Twoja spolegliwosc, i godzenie sie na to co ona robi jest niewytlumaczalna. Jasne, ze syn nie powinien uczestniczyc w waszych klotniach, ale nie mozesz dopuszczac do sytuacji, ze jakis obcy facet lazi po waszym mieszkaniu, podczas Twojej nieobecnosci. Wasze mieszkanie jest azylem dla waszego dziecka. Do tego azylu puki co nie powinien miec dostepu nikt obcy. A Ty zamiast po pracy, wracac jak najszybciej do domu, to siedzisz sobie w aucie. Uwierz mi, nie Ty pierwszy, i nie ostatni jestes w takiej sytuacji, ale nie mozesz tak bez walki oddawac wszystkiego, co jest dla Ciebie wazne. Nie chcesz miec kontaktu z zona, to unikaj jej, ale nie siedzac w aucie pod domem, tylko spedzajac czas z synem, a ja kompletnie ignorujac.
Zycze Ci jak najlepiej, bo sam przez podobne pieklo przechodzilem, ale uwierz mi, ze taka spolegliwosc, do niczego dobrego nie doprowadzi.

Wiesz co, tu juz nie chodzi o Ciebie, ale o to co czuje Twoj syn. Postaw sie na jego miejscu, taty nie ma w domu, a tu jakis obcy facet szweda sie po jego domu. No wybacz, ale ja sobie tego nie moge wyobrazic. Moj starszy syn mial prawie tyle samo lat co Twoj, i jego mamusia raz dopuscila do kontaktu jego ze swoim kochankiem, telefonicznego. I to byl ostatni raz. Jestes ojcem, masz takie samo prawo do decydowania o tym, z kim Twoje dziecko bedzie sie widywalo jak matka. I niech ona sobie wrzeszczy, wyzywa, ale nie moze wymagac od Ciebie, zebys cos takiego tolerowal.

I jeszcze będziesz za nią płacił? Musisz zrobić porządek z gościem w domu, zadbać o syna, odciąć ją od twoich pieniędzy. Ją masz traktować jak powietrze nie możesz jej okazywać że Tobie na niej zależny, bo teraz to ona ma wrażenie że Tobie na niej zależy, pstryknie palcami i do niej polecisz.

Od pieniedzy jest odcieta bodaj od 4 czy 5 stycznia. Rachunki podzielone, kazdy sobie. Temat zalatwiony. Traktuje ja jak powietrze. To ona prowokuje choć w piatek i sobote dala mi spokoj. Dlatego raczej w domu jestem wycofany i to bład bo nie zyje tu pelnia zycia. Po prostu nie chce jej ani widzieć ani słyszeć. Nie polecę juz do niej i gora sms bo sluchac jej nie chce. A że to boli ci robi to nic nie poradzę. Ona szukala dialogu bo potrafila mi przyjsc do pokoju i nawijać o moich planach. Kiedy co i jak. Tylko to nie jej sprawa. I kłotnia gotowa. Co zrobic z wizytami kochanka to problem. Ani w te ani wewte dlatego jutro chce sie poradzic bo tu o dziecko chodzi.

Cóż, “żona” oczywiście wybyła kilka godzin temu. Ja właśnie wrociłem z pizzy z dzieckiem. Był o krok od płaczu gdy czekaliśmy. Mówił, że jak nie ma gier to się martwi. Czyli po prostu ucieka od tego. Smutny, że mamusi nie było z nami I że nadal wierzy. Serce pęka. Czy ta kobieta nie potrafi już trzeźwo myśleć? Mówiłem dziecku, by zawsze przyszło jak gorzej się czuje albo ma pytania. Żona zrobi mu popcorn, przytuli, ale porozmawiać nie porozmawia. To jej pierwszy wolny weekend od roku gdy zmieniła pracę. Mielismy w koncu mieć rodzinne weekendy, ale ma obecnie inne priorytety. Tak tutaj pisze, bo trochę to pomaga. Nie zmuszam do lektury, ale dobrze wyrzucić z siebie uczucia. A niestety jak się stroi i wychodzi to nadal boli i boleć bedzie.

"No chyba że jesteś gotowy jej wybaczyć."

Do tanga trzeba dwojga, a jej w tej chwili zwisa i powiewa to czy Markotny będzie , czy nie będzie chciał jej przebaczyć . 

Co do syna - nie wystarczy to, że zapewnisz go o tym ze zawsze może do Ciebie przyjść z problemem.
To Ty do niego przychodź , wybadaj co go trapi, spędzaj z nim wartościowo czas (wycieczki, zabawa, sport, kino - ale nie TV)
Niech to nie on ma ciebie szukać , ale Ty go znaleźć .

Nawet nie pamiętałem, że załozylem tu temat pod innym nickiem. Rok temu gdy “żona” zabawiała się wirtualnie. Niestety niektorzy mieli rację.

http://www.netkobiety.pl/viewtopic.php?id=101543

Coż, wczorajszy dzień to znów ostra jazda. Niestety mieszkanie pod jednym dachem jest niemożliwe przy tym co wyprawia. I tu trzeba decyzji chocby ze względu na dziecko. Trudno, olać moje plany. Bo co się dzieje  to już od dawna podchodzi pod znęcanie się emocjonalne.
Wczoraj szantaż, że jest w ciaży co potem odwołała. Szantaż bo wie, że skontruje pozew tym, że przyczyna to zdrada. A on w drodze. Cóż, zapowiedziała, ze ma świadków przemocy. Niezawodna koleżankę, która widziałem będac z żona z 3 razy. I to gdy była koleżanki rodzina. Więc o jakiej przemocy zezna to Ja nie wiem. Dowiedziałem też, że nie odpowiadała jej jednak moja praca. Wolała mnie bliżej i bym pracował w innych godzinach. Co z tego, że pieniadze dobre. Wiem, że w wielu sprawach zawiniłem i potrafiłem się przyznać, ale to co czasami mówi to mocno dziwi. Oczywiscie miałem szansę naprawy, ale wtedy gdy Ona chciała.

Ta ciaża to niby ściema by mi dowalić. Dziecka opuścić nie mam zamiaru. Póki co  poszerzam wiedzę co w tej sytuacji.

Następnym razem uśmiechnij się i jej pogratuluj. To ona ma się wściekać i robić błędy.

Niestety od czwartku wpadłem w wielki dół psychiczny. Wiem, nie powinno tak być, ale po prostu to już miesiac i każdy człowiek ma swoje granice. Dokucza też samotność. Wyszło kilka istotnych spraw. Żona z dzieckiem przeprowadziła rozmowę, że tatuś odchodzi gdy byłem w pracy. Mieliśmy to zrobić razem. Nie dotrzymała słowa. Więc zwolniony z obowiazku powiedziałem dziecku o przyczynach. On woli i tak być z mamusia. Tak to zwykle bywa w takich sytuacjach. Niestety Ona co kilka dni przychodzi i nie daje spokoju w kwestii bym się wyniósł. W zeszłym tygodniu w złości powiedziała, że jest e ciaży jak chyba pisałem, ale potem odwołała. Wie jak być by bolało.
Doszła kolejna informacja. Ten prawy, zaradny i człowiek z którym Nie mogę się równać siedział w więzieniu. 4 letni wyrok. Gdy powiedziałem żonie to oczywiście “nie jest tak jak myślisz”. A zrobiłem to bo znow gdy byłem w pracy przedstawila dziecko kochasiowi. Z jego wizytami nic nie moge zrobic bo sie dowiadywałem. W ciagu tygodnia chcę stad zniknać. Tu jest sytuacja nie do wytrzymania. Masochizm w czystej postaci. No i po 7 latach odnowila za namowa kochanka kontakt z rodzina gdzie w listopadzie zarzekała się, że nie chce ich znać, nie kocha, wyśmiewała. A tu miłość znow. Gdzie tu stabilizacja emocjonalna? Znow pstryk i inaczej. Oczywiscie jak o tym wspomnialem to wg niej ja jestem nienormalny bo chodzę do psychologa. Z nia wszystko ok.
Ps. Pytała czy a pewno będę miał gdzie mieszkać i czy mi pizzę zamówic dzisiaj. Czemu ta kobieta po prostu się nie odpieprzy skoro ja jej daje spokój.

To co Ona wyprawia to dowodów wielkich nie trzeba, bo wszystko robi na bezczelnego. I pewnie o tym wie. Dziecko mi mówiło, że woli z mamusia. Pozew wysłała ona tydzień temu Tylko tu takie prawo, że mogę podać swoje powody. Ogólnie jestem tak zmęczony, że już mi się nic nie chce. Organizm nie wytrzymuje. Dziwie się, że mam siłę iść do pracy. Moja rodzina wie co się dzieje, ale nie zawracam im już za bardzo głowy. Ona mówiła, żebym brał co chce, byle bym stad odszedł. Zrobiła ze mnie materialistę. Tylko, że ja nic nie chce. Co do pizzy czy tego gdzie pójdę, to sa jakieś chyba przebłyski człowieczeństwa u niej w stosunku do mnie albo kolejne manipulacje. Już nawet chce mi dać zaświadczenie, że nie opuściłem rodziny. Ja nie chce krzywdzić tej kobiety, bo z mojej strony też się nacierpiała. Pomimo, że nie widzi jak mnie zniszczyła przez ostatni miesiac. Po prostu muszę być jak najdalej, by jakoś funkcjonować.

Ps. Tak mi się w nocy przypomniała sytuacja gdy byliśmy w Polsce dłuższy czas. Żona czekała w aucie, a ja poszedłem coś kupić do marketu. Spotkałem osobę z która miałem romans zanim poznałem żonę. Powiedziałem, że jestem żonaty, a ona mi napisała na kartce numer telefonu byśmy się u niej umówili. Gdy wychodziłem kartka poleciała do śmieci. Wiedziałem, że pewnych granic nie należy przekraczać i co należy zrobić w pewnych sytuacjach. Serce pęka.

Wszystkiemu jestem winny. Już mi się nie chce z nia polemizować. Niech uważa co chce na mój temat. Dawno wiem, że to koniec. W pozwie niby, że się oddaliliśmy. A to tak baprawdę był zwykły kryzys, który był do rozwiazania. Żona ma do mnie tyle zarzutów od kiedy zaczał się jej romans, że mam ochotę, by dopisała w pozwie wszystko co mi zarzuca i podpisać to w cholerę. Wyłoniłby się obraz diabła z którym żyła. Może tak jest jej łatwiej? Skoro tak mnie nie nienawidzi to niech będzie konsekwentna, a nie wymyśla jakieś oddalenia. Dziecko z mamusia, bo po prostu to zależy od dziecka i jego charakteru. Nie ma tu drugiego dna. Po prostu tak woli. Owszem wsparcia Nigdy nie mieliśmy i jak mogliśmy zaczać korzystać z życia, bo dziecko podrosło to zrobiła co zrobiła.

To był dylemat gdzię się wynieść, ale blisko chyba jednak nie zostanę. Muszę się odciać. Po tym co robiła mi przez ostatni miesiac nie wyobrażam mieć sobie jakiegokolwiek kontaktu. Co do dziecka to muszę to wszystko przemyśleć. Zna moje stanowisko, że nie będę robił za nianię kiedy będzie miała ochotę. Przez ostatni miesiac jako pierwszy odezwałem się raz. To ona ciagle coś do mnie miała i przychodziła. Wystarczy już tego. Nie wiem jak to dalej będzie wygladać, ale to nie ja zdecydowałem o zakończeniu tej rodziny. Trzyma mnie tu póki co praca, ale kraj wcale.

Sluchaj. O dziecku nie wspominam, bo to sie rozumie samo przez sie. O jakiej karmie mowisz? Szaleje za nim, niedlugo okres dojrzewania, jakis szemrany ojczym sie kroi. Nie zostawie go. Po prostu chce by kobieta sie uspokoila w tym temacie. Nic jej powiedzieć nie można, a kłócić się nie chce. Kazdy temat dziecka to jej agresja. I tak było już przed rozstaniem, bo uważałem, że trzeba go trochę pchnać do przodu, a ona trzyma go pod kloszem. Nie działa to dobrze na rozwój. Dziecko zna tylko moja rodzine zna I nie pozwole by go zona zmarnowala.

To mizoandria, a nie czucie. I to się powinno leczyć.

Przestań jęczeć, bo już czytać tego nie idzie. Facet jesteś czy baba?
Sam widzisz, że to wszystko kupy się nie trzyma. Tatuaże, wielkie plany, nagle tadam i jakiś pajac z kapelusza wyskakuje.
Będziesz teraz analizował 11 lat małżeństwa i wyciągał jakieś pojedyncze gówna z przeszłości, żeby wytłumaczyć zwykłe kure*two,
bo tak robi każdy w obliczu zdrady, ale jak kurz opadnie i ogarniesz emocje, to sam dojdziesz do tego, że to wszystko nie ma sensu.
Sprawa jest prosta, żona poznała jakiegoś typa, poczuła nowego bolca i sajonara, koniec. Cała reszta tej historii, podobnie jak miliona innych,
to jest rozbijanie gówna na atomy i dorabianie filozofii, a tu filozofii żadnej nie ma. Zdradziła poprzedniego męża z tobą, to co cię teraz nagle dziwi,
że ciebie zdradziła z innym, no stary, nad czym tu się jeszcze zastanawiać i co tu jeszcze analizować jak to była tylko kwestia czasu, helloł?
Zamiast się wbijać w jakieś bezsensowne poczucie winy (ale to robi akurat każdy w takiej sytuacji, więc luz, nie jesteś żadnym wyjątkiem)
i wyszukiwać jakieś bezsensowne przykłady z dupy wzięte na to jakim byłeś beznadziejnym mężem, weź już może ochłoń i się zastanów.
To co się stało i tak by się stało. Z twoim czy bez twojego udziału. Jak w małżeństwie dzieje się źle, to się to komunikuje. Do tego służy aparat mowy.
Jeśli komunikaty nie skutkują i w małżeństwie dalej dzieje się źle, to się bierze rozwód. Do tego służy instytucja rozwodu.
A jak się z dnia na dzień przeskakuje od męża do gacha, to jest się zwykłą dzi*ką i powinno się być traktowaną jak zwykła dzi*ka,
a nie wynoszoną na piedestał uwielbienia niczym królowa angielska, której złego słowa nie można powiedzieć, bo to obraza jej majestatu,
więc najlepiej spuścić łeb i całą winę wziąć na siebie, bo gdyby nie ten talerz co go po sobie kiedyś nie umyłeś, to do niczego by nie doszło.
Ocknij się chłopie i nie daj sobie robić bigosu z mózgu. Zadbaj o normalne kontakty z dzieciakiem, a jej daj żyć swoim życiem i zajmij się własnym.
Najlepiej zacznij od razu.

Było pytanie o drugie dno. Więc znów myślałem czy takowe było. Nie czuła miłości i poczuła. Bez znaczenia jak trudny był czas. Ja nie jęcze. Ona ma ode mnie spokój. Szkoda tylko, że Ona mi spokoju nie daje. Dziś znów wizyta, bo chciałem zabrać zdjęcia skoro dla niej całe życie ze mna nie miało znaczenia. Teraz znów zwrot, że Ona tego nie mówiła i przeszłość ma znaczenie i chce zdjęcia. Kobieta potrzebuje psychologa, bo zwariować można.