Imprezy rodzinne, mąż, rodzina, introwertyk. - Netkobiety.pl

Może nauczą dzieci mówić per "ta dziwna pani, o której wujek Kazik czasem wspomina, że jest jego żoną". Możesz przekazać ode mnie poradę dla męża. Jak mi małżonka mówi, że gdzieś nie chce ze mną pójść, bo kogoś nie lubi itp., to moja odpowiedź brzmi - mam to w d....

Nie brałem sobie żony żeby potem przez resztę życia tłumaczyć dlaczego wszędzie chodzę sam. Jeśli kogoś w rodzinie nie lubi, to nie musi się zaraz obcałowywać i prawić komplementy. Każdy człowiek, to jakaś rodzina, która za nim stoi. No chyba, że ktoś jest sierotą ale i sieroty mogą mieć znajomych. Jeśli nie chce chodzić ze mną, to również jest brak szacunku. Dla moich uczuć i tego jak się czuję kiedy muszę wciskać komuś jakiś kit. Sorry Winnetou, to może wystarczałby w życiu wibrator? Na pewno nie ma potrzeb towarzyskich i rodzinnych zobowiązań.

Mąż jest dużym chłopcem i nie ma problemu z chodzeniem samodzielnie na spotkania, sprawne ręce nogi - brak potrzeby posiadania podpory

Mąż jest dużym chłopcem i nie ma problemu z chodzeniem samodzielnie na spotkania, sprawne ręce nogi - brak potrzeby posiadania podpory

Ślicznie.
Zatem zapytywuję po raz trzeci - po co zakładałaś ten wątek, skoro ani Ty ani mąż nie macie żadnego, najmniejszego choćby problemu ?
Chciałaś się pochwalić, czy co ?

Na szczęście dla mnie nie jesteś na jego miejscu. Żona nie jest towarzyskim dodatkiem do męża. Ty nie masz do niej szacunku skoro każesz przebywac jej w towarzystwie ludzi których nie lubi. A mój mąż nie musi nikomu wciskać kitu..mówi wprost że żona nie chciała przyjść i tyle

snake ale masz polewke
jak sie kogos nie lubi to sie w to towarzycho nie wchodzi nawet jesli to jest tescio a tym bardziej tesciowa, po co komu niepotrzebne spory i skakanie sobie do oczu, olej ich, a oni predzej czy pozniej przwyczaja sie i oleja ciebie i kazdy bedzie zadowolony, ja tak zrobilam z pewnym upierdliwym gosciem i mam spokoj ducha i niech sobie mowi i mysli o mojej skromnej osobie co chce, najwazniejszy moj spokoj

Jak się ma olewkę, to się ma i wtedy nas nie obchodzi czy ktoś za nami plecami to komentuje, buntuje itd. Widać ta olewka nie jest taka znów całkowita i coś tam żre... Może mąż nie tak do końca jest zgodny, kropla drąży skałę
Ja mam polewkę, bo to właśnie problem z d.... Po prostu nie ma co dorabiać ideologii o jakiejś swojej drodze itd. Autorka jest po prostu niewychowana (unikam określeń bardziej potocznych, a pejoratywnych) i nie ma co tu się doszukiwać jakiejś introwertycznej natury. Ja jestem bardzo introwertyczny, moja połowica też. Mało kogo z rodziny odwiedzamy, mam wokół siebie całkiem niemało kuzynostwa, z którym mało co utrzymuję kontakt, bo nie mam takiej potrzeby. Co nie zmienia faktu, że jak mnie zapraszali, to przychodziliśmy. Jak urządzaliśmy uroczystości związane z dziećmi, to ich zapraszaliśmy. Moja kogoś tam z rodziny nie lubi, a widzimy się 2-3 razy w roku. Sorki ale te 2-3 razy może przeboleć. Nie zmuszam do uśmiechów na siłę. Wręcz przeciwnie, nawzajem wiedzą o swoich odczuciach i obie strony starają się tolerować w ten czas.

Wydaje mi się, ze ty nie jestes introwertyczka tylko po prostu masz wybujałe mniemanie o sobie, a po wypowiedziach widać, ze twoim kumplem moze byc tylko ktos, kto sie z toba zgadza, resztę  traktujesz z pogardą. Stronisz od ludzi nie dlatego, ze jestes samotniczka, tylko dlatego, ze malo kto jest godzien przebywac w towarzystwie jasnie pani

Być  moze twoj maż ma podobny charakter do twojego, dlatego mu i twoje zachowanie nie przeszkadza.

Pogarda do ludzi to nie jest introwertyzm i moge cie pocieszyc - przy takim charakterze nie musisz sie zbytnio martwic o przyszle imprezy - rodzina szybko sie polapie co z ciebie za ziolko i sami przestana cie zapraszac

Hmmm,włożyłam nieco wysiłku i poświęciłam trochę czasu i przeczytałam WSZYSTKIE Twoje posty:)
I cóż,podzielam zdanie tych co uważają Cię za kobitkę z systemem urojeń zwanych megalomanią.
Tak,że (tak,tak-nie lubię jak ktoś myli tak że i także ale nie uważam go za głupszego:))-zacznij zbierać na siodło.

Autorko, miałam się nie wypowiadać, może niepotrzebnie ale się wypowiem. Ja Cię kompletnie nie rozumiem, ale to pewnie dlatego, że jestem twoim totalnym przeciwieństwem. Uwielbiam spotkania towarzyskie i prawie nigdy ich nie odmawiam. Mogłabym co weekend organizować u siebie imprezy. Wszędzie jestem, z każdym gadam, staram się dogadać i zrozumieć każdego niezależnie od charakteru ale akurat Ciebie nie jestem w stanie zrozumieć. Masz (wydaje mi się) super męża który ma super rodzinę i stronisz od nich. No cóż, widocznie, tak czujesz, nie mnie to oceniać. Robić coś wbrew sobie jest źle. Ale... rozumiem rodzinę Twojego męża jeżeli uważają Cię za "dziwną osobę". Przykro mi. Najbardziej współczuję Twojemu mężowi, bo to on musi się tłumaczyć "świecić oczami". Nie oceniam Cię, na pewno nie jesteś złą osobą, ale w oczach innych możesz wyglądać na "Dziwną".

Wydaje mi się że większość osób wysuwa tu zbyt daleko idące wnioski. Z mężem chodzę na imprezy do jego bliskiej rodziny, każdy ocenia sam kto jest dla niego bliską rodziną. Nie chodzę do dalszej rodziny, to co ta rodzina o mnie myśli nie jest dla mnie istotne, mogę być dziwna itp. Mój mąż chodzi do nich czasami gdy zapraszają , nie za każdym razem, nie uznaje ich za bliska rodzinę..utrzymuje poprawne relację ale nie jakieś bliskie. Jemu chodzenie tam samemu nie przeszkadza, przeszkadza mu tylko to że oni nie rozumieją że ja nie chcę do nich przychodzić-wkurza go sam fakt że musi im powtarzać że ja przychodzić nie będę - nie ma tu tłumaczenia, wymyślania dziwnych powodów. Od ktoś nie chce z nimi utrzymywać relacji. Dla mnie to żadne świecenie oczami. Jeżeli ktoś mi mówi że nie chce się ze mną widywać to przyjmuje to do wiadomości a nie ciągle naciskam. Nie mam wysokiego mniemania o sobie..nie czuję się ani gorsza ani lepsza od członków jego rodziny. Jestem inna..nie rodzinna, introwertyk i typ samotnika, dla was może to wyglądać inaczej, cóż wasza sprawa.
Na zakończenie dodam że decyzja odnośnie kolejnych imprez które mają się odbyć została podjęta, mąż na nie nie idzie bo mu się nie chce

Wydaje mi się że większość osób wysuwa tu zbyt daleko idące wnioski. Z mężem chodzę na imprezy do jego bliskiej rodziny, każdy ocenia sam kto jest dla niego bliską rodziną. Nie chodzę do dalszej rodziny, to co ta rodzina o mnie myśli nie jest dla mnie istotne, mogę być dziwna itp. Mój mąż chodzi do nich czasami gdy zapraszają , nie za każdym razem, nie uznaje ich za bliska rodzinę..utrzymuje poprawne relację ale nie jakieś bliskie. Jemu chodzenie tam samemu nie przeszkadza, przeszkadza mu tylko to że oni nie rozumieją że ja nie chcę do nich przychodzić-wkurza go sam fakt że musi im powtarzać że ja przychodzić nie będę - nie ma tu tłumaczenia, wymyślania dziwnych powodów. Od ktoś nie chce z nimi utrzymywać relacji. Dla mnie to żadne świecenie oczami. Jeżeli ktoś mi mówi że nie chce się ze mną widywać to przyjmuje to do wiadomości a nie ciągle naciskam. Nie mam wysokiego mniemania o sobie..nie czuję się ani gorsza ani lepsza od członków jego rodziny. Jestem inna..nie rodzinna, introwertyk i typ samotnika, dla was może to wyglądać inaczej, cóż wasza sprawa.
Na zakończenie dodam że decyzja odnośnie kolejnych imprez które mają się odbyć została podjęta, mąż na nie nie idzie bo mu się nie chce

wspolczuje twojemu mezowi, dzisas... Zastanawialas sie nad tym, jak mu jest przykro\glupio przez twoj stosunek do jego rodziny?

Zacytuje "Na zakończenie dodam że decyzja odnośnie kolejnych imprez które mają się odbyć została podjęta, mąż na nie nie idzie bo mu się nie chce" - no wlasnie. Mi tez by sie nie chcialo. Chodzic samemu i wstydzic sie, muszac sie tlumaczyc dlaczego ma za zone kobiete, ktora kilka razy do roku nie moze zgodnie z tradycjami i zwyczajem, odwiedzic, po prostu, rodziny. Tak jakby to bylo ujma na honorze.

A co jak bedziecie mieli dzieci? Tez nie bedziecie chodzic na rodzinne uroczystosci, czy dzieci wyslesz z mezem, bo ciebie to nie interesuje?

Nie zrozum mnie zle. Ja rozumiem, ze jestes introwertykiem. No ok. Nie lubisz imprez rodzinnych. OK. Wiesz co, jestes juz dorosla, to wiesz juz, ze czasem czegos nie lubimy, ale wypada lub nalezy to zrobic. Na przyklad ktos moze nie lubic mowic przepraszam, ale mowi, bo nie wypada nie powiedziec. Dziwie sie twojemu mezowi, ze nie pogadal z toba o tym jeszcze szczerze.

Faktycznie...

Zielonooka Ty nie jesteś introwertyczką.. Ty jesteś egoistką i do tego bufonem, przepraszam. Nie wróżę niestety dobrze Twojemu związkowi, bo z Twoim brakiem szacunku do innych ludzi, w tym rodziny męża, trudno stworzyć normalną rodzinę i ciepły dom. Teraz nie lubisz kuzynostwa, za rok sióstr, za dwa teściów, a za pięć zabronisz mężowi widywać się z kimkolwiek - powód i obiekt zawsze się znajdzie widziałam takie osoby w małżeństwie o takich poglądach jak Ty - tak się nie da długo żyć dobrze..
Nie robisz łaski mężowi, że chodzisz  z nim do jego najbliższych - małżeństwo to także pewne obowiązki. Nikt nie namawia Cię do cotygodniowych wizyt - ale raz na kilka miesięcy idzie się do kuzynostwa z czystej kultury osobistej, której Tobie brakuje. Acha i nie bądź taka pewna, że kuzyni by chcieli Cię zapraszać częściej do siebie.. pewna jesteś? bo ja jestem przekonana, że dawno przestali Cię lubić i traktować jak członka rodziny, choć jeszcze nie zdążyli Cię poznać. Pamiętaj tylko o jednym - jak jest dobrze to jest dobrze, ale jak jest kiepsko i są różne kryzys to każdy będzie wspierał Twojego męża, a to nie prowadzi do zgody.. to tak na przyszłość.

Nie znasz mnie i po jednym poście wyciągać takie wnioski, ciekawe
Ja też daje sobie spokój z takimi ludźmi i nie wypytuje , na szczęście rzadko mi się tacy przytrafiają nie mam problemów w kontaktach międzyludzkich, wręcz przeciwnie.
Czytając kolejne posty już wiem, ze to nie ze mną jest coś nie tak, a z autorką, także, to nie ja mam problem ;D mimo wszytsko pozdrawiam i życzę trochę więcej luzu, bo bycie nadetym chyba nie jest fajne

Twoje zachowanie w stosunku do rodziny a przede wszystkim męża jest bardzo niestosowne. Rozumiem, że mozna nie byc fanem rodzinnych spotkań sama znam to z autopsji. Tylko będąc doroslym czlowiek takie kwestie bierze się na tzw klate i idzie. Myślę, ze rodzinie Twojego męża po prostu może byc przykro.  Tutaj zaczynają się wtedy pojawiac w glowie zapraszających różne pytania. Nie lubi nas? Moze małżeństwo się sypie?
Kolejna najważniejsza sprawa. Twoj mąż.  Za kazdym razem kiedy Cię nie ma, on musi Cię usprawiedliwiać, kręcić itd. Jeśli chcesz byc fair zadzwon do zapraszających i poinformuj, ze nie przyjdziesz bo nie masz ochoty, ale mąż przyjdzie.