Nie moge sobie poradzić, brak sensu życia - Netkobiety.pl

Ja chyba wyląduję w psychiatryku. Stoję właśnie w sklepie a tam mój ex. Mija mnie i mówi cześć (jak nigdy). Więc pędzę do wyjścia a on za mną. Gdzi3 nie skręce to on za mną. Ratunku oczywiście to że we wtorki robię zakupy do domu to on dobrze wie. Chce zapomnieć o nim i nie mam jak bo jak tak dalej pójdzie to mi z lodówki wyskoczy.

Edyszka napisał/a:

emczii napisał/a:

Hej Kochane Witam moje 'stare' dziewczyny i te nowe wszystkie Was całuje i ściskam - wiem co czujecie
Dawno nic nie pisałam. Poczytuje Wasze posty, obserwuje co nowego sie dzieje i widzę że jest jak u mnie. To juz 2mies + 3 tygodnie i... było lepiej, było nawet powiedziałabym super... ponieważ odnowilam dawna znajomość z kolega, pisało mi sie z nim super, zapomniałam o eksie, cieszyłam sie z nowej-starej znajomosci, uśmiechałam się od ucha do ucha... aż do wczoraj. Spotkałam sie z nim, w ogóle nie spodobał mi sie z wyglądu (nie widziałam go 4 lata) nie, ze nawet go porównywałam ale po prostu nie mój typ... i głupio mi z tego powodu, bo widać ze jest dobrym człowiekiem, jest wyrozumiały i dobrze nam sie rozmawia, ale jak siedziałam z nim to myślałam o eksie, bo z nim od razu 'zaskoczyło' a tu... No chciałam jak najszybciej wrócić do domu. Dziewczyny, czy ja jestem próżna ?:(
Ponadto, dzis mam dola, idealizuje eksa, z tamtym nie mam ochoty rozmawiać...
Przerażają mnie wakacje, mieliśmy plany, a ja będę siedzieć sama w domu.
Dzis płakałam po raz pierwszy od paru dobrych dni, bo tak mnie boli, ze on mnie zostawił z niczym, kazał wyprowadzić, doprowadził do takiego stanu psychicznego, zostawił dla innej,przy rozstaniu był zimny i traktował mnie z góry, jak śmiecia... i co ? Jest szczęśliwy. Wiem, ze czujecie to samo, tą NIESPRAWIEDLIWOŚĆ, mnie ona wykańcza.

KLIN KLINEM...Pocieszanie się kimś,to nie jest metoda,żeby dojść do siebie po rozstaniu,tylko próba przelania uczuć z jednej osoby na drugą,żeby o tej pierwszej nie myśleć.Wiele razy tu pisałam,że nie polecam tego,tym bardziej że można komuś zrobić krzywdę.Czułaś się super bo złapałaś z tym chłopakiem fajny kontakt i nie wiem czy świadomie,czy podświadomie ale zapewne myślałaś,że on zajmie miejsce byłego,które aktualnie jest puste i bolesne.Było fajnie,bo głowę zajęłaś innym facetem i nie myślałaś tak o byłym,ale spotkałaś się z tym chłopakiem i ups...niezbyt ładny,nie twój typ,daleko mu do byłego i wrócił dół.

Idealnie to opisałaś - wszystko sie zgadza.
Dziś czuje sie fatalnie, ból i dół. Aż z tego wszystkiego jestem wściekła, na siebie, na niego, na wszystko. Ciagle mam w ogóle 'już zawsze będziesz sama', 'nikt nie bedzie taki jak on'. W domu tez mi wmawiają, ze 'lepszego nie znajdę'.
Ide dalej przez to piekło.

Karina.Julia.8 napisał/a:

Ja chyba wyląduję w psychiatryku. Stoję właśnie w sklepie a tam mój ex. Mija mnie i mówi cześć (jak nigdy). Więc pędzę do wyjścia a on za mną. Gdzi3 nie skręce to on za mną. Ratunku oczywiście to że we wtorki robię zakupy do domu to on dobrze wie. Chce zapomnieć o nim i nie mam jak bo jak tak dalej pójdzie to mi z lodówki wyskoczy.

Przyznaję,że masz przerąbane faktem,że on mieszka blisko ciebie.Tym bardziej,że zachowuje się dwuznacznie.Słuchaj,a może po tobie widać,że peszy cię jego widok i jego,to bawi więc specjalnie ci to robi.

Karina, myśle ze on widzi ze jesteś pewna siebie, świetnie wyglądasz, w jego oczach juz zapomniałaś o waszym związku i jego to co nieco intryguje... tez pewnie robiłabym sobie nadzieje. Ale ja ze zwykłego smsa w którym napisał ze mi buty odsyła robiłam nadzeje, także... ale zobacz sama, gdyby miał Cie całkowicie gdzieś to po co odwalałby takie akcje ? Gdy ktos jest nam obojętny to przciez nie chodzimy za nim krok w krok i nie bywamy w miejscach gdzie mozna go spotkać.
A właśnie, w październiku wracam na studia do miasta gdzie z nim mieszkałam, i zgadnijcie gdzie prawdopodobnie będę mieszkać ? Obok niego (!)  niby inna ulica ale widać bez problemu jego blok - dzieli nas jezdnia, a zeby było śmieszniej praktyki, które mam we wrześniu mam w budynku na przeciwko jego bloku - czyli naszego byłego mieszkania, on tam teraz mieszka z siostra.
Także Karina, dawaj jakies lekcje stylu i gracji, gdy przypadkiem na niego wpadnę szczerze to on jest dla mnie teraz kimś, kogo nie umiem zdefiniować... niby taki obcy a taki bliski, takie niewiadomo co. Ale na myśl ze moge go spotkać to skręca mnie w środku.
Dziewczyny, ja dzis mam dola lekkiego, ostatnio przeważa u mnie nienawiść i chęć zemsty... ale to sobie gdzieś wyjdę, to włączę ulubiony kawałek, to cos posłucham czy poczytam. Pogoda u mnie piękna i w jakiś sposób korzystam
(Wczoraj przeryczalam pol nocy, ze smutna muzyka w słuchawkach...ahh to piekiełko...)

Karina, myśle ze on widzi ze jesteś pewna siebie, świetnie wyglądasz, w jego oczach juz zapomniałaś o waszym związku i jego to co nieco intryguje... tez pewnie robiłabym sobie nadzieje. Ale ja ze zwykłego smsa w którym napisał ze mi buty odsyła robiłam nadzeje, także... ale zobacz sama, gdyby miał Cie całkowicie gdzieś to po co odwalałby takie akcje ? Gdy ktos jest nam obojętny to przciez nie chodzimy za nim krok w krok i nie bywamy w miejscach gdzie mozna go spotkać.
A właśnie, w październiku wracam na studia do miasta gdzie z nim mieszkałam, i zgadnijcie gdzie prawdopodobnie będę mieszkać ? Obok niego (!)  niby inna ulica ale widać bez problemu jego blok - dzieli nas jezdnia, a zeby było śmieszniej praktyki, które mam we wrześniu mam w budynku na przeciwko jego bloku - czyli naszego byłego mieszkania, on tam teraz mieszka z siostra.
Także Karina, dawaj jakies lekcje stylu i gracji, gdy przypadkiem na niego wpadnę szczerze to on jest dla mnie teraz kimś, kogo nie umiem zdefiniować... niby taki obcy a taki bliski, takie niewiadomo co. Ale na myśl ze moge go spotkać to skręca mnie w środku.
Dziewczyny, ja dzis mam dola lekkiego, ostatnio przeważa u mnie nienawiść i chęć zemsty... ale to sobie gdzieś wyjdę, to włączę ulubiony kawałek, to cos posłucham czy poczytam. Pogoda u mnie piękna i w jakiś sposób korzystam
(Wczoraj przeryczalam pol nocy, ze smutna muzyka w słuchawkach...ahh to piekiełko...)

Hobby jest - scrapbooking - spora ilośc zamówień pozwala mi wyżyć się twórczo

Skoro śmieci same się wyniosły,to nie będę ich znów do domu wnosić.

2 tyg od rozstania dziś, a bez łez dzien 4;) u mnie pierwszy dzien rozkłada mnie na łopatki i trudno wstać z łóżka potem jest już lepiej... zobaczymy co będzie dalej.

Karina.Julia.8 napisał/a:

@Edyszka ja próbuje znaleźć jaką rozrywkę dla Ciebie. Sport- Nie, Spa- Nie, to może coś czymś zajmiesz główkę np Sudoku? Albo "pogadaj z nim" - sama do siebie powiedz to, co jemu byś powiedziała.
Co do mojego ex. Tak "przypadkiem" spotykam go za każdym razem kiedy tylko wyjdę z domu. Niedługo to mi z lodówki wyskoczy. Ewidentnie chce mnie sprowokować (tylko po co?) i zwrócić moją uwagę na siebie. Tworzy absurdalne sytuacje: mijam go w drodze do znajomych, na siłownię, przed pracą, po pracy, w sklepie, nawet auto zostawia na noc na moim parkingu. Co za cyrk...

Ja już od dawna "z nim gadam" Sport tak,tylko póki co muszę siłą wyprowadzać się na dwór.Z tą nadzieją,to Eiko ma rację.Też ostatnio pomyślałam,że dobrze że już jesteś na tym etapie na którym jesteś,bo w przeciwnym razie mógłby ci swoim zachowaniem w głowie namieszać.Teraz myślisz CO JA W NIM WIDZIAŁAM?TO PROSIE,KTÓRE CHCE ŻREĆ Z DWÓCH KORYT.Ale gdybyś teraz była,np.dwa miesiące po rozstaniu,hmm?...Odebrałabyś to jako,że jemu zależy,a ta dziewczyna,to tylko ktoś,kim chciał zazdrość w tobie wzbudzić Nie mówię,że byś wróciła do niego,ale rozchwianie emocjonalne by wywołał

Jestem po rozstaniu 2.5 miesiąca z przerwami i doskonale wiem, że nowa miłość w żadnym stopniu niczego nie zmienia.
Mój związek z byłym był trudny, obie strony bardzo nawaliły. On nie słuchał tego, co mówiłam o moich potrzebach, ja nie potrafiłam wszystkiego powiedzieć jasno. W trakcie naszego związku zmarło dwóch moich dziadków, przy czym jedną śmierć przeżywałam bardzo długo. W sumie do tej pory nie do końca jestem z nią pogodzona.
Nasze rozstanie było ostateczne, zresztą każde moje takie jest. Wywalam numer, blokuję wszelkie opcje kontaktu i sayonara. Nie zdążyliśmy razem zamieszkać na całe szczęście, chociaż były chciał się nawet oświadczać, ale ja prosiłam o więcej czasu.

Ogólnie w czasie tych dwóch miesięcy było różnie. Napady płaczu na zmianę z radością z tego, że jestem sama i nikt nie ma na mnie wpływu, dużo rzeczy. Poznawałam nwych ludzi, wbiłam w miesięczny związek i tak naprawdę im więcej mężczyzn poznaję i im bardziej się okazuje, że nie są tymi, których szukam, tym bardziej tęsknię za tym, co miałam a straciłam.
To jest największa głupota jaką sobie robię, bo jestem całkowicie świadoma tego, jak bardzo unieszczęśliwialiśmy się w tym związku, mieliśmy tak różne spojrzenie na świat, że było to widać nawet dla tych, którzy rozmawiali z nami pierwszy raz.
A jednak tęsknię, bo chciałabym mieć kogoś koło siebie.

Dlatego nie polecam wchodzenia w następne związki tuż po poprzednich trzeba dać sobie czas.

Jestem po rozstaniu 2.5 miesiąca z przerwami i doskonale wiem, że nowa miłość w żadnym stopniu niczego nie zmienia.
Mój związek z byłym był trudny, obie strony bardzo nawaliły. On nie słuchał tego, co mówiłam o moich potrzebach, ja nie potrafiłam wszystkiego powiedzieć jasno. W trakcie naszego związku zmarło dwóch moich dziadków, przy czym jedną śmierć przeżywałam bardzo długo. W sumie do tej pory nie do końca jestem z nią pogodzona.
Nasze rozstanie było ostateczne, zresztą każde moje takie jest. Wywalam numer, blokuję wszelkie opcje kontaktu i sayonara. Nie zdążyliśmy razem zamieszkać na całe szczęście, chociaż były chciał się nawet oświadczać, ale ja prosiłam o więcej czasu.

Ogólnie w czasie tych dwóch miesięcy było różnie. Napady płaczu na zmianę z radością z tego, że jestem sama i nikt nie ma na mnie wpływu, dużo rzeczy. Poznawałam nwych ludzi, wbiłam w miesięczny związek i tak naprawdę im więcej mężczyzn poznaję i im bardziej się okazuje, że nie są tymi, których szukam, tym bardziej tęsknię za tym, co miałam a straciłam.
To jest największa głupota jaką sobie robię, bo jestem całkowicie świadoma tego, jak bardzo unieszczęśliwialiśmy się w tym związku, mieliśmy tak różne spojrzenie na świat, że było to widać nawet dla tych, którzy rozmawiali z nami pierwszy raz.
A jednak tęsknię, bo chciałabym mieć kogoś koło siebie.

Dlatego nie polecam wchodzenia w następne związki tuż po poprzednich trzeba dać sobie czas.

Nasze rozstanie było ostateczne, zresztą każde moje takie jest. Wywalam numer, blokuję wszelkie opcje kontaktu i sayonara.

Edyszka a nie uważasz że złość która czujesz to kryzys po wyrzuceniu exa z fb?

Czuję jakby on zajmował moją przestrzeń. Teraz ja muszę rezygnować z miejsc gdzie lubię być tylko dlatego że on tam chodzi. To niesprawiedliwe
Edyszka a nie uważasz że złość która czujesz to kryzys po wyrzuceniu exa z fb?

Karina Twoj za Toba biega a moj jak sie dzis dowiedzialam dostaje "karma" za swoje.
Nikt tzn znajomi jej i jego, nawet jej rodzina nie chca utrzymywac z nimi kontaktu . Dlaczego? Uwazaja ze to co robia jest chore, a moj ex jest nienormalny wiem to od kochanki kuzynki.
Oczywiscie pamietam jak mowilyscie ze zacznie obrywac po glowie jak mnie nie bedzie to juz w ogole obchodzic. Mimo wszystko czuje lekka satysfakcje ale myslalam ze bedzie wieksza.
Edyszka moj ex wmawial mi ze bedzie lepszym Ojcem niz ja mama. Nie wypytuje nawet swojej mamy co z jego corka. Mam nadzieje ze tak zostanie juz. Po co malej taki Ojciec?
Karina my wszystkie jestesmy uzaleznione. Potrzeba wiecej czasu niz 7 mc zeby sie wyleczyc. Kazda z nas chce sie przekonac ze to z nimi jest cos nie tak a nie z nami. No a najlepszym sposobem jest to zebysmy widzialy ze Oni zaluja utraty nas.

Uwierz mi staram się jak mogę ignorować go, chcę się ratować z tej sytuacji, zachować dystans, nie stracić tego wszystkiego na co pracowałam przez siedem miesięcy. Ale teraz osiągam dziwny stan, bo idąc po mieście byłam smutna (?), że go nie ma/ że go nawet nie zobaczę. Brakowało mi go...
Nie wiesz nawet jak ciężko jest mi przyznać się, że chcę widzieć, że mu zależy. Huśtawka emocji, istny dysonans: ja go krytykuje za to co robi i jednocześnie CHCĘ aby robił tak dalej.
Okropnie ciężko jest mi się przyznać do tego co czuję. Wstydzę się tych emocji. Popatrz ile czasu minęło a ja WCIĄŻ jestem od niego uzależniona. Jak ostatnia kretynka. To co się dzieje to istny masochizm i nie potrafię tego powstrzymać.

Edyszka napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Nasze rozstanie było ostateczne, zresztą każde moje takie jest. Wywalam numer, blokuję wszelkie opcje kontaktu i sayonara.

A jak u ciebie ze "śledzeniem"faceta na portalach społecznościowych?Masz chwile słabości.Ja swojego niedawno z fb wyrzuciłam.Nie byłam od tamtej pory na jego profilu,ale czasem muszę się powstrzymywać żeby tam nie zajrzeć,mimo że zdaję sobie sprawę z tego,że to istny masochizm.

Zamykam sobie takie możliwości i blokuję od razu. Wtedy on mnie nie widzi i ja jego też nie mogę zobaczyć. I nie kusi mnie, żeby odblokowywać, chociaż wiem jak
ale za pierwszym razem zrobiłam błąd i nie zablokowałam mojego instagrama i wywaliło mi, że dodał zdjęcie z nową dzieczyną dwa tygodnie po naszym rozstaniu. Przeżyłam to trochę, ale od razu zablokowałam go też tam.
Jak się rozstaję w słabej atmosferze, albo jak wiele między nami było i wiem, że nie będzie przyjaźni to ucinam każdą możliwą formę.
Ba, długi czas bałam się, że spotkam go w autobusie albo galerii handlowej, dopiero dobre 1.5miesiąca po rozstaniu byłam w stanie wyluzować idąc tamtędy.

W tym momencie chyba byłabym w stanie porozmawiać z nim kulturalnie i normalnie, ale obawiam się, że tęsknota mogłaby wziąć górę, a ja nie chcę wracać do toksycznych relacji.

Lady Loka napisał/a:

Edyszka napisał/a:

A jak u ciebie ze "śledzeniem"faceta na portalach społecznościowych?Masz chwile słabości.Ja swojego niedawno z fb wyrzuciłam.Nie byłam od tamtej pory na jego profilu,ale czasem muszę się powstrzymywać żeby tam nie zajrzeć,mimo że zdaję sobie sprawę z tego,że to istny masochizm.

Zamykam sobie takie możliwości i blokuję od razu. Wtedy on mnie nie widzi i ja jego też nie mogę zobaczyć. I nie kusi mnie, żeby odblokowywać, chociaż wiem jak
ale za pierwszym razem zrobiłam błąd i nie zablokowałam mojego instagrama i wywaliło mi, że dodał zdjęcie z nową dzieczyną dwa tygodnie po naszym rozstaniu. Przeżyłam to trochę, ale od razu zablokowałam go też tam.
Jak się rozstaję w słabej atmosferze, albo jak wiele między nami było i wiem, że nie będzie przyjaźni to ucinam każdą możliwą formę.
Ba, długi czas bałam się, że spotkam go w autobusie albo galerii handlowej, dopiero dobre 1.5miesiąca po rozstaniu byłam w stanie wyluzować idąc tamtędy.

W tym momencie chyba byłabym w stanie porozmawiać z nim kulturalnie i normalnie, ale obawiam się, że tęsknota mogłaby wziąć górę, a ja nie chcę wracać do toksycznych relacji.

Ty chyba jesteś twardą z charakteru babką,co? Potrafisz tak sprawnie uwinąć się z tematem.U mnie brakuje tygodnia do dwóch miesięcy od rozstania i za cholerę bym nie mogła wyluzowana przejść obok byłego,czy obok miejsca w którym bym go ewentualnie mogła spotkać.A o normalnej rozmowie,to nawet nie wspomnę.Co prawda na koniec rzuciłam mu tekst MAM NADZIEJĘ,ŻE KIEDYŚ BĘDĘ UMIAŁA CIĘ DOBRZE WSPOMINAĆ,A NIE TYLKO W KONTEKŚCIE TEGO CO ZROBIŁEŚ.TRZYMAJ SIĘ,CZEŚĆ.No ale to był taki tekst na koniec,a rozmawiać z nim jak gdyby nigdy nic bym nie potrafiła.

MAM NADZIEJĘ,ŻE KIEDYŚ BĘDĘ UMIAŁA CIĘ DOBRZE WSPOMINAĆ,A NIE TYLKO W KONTEKŚCIE TEGO CO ZROBIŁEŚ.TRZYMAJ SIĘ,CZEŚĆ.

Edyszka napisał/a:

Gdybyś poznała kogoś wartościowego,to na pewno byłoby inaczej,ale sęk w tym,że będąc w amoku po rozstaniu,to jest kwestia szczęścia na kogoś takiego trafić.W większości przypadków ładujemy się w coś w co byśmy nie weszły gdyby w nas nie było bólu po rozstaniu i to się źle kończy.A jak sytuacja z tym facetem?Dał ci spokój?

Wypisywał do mnie jeszcze w maju, groźby, wyzwiska itp. I to z konta swojej rzekomej panny z którą już był jak sypiał ze mną. WTF?! Poszłam z tym do prawnika, który wysłał pismo żeby tamten przestał i jak narazie jest cisza. Zobaczymy na jak długo.

Edyszka napisał/a:

MAM NADZIEJĘ,ŻE KIEDYŚ BĘDĘ UMIAŁA CIĘ DOBRZE WSPOMINAĆ,A NIE TYLKO W KONTEKŚCIE TEGO CO ZROBIŁEŚ.TRZYMAJ SIĘ,CZEŚĆ.

Edyszka pozwól, że jeśli kiedykolwiek będzie okazja abym porozmawiała z moim ex to właśnie te słowa chcę wykorzystać.

emczii napisał/a:

Karina, myśle ze on widzi ze jesteś pewna siebie, świetnie wyglądasz, w jego oczach juz zapomniałaś o waszym związku i jego to co nieco intryguje... tez pewnie robiłabym sobie nadzieje. Ale ja ze zwykłego smsa w którym napisał ze mi buty odsyła robiłam nadzeje, także... ale zobacz sama, gdyby miał Cie całkowicie gdzieś to po co odwalałby takie akcje ? Gdy ktos jest nam obojętny to przciez nie chodzimy za nim krok w krok i nie bywamy w miejscach gdzie mozna go spotkać.
A właśnie, w październiku wracam na studia do miasta gdzie z nim mieszkałam, i zgadnijcie gdzie prawdopodobnie będę mieszkać ? Obok niego (!)  niby inna ulica ale widać bez problemu jego blok - dzieli nas jezdnia, a zeby było śmieszniej praktyki, które mam we wrześniu mam w budynku na przeciwko jego bloku - czyli naszego byłego mieszkania, on tam teraz mieszka z siostra.
Także Karina, dawaj jakies lekcje stylu i gracji, gdy przypadkiem na niego wpadnę szczerze to on jest dla mnie teraz kimś, kogo nie umiem zdefiniować... niby taki obcy a taki bliski, takie niewiadomo co. Ale na myśl ze moge go spotkać to skręca mnie w środku.
Dziewczyny, ja dzis mam dola lekkiego, ostatnio przeważa u mnie nienawiść i chęć zemsty... ale to sobie gdzieś wyjdę, to włączę ulubiony kawałek, to cos posłucham czy poczytam. Pogoda u mnie piękna i w jakiś sposób korzystam
(Wczoraj przeryczalam pol nocy, ze smutna muzyka w słuchawkach...ahh to piekiełko...)

Współczuję wam "posiadania" byłych w okolicy.Ja bym tego widoku nie wytrzymała.Ogólnie czujesz jakiś postęp u siebie?