życie się rozpadło - co mam wybrać miłość do dziecka czy nową miłość - Netkobiety.pl

Tyle egoizmu, tyle falszu i tyle obludy dawno nie bylo w jednym temacie.

Ty nie kochasz i nie kochales zony
Ty nie kochasz i nie kochales obraźliwe określenie
Ty nie kochasz i nie kochales coreczki

Ty kochasz i k9chales tylkp i wylacznie siebie. Zadna Twoja decyzja od 2016 roku, zaden napisany post, zadne Twoje przemyslenie nie skupia sie na zadnej z tych kobiet. Wszystko skupia sie na Tobie, jaki to TY jestes nieszczesliwy, jakie yo zycie jest okrutne w stosunku do CIEBIE.

zniszczyles zycie dwojki wspanialych kobiet, obraźliwe określenie jak to obraźliwe określenie spadl na 4 lapki (lub jak kto woli innego bolca)

Nie akceptujemy na naszym Forum tego typu określeń, o czym doskonale wiesz, ale wybierasz używać ich z premedytacją. Takie zachowania nie będą tolerowane.

Próbowałeś trzymać się dwóch gałęzi a tak naprawdę zostałeś z niczym . Tak bywa w życiu . Miałeś wybor i myśle ze w podświadomości wiedziałeś ze z obecnego związku już nic nie będzie ale wbijałes sobie do głowy ze tak musi być bo dziecko bo kredyt bo sramto czy tamto jak to sobie inni tłumacza a kochanka ? Przecież ona ślepo zakochana to nigdy nie odejdzie . Myśle ze dopiero teraz gdy Ona odeszła zrozumiałeś , ze w życiu nie ma nic na zawsze a czasu nie da się cofnąć . Chcesz coś zrobić dla siebie i być szczęśliwy to odejdź od żony bo tam już nic nie będzie . Dzięki romansowi się już wypaliłeś z uczuć do żony a trwać w tym bo trwać to głupota . Ratuj siebie bo życie masz tylko jedno .

Więc gdyby do tej Sylwii odszedł, też by tego nie zniósł i okupował dalej miejsce przy żonie, co by ten drugi związek też rozwaliło.

w tym rzecz, że wiekszość zabierających tutaj głos wie że na moim miejscu byłaby łatwa prosta decyzja i już. Mój romans ze Sylwią zaczął się 20 lat temu, miała męża dziecko. Poprosiła mnie żebym pomógł jej w pracy magisterskiej, byłem wolnym człowiekiem z otwartym umysłem z pomysłami na życie z pozytywną energią. Nic nie widziałem w tym złego, pomogłem jej, ale za każdym razem jak do niej przychodziłem, nasze kontakty były więcej niż przyjacielskie. Czułem jej zapach, siedziała blisko, jej włosy czułem na sobie, aż w penej chwili pochwyciłem ją przycisnąłem do ściany i bez najmniejszego oporu z jej strony pocałowałem. Tak sie zaczęło, wpierw fascynacja potem uczucia i te złe zazdrość, nie lubuliśmy się, byliśmy złośliwi i kochaliśmy się do szaleństwa, wszystko było. Zrywaliśmy naście razy i wracaliśmy. Byliśmy młodzi i nie rozumieliśmy dokąd to prowadzi. Z czasem było tylko gorzej burzliwe zrywania i długie przerwy. Ile razu już myślałem że to koniec. Kilka miesięcy później nie wiem kto i jak wracaliśmy do siebie. Poznałem dziewczynę wolną, zupełnie inną, zwykłą. Nie układało sie na początku aż pojawiło sie uczucie - to moja żona. Tuż przed ślubem moim Sylwia nie wiedząc skąd dowiedziała sie i spotkała sie ze mna. Chce sie rozwieść i być ze mną, pierwszy raz usłyszałem rozwód i związek z nią. Nie mogłem w to uwierzyć, poświeciłaby swoje małe dziecko dla mnie. Lata minęły znowu wróciliśmy do siebie. Śmialiśmy się że chyba "jesteśmy skazani" na siebie. Tyle lat wsolnej historii ostatecznie wypaliło mnie od środka. Nie potrafiłem funkcjonować stąd w 2016 roku myślałem już o rozwodzie, ale uczucie do mojej malutkiej córeczki było dokładną przeciwwagą uczuć do Sylwii. Wszyscy mnie krytykują że jestem nie odpowiedzialny, nie dojrzały, że słusznie mnie pokarało, ale syty nigdy nie zrozumie głodnego. Zastanówcie się czy ktokolwiek czuł silne uczucia do drugiej osoby, takie bezwarunkowe, nie podsycane przyjemnościami tylko faktem że ta osoba istnieje. Ja tak miałem i wiele razy chciałem zapomnieć w imię zasad. Dlatego dziś piszę ku przestrodze wszystkim którzy kochają. Pieprzcie zasady, pierd..lić je, słuchajcie się samych siebie, musicie być egoistami w podejmowaniu swoich decyzji bo na końcu loiczy się to czy z kimś jesteście szczęsliwi. Miłość zawsze powinna być na pierwszym miejscu. Właśnie popełniłem ten błąd, słuchałem że źle robie, że będą płakać, że bedzie i tamto, a wiem że gdybym miał odwagę posłuchać się sam siebie, to teraz byłbym zupełnie gdzie indziej. Nie upiekszam, bo nie ma idealnych związków, jesteśmy tylko ludźmi, pewnie byłyby normalne problemy ale wiem że emocjonalnie czułbym sie szczęśliwy. Więc jeszcze raz, iddźcie za głosem serca, niezależnie jakie będą tego koszty. Liczysz sie TY i tylko TY.

serio, próbujesz z siebie zrobić  szlachetną ofiarę, co to jedyna głodna na świecie nie wybrała swojego szczęścia?
jak się robi emotikonka z tymi oczami wielkimi? ...Chłopie, żyjesz w Matrixie

Simply Grey, nie byłabym pewna przebaczenia żony.. Macie już dorosłe dzieci?

dzięki simply_grey

wiesz czytałem to co napisałeś i miałem wrażenie że to ja pisze. Dokładnie tak, też sie z tym zgadzam, jak dam sobie czas to z pewnością będę inny, uspokojony. Tylko... zwróć uwagę że to trwało tak długo, gdzie się nie obrócę mam wspomnienia. Zresztą nic mi nie pozostało, jestem tam gdzie jestem, z rodziną. Mojej żonie powiedziałem że odchodzę, że to koniec. Trwa przy mnie bez względu na to jak ją ranię. W ramach nie wiem czego opowiedziałem jej wiele z mojego podówjnego życia, nie po to żeby się lepiej czuć, ale żeby wiedziała z kim jest, kim jestem i na co pisze sie. Mam w pamięci nasze pierwsze lata. Nikt mnie nie zmuszał do ślubu, chciałem dziecko, chciałem rodzinę ale z czasem wszystko pod wpływem Sylwii zmieniało się. Ja tak naprawdę nigdy tak nie żyłem, to coś nowego dla mnie. Nie ma jej, odeszła z kimś innym. Widziałem ich razem, tak mnie też bolało, choc go nie znam i wydaję się być dobrym chłopakiem. Wiem że już nie wróci, to koniec, Rozstanie było nie podobne do rzadnych innych, spalone mosty itp. Żałuje że zostałem z rodziną, może rzeczywiście za rok coś innego powiem, może wyjdę z tego emocjonalnego uzależnienia, hmmm zniewolenia. Może, może, może a może stanie sie coś czego nie rozumie, czego nie da się przewidzieć i wyjdę na prostą. Nie jestem w stanie pracować, funkcjonować z ludźmi, mam mysli najgorsze, nie mam sensu życia. Śmiejcie sie wszyscy ze mnie że mam na co zasłużyłem, śmiejcie się, ja na końcu sie zaśmieje z siebie.

simply_grey dostosowuje się do nwej sytuacji, nazywa sie to "odwyk", ale mało co pomaga. Przerabiałem temat, może romantyczne randki z własną żoną, był teatr, spacery, knajpy, cluby, basen sauna, teraz w sobotę idziemy na całą noc bawic się do modnego klubu muzycznego, jedziemy do SPA na weekend z wszystkimi dodatkami, zabieram ją i dziecko w różne miejsca na weekend, dzieje się dużo, bardzo dużo. Kupiłem sporo bielizny erotycznej, bardzo ostrej ale już wiem że seks nie zbliża, nie tędy droga. Wszystko wydaje mi sie nie przynosić najmniejszego efektu.

Jedno odkryłem praca, coraz bardziej angażuje sięw pracę. Jak dobrze pójdzie będę wspólnikiem dużej firmy, a przy okazji dalej zajmuje się tym co robiłem ale z większym zaangażownaiem, tyle że jest to wymuszone, cieżko mi sie zabrać, bo myślę cały czas o Sylwii. Jestem chory, nadaje się do psychatryka chyba, a mam córeczkę która teraz ma 7 lat.
Jestem żałosny, aż sma się nie mogę słuchać.

ale simply_grey dzięki, zrobie tak bo nie mam innego wyjcia. Za rok pojawię się i napisze co ze mną. Są chętni wróżbici na wróżbe gdzie będę za rok???

Za 10 lat.. razem z Greyem na 34 m.. Sorry, przewidywanie nie życzenie. Jak żona będzie mądrzejsza to za rok.

No dobra. Przez 20 lat nie wybrałeś swojej kochanki, bo sądziłeś, że zawsze do Ciebie wróci. Na szczęście baba przejrzała na oczy i może sobie poukłada życie z kimś, kto ją będzie kochał i doceniał a nie traktował jak koleżankę z doskoku.

Masz żonę, z którą się związałeś. I co? Widzisz ją gdzieś wokół Ciebie? Bo ja na razie czytam tylko o Twoim cierpieniu. O tym, jak ładnie starałeś się unieszczęśliwić trzy kobiety - żonę, kochankę i córkę. Dwie na razie są przy Tobie. Jeśli będziesz tak Ciągle zajmował się tylko sobą i swoim nieszczęściem, to i one znikną z Twojego życia.

Więc ogarnij się, ciesz z Tego co masz i przestać beczeć jak pijana baba, za kimś, kto może w końcu będzie szczęśliwy bez Ciebie.

Gościu, nie dostajesz krytyki tu z to, że targają Tobą  uczucia (swoją drogą zabawne że sądzisz, że to takie wyjątkowe) tylko za kompletny brak refleksji, że przykro to czytać.
W ogóle nie jesteś w stanie wznieść się  poza swój egocentryzm olbrzymi jak u dwulatka..

s_g -  rozumiem że układa się między Tobą a żoną teraz? zdarzyło się Tobie .."zacmienie" na jakiś czas, jakis czas temu a teraz jest w małżenstwie ok?

Tak dosyc dokladnie doczytalem Twoj post i moj wniosek jest taki ,ze gdybys nie uslyszal tego co uslyszales to dzisiaj bylbys z kochanka a,ze Ona sie wycofywala to wrociles do zony. To Ci dalo kopa by trzymac sie tej domowej galezi bo tamta sie ulamala. Nie ladnie postapiles 

Autorze, Twoja historia mnie zasmuciła...
Ciekawe jak brzmiałyby Twoje wpisy, gdybyś wtedy odszedł od zony. Czy teraz pisałbyś że to była najlepsza decyzja? Czy może jednak że z Sylwią się rozstaliście, a decyzja była zła?

Ja rozumiem Twój strach i Twoje wahanie. Życie nie jest czarno białe i wiem że mogą się zdarzyć różne historie.
Gdybym była Tobą, spróbowałabym jeszcze raz (jeśli chodzi o Sylwię). Uważam, że być może potrzebny był Ci ten kopniak i to cierpienie które teraz przeżywasz, by zrozumieć. Jeśli znacie się ponad 20 lat i uważasz że to miłość życia, to jest niemożliwe, że przestała Cię kochać.

Coś musi być z tobą nie tak, skoro stać cię było na to, by ożenić się z przeciętna kobieta, czyli taka, która tak naprawdę niczym ci nie zagrazala, jeśli chodzi o twoja wolność, a nie zwiazales się z tą, która tak naprawdę kochales. Jeśli nie rozumiesz o czym piszę, to wyjaśnię ci to szerzej.
Generalnie musisz mieć jakiś problem z bliskościa z drugim człowiekiem. Ludzie z takim problemem często wiążą się z kimś, kto podoba im się średnio, ponieważ dzięki temu czują się bardziej bezpieczni. W każdej chwili mogą odejść od średniej partnerki, a żyjąc z nią na co dzień mogą zaspokajać swoje potrzeby np potrzebę posiadania rodziny, domu, dziecka. Tak naprawdę żyją oni że średnia na pół gwizdka. To jest po prostu łatwe dla nich. Średnia nigdy nie zagrozi utracie wolności.
Inaczej rzecz się ma, gdy unikający bliskości zakocha się, jak to się mówi, bez pamięci. Wtedy zaczyna się prawdziwa jazda, bo unikający znajdzie sto powodów, by nie związać się akurat z tą kobietą, która pociąga go najbardziej. Jakby bal się, że z własnej woli zamknie się do klatki, bo ciężko mu będzie zostać, a jeszcze trudniej odejść. Ze średnią nie ma takich emocji.
Autorze, przez 20 lat ciagnales coś, co i tak nie miało żadnej przyszłości, a czas oraz wydarzenia tylko to potwierdziły. Kochanka bardzo Ci pasowała, bo zjadales ciastko i ciągle je miałeś. Od samego początku nie miałeś tej dziewczynie niczego do zaoferowania i dalej tak jest. Nawet jeśli teraz jakimś cudem udałoby Ci się przyciągnąć ja z powrotem do siebie, to nie myśl, że potem zylibyscie długo i szczęśliwie. Przez jakiś czas może i tak by było, ale ty szybko zaczalbys się dusić, bo czulbys się uwiazany w jakiejś klatce. A ty lubisz mieć dostęp do świeżego powietrza. Związek z tą kobietą rozwalił y ci psychikę, chociaż teraz wydaje ci się, że zlapalbys Pana Boga za nogi.
Ty jesteś typem faceta, który dobrze się czuje uczepiony do jakiejś średniej, bo to bezpieczne, ale z drugiej strony zawsze musisz mieć wyjście awaryjne.
Uważam, że powinieneś zostawić żonę, bo szkoda kobiety, potem zrobić porządek ze swoją psychika i dopiero potem, jako całkiem już uwolniony od swoich leków człowiek, zacząć budować z kimś związek.
To co wy stworxyliscie z tą Sylwią było zwykłym toksykiem bez przyszłości.

Jesteś ucieleśnieniem wszystkiego co obrzydliwe w życiu. Kiedy cię czytam to czuję ogromny niesmak. Szok- ogrom hipokryzji i że nie wstydzisz się jeszcze "świecić" przykładem.

Był tu kiedyś podobny wątek, @awarszawa, zdaje się Tez były rozkminy, rozkrok moralny i spojrzenia kochanki znad Tescowych kas.
Co Ci tu doradzić, Romeo Po pierwsze odejdź od żony i mówię to śmiertelnie poważnie. Ona kiedyś uzmysłowi sobie Twoją małość i wtedy szacunek będziesz zbierał z poziomu -100. Nie będę Ci tłumaczyć technicznych rozwiązań. Wyceń ile kosztuje rekompensata za nóż w serce i pomnóż razy 100. O kochance zapomnij i nie łap się słów "czekałam". To inna forma "to nie była Twoja wina" Za niewierność otrzymałeś podobny "zwrot", a ona wybrała dla siebie lepszą opcję. Tak, jak kiedyś wybrałeś Ty. Niefajna świadomość, ale życie nie jest czarno-białe, a Anioły to są w Niebie Zostałeś sam z sobą i swoimi wyborami chociaż tyle Ci się tutaj "tłumaczyło" Nie zazdroszczę, nie współczuję, ale przynajmniej jedna kobieta na utrzymaniu

A to zaskoczenie 20 lat tkwisz

Czego??? i w celu? 

"gorzej", czyli jak???

szczerze wątpię, patrz wyżej

co Ty czytasz w wolnym czasie????

Zdecydowanie życzę Ci opcji nr 1