Patowa Sytuacja - Netkobiety.pl

Rutyna spowodowana problemami byłej? Jakoś to rutynowo nie brzmi...
Różne rzeczy mogą się kryć za takim postępowaniem, ale pewne rzeczy są ewidentne, znaczy się niedojrzałość i skupienie na sobie. W takiej sytuacji nie łaź za nią i nie błagaj. Zdystansuj się i zachowaj ten życzliwy dystans. Nie pozwól na to, żebyś był w związku, którego związkiem ona już nie nazywa, ani też nie biegnij na każde zawołanie i wyznanie jak na prawdziwą przyjaciółkę przystało Jeżeli pozwolisz sobie na związek bez związku, to staniesz się kołem zapasowym, którego za swojego partnera nie uzna już nigdy. Jeżeli będziesz wsłuchiwał się namiętnie w jej wyznania czy to miłość, czy tylko kochanie i inne takie, to zostaniesz jej najlepszą przyjaciółką od serca. Życzliwy dystans z zaznaczeniem, że jesteś gotowy ruszyć dalej, a ona nie może być wiecznie niezdecydowana. Lekki wstrząs by się tu przydał, ale życzliwy

Jeżeli ma napady lękowe, jest DDA i terapia trwa, bądź nawet nie została zaczęta, to chwiejność w związku jest niejako w niego wpisana. Nie jest pewna siebie, was, niczego. Nie baw sie w terapeutę, ale zaproponuj jej wybranie się na terapię, aby mogła się z tym uporać. Nie gwarantuje to tego, że odbudujecie związek, ale w obecnej sytuacji nie zrobicie tego na pewno. Najpierw ona naprawdę musi sobie poradzić ze swoimi problemami, przekonać się czego naprawdę chce, przestać kierować się lękiem, bo dopóki nie jest pewna siebie, nie jest pewna niczego.
Następnym razem, jeśli będziesz chciał uzyskac odpowiedź adekwatną do Twojej sytuacji, to nie zapominaj o takich drobiażdżkach jak DDA i napady lękowe...

Terapia zaognia obecnie dotychczasowe problemy, jest to etap w czasie którego zakwestionowaniu podlega wiele dotychczasowych życiowych "dogmatów". Lęk, który nią kierował jest pogłębiony, bo obecnie przeżywa na świeżo nie tylko teraźniejszość, ale i przeszłość. Pozwól jej się najpierw podnieść ze swoich problemów i odzyskać pewność, świadomość kierowania własnym życiem.  Wtedy również Ty sam będziesz mógł zyskać pewność, bo będzie mogła Ci udzielić klarowanej odpowiedzi na to czego w życiu chce, czy chce być z Tobą.
Nie pozwalaj na to, żeby wasze rozmowy stały się przedłużeniem terapii, bo tym właśnie była wasza rozmowa o tym czy brakuje jej Ciebie czy uczucia. Nie pozwól na to, żeby zaczęła traktować Cię jak terapeutę. Wspieraj w jej staraniach i w terapii, ale na razie przynajmniej nie wnikaj w to, bo na razie jest chaos. Dopiero później z tego chaosu być może coś się wyklaruje.

Wszystko jest subiektywne, bo problemy i umiejętność ich przepracowania i radzenia sobie z nimi, są bardzo subiektywne

Nie rób uników odnośnie terapii i waszej relacji, bo mogą one zostać dwuznacznie zrozumiane; nie jako wyraz troski o nią, o was i waszą relację, ale jako wyraz olania Powiedz jej, że dopóki nie przepracuje swoich problemów, dopóki nie poczuje się na tyle pewna, że to co mówi rzeczywiście jest pewne i może stanowić dla Ciebie punkt odniesienia, to niech nie dzieli się z Tobą tym. Możesz jako przykład podać waszą rozmowę o braku Ciebie/uczucia... że takie rozmowy nie pomagają ani jej, bo Ty nie potrafisz udzielić jej odpowiedzi na pytanie dotyczące jej uczuć, ani Tobie, bo takie rozmowy Ciebie ranią. Powiedz wprost, że Ty nie możesz jej pomóc w terapii jako terapeuta. Możesz ją wspierać i tyle. Rozmowy i wątpliwości przeznaczone dla uszu terapeuty niech zostawi terapeucie.

Pamiętaj jednak, że sukces terapii nie oznacza automatycznie sukcesu związku. Może się okazać, że to, czego ona naprawdę chce, to nie jest związek z Tobą. Przygotuj się też na taką ewentualność.
Brak tutaj szybkich i łatwych rozwiązań. Potrzeba czasu i dojrzałości. Jeżeli chcesz je ofiarować (z zaznaczeniem, że niekoniecznie się zwrócą), to zrób to. Jeżeli sytuacja Cię przerasta, to zakończ to Ty.