Trudna sytuacja materialna - co robić ??? - Netkobiety.pl

Domi masz męża ,który też zapewne pracuje ,czy mimo to brakuje tych pieniędzy?
Jak wiesz,w życiu jest różnie,nie jest tak ,że zawsze wszystko jest idealne,mamy wszystko co chcemy ,spełniamy marzenia.
Owszem są dobre okresy, ale raczej powinniśmy zdawac sobie sprawę z tego,że czasem nie wszystko pójdzie po naszej myśli,coś się nie ułoży,ktoś nas zawiedzie.

Ja też nie mam własnej firmy i ostatnio trochę brakuje i pieniędzy ,ale jakoś myślę ,że sobie poradzę.
Owszem życie jest coraz droższe w naszym kraju i opłaty rosną,ale nie jesteś sama.

To nie o to chodzi ,że ludzie nie lubią nieudaczników , czasem ludzie bezradni swoim zachowaniem,swoją taką rezygnacją, odpychają innych od siebie.

Pozdrawiam

Przestań myśleć o samobójstwie bo grzeszysz .....nie mówię tu o grzechu w kategorii wiary ale wiesz ile ludzi walczy o każdy dzień życia jakie męki i tortury przechodzi aby żyć?????Nie wiesz się zastanów ile dzieci chce kopać w piłę grać a nie może bo walczy o każdy dzień???
Każdy  z  nas ma ciężkie chwile chce się poddać bo ma dość bo życie go przytłacza ale dostałaś od matki coś co jest najpiękniejsze -ŻYCIE i zgodzę się  z tobą jest cholernie głupie i niesprawiedliwe i trudne ale ono  się już nie powtórzy rozumiesz????Chcesz zostawić dorosłe dzieci poddać się ja też nie mam nadmiaru kasy ale wiem że jest coś ważniejsze od niej .....zdrowie.Życie bywa przewrotne są łatwe w nim momenty i trudne ale jest piękne i żadne kasa tego ci nie da.Masz dzieci jeśli jest ciężko niech ci pomogą to nie wstyd prosić o pomoc bliskich tobie ludzi o pomoc wstyd to uciec nie dać sobie szansy na jakąkolwiek pomoc.Zastanów się jesteś matką zawsze będziesz swoim dzieciom potrzebna i to one od ciebie biorą przykład  jak radzić sobie z życiem bądź dla nich płomyczkiem zawsze iskierką nadziejii bo gdy ty zgaśniesz już nikogo tak bliskiego jak własna matka mieć nie będą.

kasa to nie wszytko ....zgadza się ale bez niej nie da się żyć Nie da się funkcjonować ,opłaty rosną i zadłużenie też ,nie potrafię wymyślić nic sensownego ,żadnego pomysłu na zarobienie jakiejś kasy
Spokojnie nie myślę o samobójstwie ,staram się to jakoś przerwać ,straciłam wiarę w dobrych ludzi ,nie wierzę ,że cuda się zdarzają ...w nic już nie wierzę

chyba teraz nie potrafię

Jeśli nie radzisz sobie ze swoimi myślami i złym samopoczuciem psychicznym to może warto zasięgnąć porady psychologa on trzeźwo pokarze jak na to wszystko spojrzeć.Być może to początek depresji i tu wymagane jest leczenie bo sama bez pomocy nic nie zdziałasz.
40 lat to u kobiety zaczyna się trudny wiek dzieci dorastają wydaje się że mama im tak bardzo już potrzebna ale to nie prawda one nadal cię kochają bardzo mocno tylko mają coraz więcej własnych spraw co do pieniędzy to przeżywasz to co większość polaków w tym kraju niska płaca i sterty rachunków do zapłacenia i cię doskonale rozumiem.Dlatego idź porozmawiaj z kimś kto potrafiłby spojrzeć na to chłodno i pokazał ci że może tak strasznie nie jest.Może jakaś dodatkowa praca by pomogła.

zdecydowanie nie ma światełka

Dzieci żyją własnym życiem ,a mąż uważa ,że przesadzam,owszem zarabia ale niestety niewiele ,ja nie mam wielkich potrzeb ,ale chciałaby chodź jeden miesiąc przeżyć tak na spokojnie ,zapłacić wszystkie rachunki i mieć na życie, a ja muszę kombinować ,zastanawiać się czy rachunki zapłacić w całości czy po połowie jak przeżyć... pracujemy w jednej firmie i jesteśmy razem 24h ,jestem zmęczona ,mam dość

To tylko Twoje słowa,niczyje inne.
Twój wątek nie został bez odpowiedzi,próbuje też najnormalniej w świecie coś Ci doradzic .
Dostałaś kilka opcji jak można by spróbowac rozwiązac Twoje problemy,a Ty wszystko odrzucasz i jeszcze piszesz,ze wszyscy mają Cię w d....
To ja nie wiem co Ci teraz innego podsunąc,nic nie spada nam z nieba.

Mieszkam w Bielsku ,lubię pracę biurową ,załatwianie różnych spraw,organizacja szkoleń itp...
Pracowałam jakiś czas w biurze rachunkowym ,teraz w laboratorium przemysłowym i tego  nie cierpię 

Witam!
florence wiem ,że masz racje ale jakoś nie mogę się pozbierać ,wszystko sprzeciwia się przeciwko mnie ,wiem ,że to może moja podświadomość ale .......

Nie wiem jak z tego wyjść , przepraszam ,że się czepiam ale jakoś brak światełka

Pozdrawiam

no tak masz rację ..prochy to najlepsze wyjście

Witaj Domi! Bardzo mi przykro, niestety nie jestem w stanie pomóc. Postaram się napisać to, co mi przyszło do głowy po przeczytaniu Twojego postu.

1. Napisałaś, że nie starcza Ci na rachunki i żywność, mimo tego proponuje zrobić tabelkę domowego budżety (możecie z mężem zrobić to razem, a nawet powinniście). Po lewej stronie dochody, a po prawej wydatki. Wypisać wszystko i zsumować. Być może jest coś z tego możecie zrezygnować. Czasami jesteśmy przekonani o tym, że ograniczyliśmy wszystkie wydatki do min. (te które musimy płacić), a jednak poprzez taką tabelkę zdajemy sobie sprawę, że jednak nie.

2. Jak już wcześniej było pisane, warto wybrać się do psychologa. Taka wizyta na pewno nie zaszkodzi, a może wiele pomóc.

3. Pisałaś, że mieszkasz w domu. Jak duży jest ten dom? może da się jakąś część wygospodarować na wynajem (na jakiś czas) i uzyskać dodatkowy dochód.

4. Wpisz sobie w google zlecenie przez neta. Czasami szukają kogoś do dłuższej zdalnej współpracy, ale pamiętaj o umowie.

5. Cały czas możesz szukać lepszej pracy. W końcu masz doświadczenie (pisałaś o pracach biurowych i biurze rachunkowym). Praca wcale nie musi oznaczać, że nie możesz przeglądać ogłoszeń z aktualnymi ofertami pracy. Jeżeli ktoś się odezwie zawsze możesz poprosić o inny termin rozmowy, gdyż w tym i w tych godzinach pracujesz. Poza tym wpisz w google praca dodatkowa [miejscowość] lub praca dorywcza [miejscowość].

6. A dzieci? Piszesz, że mają własne życie. Ja też mam własne, a pomogłam rodzicom. Nigdy mnie o to nie prosili, ale chyba coś im się należy, bo przez całe życie żałowali sobie, abyśmy my mieli wszystko, co najlepsze.

Eureki nie odkryłam, ale przeanalizuje to co napisałabym. Być może coś z tych punktów Ci się przyda. Powodzenia!

szkoda 

Dziękuję
Naprawdę bardzo staram się myśleć trochę bardziej optymistycznie ale jest to ....trudne

Przepraszam masz racje ,niepotrzebnie użalam się nad sobą zamiast wziąć się w garść !!
Nie współczuję Ci ale bardzo ,bardzo podziwiam i zazdroszczę !!!!!! Naprawdę jesteś bardzo silną kobietą !!!!!!!!!!!

Ja  wiem że  nie mam źle ,że ludzie mają się dużo gorzej niż ja ,ja to wszystko wiem ,ale jestem w tej chwilki na takim zakręcie ,że nie wiem co dalej robić ,mam wielką nadzieję ,że otrząsnę się z tego i zacznę w końcu normalnie żyć ,że to minie

Musze napisac, po prostu musze...

Piszesz, ze nie masz firmy tylko pracujesz. Uwazasz to za cos gorszego, bo nie znasz ceny, ktora trzeba placic za posiadanie takowej firmy. Nie mysl, ze to miod.
Mieszkam w miescie, ktore umiera, mam firme, dziecko, ktore sama wychowuje. Drugie dorosle, niepelnosprawne, przez ktore niemal nie zeszlam z tego swiata, ale nie o tym teraz.

Ostatnio ledwie wiaze koniec z koncem, nie mam nawet na bilet, aby pojechac z prawie 11-letnia corka do Centrum Zdrowia Dziecka ( mloda choruje na zespol QT zwany czesto zespolem naglej smierci). Kazdy oplacony rachunek to radosc, kazdy wplacony na czas ZUS zwyciestwo, kazde wykupione leki ( obie z corka potrzebujemy stalego leczenia ) czy zdobycie czynnika VIII ( mam genetyczna chorobe krwi ) to niemal wygranie bitwy pod Grunwaldem. Zalatwienie lekow przeciwnowotworowych dla mnie, ktorych nie refunduje NFZ lub zabiegu, gdy nie ma juz limitow graniczy z cudem...
Nikt mi nie moze pomoc, bo nie mam rodziny. Moj facet stara sie, ale pewnych rzeczy nie da sie przeskoczyc, tym bardziej, ze mieszka kilkaset km ode mnie.
Tez niedawno mialam ochote sia zabic, ale wiem, ze trzeba do tego duzej odwagi... Wybralam sie wiec do psychologa.
Staram sie i powoli sie udaje, choc nadal ciagne na granicy.
Ida swieta, corka dostanie symboliczny prezent w granicach 30 zl. Nie bedzie bogatych swiat a bardzo, bardzo skromne...Jedzenie bedzie niemal jak w zwykly dzien-poza jakims ciastem moze... Wiem juz tez, ze nie spedze ich razem z moim facetem, bo tak sie poukladalo... Finanse...

Nie narzekaj wiec dziewczyno na swoje zycie, bo jak sie z kims zamienisz to bedziesz do niego pedzic ile sil w nogach.
Masz meza, prace ( ale jej nie lubisz a to Cie dodatkowo dobija ), dzieci, ktorych nie musisz utrzymywac...
Ciezsze okresy ma w zyciu kazdy. Jesli bedzie zle 2-3 lata to znak, ze naprawde sie zle dzieje-jak u mnie.

Idz do psychologa, moze jest cos co zabiera Ci chec do zycia a wcale nie musi to byc trudna sytuacja finansowa a wlasnie niechcec do pracy, jakis balagan w hormonach, zniechecenie przez pogode czy inne czynniki, Moze masz jakis niedobor pierwiastkow? Magnez, potas, witaminy...

Spojrz tez na innych ludzi-im tez nie jest w wiekszosci latwo, ale pchaja jakos te swoje wozki zwane zyciem.
Ty tez sprobuj.

Powodzenia.

margolcia, bullinka i inne kobietki. czasem tak czytam godzinami to co tu piszecie i nie wierze ile macie w sobie siły. skąd wy czerpiwecie siłe, zeby dalej dawać rade? Jesteście wzorem dla wielu kobiet.

Kazdy sie czasem gubi w życiu i jest na zakecie sama nie mam łatwo w tym momencie, ale jestem pełna podziwu dla was kobiety.

Ja myślę (i mi to pomaga), że jeśli jest naprawde żle w naszym życiu to Bóg wystawia nas na próbe. Tylko On wie ile jesteśmy w stanie przetrwać. Gdybyśmy byly słabe to na pewno dałby nam inne życie.

Każda z nas przetrwa ten ciezki okres i jeszcze z dumą powie- dałam sobie radę.

Skoro jest cholernie głupie i niesprawiedliwe to dlaczego uważasz że najpiekniejsze?
Ja akurat uważam że życie to najpaskudniejszy prezent jaki kiedykolwiek dostałam.
I dobrze że się nie powtórzy. Zreszta, nawet gdyby było czego żałować to będąc martwym przecież się już niczego nie możę żałować!